Share

70 ฝากฝัง [4/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-05-13 09:21:13

ตุ่นนำขบวนขี่จักรยานกลับไปยังสถานที่ที่ฝังสิ่งของไว้ ซึ่งเมื่อนำมารวม ๆ กันแล้วก็มีเยอะมาก จึงต้องสร้างรถลากขึ้นมาอีกหนึ่งคัน ขนย้ายร่างของเลวี่ให้เป็นหน้าที่ของโจเซฟ ส่วนสัมภาระต่าง ๆ ที่เก็บได้ระหว่างทางให้ดาริณีผู้ที่มีพละกำลังเยอะที่สุดในกลุ่มเป็นคนลากกลับ

สามวันต่อมาก็กลับมาถึงหมู่บ้านอย่างสวัสดิภาพ ดาริณี ตุ่น และพิมพาช่วยกันขนข้าวของที่หามาได้ไปเก็บไว้ที่บ้านบนภูเขา ส่วนโจเซฟกับหงส์จะเดินทางเข้าหมู่บ้านเพื่อไปตามหานิโคลัสให้มาดูชายผมทองที่จนถึงวันนี้ก็ยังคงนอนหลับไม่ได้สติ ไม่รู้ว่าอาหารเหลวที่พยายามป้อนให้หลายวันจะสามารถช่วยชายหนุ่มได้มากน้อยแค่ไหน

“ได้ของกลับมาเยอะเลยนะครับ” ทีโอได้รับสัญญาณจากตุ่นจึงพาเด็ก ๆ ออกมาหาคณะสำรวจ ตัวแสบจอมซนรีบวิ่งเข้าไปกอดมารดาด้วยความคิดถึง สองสาวเองก็รวบเด็กทั้งสามเข้าอ้อมอก คิดถึงมากไม่ต่างกัน

ไปกันนานกว่าที่คิดเสียอีก นึกว่าจะแค่สัปดาห์กว่า ๆ ที่ไหนได้ เกือบเดือนแน่ะ

“มีของดี ๆ ด้วยนะ” ตุ่นส่งสายตาเจ้าเล่ห์ แอบเปิดตู้เซฟที่บรรจุอาวุธปืนไว้หลายกระบอก

“ไปหากันมาได้ยังไงเนี่ย” ทีโอตาโต ทั้งปืนและกระสุนมีเยอะมาก ต่อให้มีพลังพิเศษหรือเลื่อนเป็นระด
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   71 พุดดิ้งใบบัวบก [5/5]

    สี่ชั่วโมงต่อมาทีโอก็มายืนหอบอยู่หน้าบ้าน ตามตัวชายหนุ่มเปียกโชกไปด้วยเหงื่อไคล วิ่งขึ้นลงภูเขาสุดฝีเท้าเลยหรือเปล่าเนี่ย“แฮ่ก ๆ” ผู้ใช้พลังพิเศษโลหะอ้าปากพะงาบคล้ายต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่เพราะต้องกอบโกยอากาศเข้าปอดก่อนทำให้สภาพอีกฝ่ายเลยเหมือนปลาทองขาดน้ำแทน“หายใจก่อน ยังไม่ต้องพูด” คนเป็นหมอปราม“เดี๋ยวพี่เอาไปแลกถุงน้ำเกลือให้” เฉินเฟิงคว้าปลากระป๋องหนึ่งโหลจากมือของทีโอ เห็นน้องชายแทบจะงับอากาศเข้าปอดก็สงสาร ให้เดินไปอีกก็กลัวว่าจะเป็นลมล้มพับไป นิโคลัสเองก็เห็นด้วยที่จะให้เจ้ากระต่ายถืออาหารกระป๋องไปแลกถุงน้ำเกลือที่สถานีอนามัยแทนอดีตผู้ช่วยเชฟถีบจักรยานคู่ใจที่เคยเกือบหวิดล้มเพราะถูกซอมบี้ไล่ตาม แม้จะถูกโจรยึดบ้านไปในตอนนั้น แต่พวกมันก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับพาหนะสองล้อนี้เลยสักนิด จึงทำให้มันอยู่รอดปลอดภัยให้เจ้ากระต่ายได้ใช้ปั่นไปนู่นมานี่ไม่ต้องเดินให้เมื่อยตุบทีโอแข้งขาอ่อนทิ้งตัวนั่งลงตรงหน้าประตูบ้านทันที ก่อนจะเปลี่ยนท่าทางเป็นนอนแผ่กางแขนและขาเต็มที่ ไม่ต้องเข้าไปพักในบ้านแล้ว นอนมันหน้าประตูบ้านนี่แหละ!“เหนื่อยหน่อยนะ” นิโคลัสเดินเข้าไปหยิบพัดมาอันหนึ่ง ช่วยโบกเรี

