공유

บทที่ 4

last update 최신 업데이트: 2025-06-08 13:42:14

บทที่ 4 เด็กขี้อ่อย

"หายหัวไปไหนมาวะ?" บอมเอ่ยถามเพื่อนรักที่เพิ่งเดินทำหน้ามุ่ยเข้ามา "เสือก!!" ตอบสั้นๆได้ใจความ

"เออไม่ถามแล้วก็ได้วะแม่ง!!" บอมหันไปยักไหล่ให้เพื่อนรักอย่างอาทิตย์และทั้งสองก็หรี่ตามองแล้วยกยิ้มมุมปากรู้กัน

"ได้ยินข่าวว่าวันนี้วันเกิดของไอ้แมนไม่ใช่เหรอวะ" บอมเปรยขึ้นลอย ๆ และหันไปยิ้มให้อาทิตย์ เป้พ่นลมหายใจออกหนัก ๆอย่างนึกรำคาญเพื่อนทั้งสอง

"มึงไม่พาน้องไปเลี้ยงวันเกิดหน่อยเหรอวะ" อาทิตย์เสริมขึ้น "ต้องถามมันว่าอยากให้กูพาไปไหม" เขาตอบส่งๆอย่างนึกรำคาญ

"เอาเป็นว่ากูจะเลี้ยงก็แล้วกันนะ ถ้าอยากไปก็ไปถามมันด้วย" ว่าจบเขาก็เดินออกมาจากตรงนั้นแล้วเดินเข้าไปในอาคารเรียนทันที บอมและอาทิตย์ยิ้มกว้างมองหน้ากัน

"เมียมึงอนุญาตให้ไปแน่นะไอ้อาทิตย์" บอมถามเสียงเรียบในขณะที่เขากำลังกดโทรหาแมนนี่ อาทิตย์ไม่ได้ตอบอะไรแต่พยักหน้าเป็นคำตอบแทน

"ไอ้แมนวันนี้วันเกิดเองเดี๋ยวพี่เป้จะพาไปเลี้ยงเจอกันที่เดิมนะ"

(เย้.....) เสียงที่คุ้นหูแต่ไม่ใช่เสียงของแมนนี่ อาทิตย์ถอนหายใจหนักๆอย่างปลงตกเมื่อเสียงร้องเย้ที่ดังมาจากปลายสายคือเสียงของไอริณ

"กูไม่อยากไปแล้วว่ะ" อาทิตย์พูดขึ้นอย่างเซ็งๆ เมื่อคิดว่าเมียจะไปด้วย บอมกลั้นหัวเราะกับสีหน้าที่หวั่นๆของเพื่อน

"เอาน่า....ไม่มีใครจีบน้องหรอกเชื่อกู" ฝ่ามือหนาตบบ่าแกร่งของเพื่อนอย่างปลอบๆก่อนที่เขาทั้งสองจะเดินตามเป้เข้าไปในอาคารเรียนทันที

@ผับหรูใจกลางเมือง

เสียงเพลงดังกระหึ่ม ผู้คนมากมายต่างโยกย้ายส่ายสะโพกไปมากับจังหวะเพลงมันที่ดีเจหนุ่มหล่อเป็นคนเปิด

"มาแล้ว.." แมนนี่ตะโกนแข่งกับเสียงเพลงเมื่อเห็นเพื่อนรักเดินมากับคู่หมั้นของเธอ ไอริณรีบเดินฝ่าฝูงชนที่เบียดเสียดกันอยู่มาหาเพื่อนรัก โดยมีมือของอาทิตย์จับผสานมือเธอไว้ไม่ปล่อย

"น้ำฝนไปไหน.?" แมนกระซิบถามเมื่อไม่เห็นหน้าเพื่อนอีกคน ไอริณส่ายหน้าไปมาน้อยๆเพราะเธอก็ไม่เห็นน้ำฝนเหมือนกัน อาทิตย์ยืนฟังอยู่สักพักก็พาคนรักมานั่งที่โซนวีไอพีที่ชอบมานั่งกันบ่อยๆ

