Share

บทที่ 342

Author: ปาเย่วเซิ่งเซี่ย
แม่นมเหลียงมองดูอยู่ข้างๆ รู้แล้ว ไม่ต้องไปยุ่ง

จากนั้นก็พาทุกคนถอยออกไป แล้วปล่อยให้ทั้งคู่ได้จัดการเอง จะด่าหรือทะเลาะกัน แล้วแต่พวกเขาเลย ไม่ควรเข้าไปแทรกแซง

คุณหนูโกรธแล้ว หากพูดโน้มน้าวอยู่ข้างๆ กลัวว่าจะทำเอาความโกรธนี้เพื่มขึ้น เดิมทีคุณหนูก็ไม่ได้โกรธท่านอ๋องอยู่แล้ว แต่โกรธอาจารย์ของนางมากกว่า

ดังนั้นทิ้งทั้งสองอยู่ตามลำพัง นางถึงกับไม่ได้เป็นห่วงท่านอ๋อง

หลังจากเช็ดหน้า ล้างมือเสร็จแล้ว และบ้วนปากด้วยชาอุ่นๆ บนโต๊ะ จากนั้นเขาก็รู้สึกมีสติได้มากขึ้น

สร่างเมาแล้วก็จริง แต่กลับพบว่าซีซีโกรธแล้ว

เขารู้ว่าไม่ได้โกรธเขา เพียงแต่เวลาที่นางโกรธ ใบหน้าที่สวยงามของนางก็เยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง และงดงามมากทีเดียว

แสงของเทียนมงคลส่องสว่างทุกสิ่งในเรือนหอ และแถบผ้าแพรไหมที่ผูกเป็นรูปหัวใจนั้นมีติดไว้ทุกที่ ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจมาก

เขาไอเล็กน้อยแล้วถามว่า "รูปหัวใจพวกนี้ ส่วนมากเป็นฝีมือของข้า สวยไหม?"

ซ่งซีซีตักแกงให้เขา เงยหน้าขึ้นแล้วมองไปรอบๆ หากเขาไม่ได้บอก นางยังไม่ได้สังเกตเห็นแถบผ้าแพรไหมที่ผูกเป็นรูปหัวใจพวกนั้น มิใช่ว่ารูปหัวใจไม่มากพอ เพียงแต่คืนนี้ อารมณ์ของกระสับกระส่า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Tiwapon Prasertsarn
ท่านโง่แล้วหรือ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1653

    ยี่ฝางมีท่าทีไม่อยากเชื่อ ภารกิจอันหนักหนาเช่นนี้ กลับส่งไปเพียงเจ็ดคนเท่านั้นหรือ?นางเพิ่งกล่าวข้างนอกว่าจะพาซ่งซีซีพวกเขาไปด้วย เพราะคิดจะอาศัยฐานะของซ่งซีซี ขอทหารจากท่านแม่ทัพเซียวเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อความปลอดภัยของตน และหวังจะได้สร้างความชอบในศึกแต่บัดนี้กลับกล่าวว่าจะส่งไปเพียงเจ็ดคน เรื่องสร้างผลงานขอวางไว้ก่อน ขอแค่รักษาชีวิตกลับมาก็ถือว่าโชคดีแล้วความเสี่ยงมากกว่าผลตอบแทน ยี่ฝางหาใช่คนโง่ ย่อมไม่เต็มใจอยู่แล้วแต่นางหาได้ปฏิเสธทันที เพียงลุกขึ้นมองไปยังซ่งซีซี ถามว่า “พวกเจ้าตั้งใจจะไปกันเพียงห้าคนแต่แรกหรือ? พวกเจ้ามั่นใจนักหรือว่าจะทำภารกิจได้โดยไม่มีผิดพลาดแม้แต่น้อย?”ซ่งซีซีสบตานางตอบกลับ “สรรพสิ่งย่อมไม่อาจไร้ซึ่งความผิดพลาด เพียงพยายามให้ถึงที่สุดก็พอแล้ว”ยี่ฝางขมวดคิ้ว “เช่นนั้นพวกเจ้ามั่นใจเพียงใด?”“ราวหกถึงเจ็ดส่วนเถิด แม้ไม่อาจสำเร็จภารกิจ ก็ยังสามารถถอนตัวได้โดยปลอดภัย”เดิมทีซ่งซีซีไม่คิดจะตอบคำถามนี้ ทว่าเมื่อมีท่านตาและบรรดาแม่ทัพอยู่ด้วย คำตอบที่ให้ยี่ฝางจึงเท่ากับตอบพวกเขาไปด้วยยี่ฝางกล่าว “คลังเสบียงย่อมมีทหารเฝ้าแน่นหนา พวกเจ้าไปกันเพียงห้าคน