  • วันสิ้นโลกของผม   71 พุดดิ้งใบบัวบก [4/5]

    ทั้งยังพาดาริณีกับพิมพาผู้อ่อนประสบการณ์ต่อโลกภายนอกไปด้วย ความกังวลประสาคนเป็นหมอจึงเพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามวันและเวลาที่ผ่านไปยังดีที่การเรียนรู้เรื่องสมุนไพรพอจะช่วยดึงความสนใจของคุณหมีตัวโตไปได้บ้างช่วงเวลาที่ผ่านมานี้จึงทำให้เฉินเฟิงค้นพบนิสัยอย่างหนึ่งของคนรักนั่นก็คือ… นิสัยปกป้องคนของตัวเองมากเกินไป อาจจะเพราะอาชีพที่เจ้าตัวเคยทำด้วยและมาจากความผูกพันด้วยอีกส่วนหนึ่งไม่ใช่ว่าเฉินเฟิงไม่เป็นห่วง แต่เขาไว้ใจและเชื่อมั่นว่าทุกคนจะต้องกลับมาอย่างปลอดภัย ทางนี้เองก็จะเร่งหาความรู้เพื่อเป็นกำลังสำคัญให้กับกลุ่มเช่นกันใช้พลังที่มีสนับสนุนสมาชิกในทีมให้ก้าวหน้า แน่นอนว่าก่อนออกรบก็ต้องอิ่มท้อง เจ้ากระต่ายไม่ลืมที่จะศึกษาการทำอาหารให้มากขึ้น ยิ่งวัตถุดิบและเครื่องปรุงมีจำกัด สมองจึงต้องคิดและจินตนาการถึงสิ่งที่จะนำมาใช้ทดแทนเพื่อให้ได้รสชาติที่ใกล้เคียง“อืม” นิโคลัสครางรับในลำคอ ตุ้มถ่วงในใจหายไปในทันทีที่เห็นหัวหน้าพาลูกทีมกลับมาครบถ้วน ไม่มีใครบาดเจ็บสาหัส แถมยังพามาเกินอีกต่างหาก“หวังว่าคราวนี้จะไม่เหม่อตอนกินข้าวแล้วนะครับ คนทำอย่างผมเสียใจแย่” เจ้ากระต่ายแสร้งตัดพ้อ ใช้หล

  • วันสิ้นโลกของผม   71 พุดดิ้งใบบัวบก [3/5]

