Share

บทที่ 230

Penulis: ทองประกาย
"อะแฮ่ม ๆ" ฉู่เฉินกระแอมไอเบา ๆ "อาจารย์ไปกินข้าวที่โรงเตี๊ยมกับสหาย เจอคนร้ายบังคับผู้หญิง โมโหเลยทำโรงเตี๊ยมพัง"

"ที่ท่านรีบอยากได้เงิน เพราะต้องชดใช้ค่าเสียหายให้โรงเตี๊ยมสินะ?" เจียงซุ่ยฮวนถาม

เขาลูบจมูก พูดอย่างละอายใจ "ใช่ อาจารย์ไม่มีเงินชดใช้ เลยต้องทิ้งสหายไว้ที่โรงเตี๊ยมล้างจาน อาจารย์ต้องไปไถ่เขากลับมา"

"..." เจียงซุ่ยฮวนรู้สึกจนใจ และสงสารสหายของเขามาก

เจียงซุ่ยฮวนมองฉู่เฉินที่จ้องตาปริบ ๆ พูดว่า "ข้าไม่ได้พกเงินมามากขนาดนั้น รอลงเขาแล้วค่อยให้"

"ก็ได้" ฉู่เฉินตอบอย่างหมดอาลัย

ประตูห้องข้าง ๆ เปิดออก ฮูหยินเสวียร้องอย่างตื่นเต้น "เสวียหลิงฟื้นแล้ว!"

เจียงซุ่ยฮวนก้าวยาว ๆ เข้าไปในห้อง เห็นเสวียหลิงนั่งบนเตียงนวดคอ ก้มหน้าไม่รู้กำลังคิดอะไร

"ลูก เจ้าไม่สบายตรงไหนหรือ?"

อธิบดีกรมอาญาวางมือบนไหล่เสวียหลิง แต่ถูกเสวียหลิงผลักออก เสวียหลิงพูดอย่างโกรธเกรี้ยว "อย่าแตะตัวข้า!"

ฮูหยินเสวียเห็นภาพนั้น เสียใจจนร้องไห้อีก "องค์ชายตงเฉิน ทำไมลูกข้าถึงไม่กลับเป็นเหมือนเดิมเล่า"

ฉู่เฉินพูด "ข้าไม่ได้บอกว่าลูกท่านจะกลับเป็นเหมือนเดิมนะ ข้าแค่บอกว่าเขาจะฟื้นความทรงจำบางส่วน เขาโ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Suphanida Oomamp Utama
ลนุกมากเรื่องนี้
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 784

    เฉียนจิงอี๋เอนกายพิงพนักเก้าอี้ ยิ้มพลางกล่าวว่า “แน่นอนว่าข้ารอเจ้ากลับมา”“บัดนี้ องค์ชายเป่ยโม่ได้ตายไปแล้ว ไร้ผู้คุ้มครองเจ้า ข้าจึงอดเป็นห่วงไม่ได้”เขาหยิบถ้วยชาที่เจียงซุ่ยฮวนเคยจิบขึ้นมาแนบริมฝีปาก ลิ้มรสเบา ๆ“หากเจ้าเอ่ยเรียกข้าว่าพี่ชายสักคำ วันหน้าข้าย่อมขอรับหน้าที่ปกป้องเจ้าแทนองค์ชายเป่ยโม่”เจียงซุ่ยฮวนขมวดคิ้วอย่างรังเกียจ เอ่ยกับหยวนจิ่วว่า “ถ้วยชานี่ใช้ต่อไม่ได้แล้ว อีกเดี๋ยวไปซื้อชุดใหม่มาเปลี่ยน”หยวนจิ่วพยักหน้ารับอย่างแข็งขันเฉียนจิงอี๋เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่เร่งร้อน “คุณหนูเจียง ข้าแนะนำให้เจ้าคิดให้รอบคอบ โอกาสเช่นนี้หาได้ยากยิ่ง พลาดแล้วพลาดเลย”เจียงซุ่ยฮวนเอ่ยเย็นชา “ที่บ้านข้ายังขาดสุนัขเฝ้าประตูตัวหนึ่ง เจ้าสนใจจะมาเป็นหรือไม่”“โอกาสเช่นนี้หาได้ยากยิ่ง พลาดแล้วพลาดเลย”นางกล่าวย้อนวาจาเดิมของเฉียนจิงอี๋กลับไปไม่ผิดแม้แต่คำเดียว เฉียนจิงอี๋หัวเราะเบา ๆ“ข้าเข้าใจแล้ว เจ้าอยากให้ข้าอยู่บ้านเจ้า จะได้เห็นข้าตลอดเวลาใช่หรือไม่”“...”เจียงซุ่ยฮวนขมวดคิ้ว ผู้นี้ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องกระนั้นหรือนางเอ่ยเสียงเย็น “ข้าไม่มีเวลามาสิ้นเปลืองกับเจ้าหรอก อย่

