LOGINShare
ตอนที่ 5 ค่ำคืนวสันต์มีค่าดุจทองพันชั่ง
Last Updated:
2024-12-13 22:57:26ตอนที่ 5
ค่ำคืนวสันต์มีค่าดุจทองพันชั่ง
ทุกทิศทางที่กระบี่ของนางพุ่งไปยังเขานั้นถูกหลบหลีกได้อย่างรวดเร็ว ทั้งๆ ที่นางถือกระบี่แต่เขามีเพียงมือเปล่าเท่านั้นก็ยังดูไม่เสียเปรียบนางเลย
สิบกระบี่ถูกเขารับมือได้ทั้งหมด อีกทั้งใช้ความเร็วในการเคลื่อนตัวเข้ามาโอบนางจากด้านหลังกุมมือลงมาทับกับที่นางกุมกระบี่อ่อนเอาไว้ ไม่นานกระบี่จากมือนางก็ถูกชิงไปไว้ในมือขอเขาเป็นที่เรียบร้อย
“ท่านแม่ทัพเก่งกาจสมคำร่ำลือ”
“แต่เจ้ากลับดูต่างไปจากคำร่ำลือมากทีเดียว” ชายหนุ่มตอบกลับทันที พร้อมทั้งโยนกระบี่ขึ้นไปปักที่เสาไม้ต้นหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกล
“ร่ำลือว่าอย่างไรบ้างหรือเจ้าคะ ลือว่าข้างดงาม เรียบร้อยอ่อนหวานเป็นยอดสตรีในห้องหอใช่หรือไม่” นางเอ่ยถามขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปที่โต๊ะตัวใหญ่ที่บนโต๊ะนั้นเต็มไปด้วยอาหารหลากหลายชนิ ดและทอดมองอาหารเหล่านี้ด้วยสายตาเป็นประกาย
“เหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้น” เขาเอ่ยตอบก่อนจะเดินมานั่งลงที่ เก้าอี้ใกล้ๆ กับที่ร่างบางที่เมื่อครู่จ้องจะหันปลายกระบี่ใส่เขาไม่หยุด “เจ้านั่งลงก่อนเถอะ พวกเรากินไปคุยไปก็ได้”
“เช่นนั้นข้าไม่เกรงใจแล้วนะ” ผู้ที่สวมใส่ชุดมงคลสีสดเอ่ย ออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจ ก่อนจะนั่งลงแล้วจับตะเกียบคีบอาหารทานด้วย ใบหน้ามีความสุข
“อาหารบนโต๊ะมากมาย เจ้าหิวทำไมจึงไม่ทานก่อนเล่า” ชาย หนุ่มเอ่ยถามขึ้น หลังจากที่เฝ้ามองนางคีบอาหารใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย
“แม่สื่อกำชับข้าเอาไว้ ให้รอกินพร้อมหน้ากับสามี” นางเอ่ย ตอบอย่างซื่อๆ “อ่า…ใช่แล้วดูเหมือนว่านางจะสั่งเอาไว้อีกอย่าง” ไม่พูด เปล่าหญิงสาวลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะใกล้ๆ กับเตียงนอน ก่อนจะหยิบถาดที่มี กาเหล้าและจอกสุราวางเอาไว้คู่หนึ่งเดินประคองมาวางที่โต๊ะอาหาร
“ที่เจ้านำมาคงเป็นสุรามงคลกระมัง”
“ใช่แล้ว แม่สื่อนางกำชับเอาไว้ เหล้ามงคลนี้ต้องดื่มห้ามลืมเด็ดขาด” เจ้าของมือเล็กรินชาลงจอกสุราทั้งสองเป็นที่เรียบร้อย ไม่เท่านั้นนางยังยกเก้าอี้ของตนไปใกล้ผู้เป็นสามี
หนิงเหยอวี้มองดูการกระทำของนาง พลางคิดว่าช่างเป็นสตรีผู้ ใส่ซื่อต่างไปจากยามที่ถือกระบี่ก่อนหน้ายิ่งนัก
“แม่สื่อบอกว่าสุรามงคง สามีภรรยาคล้องแขนกันดื่มจะดีที่สุด”
“ได้เช่นนั้นทำอย่างเจ้าว่า”
นางช่างเชื่อฟังนัก แม้จะดูซุกซุนทะเล้นแต่กลับเชื่อฟัง ดูแล้วก็ เป็นสตรีหัวอ่อนที่สอนได้อีกทั้งไม่แข็งกระด่างจนเกินไป
ดูเหมือนที่เขาแต่งฮูหยินนี้จะไม่ได้ภรรยาที่เรียบร้อยอ่อนหวาน แต่ได้ภรรยาที่ซื่อและซุกซนไม่เบามาแทน
สองสามีภรรยาทำการคล้องแขนป้อนสุราให้อีกฝ่ายจนเสร็จสิ้น
“สุราดี” ลู่เข่อชิงเอ่ยขึ้น
“มีเพียงแค่สุราเท่านั้นที่ดีหรือ?”
“สามีท่านก็ดียิ่ง เมื่อครู่ได้มองท่านใกล้ๆ จึงได้โอกาสพิจารณารูปโฉมของท่าน ข้าพบว่าท่านนอกจากจะร่างกายกำยำใหญ่โตกว่าบุรุษทั่วไปหน้าตาก็หล่อเหลาคมเข้มไม่น้อยทีเดียว” อีกทั้งเมื่อครู่ตอนได้ พูดคุยกันก็พบว่าดูเหมือนเขาจะเป็นคนใจเย็น อีกทั้งไม่ขี้โมโห นางแต่งกับเขาจึงรู้สึกว่าตัวเองในตอนนี้โชคดีอยู่หน่อยๆ
“ยังมีอีกหรือไม่ข้อดีของข้า”
“แน่นอนว่าย่อมมีอีกมาก แต่ที่ข้าชอบมากที่สุดก็คือท่านเก่งวรยุทธ์ วิชัยยุทธ์ เคลื่อนไหวได้รวดเร็ว เป็นผู้มีความสามารถที่หาตัว จับได้ยาก หวังเป็นอย่างยิ่งว่าสามีจะช่วยชี้แนะวรยุทธ์ให้บ่อยๆ” นางพูดออกมาด้วยสายตาเป็นประกาย วาดฝันไปถึงความก้าวหน้าของตน
ยามนางชื่นชมรูปโฉมและร่างกายของเขากับไม่ได้ดูหลงใหล เช่นเดียวกับยามเอ่ยถึงวรยุทธเลย
ตอนนี้หนิงเฟยอวี้จึงรู้สึกว่าเหมือนเขาจะได้ลูกศิษย์เพิ่มไม่ใช่ ภรรยา
“ฮูหยิน…ไม่รู้ว่ามีผู้ใดบอกเจ้าหรือไม่ว่าการแต่งงานกับการกราบ ไหว้อาจารย์ฝากตัวเป็นศิษย์นั้นต่างกัน”
“เรื่องเช่นนี้ข้าย่อมรู้ดี แต่ไม่ใช่ว่าหากได้พร้อมกันทั้งสามีทั้งอาจารย์ในคนเดียวจะเป็นเรื่องดีและคุ้มค่าที่สุดหรอกหรือ”
“โลภมากจนเกินไปอาจเป็นผลเสียต่อตัวเจ้าเองรู้หรือไม่ หากข้าทำหน้าที่ได้ดีเป็นทั้งสามีและอาจารย์ให้เจ้าได้แล้วเจ้าล่ะสามารถเป็นภรรยาที่ดีและลูกศิษย์ที่ดีได้หรือไม่”
“แน่นอนว่าข้าย่อมไม่เคยนึกหวั่นอยู่แล้ว ทั้งภรรยาที่ดีและลูกศิษย์ที่ดีข้าล้วนทำได้ดีทั้งหมด” หญิงสาวกล่าวออกมาอย่างมั่นใจ
“ดี…เช่นนั้นเริ่มจากหน้าที่ภรรยาที่ดีก่อนก็แล้วกัน เจ้าว่าคืนแรกของวันวิวาห์เช่นนี้ ภรรยาที่ดีควรต้องทำสิ่งใด”
“อ่อ!!! เรื่องนี้ข้ารู้ ท่านแม่สอนข้ามาแล้ว ไม่ใช่เรื่องยากอันใดเลย”
“ที่แท้ภรรยาก็ร่ำเรียนมาแล้ว เช่นนั้นก็รบกวนภรรยาช่วยนำสิ่งที่เรียนมานั้นมาใช้สักทีเถิด”
“ไม่มีปัญหา สามีท่านเองก็ให้ความร่วมมือ ไปล้างมือล้างหน้าถอดชุดตัวนอกออกก่อน ข้าเองขอเวลาจัดการแกะผมกับเหล่าเครื่องประดับกับชุดตัวนอกของข้าก่อน”
“ได้ ข้าเองก็ไม่มีปัญหา” ชายหนุ่มรับคำ ก่อนจะลุกเดินไปที่หลังฉากกั้นที่เป็นส่วนของห้องอาบน้ำเพื่อจัดการความเรียบร้อยของตัวเอง ในใจนึกไปถึงท่าทีไม่ร้อนไม่หนาวของฮูหยินตัวน้อยที่ดูไม่รู้เรื่องรู้ราวอันใดของเขาแล้วก็ไม่แน่ใจว่าที่นางกล่าวว่าเข้าใจดีนั้นคือเข้าใจดีไปในทิศทางใด
