Share

บทที่ 161

Author: สายลมไร้กาลเวลา
“เจ้าทำเกินไปแล้ว!”

หลิงเฟยเยียนไม่สนใจว่าร่างกายตัวเองจะสั่นเทิ้มเพียงใด จ้องฉู่หนิงตาเขม็งพร้อมกับตะโกนอย่างโกรธจัดด้วยใบหน้าแดงก่ำ “รู้ตัวหรือไม่ว่าตัวเองกำลังทำอะไร รู้หรือไม่เรื่องนี้จะนำหายนะมาสู่ตัวเจ้า!”

ฉู่หนิงหัวเราะ จ้องหลิงเฟยเยียนโดยไม่พูดอะไร

ไม่รู้เพราะเหตุใด พอถูกฉู่หนิงมองแบบนี้ หลิงเฟยเยียนกลับรู้สึกแปลกๆ ราวกับมีมดนับพันนับหมื่นไต่ยั้วเยี้ยทั่วร่างกาย

“เจ้า…เจ้าไม่กลัวหรือว่าข้าจะเอาเรื่องนี้ไปแพร่งพราย?”

สุดท้ายหลิงเฟยเยียนก็ทนต่อสายต่อที่ราวกับจะกินคนของฉู่หนิงไม่ไหว หันหน้าหนีไปด้านข้าง ไม่กล้าสบตาเขา

ฉู่หนิงยกยิ้ม “แพร่งพรายหรือ? หึหึ ข้าอยากให้แพร่งพรายจะแย่”

“อย่างไรท่านก็เป็นฝ่ายมาหาข้า ผู้อื่นมีแต่จะคิดว่าท่านมายั่วยวน”

ขณะที่พูด ฉู่หนิงก็ขยับเข้าไปใกล้

กลิ่นกายบุรุษผสมกับกลิ่นหอมอ่อนๆ ของบุปผาหลังอาบน้ำลอยปะทะจมูก!

หลิงเฟยเยียนตกใจ ถอยกรูดไปสองก้าว “เผิงไหลจวิ้นอ๋อง ข้ามาไถ่ถอนสมบัติของตำหนักบูรพา!”

“โอ้? ไถ่ถอนหรือ?”

ฉู่หนิงมีสีหน้าผิดหวัง “น่าเสียดายจริงๆ หญิงงามแบบพระชายารัชทายาท ข้าอยากจะจุมพิตให้ชื่นใจจะแย่”

“แต่ว่า ในเมื่อมาไถ่ถอน เช่นนั้น
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 206

    ทว่าเพลงกระบี่ของเฝิงมู่หลานกลับแปลกประหลาดอย่างยิ่ง บางครั้งก็ตั้งรับ บางครั้งก็โจมตี ทำให้ป้องกันได้ยาก ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือดอยู่ภายในค่ายทหาร ฝุ่นตลบอบอวล เสียงอาวุธกระทบกันดังขึ้นไม่ขาดสายทั้งสองฝ่ายได้ปะทะกันไปแล้วกว่าหนึ่งร้อยกระบวนท่าโดยไม่รู้ตัว!จนกระทั่งถึงตอนนั้นเอง การโจมตีของเฝิงอันกั๋วจึงค่อย ๆ ช้าลงจ้าวอวี่ส่ายหน้า “ใต้เท้าเฝิงเริ่มหมดแรงแล้ว คงจะทนได้อีกไม่นาน คุณหนูเฝิงกำลังจะโต้กลับแล้ว”ทันทีที่สิ้นเสียง ก็เห็นเฝิงมู่หลานตวาดเสียงแหลม “ท่านพ่อ วันนี้หากข้าเอาชนะท่านได้ ข้าก็สามารถไปที่แนวหน้ากับเผิงไหลจวิ้นอ๋องได้ ข้าจะลงมือแล้วนะ ระวังตัวด้วย!” หลังจากเตือนหนึ่งประโยค พลังทั่วร่างของเฝิงมู่หลานก็พลันเปลี่ยนไป ร่างกายหมุนขวับหนึ่งรอบ กระบี่คมในมือตวัดเป็นวงกลม อาศัยแรงเหวี่ยงฟาดฟันไปยังเฝิงอันกั๋วอย่างรุนแรงเฝิงอันกั๋วแค่นเสียงเย็น ยกดาบประจำกายในมือขึ้นสูง รับกระบี่นี้ไว้ตรง ๆ !“เคร้ง!”“อึก...”ท่ามกลางเสียงโลหะกระทบกัน และสายตาประหลาดใจของทุกคน เฝิงอันกั๋วกลับถูกแรงกระแทกซัดจนถอยหลังไปหลายก้าว ผลแพ้ชนะของทั้งสองถูกตัดสินแล้ว!มุมปากของเฝิงม

