Share

08

last update Last Updated: 2025-06-17 13:27:31

เมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจที่จะไปสมัครงานร้านอื่นแทน เธอจะตกงานแบบนี้ไม่ได้

" เห้อ! บ้าเอ๊ย!"

ลิญาสบถขึ้นด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะเดินเข้าไปสมัครงานอีกร้าน ซึ่งก็คือผับของสิงค์เพื่อนของสงคราม ลิญาเดินย่างกรายเข้าไปในร้าน ด้วยท่าทีปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนจะเห็นผู้จัดการร้านนั่งอยู่ก่อนแล้ว

" สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลิญานะคะ มาสมัครงานค่ะ"

ชายหนุ่มตรงหน้าจับจ้องใบหน้าหญิงสาวอย่างไม่วางตา

"ตอนนี้ตำแหน่งที่ว่างมีแค่พีอาร์ ถ้าเธอไม่สะดวกใจจะทำ ฉันก็ไม่ห้าม"

น้ำเสียงนิ่งเรียบเอ่ยขึ้น ก่อนลิญาจะกัดปากอย่างใช้ความคิด แม้ไม่ได้เตรียมใจว่าจะต้องได้งานนี้ แต่ชีวิตเธอในตอนนี้ ไม่ได้มีทางเลือกอะไรมากนัก

" ค่ะ หนูขอเริ่มงานพรุ่งนี้นะคะ"

ลิงห์พยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนลิญาจะยกมือไหว้และก้าวออกมาจากผับทันที

หลังจากกลับมาถึงบ้าน ลิญา ยืนมองเรือนร่างตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ ก่อนจะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตา หยาดน้ำตาหลั่งไหลออกมาอีกครั้ง ก่อนเด็กสาว จะผล็อยหลับไปในที่สุด....

วันต่อมา...

ลิญาจ้องมอง เอกสารในมือด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เธออยากเรียนต่อ ทว่าสถานะทางการเงินของที่บ้านเธอตอนนี้ มันเป็นไปได้ยากมากเด็กสาวค่อย ๆ หยิบโทรศัพท์มือถือ ขึ้นไถเช็คโซเชียล ก่อนจะเพื่อน ๆ เตรียมชุดนักศึกษากัน แม้จะผิดหวังอยู่บ้าง แต่ความปลอดภัยของพ่อแม่เธอต้องมาก่อนเสมอ ลิญารีบแต่งกายในชุดที่ทางร้านจัดหาให้ ก่อนจะสวมเสื้อคลุมทับ และไปทำงานทันที

ระหว่างการเดินทางเธอรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อย ก่อนจะรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี ทำสิ่งที่เธอต้องทำ เสียงเพลงดังกระหึ่ม เหล่าบรรดาลูกค้า ต่างจ้องมองเรือนร่างอรชรของหญิงสาวด้วยสายตานึกสนใจ

" สวัสดีค่ะ"

ลิญายกมือทางเจ้าของร้านทันที ก่อนสิงห์จะเอ่ยสั่งเธอทันที

" vip9 ตามไปดูแลหน่อย"

"ค่ะ"

ลิญาตอบตกลงอย่างว่าง่าย ก่อนจะเดินไปดูแลแขกตามคำสั่ง

ลิญาชะงักไปทันที เมื่อเห็นเหล่าบรรดาวัยรุ่นสามสี่คน กำลังนัวเนียพีอาร์อีกคน ทว่าลิญาไม่มีทางเลือก จึงเลืแกที่จะนั่งข้างหนุ่มแว่นคนหนึ่ง ที่ดูเหมือนจะไม่เป็นอันตราย ทว่าเธอคิดผิด

พรืบ...

ทันที ที่เด็กสาวนั่งลง ชายหนุ่มก็เริ่มกอดเอวหญิงสาวทันที ลิญาสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ทว่าเธอทำได้เพียงนั่งนิ่งๆ และยอมให้ชายหนุ่ม ได้โอบเอวเธออยู่อย่างนั้น

" เดี๋ยวหนูชงเหล้าให้นะคะ"

ลิญาแกะมือปลาหมึกออกจากเอวคอด ก่อนจะหยิบเหล้าราคาแพง ชงให้ชายหนุ่มข้างกาย

"นี่ค่ะ"

" ฉันไม่ดื่มเหล้าโซดา"

" หึ "

เสียงเพื่อนสนิทของชายหนุ่มยกยิ้มอย่างพอใจ เมื่อเห็นสีหน้าหญิงสาว ที่ดูเหมือนตกใจในความผิด

" เธอคงต้องยกเองแล้วแหละ"

" ไอ้เพชรมันดื่มแบบออนเดอะร็อคครับน้อง มาใหม่ใช่ไหม ถึงไม่รู้"