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1652

    ยืนอยู่สักพัก ก็เป็นยี่ฝางที่นึกอะไรขึ้นมาได้ก่อน พลันเปลี่ยนท่าทีเสียดสีเมื่อครู่ ก้าวขึ้นมาถามกุ้นเอ่อร์ว่า “พวกเจ้าก็มาขออาสาไปเผาคลังเสบียงหรือ?”“พวกเจ้าก็เหมือนกันหรือ?” กุ้นเอ่อร์ย้อนถามกลับ“ข้าเห็นว่าพวกเจ้าฝีมือก็ไม่เลว หากร่วมเดินทางไปด้วยกันก็ดี แต่ขอพูดไว้ก่อน ทุกสิ่งทุกอย่างต้องฟังคำสั่งของข้ากับแม่ทัพจ้าน”ยี่ฝางเคยสังเกตพวกเขาในสนามรบ พวกเขาท่าทางคล่องแคล่ว ออกหมัดรวดเร็ว สองศึกใหญ่ผ่านไป ยังไม่เห็นใครได้รับบาดเจ็บ ทั้งยังเป็นผู้ที่บุกแนวหน้า หากมิใช่ฝีมือกล้าแกร่ง คงสิ้นชีพไปนานแล้วอีกทั้ง ยี่ฝางรู้ดีว่า ซ่งซีซีคือหลานสาวแม่ทัพใหญ่เซียว หากนางร่วมทางไปด้วย แม่ทัพใหญ่เซียวคงจัดทหารร่วมพลเพิ่มขึ้นอีก ความเสี่ยงย่อมลดลง โอกาสสำเร็จก็เพิ่มขึ้น ไม่ว่าอย่างไร ก็ถือเป็นโอกาสสร้างความชอบแท้จริงแล้ว ตอนที่แม่ทัพจูพูดกับนาง นางยังไม่อยากไปเสียด้วยซ้ำ การลอบเข้าเมืองลู่เปินเอ่อร์นั้นอันตรายยิ่ง หากพลาดขึ้นมา อาจไม่ได้แม้แต่ซากศพกลับคืนแผ่นดินทว่าเมื่อใคร่ครวญอย่างถี่ถ้วน นางกลับเห็นว่านี่คือโอกาสสร้างผลงานนางเป็นใครกันเล่า?นางคือขุนพลหญิงที่แม้แต่ไทเฮายังกล่าวชมด้วยป

