อีคอนตกใจเล็กน้อยที่ร่างหญิงสาวอยู่ๆก็ล้มพับ ยังดีที่มีแขนแกร่งของเขารับไว้ได้ ไม่เช่นนั้นหัวหล่อนอาจจะฟาดพื้น เขาช้อนร่างงามเดินขึ้นหายไปชั้นบน เขาค่อยๆวางร่างหล่อนกับเตียงกว้างนั้นลงเบาๆ ดวงตาคมมองใบหน้าสวยหวานที่หมดสติอยู่นี้อย่างพินิจ ขนตางอนเป็นแพปิดสนิท จมูกเล็กหยดน้ำนั้นหายใจออกมาเป็นจังหวะ ปากอวบอิ่มจิ้มลิ้มสีเชอร์รี่ที่เผยอเล็กน้อย เขาเผลอแตะมันเบาๆอย่างหลงใหล เฮือก เขากลืนน้ำลายอย่างลืมตัว
เธอคือคนนั้นใช่ไหมจันทร์เจ้าผู้หญิงที่ทำให้เขาหลุดพ้นจากคำสาบ ผู้หญิงที่เขาเฝ้าตามหาเป็นร้อยๆปีหรือเปล่า แต่แปลกที่เขาไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน มันเป็นเพราะอะไรกัน อีคอนนั่งมองร่างหล่อนอย่างพินิจ เขานึกไปถึงคืนที่เขาเข้าฝันหญิงสาวเขาเกือบได้ครอบครองหล่อนแล้วหากหล่อนไม่กรี๊ดร้องแล้วมารดาของหล่อนมาเรียก ชายหนุ่มนั่งข้างๆหญิงสาว มือหนาของเขาอดไม่ได้ที่จะสัมผัสหล่อน กลิ่นหอมของหล่อนทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่ ดวงตาของเขาแดงออกมาในทันที ร่างแกร่งของเขาตอนนี้กำลังพลุ่งพล่านไปด้วยเลือด
"อือออ " เขากัดกรามแน่นเพื่อสะกดอารมณ์ มือหนากำเข้าหากันแน่น ฉันอดใจไม่ไหวจริงๆแม่สาวน้อย ชายหนุ่มนึกในใจ ปากหาของเขาก็ค่อยๆเข้าจรดลงกลีบปากอวบอิ่มนั้น "อืมมม " เสียงทุ้มครางออกมาเมื่อเขาสัมผัสมันอย่างแผ่วเบา
"อื้อออ ว้ายยยย หมาป่า กรี๊ด " เสียงหญิงสาวกรีดร้องอย่างตกใจ เมื่อหล่อนลืมตามาพบหมาป่า จันทร์เจ้าขยี้ตาถี่ๆอีกครั้ง ตาฝาดหรือนี่หล่อนผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก นะนี่คุณ ทำอะไรฉันหนะ เสียงหวานเอ่ยถามทันที่ที่หล่อนตั้งสติได้ อีคอนตีหน้าเรียบ เขายังคงมองหน้าสวยนั้นนิ่ง ในใจนึกถึงคำเมื่อสักครู่ หล่อนเห็นร่างเขาได้อย่างไรกัน
"นี่คุณอีคอน ฉันถามว่าคุณทำอะไรฉัน " เสียงหวานถามเน้นอีกครั้ง
"เอ่อๆ ป่าวสักหน่อย ผมแค่เห็นคุณเป็นลม หวังดีอุ้มคุณมานอนพัก"
"แต่เมื่อกี้ที่ฉันเห็น คือ ๆ หน้าคุณอยู่ๆใกล้ฉันมากอะ หล่อนตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ในใจนึกอยากหยิกตัวเองตอนนี้หล่อนหน้าร้อนผ่าวไปหมด
"ก็บอกว่าเปล่าๆ หรืออยากให้ทำอย่างที่พูด " เขาชะโงกหน้าเข้ามาใกล้หล่อน จันทร์เจ้าตกใจตัวแข็งทื่อ
