เข้าสู่ระบบแชร์
45 หมีพ่นไฟ (2) [4/5]
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-17 12:37:32
บทที่เกี่ยวข้อง
วันสิ้นโลกของผม 45 หมีพ่นไฟ (2) [5/5]
ต้นจามจุรีต้นนี้อยู่มาหลายร้อยหลายพันปี มันหยั่งรากลึกจนแทบจะเป็นส่วนหนึ่งกับภูเขาทั้งลูก จึงเป็นการยากที่จะหักโค่นในทันทีหญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ กัดฟันเร่งพลังในร่างออกมา แขนเหยียดตึงเผยให้เห็นกล้ามเนื้อภายในเรียวแขนบอบบาง ไม่ได้ขึ้นนูนแบบนักกล้ามมืออาชีพ แค่ดูลีนคล้ายคนออกกำลังกายเป็นนิจ ใบหน้าสวยแดงก่ำตั้งแต่ลำคอไปถึงใบหูฟากโจเซฟก็คอยสนับสนุนอยู่ด้านหลัง ป้องกันไม่ให้หญิงสาวถูกลอบทำร้าย แม้ส่วนมากเฉินเฟิงกับนิโคลัสจะคอยสกัดไว้ก่อน แต่เขาก็ไม่ประมาทเปรี๊ยะ…เพียงเสี้ยววินาทีเนื้อไม้ก็ส่งเสียงแตกหักเพียงบางเบา วินาทีนั้นเลือดในกายของหญิงสาวก็ยิ่งสูบฉีด รีดเค้นพลังทุกหยาดหยดที่ซุกซ่อนตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายออกมาให้มากกว่านี้…มากกว่านี้อีก!!“อ๊าาาา!!!!” ฝ่ามือดาริณีจมเข้าไปในเนื้อไม้ เส้นเลือดหลังฝ่ามือขึ้นนูนแสดงให้เห็นว่าหญิงสาวใช้ออกแรงไปมากเพียงใดสุดแรงแล้ว... นี่คือสุดแรงที่เธอมีทั้งหมดแล้ว!เปรี๊ยะ!คราวนี้เสียงไม้ลั่นได้ยินชัดทุกคน แม้ไม่มีพลังพิเศษโจเซฟก็ยังได้ยินเต็มสองหู“อ๊าาาาาาาา!!!”“กี๊ซซซซ!!” เสียงดาริณีประสานกับเสียงต้นไม้ปิศาจ มันไม่ยินยอมหักโค่นทั้งอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-17วันสิ้นโลกของผม 46 บ้านหลังใหม่ [1/5]
“ท่านแม่ขอรับ พวกเรากำลังจะไปที่ไหนกันหรือ” เด็กหนุ่มในวัย 14 หนาวเอ่ยถามมารดา วันนี้อยู่ ๆ แม่ของเขาก็ลุกขึ้นมาทำอาหารมื้อใหญ่ที่มีทั้งเนื้อและไก่ที่เขาชอบ ทั้งที่เวลานี้ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล อาหารการกินล้วนต้องประหยัด ไข่ฟองหนึ่งแทบจะต้องนำมาต้มแล้วแบ่งเป็น 4 ส่วนแล้วกินกับข้าวคลุกเกลือเพื่อให้เพียงพอต่อทุกคน“ไปสักการะท่านเจ้าป่าเจ้าเขา” หญิงวัยกลางคนใบหน้าซูบตอบมองใบหน้าลูกชายที่ถึงวัยต้องแต่งงานมีครอบครัว แต่เพราะครอบครัวมีที่ดินน้อย ทำให้จนป่านนี้ก็ยังหาใครมาแต่งเป็นเมียของมันไม่ได้สักที ฝ่ามือหยาบกร้านกระชับข้อแขนของเด็กหนุ่มไว้แน่น “แม่จะพาเจ้าไปขอพร”“ท่านแม่” น้ำเสียงของเด็กหนุ่มขาดห้วง ขาที่กำลังก้าวตามแรงจูงของผู้ให้กำเนิดหยุดชะงัก ใบหน้าที่มีส่วนคล้ายคลึงกับหญิงวัยกลางคนตรงหน้าก้มต่ำ “ท่านเจ้าป่าเจ้าเขาต้องการข้าหรือ” เด็กหนุ่มเอ่ยถาม น้ำเสียงสั่นระริก รู้ดีว่าหากเดินขึ้นเขาต่อไป...ตนจะไม่มีวันได้กลับลงมาอีกเลย“อืม ท่านหมอผีเอ่ยถามแล้ว ท่านบอกว่าต้องเป็นเจ้า” อันที่จริงที่ประชุมหมู่บ้านแจ้งเพียงว่าที่ฝนไม่ตกครั้งนี้เป็นเพราะท่านไม่พึงใจต่อเลือดสัตว์ ท่านต้องการเครื่องเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18วันสิ้นโลกของผม 46 บ้านหลังใหม่ [2/5]
