ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้นขององศาเดือด

ตอนที่ 1  จุดเริ่มต้นขององศาเดือด 

ธาม ชายหนุ่มผู้กุมตำแหน่งรองเฮดว้ากคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาเครื่องกล ปี 3 กำลังยืนพิงเสาอยู่มุมตึกคณะอย่างเงียบ ๆ ดวงตาคมกริบภายใต้คิ้วเข้มจ้องมองกลุ่มนักศึกษาปี 1 ที่กำลังวุ่นวายกับการเข้าแถวรับน้องใหม่ด้วยสีหน้าเรียบเฉยตามสไตล์ที่ใคร ๆ ก็ขนานนามว่า "เจ้าชายน้ำแข็ง" แห่งคณะวิศวะ

ความเย็นชาและดุดันของธามเป็นที่ร่ำลือในหมู่นักศึกษาทุกคน เขามีรัศมีที่กดดันจนไม่ว่าใครก็ไม่กล้าเข้าใกล้ ยกเว้นเพื่อนสนิทไม่กี่คนเท่านั้น สายตาของเขาผ่านไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งหยุดนิ่งอยู่ที่จุดหนึ่ง

ตรงนั้นมีกลุ่มน้องปี 1 คณะบริหารฯ กลุ่มหนึ่งที่เดินผ่านเข้ามาในเขตของตึกวิศวะอย่างไม่รู้ทิศรู้ทางเพื่อจะไปอาคารเรียนรวม และหนึ่งในนั้น... มีผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งยืนอยู่

มะนาว นักศึกษาปี 1 คณะบริหารธุรกิจ กำลังหงุดหงิดจัด เธอต้องวิ่งวุ่นหาห้องเรียนตั้งแต่วันแรกที่เปิดเทอม เพราะเอกสารที่ได้มามันช่างสับสนอลหม่านสิ้นดี แถมเพื่อนในกลุ่มยังเดินเร็วจนเธอตามไม่ทัน จนกระทั่งมาถึงบริเวณที่ดูเงียบสงบ แต่กลับรู้สึกเหมือนมีคลื่นพลังงานประหลาดกดดันอยู่รอบข้าง

"โอ๊ย! อะไรกันเนี่ย ตึกอะไรก็ไม่รู้ ขรึม ๆ ทึม ๆ"       มะนาวบ่นพึมพำกับตัวเอง เธอเงยหน้าขึ้นมองป้ายตึกที่เขียนว่า "คณะวิศวกรรมศาสตร์" แล้วขมวดคิ้วมุ่น

ทันใดนั้นเอง ลูกวอลเลย์บอลลูกหนึ่งก็พุ่งเข้ามาชนไหล่เธอเต็ม ๆ จนร่างเล็กเซถลาไปชนกับใครบางคนที่ยืนอยู่ข้างเสาอย่างจัง

"อุ๊ย! ขอโทษค่ะ!"       มะนาวรีบเงยหน้าขึ้นขอโทษอย่างลืมตัว และเมื่อได้สบตากับคนตรงหน้า หัวใจเธอก็เต้นรัวขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ

เขาคือผู้ชายที่สูงมากกกกก เสื้อช็อปสีแดงเข้มของวิศวะ ปี 3 ที่สวมอยู่ไม่ได้ช่วยลดความหล่อเหลาลงเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาไร้อารมณ์ ดวงตาคู่คมกริบสีดำสนิทมองเธออย่างว่างเปล่า แต่กลับให้ความรู้สึกเหมือนมีไฟแฝงอยู่

เขาหล่อมาก... แต่ดูดุโคตร ๆ! มะนาวคิดในใจ

"เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ"                         เสียงทุ้มต่ำที่เย็นยะเยือกเอ่ยขึ้นอย่างเชือดเฉือน ทำให้มะนาวที่กำลังเคลิ้มกับความหล่อสะดุ้งสุดตัว

"เอ่อ... ขอโทษแล้วไงคะ"       มะนาวเถียงกลับทันควันโดยสัญชาตญาณ เธอไม่ชอบให้ใครมาพูดจาดูถูกแม้ว่าเธอจะผิดจริง ๆ ก็ตาม 

"ก็บอกว่าขอโทษแล้วนี่นา จะให้ทำยังไงอีกคะ?"

ธามเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าเถียงเขากลับแบบนี้ เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ดูน่ารักสดใสคนนี้มีแววตาที่สู้คนผิดกับรูปลักษณ์ภายนอกอย่างสิ้นเชิง

"จะไปไหนก็รีบไป อย่ามาเกะกะแถวนี้"        ธามพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่แฝงความหงุดหงิดเล็กน้อยที่ถูกรบกวนความสงบ

มะนาวหน้ามุ่ย เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกเหยียดหยามอย่างรุนแรง

"นี่! เป็นรุ่นพี่คณะวิศวะแล้วจะมาทำตัวเป็นใหญ่เหรอคะ? ที่นี่ก็เป็นเขตของมหาวิทยาลัยเหมือนกัน ใครจะเดินไปไหนก็ได้!"

 มะนาวชี้หน้าอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว แม้จะรู้สึกกลัวลึก ๆ ก็ตาม

เพื่อน ๆ ของมะนาวที่เพิ่งเดินกลับมาตามหากันเมื่อเห็นเหตุการณ์ก็รีบวิ่งเข้ามาฉุดแขนเธอให้ถอยห่าง

"มะนาว! พอได้แล้วน่า ไปกันเถอะ พี่เขาเป็นรองเฮดว้ากเลยนะ!"      เพื่อนสาวคนหนึ่งกระซิบเสียงสั่นด้วยความหวาดกลัว

มะนาวสะบัดแขนออก แต่สายตาเธอยังคงจ้องธามอย่างไม่ยอมแพ้

ธามมองท่าทาง 'สู้คน' ของเธอด้วยความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย แทนที่จะรำคาญอย่างที่เคยเป็นกับคนอื่น ๆ ทั่วไป แต่เขากลับเห็นความน่ารักของยัยตัวเล็กตรงหน้ามันช่าง 'น่าสนใจ' เสียจนอยากจะ... ขย้ำ

"ชื่ออะไร" ธามถามเสียงเรียบ แต่ดวงตาจ้องลึกราวกับจะกลืนกิน

มะนาวชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็เชิดหน้าขึ้นตอบอย่างท้าทาย

"นรินทร์ลดา วัฒนโชติ! ปี 1 บริหารฯ ค่ะ! จำไว้ให้ดีนะคะ 'พี่ชาย'!" 

เธอเน้นคำว่า 'พี่ชาย' อย่างจงใจให้ดูเป็นการยั่วโมโหเล็ก ๆ ก่อนจะรีบดึงเพื่อน ๆ ให้เดินออกจากบริเวณนั้นอย่างรวดเร็ว

ธามมองตามแผ่นหลังเล็ก ๆ ที่เดินจากไปจนลับตา มุมปากของเขากระตุกขึ้นเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มที่แทบจะมองไม่เห็น เพื่อนสนิทที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ตลอดถึงกับอ้าปากค้าง

"เชี่ยธาม! มึงไม่ว้ากกลับเหรอวะ? แถม... มึงยิ้ม? มึงยิ้มให้ยัยนั่นเหรอวะ?" 

พายุ เพื่อนสนิทที่เรียนวิศวะปี 3 เหมือนกันถามด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

ธามไม่ได้ตอบ แต่ยกมือขึ้นสัมผัสบริเวณไหล่ที่โดนชนเมื่อครู่ ความนุ่มนิ่มและกลิ่นหอมอ่อน ๆ ยังคงติดอยู่บนผิวเสื้อของเขา

ธีรธัช อัครานนท์ ผู้ที่เย็นชาและดุดันกับทุกคน มาวันนี้กลับถูกเด็กปีหนึ่งคณะบริหารฯ ที่ชื่อ 'มะนาว' ยั่วยุ และเขาไม่ได้โกรธ... กลับรู้สึก 'ถูกใจ' อย่างประหลาด

"กูรู้แล้ว... ว่าของเล่นชิ้นใหม่ของกูคือใคร"

ธามพูดกับตัวเองเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและเจ้าเล่ห์

"ห๊ะ? มึงว่าไงนะ?" พายุถามซ้ำด้วยความงุนงง

"ไม่มีอะไร" ธามหันกลับมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม แต่แววตาที่มองไปยังทิศทางที่มะนาวจากไปกลับเต็มไปด้วยประกายของความคลั่งไคล้ที่กำลังจะปะทุ

นรินทร์ลดา วัฒนโชติ... ยัยตัวเล็กสู้คน ธามทวนชื่อของเธอในใจ เธอจะต้องเป็นของกู

เขาก้าวเท้าเดินไปอีกทางอย่างเงียบ ๆ แต่ในใจกลับร้อนรุ่มไปด้วยไฟปรารถนาที่จะครอบครองยัยตัวเล็กคนนั้น... จุดเริ่มต้นของ 'องศาเดือด' ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว