LOGINShare
30 ฝนตก [1/5]
Last Updated:
2025-04-10 09:26:59
Related chapters
วันสิ้นโลกของผม 30 ฝนตก [2/5]
“///” ก็ไม่ใช่ว่ารู้สึกแย่อะไร แค่ทำให้เขินมากเกินไปฮื่อออ!!!เจ้ากระต่ายเงยหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ยังคงมีฝนตกหนัก แม้แต่มังคุดเองก็ไม่หาที่หลบฝน นอนอ้าปากรับน้ำด้วยซ้ำ“พอแล้ว เดี๋ยวไม่สบาย” คุณหมอเห็นว่าเฉินเฟิงตากฝนเกือบจะครึ่งชั่วโมงแล้ว มากกว่านี้คงไม่ดีแน่“ขออีกนิดไม่ได้เหรอครับ” กำลังเย็นสบายเลย ไม่ได้อาบน้ำแบบเต็มที่มากี่วันแล้วนะ สำหรับยุคที่อาหารสำคัญกว่าของใช้จำเป็นทั่วไป บอกเลยว่ากลิ่นตัวแต่ละคนไม่ใช่เล่น ๆ ยิ่งออกไปทำงานเหงื่อไหลเป็นก๊อกทั้งวัน เวลาต้องไปพูดคุยเพื่อปรึกษาหารือกันเขาแทบอยากจะยืดคอให้อยู่เหนือลม แน่นอนว่ากลิ่นตัวของเขาเองก็ไม่ใช่เล่นขนาดยาสีฟันเองก็ต้องพยายามใช้ทีละน้อยกับผสมเกลือเข้าไป อีกไม่นานถ้าไม่สามารถหาแปรงสีฟันได้เขาอาจต้องหาหนังสือประวัติศาสตร์อ่านละ ดูว่าคนโบราณเขาทำความสะอาดฟันกันยังไงเป็นท้อ…ชีวิตวันสิ้นโลกแม่งลำบากจังวะ พี่ดาเองก็มีปัญหาเรื่องประจำเดือน ตอนเขาไปบอกว่าถ้าเข้าเมืองจะหาผ้าอนามัยมาให้ อีกฝ่ายบอกว่าไม่ต้อง เจ้าตัวได้ใช้ผ้าที่บ้านมาเย็บเป็นผ้าอนามัยแบบใช้แล้วซักเรียบร้อยแล้วแต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันดูไม่ค่อยถูกสุขลักษณะหรือเปล่
Last Updated : 2025-04-10วันสิ้นโลกของผม 30 ฝนตก [3/5]
สมองยังไม่หายมึนงง การกระทำของเจ้ากระต่ายกลับทำให้เขาถึงกับพูดไม่ออก เมื่อเฉินเฟิงเปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดที่ต้องการ จากนั้นก็เลื่อนมือไปที่ชายเสื้อของตนแล้วค่อย ๆ ถอดมันออก…ไม่รู้ว่าเป็นเจ้าตัวจงใจหรือสมองเขามองมันเป็นภาพสโลว์โมชั่นเองกันแน่ การกระทำทุกอย่างถึงได้ดูเชื่องช้าราวกับว่ากำลังสะกดให้เขาหลงงงงวยเอวขาวค่อดกิ่วปรากฏสู่สายตาเมื่อไร้สิ่งปกปิด ส่วนล่างเป็นกางเกงวอร์มสีดำผิดไซส์ที่เกาะบั้นเอวไว้หมิ่นเหม่ และผู้ชายอย่างที่รู้กันใครเขาจะใส่กางเกงชั้นในเวลานอน มีแค่บ็อกเซอร์หรือกางเกงวอร์มก็พอแล้ว จึงทำให้เห็นเนินเนื้อตรงบั้นท้ายอย่างหมิ่นเหม่ใกล้จะเห็นแก้มก้นสีขาวอยู่รอมร่อเฉินเฟิงเลื่อนมือไปพลิกไม้แขวนเสื้ออยู่ครู่หนึ่งก็ได้เสื้อที่หมายตาไว้ ต้องบอกว่าตั้งแต่อยู่บ้านหลังนี้ตอนนอน เขาแทบไม่แตะเสื้อผ้าในกระเป๋าของตัวเองเลยแค่ขี้เกียจซักน่ะ…ก่อนหน้านี้แอบถือวิสาสะดูรูปในห้องนี้ไปเสียหลายอัลบั้ม รูปร่างของเจ้าของบ้านกะด้วยสายตาแล้วคงพอ ๆ กับเขา ติดที่จะตัวใหญ่กว่านิดหน่อย ทำให้เวลาสวมจะดูหลวม แต่สวมใส่แล้วนอนสบายกลับมาที่ปัจจุบันก่อน เฉินเฟิงเลือกเสื้อเชิ้ตสีขาวขึ้นมากลัดกระดุม ความ
Last Updated : 2025-04-10วันสิ้นโลกของผม 30 ฝนตก [4/5]