นอกจากท่านหมอผีแล้วมีใครบ้างเคยรับรู้ว่าเครื่องเซ่นสังเวยที่ผ่านมาได้ไปทำหน้าที่รับใช้ท่านเจ้าป่าเจ้าเขาจริงหรือไม่ รับใช้แล้วเป็นอย่างไร บางปีต้องเซ่นถึง 2 ครั้งกว่าฝนจะตกลงมาสาเหตุนั้นเป็นเพราะอะไรในใจมีคำถามแต่ไม่มีใครคิดพูดออกมา เด็กหนุ่มวัย 14 หนาวคนนี้ก็เช่นกันคิดเพียงว่าเป็นประเพณีปฏิบัติที่สืบทอดกันมาช้านานเด็กหนุ่มหยิบน่องไก่ย่างขึ้นมากัดคำโต จากนั้นก็หยิบอาหารทุกจานมากิน ถึงจะได้กินมาจากที่บ้านแล้ว แต่เนื้อมากมายที่ไม่เคยเห็นมาก่อนก็พอทำให้ความเจ็บปวดไร้ที่มานี้หายไปได้บ้าง“กินอิ่มแล้วก็ดื่มนี่เข้าไป” หมอผียื่นถ้วยสำริดบรรจุน้ำสีเขียวข้น เรื่องนี้เด็กหนุ่มก็พอได้ยินมาบ้างว่าก่อนจะรับใช้ท่านเจ้าป่าเจ้าเขา ต้องดื่มน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ปรุงโดยหมอผีเสียก่อน“อึก” เด็กหนุ่มย่นคิ้วเข้าหากัน รสชาติของมันทั้งขมและฝาด ทำเอาอาหารที่กินเข้าไปก่อนหน้าเกือบตีกลับออกมา“ถอดเสื้อผ้าออกแล้วไปนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าท่านเจ้าป่าเจ้าเขา อีกไม่นานมึงจะได้พบกันท่านแล้ว” เด็กหนุ่มทำตามอย่างว่าง่าย ถอดเครื่องแต่งกายออกจนหมด สองมือประสานไว้แนบอกหมอผีเองก็ไม่ได้ว่าง หลังจากเห็นทุกอย่างถูกจัดเตรียมเรี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18วันสิ้นโลกของผม 46 บ้านหลังใหม่ [3/5]
“อยากเห็นจังเลย” หญิงสาวเคยออกทำภารกิจมาบ้าง แต่ก็ไม่เคยเจอการกลายพันธุ์ในต้นไม้ที่มีทิศทางเลวร้ายเลยสักครั้ง ไม่รู้ว่าจะเหมือนกับภาพยนตร์แฟนตาซีที่เคยได้ดูไหมดาริณีจึงเริ่มเล่าให้ฟังตั้งแต่ตอนที่เธอกับโจเซฟตามขึ้นไป เป็นจังหวะเดียวกับตอนที่ต้นจามจุรีกำลังสลัดใบ ภาพความสวยงามนั้นตรึงร่างเธอจนเกือบลืมหายใจแต่ต่อมาก็ต้องเกร็งตัวมองการต่อสู้ของสองหนุ่มจนไม่สามารถละสายตาได้ เธอรู้ว่าทั้งสองคนคงรู้ตัวแล้วว่าเธอกับโจเซฟอยู่ห่างออกไป หากต้องการกำลังสนับสนุนก็พร้อมเข้าไปเสมอเคยคิดว่าซอมบี้นั้นน่ากลัว ยิ่งมีจำนวนเยอะก็ยิ่งยากจะรับมือ แต่เมื่อได้พบเจอกับต้นไม้กลายพันธุ์ทำเอาต้องมาเรียงลำดับความน่ากลัวกันใหม่เฉินเฟิงกับนิโคลัสตามลงมาเป็นกลุ่มสุดท้าย พ่วงมาด้วยพลายวารีและพลายมงคล“ขอบคุณมากเลยนะครับ” เจ้ากระต่ายโค้งตัวขอบคุณ ก่อนหน้านี้เขาไม่มีความมั่นใจเลยสักนิดว่าการเผาป่าจะสามารถส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือจากคนในกลุ่มได้ คิดว่าคงต้องหาทางจัดการกันเองแล้ว“เรื่องเล็กน้อยน่า” หงส์บอกปัด ถ้าเป็นเธอตกอยู่ในอันตราย ทุกคนก็พร้อมให้ความช่วยเหลือเหมือนกัน “เพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนอยู่แล้ว”“ใช่ หงส์พูด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18วันสิ้นโลกของผม 46 บ้านหลังใหม่ [4/5]
