LOGINShare
74 หลุมดักสัตว์ที่ประสบความสำเร็จ [3/5]
Last Updated:
2025-05-17 10:09:16
Latest chapter
วันสิ้นโลกของผม 74 หลุมดักสัตว์ที่ประสบความสำเร็จ [5/5]
เฉินเฟิงเปิดหม้อน้ำซุปที่ถูกเติมน้ำเป็นครั้งที่สอง แม้เนื้อส่วนกระดูกจะยังไม่เปื่อยเท่าไร แต่เท่านี้ก็พอกล้อมแกล้มเป็นน้ำซุปหมูกระทะได้แล้วอีกอย่างหมูกระทะใครเขามัวลวกผักกินกันล่ะต้องซัดโฮกเนื้อหมูของเพื่อนต่างหาก!!ใครวางแล้วไม่เฝ้าไว้ดี ๆ ระวังจะถูกมือดีฉกไปโดยไม่รู้ตัว“น้ำซุปมาแล้วครับ” เจ้ากระต่ายตักน้ำซุปจากหม้อใหญ่มาใส่หม้อที่มีขนาดรองลงมา กำลังกายที่เพิ่มมากขึ้นทำให้ไม่มีปัญหาเรื่องการยกหม้อที่ใส่น้ำมากกว่า 10 ลิตรครั้งนี้ไม่ได้นั่งกินบนโต๊ะกินข้าวที่ดาริณีสร้างขึ้น ทุกคนลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่าให้กินที่ลานหน้าบ้าน ด้วยขนาดความใหญ่โตของกระทะปิ้งย่าง การนั่งล้อมกินเป็นวงกลมไปเลยจะให้บรรยากาศที่ดีกว่านิโคลัสใช้พลังเผาถ่านจนกลายเป็นสีแดงในเวลาไม่ถึง 1 นาที จากนั้นก็นำกระทะย่างฝีมือทีโอไปวางไว้บนก้อนหินที่ถูกวางไว้ตามมุม แต่ละคนจะมีจานเนื้อหมูถูกหั่นไว้หลากหลายรูปแบบ บ้างก็เป็นก้อนเหมาะสำหรับคนที่ชอบกินคำใหญ่ หรือแบบสไลซ์แผ่นบางสำหรับคนชอบกินแบบลวกจิ้ม“ผมสับกระเทียมกับพริก แล้วก็หั่นมะนาวมาเพิ่ม ใครต้องการก็มาเติมได้เลยนะครับ” เจ้ากระต่ายวางหม้อน้ำซุปและเครื่องเติมไว้บน
วันสิ้นโลกของผม 74 หลุมดักสัตว์ที่ประสบความสำเร็จ [4/5]
เนื้อส่วนที่ถูกหั่นแยกออกมาเป็นก้อนใหญ่ก็ถ่ายโอนไปให้พิมพา ดาริณี เลวี่ และทีโอช่วยกันหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ กินพอดีคำ ทางด้านหงส์กับตุ่นก็ง่วนกับการเก็บผักในแปลงไปล้างที่น้ำตกโจเซฟกันเด็กเล็กและสัตว์ตัวโตทั้งสองออกมาจากโรงครัว ไหว้วานให้ไปช่วยกันทำความสะอาดรอบบ้านเตรียมพื้นที่สำหรับตั้งวงหมูกระทะมื้อใหญ่นอกจากเนื้อหมู ผัก น้ำซุปแล้ว สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือน้ำจิ้มสุกี้หรือน้ำจิ้มหมูกระทะ เฉินเฟิงไม่ได้แลกน้ำจิ้มแบบขวดสำเร็จมาตอนอยู่ในค่ายพันธมิตร เขาพอจะมีสูตรการทำแบบง่าย ๆ ผลผลิตที่มีอยู่ในบ้านมีครบและสามารถใช้ทดแทนกันได้เฉินเฟิงนำเลือดหมูที่ต้มจนจับตัวเป็นก้อน หัวหมู เครื่องใน ไปเก็บไว้ในตู้แช่เย็นแล้วค่อยไปที่แปลงผัก ใช้พลังเร่งโตพริกจินดาสีแดง พริกชี้ฟ้าสีเหลือง และพริกชี้ฟ้าสีแดงจนโตเต็มที่ ได้เม็ดพริกที่ทั้งยาวและอวบ“พี่นิคช่วยจุดเตาไฟให้ผมอีกเตาสิครับ” เฉินเฟิงขนตะกร้าใส่ที่ใส่พริกมาจนเต็มนับวันสมาชิกมีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นการทำอาหารแต่ละครั้งต้องทำไซซ์ยักษ์ให้เพียงพอต่อความต้องการ ใช้พริกแค่กำสองกำไม่พอหรอก ต้องพริกเป็นตะกร้า!