บทที่ 32

การเชื้อเชิญที่มาแบบไม่ทันตั้งตัวของโจวเฉาหลี่ ทำให้จือจืออึ้งไปเล็กน้อย

เมื่อก่อน เขาไม่เคยเป็นฝ่ายให้เธอนั่งรถเลย

เดิมนึกว่าจือจือจะเห็นด้วย

คิดไม่ถึงว่าวินาทีต่อมา จือจือจะดึงเปิดประตูรถฝั่งผู้โดยสารด้านหลังแล้วขึ้นไปนั่งโดยตรงเสียแล้ว

“หนูไม่นั่งรถคุณอาหรอกค่ะ”

โจวเฉาหลี่ขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่ให้ใครสังเกตเห็น และตั้งท่าจะพูดบางอย่าง หร่วนหนิงถังก็ได้จูงหนานหนานมาถึงแล้ว

“พ่อครับ พ่อพูดอะไรกับพวกเขาอยู่เหรอ?” หนานหนานตะโกนเสียงดัง

เมื่อเห็นตัวซวยสองคนนี้มาแล้ว ชิงอี้ก็รู้สึกว่าอัปมงคลจริง ๆ จึงเปิดประตูฝั่งคนขับแล้วบึ่งรถจากไปทันที

จือจือสามารถมองเห็นพวกเขาสามคน ที่ดูใกล้ชิดสนิทสนมกันประดุจครอบครัวผ่านกระจกมองหลัง

เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย แล้วชักสายตากลับ

ชิงอี้สังเกตเห็นอารมณ์ของลูกสาว จึงเหลือบมองกระจกหลัง จากนั้นยิ้มเย้ยอย่างเย็นชา

โจวเฉาหลี่แค่นึกครึ้มขึ้นมาจึงชวนจือจือ พอหนานหนานกับหร่วนหนิงถังมาปุ๊บ ก็พุ่งความสนใจไปที่พวกเขาสองแม่ลูกทันที

เธอปลอบโยนลูกสาวด้วยเสียงอบอุ่น “จือจือ ถึงพ่อจะไม่รักลูก ลูกก็อย่าได้เสียใจไปเลย บนโลกนี้มีคนรักลูกถมเถไป”

จือจือพยักหน้า “หน