แต่ทันทีที่เจ้ากระต่ายหันกลับมาก็เข้าทางใครอีกคนที่รอคอยอยู่นิโคลัสเปิดฉากจู่โจมด้วยการคว้าคนตัวบางไปนอนที่เตียงแล้วพาตัวเองไปคร่อมทับไว้ปิดทางหนีทีไล่ไม่ให้ได้ตั้งตัว“!!!” เฉินเฟิงตาเหลือกเมื่อถูกโยนลงเตียงพร้อมกับร่างสูงใหญ่ของคุณหมอที่ตามลงมาทาบทับเอ๋… เอ๋!!!ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ล่ะ!“ยั่วผมเหรอ หืม…” นิโคลัสโน้มหน้าผากไปชนกับคนใต้ร่าง ใช้สายตาดุจ้องสบกับนัยน์ตาสีทับทิม “อยากข้ามขั้นตอนก็ไม่บอก”“ผะ ผมไม่ได้ทำนะ” เฉินเฟิงรีบแย้ง เขาไม่ได้ยั่ว แค่จะเอาคืนที่อีกฝ่ายอ่อยเขาเท่านั้นเอง“จริงเหรอ” ฝ่ามือสากเลื่อนลงไปลูบตั้งแต่โคนเข่าขึ้นมายังต้นขาอ่อน พาให้ขนคอผู้ถูกกระทำลุกชัน“คุณนิค!” เจ้ากระต่ายแหวเสียงดัง ฝ่ามือข้างนั้นจึงยังคงหยุดค้างอยู่ตรงหน้าขาของเขา แต่ถ้าหากเลื่อนขึ้นมาอีกก็เป็นใต้เสื้อเชิ้ตแล้ว!“ครับ” คุณหมีขานรับตาใส แต่มือกลับไม่หยุดลูบไล้ ยังคงเลื่อนขึ้นมาอย่างเชื่องช้าให้คนใต้ร่างดิ้นเร้าเพราะความตื่นตระหนก“ผมขอโทษ ก็คุณอ่อยผมก่อน” เฉินเฟิงละล่ำละลักสารภาพความผิด“คุณไม่ได้ทำอะไรผิดนี่” นิโคลัสจ้องมองกระต่ายตื่นตูม นัยน์ตาปรากฏแววเจ้าเล่ห์พาดผ่านไปวูบหนึ่ง แต่มีห
Last Updated : 2025-04-10วันสิ้นโลกของผม 30 ฝนตก [5/5]
น่าเสียดายที่บริเวณนี้ไม่มีแม่น้ำไหลผ่านเลย แม้จะเคยมีอ่างเก็บน้ำขนาดเล็ก แต่ก็ถูกนายทุนกว้านซื้อที่และถมดินไปหมดแล้วเพื่อเตรียมทำเป็นทาวน์โฮมโครงการใหม่ ทำให้น้ำที่เป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิตขาดแคลนหากทางเชื่อมระหว่างหมู่บ้านของเขากับที่นี่สำเร็จไปได้ด้วยดี อย่างแรกที่ครูเมตตาอยากจะขอทำการแลกเปลี่ยนด้วยก็คงไม่พ้นน้ำนี่แหละ เพราะหมู่บ้านเขามีแม่น้ำอยู่ด้านหลัง รวมถึงลำธารสายเล็กที่ไหลมาจากน้ำตกบนภูเขาอีกในวันที่ 5 ฝนที่ตกติดต่อกันมานานก็หยุดลงเสียที เรียกได้ว่ารองน้ำจนเต็มแล้วเต็มอีก แถมยังมีน้ำท่วมอีกด้วย เพราะระบบโครงสร้างท่อที่ด้านล่างไม่ดีทำให้ไม่สามารถรองรับน้ำปริมาณมหาศาลได้ ดีแค่ไหนที่บริเวณนี้ยังมีความสูงในระดับหนึ่งน้ำก็เลยไม่ท่วม แค่ระบายช้าเท่านั้น“นี่ถ้าใครอยู่ในเมืองหลวงน่าจะต้องเจอกับน้ำท่วมไปแล้วแน่ ๆ” วิทย์เปรยขึ้นมาตอนมื้อเช้า“นั่นสินะ ตกหนักขนาดนี้” คนเคยทำงานในเมืองหลวงพยักหน้าเห็นด้วย “ไม่รู้ป่านนี้คุณโจเซฟเป็นยังไงบ้างนะครับ” เฉินเฟิงหันไปคุยกับนิโคลัส“น่าจะใกล้ถึงแล้วล่ะ” เพราะยิ่งใกล้ค่ายมากเท่าไรซอมบี้ก็ยิ่งเยอะขึ้น อีกทั้งบางจุดก็เคยมีคนอาศัยหนาแน่นเกินไ
Last Updated : 2025-04-10วันสิ้นโลกของผม 31 ภารกิจ [1/5]
โจเซฟมาถึงค่ายพันธมิตรประมาณบ่าย 3 โมง ถึงจะเป็นหัวหน้ากลุ่มทหารที่มีคนเคารพบูชามากในฐานะคนธรรมดาสุดแกร่ง ก็ต้องต้องเข้ารับการตรวจอย่างเข้มงวดที่หน้าประตูและต้องจ่ายค่าเข้าตามที่ค่ายกำหนดห้ามติดสินบนเจ้าหน้าที่“เฮ้ พวกนายน่ะ มีของจ่ายค่าเข้าไปในค่ายหรือเปล่า” อาหารในส่วนของนิโคลัสและเฉินเฟิงนั้นถูกยกออกไปแล้ว ทีมีอยู่นั้นเป็นส่วนของเขากับหงส์และมันถูกนำมาเก็บไว้ภายในรถตั้งแต่ก่อนฝนจะเทลงมา นี่จึงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่โจเซฟไม่อยากให้ชายแปลกหน้ากลุ่มนี้นั่งในรถด้วย“งั้นผมขอลงตรงนี้แล้วกันครับ” นั่นคือคำตอบว่าพวกเขาไม่มี ชายกลุ่มนี้เพิ่งรับภารกิจมาเมื่อ 3 วันก่อน ทว่ายังไม่ทันได้ไปไหนก็ติดแหง็กอยู่ตรงนั้นเพราะน้ำท่วมสูง ครั้นจะไม่ออกจากรถน้ำก็ค่อย ๆ ซึมเข้ามาในตัวรถ ปล่อยไว้นานไปก็เริ่มนั่งไม่ติด จำต้องออกไปอยู่นอกตัวรถเพราะคิดว่าหากรอสักพักฝนคงจะหยุด แต่ตากฝนมากว่าหนึ่งวันหนึ่งคืนก็ไม่มีทีท่าว่าจะซาลงเลย“โชคดี” โจเซฟโบกมือให้ ไม่ติดใจที่อีกฝ่ายจะขอลงก่อนถึงประตู เรื่องประมาณนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง เมื่อใดที่มีคนรับภารกิจออกไปนอกกำแพงแล้วไม่สามารถรวบรวมสิ่งของกลับมาได้ ก็จะเลือกที่จะอาศัย
Last Updated : 2025-04-11วันสิ้นโลกของผม 31 ภารกิจ [2/5]
“น่าจะดูแลเรื่องจุดกักตัวให้ดีกว่านี้หน่อยนะ” หงส์มองอพาร์ตเมนต์ทรุดโทรมตรงหน้า ยิ่งฝนตกแบบนี้ยิ่งทำให้ตะไคร่น้ำลุกลามจนจะกลายเป็นอาคารสีเขียวครึ้ม“อยู่แค่วันเดียวไม่ต้องคิดมากหรอก หลังผ่านวันนี้ไปจะไปนอนที่ไหนน่ากลุ้มใจกว่า” ระบบการจัดสรรที่พักและอาหารของที่นี่จะใช้เกณฑ์การทำงานแลกแต้มเป็นหลักและจะไม่มีการซื้อขาดที่พักอาศัย เผื่อวันใดออกไปทำภารกิจแล้วหายสาบสูญไปหลายเดือน เมื่อครบกำหนดชำระค่าที่พักแล้วไม่มาติดต่อในทันทีกองกิจการเช่าที่พักก็จะทำการยึดห้องไว้เพื่อให้ผู้เช่ารายอื่นได้เข้ามาอยู่แทนดีที่ระบบแต้มของค่ายพันธมิตรนั้นจะอยู่กับผู้ที่เป็นเจ้าของตลอด ไม่หายไปไหน ดังนั้นหลังกักตัวจะต้องหาเช่าที่พักระหว่างรายงานภารกิจที่ล้มเหลว กับบอกเล่าเรื่องครัสตัลซอมบี้ที่มีความสามารถแปลกประหลาด อยากขอให้หน่วยวิทยาศาสตร์ช่วยนำไปตรวจสอบสักหน่อย“เช่าที่พักรายวันก็พอมั้งคะ” หงส์เสนอ เธอไม่คิดว่าจะได้อยู่ที่นี่นานนัก“ก็ต้องรอดูก่อนว่าผลการทดสอบจะเป็นยังไง” โจเซฟเองก็อยากรู้ผลของการวิจัยคริสตัลซอมบี้เหมือนกันครบกำหนดกักตัวในช่วงสายของวันถัดมา โจเซฟและหงส์จึงถูกปล่อยตัวออกจากห้องพักทรุดโทรมที่มี
Last Updated : 2025-04-11วันสิ้นโลกของผม 31 ภารกิจ [3/5]