    ถ้าทำให้ใบบัวบกที่ขึ้นอยู่หลังบ้านมีความเข้มข้นของยามากกว่าเดิมเป็นเท่าตัวล่ะ จะสามารถใช้ทดแทนยารักษาโรคที่ขาดแคลนอยู่ในปัจจุบันนี้ได้หรือเปล่า?หรือจะสามารถช่วยบำรุงร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไปของมนุษย์ในยุคนี้ได้มากน้อยแค่ไหน วันนี้เจ้ากระต่ายจะมาลองพิสูจน์ด้วยขนมพุดดิ้งใบบัวบก!เฉินเฟิงต้องทดสอบใส่พลังลงไปในต้นใบบัวบกอยู่นานกว่าจะได้ใบสีเขียวสวย ก่อนหน้านี้ลองใส่พลังไปแบบไม่ได้คิดอะไรกลับได้ใบบัวบกสีเขียวเข้มค่อนไปทางคล้ำ พอเอาไปวางให้หนอนแถวนั้นกินมันก็ตัวแข็งแล้วตายทันที เจ้ากระต่ายจึงต้องยิ่งพิถีพิถันการใช้พลังให้มากขึ้น เพราะสรรพคุณทางยาที่มากเกินไปบางครั้งก็ไม่ต่างจากยาพิษดี ๆ นี่เองหากเป็นก่อนหน้านี้เฉินเฟิงคงใช้ใบบัวบกสักกำมือหนึ่งในการทำขนมชนิดนี้ขึ้นมา แต่พอถูกปรับแต่งสรรพคุณเขาก็ไม่กล้าใช้เยอะนัก เลือกหยิบมาเพียง 10 ใบ นำไปล้างน้ำให้สะอาดแล้วคั้นจนได้น้ำสีเขียวออกมา นำนมสดที่ผ่านการพาสเจอร์ไรส์แล้วมาตั้งไฟอีกรอบ ตามด้วยเทน้ำใบบัวบกคั้นลงไปจะได้เป็นสีเขียวมินต์อ่อน ๆ คนให้เข้ากันสักพักก็นำออกมาพักไว้เฉินเฟิงแอบตักชิม รสชาติคล้ายชาเขียวนมแต่จะมีกลิ่นเหม็นเขียวเล็กน้อย จึงต้องค

  • วันสิ้นโลกของผม   71 พุดดิ้งใบบัวบก [2/5]

    “มีแต่ผมคนเดียวแหละที่คิดไม่ซื่อ" ส่วนหมอนี่คิดกับเขาแค่เพื่อนแต่กลับกลายเป็นตึงเครียดหนักกว่าเดิมอีก…“อ่า… พี่ขอโทษ ทำให้นายรู้สึกแย่หรือเปล่า” หงส์ยกมือตบปากตัวเอง“ผมทำใจมานานแล้วล่ะ” ว่าเรื่องของพวกเขาสองคนมันยากมาตั้งแต่แรก ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากการเป็นเพื่อน มันพัฒนาไปยากมาก จะเดินหน้าก็กลัวว่าหากวันใดวันหนึ่งบอกความในใจไปแล้วไม่ตรงกัน นอกจากจะไม่ได้แฟนแล้ว ยังเสียเพื่อนดี ๆ คนหนึ่งไปด้วยเวลามีคนเข้ามาจีบเลวี่เขาต้องกัดฟันอดทนไม่ให้แสดงอาการหึงหวงออกไปเพราะกลัวว่าจะถูกรู้ความในใจแล้วตีตัวออกห่าง“แต่แค่เห็นว่าหมอนี่ยังมีชีวิตอยู่…” ทีโอเดินไปนั่งข้างเตียงอีกฝั่ง มองใบหน้ายามหลับของอีกฝ่าย กระบอกตาร้อนผะผ่าว “ก็พอแล้วล่ะ” ต่อให้ไม่ได้มีสถานะเป็นคนรัก… ให้เป็นแค่เพื่อนตลอดไปเขาก็ยินดี ขอแค่ยังมีอีกคนอยู่ในสายตาเท่านี้ก็ดีมากแล้วจริง ๆ“เลิกพูดเรื่องหม่น ๆ เถอะ” ทีโอกะพริบตาถี่ไล่อาการอุ่นร้อนที่เบ้าตาออกไป “เพราะถูกใช้พลังควบคุมจิตใจนานเกินไปเลยทำให้ตกอยู่ในสภาพนี้เหรอพี่นิค” หันไปขอคำปรึกษาจากคนเป็นหมอแทน“ก็มีส่วน ที่ผ่านมาจิตใจของเด็กคนนี้คงพยายามต่อต้านการควบคุมมาตลอด พอรู