" ค่ะ หนูเพิ่งมาทำงานวันแรก ขอโทษนะคะ งั้นเดี๋ยสแก้วนี้ หนูดื่มเอง

ลิญายกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอย่างไม่คิดชีวิต เพราะกลัวจะทำให้ลูกค้าไม่พอใจ ทันที ที่หยาดน้ำสีอำพันหลั่งไหลบาดคอ ก็ทำเอาหญิงสาว แทบพ่นมันออกมา ทว่าเธอต้องฝืนกลืนมันลงคอจนหมดแก้ว

น้องง หนีพี่ครามมมจะไปเจออะไรเนี่ยยยยยย !!!

คอมเม้นท์กดหัวใจเพิ่มเข้าชั้นให้หนูหน่อยยย 🥹🥹

พลีสสสสสสสสสส !!! ❤️‍🔥

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สงครามล่ามรัก   08

    เมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจที่จะไปสมัครงานร้านอื่นแทน เธอจะตกงานแบบนี้ไม่ได้" เห้อ! บ้าเอ๊ย!"ลิญาสบถขึ้นด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะเดินเข้าไปสมัครงานอีกร้าน ซึ่งก็คือผับของสิงค์เพื่อนของสงคราม ลิญาเดินย่างกรายเข้าไปในร้าน ด้วยท่าทีปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนจะเห็นผู้จัดการร้านนั่งอยู่ก่อนแล้ว" สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลิญานะคะ มาสมัครงานค่ะ"ชายหนุ่มตรงหน้าจับจ้องใบหน้าหญิงสาวอย่างไม่วางตา"ตอนนี้ตำแหน่งที่ว่างมีแค่พีอาร์ ถ้าเธอไม่สะดวกใจจะทำ ฉันก็ไม่ห้าม"น้ำเสียงนิ่งเรียบเอ่ยขึ้น ก่อนลิญาจะกัดปากอย่างใช้ความคิด แม้ไม่ได้เตรียมใจว่าจะต้องได้งานนี้ แต่ชีวิตเธอในตอนนี้ ไม่ได้มีทางเลือกอะไรมากนัก" ค่ะ หนูขอเริ่มงานพรุ่งนี้นะคะ"ลิงห์พยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนลิญาจะยกมือไหว้และก้าวออกมาจากผับทันทีหลังจากกลับมาถึงบ้าน ลิญา ยืนมองเรือนร่างตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ ก่อนจะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตา หยาดน้ำตาหลั่งไหลออกมาอีกครั้ง ก่อนเด็กสาว จะผล็อยหลับไปในที่สุด....วันต่อมา...ลิญาจ้องมอง เอกสารในมือด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เธออยากเรียนต่อ ทว่าสถานะทางการเงินของที่บ้านเธอตอนนี้ มันเป็นไป

  • สงครามล่ามรัก   07

    หลายวันผ่านไป...ลิญาเดินหางานมาตลอดหลายวัน ทว่ากลับไม่มีที่ไหนที่กล้ารับเธอเข้าทำงาน เนื่องจาก เด็กสาวนั้นเพิ่งจบมันธยมปลาย และร่างกายที่ดูเหมือนจะบอบบางเกินไปสำหรับงานหนักๆ ลิญาจึงตัดสินใจไปสมัครงานที่ผับหรูแห่งหนึ่ง@DNAPUBเมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจเดินย่างกรายเข้าไปในผับแห่งหนึ่ง ด้วยท่าทีมั่นใจ แม้ว่าเธอจะเด็ก ทว่าเธอเองก็เคยแอบพ่อแม่มาเที่ยวที่นี่อยู่บ่อยครั้ง" เอาวะ แค่เสิร์ฟคงไม่ยากเกินไปสำหรับเรา สู้สิลิญา"ลิญาเอ่ยขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะเดินย่างกรายเข้าไปในร้านด้วยท่าทีมั่นใจ ก่อนจะพบกับผู้จัดการร้าน"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ลิญา นะคะ มาสมัครงานค่ะ"" มาสมัครต่ำแหน่งอะไร""หนูเลือกได้ด้วยเหรอคะ"" ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ"" ขอโทษค่ะ เด็กเสิร์ฟก็ได้ค่ะ""อืม ฉันชื่อเจ้ไฝ เป็นบอสของทุกคนที่นี่""ค่ะ คืนนี้มาเริ่มงานได้ ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ มาช่วยกันหน่อยก็ดี"" ขอบคุณค่ะ"ลิญาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจ ก่อนจะรีบกลับบ้าน เพื่อเตรียมเริ่มงานในคืนนี้ เธอจ้องมอง กระเป๋าแบรนด์เนมและเครื่องประดับมากมาย ก่อนจะนำของทุกอย่างไปขายทั้งหมด ทว่าจำนวนเงินที่ได้มา ก็ไม่ได้มากพอ ที่จะรักษาพ่อและแม

