Home / โรแมนติก / วันไนต์ ไม่ไร้รัก / ตอนที่ 4 เจอกันอีกครั้ง 2

Share

ตอนที่ 4 เจอกันอีกครั้ง 2

last update Last Updated: 2024-11-20 12:00:37

หลายชั่วโมงผ่านไป หลังจากที่กินมื้อเย็นเสร็จ แล้วอาบน้ำอีกครั้งเพื่อเตรียมตัวเข้านอน ชมพูแพรก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถือ ตั้งใจจะเดินกลับเข้าห้องนอน ก็ต้องสะดุ้งเมื่อโทรศัพท์ที่อยู่ในมือแผดเสียงดังลั่น

“ฮัลโหล” คิ้วเรียวสวยขมวดเล็กน้อยเมื่อเบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์ที่เธอไม่รู้จัก

“ทำไมคุณไม่ติดต่อผมมา” เสียงนุ่มที่ติดจะกระชากเล็กน้อยเพราะความไม่พอใจ

“.....ใครคะ”

“ลืมผัวตัวเองเหรอ”

“.....เฮ้ย คุณเองเหรอ”

“อือ”

“เอาเบอร์ฉันมาจากไหน”

“ผมหามาได้ก็แล้วกัน แล้วทำไมไม่ติดต่อผมมา”

“ก็ยุ่งๆ แล้วก็คิดว่าไม่จำเป็นด้วยอะ” ชมพูแพรพูดเสียงอ่อย

“นี่คุณ ไม่คิดจะเสียดายครั้งแรกของตัวเองหน่อยเหรอ”

“ก็ไม่นะ”

“.....” ชยกรอึ้ง เขาถอนหายใจเสียงดังจนหญิงสาวได้ยิน

“ว่าแต่มีอะไรคะ”

“คุณทำอะไรหาย ไม่สังเกตเลยเหรอ”

“ก็ไม่มีนะ”

“.....บัตรประชาชนคุณอยู่ที่ผม”

“จะไปอยู่ที่คุณได้ยังไง เมื่อเย็นฉันยังใช้อยู่เลย.....อ๊ะ แป๊บนะ”

ชมพูแพรเถียงก่อนจะนึกขึ้นมาได้ว่าเธอไปโรงพยาบาลมา และไม่แน่ใจว่าได้เก็บบัตรประชาชนลงในกระเป๋าหรือยัง หญิงสาวรีบเดินไปหยิบกระเป๋าเงินที่ยังไม่ได้เก็บเข้ากระเป๋าสะพายมาเปิดดู และก็จริงเหมือนที่เขาบอก มันไม่ได้อยู่ในกระเป๋าของเธอ

“เอ่อ อยู่ที่คุณจริงเหรอ อยู่ได้ยังไง”

“แล้ววันนี้คุณไปไหนมา”

“ไปโรงพยาบาล”

“อืม”

“.....”

“มาหาผมที่ผับ เข้าไปที่บาร์ บอกบาเทนเดอร์ว่ามาหาผม พวกเขาจะให้คนพาคุณขึ้นมาที่ห้องทำงานผม”

“เดี๋ยวสิคุณ ฉันไม่รู้ชื่อคุณนะ”

“.....ผมชื่อหนึ่ง แล้วเจอกัน คุณชมพูแพร”

หญิงสาวหันหน้าจอโทรศัพท์มาดูแล้วก็ทำหน้าตาเหลอหลา สรุปว่าเธอต้องไปใช่ไหม เท้าเล็กก้าวไปยืนหน้ากระจกบานใหญ่ที่หน้าตู้เสื้อผ้าในห้องนอน ดวงตากลมโตมองสภาพของตัวเองที่พร้อมนอนก็ถอนหายใจ มองหากางเกงยีนขาสั้นสีขาวแล้วหยิบขึ้นมาสวม ก่อนจะมองไปที่เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีดำที่เธอใส่กลับมาเมื่อเช้า ตอนนี้มันได้รับการซักตากไว้จนแห้ง เธอเพิ่งเก็บเข้ามาเมื่อตอนกลับมาถึงห้อง ใบหน้าหวานมองเงาสะท้อนในกระจก หยิบเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีดำขึ้นมาสวม ก่อนจะมัดผมขึ้นเป็นหางม้าแล้วเดินออกมาจากห้องนอน คว้ากระเป๋าสะพาย กระเป๋าเงิน และโทรศัพท์เดินออกจากห้องไป

