LOGINShare
บทที่ 609
Latest chapter
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 622
เจียงซุ่ยฮวนตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดโลดเต้น แต่แล้วก็อดรู้สึกขุ่นเคืองไม่ได้ ทำไมนางถึงเพิ่งนึกได้เดี๋ยวนี้เองนะ ช่างมิสมกับการเป็นคนหน้าเงินเอาเสียเลยไป๋หลีเห็นสีหน้าของนางเปลี่ยนไป จึงเอ่ยถามว่า “พระชายา ทรงเป็นอะไรหรือเพคะ”เจียงซุ่ยฮวนกระแอมเบา ๆ แล้วตอบว่า “ไม่มีอะไร”ครั้นเมื่อมาถึงถนนใหญ่ เจียงซุ่ยฮวนก็ราวกับเศรษฐีหน้าใหม่ผู้เพิ่งร่ำรวย เห็นสิ่งใดเป็นประโยชน์ก็กว้านซื้อทันที ไม่แม้แต่จะต่อรองราคาสักคำ แม้จะแพงไปบ้างนางก็มิสนใจของมากมายจนรถม้าบรรทุกไม่พอ นางต้องเช่ารถลากลาอีกถึงสามคัน ถึงจะขนของได้หมด และของเหล่านี้ก็สูญเงินไปถึงหนึ่งหมื่นตำลึงเงินข้าวของทั้งหมดถูกเก็บไว้ในคลังที่บ้าน ครั้นยามค่ำสงัด เจียงซุ่ยฮวนจึงแอบไปยังที่คลังนางนำของที่ซื้อมาทั้งหมดใส่เข้าไปในห้องทดลอง แล้วหยิบออกมาอีกครั้ง เช่นนี้ในห้องคลังก็จะมีชุดหนึ่ง และห้องทดลองจะเติมของใหม่ขึ้นมาเองอีกชุดหนึ่งช่างสมบูรณ์แบบต่อมา เจียงซุ่ยฮวนหยิบตั๋วเงินขึ้นมาใบหนึ่ง ใส่เข้าไปในห้องทดลอง แล้วหยิบออกมาด้วยความคาดหวังไม่นาน นางก็พบว่า ตั๋วเงินนั้นมีหมายเลขกำกับอยู่ ต่อให้เอาเข้าเอาออกซ้ำไปซ้ำมา ก็ยังเป็นหมาย
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 621
ครั้นเมื่อลุงจ้าวออกไป ก็มิได้ปิดประตูให้สนิท ประตูจึงแง้มอยู่ องค์หญิงจิ่นอวี๋เดินไปปิดประตูแน่นหนา แล้วยังสอดกลอนด้วยเสวียหลิงมองการกระทำนางด้วยแววตาเยาะเย้ย “เรื่องที่เจ้าจะบอกมันน่าอับอายถึงเพียงนี้เลยหรือ”องค์หญิงจิ่นอวี๋ค่อย ๆ ก้มลงข้างเตียง คล้ายจัดหมอนอย่างอ่อนโยน แต่แท้จริงแล้วกระซิบที่ข้างหูเสวียหลิงว่า “ท่านพี่เสวียหลิง นี่คือการหมั้นหมายครั้งที่สองของเราแล้วนะ”“เสด็จพ่อรับสั่งไว้ว่า เมื่อราชโองการสมรสประกาศแล้ว ข้าย่อมไม่อาจถอนหมั้น และข้าก็ได้ให้สัตย์ยินยอมแล้ว”องค์หญิงจ้องลึกเข้าไปในดวงตาเขา รอยยิ้มในแววตาทำให้ผู้คนขนลุก “แต่เสด็จพ่อก็ว่าไว้ หากท่านม้วยมรณาเสีย การหมั้นหมายนี้จึงจะถือเป็นโมฆะ”“ท่านพี่เสวียหลิง ข้าไม่อยากให้เจ้าตาย แต่ข้ายิ่งไม่อยากเป็นแม่หม้าย ดังนั้นท่านจงหายดีโดยเร็วเถิดนะ”ดวงตาเสวียหลิงสั่นระริก มือทั้งสองที่วางข้างตัวกำแน่น เขาเข้าใจนัยที่องค์หญิงจิ่นอวี๋ต้องการสื่อหากเขาตายหลังสมรสกับนาง นางก็จักเป็นแม่หม้าย ดังนั้นเขามีเพียงสองหนทาง คือหายดี หรือก็ม้วยมรณาก่อนวันวิวาห์“ไฉนพระองค์จึงต้องทำถึงเพียงนี้” เสวียหลิงหัวเราะเย็นเยียบ “วิงวอน