ส่วนผสมแรกของน้ำจิ้มหมูกระทะก็คือซอสพริ
วันสิ้นโลกของผม 74 หลุมดักสัตว์ที่ประสบความสำเร็จ [3/5]
ถึงเฉินเฟิงจะไม่ได้ซีเรียสเรื่องการสร้างหรือต่อเติมรอบบ้านที่อาศัยอยู่ แต่ทุกคนต่างก็ให้เกียรติเจ้ากระต่ายผู้ที่อาศัยอยู่ที่นี่มาก่อนเสมอ“เชื่อเถอะ อยู่ที่นี่ดีกว่าไปอยู่ในค่ายที่เมืองหลวงเป็นร้อยเท่า” แค่กลิ่นในอากาศก็กินขาดแล้ว“เหรอวะ…” คนไม่เคยเห็นสภาพค่ายได้แต่จินตนาการว่ามันอาจเลวร้ายเหมือนในนิยายหรือภาพยนตร์ที่มีแต่การคดโกงกันไปมา กลุ่มผู้มีพลังพิเศษที่กดขี่คนอ่อนแอกว่า ดีไม่ดีอาจมีการฉุดคร่าหญิงสาวอย่างห้างสรรพสินค้าที่เขาเคยอยู่!“จินตนาการบรรเจิดอยู่ล่ะสิ” จะมีใครเล่ารู้ทันเลวี่เท่าทีโอ“เปล๊า!” นัยน์ตาสีฟ้ากลอกมองไปทางอื่นทีโอไม่ได้อธิบายเพิ่มเติมว่าการอาศัยอยู่ที่นี่กับการอาศัยอยู่ในค่ายนั้นมีความแตกต่างกันอย่างไร เพราะสำหรับเขาถ้าตัดสองพี่น้องหลานนายพลออกไปได้ความประทับใจที่มีต่อค่ายพันธมิตรให้อาจสูสีกินกันไม่ลง… …ตึง!กรี๊ซซซซซ!!“!!!” เสียงตึงตังพร้อมกับเสียงกรีดร้องทำให้คนที่ทำกิจกรรมต่าง ๆ อยู่บริเวณบ้านต่างผงกศีรษะขึ้นทันที ยิ่งคนที่มีประสาทสัมผัสดีเยี่ยมยิ่งเพ่งสมาธิจนถึงขีดสุด“เสียงอะไรน่ะ!” คนไม่มีพลังพิเศษอย่างโจเซฟยังได้ยินกรี๊ซซซซซ!!“เสียง
วันสิ้นโลกของผม 74 หลุมดักสัตว์ที่ประสบความสำเร็จ [2/5]
แอ๊ว (คิดถึง)“คิดถึงเหมือนกันครับ ตัวโตขึ้นนิดนึงนี่นา กินอาหารครบทุกมื้อใช่ไหม” เฉินเฟิงลูบศีรษะสากของช้างน้อยเบา ๆ ก่อนไปจำได้ว่าตัวสูงประมาณไหล่เขา มาตอนนี้สูงเกือบถึงปลายหูแล้ว โตเร็วเหมือนกันนี่นาแอ๊ว ๆ ๆ (กล้วยอร่อยมาก)“เลิกงอนได้แล้วมังคุด มาให้เฟิงลูบขนหน่อย” ตั้งแต่เจอหน้ากัน มังคุดก็เว้นระยะห่างมาตลอด เจ้ากระต่ายก็ไม่อยากขัดใจ เลือกที่จะยืนคุยกับระยะห่างที่มังคุดสร้างให้งี้ด (ไม่งอนก็ได้)แม้จะไม่ได้สัญญารับปากว่าจะทำตามทุกเงื่อนไขที่มันร้องขอ แต่มังคุดก็ไม่ใช่เด็กดื้อ เมื่อเห็นเจ้านายอ่อนข้อให้มากแล้วก็ยอมอ่อนลงตาม