Mag-log inShare
บทที่ 7.1 บีบเขาให้เชือดไก่
Huling Na-update:
2025-07-31 00:13:12
Pinakabagong kabanata
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ 7.2 กลับบ้านเดิมไปรังแกคน
เดินทางราวครึ่งชั่วยามก็มาถึงจวนตระกูลเจียงแล้ว ไม่รู้ว่าเจียงเยี่ยนฟางจำต้องขอบคุณบ้านเดิมหรือไม่ ที่ยอมส่งรถม้าสมฐานะมาให้อีกทั้งนางยังรู้อยู่แล้วว่า พ่อบ้านโจวได้นำคนติดตามมาด้วยสองคน คนหนึ่งขับรถม้าให้ ทว่าอีกคนได้หายไปตั้งแต่นางก้าวขาขึ้นรถม้ามาแล้ว แถมระหว่างทางคนขับรถม้าก็แสนใจเย็น พานางขับช้าเสียยิ่งกว่าเดิน ดูก็รู้ว่ากำลังถ่วงเวลารอให้บ่าวอีกคนไปแจ้งฮูหยินเจียงว่า ท่านอ๋องไม่ได้มาด้วยกันกับนางเมื่อเดินลงมาจากรถม้าได้ไม่ถึงสิบก้าว เจียงเยี่ยนฟางก็หันไปพูดกับพ่อบ้านโจวว่า "พ่อบ้านโจว เหมือนข้าจะลืมของไว้ที่รถม้า เป็นขนมที่ข้าตื่นมาทำเพื่อนำมามอบให้ท่านแม่โดยเฉพาะ รบกวนท่านเดินกลับไปเอาให้หน่อยได้หรือไม่ พอดีข้ารู้สึกไม่ค่อยสบาย ต้องมีเจินเจินคอยช่วยประคอง จึงไม่สะดวกที่จะใช้นางไปหยิบให้""..." พ่อบ้านโจวลังเล แต่ตอนที่เห็นคุณหนูใหญ่เจียงเดินลงมาจากรถม้า ข้างกายก็มีสาวใช้คอยประคองอยู่ก่อนแล้ว แถมนางยังดูหน้าซีดเซียวเสียงสั่น อีกอย่างก่อนวันมงคลก็เคยได้เห็นนางถูกฮูหยินเจียงข่มเหงรังแกมาแล้วกับตา เจ้าตัวก็ได้นั่งให้อีกฝ่ายรังแก ไม่ได้ตอบโต้แม้สักนิด ดูท่าแล้วเวลานี้นางคงไม่ได้โก
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ 7.1 บีบเขาให้เชือดไก่
บทที่ 7พลิกผันตามสถานการณ์รุ่งเช้ามาเยือน วันที่ควรถึงก็มาถึงเสียที"คนของจวนตระกูลเจียงมารอรับแล้วเพคะ" เจินเจินเดินกลับเข้ามารายงานในเรือนไม้ หลังจากมีสาวใช้นางหนึ่งมาแจ้งว่าคนของตระกูลเจียงได้มารอรับอยู่ที่หน้าจวนแล้ว"เป็นผู้ใด""เป็นพ่อบ้านโจวเพคะ"เจียงเยี่ยนฟางเค้นเสียงเย็นขึ้นจมูก หัวเราะให้กับความน่าสงสารของใครบางคน "เจียงเยี่ยนฟางหนอเจียงเยี่ยนฟาง..." ซ้ำยังเอ่ยรำพึงรำพันเสียงเบากับตัวเองเวลาแบบนี้ปกติต้องให้ญาติฝ่ายหญิงที่เป็นบุรุษมาเชิญตัวนาง แต่ตระกูลเจียงมีเพียงบุตรสาว ไร้บุตรชายสืบสกุล ดังนั้นเจียงเยี่ยนฟางจึงเหลือเพียงบิดาที่ควรอยู่ทำหน้าที่นี้ ทว่าคนผู้นั้นกลับส่งพ่อบ้านโจวมาแทน ยามนี้คงไปเฝ้าอยู่ที่ราชสำนัก เอาการงานมาอ้างบังหน้าเป็นแน่ เพราะนอกเหนือจากเหตุผลนี้แล้ว ก็ไม่มีเหตุผลไหนจะสามารถหลบโทษพ้นได้อีก"ท่านอ๋องของเจ้าเล่า...""..." เจินเจินก้มหน้าลงต่ำ ส่ายหัวไปมาแผ่วเบา การกลับบ้านเดิมพร้อมสามีนั้นสำคัญมากนัก หากสามีไม่ได้กลับด้วยก็เหมือนเป็นการหยามเกียรติตระกูลของฝ่ายหญิง และเป็นเชิงปฏิเสธภรรยาของตนเอง อีกทั้งเรื่องเมื่อคืน เจินเจินก็ได้เห็นแล้วว่าพระชายาของ
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ (6.3).7 ข้าเองก็จะตอบแทนท่านบ้าง