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1651

    ซ่งซีซีและพวกถูกไล่ออกไปยืนรออยู่หน้าประตู ข้างในแม่ทัพทั้งหลายกำลังหารืออย่างลับๆ ชั่งน้ำหนักระหว่างคุณและโทษ คิดหาหนทางอื่นว่าอาจมีหรือไม่หมั่นโถวหมอบอยู่ใต้ระเบียง เงยหน้ามองกุ้นเอ่อร์แวบหนึ่ง “เจ้าตอนนี้อย่างไรก็ถือเป็นขุนนางแล้ว เจ้าว่า หากพวกเราย่างกรายไป โอกาสชนะจะมีเพียงใด?”กุ้นเอ่อร์หันไปมองซ่งซีซี “แล้วเจ้าคิดว่าอย่างไร?”ซ่งซีซีกล่าวว่า “แน่นอนว่ามีอุปสรรค แต่ยังดีกว่าการส่งทหารทั้งกองไป โอกาสสำเร็จย่อมมีมากกว่า อีกทั้งความเสี่ยงต่ำกว่า หากแม้ไม่อาจทำสำเร็จ พวกเราก็ยังสามารถล่าถอยได้โดยปลอดภัย”เฉินเฉินก็พูดเสริมว่า “จริงอย่างที่สุด หากเรื่องการหนีล่ะก็ พวกเรานี่แหละอันดับหนึ่ง”เสิ่นว่านจือถลึงตาใส่นาง “หนีอะไร? ต้องเรียกว่าตัวเบา พวกเราตัวเบายอดเยี่ยมอันดับหนึ่งต่างหาก”เฉินเฉินหัวเราะ “ใช่แล้วล่ะ ตัวเบาของพวกเรานั้นอันดับหนึ่งจริงๆ งานนี้หากไม่ให้พวกเราทำ แล้วจะให้ใครเล่า?”ขณะกำลังพูดอยู่ ก็เห็นทหารรักษาการณ์เดินเข้ามา รายงานหน้าประตูว่าจ้านเป่ยว่างกับยี่ฝางขอเข้าเฝ้าซ่งซีซีรีบยืนตัวตรง แววตาแฝงไว้ด้วยความระแวดระวังไม่อาจปล่อยให้พวกเขาไปยังเมืองลู่เปินเอ่อร์

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1650

    เสียงกลองศึกดังขึ้นพร้อมกันทั่วสนามรบ สถานการณ์ยังคงดุเดือด ซีจิงต่างกระวนกระวายยิ่งกว่าวันก่อน ต่างคนต่างพุ่งเข้าใส่ประหนึ่งไม่กลัวตายซูลันซือไม่ได้ออกศึก หากแต่บัญชาการอยู่ด้านหลัง ซ่งซีซีจึงคิดว่าการจับโจรต้องจับหัวหน้าเสียก่อนนั้นทำไม่ได้ในสถานการณ์ที่ศัตรูเหนือกว่าหลายเท่า แม่ทัพใหญ่เซียวจึงลงศึกด้วยตนเอง และนำทัพอยู่แนวหน้า เพื่อปลุกใจทหารให้ฮึกเหิมซ่งซีซีเป็นกังวลยิ่ง กลัวว่าเขาจะถูกธนูจนบาดเจ็บสาหัส ด้วยเหตุนี้ แม้อาจทำให้ตนถูกเปิดโปง นางก็จำต้องเบียดเข้าไปใกล้เขาเหล่าบุตรหลานตระกูลเซียวต่างก็ล้อมคุ้มกันแม่ทัพใหญ่เซียวไว้ แม่ทัพใหญ่เซียวจึงฮึกเหิมยิ่งนัก นำขุนพลทะลวงศัตรูออกไปซ่งซีซีจึงมีสมาธิต่อสู้กับข้าศึก ศัตรูแต่ละรายล้มลงใต้ปลายทวนของนางแม่ทัพใหญ่เซียวสังเกตเห็นนางเข้า แต่ยังจำไม่ได้ว่าเป็นใคร จนกระทั่งมีลูกธนูดอกหนึ่งพุ่งมาทางเขา ซ่งซีซีจึงกระโจนขึ้น หมุนทวนในมือสะบัดลูกธนูนั้นตกลง แล้วหันกลับไปมองเขาเพียงครู่เดียว แม่ทัพใหญ่เซียวจึงจำได้ว่านางเป็นใคร ถึงกับตกตะลึงเพียงแต่สนามรบกำลังระอุ แม่ทัพใหญ่เซียวจึงทำได้เพียงตะโกนบอกนางว่า “ระวังตัวด้วย”ซ่งซีซีรู้ว่