“สวัสดีค่ะ มาหาคุณหนึ่งค่ะ” เสียงหวานใสเอ่ยเมื่อมาถึงที่หน้าบาร์

บาร์เทนเดอร์หนุ่มที่ได้รับคำสั่งจากเจ้านายเอาไว้อยู่แล้วพยักหน้ารับแล้ววอร์เรียกผู้จัดการให้มาทำหน้าที่พาหญิงสาวขึ้นไป

“รอสักครู่นะครับ” ชายหนุ่มบอกเธอก่อนจะยิ้มให้ รอจนเมื่อผู้จัดการของผับเดินเข้ามา เขาถึงกลับไปทำหน้าที่ของเขาต่อ

“เดี๋ยวผมพาไปส่งครับ คุณหนึ่งบอกให้คุณขึ้นไปที่ชั้น 2 ใช่ไหมครับ”

“ค่ะ เขาบอกให้ขึ้นไปชั้น 2 ค่ะ”

“ครับ งั้นตามผมมาเลยครับ”

ชมพูแพรเดินตามชายคนดังกล่าวที่เป็นผู้จัดการของผับไปเงียบๆ หญิงสาวกลายเป็นจุดสนใจของหลายคนเพราะเธอเดินขึ้นบันไดไปยังชั้น 2 ซึ่งขาประจำจะรู้กันดีว่าเป็นชั้นของเจ้าของผับ มันมีทั้งห้องทำงานและห้องส่วนตัวอยู่บนชั้นนี้

ก๊อก ก๊อก

“เชิญ”

“พามาส่งแล้วครับ”

หลังจากประตูถูกเปิด ก็ปรากฏร่างเล็กที่เดินตามชายหนุ่มผู้จัดการผับเข้ามาด้านใน เขารายงานกับเจ้านายหนุ่ม ก่อนจะเดินออกไปเงียบๆ ปล่อยให้ชมพูแพรอยู่กับชยกรตามลำพัง

“นั่งก่อนสิ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันมาเอาบัตรประชาชนคืน”

“จะเอาคืนไปง่ายๆ ได้ยังไงล่ะคุณ ผมอุตส่าห์เก็บมาให้นะ”

“ว่าแต่คุณไปเจอได้ยังไง ฉันไม่ได้ไปไหนนอกจากโรงพยาบาลนะ”

“ก็ที่โรงพยาบาลนั่นแหละ คุณทำหล่นเอาไว้ในห้องตรวจ”

“ห้องตรวจ.....?” เสียงหวานใสทวนคำพูดเขาก่อนจะพยายามนึก

“อือ”

“.....คุณ.....หมอ เหรอ”

“อือ หัวไวดีนี่ ถึงจะเซ่อซ่าไปหน่อยก็เถอะ”

“จริงดิ”

“แล้วทำไมถึงคิดว่าไม่จริง”

“ก็ ฉันเจอคุณที่ผับ”

“แล้วหมอเที่ยวไม่ได้เหรอ”

“คุณมาเที่ยวเหรอ”

“เปล่า มาทำงาน ผมเป็นเจ้าของที่นี่”

“หา.....”