"ขอบคุณนะคะพี่เป้ที่เลี้ยงน้อง" เป้พยักหน้าตอบเล็กน้อยและโยนกล่องของขวัญเล็กๆให้แมนนี่ เขารับมันมาด้วยความดีใจและลุ้นว่าของข้างในคืออะไร

"ว้าว....ขอบคุณนะคะพี่..." แมนนี่ขอบคุณน้ำอกน้ำใจอย่างมีจริตเมื่อเห็นของขวัญทีเป้ซื้อให้ "เออเรื่องเล็ก เองเป็นน้องรหัสพี่นิอยากได้อะไรก็บอกล่ะกัน" อาทิตย์มองหน้าเพื่อนแล้วเบ้ปากอย่างนึกหมั่นไส้พ่อคนสายเปย์

"น้ำฝนทางนี้.." แมนนี่ยกมือขึ้นและส่งเสียงให้เพื่อนเมื่อเห็นน้ำฝนมองหาพวกเขาอยู่ สีหน้าของน้ำฝนเปลี่ยนไปเมื่อเหลือบมาเห็นคนที่นั่งทำหน้าขรึมอยู่ข้างๆอาทิตย์

"แต่งตัวมาอ่อยผู้ชายรึไงวะ!" พูดขึ้นลอย ๆ ไม่หันไปสบตา น้ำฝนชักสีหน้าไม่ชอบใจนักเมื่อได้ยินแบบนั้น เธอกระแทกตัวนั่งลงข้างๆไอริณอย่างเหนื่อยหน่ายใจ

"ทำไมไม่บอกว่าพาหมามาด้วย" เธอถามเพื่อนรักอย่างแมนนี่เสียงห้วนพลางหยิบแก้วน้ำส้มขึ้นมาจิบพลางๆ

"มะ...หมาที่ไหนวะฝน" แมนนี่เหลือบไปมองฝั่งตรงข้ามก็พอจะเข้าใจว่าน้ำฝนหมายถึงใคร เขาเลยเลือกที่จะไม่ถามคำถามเพื่อนตัวเองต่อ

"เอาเตกีล่ามาขวดหนึ่ง" เป้บอกสิ่งที่ต้องการกับเด็กเสิร์ฟที่เอาของกินเล่นมาเสิร์ฟให้โต๊ะพวกเขา "เฮียขาอย่าดื่มหนักนะคะเข้าใจไหม" ไอริณชี้หน้าคู่หมั้นหนุ่มอย่างปรามๆเมื่อเห็นเขากำลังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม อาทิตย์พยักหน้าตอบเล็กน้อย

"ไม่รอกันเลยนะครับ..." เสียงของบอมดังขึ้นมาจากด้านหลัง เขาเดินอาดๆมานั่งลงข้างๆเพื่อนเป้ของเขา สายตาไล่มองหน้าของน้ำฝนจนถึงใบหน้าคมเข้มของแมนนี่และสายตาก็วนกลับมาวางอยู่กับใบหน้าสะสวยของน้ำฝน

"วันนี้น้องฝนโคตรสวยเลยครับ" คำชมที่ดูเถื่อนๆของบอมเรียกรอยยิ้มให้กับน้ำฝน เธอพยักหน้าและยกแก้วน้ำส้มขึ้นเล็กน้อย

"น้องฝนดื่มไหมครับ?" บอมเอ่ยถามขณะที่เขากำลังจะรินเหล้าใส่แก้วแจกให้เพื่อน น้ำฝนพยักหน้าเล็กน้อยตอบ

"อ่า...งั้นดีเลยนี่ครับ" บอมยื่นแก้วเหล้าสีใสให้เธอและยื่นอีกแก้วให้อาทิตย์และเป้ที่นั่งเงียบกันอยู่

"แด่เจ้าของวันเกิดครับ" ทุกคนต่างก็ยกแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นมาชนแล้วก็ดื่มรวดเดียวหมด ต่างจากไอริณที่ค่อยๆจิบน้ำส้มแทนเพราะโดนอาทิตย์ห้ามเอาไว้