“ไม่ครับ” สำหรับพวกเขาทั้งสามคน พี่ตุ่นเปรียบเสมือนอาจารย์คนสำคัญ ทั้งการออกกำลังกาย ศิลปะป้องกันตัว ล้วนได้รับการสอนสั่งจากพี่ชายหูสุนัขทั้งหมด แม้จะเพิ่งรู้จักกันไม่กี่เดือน แต่ความสัมพันธ์ระหว่างศิษย์กับอาจารย์ก็ดีมาก“มนุษย์ทุก ๆ คนล้วนมีสิ่งที่กลัว มีสิ่งที่ทำได้และทำไม่ได้” หงส์เริ่มสอนโดยพูดให้กว้างไม่เจาะจงไปเพียงเรื่องเดียว หวังให้พวกเขานำไปประยุกต์ใช้กับตนเองในอนาคต เวลานี้ไม่มีโรงเรียน พวกเขาต้องหัดเรียนรู้ด้วยตัวเองและอาจจะต้องโตก่อนวัยอันควร จึงต้องฟังให้มากและดูให้มากเข้าไว้ โตไปจะได้เอาชีวิตรอดในโลกที่โหดร้ายนี้ได้“เพราะอย่างนั้นพวกเราถึงต้องช่วยกันใช่ไหมละคะ เพื่อเติมเต็มในส่วนที่ยังขาด” เด็กหญิงพลอยใสตอบอย่างฉะฉาน หลังได้รับพลังพิเศษมา ความรู้ความเข้าใจของเธอก็เติบโตแบบก้าวกระโดด“นั่นก็ใช่จ้ะ เพราะเราเป็นสัตว์สังคม เราอยู่รวมกันเป็นกลุ่มแต่เมื่อมาจากครอบครัวที่แตกต่างกันอุปนิสัยใจคอย่อมไม่เหมือนกัน ทำให้ต้องมีคำว่ามารยาทเข้ามาควบคุมเพื่อไม่ให้ไปรุกล้ำความเป็นส่วนตัวของคนอื่น อย่ามองว่าสิ่งที่เราทำไม่ได้เป็นปมด้อย และอย่ามองว่าคนที่ทำอะไรไม่ได้นั้นเป็นคนอ่อนแอ เพราะเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18วันสิ้นโลกของผม 46 บ้านหลังใหม่ [5/5]
หลังจากตุ่นโวยวายเรื่องพลายมงคลเป็นวิญญาณไม่ใช่ช้างที่ยังมีลมหายใจ ทั้งเขาและนิโคลัสจึงต้องนั่งอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นทั้่งหมดให้กับสมาชิกในทีมฟังอย่างละเอียดอีกครั้งทั้งกลุ่มกินนอนอยู่ที่ตีนภูเขาอยู่ 3 วัน 3 คืนเพื่อรอให้ไฟที่ไหม้บนภูเขามอดดับสนิท ระหว่างนั้นก็ได้หงส์กับพิมพาคอยสร้างกำแพงโคลนป้องกันอยู่เสมอ ทำให้ไม่เกิดเหตุการณ์ไฟลุกลามไปไกลจากนั้นก็ขึ้นไปเอาอัฐิหรือก็คืออดีตโครงกระดูกในหลุมรากของต้นจามจุรียักษ์กลับลงมาด้วย ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองไหมแต่เขาคิดว่าบุคคลที่อยู่ในหลุมเหล่านี้คงไม่ปรารถนาที่จะอยู่ที่นี่ตลอดไปส่วนพลายมงคลน่าเสียดายที่ตอนแรกก็ตามพวกเราออกจากปางช้างมาแต่โดยดี แต่พอผ่านไปสักพัก ร่างวิญญาณของช้างเชือกใหญ่กลับเริ่มเลือนรางลง สร้างความตระหนกให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก และยิ่งปล่อยให้เวลาไหลผ่านไปมากเท่าไรก็ยิ่งซีดจางลงไปอีกหรือว่า!‘รีบกลับรถไปที่ปางช้างเดี๋ยวนี้!’ หงส์ตะโกนโจเซฟหมุนพวงมาลัยรถอย่างเร็ว แม้น้ำมันจะเหลือน้อยนิดก็ช่าง รีบเหยียบคันเร่งขึ้นภูเขาไปอย่างรวดเร็ว‘ร่างกายชัดขึ้นมาแล้ว’ ถึงจะกลัว แต่ชายหนุ่มใบหูสุนัขก็กลืนน้ำลายลงคอก่อนรายงานไปตามจริง‘หรือจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18วันสิ้นโลกของผม 47 รับภารกิจ [1/5]