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 620
ม่ายตงถลึงตาใส่ไป๋หลี ลดเสียงต่ำถามว่า “พวกเจ้าบอกว่าเป็นข้ารับใช้ไม่ใช่หรือ”ไป๋หลีจ้องมองเบื้องหน้า เอ่ยอย่างองอาจว่า “พูดความจริงจะก่อความริษยา เรียกว่าข้ารับใช้จะดูถ่อมตัวกว่า”“……”องค์หญิงจิ่นอวี๋มองพวกเขา แม้รูปร่างสูงต่ำต่างกัน เพศก็ต่างกัน ทว่าล้วนมีท่าทีสง่างามสมเป็นบัณฑิต จึงเชื่อคำของเจียงซุ่ยฮวน“ข้าจะไม่อนุญาตได้อย่างไรเล่า ข้ายิ่งอยากให้มาให้มากที่สุด เพื่อจะได้รักษาโรคของท่านพี่เสวียหลิงให้หาย” องค์หญิงเอื้อนเอ่ยเสียงนุ่มนวล แต่ย้ำหนักในตอนท้ายเจียงซุ่ยฮวนถกแขนเสื้อขึ้น “ขอประทานอภัยเพคะ ขอพระองค์หลีกทางสักนิด หม่อมฉันจะตรวจชีพจรคุณชายเสวีย”องค์หญิงจิ่นอวี๋ย้ายตัวหลบไปด้านข้าง เจียงซุ่ยฮวนสบตากับเสวียหลิงเล็กน้อย ก่อนจะแสร้งทำเป็นไม่สนใจจากใบหน้าอันซูบเซียวของเสวียหลิง เห็นได้ชัดว่าเขาทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อปฏิเสธการแต่งงานครั้งนี้อย่างแท้จริงระหว่างตรวจชีพจร สีหน้าของเจียงซุ่ยฮวนเคร่งเครียดขึ้นเรื่อย ๆ องค์หญิงจิ่นอวี๋เห็นดังนั้นก็กังวลจนขมวดคิ้ว แต่ไม่กล้าเอ่ยแทรกไม่นาน เจียงซุ่ยฮวนก็ลุกขึ้น มือไพล่หลัง ส่ายหัวพลางทอดถอนใจ “สวรรค์ช่างริษยาผู้มีพรสวรรค์ยิ่
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 619
ลิ่วลู่หัวเราะเสียงดัง พลางวางมือลงบนบ่าไป๋หลี “เสี่ยวไป๋ เจ้าชักจะเก่งขึ้นทุกวันแล้วนะ เพียงยังพูดไม่ทันจบก็ทำให้คนวิ่งหนีได้แล้ว”ไป๋หลี่ถลึงตาใส่ครั้งหนึ่ง ลิ่วลู่จึงค่อย ๆ ปล่อยมือแล้วหันศีรษะไปอีกทาง ทำเป็นไม่ใส่ใจ พลางผิวปากเบา ๆเจียงซุ่ยฮวนเดินลงบันไดมา มองหาแต่ไม่เห็นเงาของว่านเมิ่งเยียน พบเพียงบ่าวผู้หนึ่งยืนกุมท้องพิงแท่นขายสินค้าอยู่“เจ้าเป็นอะไรหรือ” เจียงซุ่ยฮวนถามขึ้นบ่าวชี้ไปทางม่ายตงที่อยู่ด้านหลังนาง “นางใช้ไม้กวาดตีข้าเมื่อครู่”เจียงซุ่ยฮวนหันกลับไปมองม่ายตงแวบหนึ่งม่ายตงเบือนสายตาหลบเลี่ยง รีบแก้ตัวว่า “ข้ามิได้ตั้งใจ เป็นเขาต่างหากที่ใช้ไม้กวาดโดนข้าก่อน”“ไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น” เจียงซุ่ยฮวนเผยรอยยิ้มบางเบา “ข้าจะว่ากล่าวเขาเอง”นางดึงบ่าวรับใช้หนุ่มไปอีกฟากหนึ่ง ถามเสียงเบา “คุณหนูของเจ้าหายไปไหน”บ่าวรีบกล่าวตามที่ว่านเมิ่งเยียนสั่งไว้ “คุณหนูกลับไปเอาของที่บ้านขอรับ”เจียงซุ่ยฮวนยังไม่แน่ใจว่าว่านเมิ่งเยียนรู้เรื่องนี้หรือไม่ จึงคิดว่าค่อยพูดค่อยถามเมื่อพบหน้ากัน“เจ้าจงดูแลร้านไว้ รอจนแขกฟื้นแล้วก็บอกให้พวกนางกลับได้” เจียงซุ่ยฮวนกำชับ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 618
ม่ายตงตื่นตระหนกจนตั้งตัวไม่ติด เมื่อครั้งอยู่ในวัง องค์หญิงจิ่นอวี๋จำต้องแสดงความอ่อนหวานสง่างาม ดังนั้นม่ายตงจึงต้องรับบทบาทเป็นผู้ที่ดูแข็งกร้าวแทนคำพูดหรือการกระทำอันมิสมควรขององค์หญิง ล้วนมอบหมายให้ม่ายตงเป็นผู้จัดการ นานวันเข้านางจึงกลายเป็นคนอารมณ์ร้อนโดยไม่รู้ตัวแต่วันนี้กลับได้พบหญิงสาวผู้หนึ่ง ซึ่งอารมณ์ร้อนยิ่งกว่านางเสียอีกม่ายตงพลันหงอลงในบัดดล เอ่ยอย่างซื่อตรงว่า “องค์หญิงจิ่นอวี๋มีบัญชาให้ข้ามาเชิญหมอหลวงเจียงไปยังจวนตระกูลเสวีย”เจียงซุ่ยฮวนเพิ่งส่งคนสุดท้ายที่ทำการบำรุงผิวหน้าเสร็จออกจากห้องทดลอง ครั้นกำลังช่วยวางหน้ากากบำรุงผิวหน้าให้ ก็ได้ยินเสียงเอะอะนอกร้าน จึงเปิดประตูออกไปดู“ไป๋หลี” เจียงซุ่ยฮวนมองเห็นไป๋หลียกหญิงสาวผู้หนึ่งขึ้นด้วยมือข้างเดียว จึงเอ่ยถามด้วยความฉงน “นางเป็นใคร”ไป๋หลีปล่อยมือให้นางลง แล้วก้าวเข้ามากระซิบกับเจียงซุ่ยฮวนสองสามประโยคม่ายตงจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย สีหน้าเปลี่ยนเป็นนอบน้อม กล่าวขึ้นว่า “หมอหลวงเจียง องค์หญิงจิ่นอวี๋มีบัญชาให้เชิญท่านไปจวนตระกูลเสวีย คุณชายเสวียล้มป่วย แถมอาการยังหนักหนานัก”เจียงซุ่ยฮวนขมวดคิ้ว ถามว่า
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 617
หลังจากกลับถึงวังแล้วม่ายตงก็สอบถามหลายคนกว่าจะรู้ว่าที่อยู่ของเจียงซุ่ยฮวนอยู่ที่ใด แต่เมื่อรีบรุดไปถึง ก็พบว่าอีกฝ่ายไม่ได้อยู่ที่เรือนของตนบรรดาคนรับใช้และผู้ดูแลจวนตระกูลเจียง ดูจะเห็นนางเป็นคนไม่ดี ท่าทีเต็มไปด้วยความระแวดระวังม่ายตงโกรธจัด นอกจากจะหยิบยกฐานะขององค์หญิงจิ่นอวี๋มาข่มขู่แล้ว ยังกล่าวคำข่มขู่อีกว่า หากเจียงซุ่ยฮวน ไม่รีบรุดมาเข้าเฝ้าองค์หญิงโดยเร็ว ศีรษะก็อาจต้องหลุดจากบ่าคำพูดนี้ทำให้พวกนั้นตกใจจนต้องยอมให้ที่อยู่มาอย่างไม่เต็มใจ มีสาวใช้คนหนึ่งอาสาจะนำทาง แต่ถูกม่ายตง ปฏิเสธนางไม่ต้องการเดินทางกับสาวใช้จากนอกวัง พวกนี้เต็มไปด้วยเล่ห์กล ใครจะรู้ว่าจะเกิดเรื่องอันใดขึ้นระหว่างทาง“ตกแต่งหรูหราแค่ไหน