LOGINShare
บทที่ 6
Last Updated:
2025-09-22 14:03:42ทั้งหมดพูดคุยกันด้วยภาษาอังกฤษ คงเพราะมีคนในกลุ่มหลายคนน่าจะเป็นลูกครึ่งหรือไม่ก็ต่างชาติ
ฉันฟังออกว่าพวกเขาพูดอะไร ถึงฉันจะไม่ได้ศึกษาในโรงเรียนนานาชาติ แต่ฉันก็เป็นพวกเก่งด้านภาษา ฝึกอ่านฝึกฟังและพูดตามยูทูบที่มีช่องสอนภาษาฟรีมากมาย
“เมื่อไหร่ยูจะใจอ่อน” เสียงของผู้หญิงลูกครึ่งถามคุณยูอย่างหยอกล้อ เพื่อนคนอื่นก็ส่งเสียงเฮเหมือนเชียร์คนทั้งคู่ พวกเขาหยิบแก้วแชมเปญจากถาดที่ฉันยกมาเสิร์ฟ
ฉันเดินเลี่ยงออกมายังได้ยินพวกเขาหัวเราะและหยอกล้อกัน ไม่มีใครมองเห็นฉันด้วยซ้ำ พวกเขาเห็นแค่ถาดของเครื่องดื่ม หน้าตาหรือรูปร่างที่ไม่ได้โดดเด่น
ยิ่งเวลาไม่ได้แต่งหน้าฉันยิ่งเหมือนเด็กสาวที่เพิ่งจะโต ตัวเล็ก ๆ หน้าจืด ๆ ไม่มีตรงไหนที่ดึงดูดใจเพศตรงข้าม
กว่างานจะเลิกก็เกือบห้าทุ่ม ฉันอาบน้ำและเข้านอนเกือบเที่ยงคืน
“เหนื่อยไหม” เสียงของแม่ถามในตอนที่ฉันนอนอยู่บนเตียง แม่นั่งอยู่ขอบเตียง มือสากของแม่ลูบใบหน้าของฉันอย่างห่วงใย
“ไม่หรอกค่ะ สนุกดี” เหนื่อยแค่ไหนก็ห้ามพูด ฉันเคยเห็นแม่ร้องไห้มาแล้ว ฉันรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้เติบโตด้วยฐานะอย่างแม่
“อืม มะลิของแม่เก่ง คุณท่านให้เงินมาด้วย ถือเป็นค่าจ้างของคืนนี้” แม่ยื่นธนบัตรสีเทาสองฉบับให้ ฉันยิ้มรับ เก็บเงินไว้ใต้หมอน ฉันไม่มีเงินเดือนเหมือนแม่ มีงานให้ช่วยในบางครั้งคุณท่านก็ให้เป็นเงินตอบแทนเป็นครั้ง ๆ ไป
ไม่ต่างจากลูกชายของท่าน ให้เงินเป็นครั้ง ๆ ไป ให้เมื่อได้ใช้งาน แต่เงินที่คุณท่านให้กลับไม่ทำให้รู้สึกปวดใจเท่ากับเงินที่ได้จากเขา
“ใครเหรอจ๊ะแม่ที่มาวันนี้” ฉันอดถามไม่ได้ เพราะดูก็รู้ว่าน่าจะเป็นคนพิเศษ ไม่อย่างนั้นคุณท่านคงไม่เปิดบ้านต้อนรับขนาดนี้ ทั้งยังจ้างเชฟมาทำอาหารให้ด้วย
“ครอบครัวที่คุณยูจะไปอยู่ด้วยตอนเรียนต่อที่อังกฤษ”
“คุณยูจะไปเรียนต่อเหรอคะ” ฉันไม่เคยรู้ คิดว่าจบแล้วเขาจะทำงานหรือไม่ก็เรียนต่อในประเทศ
“ใช่ อีกไม่กี่เดือนคุณยูก็จะจบแล้วนี่”
ใช่ อีกไม่กี่เดือน เวลาของฉันกับเขาเหลืออีกไม่กี่เดือนแล้วสินะ
“ว่าแต่มะลิสนุกไหม มีเพื่อนเยอะหรือยัง” แม่เปลี่ยนจากเรื่องลูกของเจ้านายมาเป็นเรื่องลูกของตนเอง
“สนุกค่ะแม่ มีทั้งเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันกับเพื่อนที่อยู่สาขาเดียวกัน แต่เรียนยากมากเลยค่ะ” ฉันกอดเอวแม่ ขยับตัวไปนอนหนุนตักแม่ มองแม่แล้วก็ยิ้มทุกครั้ง แม่อายุเพิ่งสามสิบหกย่างสามสิบเจ็ด ยังสาวอยู่มาก ถ้าแม่แต่งเนื้อแต่งตัว คนคงคิดว่าเป็นพี่สาวฉันมากกว่าเป็นแม่