"เอ่อๆบ้าๆ " หญิงสาวพลักหน้าอกเขาหมายจะลุกหนี คนบ้าอะไรไม่รู้มีเสน่ห์ชะมัด เดี๋ยวอยู่ใกล้ขนาดนี้ก็ปล่อยให้เขาจูบอีก ไม่ไหวแล้วจันทร์เจ้า ร่างบางกำลังจะก้าวเท้าเรียวลงแตะพื้น
"อุ๊ย ว้าย " เสียงร้องดังขึ้น เมื่อหล่อนลืมไปว่าเตียงนี้มันสูงและก็กว้างชะมัด ร่างสาวกำลังหน้าจะคะมำลงพื้น
"อ๊ะ อื้อออ " หล่อนเงยลืมตาขึ้นอุทานเมื่อรู้ว่าร่างบางถูกรวบเอาไว้ แผ่นหลังของคนที่ไวกว่ากระแทกกับเตียงกว้างอย่างแรง ....ผลั๊ก!!! ดวงตากลมหวานเบิกกว้างมากขึ้น ตายแล้วจันทร์เจ้าทำไมซุ่มซ่ามอย่างนี้หล่อนตำหนิตัวเองในใจ เมื่อเห็นร่างหล่อนทาบทัยอยู่บนร่างกำยำนี้
"ขะ ขอโทษคะ " หล่อนเอ่ยเสียงเบาไหว อีคอนไม่ตอบเขาจ้องตาหวานของหล่อนนิ่ง จันทร์เจ้ามองตามเหมือนต้องมนต์ หญิงสาวรู้สึกร้อนวูบวาบ อีคอนมองอกอวบที่เบียดอยู่กับหน้าอกเขา มันหยวบหยุ่นนุ่มนิ่มจนอยากจะสัมผัส <strong>.....วูบ</strong> "ว้าย อื้อ " เสียงหวานร้องครางอีกเมื่อถูกตวัดให้ล้มลงกับเตียงกว้าง จันทร์เจ้ายังคงมองตาเขานิ่ง หล่อนหลงเคลิบเคลิ้มกับเสน่ห์ของชายหนุ่มเสียแล้ว เป็นของข้าเถอะสาวน้อย ประโยคนั้นเอ่ยขึ้น น้ำเสียงเยือกเย็นอย่างบอกไม่ถูก
จันทร์เจ้าเผลอโอบแขนเรียวคล้องคอชายหนุ่มตรงหน้า หล่อนเผยอปากให้เป็นการเชิญชวนเขา อีคอนมองหญิงสาวที่เขาร่ายมนต์ เขาอยากรู้หากเป็นหล่อนเขาจะได้กลายเป็นมนุษย์เสียที จันทร์เจ้าดึงชุดพยาบาลของหล่อนออกอย่างว่าง่าย หล่อนเปลือยป่าวต่อหน้าเขา อีคอนเห็นภาพตรงหน้าแล้วเกือบลืมหายใจ เนื้อเนียนสีน้ำผึ้งตรงหน้าชวนให้เขาหลงใหล ชายหนุ่มค่อยๆยกมือแตะต้องนางอย่างแผ่วเบา "อืมมม ซีสสส" ชายหนุ่มกัดสันกรามแน่นเหมือนสะกดอารมณ์
"ยอมเป็นของข้าเถิดทูนหัว " เขาเปรยออกมาพร้อมกับร่างแกร่งที่เปล่าเปลือย ความเป็นบุรุษเพศที่ขยายตัวนั้นทำเอาเขาต้องกุมมันไว้ ร่างบางตรงหน้านั้นเป็นคนปลุกมัน อีคอนค่อยๆก้มลงไปสูดดมกลิ่นกายสาวจากปลายเท้าขึ้นมาเรื่อยๆ กลิ่นกายสาวโชยเข้าจมูกเมื่อใบหน้าเขาอยู่ใกล้บ่อน้ำผึ้งของหล่อนนั้น เขาเงยหน้าขึ้นมอง จันทร์เจ้าหลับตาพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม กายหล่อนตอนนี้ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาทำอะไรกับหล่อนกันแน่ ทำไมฉันถึงชอบการกระทำของเขา หญิงสาวกำผ้าปูเตียงแน่น เมื่อชายหนุ่มจรดปลายลิ้นข้างๆโคนขาอ่อนนั้น หล่อนเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก
"อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ ปากบางร้องออกมาอย่างแผ่วเบาเมื่อลิ้นสากของเขาเล็มเลียจุดหวงแหนของหล่อน ชายหนุ่มยกขาเรียวนั้นอ้าออกให้กว้างขึ้น เขาสำรวจสิ่งมหัศจรรย์ที่อยู่ตรงหน้าเขานี้ ความงดงามสีสดนั้นบ่งบอกว่าหล่อนไม่เคยใช้งานมาก่อน อีคอนหัวใจเต้นแรง "สู๊ดดดดด!! เขาก้มลงไปสูดดมความหอมที่มันโชยยั่วยวน
"อ๊ะ ยะ อย่า" เสียงหวานร้องแหบพร่า เมื่อชายหนุ่มสอดแทรกลิ้นร้อนของเขาเข้าความหาน้ำหวานใจกลางสาว "อืมมม....." หวาน หวานที่สุดเลย เขาพูดชิดกุกลาบงามที่ตอนนี้เขาเริ่มจะหวงแหนมัน ด้วยสัญชาติณาณของสัตว์ป่า ลิ้นสากของเขาตอนนี้เล็มเลียสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างหนักหน่วงและรุนแรง
"อ๊ายยย กรี๊ดดดด " จันทร์เจ้ากรีดร้องทันทีที่ชายหนุ่มสอดลิ้นเข้าไปในโพรงน้ำหวาน หล่อนเจ็บแปล๊บๆที่ส่วนนั้น มันไม่เคยมีสิ่งไหนกล่ำกลายเข้ามาได้ "อ๊ายยย ฉันเจ็บๆ" เสียงหวานเอ่ยบอกเขาน้ำตาเล็ด เพียงแค่เรียวลิ้นหล่อนยังเจ็บปวดถึงเพียงนี้
"มันไม่เป็นไรสักนิดสาวน้อย " เสียงเข้มเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เขาพูดพรางเล็มเลียทางเข้าออกของมันอืมมมม เขาครางออกมา ตอนร่างแกร่งของเขาเหมือนมีปฏิกิริยาบางอย่าง ชายหนุ่มมองหลังมือของเขาเส้นเล็กๆมันกำลังโผล่พ้นรูขุมขน ชายหนุ่มสกัดกั้นอารมณ์ จากนั้นลิ้นสากก็สอดเข้าออกช่องทางรักของหญิงสาวถี่ๆ
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ " จันทร์เจ้าครางออกมาเป็นจังหวะ หล่อนไม่รู้สึกเจ็บเช่นตอนแรกแล้ว ตอนนี้ความเสียวกระสันมันมาแทนที่แล้ว หญิงสาวอ้าขาออกเพื่อให้ชายหนุ่มปรนเปรอหล่อนได้ถนัดถนี่ ลิ้นสากของเขาตวัดเลียปุ่มใจกลางสาวอย่างช่ำชอง สายตาคมเงยขึ้นไปมองใบหน้าสวย หล่อนส่ายหน้าไปมาเร่าร้อน กายสาวแอ่นขึ้นตามจังหวะ อีคอนชันกายแกร่งขึ้นสูง เขาก้มลงไปหาใบหน้าสวยนั้นทันที จันทร์เจ้าลืมตามองเขาหล่อนเห็นบางอย่างในนั้นอย่างหลงใหล เขางาบงับริมฝีปากสวยนั้นทั้งบนทั้งล่าง