"เบาๆ...เดี๋ยวหัวทิ่ม" บอมร้องห้ามเพื่อนเมื่อเห็นเป้กระดกเหล้าเข้าปากไม่ขาดสาย เขาไม่ได้ฟังสิ่งที่เพื่อนห้ามแต่กลับตวัดสายตาดุๆมาเป็นคำตอบแทน บอมเบ้ปากและเลิกสนใจ เขารับรู้ถึงรังสีความเกรี้ยวกราดของเพื่อนรักที่กำลังแผ่มา

"สุขสันต์วันเกิดนะคะแมนนี่" น้ำฝนยื่นกล่องของขวัญให้เพื่อนรักและขยับตัวนั่งไขว่ห้างยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ ท่าทางของและการกระทำของเธอตกอยู่ภายใต้สายตาของเป้ตลอด

ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่พวกเขาดื่มกันเข้าไปกำลังทำให้สติของแต่ล่ะคนล่องลอยโดยเฉพาะแมนนี่ที่ลุกขึ้นไปโยกย้ายส่ายสะโพกก่อนเพื่อน

"สักเพลงไหมน้องไอ" ไอริณยิ้มแป้นและเหลือบตามองคู่หมั้นหนุ่มที่กำลังมองเธอตาเขม็ง ไอริณยิ้มแห้งๆให้บอมและย้ายไปนั่งบนหน้าตักของอาทิตย์แทน

"พี่ชวนน้ำฝนสิคะ" บอมหันหน้ามาหาน้ำฝนและพยักหน้าให้เธอเล็กน้อย น้ำฝนตอบรับคำชวนของเขาอย่างไว

"อึก.." เสียงน้ำเมากระดกเข้าคออึกใหญ่ อาทิตย์และไอริณต่างมองหน้ากันก่อนจะเบนสายตากลับมามองหน้าเป้พร้อมกัน

ปึง!!

แก้วเหล้ากระแทกเข้ากับโต๊ะกระจกอย่างแรงจนไอริณที่นั่งคลอเคลียแก้มสากของคู่หมั้นอยู่ต้องตกใจ เธอมองใบหน้าคมคายของเป้แล้วก็ทำหน้าสยดสยอง

"พี่เป้เป็นอะไรเหรอคะ~" เธอกระซิบกระซาบถามอาทิตย์เสียงเบาสายตาก็จ้องมองการกระทำของเป้ไปด้วย

"อย่าไปยุ่งเถอะน่า!" อาทิตย์ชักสีหน้าใส่แฟนสาวและโอบกอดเธอเอาไว้ ไม่กี่นาทีต่อมาเป้ก็ผลุนผลันลุกขึ้น

"เดี๋ยวกูมานะ" เขาเดินอาดๆออกไปท่ามกลางแววตาขี้สงสัยของเด็กน้อยอย่างไอริณ "เลิกทำหน้าอยากรู้อยากเห็นได้ไหม" เอ็ดคู่หมั้นเสียงเรียบก่อนจะยกแก้วน้ำส้มของไอริณขึ้นมาจิบเบาๆ

"สนุกจาง" เสียงยืดยานของน้ำฝนบอกบอมที่ยืนเต้นอยู่ตรงหน้าเธอ เขาไม่ได้ตอบกลับแต่ยกยิ้มมุมปากให้เธอแทน

'สวัสดีครับหนุ่มๆสาวทุกท่าน วันนี้ทางผับของเรามีเกมมาให้เล่นครับ กติกาคือแต่โต๊ะต้องส่งสาวสวยขึ้นมาเต้นจนจบเพลง คนไหนเต้นสุดจริงวันนี้ทางผับขอเลี้ยงเหล้าครับ..'

"แมนนี่เดี๋ยวฝนไปเอง.." ว่าจบก็เดินห่างจากเพื่อนออกไป สองเท้าก้าวขึ้นไปยังแท่นแทนที่นักเต้น สาวสวยใบหน้าจิ้มลิ้มเริ่มขยับร่างกายไปมาอย่างเย้ายวนใจ เสียงโฮร้องทั้งดังขึ้นเมื่อน้ำฝนเริ่มเต้นเซ็กซี่

'น้องเซ็กซี่มากเลยพี่ขอเบอร์หน่อยได้ไหม'

'คนสวย...'

