แชร์

บทที่ 391

ผู้เขียน: สายลมไร้กาลเวลา
ลมหนาวหวีดหวิว ธงโบกสะบัด

ณ ประตูเมือง พลังของสตรีสองนางที่กำลังจ้องมองกันไต่ขึ้นต่อเนื่อง

ในสายตาของอีกฝ่ายมีเพียงคู่ต่อสู้ ไม่มีสิ่งอื่นใดอีก!

ด้วยความที่เย่อหยิ่งเหมือนกัน ด้วยความเป็นวีรสตรีเหมือนกัน ทำให้ทั้งสองต้องต่อสู้กันสักครั้ง

ฉู่หนิงมองดูภาพตรงหน้าด้วยความสนใจ ไม่มีท่าทีเป็นห่วงเฝิงมู่หลานสักนิด

ทว่าในขณะนั้นเอง จู่ ๆ กองทัพอาชาของต้าฉินด้านหลังหยิงหยิงโห่ร้องเสียง “สู้! สู้! สู้!”

เสียงโห่ร้องดังสะเทือน ทำให้พลังในตัวหยิงหยิงทะยานขึ้นสูงอีกครั้ง รางๆ ว่าจะเหนือกว่าเฝิงมู่หลาน

ฉู่หนิงเลิกคิ้ว

มีวิธีเช่นนี้ด้วยหรือ?

“ดูท่าองค์หญิงชางผิงคงเตรียมการมาแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณหนูเฝิงต้องรับมือเต็มที่ ข้าและเหล่าทหารคอยสนับสนุนเจ้าอยู่!”

เมื่อฉู่หนิงเอ่ยปาก จ้าวอวี่เข้าใจทันที จึงสูดหายใจเข้าลึกๆ เดินพลังภายในแล้วตะโกนเสียงดัง “สู้!”

กองเกียรติยศตรงประตูเมือง รวมถึงทหารยามบนกำแพงเมืองร้องเสียงดังทันใด “สู้! สู้! สู้!”

ท่ามกลางเสียงกึกก้อง เฝิงมู่หลานได้รับการปลุกใจ เส้นเลือดทั่วร่างพลุ่งพล่าน พลังปะทุขึ้นอีกครั้ง!

พลังที่เดิมทีเกือบจะถูกหยิงหยิงกดข่ม กลับมาสูสีกัน
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 392

    เฝิงมู่หลานยกกระบี่หนักขึ้นสูงต้านทานทวนวงเดือน ฟันกระบี่ลงมาตามด้ามทวน บีบให้หยิงหยิงจำเป็นต้องถอยหลบหลีกแต่เฝิงมู่หลานได้เปรียบไม่ยอมลดละ ร่างกายกลิ้งไปกับพื้น กวาดกระบี่หนักออกไปพร้อมกัน“ฮึ!”หยิงหยิงกระโดดหลบกระบี่หนัก แทงทวนวงเดือนลงล่างทันที!เฝิงมู่หลานเอี้ยวตัวไปด้านหลัง ขณะหลบทวน กระบี่หนักก็ฟาดฟันขึ้นมา บังคับให้หยิงหยิงต้องหมุนตัวกลางอากาศเพื่อหลบหลีกเมื่อลงถึงพื้น ทวนวงเดือนในมือหยิงหยิงพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว!เฝิงมู่หลานแค่นหัวเราะ ไม่หลบไม่หลีก มือขวาถือกระบี่หนักแนวราบ ต่อมาร่างกายนำพากระบี่หนักหมุนไปพร้อมกันทวนพุ่งแรงปะทะกับกระบี่หนักหมุนวน ได้ยินเพียงเสียงเคร้ง ทั้งสองถูกสะเทือนจนถอยหลังอีกครั้งแต่ทั้งสองที่เตรียมใจไว้แล้วคำรามอย่างโกรธแค้นพร้อมกัน แล้วพุ่งเข้าปะทะกันใหม่ทั้งสองต่อสู้กันดุเดือดขึ้นเรื่อย ๆ ทวนวงเดือนหวดบ้าง แทงบ้าง อันตรายอย่างยิ่ง!แต่กระบี่หนักในมือเฝิงมู่หลานก็ไม่ยอมอ่อนข้อ ฟันบ้าง ปะทะบ้าง คลี่คลายการโจมตีอย่างช่ำชองระหว่างทั้งสองรุกและรับ รวดเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จนแม้แต่ชุนหนิงยังดูกระบวนท่าของพวกนางไม่ทัน“จ้าวอวี่ ความสามารถของพวกน