โจเซฟไม่ได้มุ่งตรงมาที่สำนักงานทันทีที่ถูกเลขาหน้าห้องของนายพลอธิตามตัว แต่เลือกที่จะนั่งกินข้าวต่อ พอกินเสร็จก็ตรงไปกองกิจการเช่าที่พัก ไม่ลืมติดต่อขอชุดมีดของนิโคลัสและของใช้ส่วนตัวที่จำเป็นของพวกเขาเอง ต่อจากนี้คงได้ย้ายถิ่นฐานกันอย่างถาวรแล้ว“เอ๋ คุณโจเซฟจะไม่อยู่แล้วเหรอครับ” เลขาที่ยังคงติดตามชายหนุ่มเป็นเงารีบร้องถาม เขานึกว่าจะทำเรื่องขอเช่าที่พักเหมือนเดิมเสียอีก อีกฝ่ายกลับเลือกเช่าห้องพักรายวันแทน“พอดีคิดว่าข้างนอกน่าจะเหมาะกับตัวเองมากกว่า” โจเซฟไม่ได้ปิดบังแต่ก็ไม่บอกว่าตนนั้นเจอหมู่บ้านน่าอยู่“อย่างนี้ก็แย่สิครับ พวกเราขาดคุณโจเซฟไม่ได้หรอกนะครับ” เลขาวัยกลางคนร้อนใจขึ้นมา“คนเก่ง ๆ เยอะไปครับ”ก่อนที่อีกฝ่ายจะได้พูดอะไรขึ้นมาอีกก็ถึงหน้าสำนักงานทหารพอดี โจเซฟจึงให้เลขาหน้าห้องท่านนายพลเคาะขออนุญาตคนด้านในเป็นสัญญาณว่าพวกเขาได้เดินทางมาถึงแล้ว“สวัสดีตอนเย็นครับท่านนายพล” โจเซฟทำความเคารพหลังได้รับอนุญาตให้เข้ามาภายในได้ ตรงโซฟารับแขกมีร่างของไอซ์กำลังนั่งกินขนมอยู่“เชิญนั่งก่อนคุณโจเซฟ” นายพลอธิผายมือให้แขก “ต้องขอโทษด้วยที่เรียกคุณมาหาทั้งที่คุณเพิ่งกลับมาจากข้างนอ
Last Updated : 2025-04-11วันสิ้นโลกของผม 31 ภารกิจ [4/5]
นิคมอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดของประเทศกลายเป็นตัวเลือกชั้นดีในการหยิบขึ้นมาเป็นแผนสำรอง แต่ก็ล้มไม่เป็นท่าเพราะสัตว์วิวัฒนาการที่คาดไม่ถึง“สิ่งที่เราต้องการก็คืออาวุธที่สามารถต่อกรกับเจ้าสัตว์ร้ายตัวนั้นได้” อาวุธที่ค่ายพันธมิตรถือครองอยู่นั้นเริ่มร่อยหลอลงทุกวัน มีบ้างที่ปล่อยออกมาจำหน่ายให้คนในค่ายได้ใช้แต้มแลกเพื่อออกไปทำภารกิจ หรือให้ทหารนำกำลังออกไปเคลียร์พื้นที่สำหรับขยับขยายค่ายให้ใหญ่ขึ้น รองรับจำนวนประชากรไม่ให้แออัดกันจนเกิดโรคระบาดใหม่อีกระลอกถ้าพูดถึงจังหวัดที่มีอาวุธครบครันก็ต้องเป็นที่ที่อยู่ติดชายแดน“ผมเช็กมาแล้ว ก่อนโรคระบาดจะพัฒนาเป็นซอมบี้ ได้มีงบประมาณจัดซื้ออาวุธชุดใหญ่ให้กับจังหวัด C เพื่อใช้ปราบปรามโจรสลัดที่เข้ามารุกล้ำน่านน้ำของเรา ดังนั้นต่อให้มันถูกใช้จัดการกับซอมบี้ไปบางส่วนก็ไม่มีทางหมดง่าย ๆ““ถึงยังไงผมก็ไม่ขอพาทีมไปเสี่ยงโดยที่ยังไม่มีข้อมูลเพิ่มเติมอีก” เขาพลาดแค่ที่นิคมอุตสาหกรรมก็เกินพอแล้ว ครั้งนั้นถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าหนูท่อยักษ์ฝังใจกับกลุ่มของเอ มีหรือมันจะไม่ตามพวกเขาไปที่ภูเขาด้านหลัง“แต่ว่า…” กลุ่มที่ออกไปสำรวจยังไม่กลับมา และเขาก็ร้อนใจกลัวว่าถ
Last Updated : 2025-04-11
Latest chapter
วันสิ้นโลกของผม 62 ช่วยด้วย [5/5]
“สงสัยเจอกุ๊กกู๋ว่ะ” ชายคนหนึ่งหัวเราะขึ้นเมื่อเสียงเพื่อนร่วมเวรเงียบไป “หรือไม่ใช่วะ” พร้อมกับลางสังหรณ์บางอย่างที่พาให้ขนคอลุกชันฉึบแต่ยังไม่ทันที่จะเปิดปากบอกเล่าความสงสัย ตัวมันก็คล้ายกับถูกกระแสลมวูบหนึ่งพัดผ่านแถวลำคอ พอจะอ้าปากพูดกลับไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา ทั้งความเจ็บที่ไม่เคยประสบพบเจอมาก่อน แรงดึงรั้งบริเวณคอเสื้อทำให้มันมั่นใจว่าตอนนี้คงถูกผู้บุกรุกเล่นงานแล้วต้องเตือนเพื่อน!