หลายวันผ่านไป...
ลิญาเดินหางานมาตลอดหลายวัน ทว่ากลับไม่มีที่ไหนที่กล้ารับเธอเข้าทำงาน เนื่องจาก เด็กสาวนั้นเพิ่งจบมันธยมปลาย และร่างกายที่ดูเหมือนจะบอบบางเกินไปสำหรับงานหนักๆ ลิญาจึงตัดสินใจไปสมัครงานที่ผับหรูแห่งหนึ่ง @DNAPUB เมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจเดินย่างกรายเข้าไปในผับแห่งหนึ่ง ด้วยท่าทีมั่นใจ แม้ว่าเธอจะเด็ก ทว่าเธอเองก็เคยแอบพ่อแม่มาเที่ยวที่นี่อยู่บ่อยครั้ง " เอาวะ แค่เสิร์ฟคงไม่ยากเกินไปสำหรับเรา สู้สิลิญา" ลิญาเอ่ยขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะเดินย่างกรายเข้าไปในร้านด้วยท่าทีมั่นใจ ก่อนจะพบกับผู้จัดการร้าน "สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ลิญา นะคะ มาสมัครงานค่ะ" " มาสมัครต่ำแหน่งอะไร" "หนูเลือกได้ด้วยเหรอคะ" " ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ" " ขอโทษค่ะ เด็กเสิร์ฟก็ได้ค่ะ" "อืม ฉันชื่อเจ้ไฝ เป็นบอสของทุกคนที่นี่" "ค่ะ คืนนี้มาเริ่มงานได้ ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ มาช่วยกันหน่อยก็ดี" " ขอบคุณค่ะ" ลิญาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจ ก่อนจะรีบกลับบ้าน เพื่อเตรียมเริ่มงานในคืนนี้ เธอจ้องมอง กระเป๋าแบรนด์เนมและเครื่องประดับมากมาย ก่อนจะนำของทุกอย่างไปขายทั้งหมด ทว่าจำนวนเงินที่ได้มา ก็ไม่ได้มากพอ ที่จะรักษาพ่อและแม่พร้อมกันได้ ลิญาจึงเลือกที่จะช่วยคนเป้นแม่ก่อน และหมายจะทำงานหาเงินส่วนที่เหลือมารักษาพ่อของตัวเอง ตกดึก เสียงเพลงดังกระหึ่ม เหล่านักล่าราตรีต่างโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างสนุกสนาน ลิญาเริ่มทำงานวันแรก จึงยังไม่ค่อยคุ้นชิน จึงทำผิดพลาดไปหลายครั้ง ทำให้เจ้ไฝต้องเรียกมาตักเตือน " เห้อ มีสติหน่อยสิ ลิญา เธอไม่ใช่คุณหนูลิญาอีกแล้วนะ" ลิญาเอ่ยขึ้นกับตัวเองภายในห้องน้ำ หลังจากรวบรวมพลังทั้งหมดได้แล้ว ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ในจังหวะที่หญิงสาวเปิดประตูออกมา ก็พบกับสองชายหญิงที่กำลังนัวเนียกันอยู่ ลิญาจ้องมองสองชายหนุ่ม ด้วยสายตาเรียบนิ่ง ก่อนจะเดินผ่านไปและทำราวกับพวกเขานั้นเป็นธาตุอากาศ ทว่าชายหนุ่มนั้นกลับชะงัก และเผลอสบตากับลิญา สงครามจ้องมองลิญาอย่างไม่วางตาย ราวกับถูกต้องมนสะกด