หลังจากที่เขาจัดการตัวเองเสร็จฮูหยินตัวน้อยของเขาก็ถึงได้เข้าไปจัดการตัวเองที่ห้องอาบน้ำต่อ นางทิ้งท้ายสั่งให้เขาขึ้นไปรอบนเตียงก่อนได้เลย ม่านกั้นเตียงจึงถูกเขาปล่อยลงมาเสร็จสรรพ เจ้าของร่างสูงใหญ่เอนตัวลงนอนด้านในเตียงกว้างอย่างรอคอยฮูหยินตัวน้อยของตนว่านางจะตามเขาขึ้นเตียงมงคลมาเมื่อไหร่
Latest chapter
วาสนารักฮูหยินแม่ทัพตัวร้าย ตอนที่ 40 บทส่งท้าย
ตอนที่ 40 บทส่งท้ายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนั้นกับหลงเฟยอวี้ ทำให้ในจวนเข้มงวดขึ้น ไม่มีการรับสาวใช้คนใหม่อีก หากจำเป็นก็จะเรียกใช้แต่พวกรับจ้างมาเช้าเย็นกลับเท่านั้นคืนนั้นเหตุเกิดเพราะมีหญิงสาวนางหนึ่งมีแผนการร้ายมาตั้งแต่แรก สวมตัวตนเข้ามาตั้งใจวางยาคนในจวนที่รับหน้าที่ดูแลเฝ้ายามที่เรือนหนังสือจนสลบไม่ได้สติ อีกทั้งวางยาปลุกกำหนัดท่านแม่ทัพใหญ่เพื่อจะจับท่านแม่ทัพให้ได้แต่กลับไม่ได้ผล สุดท้ายสตรีนางนั้นก็หนีหัวซุกหัวซุนออกไปจากเมืองหนิงเฟยอวี้ถึงขั้นวาดภาพของสตรีผู้นั้นและติดประกาศว่านางเป็นสตรีไร้ยางอายและทำเรื่องไร้ศีลธรรมถึงสามวันสามคืน เพื่อเป็นแบบอย่างไม่ให้มีผู้ใดทำผิดอีก“ท่านพี่ลำบากท่านแล้วนะเจ้าคะ” นางเอ่ยปลอบผู้เป็นสามีใครจะคิดไปถึงกันเล่าว่าท่านแม่ทัพใหญ่ผู้น่าเกรงขามที่ผู้คนต่างล่ำลือกันว่าน่าหวั่นเกรงนั้นเวลานี้กับร้องขอให้นางปลอบใจเขาไม่หยุดทั้งๆ ที่ก็ผ่านเหตุการณ์เช่นนั้นมาหลายวันแล้ว“ภาพสตรีไร้ยางอายผู้นั้นยังติดตาข้าไม่หาย” เขาเอ่ยอย่างออดอ้อน สองมือเอื้อมไปยุ่งวุ่นวายกับปมอาภรณ์ของภรรยาไม่หยุด “ภรรยาต้องลำบากให้เจ้าให้เขาได้มองเจ้านานๆ ให้เต็มตาเสียหน่อยแ
วาสนารักฮูหยินแม่ทัพตัวร้าย ตอนที่ 39 ไร้วี่แววข่าวดี
ตอนที่ 39ไร้วี่แววข่าวดีหนึ่งปีผ่านไป ชีวิตที่เมืองว่านอันของลู่เข่อชิงนั้นถือว่าเป็นไปอย่างราบรื่น ครั้งเรื่องที่เกิดขึ้นในจวนก่อนหน้านี้ที่แม่นางหลงซานมาก่อเรื่องเอาไว้ก็ไม่มีผู้อื่นนอกจากคนในจวนรู้เรื่อง และนางกับสามีก็ตั้งใจเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับสถานการณ์ที่ชายแดนแถบนี้ถือได้ว่ามั่นคงเป็นอย่างดี