“ก็เราเลือกเรียนเอง น่าจะเรียนสายภาษาอย่างที่ตัวเองถนัด” แม่บ่นอุบเพราะรู้ว่าฉันไม่ชอบสายคำนวณเลยสักนิด
“ก็คุณท่านบอกว่าเรียนสายนี้จะรับเข้าทำงานทันทีนี่นา” นั่นเป็นแค่เหตุผลรองที่ฉันใช้อ้างกับแม่ เหตุผลหลักและเหตุผลจริง ๆ คือฉันอยากอยู่ใกล้ ๆ คุณยู ไม่ว่าตอนเรียนหรือตอนทำงาน ความหวังเล็ก ๆ ของฉัน โอกาสที่น่าจะพอเป็นไปได้
ไม่นานแม่ก็หลับไปแล้ว ส่วนฉันยังลืมตาโพลงในความมืด ในหัวคิดเรื่องเขาไม่หยุด
หัวใจมันร้อนรุ่ม ทั้งคนที่เขาชอบ คนที่ชอบเขา ผู้หญิงที่เขาเกี่ยวข้อง นอกจากฉัน เขาจะมีคนอื่นอีกไหมนะ น้ำตาเจ้ากรรมไหลหยดลงหมอนเบา ๆ
อึดอัด นี่คือความรู้สึกที่ฉันเป็น
เช้าวันอาทิตย์
ฉันตื่นขึ้นมาไม่สดชื่นเลยสักนิด คงเพราะเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ คิดเรื่องเขาทั้งคืน เวลานี้แม่คงไปดูแลคุณย่าแล้ว เดี๋ยววันนี้ฉันต้องไปเยี่ยมคุณย่าก่อนที่จะกลับหอ
ฉันเลือกจะกลับวันนี้เลย เพราะพรุ่งนี้มีเรียนเช้า ไม่รู้ว่าคุณยูจะกลับวันนี้หรือพรุ่งนี้เช้า แต่ก็ช่างเถอะ เขาจะกลับตอนไหนก็เรื่องของเขา เพราะอย่างไรเสียฉันก็ไม่มีวาสนาได้นั่งรถเขาอยู่แล้ว
ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัว จะได้ขึ้นไปช่วยงานแม่ที่ห้องคุณย่า เพียงไม่นานฉันก็เดินมาถึงหน้าห้องของคุณย่า อดไม่ได้ที่จะเหลือบไปมองห้องฝั่งตรงข้าม เขาน่าจะยังหลับอยู่
ฉันเคาะห้องสองทีก่อนจะเปิดเข้าห้องของคุณย่า หญิงชราวัยเจ็ดสิบนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง แม่กำลังจัดการเป่าผมให้ท่านอย่างเบามือ
“มะลิมานี่” ท่านเรียกและกวักมือให้ฉันเดินเข้าไปหา ฉันนั่งลงข้าง ๆ ท่านพลางก้มกราบบนตักอย่างที่เคยทำ
“สวัสดีค่ะ คุณย่าภา” คุณย่าภาหรือคุณภาสินี แม่ของคุณภิรัชพ่อของคุณยู ภรัณยู คุณย่าภาอายุเจ็ดสิบแล้ว แต่ก็ยังแข็งแรง มีแค่บางวันเท่านั้นที่จะต้องมีคนนอนเฝ้า ส่วนมากในเวลาที่ท่านป่วย อย่างเช่นครั้งนั้นที่ฉันนอนเฝ้าเพราะท่านเจ็บเข่า
Latest chapter
สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ) บทที่ 73 (จบ)