"อืมมมม.." เสียงนครางทุ้มดังขึ้นอย่างพอใจเมื่อหญิงสาวจูบตอบเขาอย่างไม่ประสีประสา ชายหนุ่มดูดดึงลิ้นเล็กนั้นอย่างช่ำชอง เขาปรารถนาร่างงามตรงนี้จนอดใจไม่ไหวแล้วปากหนาผละออกจาปากบางอย่างเสียดาย เขาเล็มเลียเลื้อยลงด้ายล่างผ่านสองยอดตระหง่านสีสวยนี้ ลิ้นสากแวะทักทายมันทันที จันทร์เจ้าแทบผวาเข้าหาใบหน้าคม เมื่อปากอุ่นเข้าครอบครองยอดของมันนั้น ลิ้นสากหยอกเย้ามนเล่นอย่างสนุกสนาน
จากนั้นใบหน้าคมก็เคลื่อนลงต่ำลงมายังเบื้อล่าง เป้าหมายของเขาคือเนินเนื้อที่เด่นอยู่ตรงนั้น ม่านไหมละเอียดนั้นบ่งบอกว่ามันถูกดูแลเป็นอย่างดี เขาไม่รอช้าที่จะจัดการมัน "อ๊ะ อ๊า อ๊าย กรี๊ด " เสียงหญิงสาวกรีดร้องดังลั่นห้อง เมื่อนิ้วยาวของเขาสอดใส่เข้าไปในกายหล่อน
อีคอนรู้สึกถึงการขาดของเยื้อบางๆนั้นเขาเงยหน้ามองหญิงสาว จันทร์เจ้าเกร็งตัวดิกด้วยความเจ็บปวด หล่อนแสบตรงนั้นอย่างบอกไม่ถูก อดหน่อยสาวน้อย ทุกคนก็ต้องเจอแบบนี้ทั้งนั้น เสียงทุ้มเอ่ยปลอบ จันทร์เจ้าเงยหน้าร้องครางเขาหยุดการเคลื่อนไหวของนิ้วยาวสักพัก หล่อนอึดอัดตรงนั้นอย่างบอกไม่ถูก เขาค่อยๆขยับมันเมื่อเห็นว่าหล่อนผ่อนคลาย ชาบหนุ่มเลียใจกลางสาวเพื่อให้หล่อนผลิตน้ำหวาน มันจะได้สะดวกในการเข้าออก
"อื้ออ อาส์ คุณอีคอนฉันเสียว" จันทร์เจ้าเอ่ยบอกชายหนุ่มเมื่อหล่อนรู้สึกใจหวิวๆ ท้องน้อยของหล่อนแขม่วเข้าหากัน อีคอนตั้งชันเข่าเรียวนั้นขึ้น จากนั้นเขาก็ขยับการเข้าออกนิ้วยาวไปมา "อ๊ะ อ๊ะ แพล๊บ แพล็บ " เสียงหวานครางประสานกับเสียงของเรียวลิ้น เขาปรนเปรอให้หล่อนนั้น เลือดในกายของจันทร์เจ้าตอนนี้พลุ่งถึงขีดสุด "อ๊าย อ๊าย อาส์ อือ " เสียงหวานกรีดร้องอกมาอย่างสุขสม หล่อนรู้สึกถึงการตกจากที่สูงที่ซ่านสยิวนี้
อีคอนมองร่างบางที่กระตุกสองสามครั้ง น้ำหวานของหล่อนไหลทะลักออกมาจนล้นเอ่อ เขาปาดเลียดื่มกินมันอย่างไม่รังเกียจ น้ำหวานปานน้ำค้างยอดหญ้าที่เขาถวิลหา ในใจขอภาวนาให้เป็นหล่อนคนที่จะมาถอนคำสาปให้กับเขา
อีคอนนั่งเต็มความสูง ลำกายแกร่งของเขาผงาดตรงหน้าหล่อน หญิงสาวหลุบตาต่ำ เขาเดินเข้าหาหล่อนเพื่อขออนุญาต
"อย่าได้ไหมคะ ฉันขอร้อง " จันทร์เจ้าเอ่ยน้ำตาคลอ หล่อนกลัวการถูกกระทำอย่างเมื่อกี้ หล่อนยังไม่พร้อม อยู่ๆจะมาเสียตัวให้กับคนแปลกหน้าได้อย่างไรกัน หญิงสาวได้สติตอนที่หล่อนถึงสวรรค์เมื่อสักครู่ ในใจนึกภาวนาให้เขาเห็นใจ อีคอนมองร่างบางนั้นนิ่ง เขาอมยิ้มแล้วเดินไปยังห้องน้ำทันที ชายหนุ่มปลดปล่อยมันด้วยนางทั้งห้า เมื่อเขาออกมาจากห้องน้ำนั้นก็ไม่พบร่างบางอีกแล้ว...>>>>>>