  • วันสิ้นโลกของผม   71 พุดดิ้งใบบัวบก [1/5]

    ปกติแล้วโจเซฟจะไม่หิ้วใครกลับมาง่าย ๆ ต่อให้จะเป็นชาวบ้านที่ใกล้ตายก็แค่หาที่ปลอดภัยให้พักพิง จากนั้นก็แบ่งน้ำแบ่งอาหารให้เท่าที่จำเป็น…แล้วก็ตัวใครตัวมันไม่มีการพากลับมาเลี้ยงดูปูเสื่อเพราะสงสารเด็ดขาด การที่ชายหนุ่มพาคนแปลกหน้ามาให้นิโคลัสรักษาจึงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเป็นไปได้ยากแถมยังมีทีโอที่ผลุนผลันเข้ามายืนยิ้มเหมือนคนโง่อยู่ในห้อง… ยิ่งทำให้ตัวตนของผู้ที่ถูกพามารักษาดูน่าสงสัยมากขึ้นไปอีกตาวาว ๆ นั่นใช่น้ำตาหรือเปล่าพ่อหนุ่ม“เอ่อ... ทีโอ...?” เฉินเฟิงลองส่งเสียงเรียกอีกครั้ง แต่เหมือนอีกฝ่ายยังไม่หลุดจากภวังค์ ยังคงยืนยิ้มกว้างดวงตาเอ่อคลอไปด้วยน้ำ เอ๋! เดี๋ยวนะ!เฮ้ย! ทีโอเนี่ยนะร้องไห้ OMG!…หรือว่าคนที่หัวหน้าพามาจะเป็นคนรู้จักของทีโอ?ไม่รอให้คู่รักหมีกระต่ายสงสัยนาน หงส์ที่เดินตามเข้ามาก็สงสัยปฏิกิริยาของทีโอเหมือนกัน“สรุปว่าเป็นคนรู้จักจริงดิ?” ตอนอยู่หน้าบ้านเธอแค่ทักเล่น ๆ เองนะ ไม่คิดว่าจะกลายเป็นจริง“...” ทีโอกลั้นน้ำตาพยักหน้า ริมฝีปากเม้มแน่น น้องเล็กของกลุ่มพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ มองคนบนเตียงอยู่เนิ่นนานกว่าสมองจะมั่นใจแล้วว่าคนที่นอนนิ่งอยู่ตรงหน้า

  • วันสิ้นโลกของผม   70 ฝากฝัง [5/5]

    “แฮ่ก ๆ” ชายหนุ่มยืนหอบหายใจอยู่หน้าทางเข้าหมู่บ้าน ทีมอาสาปกป้องกำแพงที่เป็นเวรยามในวันนี้เห็นทีโอก็ร้องทัก“อ้าว คุณทีโอ ลงเขามาด้วยเหรอครับ” ก่อนหน้านี้ก็เป็นหัวหน้าโจเซฟกับคุณหงส์ ที่พวกชาวบ้านคิดว่าทีโอเพิ่งลงมาจากเขาเพราะไม่มีใครรู้ว่ากลุ่มของโจเซฟออกไปหาของใช้ข้างนอก“หะ... หัวหน้า แฮ่ก ๆ มาที่หมู่บ้านหรือเปล่า” ชายหนุ่มใช้แขนค้ำเข่าไว้ พยายามกอบโกยลมหายใจเข้าปอดให้มากที่สุด พร้อมกับถามชายที่เฝ้าประตูออกไปด้วยเสียงตะกุกตะกัก“คุณโจเซฟกับคุณหงส์เพิ่งมาที่หมู่บ้านเมื่อตอนบ่ายนี่เองครับ” ไม่คิดว่าตกเย็นจะมีคนตามมาอีก“อึก” ทีโอกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ “ขะ ขอผมเข้าหมู่บ้านได้ไหมครับ”“ได้สิครับ” ชายคนนั้นหันไปมองเพื่อนที่อยู่ไม่ไกล ช่วยกันผลักประตูไม้บานใหญ่ให้เปิดออกกว้าง“มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับ” ไม่บ่อยนักที่จะเห็นทีโอมีท่าทีเร่งรีบเช่นนี้ ครั้งล่าสุดที่เห็นคงจะเป็นตอนที่ชายหนุ่มถูกซอมบี้ข่วนแล้ววิ่งกลับไปที่บ้านของเฉินเฟิงเพื่อขังตัวเองอยู่ในนั้นร่วมเดือน“พอดีผมได้ยินว่าพี่โจพาคนมาให้พี่นิครักษา” เกริ่นไปแค่นั้นคนเฝ้าประตูก็นึกออก“จะว่าไปผมเห็นคุณโจเซฟพาใครมาด้วยจริง ๆ ไม่ใช