มันเองก็อยากให้เฉินเฟิงลูบขนเหมือนที่ทำกับน้องเช่นกัน“คิดถึงนะครับ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง” เฉินเฟิงมือหนึ่งก็ลูบศีรษะพลายวารี อีกมือก็ลูบขนของมังคุดสองพี่น้องต่างสายพันธุ์ก็ยิ่งน้วยเจ้านายเป็นการใหญ่“วันนี้เรามีสมาชิกใหม่ด้วยนะ” อ้อนกันจนพอใจ เจ้ากระต่ายก็ผายมือไปทางเลวี่ที่ยังยืนอยู่ที่เดิม “แร็กคูนอ้วนตัวนี้ชื่อมังคุด ส่วนลูกช้างชื่อพลายวารี น้องค่อนข้างดื้อและซน ไม่ต้องไปตามใจมากล่ะ” เฉินเฟิงแนะนำฝั่งสัตว์ใหญ่ก่อน“คะ ครับ” เลวี่รับคำเสียงตะกุกตะกัก ตั้ง
วันสิ้นโลกของผม 74 หลุมดักสัตว์ที่ประสบความสำเร็จ [1/5]
ตึง ตึง“เสียงอะไรน่ะ” เลวี่กระตุกชายเสื้อทีโอยิก ๆ เขากำลังซึบซับบรรยากาศแสนสงบของบ้านบนภูเขา แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเดินออกไปข้างหน้ากลับมีเสียงอึกทึกพร้อมกับแผ่นดินที่สะเทือนเป็นจังหวะเดียวกับเสียงนั้นอะ อะไร อะไรกำลังมา!ไหนจะทีโอยังมีท่าทีไม่ทุกข์ไม่ร้อน เจ้าเสียงนี้คือไม่อันตรายงั้นเหรอ?แต่อะไรที่สามารถทำให้เกิดเสียงย่ำเท้าขนาดนั้นได้กัน…?“รอดูไปก่อน” ทีโอหันไปขยิบตาให้ เขารู้ดีว่าอะไรเป็นตัวการที่ทำให้เกิดเสียงสนั่นหวั่นไหวลั่นป่า“เดินเสียงดังมาเลย สงสัยงอนพี่เฟิงหนักมาก” พร้อมกับหันไปหยอกล้อเจ้าของตัวจริง เล่นทิ้งมันไว้บนเขาเป็นเดือนก็ต้องคิดถึงหนักมากเป็นธรรมดา“คงต้องง้อกันยาวเลย” เจ้ากระต่ายยิ้มเอ็นดู ปกติเดินเสียงดังเสียที่ไหน ทำเสียงตึงตังให้รู้ว่างอนชัด ๆ“พี่เอาของไปเก็บให้นะ” นิโคลัสเห็นว่าอีกสักครู่คนรักก็คงทำการง้องอนกับเจ้าตัวขี้น้อยใจอีกนาน ชายหนุ่มอยากนำสมุนไพรที่นำมาด้วยไปจัดเก็บให้เรียบร้อย เพราะบางชนิดต้องนำไปเก็บในที่แห้ง และบางชนิดก็ต้องเอาออกมาตากแดดอีกครั้งก่อนบรรจุลงขวดโหลคุณหมอหมีเดินแยกออกไปไม่ทันไร เสียงตึงตังก็หยุดลงพร้อมกับร่างใหญ่โตสีดำร่วงลงมาจากฟ้
วันสิ้นโลกของผม 73 ยินดีต้อนรับ [5/5]
“ใช่ ที่นี่ก็เหมือนจุดพักผ่อนเวลาที่พวกเราลงมาทำธุระเท่านั้น” เฉินเฟิงพยักหน้ายืนยัน ถึงจะเป็นบ้านพ่อกับแม่ของเจ้ากระต่าย แต่ถ้าพูดเรื่องที่อยู่เป็นหลักแหล่งก็คงต้องยกให้บ้านบนภูเขาที่นั่นมีแต่พวกเขาอย่างแท้จริง ทำทุกอย่างได้ตามใจต้องการไม่ต้องคอยพะวักพะวนว่าจะมีคนรู้ความลับเรื่องพลังพิเศษ หรือหูกระต่ายกลายพันธุ์ของเขาทุกวันนี้คนในหมู่บ้านยังไม่มีใครรู้เลยว่าเฉินเฟิงมีพลังพิเศษสายพฤกษา