อารัมภบท

อารัมภบท

จุดจบของชีวิต

หลังจากที่เราดำเนินชีวิตมาจนเข้าใกล้ความตาย

เป็นเรื่องปกติที่จะทบทวนว่าชีวิตของเราได้ดำเนินไปอย่างไรบ้าง

เราได้ใช้ชีวิตที่ "ประสบความสำเร็จ" หรือไม่

บั้นปลายชีวิตให้โอกาสพิเศษในการทำสิ่งนี้

เพราะในเวลานี้ อัตตา (ตัวตน) ได้คลายอิทธิพลที่มีต่อเราลง

และจิตวิญญาณก็กลายเป็นผู้ตรวจสอบของเราที่มีอิทธิพลเหนือกว่าแทน

ณ จุดนี้ในวัฏจักรชีวิตมันก็ไม่สำคัญอีกต่อไป

ไม่ว่าจะเป็นเงินเท่าไหร่ก็ตามที่เราหามาได้ ขนาดของบ้านที่เราอาศัยอยู่

งานที่เราทำ หรือสิ่งอื่นที่เกี่ยวข้องกับ “ความสำเร็จ”

ตามที่โลกได้กำหนดโดยอัตตา

ในที่สุดเราทุกคนก็เท่าเทียมกัน และต่างก็ตัดสินความสำเร็จของเรา

ผ่านปริซึมที่แตกต่างกัน ซึ่งนั่นคือของจิตวิญญาณ

เมื่อเราทบทวนชีวิตของเรา สิ่งที่เราคิดคือความสำเร็จ

ซึ่งมักจะมีความหมายที่แตกต่างกันกับในขณะนี้

ช่วงนี้โดยเฉพาะช่วงสองสามวันสุดท้ายของชีวิต

เราจะมาตระหนักรู้ว่าสิ่งที่เราคิดว่าสำคัญ

จริงๆแล้วไม่ได้สำคัญเลย

ทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่เราสะสมไว้ เพื่อนที่เราเคยมี

สถานที่ที่เราเคยไปเยี่ยมชม งานที่เราเคยทำ จำนวนเงินที่เราเคยหามาได้

หรือการเปรียบเทียบอื่นใดก็ตามที่คุณสามารถนึกออก

ซึ่งอยู่ในโลกที่เราได้อาศัยอยู่

กลับกลายเป็นเรื่องไร้สาระ

ในขณะนั้นเอง ช่วงเวลาที่อัตตาควบคุมการกระทำและการตัดสินใจของเราได้น้อยมาก

ในที่สุด “ความหมายของชีวิต” ที่แท้จริงจะปรากฏชัดเจน

พอถึงเวลานั้น แม้ว่าอัตตาจะมีอิทธิพลต่อชีวิตเรามากเพียงใดก็ตาม

โอกาสที่เราจะได้ทบทวนชีวิตของเรา

ในรูปแบบที่แตกต่างกันนั้นจะนำเสนอให้เห็นด้วยตัวมันเอง

ณ เวลานี้ในชีวิตของเรา หากเรากำลังทบทวนชีวิตเราอยู่เป็นสิ่งแรก

ผ่านดวงตาของจิตวิญญาณของเรา

เราอาจพบว่าเราต่างก็มีความเสียใจมากมาย

เราจะเริ่มเข้าใจความสุขที่มาจากการเห็นแก่ตัวในโลก

ที่เราได้แสวงหานั้นไม่สำคัญอะไรเลย

เมื่อความตายปรากฏชัด ในที่สุดเราก็ตระหนักได้ว่าไม่มีสิ่งใดที่สำคัญเลย

เมื่อเราตาย เว้นแต่วัฒนธรรมของเราจะเป็นแบบชาวอียิปต์โบราณ

ร่างกายของเราจะถูกฝังหรือเผา และ

ไม่มีอะไรเลยที่เราสะสมในช่วงตลอดชีวิตของเราจะติดตามเราไป

ร่างกายของเราก็จะถูกใส่เข้าไปในโลงศพหรือโกศ

เช่นเดียวกับคนอื่นๆที่ตายไปแล้ว

โดยไม่คำนึงถึงความสูงต่ำหรือความสำเร็จในชีวิตของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย

ณ ขณะนั้น ก่อนที่เราจะตาย ในที่สุดเราก็จะเข้าใจว่า

“เราทุกคนเท่าเทียมกันจริงๆ”

ไม่เคยมีใครดีกว่าใคร

การแข่งขัน เงินทอง ชื่อเสียงไม่สำคัญอีกต่อไป

ในขณะนั้นมันจะปรากฏชัดขึ้น

เส้นทางที่อัตตาพาให้เราเดินตามเพื่อค้นหา “ความสำเร็จและความสุข” นั้น

อาจจะไม่ใช่เส้นทางที่ถูกต้องเลยก็ได้

ความกลัว ความเกลียดชัง และอคติที่เราเคยรู้สึก

ไม่สำคัญสำหรับเราอีกต่อไป

ไม่ใช่เพราะเรากำลังจะตาย

แต่เพราะว่า “มันไม่เคยสำคัญ”