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 391

    ลมหนาวหวีดหวิว ธงโบกสะบัดณ ประตูเมือง พลังของสตรีสองนางที่กำลังจ้องมองกันไต่ขึ้นต่อเนื่องในสายตาของอีกฝ่ายมีเพียงคู่ต่อสู้ ไม่มีสิ่งอื่นใดอีก!ด้วยความที่เย่อหยิ่งเหมือนกัน ด้วยความเป็นวีรสตรีเหมือนกัน ทำให้ทั้งสองต้องต่อสู้กันสักครั้งฉู่หนิงมองดูภาพตรงหน้าด้วยความสนใจ ไม่มีท่าทีเป็นห่วงเฝิงมู่หลานสักนิดทว่าในขณะนั้นเอง จู่ ๆ กองทัพอาชาของต้าฉินด้านหลังหยิงหยิงโห่ร้องเสียง “สู้! สู้! สู้!”เสียงโห่ร้องดังสะเทือน ทำให้พลังในตัวหยิงหยิงทะยานขึ้นสูงอีกครั้ง รางๆ ว่าจะเหนือกว่าเฝิงมู่หลานฉู่หนิงเลิกคิ้วมีวิธีเช่นนี้ด้วยหรือ?“ดูท่าองค์หญิงชางผิงคงเตรียมการมาแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณหนูเฝิงต้องรับมือเต็มที่ ข้าและเหล่าทหารคอยสนับสนุนเจ้าอยู่!”เมื่อฉู่หนิงเอ่ยปาก จ้าวอวี่เข้าใจทันที จึงสูดหายใจเข้าลึกๆ เดินพลังภายในแล้วตะโกนเสียงดัง “สู้!”กองเกียรติยศตรงประตูเมือง รวมถึงทหารยามบนกำแพงเมืองร้องเสียงดังทันใด “สู้! สู้! สู้!”ท่ามกลางเสียงกึกก้อง เฝิงมู่หลานได้รับการปลุกใจ เส้นเลือดทั่วร่างพลุ่งพล่าน พลังปะทุขึ้นอีกครั้ง!พลังที่เดิมทีเกือบจะถูกหยิงหยิงกดข่ม กลับมาสูสีกัน

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 390

    เฝิงมู่หลานไม่ปล่อยให้นางทำตามใจ เมื่อเห็นหยิงหยิงยังคุยกับตนเองบนหลังม้า นางก็กระโดดขึ้นแล้วเตะออกไปทันที!หยิงหยิงคิดไม่ถึงว่าเฝิงมู่หลานจะลงมือ ตอนที่ตั้งสติได้ก็สายไปแล้ว ทำได้เพียงไขว้แขนรับการโจมตี พลังอันมหาศาลทำให้สีหน้าหยิงหยิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็ถอยหลังไปตามแรงกระแทกหยิงหยิงถูกบีบให้ลงจากอาชาศึก และไถลไปตามพื้นอีกสามเมตร จึงจะทรงตัวได้อย่างมั่นคง ส่วนเฝิงมู่หลานก็ถูกแรงของหยิงหยิงสะเทือนถอยออกไปแปดก้าวจึงจะหยุดลงสีหน้าเสนาบดีกรมพิธีการหวังเหวินกวงเปลี่ยนฉับพลัน เขารีบวิ่งไปขวางกลางระหว่างทั้งสอง พร้อมทั้งตะโกนว่า “ทั้งสองท่าน ไม่ต้องทำเช่นนี้ก็ได้กระมัง”หยิงหยิงยิ้มอย่างเย้ยหยันที่มุมปาก “เยี่ยม ถึงขั้นกล้าลงมือกับข้าก่อน ข้าประเมินเจ้าต่ำไปจริงๆ!”เฝิงมู่หลานแหงนหน้า กล่าวด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ “อย่าเอาฐานะของเจ้ามาข่มข้า ที่นี่คือแคว้นฉู่ ไม่ใช่แคว้นฉินของเจ้า!”พวกนางสองคนไม่เห็นเสนาบดีกรมพิธีการหวังเหวินกวงอยู่ในสายตา และไม่สนใจเขาเลยสักนิดไม่เพียงแค่นี้ น้ำเสียงของทั้งคู่ก็ยิ่งเกรี้ยวกราดมากขึ้นเรื่อยๆ หากสถานการณ์เป็นเช่นนี้ต่อไป ทั้งสองคนค