ต้องเตือน…ฝ่ามือหนายกขึ้นหมายจะไขว่คว้าใครสักคนท่ามกลางความมืด แต่ก็สายไปเสียแล้ว…ร่างไร้วิญญาณถูกวางลงบนพื้นอย่างเบามือ อย่างที่เจ้าของร่างไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าตนไม่สามารถลุกขึ้นมาพูดคุยกับเพื่อนได้อีกเป็นครั้งที่สอง“พวกมึงแม่งทำไมเงียบไปวะ” มนุษย์หมูเริ่มเอะใจ ฝ่ามือหยาบกร้านกระชับกระบองเหล็กในมือพลางกวาดมันไปมาท่ามกลางความมืด เกิดเสียงขวับ ๆ จากการหวดลม“ช่วย...! อ่อก!” มนุษย์หมูเตรียมจะตะโกนเรียกเพื่อนที่อยู่เวรไม่ไกลกันให้มาตรวจสอบความผิดปกตินี้ แต่ทันทีที่อ้าปากก็ต้องตกตะลึงอ้าปากค้างเมื่อตนเองกลืนน้ำเข้าไปอึกใหญ่ทั้งทางปากและจมูก “อุก... อ่อก”โจเซฟฉวยโอกาสที่มนุษย์หมูกำลังตกใจกับลูกบอ
วันสิ้นโลกของผม 62 ช่วยด้วย [4/5]
“ดีที่เป็นแค่คนชั่วธรรมดาด้วย” โจเซฟมองออกว่าคนพวกนี้แต่เดิมถ้าไม่ใช่พวกอันธพาลหน้าปากซอย ก็น่าจะเป็นคนทั่วไปที่เบนเข็มมาทำชั่ว ถ้ามีใครสักคนในนี้เป็นทหารหรือตำรวจ การฆ่าคนเหล่านี้อาจไม่ง่ายดายนัก“ข้างหน้าน่าจะเป็นคลังเก็บเสบียง” หญิงสาวสัมผัสได้ว่าบริเวณนั้นมีเวรยามมากกว่าจุดที่ผ่านมาเกือบเท่าตัว และมีกลิ่นเย็น ๆ ของเครื่องปรับอากาศลอยมาปะทะจมูกเป็นระยะ“กี่คน”“คร่าว ๆ น่าจะประมาณ 7 คน” มีคนอู้หลับ 2 หรือไม่ก็อาจจะเป็นคนที่รอเข้ากะในเวรยามช่วงต่อไป“ห่างจากห้องเก็บสินค้าที่ได้ยินเสียงร้องไห้มากไหม”“ไม่ไกลกันเลยค่ะ” จะบอกว่าอยู่ข้างกันเลยก็ได้“ใช้คนเยอะเฝ้าสองอย่างเลยสินะ” โจเซฟกุมคางครุ่นคิด “มีใครสังเกตเห็นถึงความผิดปกติบ้างหรือยัง”“เท่าที่ฟังจากเสียงฝีเท้ากับเสียงพูดคุยประปราย เหมือนจะยังไม่รู้ว่าเราบุกเข้ามา” หงส์กระซิบเสียงเบา“งั้นก็ดี” ชายหนุ่มมองหลอดไฟพลังงานแสงอาทิตย์ตามจุดสำคัญต่าง ๆนับว่าหัวหน้าค่ายแห่งนี้ใช้จ่ายกระแสไฟฟ้าที่หาได้ยากอย่างฟุ่มเฟือยมาก นอกจากจะไม่เก็บสำรองไว้ใช้ในยามจำเป็นแล้ว ในตอนกลางคืนก็ยังคงเปิดไฟไว้โดยไม่คิดเลยว่ามันจะเรียกอันตรายมาหาพรึบ!“เฮ้ย
วันสิ้นโลกของผม 62 ช่วยด้วย [3/5]
ผู้บุกรุกยามวิกาลแบ่งกำลังพลออกเป็น 2 ส่วน ตุ่นกับสองสาวสมาชิกใหม่รับหน้าที่ก่อกวนพร้อมกับสร้างความเสียหายให้มากที่สุด เอาให้พวกมันต้องใช้เวลาวุ่นวายอยู่กับการฟื้นฟูแทนที่จะมาคิดเรื่องใต้สะดือโจเซฟกับหงส์จะเป็นคนออกไปตามหาว่าพวกมันนำหญิงสาวไปขังรวมกันไว้ที่ไหน หากมีช่องทางช่วยเหลือได้ในทันทีก็จะยื่นมือเข้าช่วยที่ต้องแยกสองสามีภรรยาออกจากกันเพราะทั้งคู่ต่างก็เป็นมนุษย์กลายพันธุ์ที่มีประสาทการฟังที่ยอดเยี่ยม หากเกิดเรื่องไม่ชอบมาพากลขึ้น โจเซฟสามารถใช้เสียงเพื่อให้คนที่อยู่ใกล้และไกลถอยออกได้ทันท่วงทีความปลอดภัยของพวกเขาต้องมาก่อนชายหนุ่มรู้ว่าการบุกเข้ามาที่นี่ค่อนข้างเสี่ยง นอกจากพวกเขาสามคนแล้ว