ราชสำนักมีข้อตกลงเพื่อยุติสงครามได้อย่างมั่นคงยาวนานแล้ว อีกไม่นานจะมีการส่งองค์หญิงมาสมรสถือเป็นการเชื่อมสัมพันธ์อย่างเป็นทางการสงครามสงบแน่นอนว่าชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้านย่อมดีกว่าเดิม มีหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นการค้าการขายในอนาคตไปยังแคว้นข้างเคียงอาจจะนำพามาซึ่งความมั่งคั่งของประชาชนสืบไปวันก่อนนางได้ยินมาว่า ท่านพี่ของนางเป็นผู้ได้รับมอบหมายให้ไปรับองค์หญิงที่จะมาสมรสเชื่อมสัมพันธ์ เรื่องวันเวลาและการจัดเตรียมขบวนการรับองค์หญิงนั้นเขาจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมดลู่เข่อชิงยังแอบคิดไว้ว่าหากได้วันเวลาที่แน่นอนแล้ว ไม่แน่ว่านางอาจจะของติดขบวนรับองค์หญิงเพื่อไปท่องเที่ยวด้วย"สองปีแล้ว ฮูหยินแต่งเข้าจวนมาสองปีแล้ว แต่กับยังไร้ความเคลื่อนไหว" "ฮูหยินมีปัญหาอ
วาสนารักฮูหยินแม่ทัพตัวร้าย ตอนที่ 38 ไร้ค่า น่ารังเกลียด
ตอนที่ 38 ไร้ค่า น่ารังเกลียด ลู่เข่อชิงในยามนี้กำลังนั่งจ้องมองใบหน้าของตนซึ่งสะท้อนให้ เห็นในกระจกทองเหลืองบานใหญ่ตรงหน้าอย่างพิจารณาถึงความเปลี่ยนแปลง ใบหน้าของนางดูงดงามขึ้น ดูน่ามองกว่าแต่ก่อนมากนัก ไม่อาจกว่าว่างามเป็นหนึ่งเหนือผู้ใดได้อย่างเต็มปาก แต่ก็ถือว่างามพอตัวอยู่ไม่น้อยหน้าผู้ใด อาจเป็นเพราะได้แม่บ้านหลิง สาวใช้คนสนิทอย่างพวกอาจืออาหน่ายช่วยกันบำรุงใบหน้าและผิวพรรณให้นางอย่างเอาใจใส่พิถีพิถันเป็นอย่างยิ่งเรียวคิ้วโค้งเรียวดุจกิ่งหลิว ดวงตาเป็นประกาย ริมฝีปากอวบอิ่ม ใบหน้าของนางในยามนี้ไร้สิ่งใดแต่งเติม แต่กับดูน่าหลงใหลไม่น้อยตัวนางในยามนี้ยังคิดว่าตนนั้นมีเสน่ห์เพิ่มขึ้น นี่อาจจะเป็นหนึ่งในสิ่งที่สตรีที่ออกเรือนแล้วเช่นนางพึงมีขึ้นมาเองกระมัง“เอาชุดตัวแดงมาให้ข้าสวมอีกชั้นก็แล้วกัน” นางเอ่ยสั่งสาวใช้ข้างกายตนหลังจากนางเอ่ยปากไป อาหน่ายก็ไปนำชุดที่นางต้องการมาให้ และช่วยนางสวมจนเสร็จเรียบร้อย“คืนนี้ท่านแม่ทัพไม่กลับจวน บ่าวนอนเป็นเพื่อนฮูหยินนะเจ้าคะ”“ก็ได้ ข้าจะอ่านตำราอีกสักพักจึงจะเข้านอน ระหว่างนี้เจ้าก็ไปจัดการตัวเองก็แล้วกัน” นางเอ่ยก่อนจะเดินไปนั่งที่ตั่ง
วาสนารักฮูหยินแม่ทัพตัวร้าย ตอนที่ 37 ไว้ใจได้?