ด้วยความที่กู่เยว่ชิงยืนบังมือของคุณหนูใหญ่เจียงอยู่ หงเปาจึงมองไม่เห็นว่าหยกในมือของเจ้าตัวเป็นของจริงหรือของปลอม อีกทั้งบริเวณเรือนเก่าทรุดโทรมแห่งนี้ก็มีคบไฟแค่ตรงหน้าเรือนเท่านั้นและเสียงของกำไลหยกที่ตกกระทบพื้นเมื่อครู่ ก็ช่างแตกต่างจากเสียงกำไลหยกของคุณหนูใหญ่เจียงที่แตกไปเมื่อคราก่อนมากนัก จึงรู้ว่าคุณหนูใหญ่เจียงไม่ได้โกหก ทว่า...คำพูดพวกนั้นกล่าวกับกู่เยว่ชิงหรือกล่าวกับเจ้านายของเขากันแน่ เรื่องนี้มีเพียงคนพูดเท่านั้นที่รู้ต่อจากนั้นเจียงเยี่ยนฟางก็รับปิ่นสีทองในมือเจินเจินมาใส่ในกล่องไม้ไว้แทน "แต่กล่องไม้นี่เป็นของจริงแน่นอน พระชายากู่ รบกวนฝากทิ้งด้วย ของของท่าน ข้าไม่ต้องการ" ครั้นพูดเสร็จเจียงเยี่ยนฟางก็กระแทกกล่องไม้ไปให้อีกฝ่ายรับไว้ ดวงตามองผ่านศีรษะของกู่เยว่ชิงไปด้านหลัง สบตาเข้ากับคนที่นั่งหน้านิ่งแต่มือกำพนักพิงแขนแน่น ก่อนจะดึงสายตากลับมา ก้มลงไปกระซิบเสียงเบากับคนตรงหน้าที่ยืนถือกล่องไม้ตัวสั่นว่า "ฝากความคิดถึง ถึงบิดาของท่านด้วย หวังว่าขุนนางกู่จะสุขภาพแข็งแรง""เจ้า!!!" กู่เยว่ชิงตกใจผงะถอยหลัง เซไปหลายก้าวจนจูหลิงต้องเข้ามาช่วยประคอง ในขณะที่กำลังจะออกปาก
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ (6.3).6 ของไร้ค่าของท่าน ข้าช่วยทำลายให้ ดีหรือไม่
เวลานี้สีหน้าของกู่เยว่ชิงซีดเผือดลงพานดูไม่ได้ แม้แต่แสงของคบไฟที่สาดกระทบใบหน้าจนเป็นสีส้มนวลตา ก็มิอาจทำให้ใบหน้าของนางดูมีสีสันขึ้นมาได้แม้แต่น้อย กู่เยว่ชิงไหนเลยจะคาดเดาได้ว่าเรื่องราวจะถูกพลิกมาในทางนี้ และไม่รู้ว่าสาวรับใช้ผู้นี้ที่ตนให้เป็นคนถือปิ่นไว้จะซ่อนปิ่นไว้อย่างดีก่อนมาที่นี่หรือไม่ เพราะก็ไม่มีใครคาดคิดว่าเจียงเยี่ยนฟางจะให้คนของตนมาค้นผู้อื่นก่อนเข้าไปในเรือนและยิ่งไม่อาจคาดเดาได้ว่าหม่าเจินจะค้นเพียงสองคนก็เจอกับดักที่ตนแอบซ่อนเข้าแล้ว นางพาสาวใช้มาเกือบยี่สิบคน แต่หม่าเจินกลับเดาถูกได้อย่างแม่นยำในเวลาอันสั้น ไม่ทันได้รอให้นางได้คิดหาทางออก นางก็ใกล้ตกม้าตายแล้ว!"หยุดนะ! ปล่อยข้า" สาวใช้นางนั้นพยายามผลักหม่าเจินออก แต่ไม่รู้หม่าเจินไปเอาแรงมาจากไหน นางสู้ไม่ไหวเลย"น้องหญิง กำไลนั้นอาจแค่เหมือนของเจ้าก็ได้ คงเป็นของที่ทำขึ้นมาเลียนแบบเท่านั้น" กู่เยว่ชิงพยายามห้ามเสียงของตนเองไม่ให้สั่น แต่ใครที่รับใช้นางมาสักพักก็คงจะมองออกได้อย่างง่ายดายว่านางกำลังตื่นกลัว"พี่หญิงกู่ ท่านก็ช่างเข้าข้างคนของตนจนเกินเหตุ กำไลนั้นเป็นหยกหายากที่มีสามสีในชิ้นเดียว ต่อให้ทำเลียนแบ
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ (6.3).5 เจินเจินคือตัวแปร