“มังคุดมากินข้าวเช้าเร็ว” ครูเมตตาเดินยกถาดอาหารสำหรับสัตว์กลายพันธุ์ตัวใหญ่อย่างเจ้าแร็กคูนยักษ์พ่อหนุ่มเฉินเฟิงปลูกพืชผักไว้ให้มากมายพร้อมสอนวิธีดูแล ทุกเช้าเธอจะเห็นมังคุดเดินมาที่ถังเก็บน้ำ รองน้ำไว้จนเต็มอุ้งมือ แล้วค่อย ๆ เดินนำน้ำในมือนั้นไปรดแปลงผักของตัวเอง น่ารักน่าเอ็นดูมากโชคดีที่หลายวันก่อนวิทย์ไปดักจับไก่ธรรมดามาได้ เป็นตัวเมีย 3 ตัวและตัวผู้ 4 ตัว ไข่ที่ไก่ออกในช่วงแรกจะไม่ถูกนำมาปรุงเป็นอาหารเพราะต้องเพิ่มประชากรไก่เสียก่อน อีกอย่างไก่พวกนี้ก็ไม่ใช่ไก่ไข่ ดังนั้นจำนวนการออกไข่ของมันจึงน้อยมาก ถ้าอยากกินไข่เยอะ ๆ ก็ต้องมีไก่ให้เยอะกว่าเมตตาสร้างที่อบไข่แบบง่าย ๆ ตอนนี้ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ามีไฟฟ้าใช้แล้ว แม้จะต้องให้ผู้ใช้พลังลมที่อยู่ในกลุ่มของวิทย์คอยหมุนกังหันลมทุกวัน แต่ทุกคนก็พอใจกับผลลัพธ์นี้มากอย่างน้อยตอนกลางคืนก็สามารถเปิดพัดลมนอนได้แล้ว อากาศประเทศ T ไม่ใช่แค่ตอนกลางวันเท่านั้นที่ร้อน กลางคืนก็ไม่ต่างกันทั้งที่นอนอยู่บนเตียง แต่เช้ามาอาจเปียกจนนึกว่าลุกไปอาบน้ำมาด้วยซ้ำหญิงชราฟักลูกเจี๊ยบออกมาได้จำนวนหนึ่งก็ยอมนำไข่ล็อตถัดไปออกมาทำอาหารให้เด็ก ๆ กิน แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19วันสิ้นโลกของผม 47 รับภารกิจ [2/5]
“คิดว่าจะไปที่ค่ายเมืองหลวง หาของมาเติมบ้านสักหน่อย คุณยายอยากได้อะไรบ้างไหมครับ” เผื่อว่าจะสามารถชดใช้ให้กับความเสียหายที่เขาก่อขึ้นมาได้บ้าง“โอ๊ย ยายจะไปอยากได้อะไร เมื่อก่อนไม่มีน้ำไม่มีไฟก็อยู่มาได้แค่นี้น่ะ จิ๊บ ๆ” หญิงชราบีบนิ้วชี้กับนิ้วโป้งเข้าหากัน สมัยเธอเด็ก ๆ ไม่มีกระทั่งรถยนต์อำนวยความสะดวกด้วยซ้ำ จะไปไหนทีก็ต้องเดินกันข้ามวันยิ่งถ้าต้องเข้าไปขายของในเมืองก็ต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 เดินตัดทุ่งไปเรื่อย ๆ เกือบ 20 กิโลเมตรได้“คุณยายไม่มีแต่กิ่งมี”“มาอีกแล้ว” หงส์เบะปาก เดินแยกไปขึ้นรถโดยไม่สนใจว่ากิ่งแก้วจะพูดอะไร ยังไงก็คงไม่พ้นหาเรื่องชอบธรรมให้ตนเองด้วยตรรกะแปลก ๆ ให้ความคิดของตัวเองถูกต้องที่สุดอีก“ผมว่าผมก็ไม่ได้เข้ามาวุ่นวายในหมู่บ้านแล้วไม่ใช่เหรอครับ” โจเซฟกอดอกถาม“พวกเราอยากเข้าไปในเมือง” กิ่งแก้วแสร้งทำเป็นไม่ฟังคำพูดของโจเซฟ แต่หันไปพูดความต้องการของตัวเองกับเฉินเฟิงแทน อย่างไรก็เป็นคนในหมู่บ้านเดียวกัน ตอนนี้เธอถูกลูกชายเมินอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว กรไม่กลับบ้านเลยเอาแต่ขลุกตัวอยู่กับกลุ่มอาสาปกป้องกำแพง เธอมาตามให้กลับบ้านก็หลบหน้าหลบตาความน้อยเนื้อต่ำใจที่มีจึงผลัก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19
บทล่าสุด
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [5/5]