ได้แต่ระแคะระคายเรื่องเป็นมนุษย์กลายพันธุ์เพราะชอบสวมฮู้ดคลุมศีรษะอยู่ตลอดเวลา และสีตาที่เปลี่ยนจากดำสนิทเป็นสีแดงทับทิม“ยังมีบ้านบนภูเขาอีกเหรอครับ” เลวี่กลืนน้ำลายอึกใหญ่ นึกภาพการอาศัยอยู่ในป่าไม่ออกเลย“เรื่องมันยาวน่ะ ไว้จะเล่าให้ฟังวันหลัง” ทีโอเห็นเลวี่มีสีหน้าลังเลก็รีบออกตัวว่าจะเล่าที่มาที่ไปให้ฟัง ให้ความรู้สึกอยากเผือกมาเบี่ยงความสนใจเรื่องการกินนอนในป่าใหญ่ ควรให้หมอนี่ไปเห็นด้วยตัวเองว่าป่าที่พวกเขาพูดถึงนั้นน่าอยู่มากกว่าคอนโดมิเนียมแสนแพงในค่ายพันธมิตรเสียอีก “แล้วหัวหน้าจะขึ้นเขาวันไหนครับ” ไหน ๆ หมอนี่ก็ฟื้นแล้ว รีบพาไปเก็บเลยดีกว่า“เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะขึ้นภูเขาแล้วล่ะ” โจเซฟ“ตรวจห
วันสิ้นโลกของผม 73 ยินดีต้อนรับ [4/5]
กลับไปหาเฉินเฟิงดีกว่าป่านนี้คงจะเรียนทำชารางจืดกับคุณตาเสร็จแล้ว หน้าที่ดูแลคนป่วยปล่อยให้ทีโอทำไป ส่วนเขาจะไปรับแฟน“ครับพี่” ทีโอที่สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีรับปากพยักหน้าหงึกหงัก อยากรีบนำชามไปวางบนโต๊ะ แต่คุณหมอกำลังพูดถึงเรื่องการดูแลคนป่วย ผู้ใช้พลังโลหะจึงไม่สามารถวางชามได้ชั่วขณะเพราะมัวแต่ตั้งใจฟังกลัวว่าจะมีจุดตกหล่นในตอนที่เขาไม่ได้สนใจเต็มที่ ท่าทางเซ่อซ่าของทีโอพลอยทำให้คนป่วยมีรอยยิ้มที่มุมปากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย…“พี่ไปรับอาเฟิงก่อน พวกนายก็ค่อย ๆ คุยกันไป” หมายถึงสถานการณ์ปัจจุบันของแต่ละคน“คุยกันเบื้องต้นแล้วครับ หมอนี่กลัวว่าพวกเราจะคิดมากเรื่องที่เคยอยู่รังโจร” ทีโอได้โอกาสชิงพูดขอความเห็นใจ รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนร่วมทีมคงไม่ว่าอะไรหากเขาอยากจะให้เลวี่มาเป็นสมาชิกคนหนึ่ง“ทีโอ!” เลวี่มองเพื่อนสนิทตาเขียวพูดอย่างนั้นได้ยังไง! เกิดพวกพี่ ๆ เข้าใจผิดคิดว่าเขาเสี้ยมทีโอให้พูดขึ้นมาได้มองเจ้าบื้อนี่ไม่ดีไปด้วยแน่“อ๋อ เรื่องนั้นไว้ลองถามอาเฟิงกับหัวหน้าสิ” นิโคลัสไม่รับปากแต่ก็คาดเดาได้ไม่ยากว่าอีกฝ่ายคงได้เป็นสมาชิกใหม่ในเร็ววันในเมื่อคนที่มีลางสังหรณ์สุดยอดอย่างหงส์เป็
วันสิ้นโลกของผม 73 ยินดีต้อนรับ [3/5]