ตอนที่ 37ไว้ใจได้?ยามสายของเช้าวันนี้ ลู่เข่อชิงใช้เวลาอยู่ในสวนที่เหล่าต้นไม้ใบหญ้ากำลังเบ่งบานน่ามองเป็นที่สุด เพื่อจัดการสวนดูแลสวนเล็กๆ น้อยๆ อย่างรดน้ำ พรวนดิน โดยมีสองสาวใช้คนสนิททั้งสองคอยเป็นลูกมือพวกนางล้วนช่วยกันลงแรงอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งมีสาวใช้ผู้หนึ่งเข้ารายงาน ลู่เข่อชิงถึงได้ละสายตาจากต้นไม้ในมือที่กำลังปลูก“ฮูหยินเจ้าคะ แม่บ้านหลิงให้บ่าวมาถามท่านว่า มีแม่นางแซ่หลงมาขอพบท่านเจ้าค่ะ แจ้งว่านางมาจากหมู่บ้านกลางหุบเขานอกเมือง ฮูหยินจะให้เข้าพบหรือไม่เจ้าคะ”แม่นางแซ่หลง จากหมู่บ้านกลางหุบเขาเช่นนั้นหรือ คงจะเป็นแม่นางหลงซานผู้นั้นเป็นแน่เมื่อคาดว่าเป็นผู้ใดที่มาเยือนได้แล้ว หญิงสาวแม้จะสงสัยว่าเหตุใดแม่นางหลงซานผู้นั้นที่ดูไม่ชอบนางจู่ๆ ถึงได้มาเยือนถึงจวนได้ครั้งก่อนที่หมู่บ้านกลางหุบเขา หัวหน้าหมู่บ้านผู้เป็นบิดาของแม่นางหลงดูแลต้อนรับพวกนางเป็นอย่างดี แน่นอนว่ายามนี้แม่นางหลงมาเยือนถึงจวนย่อมต้องให้พบหน้าแน่อยู่แล้ว“เจ้าให้แม่บ้านหลิงเชิญแม่นางหลงเข้ามาเถอะ” นางเอ่ยจบก็ก้มลงพรวนดินใส่ต้นไม้ต่อ“เจ้าค่ะ”สาวใช้คนนั้นรับคำแล้วก็เดินออกไป มุ่งหน้าสู่ด้านหน้าประตู
วาสนารักฮูหยินแม่ทัพตัวร้าย ตอนที่ 36 สามีภรรยารักใคร่
ตอนที่ 36สามีภรรยารักใคร่ ลู่เข่อชิงเริ่มคุ้นชินกับจวนแม่ทัพเป็นอย่างดี ตำแหน่งฮูหยินแม่ทัพก็เริ่มเข้าที่ได้อย่างค่อยเป็นค่อยไปตามความช่วยเหลือของเหล่าผู้คนในจวนด้านวรยุทธ์นางยังคงฝึกฝนอยู่เสมอ อีกทั้งยังได้รับความชี้แนะกับผู้อื่นอีกหลายคน เรียกได้ว่าคนในจวนแม่ทัพหากพอเป็นวรยุทธ์อยู่บ้างล้วนถูกนางดึงมาปะมือด้วยไม่ได้ขาดถึงเรื่องในครัว เห็นได้ชัดเจนว่าฝีมือทำอาหารของนางนั้นก้าวหน้าขึ้นได้เป็นอย่างดี อย่างน้อยๆ ก็ไม่ทำสิ่งใดไหม้จนดูไม่ได้อีกส่วนสามีของนางแม่ทัพหนุ่มผู้เก่งกาจหาญกล้า เขาล้วนยังคงยุ่งอยู่กับการทหารเช่นเดิม ทว่าถึงแม้จะยุ่งเพียงใดกับไม่เคยละเลยนางผู้เป็นภรรยา ซ้ำหากได้ใช้เวลาอยู่ร่วมกันในยามค่ำคืนก็มักจะคลอเคลียไม่ห่าง ชีวิตแต่งงานของนางจึงนับว่าหวานชื่นเป็นอย่างมากวันนี้เป็นอีกวันที่อากาศดี ท้องฟ้าแจ่มใส่ แดดอ่อนๆ นางจึงออกมาเดินเล่นนอกจวนกับอาจือและเสี่ยวหน่าย บังเอิญวันนี้มีความครึกครื้นครั้งใหญ่ที่กลางถนนหัวมุมพอดีเรื่องครึกครื้นที่ว่าก็คือมีคณะท้าดวลสัญจรผ่านมาตั้งเวทีประลอง เห็นว่าเป็นคณะท้าดวลซึ่งมีการวางเดิมพัน แลกเปลี่ยนอาวุธกับเงินทองหากผู้ที่ท้าดวลชนะสาม