หนึ่งชั่วโมงต่อมาทุกคนก็ไปรวมกันที่มินิมาร์ตอีกครั้ง หงส์กลับมาพร้อมกับคริสตัลซอมบี้สีใสจำนวน 12 เม็ด พวกมันถูกล้างทำความสะอาดมาเป็นอย่างดีแล้ว“แถวนี้ไม่ค่อยมีคนผ่านมาเลยเหรอเนี่ย” การที่มีคริสตัลเกิดขึ้นในสมองของซอมบี้ได้นั้น หมายความว่าเจ้าพวกนี้ไม่ใช่ซอมบี้ที่เพิ่งเกิดในเร็ว ๆ นี้“คนน่าจะไปกระจุกตัวอยู่ในเมืองกันหมดแล้วล่ะค่ะ” หงส์ให้ความเห็นอาหารเย็นวันนี้เป็นปลากระป๋องกับแครกเกอร์ที่เฉินเฟิงใช้มันฝรั่งบดผสมรวมกับแป้งแล้วนำไปอบ ใช้เป็นอาหารฉุกเฉินยามออกเดินทางเพราะมีน้ำหนักน้อยและไม่ต้องยุ่งยากกับการประกอบอาหารนอกบ้านสำหรับทหารที่ผ่านความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วน พวกเขากินกันไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ มีเพียงดาริณีและพิมพาที่ต้องพยายามกินให้มากหน่อย แม้รสชาติจะแปลกแปร่งเพราะไม่เคยกินแครกเกอร์กับปลากระป๋องมาก่อน ก็ต้องฝืนกินเข้าไปอีกหลายคำ วันนี้ใช้พลังไปเยอะต้องชดเชยสภาพความเป็นอยู่หลังออกจากเซฟโซนนั้นต้องรัดกุมทุกด้าน พวกเธอขอติดตามมาด้วยจะต้องอดทนและเรียนรู้ที่จะยอมรับและผ่านมันไปให้ได้ในสักวันหนึ่ง“กินน้ำให้พอดีนะคะ” หงส์แนะนำ “เกิดปวดห้องน้ำตอนกลางคืนจะลำบาก”“ถ้
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [4/5]
“ใจร้อนอะไรครับเนี่ย” เฉินเฟิงตำหนิ“ใครใช้ให้เลียเจ้านี่ล่ะ” เขาไม่ของขึ้นจนลากคนรักไปทำกิจกรรมบนเตียงให้ถึงที่สุดก็นับว่าอดทนมากแล้ว มีอย่างที่ไหนยกมือข้างที่เลอะน้ำกามของเขาขึ้นดม หรี่ตาสีแดงลงคล้ายครุ่นคิดแล้วใช้ลิ้นสีแดงสดเลียเบา ๆ เป็นใครจะไปทนไหวเล่นเอาสติขาดผึงเลยทีเดียวซึ่งเจ้ากระต่ายน่าตีก้นก็ไม่ได้สำนึก ยกมือข้างที่ว่าขึ้นมาให้อยู่ในระดับสายตา เพราะเมื่อกี้เผลอใช้มือข้างนี้ผลักอกคนรัก จึงมีบางส่วนที่ถูกเช็ดออกไปแล้ว“ก็ผมสงสัยนี่…” เฉินเฟิงคิดถึงการกระทำของตนเองเมื่อครู่ก็หน้าร้อนผ่าว แค่จินตนาการก็รู้สึกว่ามันต้องอีโรติกมากแน่ แต่จะให้ถอยก็ดูไม่เป็นตัวเขาสักเท่าไร “เลยอยากลองชิมว่ารสชาติเป็นยังไง” ช้อนดวงตากลมโตสีทับทิมเป็นประกายออดอ้อนคุณหมอหมีตัวโตที่ยังคงคร่อมอยู่ด้านบน“...” นี่กำลังพยายามแก้ตัวหรือยั่วเขาอยู่กันแน่ หือ “ที่รักทำแบบนี้พี่ของขึ้นอีกแล้วเห็นไหม” นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก้มมองกลางกายของตนที่กลับมาแข็งตัวอีกครั้ง“ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ เป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติอยู่แล้ว” เฉินเฟิงยิ้มตอบพร้อมกับกระถดตัวลงไปอยู่ในระดับเดียวกับอาวุธของคุณหมอ“...”“เดี๋ยวผมปลอบให้มั
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [3/5]