'ใจพี่ละลายแล้วน้อง....'

'อยากได้น้องไปนอนกอดโว๊ย...'

เสียงโฮร้องและเสียงปรบมือดังขึ้น ไอริณและอาทิตย์ได้แต่มองหน้ากันไปมา "หนูเต้นได้ไหม?" ไอริณเอ่ยถามเสียงใส ทว่าอาทิตย์กลับทำเสียงฮึดฮัดเป็นการขู่เด็กสาวให้หยุดความคิดนั้น

เป้เดินออกมาจากห้องน้ำ เสียงโฮร้องและเสียงปรบมือทำให้เขาต้องหันไปมองตาม

"บ้าเอ่ย!!" สบถคำแล้วเดินฝ่าฝูงชนเข้าไปดึงแขนของน้ำฝนลงมาจากแท่นทันที หญิงสาวทำเสียงฮึดฮัดเล็กน้อยแต่ก็ยอมก้าวลงมาจากแท่นแค่โดยดี

"ว๊าย!!" ทันทีที่ลงมาได้ตัวเธอก็ลอยหวือขึ้นมาพาดบ่าของเป้ทันที เขาไม่รอช้าที่จะเดินออกไปจากตรงนั้น ก่อนจะเดินออกไปเขาหันไปพยักหน้าให้อาทิตย์เล็กน้อย และอาทิตย์ก็พยักหน้าตอบ

"จะไปไหน~ฮ่า ๆ ยังเต้นไม่สุดเลยนะ" เสียงยืดยานเอ่ยถามพลางหัวเราะคิกคักอย่างนึกสนุกเมื่อเสียงเพลงมันยังดังก้องในหัว

"เมาขนาดนี้ ถ้าอยู่ต่อเธอได้โดนไอ้พวกบ้ากามแทะโลมแน่" เค้นเสียงรอดไรฟันอย่างไม่สบอารมณ์นัก

"ไปต่อที่ห้องฝนไหม~สนุกนะ" ผงกศีรษะขึ้นมาแล้วเอี้ยวตัวมาสบตาเป้ ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอเล็กน้อย และนั้นก็ทำให้เธอดูเซ็กซี่มากพอตัว

"ถ้าไปต่อมีหวังเธอได้คลานลงจากเตียงแน่!!"

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • สยบรักร้าย   บทที่ 56 บทส่งท้าย

    บทที่ 56 บทส่งท้ายเช้าวันต่อมาเป้ดันตัวลุกขึ้นมานั่งในช่วงสายของวันใหม่ ร่างกายเขายังไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นปกปิด ส่วนน้ำฝนยังนอนกอดหมอนข้างอยู่ในสภาพเดียวกับเขา ร่องรอยความรักของเมื่อคืนยังคงปรากฏเด่นชัดบนตัวเขาและเธอ"เบบี๋ หนูอยากกินอะไรคะ""อื้อ~ อยากกินพี่เป้อีก""หึหึ" เป้โน้มตัวลงไปจูบหน้าผากน้ำฝนแล้วลุกไปสวมเสื้อคลุม เขาเปิดประตูออกมาจากห้องก็เห็นอาทิตย์ออกมาพอดี "อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นวะ""เออ" อาทิตย์ยกยิ้ม"ทำไม" เมื่อเห็นเพื่อนยิ้มให้แปลก ๆ เขาจึงถามกลับ"เมื่อคืนมึงไม่เบาเลยนะ""อ๋อ" เป้ยกยิ้มยอมรับ "มึงก็เถอะ อย่าคิดว่ากูไม่รู้""ก็เพราะเสียงครางมึง""ได้ยินเหรอวะ" เป้หุบยิ้มทันที"เออดิ แต่ไม่ดังมาก""สรุปมึงมีอารมณ์เพราะเสียงครางกูเหรอ""บ้าไง ไอริณแอบดูหนังโป๊แล้วมาลงกับกู""ไอ้ห่า ฮ่า ๆ มึงเนี่ยนะ" เป้หลุดขำพรืดใหญ่กับคำพูดของอาทิตย์ "ไปทำของให้เมียกินกันเถอะ" พอหัวเราะจนหนำใจแล้วเป้ก็ชวนเพื่อนลงไปทำอาหารเช้าให้แฟนสาว"กูเอาเมนูง่าย ๆ แล้วกัน" อาทิตย์ทำขนมปังปิ้งทาแยมพร้อมกับไข่ดาวสองฟอง ส่วนเป้ทำไส้กรอกลวกและไข่ดาวกับขนมปังทาแยม"ของกูต้องบำรุงหน่อย ใช้แรงเยอะ""เอ