“เห้อ ไปเถอะ ลงไปหาอะไรดื่มกันหน่อย”

ร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะทำงานลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วเดินออกมาดึงให้หญิงสาวที่ยืนงงอยู่ให้เดินตามเขาออกจากห้องไป

“เอาเหมือนเดิม” เจ้าของเสียงนุ่มสั่งลูกน้องหลังจากนั่งลงที่เก้าอี้ตัวสูงหน้าเคาน์เตอร์

“ครับ แล้วคุณผู้หญิงรับอะไรดีครับ”

“ขอค็อกเทลเบาๆ ก็พอค่ะ”

“รับทราบครับ”

หญิงสาวนั่งมองนั่นมองนี่ไปเรื่อยๆ บรรยากาศสนุกสนาน เสียงเพลงที่อยู่ในช่วงเวลาเพลงซึ้งเพื่อพักขาของเหล่านักเต้น ทำให้บรรยากาศดูไม่พลุกพล่าน

“ได้แล้วครับ แล้ววันนี้นายค้างคืนไหมครับ หรือกลับเลย”

“น่าจะกลับ พาเขาไปส่ง” ดวงตาคมมองไปที่ร่างเล็กเป็นเชิงบอก ก่อนที่เขาจะยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบ

“แล้วมีคนขึ้นไปเคลียร์บนห้องหรือยัง”

“เรียบร้อยแล้วครับ แล้วชุดสีขาวให้ทำยังไงครับ”

“นี่ ชุดจะเอาไหม หรือจะให้ทิ้งไปเลย” ชยกรหันไปถามคนข้างๆ ที่นั่งมองนั่นมองนี่หลังจากลูกน้องถาม

“ชุดฉันเหรอ”

“ชุดสีขาวเมื่อวาน”

“อ๋อ ทิ้งไปก็ได้ มันไม่น่าจะซักออก”

“ตามนั้นแหละ”

เมื่อได้คำตอบจากหญิงสาว ชยกรก็พยักหน้ากับลูกน้อง เขานั่งคุยกับลูกน้องเบาๆ ปล่อยให้ชมพูแพรนั่งมองนั่นมองนี่พร้อมกับจิบเครื่องดื่มไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกที หญิงสาวตัวเล็กข้างๆ ก็เมาจากการดื่มไปหลายแก้ว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • วันไนต์ ไม่ไร้รัก   ตอนพิเศษ 4 ความสุข NC

    “ทำอะไรกันอยู่คะ คุณพ่อกับคุณลูก”“กำลังปลูกต้นไม้อยู่ครับ มาปลูกกับออกัสไหมครับ คุณแม่” เสียงนุ่มนวลตอบภรรยาสาว รอยยิ้มอบอุ่นประดับบนใบหน้า“ไม่เป็นไรค่ะ ยัยตูนคงใกล้จะถึงแล้ว ชมพูว่าพี่หนึ่งพาออกัสไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วล่ะมั้งคะ”“หืม จริงสิ วันนี้ยัยปลาการ์ตูนมานี่นา พี่ลืมสนิทเลย ออกัสครับ ไปอาบน้ำกับคุณป๋าดีกว่าครับ เดี๋ยวน้าตูนมาหา ถ้าตัวเปื้อนเดี๋ยวน้าตูนไม่เล่นด้วยนะครับ” ชายหนุ่มหันไปพูดกับบุตรชายน้ำเสียงอบอุ่น“งั้นออกัสไปอาบน้ำกับคุณป๋านะครับ” เด็กน้อยลุกขึ้น วิ่งนำหน้าบิดาเข้าบ้านไปสองสามีภรรยามองตามแผ่นหลังน้อยๆของหลังบุตรชายไปแล้วหัวเราะออกมา ชยกรถอดถุงมือวางในตะกร้าใส่ของแล้วเดินตามหลังบุตรชายเข้าบ้านไปใบหน้าหวานมีรอยยิ้ม เธอเดินตามหลังสามีเข้าบ้าน ตรงไปยังห้องครัวเพื่อสั่งงานแม่บ้าน ก่อนจะออกมาเมื่อได้ยินเสียงวี้ดว้ายดังมาจากหน้าประตู“อ้าว ทำไมมาด้วยกันได้” ชมพูแพรชะงักเล็กน้อยเมื่อเดินออกมาหน้าเฉลียงบ้านแล้วเห็นว่าเมฆามากับปรางค์วลัยด้วย“พอรู้ว่าฉันจะมาหาแกก็รีบตามมาด้วย” ปรางค์วลัยกลอกตาสีหน้าเบื่อหน่าย“แปลกๆนะเนี่ย” ชมพูแพรแอบผิดสังเกตชมพูแพรกับปรางค์ว