เฉินเฟิงนอนโรงพยาบาลเป็นคืนที่ห้าแล้วหลังจากฟื้นขึ้นมา เขายังคงกินนอนอยู่ที่นี่เพราะต้องทำกายภาพบำบัดให้ร่างกายกลับมาใช้งานได้ดังเดิมเมื่อเห็นว่าเจ้ากระต่ายปลอดภัยหายห่วง คนอื่น ๆ จึงเริ่มออกไปทำภารกิจกันถี่ขึ้น แม้แต่ทีโอเองก็ไม่ได้มานอนเฝ้าที่ห้องอีกแล้ว ภายในห้องจึงเหลือแค่ชายหนุ่มผมขาวและคนรักผู้มีใบหูหมีสีน้ำตาล กับคุณสิงหาที่จะแวะเวียนมาตรวจอาการทุกเช้าวันนี้ก็เช่นกัน หลังจากทำกายภาพในตอนเช้าเสร็จ แพทย์เจ้าของคนไข้ดันบอกว่าตอนนี้สภาพร่างกายของเขาดีขึ้นมาแล้ว หากจะทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับคนรักก็ไม่มีปัญหามีสิครับหมอ!!เพราะเขากับนิโคลัสไม่เคยเกินเลยถึงขั้นนั้น ที่ผ่านมาก็มีแค่กอดกับจูบ ส่วนเรื่องเมคเลิฟอะไรนั่นตัดไปได้เลย ถ้าไม่ใช่นิโคลัสนอนเป็นผัก ก็มีภารกิจโหดหินรออยู่ พอรอดตายมาได้ก็กลายเป็นเขาที่นอนติดเตียงต่อ จะเอาเวลาไหนไปจู๋จี๋กันถามหน่อยไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยคิด แต่สถานการณ์มันไม่เอื้ออำนวยให้คิดต่างหาก แม้จะไม่รู้ว่าระหว่างเขากับคนรักจะดำเนินขั้นสุดท้ายของการเมคเลิฟแล้วจะเป็นยังไง แต่ถ้าค่อยเป็นค่อยไปโดยเริ่มจากบทรักสุดเบสิกได้ละก็… บอกเลยเขาสู้ตาย‘พี่นิค’ เจ้ากระต่ายมองค
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [2/5]
ขนาดที่ค่ายพันธมิตรยังมีคนที่มีหูสัตว์เกลื่อนกลาด เรียกได้ว่ามีประชากรที่เป็นทั้งมนุษย์ธรรมดาและมนุษย์กลายพันธุ์อย่างละครึ่งเลยล่ะ ส่วนผู้มีพลังพิเศษไม่ว่าที่ไหนก็ยังมีจำนวนน้อยนิดเหมือนกันหมด“งั้นผมขอไปกักตัวที่บ้านก่อนนะ” การกักตัวกลายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดไปแล้ว เมื่อไหร่ที่ออกไปด้านนอกจะต้องกักตัวเป็นเวลา 3 วัน ป้องกันไม่ให้นำเชื้อที่ติดตัวมาไปแพร่ใส่คนอื่นทั้งทางตรงและทางอ้อม“ครับผม” กลุ่มหน้าประตูสองคนเดินไปส่งเฉินเฟิงและนิโคลัสที่บ้าน ถ้าเกิดชายหนุ่มกลายเป็นซอมบี้ระหว่างทางก่อนถึงบ้านขึ้นมาคงเป็นเรื่องใหญ่ปังหลังประตูรั้วบ้านและประตูหน้าบ้านถูกปิด เฉินเฟิงก็มองสภาพบ้านที่ยังคงสะอาดสะอ้านไม่มีร่องรอยของคราบฝุ่นเป็นไปได้ยังไง?หรือว่าในตอนที่พวกเขาไม่อยู่มีคนเข้ามาอาศัย?“อ้อ พวกผมลืมบอกไป กลุ่มแม่บ้านเขาช่วยกันผลัดเปลี่ยนมาทำความสะอาดบ้านให้นะครับ พวกป้า ๆ เขาอยากตอบแทนเรื่องเสบียงสำรองที่ให้มา” เป็นกรที่ตะโกนมาจากนอกบ้านช่วยไขข้อข้องใจให้เจ้ากระต่ายพอดิบพอดี เกือบได้ระเบิดโทสะแล้วไหมล่ะ“ฝากขอบคุณด้วยนะ” เฉินเฟิงตะโกนกลับไป“ครับผม!” และได้รับการตะโกน
วันสิ้นโลกของผม 60 ความลับของหงส์ [1/5]
ลงมาถึงตีนเขาเฉินเฟิงก็แยกกับกลุ่มของโจเซฟ ชายหนุ่มยืนมองแก๊งจักรยานพากันปั่นเรียงแถวออกไปยังถนนเส้นใหญ่ที่เชื่อมติดกับทางเข้าหมู่บ้าน ยังดีที่บริเวณนี้ไม่มีซอมบี้เพ่นพ่านเพราะถูกกำจัดไปเยอะ อีกทั้งยังอยู่ห่างจากตัวเมืองที่มีประชากรมากก็ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะปลอดภัยกลับมาอย่างสวัสดิภาพไม่สิต้องกลับมาปลอดภัยอย่างแน่นอน!