สายตาคู่คมจ้องมองร่างหญิงสาวที่เพิ่งเดินผ่านไปด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ก่อนหญิงสาวตรงหน้าจะเอ่ยขึ้น " อยู่กับหนู ยังสนใจเด็กเสิร์ฟนั่นอีกเหรอคะ" "เปล่า " ใบหน้าคมคายซุกไซร้ซอกคอหญิงสาวตรงหน้าก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักอย่างเร่าร้อน ใช้เวลาเพียงไม่นาน สองชายหญิงก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกัน สงครามจ้องมองเด็กเสิร์ฟสาวอย่างไม่วางตา ทว่าคนถูกจ้องมองนั้นกลับรู้สึกประหม่า อย่างบอกไม่ถูก ทว่าเธอพยายามที่จะทำเป็นไม่สนใจ และตั้งใจทำงานของเธอต่อ ทว่าในระหว่างที่เธอกำลังตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองอยู่นั้น อยู่ๆ ผู้หญิงของสงคราม ก็สกัดขาเธอ ส่งผลให้แอลกอฮอล์ในถาดคว่ำลงและหกใส่ตัวของหญิงสาว กรี๊ดดด!! " แก! เพียะ!!" ใบหน้าลิญาหันไปตามแรงตบ ก่อนจะล้มลงบนตักของสงคราม ส่งผลให้แก่นกายใหญ่ ค่อย ๆ แข็งชูชันขึ้น และบดเบียดบริเวณสะโพกหญิงสาว สงครามในตอนนี้ราวกับคนโรคจิต เพียงแค่ได้กลิ่นกายของเธอ ก็เกิดอารมณ์และอยากจะได้หญิงสาวตรงหน้าขึ้นมา เพื่อน ๆ ในกลุ่มต่างจ้องมองสายตาสงครามอย่างรู้ทัน ทว่าลิญากลับสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบวิ่งออกจากตรงนั้นทันที " บ้าเอ๊ย!! โรคจิตทั้งผัวทั้งเมีย" ลิญาสบถขึ้นกับตัวเองในห้องพักพนักงาน ก่อนเจ้ไฝจะเดินย่างกรายตามเข้าม " ฉันคงให้เธอทำงานที่นี่ต่อไม่ได้แล้ว แค่เสิร์ฟเธอยังทำไม่ได้ ชีวิตนี้คงทำอะไรไม่ได้หรอก เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วออกไปจากที่นี่ซะ" ลิญากำหมัดในมือไว้แน่น ทว่าเธอต้องระงับความโกรธของตัวเอง ก่อนจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า และออกจากที่นี่ทันที โรคจิตอะไรกัน นั่นผัวหนูในอนาคตนะลูก คอมเม้นท์ให้หนูหน่อยยยย 🥹🥹 เพื่ออรรถรสในการอ่าน ไรท์ทำการเปลี่ยนปกเพื่อให้ทุกคนได้ชื่นชมความสวยของน้องหลายวันผ่านไป...ลิญาเดินหางานมาตลอดหลายวัน ทว่ากลับไม่มีที่ไหนที่กล้ารับเธอเข้าทำงาน เนื่องจาก เด็กสาวนั้นเพิ่งจบมันธยมปลาย และร่างกายที่ดูเหมือนจะบอบบางเกินไปสำหรับงานหนักๆ ลิญาจึงตัดสินใจไปสมัครงานที่ผับหรูแห่งหนึ่ง@DNAPUBเมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจเดินย่างกรายเข้าไปในผับแห่งหนึ่ง ด้วยท่าทีมั่นใจ แม้ว่าเธอจะเด็ก ทว่าเธอเองก็เคยแอบพ่อแม่มาเที่ยวที่นี่อยู่บ่อยครั้ง" เอาวะ แค่เสิร์ฟคงไม่ยากเกินไปสำหรับเรา สู้สิลิญา"ลิญาเอ่ยขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะเดินย่างกรายเข้าไปในร้านด้วยท่าทีมั่นใจ ก่อนจะพบกับผู้จัดการร้าน"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ลิญา นะคะ มาสมัครงานค่ะ"" มาสมัครต่ำแหน่งอะไร""หนูเลือกได้ด้วยเหรอคะ"" ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ"" ขอโทษค่ะ เด็กเสิร์ฟก็ได้ค่ะ""อืม ฉันชื่อเจ้ไฝ เป็นบอสของทุกคนที่นี่""ค่ะ คืนนี้มาเริ่มงานได้ ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ มาช่วยกันหน่อยก็ดี"" ขอบคุณค่ะ"ลิญาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจ ก่อนจะรีบกลับบ้าน เพื่อเตรียมเริ่มงานในคืนนี้ เธอจ้องมอง กระเป๋าแบรนด์เนมและเครื่องประดับมากมาย ก่อนจะนำของทุกอย่างไปขายทั้งหมด ทว่าจำนวนเงินที่ได้มา ก็ไม่ได้มากพอ ที่จะรักษาพ่อและแม
ลิญาเล่าเรื่องราวทุกอย่างที่ครอบครัวของตัวเองนั้น กำลังประสบปัญหา ให้อธิบดีฟัง ก่อนชายหนุ่มวัยกลางคนนั้น จะคิดอะไรออกพร้อมกับจ้องมองใบหน้าสะสวยของหญิงสาว และให้คำตอบของเธอในทันที" ฉันยินดีช่วยหนู ถ้าหนูยินดีรับข้อเสนอของฉัน เช่นกัน"" พูดสิ่งที่คุณอาต้องการได้เลยค่ะ"" ฉันต้องการให้หนูหมั้นกับลูกชายของฉัน ถ้าหนูยินดีที่จะหมั้น และแต่งงานทันทีหลังเรียนจบ ฉันจะยอมช่วยเหลือครอบครัวหนูทุกอย่าง และจะลงทุนกับบริษัทพ่อของหนู ถ้าหนูยอมรับข้อเสนอของฉัน"อธิบดีจับจ้องใบหน้าหญิงสาวอย่างมีความหวัง เขาต้องการให้ลิญานั้น เข้ามาดัดนิสัยลูกชายตัวดีของเขา" เหตุผลคือฉันไม่อยากให้ลูกชายนั้นมีปัญหาเรื่องผู้หญิง และเพื่อค้ำประกันกับเงินที่ยืมไปเพราะจากที่ฉันคำนวนตัวเลขคร่าว ๆ มันมหาศาล หนูจะว่ายังไง ฉันก็แล้วแต่หนู ฉันไม่บังคับ กลับไปคิดดูก่อนก็ได้"" และข้อเสนอสุดท้าย หากหนูยอมหมั้นกับลูกชายฉัน ฉันยินดีส่งเสียหนูจนเรียนจบ"ลิญา กำหมัดในมือไว้แน่น การที่ชายหนุ่มตรงหน้าเธอเอ่ยแบบนี้ ไม่ต่างจากการให้เธอเอาตัวเข้าแลกแม้แต่น้อย" ขอบคุณในข้อเสนอ ดี ๆ ที่หนูไม่ต้องการนะคะ แล้วก็ขอโทษที่มารบกวน"" หนูกลับไปคิ