  • วันสิ้นโลกของผม   70 ฝากฝัง [4/5]

    ตุ่นนำขบวนขี่จักรยานกลับไปยังสถานที่ที่ฝังสิ่งของไว้ ซึ่งเมื่อนำมารวม ๆ กันแล้วก็มีเยอะมาก จึงต้องสร้างรถลากขึ้นมาอีกหนึ่งคัน ขนย้ายร่างของเลวี่ให้เป็นหน้าที่ของโจเซฟ ส่วนสัมภาระต่าง ๆ ที่เก็บได้ระหว่างทางให้ดาริณีผู้ที่มีพละกำลังเยอะที่สุดในกลุ่มเป็นคนลากกลับสามวันต่อมาก็กลับมาถึงหมู่บ้านอย่างสวัสดิภาพ ดาริณี ตุ่น และพิมพาช่วยกันขนข้าวของที่หามาได้ไปเก็บไว้ที่บ้านบนภูเขา ส่วนโจเซฟกับหงส์จะเดินทางเข้าหมู่บ้านเพื่อไปตามหานิโคลัสให้มาดูชายผมทองที่จนถึงวันนี้ก็ยังคงนอนหลับไม่ได้สติ ไม่รู้ว่าอาหารเหลวที่พยายามป้อนให้หลายวันจะสามารถช่วยชายหนุ่มได้มากน้อยแค่ไหน“ได้ของกลับมาเยอะเลยนะครับ” ทีโอได้รับสัญญาณจากตุ่นจึงพาเด็ก ๆ ออกมาหาคณะสำรวจ ตัวแสบจอมซนรีบวิ่งเข้าไปกอดมารดาด้วยความคิดถึง สองสาวเองก็รวบเด็กทั้งสามเข้าอ้อมอก คิดถึงมากไม่ต่างกันไปกันนานกว่าที่คิดเสียอีก นึกว่าจะแค่สัปดาห์กว่า ๆ ที่ไหนได้ เกือบเดือนแน่ะ“มีของดี ๆ ด้วยนะ” ตุ่นส่งสายตาเจ้าเล่ห์ แอบเปิดตู้เซฟที่บรรจุอาวุธปืนไว้หลายกระบอก“ไปหากันมาได้ยังไงเนี่ย” ทีโอตาโต ทั้งปืนและกระสุนมีเยอะมาก ต่อให้มีพลังพิเศษหรือเลื่อนเป็นระด

  • วันสิ้นโลกของผม   70 ฝากฝัง [3/5]