ก็ยังเทียบกับวังหลวงไม่ได้อยู่ดี” ม่ายตง กลอกตาแล้วก้าวเข้าไปใน ร้านหรงเยว่เก๋อเด็กหนุ่มที่กำลังกวาดพื้นอยู่รีบเข้ามาขวางม่ายตง “คุณหนู ท่านต้องต่อแถวนะขอรับ”“ต่อแถวอะไรกัน” ม่ายตง เบ้หน้าแล้วผลักเขาออก “ข้ามาหาคน หมอหลวงเจียงอยู่หรือไม่”เด็กหนุ่มส่ายหัว แสดงท่าทีว่าไม่รู้ว่าหมอหลวงเจียงเป็นใคร“ก็คือเจียงซุ่ยฮวนไงเล่า” ม่ายตงมองไปรอบๆ “คนรับใช้ที่จวนของนา
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 616
บรรดาผู้คนที่นั่งอยู่ในรถม้าต่างโอนเอนไปมา เจียงซุ่ยฮวนรีบคว้าขอบหน้าต่างไว้โดยไม่รู้ตัว ส่วนไป๋หลีและพวกอีกสองคนก็ราวกับเผชิญศัตรูใหญ่ ต่างพากันชักอาวุธออกมาเตรียมรับมือทันทีเสียงตื่นเต้นของลิ่วลู่ดังลอดเข้ามา "พวกท่านจงรีบออกมาดูเถิด"ไป๋หลีและคนอื่น ๆ สบตากันครู่หนึ่ง ก่อนพากันเปิดม่านออกไปข้างนอกเจียงซุ่ยฮวนยังคงนั่งอยู่ในรถม้า ไม่กล้าออกไปง่าย ๆ จนกระทั่งไป๋หลีกลับมารายงานว่า “พระชายา ออกไปทอดพระเนตรด้วยพระองค์เองเถิด ข้างนอกนั้นน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก”เจียงซุ่ยฮวนเกิดความสงสัยในใจ ว่าบนถนนที่ผู้คนพลุกพล่านเช่นนี้ จะมีสิ่งใดกันที่ทำให้ไป๋หลีผู้ผ่านโลกมานักต่อนักยังเอ่ยปากชมถึงเพียงนี้นางจึงตามไป๋ลีออกไป เห็นหน้าประตูหอร้านหรงเยว่เก๋อคึกคักไปด้วยมหาชน ถนนกว้างถูกเบียดเสียดจนรถม้าไม่อาจผ่านไปได้ มิหนำซ้ำยังไร้ที่ให้จอดพักนี่มันเรื่องอันใดกันเล่า เจียงซุ่ยฮวนสงสัยนัก ทั้งที่เมื่อวานนางได้กล่าวชัดเจนแล้วว่า จะมีการแจกยาทาแผลเป็นเพียงวันเปิดร้านวันแรกเท่านั้น ไฉนวันนี้ยังมีผู้คนมากมายมาต่อแถวกันอีกนางจึงหันไปสั่งไป๋หลีว่า “เจ้าลงไปถามดู ว่าพวกเขามากันด้วยเหตุอันใด”ไป๋หลีกระโด
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 615
เสวียหลิงรู้ดีว่าจิ่นอวี๋มิใช่คนที่จะหลงเชื่อง่าย ๆ ทว่าเขาก็มิได้กังวลอันใด ต่อให้ต้องถ่วงเวลานางเป็นปีเป็นเดือนหรือต่อให้นานกว่านั้น เขาก็ยอมเพื่อจะไม่ต้องแต่งนางเป็นภรรยา“เหตุใดเจ้าต้องทำเช่นนี้!” เขากล่าวด้วยความขุ่นเคือง “ข้าได้บอกเจ้าแล้วมิใช่หรือ ว่าข้าจะไปสู่ขอหญิงอื่น”จิ่นอวี๋ก้มตาลง ร่ำไห้อย่างน่าสงสาร “ท่านพี่เสวียหลิง ท่านอย่าได้โกรธข้าเลย”“การพระราชทานสมรสเป็นพระบัญชาของเสด็จพ่อ ข้าเป็นแค่ลูก ยังมีทางเลือกอื่นใดได้อีกหรือ”เสวียหลิงมองดูนางร่ำไห้แสร้ง ดวงตาหรี่ลง แล้วจู่ ๆ ก็ไอขึ้นมาอย่างรุนแรงเขาหยิบผ้าเช็ดหน้าข้างหมอนมาปิดปาก ไออยู่ครู่หนึ่งก่อนวางลงผ้าที่ขยำไว้ค่อย ๆ คลี่ออก เผยให้เห็นคราบเลือดแดงฉานจนแสบตาจิ่นอวี๋ที่กำลังร้องไห้ เมื่อเห็นคราบเลือดก็หวีดร้อง “เลือด!”