วาสนารักฮูหยินแม่ทัพตัวร้าย ตอนที่ 35 ภัยเงียบ
ตอนที่ 35 ภัยเงียบ “ก็เข้าใจได้ง่ายๆ ว่าเหตุใดวันนี้พี่หญิงถึงมาหาข้าถึงที่นี่ได้” ชายหนุ่มเจ้าของบ่อนพนันเอ่ยทักญาติผู้พี่ของตนที่จู่ๆ ก็มาหาอย่างกะทันหัน อีกทั้งปกติแล้วนางนั้นมักจะไม่ยอมมาเหยียบบ่อนพนันแห่งนี้ของเขาเลย ซึ่งแน่นอนว่าเขารู้ดีว่านางก็คงจะกลัวใครพบเห็นว่าเข้ามาในที่เช่นนี้และจะทำให้เสื่อมเสียชายหนุ่มรินน้ำชาด้วยตนเองก่อนที่จะยื่นให้ญาติผู้พี่ซึ่งนั่งลงอยู่ฝั่งตรงข้าม “ดื่มชาสงบอารมณ์ก่อนเถอะ เรื่องแม่ทัพใหญ่หนิงที่ท่านมีใจให้มานานมีฮูหยินแล้วแถมเป็นสมรสพระราชทาน ใครๆ เขาก็รู้กันไปทั่วแล้ว”“เจ้ายังจะมาซ้ำเติมข้าอีก ใช่ได้ที่ไหนกัน” นางเอ่ยออกมาอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมทั้งกระแทกจอกน้ำชาที่หมดแล้วลงกับโต๊ะอย่างแรง“พี่หญิงท่านอ่อยบุรุษมาหลายปี ไม่สำเร็จก็ควรจะยอมรับได้แล้ว เศรษฐี ขุนนางในเมืองก็มีตั้งมาก ท่านเลือกสักคนแล้วลงมือจับให้อยู่ได้แล้ว” เขาแนะนำ อย่างไรญาติผู้พี่ของเขานางก็ถือได้ว่าเป็นหญิงงามผู้หนึ่ง ดูจากภายนอกก็ดูอ่อนหนาวน่ารักน่าเอ็นดู ท่าทางเช่นนี้ล่อลวงบุรุษได้ไม่ยาก นางมั่วแต่เสียเวลายั่วยวนแม่ทัพหนิงที่ไม่ได้สนใจนางเลยอยู่ตั้งนาน ช่างน่าเสียดายเวลายิ่งนั
You may also like
เมื่อตัวประกอบเช่นข้าเปลี่ยนมารับบทนางรองผู้จืดจาง
หย่งเอ๋อร์9.7K viewsข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก
เด็กน้อยคว้าฝัน8.6K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง9.2K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.2K viewsพระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่!
ไฉ่เลี่ยงหรง2.1K viewsจองจำรักร้าย
l3oonm@2.1K viewsอ๋องตู้สะเทือนจวน (อ๋องใหญ่จวนสิบสี่)
ณิการ์2.1K viewsทะลุมิติมาเลี้ยงเด็กแฝดในยุค 80 ให้เติบโต
วริษา1.8K views
