บทที่ 448

บุรุษตรงหน้ามีรูปร่างสูงสง่า งดงามผิดธรรมดา สวมอาภรณ์สีดำเข้มดุจหมึก คลุมทับด้วยเสื้อขนจิ้งจอกสีขาว ดูเหมือนเกรงว่าเจียงซุ่ยฮวนจะล้ม จึงรีบยื่นมือโอบเอวนางไว้

เจียงซุ่ยฮวนกำลังจะสะบัดตัวออก เงยหน้ามองจึงรู้ว่าเป็นกู้จิ่น

นางนวดจมูกที่ถูกชนจนเจ็บ คิดในใจว่ากู้จิ่นดูผอมเพรียว ไม่คิดว่าร่างกายจะแข็งแรงปานนี้ หน้าอกแข็งราวกับเหล็ก

สายตานางค่อย ๆ เลื่อนลง หยุดที่หน้าท้องของกู้จิ่น ไม่ทราบว่าบนนั้นมีกล้ามท้องแปดก้อนหรือไม่...

กู้จิ่นเห็นเจียงซุ่ยฮวนก้มหน้าเหม่อลอย คิดว่านางเจ็บจนอึ้ง เขาจึงก้มตัวเล็กน้อย วางมือบนปลายจมูกงอนของเจียงซุ่ยฮวนลูบเบา ๆ ถามด้วยความห่วงใย "อาฮวน ยังเจ็บอยู่หรือไม่?"

มือของเขาอบอุ่นยิ่ง ด้วยเคยฝึกดาบมานาน ทุกปลายนิ้วจึงมีหนังด้านบาง ราวกับเม็ดทรายเล็ก ๆ แตะผ่านปลายจมูกของเจียงซุ่ยฮวน

เจียงซุ่ยฮวนได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าแดงก่ำพลางส่ายหน้า "ไม่เจ็บแล้ว"

"หากไม่เจ็บแล้ว เหตุใดหน้าจึงแดงปานนี้?"

"ข้าร้อน" เจียงซุ่ยฮวนสายตาลอยไป มองซ้ายมองขวาไม่ยอมสบตากู้จิ่น

แม้กู้จิ่นจะรู้สึกว่าอากัปกิริยาของนางแปลกไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เปลี่ยนเรื่องถาม "