ดาริณีและพิมพาล้วนเป็นมือใหม่ ไม่เคยประสบพบเจอกับเรื่องราวโหดร้ายทารุณประเภทนี้เลยสักครั้ง ตอนแรกเขาอยากให้ทั้งคู่รออยู่ที่จุดนัดพบมากกว่า แต่พวกเธอปฏิเสธและบอกกลับมาว่า‘ถ้าไม่ไปก็จะไม่ได้ประสบการณ์ค่ะ’ พิมพายืนยันหนักแน่น‘ถ้าเกิดเรื่องกับพวกเรา ไม่ต้องกังวลนะคะ เป็นฉันที่อยากทำเอง’ ดาริณีสบตาชายหนุ่ม ในแววตาไม่มีความหวาดกลัวอยู่เลยสักเสี้ยวเดียว‘แต่ถ้าพวกคุณเป็นอะไรไป ยังมีเด็ก ๆ ที่เส
วันสิ้นโลกของผม 62 ช่วยด้วย [2/5]
“ไม่มีสายเสริมกำลังกายบ้างเลยเหรอ?” โจเซฟ“ไม่แน่ใจครับ อาจจะมีหรืออาจจะไม่มี” พลังพิเศษสายกำลังกายถ้าไม่แสดงออกมาย่อมไม่มีใครสังเกตเห็นได้ ดูอย่างเด็กชายดลสิ ถ้าไม่วิ่งก็ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าเด็กนั่นวิ่งเร็วแค่ไหน“ที่รักพอจะจำหน้าคนที่มีตำแหน่งสูง ๆ ในค่ายได้ไหม" หงส์ถาม“ไม่แน่ใจนะ เวลามันน้อยเกินไป”“น่าเสียดาย” ถ้าฆ่าพวกมันให้หมดได้ก็น่าจะแก้ปัญหาที่ตรงเหตุที่สุดแล้วแท้ ๆ“พวกตัวหัวหน้ามักจะมีท่าทีแตกต่างจากคนปกติทั่วไปอยู่แล้ว ดังนั้นฆ่าได้ฆ่า” โจเซฟยิ้มเหี้ยม เดนมนุษย์อย่างนี้จะเก็บไว้ทำไมให้รกโลก“รับบัญชาค่ะ” หงส์คลี่ยิ้มกว้าง…ได้เวลานองเลือดแล้วสิห้างสรรพสินค้าที่เป็นประเด็นแห่งนี้ถูกแบ่งสันปันส่วนตามระดับความสำคัญของคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ คนที่เป็นแค่กรรมกรหรือเบ๊จิปาถะไม่มีพลังพิเศษจะอาศัยอยู่รอบนอก ไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้หากไม่มีกิจธุระที่จำเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ธรรมดาอยู่ชั้นใต้ดิน ชั้นที่หนึ่งจะเป็นห้องอาหารและส่วนสันทนาการต่าง ๆ แล้วแต่ใครจะทำอะไร ชั้นสองเป็นชั้นสินค้าแบรนด์เนมจึงให้กลุ่มผู้มีพลังพิเศษหรือมนุษย์กลายพันธุ์อยู่อาศัย ชั้นที่สามเป็นชั้นสำหรับเ
วันสิ้นโลกของผม 62 ช่วยด้วย [1/5]
โจเซฟเลือกบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ห่างจากห้างสรรพสินค้าแห่งนั้นประมาณ 7 กิโลเมตร ซึ่งเป็นระยะที่หงส์กับตุ่นยืนยันว่าทั้งคู่ไม่ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวภายในค่ายแล้วนั่นหมายความว่าคนในค่ายเอง ต่อให้เป็นมนุษย์กลายพันธุ์ก็จะไม่สามารถได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวของพวกเขาด้วยเช่นกัน เว้นเสียแต่ว่าอีกฝ่ายเป็นมนุษย์ที่สามารถเลื่อนระดับพลังไปถึงระดับ 2 แล้วเหมือนกับสมาชิกในทีมของโจเซฟทั้งสามคนอีกทั้งยังต้องเป็นมนุษย์กลายพันธุ์เป็นสัตว์ที่มีประสาทการรับฟังดีมากจึงจะสามารถรับเสียงได้ไกลเหมือนคู่รักหมีกระต่ายในระหว่างที่หาบ้านหลังหนึ่งเพื่อวางแผนให้ความช่วยเหลือเสียงปริศนาในค่ายแห่งนั้น พวกเขาก็ไม่ได้ปล่อยเวลาให้เปล่าประโยชน์ ตุ่นได้ใช้ทักษะย่องเบา... เอ๊ย! ทักษะการสอดแนมที่ได้รับการฝึกฝนจากกองทัพ แยกตัวออกไปหาทางแทรกซึมเข้าไปในค่ายห้างสรรพสินค้า รับรองว่าเงียบกริบ ถ้าไม่ได้หูผีหรือมีพรายกระซิบ รับรองว่าไปมาไร้ร่องรอยโจเซฟสอนการเก็บซ่อนอาวุธตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายให้กับมือใหม่อย่างดาริณีและพิมพา ในช่วงที่รอให้ตุ่นรายงานผลการสอดแนม“พยายามอย่าเอาอะไรไปเยอะ มีแค่ของที่จำเป็นต่อการต่อสู้ก็พอ อย่าลืมหาท
วันสิ้นโลกของผม 61 ออกตามหาของใช้ [5/5]
“ดูเหมือนจะมีการแจกจ่ายงานด้วย” เด็กสาวยิ้มยินดี จะให้ล้างจานหรือกวาดถนนก็ทำได้ทั้งนั้น ขอแค่สามารถมีชีวิตต่อไปในแต่ละวันก็พอกลุ่มผู้รอดชีวิตบางคนก็มีชีวิตที่ดีขึ้นหลังได้ออกมาอยู่รวมกันในค่าย ไม่ต้องคอยหวาดระแวงในเวลากลางคืน ขอแค่ขยันอดทนก็ทำงานแลกข้าวกินได้ 3 มื้อ ไม่ต้องอดอยาก แต่บางคนที่หลงเข้าไปในค่ายที่มีการจัดการที่ค่อนข้างแย่ อีกทั้งยังผูกขาดอาหารและน้ำไว้ที่กลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ใครที่เผลอหลงเข้าไปต่อให้อยากหนีก็มีแต่ต้องทิ้งชีวิตแล้วไปเกิดใหม่อย่างที่โจเซฟและกลุ่มจะได้เจอหลังจากนี้...“จะเข้าไปที่ห้างเหรอ เสียใจด้วยนะ ถิ่นนี้พี่จอง” ก่อนถึงห้างสรรพสินค้า ตุ่นและหงส์รับรู้ได้ว่ามีคนจับจองที่แห่งนั้นเป็นฐานที่มั่นแล้ว เพราะมีทั้งเสียงผู้คนเดินขวักไขว่ไปมา และมีเสียงการฆ่าซอมบี้ด้วยเช่นกัน โจเซฟตัดสินใจจะแสดงเป็นกลุ่มผู้รอดชีวิตที่มาหาที่พึ่งเพื่อดูว่าค่ายขนาดเล็กนี้มีความเป็นอยู่อย่างไร ถ้าหากเจรจากันได้ก็จะลองพูดคุยดู แต่สีหน้าและท่าทางของหงส์ก็ทำให้เขาเปลี่ยนใจ“เปล่า พวกเราแค่ผ่านมา” โจเซฟมองชายที่สักลายไว้ทั่วตัว หมอนั่นถือขวานขนาดใหญ่ไว้ ตามร่างกายมีเกล็ดขึ้นประปราย คล้ายกั
วันสิ้นโลกของผม 61 ออกตามหาของใช้ [4/5]
กลุ่มค้นหาสิ่งของจำเป็นทำแบบนี้อยู่หลายวัน บางสถานที่ก็เก็บกวาดมาได้เยอะ และบางทีก็เรียกได้ว่ามาเสียเที่ยว จนกระทั่ง 2 สัปดาห์ต่อมาพวกเขาก็ได้พบกับกลุ่มผู้รอดชีวิตกลุ่มใหญ่ที่กำลังมุ่งหน้าเข้าตัวเมือง“พวกคุณก็จะเข้าตัวเมืองเหมือนกันเหรอ” ชายชราคนหนึ่งถาม เขาถูกลูกหลานคะยั้นคะยอให้ออกจากบ้านหลังเก่าที่ใช้ซุกหัวนอนมาหลายชั่วอายุคน เหตุผลเพราะละแวกที่อยู่อาศัยไม่สามารถหาอาหารได้อีกแล้ว ประจวบเหมาะกับมีคนออกมาทำภารกิจและบอกว่าในตัวเมืองมีค่ายพิเศษที่นักการเมืองในท้องถิ่นเป็นคนจัดตั้งขึ้น พวกเขาจึงหมายมั่นปั้นมือว่าจะไปเข้าร่วมด้วยเดิมทีพวกเขาเป็นครอบครัวใหญ่ที่อาศัยอยู่ในโฉนดที่ดินเดียวกัน เพราะเป็นญาติพี่น้องที่บรรพบุรุษแบ่งสันปันส่วนที่ทางให้แต่ละคนปลูกบ้านและทำมาหากินร่วมกัน เมื่อถึงเวลาฉุกเฉินจึงรวมตัวกันช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้อย่างรวดเร็ว พวกเขามีตั้งแต่คนแก่อายุ 60 ปีขึ้นไป และเด็กน้อยไม่ประสาลืมตาดูโลกไม่ถึงหนึ่งขวบปีดี เมื่อนับรวมกันแล้วก็มีมากกว่า 10 ชีวิตพวกเขาสามารถประคับประคองจนผ่านพ้นวิกฤตต่าง ๆ มาได้ แม้กระทั่งฝนตกและมีผู้ติดเชื้อจำนวนมหาศาลมาป้วนเปี้ยนหน้าบ้านก็ไม่หวั่