" ลิญา กลับไปที่บ้านก่อนนะลูก ส่วนทางนี้ เดี๋ยวพ่อจะดูแลแม่เอง"" เราจะทำยังไงกันดีคะ พ่อ... เราจะเอาเงินที่ไหน ไปรักษาแม่"" พ่อพอจะรู้จัก คนใหญ่คนโตอยู่บ้าง นี่เป็นที่อยู่ของ เพื่อนพ่อ หนูไปขอความช่วยเหลือ ตามที่อยู่นี้นะ"" ค่ะพ่อ"ลิญาก้มมองแผ่นกระดาษที่เต็มไปด้วยที่อยู่ของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนของพ่อด้วยความดีใจ อย่างน้อยในช่วงเวลาเลวร้าย ก็ยังคงมีความหวังในการที่จะพึ่งพิง@บ้านลิญาใช้เวลาเพียงไม่นาน ลิญาก็กลับมาที่บ้านของตัวเอง เธอรวบรวมคว่มกล้าทั้งหมดที่มี หมายจะขับรถออกไปตามที่อยู่ ที่พ่อให้มา แต่ก็ยังไม่กล้าพอ ที่ไปขอความช่วยเหลือจากเขา เนื่องจากลิญานั้น ไม่ได้รู้จักอธิบดีเป็นการส่วนตัว ทว่าสถานการณ์ในตอนนี้ มันบีบบังคับให้เธอต้องไปที่บ้านหลังนั้น ไวกว่าความคิด ลิญาขับรถออกมาจากบ้านของตัวเอง ด้วยความเร็ว ก่อนจะมุ่งหน้าเพื่อไปที่นั่น ด้วยความร้อนใจใช้เวลาเพียงไม่นาน รถสปอร์ตคันหรูของหญิงสาว ก็ขับเคลื่อนมาที่บ้านของ อธิบดี ลิญา ก้าวขาลงจากรถด้วยท่าทีกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะรวบรวมกล้าทั้งหมดที่มี เดินย่างกรายเข้าไปในคฤหาสน์สุดหรู ลิญามองไปรอบๆ บ้าน ทว่ากลับไม่มีใครอยู่แถมยังเง
“กลับมาแล้วค่า”ลิญาตะโกนลั่นบ้านขณะที่วิ่งขึ้นไปหาพ่อที่ห้องทำงาน เธอดีใจจนแทบจะเก็บความรู้สึกไว้ไม่ได้แล้ว แต่ก็ยังคิดแผนที่จะเซอร์ไพรส์พ่อกับแม่ที่น่าจะอยู่ในห้องทำงานด้วยกันลิญาค่อยๆ เปิดประตูและย่องเข้าไปในห้องทำงานพ่อ เมื่อเห็นพ่อแม่กำลังยืนคุยกันอยู่พอดี จึงจะเข้าไปเซอร์ไพรส์แต่ทว่า..“บ้านเรากำลังจะถูกฟ้องล้มละลาย ผมบริหารล้มเหลว”สิ่งที่ได้ยินจากปากผู้เป็นพ่อกลับเป็นเรื่องที่เซอร์ไพรส์เธอมากกว่าหลายเท่า ร่างเล็กหยุดชะงักพร้อมหัวใจที่สั่นเครือ ยืนฟังความล้มเหลวของพ่อที่สะสมมายาวนาน จริงๆ จะโทษพ่อก็ไม่ได้ เพราะเศรษฐกิจในตอนนี้มันทำให้ธุรกิจหลายอย่างไปต่อไม่ได้เรื่องธุรกิจที่ว่าแย่แล้ว คงไม่เท่ากับภาพตรงหน้าที่ลิญาพบเจอ อยู่ๆ ผู้เป็นแม่ที่ร้องไห้หนักก็เป็นลมล้มทั้งยืน พ่อที่ไม่ได้ตั้งตัวก็ทำอะไรไม่ถูกรีบอุ้มร่างแม่ขึ้น ลิญาที่แอบดูอยู่ก็รีบเข้าไปช่วยสองพ่อลูกยังไม่ได้เอ่ยถามอะไรกัน เพราะชีวิตของผู้เป็นแม่สำคัญที่สุด ลิญาร้องไห้ตลอดทางตั้งแต่บ้านจนถึงโรงพยาบาล หัวใจที่เต็มไปด้วยความสุขก่อนหน้านีแตกสลายไปชั่วพริบตาเมื่อรู้ว่าแม่เส้นเลือดในสมองแตก“อึก! ทำไมเป็นแบบนี้ค่ะคุณหมอ”