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 389

    วันรุ่งขึ้น หน้าประตูเมืองเฝิงมู่หลานสวมชุดจิ้นจวง[1]สีน้ำเงิน ผมดำขลับทั้งหมดถูกรวบขึ้นเป็นหางม้าสูงโด่งสำหรับเรื่องที่ฮ่องเต้ให้เฝิงมู่หลานมาต้อนรับองค์หญิงชางผิงหยิงหยิง นางไม่พอใจอย่างยิ่ง หากไม่ใช่เพราะฉู่หนิงเกลี้ยกล่อม นางไม่มีทางมาแน่นอนหลังจากรอท่ามกลางลมหนาวไม่ถึงหนึ่งเค่อ บนใบหน้าเฝิงมู่หลานก็ปรากฏแววไม่สบอารมณ์“ฮึ่ม วางมาดใหญ่โตเสียจริง ถึงตอนนี้แล้วยังไม่มาอีก!”เฝิงมู่หลานหันไปมองฉู่หนิง พลางกล่าวด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ “เจ้าจะรอก็รอไปเถิด ข้าไม่อยากรอต่อไปแล้ว”พลันฉู่หนิงก็เลิกคิ้วขึ้น และยื่นมือไปขวางนาง “เจ้าไปตอนนี้ ไม่เท่ากับมาเสียเที่ยวหรือ? ยิ่งกว่านั้นนางระบุชื่อว่าต้องการพบเจ้า หากไม่เห็นเจ้า นางก็คงคิดว่าเจ้ากลัวนาง” “กลัวนาง?”เฝิงมู่หลานถลึงตา “ข้าเนี่ยนะจะกลัวนาง? ได้ๆๆ ข้าก็อยากรู้เช่นกันว่านางจะเก่งสักแค่ไหน!”เฝิงมู่หลานที่ไม่ยอมแพ้ใครแค่นเสียงเย็น ‘ฮึ่ม’ แล้วหมุนกายไปรอที่ข้างๆ ต่อภาพนี้ทำให้เสนาบดีกรมพิธีการหวังเหวินกวงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเฝิงมู่หลานเป็นคนที่หยิงหยิงระบุชื่อให้มาต้อนรับ หากไม่เห็นเฝิงมู่หลาน มีแต่สวรรค์ที่รู้ว่าหยิงหยิ