อีคอนก้มมองร่างสาวที่เดินเกาะแขนอยู่ข้างๆ เขานี้ แววตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความสุข สายตาคมมองไปตามทางเดินที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ สีแดงสดนั้น รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นเมื่อเห็นเด็กแฝดทั้งสองคนหันหลังมายิ้มให้ เขามองมือน้อยทั้งสองที่ถือกุหลาบช่อสวยอยู่นั้น ส่วนลูกสาวก็ถือตะกร้าโปรยกลีบดอกไม้ตามทางเดินยามที่อีคอนและจันทร์เจ้าเดินนั้นจันทร์เจ้าเงยหน้าสบตาหวานผู้ที่เป็นเจ้าบ่าวในงาน หล่อนยอมให้อีคอนจัดงานแต่ง หลังจากที่เขาพร่ำขอหล่อนจัดอยู่หลายครั้ง เพราะหล่อนเห็นว่ามันไม่จำเป็นเลย เพราะหล่อนกับเขาก็จดทะเบียนสมรสกันนานมากแล้ว แต่เขาสิไม่ยอมเขาอยากพาหล่อนเข้าโบสถ์ โดยมีลูกของเราเป็นพยานรักครั้งนี้ด้วย หล่อนยิ้มหวานให้กับผู้ชายที่หล่อที่สุดในงาน แล้วหันไปยิ้มให้กับญาติของเธอซึ่งก็มีเพียงมารดาบุญธรรมนั้นเสร็จสิ้นพิธีการไปได้ด้วยดี งานทั้งงานมีแต่ความรักความอบอุ่นความหวานตลบอบอวนไปหมด อีคอนโอบกอดจันทร์เจ้าด้วยความรักใคร่ โดยมีสองแฝดเข้ามาสวมกอดกันกลมเลยก็ว่าได้"หนูขอให้แด็ดดี๊กับมามี๊รักกันจนแก่เฒ่านะค่ะ" เสียงเด็กหญิงใบหน้าน่ารักเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มแก้มแทบปรินั้น"ผมก็เหมือนกับงับ " เด็กผู้ชายใบหน
อีคอนจุ่มขาแกร่งทั้งสองข้างลงในอ้างอาบน้ำขนาดใหญ่ ใหญ่ขนาดคนสามคนนอนเรียงกันแช่น้ำได้สบาย สายตาเขามองเมียของเขาหวานเยิ้ม แววตาเป็นประกายระยิบระยับ ร่างสาวขยับออกห่างเล็กน้อยเพื่อให้เขานั่งแทนที่ หญิงสาวอมยิ้มเมื่อรู้ว่าเขาคิดอะไร"อยากอาบน้ำจริงๆ หรืออยากทำอย่างอื่นค่ะ" เสียงหวานเอ่ยด้วยน้ำเสียงประมาณว่ารู้ทัน"หืม แบบนี้เขาเรียกว่ารักกันจริงครับ " อีคอนเอ่ยด้วยเสียงกระเส่า เขาขยับเข้าใกล้หล่อนมากขึ้น ชายหนุ่มมองผิวขาวเนียนใสดูสุขภาพดีนั้น มือหนาของเขาลูบมันไปมาเบาๆ"อ๊ะ อื้อ ก็รู้นะสิค่ะ ว่าคุณไม่ได้นอนกับเจ้าตั้งแต่มีเจ้าแฝดนั้น " หญิงสาวพูดตามความจริง เพราะตั้งแต่หล่อนมีลูกจนถึงป่านนี้หล่อนกับเขาก็ไม่ได้นอนด้วยกันเลย เพราะหล่อนเห็นว่าลูกยังเล็กอยู่ ทีแรกหล่อนคิดว่าจะเป็นปีเสียแล้ว แต่ที่ไหนได้ เจ้าแฝดกลับโตไว ภายในไม่กี่เดือนเองก็พูดได้รู้ภาษาและช่วยเหลือตัวเองได้บ้างแล้ว หล่อนจึงแยกให้ทั้งสองหัดนอนกันเองฟอดด!!! "หืม ก็นั่นนะสิ ผมคิดถึงน้องของคุณใจแทบขาด" เขาเอ่ยหลังจากที่เขาฝังจมูกลงแก้มสวย พรางมือไม้ก็ปัดป่ายไปทั่วเรืองร่าง ชายหนุ่มเกลี่ยนิ้วยาวของเขากับร่องสาวของหล่อนไปมาเบาๆ"