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 205

    ฉู่หนิงประหลาดใจอย่างยิ่ง!ตนเองก็มีวันที่โดนหลอกเข้าจนได้!เฝิงมู่หลานต้องวางแผนมาตั้งแต่แรกแล้วอย่างแน่นอน โดยใช้โอกาสในการฝึกฝนครั้งนี้ มาสร้างความสัมพันธ์อันดีกับคนใต้บังคับบัญชาของเขาพอถึงเวลาออกเดินทางก็ค่อยติดตามไปด้วย ถึงตอนนั้น คนใต้บังคับบัญชาย่อมไม่ปฏิเสธแน่นอนต่อให้ตนจับได้ นางก็สามารถใช้เรื่องการพระราชทานสมรสครั้งก่อนมาเป็นข้ออ้างได้ล่าเหยี่ยวมาทั้งชีวิต ไม่คิดว่าตนเองจะมีวันที่โดนเหยี่ยวจิกตาพลาดท่าเสียได้เฝิงมู่หลานคนนี้ดูภายนอกเหมือนคนโผงผางไม่คิดอะไร ไม่นึกเลยว่าจะเป็นสตรีที่เจ้าแผนการเช่นกัน“อันสตรีและคนต่ำช้านั้นยากจะรับมือโดยแท้ โบราณท่านว่าไว้ไม่ผิดจริง ๆ !”ฉู่หนิงตั้งสติ พยายามทำให้ตัวเองสงบลงการที่เฝิงมู่หลานจะไปแนวหน้านั้นเป็นไปไม่ได้ หากเขายอมตกลงจริง ๆ เฝิงอันกั๋วคงได้สู้ตายกับเขาเป็นแน่“คุณหนูเฝิง!”ฉู่หนิงกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ข้าคิดว่าท่านพ่อของเจ้าพูดถูก เจ้าควรกลับไปกับเขา ส่วนการฝึกคนกลุ่มนี้ เจ้าแค่ทิ้งตำราค่ายกลไว้ให้ข้าก็พอ”เรื่องนี้จะล้อเล่นไม่ได้เด็ดขาด หากเฝิงอันกั๋วเอาชีวิตเข้าแลกขึ้นมาจริง ๆ ต้องเกิดปัญหาใหญ่ตามมาแน่เฝิงอ

