บทที่ 758

“ไม่คาดคิดเลยว่า หลังจากที่ข้าเปิดดูโดยมิได้ตั้งใจ แต่กลับพบว่าบนม้วนหนังสือนั้นไม่มีแม้แต่ตัวอักษรสักตัวเดียว เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้”

กู้จิ่นนิ่งงันอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกล่าวว่า “โยนมันทิ้งเสียเถิด นั่นเป็นเพียงมายาบังตา ม้วนหนังสือตัวจริงได้ถูกย้ายไปแล้ว”

เจียงซุ่ยฮวนชะงักงัน ม้วนหนังสือในมือร่วงหล่นลงสู่พื้น

นางตั้งสติได้ในไม่ช้า แล้วเอ่ยถามด้วยความไม่อาจเชื่อ “ท่านจงใจวางเพลิงอย่างนั้นหรือ”

“อืม” กู้จิ่นพยักหน้า “เป็นข้าลงมือวางเพลิงด้วยตนเอง”

“เหตุใดหรือ” เจียงซุ่ยฮวนเอ่ยอย่างเจ็บใจ วังอันงามสง่ากลับถูกเผาวอดไปในเวลาเพียงชั่วครู่ เช่นนี้ต้องสูญเสียเงินทองไปเท่าใดกัน

ทว่าเงินทองเหล่านี้ สำหรับกู้จิ่นแล้วหาใช่สิ่งสำคัญไม่ เขาจ้องลึกลงไปในดวงตาของเจียงซุ่ยฮวน แล้วเอ่ยเสียงแผ่วเบา “อาฮวน ข้าจักต้องออกจากเมืองหลวงอยู่สักระยะหนึ่ง”

“ช่วงนี้มีเรื่องที่ต้องทำมากมายนัก แม้ข้าจะวางแผนไว้แล้ว แต่ก็หาได้มีโอกาสบอกเจ้าไม่ อีกทั้งแผนยังถูกเร่งให้เร็วขึ้น ข้าจึงจำต้องลอบทำก่อนแล้วจึงแจ้งให้เจ้าทราบ”

เจียงซุ่ยฮวนก้มหน้าลง น้ำเสียงแผ่วเบาไร้ซึ่งอารมณ์ “ท่านจะไปที่ใดหรือ”

“แคว้นเฟิ่งซี” กู้จิ่น