    นอกจากไปเอาจักรยาน โจเซฟก็ไม่ได้ขับย้อนไปยังสำนักงานท้องถิ่นที่ฝังเครื่องสำรองไฟฟ้ากับตู้เซฟอาวุธมาด้วย เพราะของเหล่านั้นจะต้องนำไปใช้ที่บ้านบนภูเขา ซึ่งขากลับเป็นทางผ่านอยู่แล้ว ค่อยไปขุดขึ้นมาก็ยังไม่สาย ยกเว้นแต่จะมีใครไปแถวนั้นแล้วเจอร่องรอยที่พวกเขาทำไว้ ขออย่าให้มีจะดีกว่า ไม่อย่างนั้นจะให้ตุ่นดมกลิ่นตามไปจนกว่าจะเจอ!รถบรรทุกคันนี้มีน้ำมันเหลือไม่มากแล้ว ดังนั้นโจเซฟจึงไม่สามารถจอดแวะหรือเก็บเกี่ยวของตามรายทางได้ แต่นั่นก็ทำให้อีก 2 ชั่วโมงต่อมาก็เจอหมู่บ้านที่ถูกใจ ตั้งอยู่ห่างจากเส้นทางที่พวกเขาซุกซ่อนไว้ประมาณ 1 กิโลเมตรกว่า เส้นทางนั้นถูกเฉินเฟิงทำเป็นอุโมงค์ต้นไม้ หากไม่รื้อถอนเข้าไปก็คงไม่รู้ว่ามีถนนถูกซ่อนอยู่แน่นอนว่าสถานที่ที่พวกเขาหมายตาย่อมต้องมีเจ้าของเดิมอาศัยอยู่ก่อนแล้วซึ่งเจ้าของเดิมเหล่านั้นก็กลายเป็นซอมบี้เดินเพ่นพ่านไปมาประหนึ่งปู่โสมเฝ้าทรัพย์ โจเซฟให้ชาวบ้านและหญิงสาวเคลียร์ผู้อยู่อาศัยเดิมกันเอง แต่จะมีโค้ชตุ่นและหงส์คอยดูแลอยู่ด้านหลัง จะได้มีประสบการณ์ต่อสู้กับซอมบี้ติดตัวไว้บ้าง เผื่อวันไหนมีเหตุให้ต้องฆ่าขึ้นมาจะได้ไม่ตกอยู่ในอันตรายอีก“ถ้าเคลียร์ต้

  • วันสิ้นโลกของผม   70 ฝากฝัง [2/5]

    ตู้คอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่ด้านหลังน่าจะมีพื้นที่เพียงพอสำหรับบรรทุกคนกว่า 50 ชีวิตบวกข้าวของเครื่องใช้จำเป็นของแต่ละคนได้อย่างไม่แออัด หรือถ้าใครไม่สะดวกก็ไปนั่งบนหลังคา แต่ไม่รับประกันความปลอดภัย“ที่อยู่ใหม่เป็นอย่างไรเหรอครับ” ชายหนุ่มคนหนึ่งถาม ไม่ใช่พวกเขาไม่ไว้ใจกลุ่มของโจเซฟ แค่ถามออกไปเพราะอยากชวนคุยหาเรื่องตีซี้เท่านั้น“ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เอง" โจเซฟตอบ ก่อนเหวี่ยงตัวเองขึ้นบนที่นั่งคนขับ “ถ้าอยากไปด้วยกันก็ขึ้นรถเลย” เหวี่ยงนิ้วโป้งไปทางด้านหลังรถบรรทุก“ไปครับ!” ชายหนุ่มยิ้มกว้าง รีบวิ่งไปหอบสัมภาระของตัวเองขึ้นรถโดยเร็วชายหนุ่มหญิงสาวขึ้นรถกันโดยไม่คิดระแวง เชื่อมั่นสุดใจว่ากลุ่มผู้มีพระคุณจะไม่ทำให้ชีวิตของพวกเขาต้องตกนรกอีกเป็นครั้งที่สองการถูกเทิดทูนประหนึ่งเป็นพระเจ้ามาโปรดทำให้ตุ่นและหงส์ที่นั่งรวมอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์ด้วยทำตัวไม่ถูก จึงได้แต่ทำเป็นสำรวจชายผมทองหรือก็คืออดีตคนรักของหยกที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีทีท่าจะฟื้นคืนสติกลับมา“พวกคุณกลัวเขาเหรอ” หงส์ถาม นอกจากสายตาเทิดทูนที่มีให้พวกเธอ บางส่วนก็ส่งสายตาหวาดระแวงมาให้ชายคนนี้ด้วย“เคยเห็นเขาอยู่กับคนสนิทของไอ้กันค่ะ” ห

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status