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1649

    ซ่งซีซีไม่คิดไม่ฝันว่าจ้านเป่ยว่างจะจำตนได้ตั้งแต่แรกเห็น เพียงแต่เรื่องนี้ก็ไม่เป็นไร ขอแค่ท่านตากับท่านลุงทั้งหลายไม่อยู่แถวนี้ ไม่ถูกจับได้ก็พอนางรีบดึงเสิ่นว่านจือและคนอื่นๆ ไปยังอีกด้านหนึ่ง เร่งจัดการศพของทหารที่เสียชีวิตให้เสร็จโดยเร็วเมื่อเวลาล่วงเลยถึงกลางดึกหลุมศพใหญ่ทั้งเจ็ดหลุมก็ถูกกลบดินจนเต็ม ทหารทุกนายยืนไว้อาลัยอย่างเงียบงันบางคนร้องไห้โดยไร้เสียง บางคนเศร้าหมองสะเทือนใจ บางคนโกรธแค้นแทบทนไม่ไหว…แม่ทัพหลูสั่งให้ทุกคนกลับไปพักผ่อน ส่วนตนจะไปตรวจนับกำลังพล และลงชื่อผู้เสียชีวิตในบัญชีทหารที่พลีชีพทุกคนต่างทยอยกันเดินกลับ ไม่มีผู้ใดเอ่ยวาจาซ่งซีซีเดินอยู่ด้านหน้าของจ้านเป่ยว่างกับยี่ฝาง แล้วได้ยินเสียงสนทนาเบาๆ จากด้านหลังว่า “นางคือคุณหนูซ่งที่เจ้าตามจีบหรือ? มองผิดไปรึเปล่า? ผู้หญิงสูงศักดิ์เช่นนั้น จะลงสนามรบได้อย่างไร?”“ไม่ผิดแน่ คือนาง” จ้านเป่ยว่างตอบเบาๆ“เหอะ” ยี่ฝางหัวเราะเยาะ “เจ้าทำหน้าแบบนั้นเพื่ออะไรกัน? คนเขาปฏิเสธเจ้าตั้งแต่ต้น เห็นเจ้าไม่คู่ควร ยังจะมานั่งเศร้าอยู่อีกหรือ?”“ไม่ใช่ เพราะเห็นพี่น้องเสียชีวิตมากมายแบบนี้ จะไม่เสียใจได้อย่างไร?

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1648

    สู้รบจนเลือดโชกตลอดทั้งวัน จนกระทั่งตะวันตกดิน กองทัพแคว้นซีจิงก็ถอยออกจากกำแพงอ่างทว่า ประตูและกำแพงของกำแพงอ่างถูกทำลายจนหมดสิ้น ไม่อาจใช้ขวางข้าศึกได้อีกพวกเขาถอยในตอนนี้ พรุ่งนี้ย่อมกลับมาอีกแน่นอน เพียงแค่ฟ้ามืดไม่เหมาะกับการรบจึงยอมถอยไปก่อนเท่านั้นคราเมื่อพวกเขาถอย กลับไม่ได้นำศพของทหารตนเองกลับไป ทว่ากลับราดน้ำมันลงบนศพ แล้วจุดไฟเผาเสียสิ่งที่ถูกเผา ไม่เพียงแค่ศพทหารซีจิง หากแต่รวมถึงศพของทหารแห่งชายแดนเฉิงหลิงด้วย แม่ทัพใหญ่เซียวรีบสั่งให้คนช่วยกู้ศพกลับมา เกรงว่าทุกศพจะกลายเป็นเถ้าธุลีไปพร้อมกันหมดแต่เพราะถูกเผาด้วยน้ำมันเพลิง ไฟลามอย่างรวดเร็ว จึงสามารถช่วยกลับมาได้เพียงเล็กน้อย ทหารที่เหลือล้วนถูกไฟเผาจนไหม้เกรียม ไม่อาจจำแนกได้ว่าใครเป็นใคร ไม่อาจรู้ว่าเป็นศพของทหารแคว้นซางหรือแคว้นซีจิง สุดท้ายก็ต้องฝังรวมกันไปเดิมทีนายท่านเซียวสามตั้งใจจะตามหาเจ้าทหารกล้าผู้นั้นหลังศึกจบ ทว่ายังหาไม่พบ จึงคิดว่าน่าจะถูกส่งไปช่วยฝังศพแล้วซ่งซีซีและพวกก็ถูกส่งไปช่วยฝังศพจริง งานเช่นนี้สำหรับซ่งซีซีแล้วไม่ใช่ครั้งแรก แต่คนอื่นๆ ล้วนไม่เคยทำ จึงรู้สึกสะเทือนใจนักไม่ใช่เพียงพว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status