เหตุการณ์นั้นฝังลึกในใจของเด็กหญิงตัวน้อย เธอไม่ได้กลัวหมา แต่เธอฝังลึกความทรงจำที่เขาปกป้องเธอ จากความรักของเด็กหญิงคนหนึ่ง เมื่อเวลาผ่านไป ทั้งสองโตขึ้น มะลิน้อยก็ได้รับรู้ว่าเธอรักเขาอย่างที่ผู้หญิงคนหญิงจะรักผู้ชายคนหนึ่ง แต่เพราะรู้ฐานะของตัวเอง เธอจึงพยายามหักห้ามใจ แต่การกระทำของเธอกลับแสดงออกเหมือนว่าเธอพยายามตีตัวออกห่างจากเขา สรรพนามที่เรียกขานก็เปลี่ยนตามช่วงวัยและความห่างกันของฐานะและความสัมพันธ์ จาก ‘พี่ยู’ เขากลายเป็น ‘คุณยู’ ของเธอเมื่อใดกันนะ ภรัณยูเองก็ไม่ค่อยพอใจกับการเรียกขานที่ห่างเหินของเธอ แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อมันเป็นความต้องการของเธอ แต่เมื่อภรัณยูเข้าเรียนชั้นมัธยมปลาย เขาก็เข้าเรียนที่โรงเรียนที่ติดอันดับท็อปของโรงเรียนที่ว่าเข้าเรียนยากที่สุด ส่วนเธอเองยังเรียนชั้นมัธยมต้นที่โรงเรียนใกล้บ้าน ความห่างยิ่งทำให้ทั้งสองห่างกันมากกว่าเดิม สาวน้อยตีตัวออกห่าง ไม่ค่อยพูดจากับเขาเหมือนอย่างเคย เธอหลบหน้าเขาเพราะความขัดเขิน แต่เขากลับคิดว่าเธอไม่อยากเจอหน้าเขาเพราะคงไม่พอใจที่เขาดูเธอเรื่องกา
สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ) บทที่ 72
“ไม่พี่จะใช้ความผิดครั้งนั้น ลงโทษและยำยีเธอ” ผมจับคนตัวเล็กให้นอนหงาย ตรึงสองแขนเธอไว้ด้วยสองมือของผม “คุณยูขา อย่าย่ำยีมะลิเลยนะคะ มะลิสำนึกผิดแล้ว อา...อย่าค่ะ” ผมกลั้นขำกับคนที่บอกผมไม่ให้ย่ำยีแต่กลับครางสยิวทั้งยังใช้สองขาเกี่ยวเอวผมไว้แน่น “เธอต้องได้สำนึกผิดทั้งคืนมะลิ ให้สมกับที่เธอทรมานฉัน” ผมเองก็เล่นใหญ่ไม่แพ้กัน ต้องทำเสียงแข็งและหน้าดุดัน ปล้นจูบคนใต้ร่างอย่างหิวโหย “อย่าค่ะ...อย่าทำมะลิเลย” ร้องห้ามแต่กลับแอ่นหน้าอกให้ผมได้ลงลิ้นกับสองเต้างาม “เธอไม่มีทางหนีฉันพ้นมะลิคืนนี้ เธอต้องได้ครางทั้งคืน” ผมว่าและละมือจากขอมือบางเพื่อจะถอดชุดนอนของเธอให้พ้นร่าง “มะลิกลัวแล้วอย่าทำอะไรมะลิเลย” โห เล่นเนียนมากเมียกู ทำเสียงสั่นด้วย ปากร้องห้ามแต่มือเมียผมกำลังดึงรูดกางเกงนอนผมลงให้สิ่งที่กำลังชูชันดีดผึง “ฟาดมือไหม” ผมแกล้งถามเมื่อเจ้ากร่างโตเต็มวัยและกระเด้งฟาดมือเมียรักเบา ๆ “ซ่าจริงนะเดี๋ยวได้ร้องไห้ไม่หยุด” เธอไม่ได้ขู่ผมแต่กำลังขู่เจ้ากร่างที่ตอนนี้เริ่มจะร้องไห้น้ำตาปริ่ม ๆ แล้ว อา...เมียโคตรเด็ดเป็นอย่าง
สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ) บทที่ 71