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 783

    ฝูงชนที่มุงดูอยู่ ครั้นได้ยินวาทะอันบิดเบี้ยวเช่นนั้น ต่างก็พากันชี้หน้ายวี่เจี่ยกวงแล้วประณามเสียงดังลั่นเฉียนจิงอี๋โกรธเกรี้ยวหนักยิ่งกว่าเดิม ยกเท้ากระทืบลงกลางอกของเขาอย่างแรงเขาเจ็บปวดถึงกับหอบหายใจแทบไม่ทัน ร่ำไห้พลางร้องว่า “ข้าผิดไปแล้ว! ข้าไม่ควรให้บิดามารดามาชดใช้แทน! ข้ายอมชดใช้เอง!”“สายไปเสียแล้ว” เฉียนจิงอี๋กล่าวเย็นชา พลางหยิบสัญญาค้าทาสออกมา แล้วกรีดลงบนฝ่ามือของยวี่เจี่ยกวง บังคับให้เขาประทับฝ่ามือลงไปเมื่อเสร็จสิ้นทุกสิ่ง เฉียนจิงอี๋ก็เก็บสัญญาค้าทาสอย่างละเมียดละไม ก่อนหันไปสั่งบ่าวด้านหลังว่า “พาตัวเขาไป”“เดี๋ยวก่อน” เจียงซุ่ยฮวนกล่าวขึ้นมา“หรือว่าคุณหนูเจียงเกิดใจอ่อนขึ้นมา อยากจะยื่นมือช่วยเขาไว้กระนั้นหรือ” เฉียนจิงอี๋แย้มยิ้มกึ่งเย้ยกึ่งหยอกเจียงซุ่ยฮวนยังคงสีหน้าเย็นชา ตอบว่า “ไม่ใช่ เพียงแต่เขาเป็นบุตรชายของหัวหน้าพ่อบ้านในจวนข้า ก็ควรให้เขาได้พบหน้าบิดาเป็นครั้งสุดท้าย”กล่าวจบ นางจึงหันไปบอกหยวนจิ่วว่า “เจ้ากลับไปแจ้งเรื่องนี้แก่ยวี่จี๋เสียเถอะ”ยวี่เจี่ยกวงราวกับเห็นฟางเส้นสุดท้าย ตะโกนเสียงดังว่า “ใช่ๆ! บอกบิดาข้าด้วย! ให้ท่านนำเงินมาช่วยไถ่