  • สงครามล่ามรัก   06

    ลิญาเล่าเรื่องราวทุกอย่างที่ครอบครัวของตัวเองนั้น กำลังประสบปัญหา ให้อธิบดีฟัง ก่อนชายหนุ่มวัยกลางคนนั้น จะคิดอะไรออกพร้อมกับจ้องมองใบหน้าสะสวยของหญิงสาว และให้คำตอบของเธอในทันที" ฉันยินดีช่วยหนู ถ้าหนูยินดีรับข้อเสนอของฉัน เช่นกัน"" พูดสิ่งที่คุณอาต้องการได้เลยค่ะ"" ฉันต้องการให้หนูหมั้นกับลูกชายของฉัน ถ้าหนูยินดีที่จะหมั้น และแต่งงานทันทีหลังเรียนจบ ฉันจะยอมช่วยเหลือครอบครัวหนูทุกอย่าง และจะลงทุนกับบริษัทพ่อของหนู ถ้าหนูยอมรับข้อเสนอของฉัน"อธิบดีจับจ้องใบหน้าหญิงสาวอย่างมีความหวัง เขาต้องการให้ลิญานั้น เข้ามาดัดนิสัยลูกชายตัวดีของเขา" เหตุผลคือฉันไม่อยากให้ลูกชายนั้นมีปัญหาเรื่องผู้หญิง และเพื่อค้ำประกันกับเงินที่ยืมไปเพราะจากที่ฉันคำนวนตัวเลขคร่าว ๆ มันมหาศาล หนูจะว่ายังไง ฉันก็แล้วแต่หนู ฉันไม่บังคับ กลับไปคิดดูก่อนก็ได้"" และข้อเสนอสุดท้าย หากหนูยอมหมั้นกับลูกชายฉัน ฉันยินดีส่งเสียหนูจนเรียนจบ"ลิญา กำหมัดในมือไว้แน่น การที่ชายหนุ่มตรงหน้าเธอเอ่ยแบบนี้ ไม่ต่างจากการให้เธอเอาตัวเข้าแลกแม้แต่น้อย" ขอบคุณในข้อเสนอ ดี ๆ ที่หนูไม่ต้องการนะคะ แล้วก็ขอโทษที่มารบกวน"" หนูกลับไปคิ

  • สงครามล่ามรัก   05

    " ลิญา กลับไปที่บ้านก่อนนะลูก ส่วนทางนี้ เดี๋ยวพ่อจะดูแลแม่เอง"" เราจะทำยังไงกันดีคะ พ่อ... เราจะเอาเงินที่ไหน ไปรักษาแม่"" พ่อพอจะรู้จัก คนใหญ่คนโตอยู่บ้าง นี่เป็นที่อยู่ของ เพื่อนพ่อ หนูไปขอความช่วยเหลือ ตามที่อยู่นี้นะ"" ค่ะพ่อ"ลิญาก้มมองแผ่นกระดาษที่เต็มไปด้วยที่อยู่ของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนของพ่อด้วยความดีใจ อย่างน้อยในช่วงเวลาเลวร้าย ก็ยังคงมีความหวังในการที่จะพึ่งพิง@บ้านลิญาใช้เวลาเพียงไม่นาน ลิญาก็กลับมาที่บ้านของตัวเอง เธอรวบรวมคว่มกล้าทั้งหมดที่มี หมายจะขับรถออกไปตามที่อยู่ ที่พ่อให้มา แต่ก็ยังไม่กล้าพอ ที่ไปขอความช่วยเหลือจากเขา เนื่องจากลิญานั้น ไม่ได้รู้จักอธิบดีเป็นการส่วนตัว ทว่าสถานการณ์ในตอนนี้ มันบีบบังคับให้เธอต้องไปที่บ้านหลังนั้น ไวกว่าความคิด ลิญาขับรถออกมาจากบ้านของตัวเอง ด้วยความเร็ว ก่อนจะมุ่งหน้าเพื่อไปที่นั่น ด้วยความร้อนใจใช้เวลาเพียงไม่นาน รถสปอร์ตคันหรูของหญิงสาว ก็ขับเคลื่อนมาที่บ้านของ อธิบดี ลิญา ก้าวขาลงจากรถด้วยท่าทีกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะรวบรวมกล้าทั้งหมดที่มี เดินย่างกรายเข้าไปในคฤหาสน์สุดหรู ลิญามองไปรอบๆ บ้าน ทว่ากลับไม่มีใครอยู่แถมยังเง