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 204

    สีหน้าของเฝิงอันกั๋วเปลี่ยนไปทันที เขารีบพลิกตัวกลางอากาศอย่างรวดเร็ว เพื่อใช้แรงปะทะสลายพลังที่จู่โจมเข้ามาแต่ถึงกระนั้น หลังจากลงสู่พื้นแล้ว เขาก็ยังไถลไปไกลถึงสามเมตร!“นี่...”เฝิงอันกั๋วจ้องมองหร่านหมิงอย่างไม่อยากจะเชื่อ ในแววตาเผยให้เห็นความตื่นตระหนกแม้ว่าเขาจะไม่ได้ลงสนามรบมาพักหนึ่งแล้ว แต่วรยุทธ์ของเขาก็ไม่ได้ถดถอยลงเลย แต่บัดนี้กลับมิอาจรับกระบวนท่าเดียวจากองครักษ์ข้างกายฉู่หนิงได้!ในชั่วขณะนี้ เฝิงอันกั๋วจึงได้ตระหนักถึงความน่ากลัวของฉู่หนิงอย่างแท้จริงมีคนเก่งกาจเช่นนี้อยู่ข้างกาย แต่กลับทำตัวเงียบ ๆ ไม่แสดงออกดูท่าว่าวันนี้การจะเอาตำราค่ายกลกลับไปคงเป็นไปไม่ได้แล้วแต่ว่า เฝิงมู่หลานต้องพากลับไปให้ได้!การปล่อยให้อยู่ข้างกายฉู่หนิงนั้นอันตรายเกินไป!ขณะที่กำลังครุ่นคิด มุมปากของหร่านหมิงก็ยกยิ้ม เตรียมจะฉวยโอกาสที่ได้เปรียบเข้าโจมตีซ้ำใครจะรู้ว่าฉู่หนิงกลับยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น “พอแล้ว ใต้เท้าเฝิงแค่ออมมือให้เจ้าเท่านั้น”หร่านหมิงชะงักไปครู่หนึ่ง กำลังจะบอกว่าตนสามารถจัดการคนผู้นี้ได้สบายมาก แต่จ้าวอวี่ที่อยู่ข้างๆ กลับยื่นมือมาขวางเขาไว้ พลางส่งสายตาเป็นสั

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 203

    “ข้า...ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดท่านพ่อถึงมาที่นี่ได้”เฝิงมู่หลานไม่กล้ามองตาของฉู่หนิง หันหน้าไปทางอื่นด้วยท่าทางอึดอัดใจฉู่หนิงกลอกตา รู้ได้ทันทีว่าวันนี้ตนเจอปัญหาใหญ่เข้าให้แล้วเฝิงอันกั๋วผู้นี้ไม่เหมือนคนอื่น เขาคือรองเสนาบดีกรมกลาโหม ในมือมีอำนาจที่แท้จริงอยู่บ้างบัดนี้เขาบุกมาคาดคั้นเอาความด้วยความโกรธเกรี้ยว ย่อมไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ เป็นแน่ฉู่หนิงถอนหายใจยาว รวบรวมสติแล้วหันไปเตรียมรับมือถึงแม้จะรู้ว่าผู้มาเยือนไม่เป็นมิตร แต่เพื่อนักโทษหนึ่งหมื่นคนนี้ ฉู่หนิงรู้ดีว่าตนเองต้องเผชิญหน้ากับเฝิงอันกั๋วเพราะนี่คือรูปแบบกระบวนทัพที่อีกฝ่ายใช้เวลาสิบกว่าปีในแนวหน้าอย่างยากลำบากเพื่อสรุปออกมา แต่กลับถูกขโมยไปโดยไม่บอกกล่าวเช่นนี้ เป็นใครก็ต้องรู้สึกเดือดดาลในใจยิ่งไปกว่านั้น คนที่ขโมยรูปแบบกระบวนทัพนี้ ก็คือบุตรสาวแท้ ๆ ของเฝิงอันกั๋วเอง!เป็นไปตามคาด ในยามนี้เฝิงอันกั๋วควบม้ามาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยโทสะ บนใบหน้าทรงสี่เหลี่ยมนั้นขมวดคิ้วมุ่น เจตนาสังหารแผ่กระจายไปทั่ว!เมื่อมาถึงตรงหน้าฉู่หนิง เฝิงอันกั๋วก็จ้องเขม็งไปที่ฉู่หนิง “เหตุใดจึงยุยงให้ลูกสาวข้าขโมยรูปแบบ

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 202

    เมื่อนึกถึงใบหน้าอันงดงามของเสิ่นหว่านอิ๋ง ในใจของฉู่หนิงก็พลันตื่นเต้นขึ้นมาหากสามารถพิชิตใจเสิ่นหว่านอิ๋งได้ ในอนาคตไม่เพียงแต่จะมีหญิงงามอยู่เคียงข้าง แต่ยังได้รับการสนับสนุนเสบียงอาหารจากตระกูลเสิ่นอีกด้วยฉู่หนิงกลอกตา แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “กลับไปบอกคุณหนูของเจ้า บอกว่าข้าเข้าใจในความรู้สึกของนางแล้ว ให้นางรอคอยการกลับมาอย่างผู้ชนะของข้าอยู่ที่เรือนได้เลย!”สาวใช้ตระกูลเสิ่นไม่กล้าพูดอะไรมาก รับคำแล้วก็หันหลังจากไปฉู่หนิงยกยิ้มมุมปาก โยนทวนในมือกลับไปบนชั้นวางอาวุธ แล้วหัวเราะเสียงดัง “เตรียมน้ำร้อน ข้าจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า!”บัดนี้ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามแผนที่วางไว้ ต่อไปก็แค่รอวันพรุ่งนี้ เพื่อพาเฝิงมู่หลานไปฝึกนักโทษหนึ่งหมื่นคนนั่นเพียงแค่ฝึกฝนสักสิบกว่าวัน ก็สามารถออกเดินทางไปยังแนวหน้าได้แล้ว!ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นองค์รัชทายาท หลิงเฟยเยียน หรือองค์ชายคนอื่น ๆ ก็ไม่มีทางลงมือเด็ดขาดทุกสิ่งทุกอย่าง กำลังดำเนินไปในทิศทางที่ดีการเตรียมการทั้งหมดในช่วงแรกเสร็จสิ้นแล้ว เหลือเพียงรอให้คนหนึ่งหมื่นคนนี้ฝึกฝนเรียบร้อยแล้ว ก็จะสามารถมุ่งหน้าไปยังแนวหน้าด

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 201

    “หืม? ฉู่หนิงยอมตกลงแล้วหรือ?”ณ ตำหนักบูรพาหลิงเฟยเยียนมองเสิ่นหว่านอิ๋งที่มาหานางด้วยตนเอง บนใบหน้าปรากฏความประหลาดใจแวบหนึ่งเดิมทีคิดว่าฉู่หนิงไม่มีทางยอมเสียเปรียบเป็นอันขาด ถึงขั้นอาจแตกหักกับตระกูลเสิ่นเพราะเรื่องนี้ และสูญเสียการสนับสนุนจากตระกูลเสิ่นไปอย่างสิ้นเชิงคาดไม่ถึงว่าคนผู้นี้จะยอมตกลง!ฉู่หนิงไม่ใช่ว่าเรื่องอะไรเขาก็ไม่ยอมเสียเปรียบหรอกหรือ? เหตุใดครั้งนี้ถึงได้ยอมเสียเปรียบเล่า?ไม่ได้การ ในเรื่องนี้อาจจะมีอะไรไม่ชอบมาพากลอยู่!หลิงเฟยเยียนหรี่ตาลง แล้วจ้องมองเสิ่นหว่านอิ๋งอย่างลึกซึ้ง “ฉู่หนิงยอมตกลงง่ายดายถึงเพียงนี้ เรื่องนี้คงไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้นกระมัง?”เสิ่นหว่านอิ๋งยังคงมีท่าทีสงบนิ่งและอ่อนโยนเช่นเดิม “ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมตกลงจริง ๆ แต่หม่อมฉันข่มขู่เขาตามที่พระชายารัชทายาทสอน สุดท้ายเขากลัวว่าหม่อมฉันจะเรียกคืนเสบียงอาหารก่อนหน้านี้กลับไปด้วย จึงได้ฝืนใจยอมตกลงเพคะ”คำพูดนี้ปัดเป่าความกังวลของหลิงเฟยเยียนไปได้กว่าครึ่งหากเป็นนางที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับฉู่หนิง เมื่อเผชิญหน้ากับการข่มขู่ของเสิ่นหว่านอิ๋งก็จำต้องยอมประนีประนอมเช่นกันแม้ว่าฉ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status