“เอาไปกี่กล่องดี” นิโคลัสยกกล่องยาสมุนไพรออกมาจากหลังรถ“เอาไปสัก 3 กล่องก่อนก็แล้วกันครับ” ถือไปเยอะเดี๋ยวจะเด่นสะดุดตาเกินไป“โอเค” คุณหมอหมีพยักหน้าเข้าใจ ถือติดมือไปน้อยก็ดูไม่สมกับค่าครู แต่ถ้าเอาไปไปเยอะก็อาจทำให้บางคนเกิดความคิดไม่ดีขึ้นมาได้สมุนไพรแห้งเหล่านี้พวกเขาขนกลับมารวมแล้วมีมากกว่า 10 กล่อง นำขึ้นไปเก็บไว้บนภูเขาแล้ว 10 กล่อง ที่อยู่ตรงนี้จึงเป็นส่วนที่กันเอาไว้แบ่งปันให้คนในหมู่บ้านด้านล่างตั้งแต่ต้น แต่จะทยอยให้ทีละไม่มากไม่ให้ผิดสังเกต“ไม่รู้กลับหมู่บ้านครั้งนี้จะได้เจอกับป้ากิ่งแก้วอีกหรือเปล่านะครับ” เฉินเฟิงเอ่ยกลั้วหัวเราะ พวกเขาเจอกันทีไรมีแต่เรื่องชวนปวดหัวทุกทีถ้าให้เขาพูดแบบเห็นแก่ตัวหน่อยเขาอยากจะบอกเหลือเกินว่าถ้าหมู่บ้านนี้ขาดกิ่งแก้ว
วันสิ้นโลกของผม 59 ขยับขยาย [5/5]
“จักรยานมีทั้งหมด 5 คัน คนที่จะออกไปสำรวจก็คือ พี่ดา พี่พิม ตุ่น หงส์ และหัวหน้า ถูกต้องไหมคะ” หงส์ทวน พอดาริณียกมือขอไปด้วย โจเซฟก็ไม่รีรอรีบออกตัวว่าจะไปด้วยเช่นกันทันทีแหม… ไม่ค่อยออกนอกหน้าเลยนะหัวหน้า“อะไร… ก็แค่เห็นว่ายังมีจักรยานอยู่อีกหลายคัน” คนร้อนตัวรีบพูด“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” หงส์หันไปหัวเราะคิกคัก ล้อเลียนคู่คนคุยที่หน้าแดงซ่านไปหมดแล้ว“แม่หน้าแดงมากเลย” ขนาดเด็กชายดลยังอดแซวแม่ตัวเองไม่ได้ตกลงเรื่องจำนวนคนกันเสร็จสรรพ ก็ออกไปจัดเตรียมแพ็กกระเป๋าบ้านใครบ้านมัน เฉินเฟิงเองก็เตรียมเก็บของเช่นกัน เพราะเขากับคนรักมีแพลนจะลงไปนอนที่บ้านของตนในหมู่บ้าน และถือโอกาสสอบถามหมอยาสมุนไพรว่าจะสามารถสอนความรู้ให้ตนได้หรือไม่หรือถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้นิโคลัสได้เรียนด้วย“เดี๋ยวนะครับ จะไปกันหมดวันนี้เลยเหรอ” ทีโอคิดว่าจะออกเดินทางในอีกวันหรือสองวันข้างหน้า ใครจะไปคิดว่าพอตัดสินใจเสร็จปุ๊บก็เก็บของปั๊บ“จะช้าอยู่ทำไมล่ะ ขืนมัวแต่โอ้เอ้คงมีคนอื่นตัดหน้าไปก่อน” หงส์“ตามใจ” ทีโอถอนหายใจ ดูท่าเย็นนี้คงต้องให้เด็ก ๆ กินปลากระป๋องแล้วล่ะ “ระวังตัวกันด้วยนะครับ”“คราวนี้ไม่ประมาทอีกแน่”
วันสิ้นโลกของผม 59 ขยับขยาย [4/5]
“ก็ดีนะ” นิโคลัสพยักหน้าเห็นด้วย“แต่น้ำมันรถที่มีจะไม่พอให้เราตะลอนหาของได้ตามใจชอบน่ะสิ” โจเซฟส่ายหน้าเห็นต่าง พวกเขาไม่มีถังน้ำมันสำรองกักตุนไว้ในปริมาณมาก ดังนั้นจึงค่อนข้างเป็นกังวลหากต้องนำรถออกไปตระเวนหาของอย่างไม่รู้ทิศทาง“ขี่จักรยานไปไง” หงส์เสนอ“ไหวหรือ?” โจเซฟไม่ได้มีเจตนาดูถูก แต่ขี่จักรยานไปในสถานการณ์ที่ไม่ปกติแบบนี้ค่อนข้างเสี่ยงเอาการ ไหนจะอากาศประเทศ T ที่ไม่ค่อยปกตินัก บางวันก็ร้อนจนอยากจะนั่งแช่น้ำทั้งวัน บางวันก็ฝนตกหวิดจะเกิดโรคระบาดจากน้ำอีกรอบ“ถ้ารู้เส้นทางเข้าเมืองก็ไม่น่าจะยากไม่ใช่เหรอคะ” อีกอย่างจักรยานที่เอามาก็เป็นจักรยานเสือภูเขา มีไว้สำหรับเร่งความเร็วอยู่แล้วถ้าเจอซอมบี้ก็แค่ใช้พลังสู้กับมัน“ถ้าไม่ออกไปหาของตอนนี้ อีกหน่อยก็ไม่เหลืออะไรให้หาแล้วล่ะค่ะ” พอมนุษย์ที่เคยเอาแต่หวาดกลัวเริ่มปรับตัวได้ พวกเขาจะสามารถเรียกความกล้าและออกไปผจญอันตรายเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเธอเชื่อว่าอย่างนั้นไม่มีใครเอาแต่สั่นกลัวอยู่แต่ในบ้านได้หรอก“ถ้าอย่างนั้นพิมขอไปด้วยได้ไหมคะ” หญิงสาวยกมือ“แม่!” พลอยใสตกใจตาโต “ถ้าแม่ไปพลอยก็จะไปด้วย” เด็กสาวรีบยกมือตาม ก่อนจะ
วันสิ้นโลกของผม 59 ขยับขยาย [3/5]
“อร่อย! อร่อยมาก!!” เขาไม่เคยกินอาหารรสชาติแบบนี้มาก่อนเลย“อร่อยก็ดีแล้วครับ ปะ พวกเรายกไปที่โต๊ะเลยดีกว่า” เห็นคนรักไม่บาดเจ็บในปากก็โล่งอก ยิ้มกว้างให้กับเมนูอาหารในวันนี้ ดีที่ตอนนั้นหลังจากได้ชิมต้มหมูชะมวงของเชฟในครัวเขาก็ไปค้นหาสูตรอาหารชนิดนี้ในอินเทอร์เน็ตต่อ ทำพลาดอยู่ 4-5 จานก็ได้รสชาติคล้ายคลึงที่สุดเท่าที่จะทำได้อืม… เขาก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย //ยืดหลังอาหารทยอยเสิร์ฟขึ้นโต๊ะ ภาพบรรยากาศแสนสุขก็กลับมาอีกครั้ง เด็ก ๆ ตักแกงกินกับข้าวคำโต ผู้ใหญ่พูดคุยกันเรื่องสัพเพเหระ นั่งปรึกษากันว่าพรุ่งนี้จะทำอะไร มีตรงไหนต้องปรับปรุง พอของคาวหมดก็ต่อด้วยเมนูผลไม้ล้างปาก เป็นส้มโอที่ถูกบิเนื้อออกเป็นเส้น ๆ แล้วนำไปคลุกเคล้ากับน้ำตาลและน้ำปลา ได้รสชาติหวานเค็มตัดกับความเปรี้ยวอมหวานของส้มโอเมื่อไม่เหลืออาหารให้จัดการอีก ตุ่น หงส์ และทีโอก็อาสานำภาชนะทุกชิ้นไปล้างโดยมีเด็กซน 3 คนออกตัวว่าอยากไปช่วยล้างด้วย ไม่รู้ว่าไปช่วยหรือไปป่วนกันแน่ฟากมังคุดก็นั่งเลียปากเลียมือ นอนตีพุงอย่างสุขใจ มันเพิ่งเคยกินอาหารที่ชายหนุ่มทำแบบเต็มที่ เครื่องแน่น ๆ เน้น ๆ แบบนี้เป็นครั้งแรกอร่อยมาก… อร่อยจนไ
วันสิ้นโลกของผม 59 ขยับขยาย [2/5]
อีกสาเหตุหนึ่งที่เฉินเฟิงเลือกเมนูนี้ขึ้นมาก็เพราะตอนอยู่ในค่ายเขาได้ไปแลกบางสิ่งบางอย่างมาจากตลาดนัดในค่ายพันธมิตร ราคาของมันเรียกได้ว่าแพงหูฉี่ กระปุกหนึ่งราคา 8 แต้ม กว่าจะต่อรองมาได้ก็เปลืองน้ำลายไปเยอะ แต่พอแม่ค้าเห็นว่าโจเซฟยืนอยู่ด้านหลังกลุ่มก็ลดราคาให้อย่างเร็วเหลือเพียง 6 แต้ม สมกับเป็นเทพเดินดินของคนในค่ายพันธมิตรจริง ๆซึ่งเจ้าสิ่งนั้นก็คือ… กะปิและน้ำมันพืชนั่นเอง!ผู้คนส่วนมากในค่ายไม่นิยมทำอาหารกินเองเพราะใช้แต้มคะแนนไปแลกอาหารที่โรงอาหารได้หลากหลายกว่าเฉินเฟิงแทบจะใช้แต้มคะแนนที่มีทั้งหมดแลกมันมาให้ได้มากที่สุด มีน้ำปลากับซีอิ๊วหวานอีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลย พอเห็นว่าตรงไหนมีวางขายก็อยากจะซื้อมาให้หมดเชฟใหญ่ประจำบ้านตระเตรียมวัตถุดิบประกอบอาหาร มองข้าวของบนโต๊ะที่มีครบอย่างที่อาหารจานหนึ่งควรจะเป็นด้วยสีหน้าอิ่มเอิบอา… มีเครื่องปรุงพร้อมนี่มันสวรรค์ชัด ๆอิ่มเอมกับบรรยากาศเครื่องปรุงและวัตถุดิบรอบตัวเรียบร้อยแล้วก็เริ่มจากทำเครื่องแกงก่อนเป็นอันดับแรก โดยคนที่รับหน้าที่นี้คือเฉินเฟิง ส่วนสองสาวจะนั่งฉีกใบชะมวงและหั่นเนื้อตะโขงแดดเดียว ก่อนจะนำไปล้างน้ำเพื่อล้างความเค็ม