  • วันไนต์ ไม่ไร้รัก   ตอนพิเศษ 3 ความสุข NC

    คนตัวเล็กถูกอุ้มมาวางที่พื้นใต้ฝักบัว มือหนาเปิดน้ำให้ไหลลงมาชำระล้างคราบเหงื่อไคล มือใหญ่ลูบไล้เรือนกายบอบบาง ปลายนิ้วเขี่ยปลายยอดดอกบัวตูมอวบเล่นจนมันเป็นไต“พอแล้วค่ะ หมดแรงแล้วนะคะ” เจ้าของร่างบางจับมือหนาของสามี พึมพำพูดเบาๆ ตาใกล้จะปิดลงเต็มทีชยกรก้มลงอ้าปากงับปลายยอดสีชมพูสวยเบาๆ ลิ้นหนาไล้วนรอบๆ มือบีบเคล้นดอกบัวตูมอวบใหญ่ล้นมือรุนแรงจนเป็นรอยมืออีกข้างที่ว่างอยู่เคลื่อนลงไปที่ช่องทางชื้นแฉะ สอดลึกเข้าไปข้างในทีเดียว 2 นิ้ว ทำให้สายธารขาวขุ่นที่ยังค้างอยู่ข้างในไหลออกมาตามเรียวขาสวย“อื้ออออ” ร่างบางหงายเอนศีรษะ หลับตาครางเสียงแผ่ว“อีกสักรอบนะคะ” ฝ่ามืออบอุ่นเอื้อมปิดน้ำ ช้อนอุ้มร่างเล็กขึ้นพิงหลังกับผนัง แขนแกร่งช้อนใต้ขาเรียว พร้อมกับดันแก่นกายร้อนเข้าไปทีเดียวสุดลำในท่าอุ้มแตง“อ๊ายยยย” ชมพูแพรหวีดร้องเสียงดัง แขนคล้องคอหนาช่วยพยุงตัวเองใบหน้าหล่อเหลาโน้มตัวก้มหน้าไปแนบจุมพิตเร่าร้อน ลิ้นหนาสำรวจโพรงปากนุ่มจนทั่ว กระหวัดเกี่ยวลิ้นเล็กปลุกเร้าอารมณ์ สะโพกสอบขยับโยกเบาๆหญิงสาวร้องครางในลำคอ ท่านี้ลำเนื้อของเขาเข้าไปลึก จนเธอเสียววูบวาบไปทั้งตัว ในช่องท้องแน่นจนอึดอัด“รว

  • วันไนต์ ไม่ไร้รัก   ตอนพิเศษ 2 อยากมีน้อง NC

    มือบางโอบกำมันรูดขึ้นลงเบาๆ ก่อนจะขยับตัวก้มหน้าลง ครอบครองท่อนเนื้อลำใหญ่ที่แข็งราวกับเหล็กร้อนๆ เข้าไปภายในโพรงปากนุ่ม มันเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว ปลายลิ้นเรียวไล้ตามขอบหยัก ก่อนจะดูดมันแรงๆ โก่งลำคอแล้วขยับศีรษะให้มันเข้าออกภายในโพรงปากเธอ มือบางกำท่อนลำส่วนที่เหลือรูดขึ้นลงเป็นจังหวะชายหนุ่มคำรามในลำคอ ใบหน้าแหงนขึ้นกัดกรามระบายความเสียว ก่อนจะก้มหน้ามองสิ่งที่ภรรยาสาวทำให้ กัดฟันแน่นเมื่อความเสียวตีเข้าหน้า กระแทกสะโพกขึ้นสวนยามที่เธอกดศีรษะลงมา“ซี้ดดดดด เสียวเป็นบ้า”เมื่อใกล้แตะของสวรรค์ ร่างหนาขยับตัวคุกเข่าขึ้น หญิงสาวรู้หน้าที่ รีบขยับอยู่ในท่าคุกเข่า มือหนาทั้งสองข้างจับศีรษะทุยสวยไว้แน่น กระแทกสะโพกส่งท่อนลำใส่โพรงปากนุ่มเต็มแรง จนมันเข้าไปลึก กระแทกลำคอดังกึก“อื้มมม ซี้ดดดด โอ้ววววว”ลำคอหนาคำรามกระหึ่มเมื่อแตะถึงสวรรค์ ปลดปล่อยสายธารลงคอหญิงสาว คนตัวเล็กกลืนลงไปจนหมด ก่อนจะอ้าปากคายท่อนเนื้อที่มันไม่ได้ลดขนาดลงแม้แต่น้อยออกจากปาก ไอสำลักเล็กน้อย“ยังไม่อิ่มเลยค่ะ”ร่างสูงนั่งลงเหยียดขาออกอย่างรวดเร็ว หญิงสาวขยับคร่อมท่อนกายลำใหญ่ที่กำลังตั้งโด่ กดสะโพกลงทีเดียวจนมิดโคน