  • สยบรักร้าย   บทที่ 55

    บทที่ 55 รักแท้20:00เป้กับอาทิตย์อาสาขับรถพาสาว ๆ มากินข้าวที่ร้านอาหารริมหาดที่ห่างจากบ้านพักประมาณเจ็ดกิโลเมตร ไอริณกับน้ำฝนพูดคุยกันเจื้อยแจ้วและตื่นเต้นที่จะได้กินของโปรดของตัวเอง"หมึกย่าง กุ้งเผาและปลาทอด" น้ำฝนขยิบตาให้แฟนหนุ่มที่หันมามองเธอกับเพื่อน "อย่าลืมนะคะ""ครับผม" เป้เหลือบตามองอาทิตย์ที่กำลังอมยิ้มให้เขา "ยิ้มเหี้ยไรวะ" เป้สะกิดแขนเพื่อน"ก็ยิ้มให้มึงนั่นแหละ ปกติไม่เคยได้ยินพูดอะไรหวาน ๆ พอได้ยินมันรู้สึกขนลุกซู่เลย" อาทิตย์ทำท่าขนลุกจนเป้รู้สึกหมั่นไส้"ทีมึงกูไม่เห็นแซวเลย""ก็นะ" ทั้งสองหนุ่มเลิกคิ้วอย่างรู้กัน พอมาถึงร้านอาหารแล้วเป้ก็ได้ลงไปคุยกับเจ้าของร้านและจองโต๊ะโซนเป็นส่วนตัวที่อยู่ด้านใน"อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะ" อาทิตย์เลื่อนสมุดเมนูไปหาแฟนสาวที่นั่งเท้าคางรอตาแป๋ว "หนูก็สั่งมาแต่พอดี อย่าเห็นแก่ความหิว" เพราะถ้าไอริณกินไม่หมดผลก็จะตกมาอยู่ที่เขาที่ต้องกินให้หมด"ค่า" คนตัวเล็กเปิดหน้าเมนูอาหารแล้วสั่งไปสามอย่าง ส่วนเป้กับน้ำฝนก็สั่งกับข้าวที่ตัวเองอยากกินคนละสองอย่าง"อะไรติดแก้มพี่เป้" น้ำฝนอมยิ้มแล้วยกมือขึ้นไปเกลี่ยผมที่หางคิ้วเขาออกก่อนจะปัดเศษฝุ่น

  • สยบรักร้าย   บทที่ 54

    บทที่ 54 คำสัญญาลูกผู้หญิงเช้าวันที่ไปเที่ยวทะเลไอริณกับน้ำฝนกำลังถ่ายรูปกันก่อนขึ้นรถอยู่หน้าบ้านของอาทิตย์"สาว ๆ พร้อมกันยังครับ เดี๋ยวสายเอานะ" เป้ตะโกนบอกสองสาวแล้วขึ้นรถประจำที่คนขับ เขากับอาทิตย์ตกลงกันไว้ว่าจะเปลี่ยนกันขับรถ ขาไปเป้ขับและขากลับอาทิตย์เป็นคนขับ พอทุกคนพร้อมแล้วเป้ก็ขับรถออกมาจากจุดนัดหมายทันที"ไปเลย!!" ไอริณกับน้ำฝนดูจะมีความสุขมากกว่าใคร ทั้งสองนั่งอยู่เบาะหลังและยังพูดคุยกันสนุกสนานพลางเปิดเพลงร้องไปตลอดทางชนิดที่ว่าเป้กับอาทิตย์ไม่มีเหงาเลยผ่านมาเกือบสองชั่วโมงได้ เป้เหลือบตามองกระจกมองหลังเพราะเห็นว่าสองสาวเงียบไป"เฮ้อ..." เขาถอนหายใจออกยาว ๆ จนอาทิตย์ที่กำลังเพลินกับการมองวิวสองข้างทางต้องหันมามองเพื่อน"มึงถอนหายใจทำไมวะ""กว่าจะหลับได้"อาทิตย์หันไปมองแฟนตัวเองก็ต้องถอนหายใจออกยาว ๆ เช่นเดียวกับเป้"เออว่ะ กว่าจะเงียบได้""มึงไปทำอิท่าไหนวะทำไมได้ไปเที่ยวทะเล""กูแค่พนันกับไอไว้ว่าถ้าแม่น้ำฝนยอมรับในตัวมึงได้จะพาไปเที่ยวทะเล แล้วกูพนันว่าไม่ยอมง่าย ๆ แต่ไอบอกว่ายอมรับง่ายและอีกไม่นาน""สรุป""กูแพ้ไง ก็ต้องพาไปเที่ยวทะเลเนี่ยแหละ ทีแรกว่าจะไปกันสองค