  • สงครามล่ามรัก   04

    “กลับมาแล้วค่า”ลิญาตะโกนลั่นบ้านขณะที่วิ่งขึ้นไปหาพ่อที่ห้องทำงาน เธอดีใจจนแทบจะเก็บความรู้สึกไว้ไม่ได้แล้ว แต่ก็ยังคิดแผนที่จะเซอร์ไพรส์พ่อกับแม่ที่น่าจะอยู่ในห้องทำงานด้วยกันลิญาค่อยๆ เปิดประตูและย่องเข้าไปในห้องทำงานพ่อ เมื่อเห็นพ่อแม่กำลังยืนคุยกันอยู่พอดี จึงจะเข้าไปเซอร์ไพรส์แต่ทว่า..“บ้านเรากำลังจะถูกฟ้องล้มละลาย ผมบริหารล้มเหลว”สิ่งที่ได้ยินจากปากผู้เป็นพ่อกลับเป็นเรื่องที่เซอร์ไพรส์เธอมากกว่าหลายเท่า ร่างเล็กหยุดชะงักพร้อมหัวใจที่สั่นเครือ ยืนฟังความล้มเหลวของพ่อที่สะสมมายาวนาน จริงๆ จะโทษพ่อก็ไม่ได้ เพราะเศรษฐกิจในตอนนี้มันทำให้ธุรกิจหลายอย่างไปต่อไม่ได้เรื่องธุรกิจที่ว่าแย่แล้ว คงไม่เท่ากับภาพตรงหน้าที่ลิญาพบเจอ อยู่ๆ ผู้เป็นแม่ที่ร้องไห้หนักก็เป็นลมล้มทั้งยืน พ่อที่ไม่ได้ตั้งตัวก็ทำอะไรไม่ถูกรีบอุ้มร่างแม่ขึ้น ลิญาที่แอบดูอยู่ก็รีบเข้าไปช่วยสองพ่อลูกยังไม่ได้เอ่ยถามอะไรกัน เพราะชีวิตของผู้เป็นแม่สำคัญที่สุด ลิญาร้องไห้ตลอดทางตั้งแต่บ้านจนถึงโรงพยาบาล หัวใจที่เต็มไปด้วยความสุขก่อนหน้านีแตกสลายไปชั่วพริบตาเมื่อรู้ว่าแม่เส้นเลือดในสมองแตก“อึก! ทำไมเป็นแบบนี้ค่ะคุณหมอ”

  • สงครามล่ามรัก   03

    “ไหนหล่ะครับหลักฐาน” “มีแน่นอนครับ ผมว่าคุณยอมถอนฟ้องแล้วรับเงินไปดีกว่านะครับ” ทนายหนุ่มบอกไปด้วยท่าทีสุภาพและยื่นหลักฐานผลตรวจจากแก้วที่สงครามดื่มให้พ่อนีน่าดู แต่นั้นก็ทำให้พ่อของนีน่ารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว สมองจินตนาการไปถึงตอนถูกฟ้องกลับ แล้วยิ่งรู้ว่าสงครามเป็นลูกคนมีเงินยิ่งรู้ถึงชะตากรรมตัวเอง สู้ไปก็คงไม่ชนะอยู่ดี “ตกลงครับ ผมจะถอนฟ้อง” “ขอบคุณครับ แล้วผมจะทำการโอนเงินค่าปลอบขวัญให้น้องนีน่าไม่เกินหนึ่งชั่วโมง” ทนายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพเช่นเคยก่อนที่จะเดินกลับไปหาสงครามคุณชายที่สร้างเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน “เรียบร้อยแล้วครับ นายน้อยกลับไปพักผ่อนเถอะ ทางนี้ผมจะจัดการเอง” สงครามรีบเดินออกมาจากสถานที่แสนอึดอัดทันที เขารู้อยู่แล้วว่าเรื่องแค่นี้ทนายของเขาจัดการได้ แต่สิ่งที่ทนายจัดการให้ไม่ได้คือพ่อของเขา ที่โทรมาสั่งให้กลับไปที่บ้านด่วนเลย ฟังจากน้ำเสียงก็รู้แล้วว่าท่านโกรธมากแค่ไหน สงครามที่รู้จักนิสัยของพ่อจึงรีบโทรไปอ้อนแม่ก่อนเลย สารภาพความจริงแค่สิบเปอร์เซ็นต์ให้แม่ฟัง เพื่อให้ท่านช่วยพูดกับพ่อตอนที่เขาไปถึง ไม่งั้นโดยพ่อบ่นหูชาแน่ เพียะ! ใบหน้าหล่อหันไปตามแ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status