เจ้ามะระน้อยของพ่อที่พยายามจะเป็นน้องวิน แต่เพราะเจ้าตัวยังไม่คุ้นชินกับชื่อนี้ สุดท้ายผมและมะลิจึงต้องเรียนว่า ‘ภาวิน’ เจ้าตัวถึงจะยอมหัน สุดท้ายแล้วชื่อเล่นที่คนในครอบครัวหรือคนสนิทจะรู้ก็คือชื่อมะระ ส่วนอีกชื่อที่เป็นทั้งชื่อเล่นและชื่อจริงคือเด็กชายภาวิน ภาวินเติบโตมาอย่างดี เรียนเก่งตั้งแต่เล็ก ๆ และอย่างหนึ่งที่ลูกชายผมจะไม่ทำคือการเรียนพิเศษ แรก ๆ คุณปู่คุณย่าก็ไม่ยอมกลัวว่าหลานจะเรียนไม่ทันเพื่อน “ปู่กับย่าต้องการเกรดเฉลี่ยเท่าไหร่” นั่นคือคำถามของเด็กชายวัยสิบสามที่กำลังศึกษาชั้นมัธยมต้นปีที่หนึ่ง ผมกับมะลิต้องก้มขำ “สามจุดหกได้ไหมลูกมะระ ถ้าต่ำกว่านี้ย่ากลัวว่าหลานจะสอบที่อยากเรียนไม่ได้” แม่ผมหรือผู้เป็นย่าบอกอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เพราะแม่ผมนั่นแหละที่สปอยด์หลานเกินไป พอโตขึ้นเด็กชายภาวินก็เลยทำให้ปู่ย่า วินเวียนศีรษะแบบนี้แหละ สำหรับผมกับมะลิเราตกลงกันไว้แล้วว่าไม่อยากให้ลูกเรียนพิเศษ เพราะมะระเองตอนเด็กก็เน้นเรียนพิเศษด้านกิจกรรม ไม่ค่อยได้เรียนพิเศษด้านวิชาการมากนัก แต่เมื่อขึ้นชั้นมัธยมคุณย่าหรือแม่ของ
สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ) บทที่ 70
“อ้าว! แค่จะชิมไง อยากรู้รสชาติ นะครับที่รัก” ผมใช้คำออดอ้อนที่รู้ว่าเธอต้องใจอ่อน ใบหน้างามงอง้ำนิดหนึ่งก่อนจะพยักหน้ายอม หน้าอกของเธอขยายใหญ่ขึ้นกว่าตอนท้องเสียอีก เส้นเลือกสีเขียวใต้ผิวเนื้อสีขาวเห็นชัดเจน ปลายยอดถันยังสีชมพูระเรื่อเหมือนอย่างเคย “พี่ยู อื้อ...อย่าเลีย” “โทษที ลืมตัว” พอเห็นนมเมีย แม่งก็อยากเลียทุกที สุดท้ายต้องห้ามใจ ผมลองดูดน้ำนมเธอเบา ๆ อย่างที่เจ้าลูกชายทำ หวานมาก...มิน่าละเจ้ามะระถึงได้ชอบสามเดือนต่อมา ผมมองเจ้าก้อนมะระยัดไส้ที่ตัวอวบอ้วน กำลังดูดนมแม่ไม่หยุด กินจุไม่มีใครเกิน แต่ก็ดีที่เจ้าก้อนไม่เจ็บไม่ป่วย น่ารักน่าหยิกเหลือเกิน แต่อย่าได้หยิกลูกเชียวนะ ไม่อย่างนั้นแม่มะลิใจดีจะกลายร่างเป็นแม่เสือสาวทันที คนอะไรดุจริง ๆ ถ้าเกี่ยวกับลูก “อย่าซน” “ก็ลูกกินข้างหนึ่ง อีกข้างก็แบ่งพี่หน่อย” เห็นเจ้าก้อนกินแล้วมันก็หิวตามลูก ไม่ได้กินนมเมียมาตั้งหลายเดือนแล้ว “พี่ยูดูดแรง” เธอว่าผม “ดูดนมเมียใครเขาดูดค่อยกันเล่า ก็ต้องดูดแรง ๆ ทั้งนั้นแหละ ไม่งั้นเธอจะเสียวเหรอ” ผ
สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ) บทที่ 69
“ได้สิ” ว่าแล้วเขาก็เบียดตัวเข้ามาในห้องนอนฉัน จัดการรูดชุดนอนฉันออกจากร่าง แล้วเป็นเขาเองที่ใส่ชุดนอนของฉัน ฉันหัวเราะชอบใจเสียงดังกับคนตัวเท่าหมีใส่ชุดนอนผ้าไหมบางเบา ทั้งส่วนกลางกายยังดุนดันกระโปรงชุดนอนจนผิดรูป “คับเป้าจัง” เขาว่าทั้งยังลูบตรงเป้าที่ว่า “คับแล้วจะใส่ทำไมคะ ถอดออกเลยสิ” คำพูดกับท่าทางแสนยั่วยวนของฉันนั้น