  • สยบรักร้าย   บทที่ 53

    บทที่ 53 ของแทนใจหลังจากออกจากโรงพยาบาลมานี่ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว น้ำฝนก็เริ่มใช้ชีวิตปกติสุขและระมัดระวังมากขึ้นโดยมีเป้อยู่ข้างกายตลอด"วันนี้มีเรียนไหมคะ" เป้หันไปถามคนรักที่ยังนอนห่มผ้าอยู่บนเตียงนอนในเวลาหกโมงเช้า"มีเรียนตอนเก้าโมงค่ะ""แล้วเช้านี้อยากกินอะไรไหม""อยากกินพี่เป้""เอ๋เรานี่" เป้ลุกขึ้นเท้าเอวทำหน้าดุคนรัก แต่น้ำฝนกลับหัวเราะขบขัน"คิดว่าหนูพูดเล่นเหรอคะ ตัวเองชอบไม่ใส่เสื้อนอนมันน่าจับขย่มมากรู้ตัวปะ""หึหึ" เป้ส่ายหน้าเบา ๆ"หุ่นแน่นน่าเคี้ยวมาก แต่กลัวแผลไม่หายง่าย""งั้นก็อดไปก่อนนะครับ ของอร่อยมันต้องกินนาน ๆ แต่ร่างกายหนูน่าจะทำอะไรไม่ได้นานขนาดนั้น" เขาเชยคางมนขึ้นแล้วโน้มตัวลงไปจูบริมฝีปากจิ้มลิ้ม "งั้นเช้านี้นมอุ่นกับขนมปังทาแยมแล้วกันนะ""ค่ะ" เธอส่งยิ้มหวานให้แฟนหนุ่มแล้วนอนต่ออีกครึ่งชั่วโมงเป้เดินเข้ามาในห้องครัวเพื่อปิ้งขนมปังให้แฟนและชงนมอุ่นเตรียมไว้ให้น้ำฝนด้วย"เบบี๋ ถ้าไม่ตื่นนี่สายเลยนะ" เป้ตะโกนบอกคนรักที่ยังไม่ยอมลุกจากที่นอน แต่พอได้ยินเสียงของเป้น้ำฝนก็รีบบิดขี้เกียจแล้วก้าวลงจากเตียงด้วยอาการงัวเงีย"ถ้าไม่ตื่นก็ไม่ไปเรียนแค่นั้น ให้ยาย