วันสิ้นโลกของผม 61 ออกตามหาของใช้ [3/5]
…ภายนอกอาคารนั้นเงียบสงัดไม่มีเสียงการเคลื่อนไหวเลย นั่นหมายความว่าสถานที่แห่งนี้ไม่มีใครอยู่อีกแล้ว มีเพียงตัวอาคารที่ถูกธรรมชาติค่อย ๆ คืบคลานเข้ามากลืนกินรอบนอกอาคารเต็มไปด้วยวัชพืชหลากหลายพันธุ์ พวกมันงอกแทรกขึ้นมาตามร่องอิฐตัวหนอนที่ถูกนำมาปูเป็นทางเดิน โชคดีที่ตอนนี้เป็นเวลากลางวัน หากเปลี่ยนเป็นตอนกลางคืนคงให้ความรู้สึกเหมือนกำลังออกไปล่าท้าสิ่งลี้ลับจนตุ่นขวัญผวาเกาะคนรักไม่ปล่อยแน่ ๆครืด…เสียงประตูฝืดเฝื่อนถูกเลื่อนออกด้วยสองมือของโจเซฟ ด้านบนมีกล่องเซนเซอร์ที่ในอดีตเคยจับการเคลื่อนไหวและเปิดประตูบานนี้อัตโนมัติ เพียงแต่ในเวลานี้ไม่มีกระแสไฟฟ้าที่เป็นแหล่งพลังงานให้มันอีกแล้ว ดังนั้นใครที่ต้องการเข้ามาภายในสำนักงานก็จำเป็นต้องลงแรงเปิดด้วยตัวเอง“สวมหน้ากากกันแก๊สไว้ก่อน” โจเซฟเห็นฝุ่นด้านในฟุ้งตลบก็ออกคำสั่งต่อทันทีดาริณีกับพิมพาได้รับหน้ากากนี้มาตั้งแต่วันที่ออกเดินทางวันแรก พวกเธอหยิบมันขึ้นมาสวมใส่อย่างว่าง่าย นอกจากฝุ่นที่ยังลอยเอื่อยอยู่ในอากาศ สภาพภายในอาคารก็บ่งบอกถึงการได้รับความเสียหายเช่นกัน ไม่ว่าจะโต๊ะ เก้าอี้ หรือชั้นวางเอกสารต่างถูกตั้งวางไว้ตามมุมหน้าต่าง
วันสิ้นโลกของผม 61 ออกตามหาของใช้ [2/5]
พอถึงระยะที่กำหนด ทุกคนก็ลงจากจักรยานแล้วใช้วิธีการเดินเท้าไปจนถึงจุดที่มีซอมบี้ระดับหนึ่งเดินโขยกเขยกอยู่กลางถนน พวกมันเดินจับกลุ่มกัน ลักษณะการแต่งกายคล้ายคลึงกับเจ้าหน้าที่รัฐจากสำนักงานที่ไหนสักแห่งเพราะอยู่ในชุดสีกรมท่าเหมือนกันทั้งหมด ตามตัวมีรอยแผลเหวอะหวะจากการกัดฉีก“ไม่มีซอมบี้วิวัฒนาการ” หงส์กะจากสายตาบวกกับลางสังหรณ์ของตน “มีแต่ระดับหนึ่งก็จริง แต่จะประมาทไม่ได้นะคะ” พร้อมกับเอ่ยเตือน“รับทราบค่ะ” พิมพามองซอมบี้ที่กำลังมุ่งหน้ามาทางตนก็กลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง เรียกขวัญและกำลังใจให้ตนเองก่อนลงมือ“งั้นลุยเลยนะคะ” ดาริณีทุบกำปั้นปะทะฝ่ามือของตนเอง เกิดเสียงแน่นหนักชวนให้รู้สึกว่าต้องเจ็บตัวแน่หากโดนหญิงสาวเหวี่ยงหมัดใส่สักครั้ง“ลุยเลยครับ” สิ้นเสียงโจเซฟ พิมพาก็วิ่งขึ้นหน้า เหวี่ยงมีดยาวฟันเข้าที่แขนของซอมบี้ที่ตรงมายังเธอก่อนเป็นตัวแรก จากนั้นก็มุดลงต่ำ ให้ดาริณีที่วิ่งมาจากด้านหลังเหวี่ยงขวานใส่ลำคอของมันทันทีตุบการประสานงานของทั้งคู่เป็นไปอย่างไหลลื่น ความดีความชอบนี้ต้องยกให้กับครูฝึกสุดเข้มงวดอย่างโจเซฟที่พยายามให้หญิงสาวทั้งสองฝึกการต่อสู้มาก่อนจากบนภูเขา ทำให้ร่างกา
