แชร์

บทที่ 192

ผู้เขียน: ซากิระ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-08 20:26:28
“พี่สาวเราน่ะ สวยเหมือนนางฟ้านางสวรรค์เลยนะ!” เสียงเล็ก ๆ ที่คุ้นเคยดีของน้องชาย ดังขึ้นจากห้องเรียนของน้องชาย

ทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น ไอมิเอะที่กำลังจะก้าวเข้าไปในห้องเรียนของน้องชาย ก็ชะงักฝีเท้าทันที เธอยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงหน้าประตู ใบหน้าแดงระเรื่อขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ดวงตากะพริบถี่ด้วยความตกใ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • วิศวะล้ำเส้นเพื่อน   บทที่ 612

    เมื่อเดินออกจากห้องพักครู ไอมิเอะกำสายกระเป๋าแน่นกว่าเดิม ความกลัวไม่ได้หายไป มันแค่เปลี่ยนรูปจากความกลัวเรื่องคนอื่น กลายเป็นความกลัวเรื่องปากท้องและภาระที่เธอแบกไว้คนเดียว @อีกด้าน “เขาควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ จะปล่อยให้โตไปแบบนี้ไม่ได้ เขาจะต้องถูกดัดนิสัย” คุณปู่ของจินเอ่ยเสียงเรียบ แต่แฝงแรงก

  • วิศวะล้ำเส้นเพื่อน   บทที่ 611

    คำว่าย้ายผู้หญิง ทำให้บรรยากาศในห้องเปลี่ยนไปทันที จินชะงัก มือที่วางอยู่บนโต๊ะกำแน่นจนเส้นเอ็นปูด “ถ้าไม่เซ็นก็ลาออกจากโรงเรียนนี้ไปซะ นี่คือคำสั่งจากเบื้องบน” คำว่าเบื้องบน ไม่ต้องอธิบายต่อ ทุกคนในห้องรู้ดีว่าหมายถึงใคร เสือเหลือบหางตามองจิน ก่อนที่มุมปากจะยกขึ้น แล้วหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นชื่ออย่าง

  • วิศวะล้ำเส้นเพื่อน   บทที่ 610

    (ตั้งแต่ท่านพ่อส่งแกกลับไทย แกปากดีขึ้นเยอะเลยนะ สงสัยลงโทษน้อยไป) “พี่ไม่อยากรู้เหรอว่าผมต่อยกับใคร” (…ไม่จำเป็น) ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับ น้ำเสียงนั้นยังเรียบเหมือนเดิม จากนั้นสายก็ถูกกดวางไปทันที แม้จะโดนตัดสายใส่ไปแล้ว เสือก็ยังไม่วางโทรศัพท์ลงทันที เขานั่งนิ่งจ้องหน้าจอมืดๆ อยู

  • วิศวะล้ำเส้นเพื่อน   บทที่ 609

    เหมือนคนที่ไม่แยแสว่าใครจะมองยังไง แต่ในความเงียบนั้น มือของเขากลับสั่นเล็กน้อยตอนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เขากดต่อสายโทรหาพี่ชาย รอสายอยู่นานพอสมควรกว่าที่ปลายสายจะกดรับ “พี่ครับ” ทันทีที่ปลายสายรับ เสือก็ยิ้มออกมาเบาๆ อย่างไม่รู้ตัว ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ต่างจากตอนอยู่ต่อหน้าคนอื่น (….) ปลายสายเงี

  • วิศวะล้ำเส้นเพื่อน   บทที่ 608

    บทที่ 178 “วอนตีนกูเหรอ” จินกดคอเสือลงอย่างรวดเร็ว แรงมหาศาลจากช่วงแขนและไหล่ทำให้ร่างอีกฝ่ายทรุดฮวบ จินเอาแขนงัดคอเสือไว้แน่น ตอนนี้เขาคุมเกมได้เด็ดขาด ก่อนจะยกเข่าขึ้นแทงใส่ใบหน้าของเสืออย่างรุนแรงและต่อเนื่อง “อย่าๆๆๆ!” ทำให้เสียงโวยวายแตกฮือห้ามปรามดังขึ้นรอบทิศในเวลาเดียวกัน “มึงพอแล้ว! มั

  • วิศวะล้ำเส้นเพื่อน   บทที่ 607

    “เฮ้ย!” จู่ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลังอย่างหาเรื่อง ทำให้จินชะลอฝีเท้า ก่อนจะหันขวับไปมองด้วยสายตาแข็งดุ ก็เห็นว่าเป็นเสือยืนอยู่ ร่างกายยังมีผ้าก๊อซพันบาดแผลจากการโดนจินต่อยก่อนหน้า เสื้อยับ ผิวซีด แต่แววตากลับไม่ถอยแม้แต่นิดเดียว “ทำร้ายผู้หญิงแบบนี้ยังเรียกตัวเองว่าลูกผู้ชายอีกเหรอ ขำว่ะ”

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status