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 782

    สี่คนตรงนั้นได้แต่เบิกตาโพลง เห็นชายผู้นั้นทรุดกายคุกเข่าลงแทบเท้าเจียงซุ่ยฮวน หาใช่เพราะตกตะลึงจนไร้ปฏิกิริยาไม่ หากแต่พวกเขาล้วนรู้จักชายผู้นี้ดียามเช้ายังสำรวมเรียบร้อย สวมชุดบัณฑิตท่าทีสง่างาม ครั้นผ่านไปเพียงครึ่งวัน ยวี่เจี่ยกวงกลับกลายเป็นผู้ที่สิ้นสภาพ เหลือเพียงความอเนจอนาถหยวนจิ่วโกรธจนสุดกลั้น ถลกแขนเสื้อขึ้นพลางตวาดว่า “ยวี่เจี่ยกวง เจ้ากำลังทำอันใดกันแน่”ยวี่เจี่ยกวงคุกเข่าก้มหน้าอยู่เบื้องเท้า มือทั้งสองกำชายกระโปรงของนางไว้แน่น ร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหลพราก ร่ำไห้ว่า “คุณหนู บิดาข้าเป็นข้ารับใช้ในจวนท่าน บัดนี้ข้าประสบเคราะห์กรรม ขอท่านเมตตาช่วยเหลือด้วยเถิด!”เจียงซุ่ยฮวนถอยไปหนึ่งก้าวด้วยท่าทีรังเกียจ ดึงชายกระโปรงกลับคืนจากมือเขา พลางเอ่ยเย้ยว่า “เจ้ามีทุกข์ มันเกี่ยวอันใดกับข้าด้วยเล่า”ชายผู้นี้เคยใช้คำหวานลวงล่อหยิ่งเถา คิดหวังจะเอาใจนาง แต่นางมิได้ใส่ใจสักนิด ในสายตานาง เขาก็แค่ตัวตลก หาได้มีค่าควรใส่ใจไม่เห็นเขาอนาถถึงเพียงนี้ เจียงซุ่ยฮวนหัวเราะเบา ๆ หากคาดไม่ผิด คงเป็นเพราะไปเล่นการพนันอีกแล้วกระมังยวี่เจี่ยกวงร่ำไห้เสียงหลง คุกเข่ากลางถนนดั่งวิญญาณร่ำไ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 781

    บุรุษชุดแดงยกมือวางลงบนบ่าของยวี่เจี่ยกวง พลางเอ่ยเสียงเรียบ “เมื่อครู่เจ้ากล่าวว่า จะรับใครเป็นภรรยา”“ก็เจ้าของร้านหรงเยว่เก๋อนั่นไง หญิงแซ่เจียงนั่น ท่านคงไม่เคยไม่ได้ยินชื่อนางกระมัง” ยวี่เจี่ยกวงไม่แม้แต่จะเงยหน้า สายตายังคงจับจ้องที่ถ้วยลูกเต๋าที่สั่นไหว“เจ้าหมายถึงเจียงซุ่ยฮวน” บุรุษชุดแดงเอ่ยเสียงเรียบ ทว่าฝ่ามือกลับกำแน่นขึ้นเรื่อย ๆยวี่เจี่ยกวงถึงกับสะดุ้งที่ไหล่ด้วยความเจ็บ หันไปมองกลับพบว่าเป็นชายหนุ่มรูปงามสูงโปร่ง ในใจยิ่งขุ่นเคือง ด่าทอออกมาเสียงดังว่า “เกี่ยวอะไรกับเจ้า เจ้าหน้าหวาน ต่อให้เจ้าริษยา ข้าก็ไม่ยกให้อยู่ดี!”บรรยากาศโดยรอบพลันเงียบกริบ เด็กรับใช้ที่อยู่ข้าง ๆ โค้งตัวคำนับอย่างเคารพ “คารวะท่านเจ้าของบ่อน!”“อืม” เฉียนจิงอี๋ส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ แล้วหันไปกล่าวกับยวี่เจี่ยกวงผู้หน้าซีดเขียวว่า “ข้าร่วมพนันกับเจ้าสองตา เป็นอย่างไร”ยวี่เจี่ยกวงส่ายหน้าอย่างฝืน ๆ “ไม่...ไม่ต้องหรอกกระมัง”เฉียนจิงอี๋เสมือนไม่ได้ยิน รับถ้วยลูกเต๋าจากสตรีบนโต๊ะ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ ว่า “วางเดิมพันเถิด”ผู้คนรอบข้างต่างยืนนิ่ง ไม่มีผู้ใดกล้าเดิมพันแม้แต่คนเดียวยวี่เ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 780

    มีพ่อค้าแม่ค้าเห็นว่าเสี่ยวถังหยวนหน้าตาน่ารัก ก็พากันยกเว้นมิเอาเงินทอง ยินดีมอบของให้โดยไม่คิดมูลค่าอีกทั้งยังมีเจ้าของร้านรองเท้าผู้หนึ่ง แลเห็นถังหยวนแต่ไกล รีบวิ่งถือรองเท้าผ้าลายหัวเสือคู่หนึ่งมาหา พลันยัดใส่มือเจียงซุ่ยฮวนอย่างมิอาจขัดขืนเจียงซุ่ยฮวนพยายามปฏิเสธ ทว่าน้ำหนักมือของพ่อค้าเกินต้าน จึงจำใจต้องรับมาเดินไปได้เพียงสิบกว่าก้าว บรรดาองครักษ์ทั้งสี่ก็พากันอุ้มสิ่งของจนเต็มสองมือเจียงซุ่ยฮวนเหลือบตามองข้าวของเหล่านั้น แล้วจึงหันไปมองถังหยวนในอ้อมแขน แม้รู้สึกว่าเสี่ยวถังหยวนช่างน่าเอ็นดู ทว่าในใจก็แอบสงสัยว่าตนลำเอียงเพราะเป็นแม่แท้ ๆ ของเสี่ยวถังหยวนหรือไม่แต่บัดนี้ ดูเหมือนว่าเสี่ยวถังหยวนจะน่ารักจริง ๆ เดินต่อไปอีกห้าหกก้าว ก็พลันได้ยินเสียงฝีเท้าม้าดังมาจากด้านหลัง นางจึงรีบเบี่ยงตัวหลบข้างทางพร้อมอุ้มเสี่ยวถังหยวนไว้แนบอกเสียงฝีเท้าม้ายิ่งใกล้เข้ามา เจียงซุ่ยฮวนเงยหน้าขึ้น ก็เห็นจางรั่วรั่วควบม้าผ่านไปเบื้องข้างจางรั่วรั่วจ้องตรงไปเบื้องหน้า โดยมิได้มองเห็นนาง ตะโกนว่า “ไป!” พลางเร่งม้าวิ่งหายลับตาไปเดิมทีนางตั้งใจจะทักทาย แต่พอยกมือขึ้นเงาร่างนั้นก็ล

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 779

    เมื่อเจียงซุ่ยฮวนพาเสี่ยวถังหยวนมายังร้านหรงเยว่เก๋อ ยังไม่ทันพ้นครึ่งวัน นางก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าตนคิดผิดเสี่ยวถังหยวนเอนกายนิ่งในเปลไกว คงเพราะเป็นครั้งแรกที่ออกจากเรือน ใบหน้าเล็กขมวดคิ้วแน่น ดวงตากลมโตฉายแววสงสัยและระแวดระวังยิ่งเมื่อผนวกเข้ากับรูปโฉมที่น่ารักอยู่เดิม ยามเผยสีหน้าดังกล่าว กลับยิ่งดูน่าทะนุถนอมเป็นพิเศษบรรดาสตรีที่มายังหรงเยว่เก๋อล้วนมิอาจกลั้นเสียงอุทานยามได้เห็นเสี่ยวถังหยวน ไม่นานนัก รอบเปลไกวก็มีกลุ่มคนล้อมอยู่เต็มไปหมด“เด็กผู้นี้เป็นบุตรของตระกูลใดกัน ช่างงดงามนัก”“ใช่แล้ว ปากเล็กนั่นเม้มแน่นช่างน่าเอ็นดูยิ่งนัก”“เป็นเด็กชายหรือ บังเอิญข้ามีธิดาอยู่หนึ่งคน ให้พวกเขาหมั้นหมายกันตั้งแต่ยังเยาว์เถิด”เสี่ยวถังหยวนเผชิญเหตุการณ์เยี่ยงนี้เป็นครั้งแรก แต่ไหนแต่ไรไม่เคยพบผู้คนมากมายเช่นนี้ ไหนเลยจะทานทนสายตาเจิดจ้าเยี่ยงจะกลืนกินเขาเข้าไปทั้งตัวได้เล่าเด็กน้อยเม้มริมฝีปาก น้ำตาคลอเบ้า แม้อยากร่ำไห้ก็อดกลั้นไว้ด้วยความเกรงใจผู้คนรอบข้างยิ่งเห็นยิ่งปลาบปลื้ม “ดูดวงตาคู่นั้นสิ ช่างใสแจ๋วนัก”“โอ๋ ๆ ๆ น่ารักเสียจริง น้าอยากกอดเสียเหลือเกิน”สตรีผู้หนึ่งยื

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status