  • วันไนต์ ไม่ไร้รัก   ตอนพิเศษ 1 อยากมีน้อง NC

    “ออกัสล่ะคะ” ชมพูแพรเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่เธอออกมาจากห้องน้ำ แล้วเจอสามีนั่งอยู่ในห้อง“หลับไปแล้วค่ะ” ชยกรบอกภรรยาสาวก่อนจะลุกไปโอบเอวบางเอาไว้หลวมๆหลังจากคลอดออกัสได้ไม่นาน รูปร่างของชมพูแพรก็เข้าที่อย่างรวดเร็ว อาจจะเพราะเธอดูแลลูกชายด้วยตัวเอง มีพี่เลี้ยงคอยช่วยหยิบจับบ้างเล็กน้อย กับนอนเป็นเพื่อนหนูน้อยยามค่ำคืนเท่านั้น“ชมพู ออกัส 3 ขวบแล้วนะ” มือหนาหมุนร่างคนตัวเล็กให้หันหน้ามาหาเขา ก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงอ้อนๆ“ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”“พี่ว่ามีน้องให้ออกัสได้แล้วมั้งคะ ออกัสจะได้มีเพื่อนไง”“แต่ออกัสยังเด็กอยู่เลย ถ้ามีน้องให้ออกัส ชมพูก็ต้องแบ่งเวลาให้น้อง ชมพูกลัวออกัสจะน้อยใจค่ะ”“ไม่หรอก พี่ว่าชมพูคิดมากไปนะ”“แต่.....”“ไม่แต่แล้วครับ ออกัสอยากมีน้องแล้วนะ”ชยกรช้อนอุ้มร่างบางที่สัดส่วนเต็มล้นขึ้นเดินตรงไปที่เตียง วางหญิงสาวลงเบาๆ ก่อนจะกระตุกกระโปรงชุดนอนตัวบางขึ้นเล็กน้อย ปลายนิ้วเกี่ยวแพนตี้ตัวจิ๋วออกอย่างรวดเร็ว“พี่หนึ่ง” เสียงหวานใสเอ่ยเรียกตั้งใจจะปรามสามี แต่ขาเรียวแยกออกจากกัน“ว่ายังไงคะ” ชยกรซุกใบหน้าลงดอมดมดอกไม้งามตรงหน้าอย่างหลงใหลลิ้นหนาร้อนผ่าวไล้เลียเกสรสีสวย

  • วันไนต์ ไม่ไร้รัก   ตอนที่ 61 ผลผลิตความรัก 2 (ตอนจบ)