คราแรกที่เห็นเพียงใบหน้าด้านข้างก็ทำให้เจินเจินตกใจมากพอแล้ว แต่เมื่อได้เห็นเต็มดวงหน้าก็ยิ่งมอบความประหลาดใจให้นางมากกว่าเก่า หากแต่ในช่วงจังหวะนั้น ใบหน้าสวยสะคราญดุจดั่งเทพเซียนลงมาจุติบนโลกมนุษย์ของอีกฝ่ายก็ค่อย ๆ บวมขึ้น บวมขึ้น... ก่อนจะปูดโปนไร้รูปแบบ จนดูคล้ายเจ้านายคนเดิมของนาง!'เรียกได้ทั้งวี่ทั้งวัน มีเรื่องอันใดอีก!'ครั้นน้ำเสียงติดจะหงุดหงิดดังออกมาจากผู้ที่นั่งอยู่ เจินเจินก็กระจ่างแจ้งแล้ว 'พระชายา เหตุใดใบหน้าของท่าน...'เจียงเยี่ยนฟางกัดขนมเข้าไปอีกคำ หาได้ใส่ใจใบหน้าตื่นตระหนกของสาวใช้ไม่ '...ไม่เคยเห็นคนแพ้ถั่วหรือไร' กระทั่งอีกฝ่ายเดินมาแย่งขนมจากในมือไป แล้วฟาดขนมลงตะกร้าอย่างไม่ใยดี แถมยังคว้าตะกร้าไปถือไว้ในมือ ขยับเท้าถอยกรูไปไกล นางถึงได้ให้ความสนใจอีกฝ่ายขึ้นมา 'ดีใจจนเสียสติไปแล้ว?' เจียงเยี่ยนฟางเคี้ยวขนมคำสุดท้ายเสร็จก็พูดออกไปเช่นนั้น'พระชายา ทรงรู้แต่แรกว่าแพ้ แต่ก็ยังจะกิน...ท่าน ท่าน''ปกติข้าก็กินถั่วตอนเช้าทุกวันอยู่แล้ว' เจียงเยี่ยนฟางไม่คิดจะสั่งให้เจินเจินเอาขนมมาคืน เพราะรู้สึกว่าหน้าบวมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงยกน้ำชาขึ้นมาจิบและเช็ดปากเช็ดมือ
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ (6.3).4 ใครกันที่แอบเข้ามาในบ้านไม้ผุพัง
'เลิกเรียกเสียที ยังไม่รีบเช็ดน้ำตาแล้วรีบไปอีก!' น้ำเสียงนั้นดูรำคาญเหลือทน มือก็โบกไล่คนจากไป'เพคะ เพคะ! ' ยามลุกขึ้นมาย่อตัวลา เจินเจินก็รู้สึกว่าหัวใจเต้นเร็วรัว ไม่เคยตื่นเต้นด้วยความดีใจขนาดนี้มาก่อน และยังเป็นครั้งแรกตั้งแต่บิดามารดาจากไป ที่มีคนให้นางได้ลองพึ่งพิงสักครั้ง เวลานี้ไม่ว่าหนทางเบื้องหน้าน้องชายจะหายดีหรือไม่ แต่ขอเพียงแค่มีคนคิดจะช่วยเหลือนางถึงขั้นนี้ ก็ดีเกินพอแล้วเจียงเยี่ยนฟางมองส่งคนจากไป ลอบถอนหายใจออกมาเพียงลำพังก่อนหน้านี้นางได้คำนวณทุกอย่างไว้แล้ว คิดว่าการตอบกลับมาจากฝั่งนั้นน่าจะไม่เกินวันที่นางต้องกลับบ้านเดิมหุบเขาเซียนกู่อยู่ห่างจากที่นี่มากนัก หากส่งจดหมายผ่านรถม้าก็เกือบสิบวัน ถ้าเป็นม้าเร็วไร้รถม้าก็ราวแปดวัน แต่ถ้าเพิ่มเงินให้เร่งเดินทางอีกหน่อย จดหมายก็ถึงในเจ็ดวันทว่าหากเป็นนกจะเร็วกว่า ใช้เวลาเพียงห้าวันไม่เกินหกวันก็ถึงที่หมายแล้ว และนางยังขอให้เร่งเวลาขึ้นอีก ดังนั้นก็จะลดเวลาลงไปได้อีกสองวัน หลังไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน นางจึงต้องให้คนของเขาเซียนกู่มารับน้องชายของเจินเจินคนละครึ่งทาง ถึงได้ให้น้องชายของเจินเจินเดินทางไปรอที่โรงเตี๊ยมเฟยฉีแ
Maaari mong magustuhan
ทะลุมิติเวลามาเป็นคุณหนูไร้ค่าที่ถูกทอดทิ้ง
เทียนสื่อ11.0K viewsครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น11.1K viewsท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว348.8K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น17.7K viewsเขาวานให้ข้าเป็นสาย(รัก)ลับ
moonlight -mini745 viewsท่านพี่ได้โปรดอย่าลืมข้า
JAOTUNTEE479 viewsขันทีเจ้าเล่ห์กับฮ่องเต้เฉยชา
จันทร์ส่องแสง931 viewsจองจำรักร้าย
l3oonm@2.9K views
