บทที่ 83

ในยามบ่าย เหวิ่นลี่หยายืนอยู่ริมถนนนอกพระราชวัง ทอดสายตามองตลาดที่ครึกครื้นด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ แม้ว่าภายในใจจะรู้ดีว่า สินค้าลวดลายถักที่ตนวางขายนั้นไม่ได้สร้างกำไรเลย แต่การเห็นสินค้าของตนได้รับความสนใจและกลบชื่อเสียงของเหวิ่นจือหยูได้ ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้นางรู้สึกว่าตนมีชัยชนะเหนือเหวิ่นจือหยู