เสวียหลิงกลับดูไม่สะทกสะท้าน เอ่ยเสียงเรียบ “ใช่ เลือด ข้าชินเสียแล้ว”“ท่านพี่เสวียหลิง!” จิ่นอวี๋จับมือเขาไว้แน่น “ข้าจะเข้าเฝ้าพระราชาเพื่อเชิญหมอหลวงมารักษาท่าน”เดิมทีเสวียหลิงตั้งใจจะปฏิเสธ ทว่าทันใดนั้นจิ่นอวี๋เอ่ยว่า “ทุกคนต่างร่ำลือว่าหมอหลวงที่แซ่เจียงผู้นั้นฝีมือการรักษาเป็นเลิศ ข
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 614
จวนตระกูลเสวียเสวียหลิงนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง ริมฝีปากแห้งผาก ใบหน้าแดงจัดผิดธรรมดา เหงื่อเย็นซึมทั่วหน้าผาก ร่างทั้งร่างอ่อนแรงและซูบซีด ประหนึ่งพึ่งฟื้นจากป่วยหนักเขาหลับตาแน่น เงี่ยหูฟังเสียงจากภายนอกด้วยจิตใจจดจ่อ มิให้มีสิ่งใดเล็ดรอดผ่านโสตประสาทไปได้“คุณชาย!” ลุงจ้าวรีบเปิดประตูเข้ามา กระซิบเบา ๆ ข้างหูเสวียหลิงว่า “บ่าวเพิ่งปีนขึ้นไปบนหลังคา เห็นรถม้าขององค์หญิงมุ่งหน้ามาทางนี้ขอรับ”“เมื่อบ่าวเห็นก็รีบมาบอกท่านโดยพลัน คะเนว่าอีกไม่นานก็จะมาถึงหน้าประตูแล้วขอรับ”เสวียหลิงลืมตาช้า ๆ เอ่ยว่า “ยกเตาผิงออกไปหนึ่งเตา แล้วนำหม้อยาที่เตรียมไว้เข้ามา”ในห้องมีเตาผิงอยู่สองเตา ลุงจ้าวยกออกไปหนึ่งเตา แล้วนำหม้อยาวางไว้ข้างเตียง ภายในมีเศษยาเหลืออยู่ราวครึ่งหม้อ สีดำคล้ำ ส่งกลิ่นขมเกินบรรยายเสวียหลิงหยิบยาใส่ปากเต็มกำมือ ความขมรุนแรงจนทำให้ใบหน้าบิดเบี้ยว จนเกือบอาเจียนออกมาเขาฝืนกลั้นความรู้สึกคลื่นเหียนเอาไว้ เคี้ยวยาช้า ๆ แล้วกลืนมันลงไปเมื่อทำเช่นนี้ ไม่เพียงแต่ร่างกายจะคลุ้งไปด้วยกลิ่นยา ใบหน้าของเขาก็ยิ่งดูย่ำแย่กันเข้าไปใหญ่ตั้งแต่เมื่อวาน เขาไม่ได้แตะต้องน้ำแม้แต่ห
You may also like
หลินซือเยว่ผู้นี้มีสามชะตาในคราเดียว
หิมะที่ปลิดปลิว9.2K viewsยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน411.3K viewsลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ15.7K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม105.8K viewsยาใจหยางอ๋อง
moonlight -mini3.4K viewsคุณหมอผู้แสนดีทะลุมิติมาเป็นคนไร้ค่า
อัญธิญาน์1.7K viewsเมื่อนางเอกพอแล้ว
moonlight -mini1.4K viewsพระรองตัวร้ายย่อมคู่กับตัวประกอบอย่างข้า
วอลจู735 views