ทำให้ผู้ชายแท่งร้อนอย่างเขาอยากจะฉีกชุดนอนเพื่อกระโดดขึ้นเตียงทันที “ถอดยากจัง ช่วยหน่อย” เพราะชุดนอนมันคับ ทำให้ตอนถอดนั้นยากจนฉันต้องลงมือช่วย ฉันคาชุดนอนไว้ปิดหน้าและล็อกแขนเขาไว้ด้วยชุดนอน กลายเป็นว่าเวลานี้ คุณยูเหมือนโดนมัดมือและปิดตาด้วยผ้าผืนบาง “หาอะไรเล่นกันไหมคะ” ฉันใช้ลิ้นแตะยอดอกเขา ถามเขาด้วยเสียงกระเส่า “เล่นครับ เล่นพี่แรง ๆ นะครับ” “ค่ะ มะลิจะเล่นแรง ๆ ถ้าทนไม่ไหว บอกให้หยุดได้นะคะ” “พี่ชอบแรง ๆ พี่อดทนเก่ง มะลิก็รู้” “เหรอคะ คงต้องพิสูจน์” ฉันหัวเราะคิก และเริ่มเล่นกับเขาอย่างที่เคยคิดอยากทำมานาน แต่เพราะความเขินอายในวันวานไม่กล้าที่จะแสดงออก “อา..
สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ) บทที่ 68
“คิดอะไรอยู่” “เปล่าค่ะ” ฉันก้มหน้าด้วยความอาย “ใกล้อิ่มแล้ว ไปเปิดน้ำให้หน่อย อยากแช่น้ำอุ่น” เขาสั่ง ฉันที่รู้ดีว่าหลังจากกินมาม่ารอบดึกแล้ว ส่วนมากเขาจะจบด้วยอะไร “ค่ะ” เพราะว่ารู้และก็รอคอยสิ่งที่จะเกิดขึ้นอยู่ในใจ เราสองคนเหมือนน้ำมันกับไฟ ขอให้มีโอกาส เฝ้ารอวันที่ผู้ใหญ่ไม่อยู่และแอบได้เสียกัน “มะลิ เดี๋ยวก่อน” “เธอต้องติวนะ เดี๋ยวเข้ามหา’ลัยไม่ได้” เขาว่า ฉันไม่ได้พูดอะไร เพราะรู้ว่าเขาคงมีเรื่องจะพูดต่อ “ต่อไปเสาร์อาทิตย์ไปติวหนังสือที่คอนโดฉัน” นี่เป็นการลักลอบเจอกันนอกสถานที่สินะ หัวใจฉันเต้นโครมคราม ทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจที่จะได้อยู่กันตามลำพังทั้งวัน “คิดอะไรอยู่ครับ” คำพูดเขาทำให้ฉันกลับมาอยู่กับปัจจุบัน “คิดถึงเมื่อก่อนค่ะ” ฉันบอกอย่างไม่ปิดบังความคิด “เวลาดึกที่พี่แกล้งหิวใช่ไหม”ฉันนิ่วหน้ากับคำว่า ‘แกล้งหิว’ “หมายความว่าไง ‘แกล้งหิว’” ฉันถามเสียงขุ่น “ก็หมายความว่า ที่บอกว่าหิว ไม่ได้หิวจริง แค่อยากอยู่กับเธอไง” เขาพูดหน้าตาย ไม่คิดจะปกปิดเลยสักนิด
You may also like
วิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์53.7K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์75.4K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน51.7K viewsจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์31.1K viewsลุงเข้มพลังช้าง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ2.2K viewsประธานมาเฟียร้ายรัก (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น22.4K viewsคาสโนว่าร้อยรัก
วรดร/กัญนิชา/วิรัญชนา161 viewsลุ้นรักวิวาห์ร้อน
อักษรปรุงรัก782 views