  • สยบรักร้าย   บทที่ 52

    บทที่ .52 ยอมรับหนึ่งอาทิตย์ต่อมาไอริณนั่งปอกเปลือกแอปเปิลอยู่ในโต๊ะเข้ามุมในโซนพักญาติผู้ป่วย วันนี้เธอรับหน้าที่ดูแลน้ำฝนเพื่อนรักก่อนที่จะได้ออกจากโรงพยาบาลพรุ่งนี้"ฝน" ไอริณหันไปยิ้มให้เพื่อนรักแล้วยกจานผลไม้ที่เธอเพิ่งปอกเสร็จใหม่ไปให้เพื่อน "กินผลไม้หน่อยนะ จะได้มีวิตามินบำรุงผิว แผลตรงนั้นจะได้ไม่เป็นแผลเป็น""เดี๋ยวนะ นี่ปอกเองเหรอ" น้ำฝนยั้งมือไอริณไว้ทัน เธอมองผลไม้หน้าตาบูดเบี้ยวในจานด้วยความลำบากใจ"ค่ะ ไอปอกเองเพราะไม่อยากให้ฝนกินมันทั้งเปลือกไง แต่หน้าตามันไม่สวยไปหน่อย""ไม่หน่อยเลยค่ะคนสวย""แฮร่...กินไปเถอะ โฟกัสที่รสชาติมันเนอะ""อืม ๆ" น้ำฝนยอมให้ไอริณป้อนผลไม้ใส่ปาก ไอ้ที่เธอเพิ่งกินเข้าไปสงสัยว่าจะเป็นแอปเปิลเขี้ยวซึ่งมันเปรี้ยวจนตาแทบปิด"อา! เปรี้ยวอะไรแบบนี้เนี่ย""ก็จะได้รับวิตามินซีเยอะ ๆ ไงคะ""เยอะเกิน" น้ำฝนเบ้หน้าขณะที่เคี้ยวแอปเปิลเต็มปากเต็มคำ "แล้วเมื่อไหร่พวกพี่เป้จะกลับมาเนี่ย โครงการฝากฝนไว้กับไอมันแปลก ๆ อยู่นะ""เถอะน่า ไอจะดูแลฝนให้ดีที่สุดเลยค่ะ" ไอริณโน้มตัวไปสวมกอดเพื่อนรักไว้หลวม ๆ"อืม ยังไงก็ขอบคุณมากนะ""ขอบคุณที่ไออยู่ดูแลเหรอ""เปล่า

  • สยบรักร้าย   บทที่ 51

    บทที่ 51 บอกรักเสียงเพรียงที่แผ่วเบาทำหัวใจแกร่งเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง เป้หันหลับมามองคนที่นอนมองหน้าเขาด้วยความดีใจที่ถูกกลั่นออกมาเป็นน้ำตาอุ่น ๆ ที่เอ่อคลอเบ้า"ฝน" เป้โน้มตัวลงไปสวมกอดคนรักเช่น อาทิตย์และบอมที่ยืนอยู่ข้างกันก็ดีใจไปกับเพื่อนด้วย "ขอบคุณ ขอบคุณที่กลับมาหากัน" เขาไม่รู้จะพูดคำไหน อยากขอบคุณอะไรก็ตามแต่ที่ทำให้น้ำฝนกลับมาหาเขา"หนู..อึก หนูฝันด้วยนะ" น้ำฝนร้องไห้ออกมาหากแต่มุมปากเธอกลับแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มหวาน "หนูฝันว่าพี่เป้ทิ้งไปมีผู้หญิงคนใหม่ หนูตามพี่เป้มาและด่าพี่เป้แต่พี่เป้ก็ยังพาผู้หญิงคนนั้นเดินหนี""หึหึ" เป้หัวเราะทั้งที่น้ำตายังคลอเบ้าอยู่ "แล้วเป็นยังไงต่อ" เป้ถามพลางลูบผมคนรักด้วยความเอ็นดู"หนูก็เลยตื่นขึ้นมามองพี่เป้ไง อยากรู้ว่าพี่เป้ทิ้งหนูจริงไหม""ใครจะทิ้งไปไหนได้ ก็หนูคือหัวใจของพี่นี่"อาทิตย์กับบอมมองหน้ากันนิ่ง บอกตรง ๆ ว่าพวกไม่เคยเห็นเป้เวอร์ชันนี้มาก่อน และคำหวาน ๆ หยดย้อยแบบนี้แล้วยิ่งไม่เคยได้ยินเลยอาทิยต์ยกมือขึ้นมาวางบนไหล่เพื่อน และพยักหน้าให้เป้เป็นการบอกว่าจะออกไปข้างนอกเพื่อให้เพื่อนอยู่กับคนรักตามลำพัง"กูขอไปโทร. หาเมียก่อนนะ ไอ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status