“กูห่วงมึงที่ไหน กลัวมึงจะพากูไปตายต่างหาก” เลวี่เมินหน้าไปทางอื่น รู้สึกหน้าร้อนตั้งแต่แก้มลามไปถึงใบหู“มึงนี่น้าา…” ปากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน “เอาเป็นว่าไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น พักผ่อนให้เพียงพอ ถ้ารู้สึกดีขึ้นแล้วค่อยว่ากันอีกที มึงหลับไปตั้งหลายวันต้องบำรุงมากหน่อย” ทีโอดันไหล่อดีตรูมเมตให้นอนบนเตียงพร้อมห่มผ้าจนถึงหน้าอกให้“บำรุงเชี่ยอะไร อาหารหายากจะตาย” ถึงที่นี่จะอุดมสมบูรณ์แต่เขาไม่ได้ทำงาน จะให้กินง่าย ๆ ได้อย่างไร“กูมีให้กินก็กินไปเถอะน่า” โรคเกรงใจกำเริบไม่ดูเวล่ำเวลาเลย “ไม่ต้องพูดอะไรอีก นอนไปได้แล้ว” ทีโอยกนิ้วชี้หน้าเพื่อนเมื่อเห็นอีกฝ่ายทำท่าจะเปิดปากแย้ง“...” เลวี่“ไม่ต้องเสือกเถียงกูในใจด้วย แค่อ้าปากกูก็เห็นลิ้นไก่มึงแล้ว” พออ้าปากหนที่สองก็รีบพูดดักคอเช่นเดิม ไม่ได้กินกูร้อกกก~“อ้าปากแล้วไม่เห็นลิ้นไก่จะให้เห็นอะไร เห็นปอดหรือไง? มึงบ้าเปล่า” ใครสั่งให้เลวี่หุปปากก็ได้ทั้งนั้นยกเว้นทีโอ“...” ทีโอโอเคมึงชนะ กูไม่เถียงด้วยแล้ว!เชื่อแล้วว่าต่อให้โลกแตกเขาก็ไม่มีวันเถียงชนะมัน!!…“เพื่อนฟื้นแล้วเหรอ” โจเซฟได้นอนหลับไปงีบหนึ่งลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาและเริ่มกิน
วันสิ้นโลกของผม 73 ยินดีต้อนรับ [2/5]
เป็นวินาทีที่บีบคั้นจนหัวใจแทบแตกสลาย ไหนจะพ่อแม่ที่กลายเป็นซอมบี้หลังจากออกตามหา หากไม่ได้โจเซฟช่วยพามาอยู่ในทีมนี้ เขาคงทำงานให้กองทัพแล้วออกตะลุยทำภารกิจจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่งแต่แล้วส่ิงที่เขาเคยทำหลุดหายไปก็กลับมาอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง นับจากนี้ไปเขาจะไม่มีวันปล่อยมือคู่นี้ให้หลุดจากมือของเขาอีก… ไม่มีวัน!“กูก็คิดว่ากูจะตายไปแล้วเหมือนกัน” เลวี่เข้าใจความรู้สึกนั้นดี ในตอนที่มือหลุดออกจากกัน เขาได้เห็นสีหน้าเจ็บปวดของคนตรงหน้า ได้เห็นว่าอีกฝ่ายพยายามจะตามลงมา แต่ผู้รอดชีวิตบนเฮลิคอปเตอร์ก็ทั้งผลักทั้งดันให้หมอนี่เข้าไปด้านในไม่ให้ทำอะไรบุ่มบ่าม ซึ่งเขารู้สึกขอบคุณมาก ๆเขาถูกซอมบี้กัดแล้วรอดมาได้ก็จริง แต่ใครจะรู้ล่ะว่าหากทีโอตามลงมาแล้วถูกกัดจะไม่กลายเป็นซอมบี้ไปแทน“แล้วมีตรงไหนที่ยังเจ็บอยู่อีกไหม มึงนอนหลับไปนานมาก” ทีโอเห็นสีหน้าหม่นของอีกคนก็คิดไปว่าอาจจะกำลังนึกถึงความทรงจำแย่ ๆ“กูนอนหลับไปนานเท่าไร?” ในความรู้สึกของเขาเป็นเหมือนฝันตื่นหนึ่งเท่านั้น“เกือบ 2 สัปดาห์”“นานขนาดนั้นเลยเหรอวะ” คนเพิ่งฟื้นคืนสติตกใจตาโต“ตอนได้รู้ข่าวจากพี่ ๆ ว่าเจอผู้ชายผมสีทองตาสีฟ้า กูนี่ว