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 388

    แต่ในเมื่ออีกฝ่ายร้องขอมา อีกทั้งพรุ่งนี้ก็มาถึงแล้ว จึงจำเป็นต้องจัดการเรื่องนี้โดยเร็ว“ช่างเถิด ไปแจ้งฉู่หนิง พรุ่งนี้ให้เขาพาเฝิงมู่หลานไปตอนรับองค์หญิงชางผิง”“พ่ะย่ะค่ะ!” จ้าวหมิงขานรับทีหนึ่ง ก็ไปจัดการทันที……หลังจากนั้นหนึ่งชั่วยาม ภายในโถงรับรองของจวนเฝิงฉู่หนิงกับเฝิงอันกั๋วนั่งอยู่บนเก้าอี้หลัก และเฝิงมู่หลานยืนอยู่ในห้องโถงอย่างไม่สบอารมณ์“นางมีสิทธิ์อะไรให้ข้าไปต้อนรับนาง!”เมื่อเฝิงมู่หลานได้ยินว่าจะให้นางไปรับคน ใบหน้าอันเย็นชาก็แสดงความไม่พอใจทันที “นี่เป็นเรื่องของราชสำนัก เหตุใดต้องเป็นข้าเท่านั้น!”นางเฝิงมู่หลานเป็นใคร อยู่ในสนามรบแนวหน้า บุกตะลุยโดยไม่แม้แต่จะกะพริบตา ตอนนี้กลับให้นางไปต้อนรับองค์หญิงชางผิงอะไรนั่นจะไปก็ให้ฉู่หนิงไปเอง นางไม่ไปแน่นอน!เมื่อนึกถึงฉู่หนิง นางอดไม่ได้ที่จะถลึงตาใส่เขาเจ้าบัดซบนี่กำลังจะแต่งงานกับเสิ่นหว่านอิ๋งอยู่แล้ว หลายวันนี้กลับยังเอาแต่ไปต้อนรับองค์หญิงอะไรอีกไม่รู้เพราะเหตุใด เมื่อนึกถึงฉู่หนิงจะแต่งงานกับเสิ่นหว่านอิ๋ง อารมณ์ของนางก็ยิ่งแย่ลงอีก และยิ่งต่อต้านเรื่องที่ไปต้อนรับองค์หญิงชางผิงพลันมุมปากฉู่หนิ

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 387

    ธงมังกรต้าฉินโบกสะบัด ฝ่าลมหนาวสู่เมืองหลวงต้าฉู่อย่างช้าๆกองทัพกลุ่มนี้เป็นทัพอาชาทั้งหมด บนกายของผู้ที่เป็นผู้นำสวมเสื้อเกราะหนังรัดรูปและหมวกเกราะ แม้งามหยาดเยิ้ม แต่กลับแผ่กลิ่นอายความกล้าหาญที่ไม่เป็นรองบุรุษระหว่างคิ้วเปี่ยมไปด้วยความหยิ่งผยอง ราวกับไม่เห็นผู้ใดอยู่ในสายตาอาจเพราะฝึกยุทธ์ ใบหน้าอันละเอียดลออไม่ได้ขาวละมุน แต่เป็นสีคล้ำแบบสุขภาพดีเหมือนข้าวสาลีนางก็คือองค์หญิงชางผิงแห่งต้าฉิน หยิงหยิง!ชุดเกราะหนังทำให้นางดูองอาจสง่างามนัก กลิ่นอายอันเฉียบคมที่แผ่ซ่านอยู่รอบกายทำให้ผู้คนถอยห่างโดยไม่รู้ตัว ทหารต้าฉินที่อยู่โดยรอบถึงกับไม่กล้ามองนางแม้แต่แวบเดียวเวลานี้เอง ผู้บังคับการคนหนึ่งควบม้าเข้ามารายงาน “องค์หญิง พรุ่งนี้พวกเราก็สามารถถึงเมืองหลวงแคว้นต้าฉู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”หยิงหยิงพยักหน้าเบาๆ พลางกล่าวเสียงเรียบ “คนของพวกเราส่งข่าวมาบ้างหรือไม่?”“เรียนองค์หญิง องค์หญิงเกาผิงจากแคว้นต้าโจวมาถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ อีกทั้งเหมือนว่าฉู่อ๋องยังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับนางด้วยพ่ะย่ะค่ะ”“หืม?”หยิงหยิงประหลาดใจเล็กน้อย “ได้ยินมาว่าหน้าตาฉู่อ๋องดูดีใช้ได้เลย หรือว่าหลงเสน่ห์อ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status