“ไหนหล่ะครับหลักฐาน” “มีแน่นอนครับ ผมว่าคุณยอมถอนฟ้องแล้วรับเงินไปดีกว่านะครับ” ทนายหนุ่มบอกไปด้วยท่าทีสุภาพและยื่นหลักฐานผลตรวจจากแก้วที่สงครามดื่มให้พ่อนีน่าดู แต่นั้นก็ทำให้พ่อของนีน่ารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว สมองจินตนาการไปถึงตอนถูกฟ้องกลับ แล้วยิ่งรู้ว่าสงครามเป็นลูกคนมีเงินยิ่งรู้ถึงชะตากรรมตัวเอง สู้ไปก็คงไม่ชนะอยู่ดี “ตกลงครับ ผมจะถอนฟ้อง” “ขอบคุณครับ แล้วผมจะทำการโอนเงินค่าปลอบขวัญให้น้องนีน่าไม่เกินหนึ่งชั่วโมง” ทนายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพเช่นเคยก่อนที่จะเดินกลับไปหาสงครามคุณชายที่สร้างเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน “เรียบร้อยแล้วครับ นายน้อยกลับไปพักผ่อนเถอะ ทางนี้ผมจะจัดการเอง” สงครามรีบเดินออกมาจากสถานที่แสนอึดอัดทันที เขารู้อยู่แล้วว่าเรื่องแค่นี้ทนายของเขาจัดการได้ แต่สิ่งที่ทนายจัดการให้ไม่ได้คือพ่อของเขา ที่โทรมาสั่งให้กลับไปที่บ้านด่วนเลย ฟังจากน้ำเสียงก็รู้แล้วว่าท่านโกรธมากแค่ไหน สงครามที่รู้จักนิสัยของพ่อจึงรีบโทรไปอ้อนแม่ก่อนเลย สารภาพความจริงแค่สิบเปอร์เซ็นต์ให้แม่ฟัง เพื่อให้ท่านช่วยพูดกับพ่อตอนที่เขาไปถึง ไม่งั้นโดยพ่อบ่นหูชาแน่ เพียะ! ใบหน้าหล่อหันไปตามแ
“งั้นเข้าห้องกัน”สงครามไม่อาจทนต่อความต้องการของร่างกายได้จึงฉุดกระชากร่างบางเข้าไปในห้องที่มีเพื่อนๆ กำลังเมคเลิฟกันอยู่หน้าห้องทันทีที่พ้นสายตาของคนอื่น ทั้งสองคนก็พุ่งเข้าหากันโดยทันที สงครามกระชากใบหน้าสวยเข้ามาจูบและบีบเค้นหน้าอกอวบอย่างรุนแรง"ร้อนแรงสุดๆ "นีน่ายกยิ้มกริ่มและเอียงคอรับพร้อมกับริมฝีปากหยักอย่างรู้งาน มือเล็กปลดเข็มขัดของชายหนุ่มแล้วงัดเจ้าโลกออกมา0.0 ตากลมโตเบิกโพลงหัวใจเต้นระรัวกับขนาดที่ใหญ่เกินมาตรฐาน ใหญ่กว่าที่คิดมากจนรู้สึกเสียววูบวาบไปถึงทรวงใน“อมมัน“สงครามดันร่างสวยลงไปคุกเข่าตรงหน้าแล้วจับแก่นกายยัดเข้าไปในโพรงปากเล็ก เขาดูออกว่าเธอไม่ได้บริสุทธิ์อย่างที่เขาต้องการ แต่ตอนนี้มันหยุดไม่ได้แล้ว ร่างกายของเขามันพุ่งพล่านอยากที่จะปลดปล่อย“อ๊าส์! ดูดแรงๆ”สงครามสั่งด้วยน้ำเสียงดุดันพร้อมขยับเอวกระแทกส่งลำใหญ่เข้าไปในโพรงปากเล็กจนเธอสำลักหน้าดำหน้าแดง"แซ่บสมคำล่ำลือจริงๆ "นีน่าพอใจกับความดุดันของรุ่นพี่เป็นอย่างมาก วันนี้ที่รอคอยมาถึงแล้ว เธอจะจัดหนักจัดเต็มให้รุ่นพี่หลงจนหัวปักหัวปำไปเลยนีน่าใช้ปากดูดรูดจนสงครามเกือบจะเสร็จคาปาก แต่เธอไม่ได้โง่ที่จะใ