    เย็นวันนั้น หลังจากที่ทุกคนกลับกันไปหมด ชยกรก็คอยดูแลหญิงสาวอย่างเต็มที่จนกระทั่งเธอหลับไปจากความอ่อนเพลีย แต่เพียงไม่นานก็ต้องตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะเจ้าตัวน้อยของเธอร้องหิวนมพวกเขาสองคนคอยดูแลกันและกันและช่วยกันดูแลลูกน้อย ถึงแม้จะต้องอดหลับอดนอน แต่มันก็เต็มไปด้วยความสุขที่เต็มตื้นอยู่ในหัวใจ“ชมพู”“คะ”“พี่รักชมพูนะครับ”“ค่ะ ชมพูกับลูกก็รักพี่หนึ่ง”สองสามีภรรยายิ้มให้กัน ก่อนจะมองใบหน้าเล็กที่ตอนนี้หลับพริ้มไปแล้วหลังจากที่กินนมจนอิ่ม“เจ้าตัวน้อยด้วยนะครับ ป๋ารักหนูนะครับ”“อย่าทำลูกตื่นนะคะ ไม่งั้นชมพูให้พี่ดูลูกจริงๆ ด้วย”“ดูได้ทั้งแม่ทั้งลูกตลอดชีวิตที่เหลือครับ”“เชื่อค่ะ”“นอนพักได้แล้วครับ เดี๋ยวเจ้าตัวเล็กตื่นก็ไม่มีเวลาพักอีก”หญิงสาวค่อยๆ วางเจ้าตัวน้อยลงบนเตียง ก่อนจะค่อยๆ เอนกายลงและหลับไปภายในไม่กี่นาทีรอยยิ้มอบอุ่นปรากฏขึ้นยามที่เขามองภรรยาสาวที่หลับอยู่โดยมีลูกน้อยอยู่ในอ้อมแขน ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงจุมพิตแก้มเนียนนุ่มด้วยความรัก ก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปอีกฝั่งของเตียง ค่อยๆ หย่อนกายลงบนขอบเตียงและขยับขึ้นไปนอนเคียงข้างทั้งคู่“ฝันดีนะครับ ครอบครัวของพี่” เพียงไม่กี

  • วันไนต์ ไม่ไร้รัก   ตอนที่ 60 ผลผลิตความรัก 1 (ตอนจบ)

    พยาบาลหลายคนที่เห็นภาพตรงหน้าต่างปิดปากด้วยความปลื้ม พวกเขาไม่ได้คิดว่าหญิงสาวคนนี้คือภรรยาของชยกร บุตรชายเพียงคนเดียวของเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้เมื่อถึงเวลาเข้าห้องคลอด หลังจากที่ทำการบล็อกหลังเรียบร้อย ชยกรก็ถูกตามเข้ามาในห้องคลอด เขามีอาการตื่นเต้นเมื่อเห็นภรรยาสาวกำลังนอนรอคลอดอยู่บนเตียงร่างสูงเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ตรงเหนือศีรษะภรรยาสาวที่พยาบาลจัดเตรียมเอาไว้ให้ มือข้างที่ไม่ได้ติดที่วัดหัวใจกับที่วัดความดันสอดประสานจับมือใหญ่เอาไว้แน่น จนเมื่อหมอเข้ามาและทำการทดสอบว่ายาออกฤทธิ์เรียบร้อยแล้ว จึงเริ่มทำการผ่าคลอด“เป็นยังไงบ้างคะ”“คลื่นไส้ค่ะ”“อดทนอีกนิดเดียวนะ”“ค่ะ”ชมพูแพรเริ่มหน้าซีดเมื่ออยู่ๆ เธอก็มีอาการเวียนหัวรุนแรงและเริ่มหายใจไม่ออก“พี่หนึ่ง ชมพูหายใจไม่ออก”“แป๊บนะ คุณพยาบาลครับ คุณแม่หายใจไม่ออกครับ”“สักครู่นะคะ” พยาบาลหันไปมองหน้าจอแสดงผลของเครื่องต่างๆ ที่ติดตามตัวหญิงสาว ก่อนจะหยิบหน้ากากออกซิเจนมาและใส่ให้เธอ“คุณแม่ใส่หน้ากากออกซิเจนหน่อยนะคะ”หญิงสาวพยักหน้าและหลับตาลง เธอรับรู้แค่เพียงว่ามือของสามีกำลังบีบมือเธออยู่ ข้างใบหูของเธอมีเสียงกระซิบให้กำลังใจไ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status