จันทร์เจ้าอุ้มลูกน้อยทั้งสองคน หล่อนมองดูใบหน้าเด็กแฝดหญิงชายก็ยิ้มร่า"เอลซ่ากับอาเทอร์ ใครเป็นคนตั้งชื่อให้หนูนะ" หล่อนเปรยออกมาเบาๆ พร้อมทั้งจับแก้มใสนั้นเบาๆ"ก็ใครซะอีกหล่ะ" เสียงคุ้นหูนั้นดังมาจากด้านหลัง หล่อนรีบหันไปทันทีเมื่อคนที่หล่อนได้ยินนั้นเป็นเขา"อีคอน....." หล่อนเรียกชื่อชายหนุ่มด้วยความดีใจ นี่เขาไม่เป็นอะไรหรือนี่ เขายังมีชีวิตอยู่หรือนี่ จันทร์เจ้านึกในใจพรางกวาดตามองใบหน้าหล่อของสามีไป-มามือหนาประคองดวงหน้าคมแล้วลูบมันเบาๆ อย่างไม่เชื่อสายตา"ครับผมเอง " อีคอนโอบเอวกิ่วของภรรยาไว้แบบหลวมๆ เขามองใบหน้าสวยของหล่อนนิ่ง ใจในรู้สึกของคุณโชคชะตาเป็นที่สุด"คุณไม่เป็นอะไร เจ้าดีใจที่สุดเลยค่ะ""ผมก็ดีใจ ขอบคุณท่านผู้เฒ่าทั้งสองคนที่ทำให้ผมมีชีวิตรอด" เขามองเหม่อออกไปทางป่าใหญ่นอกกำแพงคฤหาสน์นั้น"ท่านผู้เฒ่าเก่งจริงๆ เลยค่ะ ท่านมีพระคุณกับเราอย่างมาก""ใช่ครับ ผมต้องตอบแทนท่านทั้งสองอยู่แล้ว และอีกคนที่ผมลืมไม่ได้............" ชายหนุ่มทำท่าครุ่นคิด หญิงสาวมองอย่างอยากรู้"ใครคะ""ก็คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมนี่ไง " อีคอนก้มลงมาบอกหญิงสาว จันทร์เจ้ายิ้มกว้างแบบงงๆ"เจ้าเหรอค่ะ
อีคอนมองหญิงสาวที่ดิ้นรนไปมานั้นอย่างร้อนใจ เขาเห็นร่างของจันทร์เจ้ากำลังจะตายต่อหน้าต่อตา ชายหนุ่มบอกให้เจ้าหล่อนดูดเลือดเขา แต่หญิงสาวก็ยังช้าอยู่ แล้วแบบนี้ลูกเขาก็จะเป็นอันตรายไปด้วยกรี๊ดดด!! "อ๊ายยย เจ้าจะไม่ไหวแล้ว ช่วยเจ้าด้วย " หญิงสาวกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เสียงที่เบาหวิวนั้นทำให้อีคอนใจคอไม่ดี"คุณต้องเชื่อผม จันทร์เจ้า ไม่เช่นนั้นคุณจะตาย แล้วลูกเราก็จะตายนะ "อีคอนตะโกนบอกหญิงสาวท่ามกลางสายลมที่เริ่มพัดโหม เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าที่ตอนนี้กำลังเต็มไปด้วยเมฆหมอกที่พัดจะปิดบังดวงจันทร์นั้น"ถ้าอย่างนั้นเจ้าขอโทษนะคะ " งับ!! อ๊ากกกกก!!! สิ้นเสียงพูดคือเสียงร้องของชายหนุ่มตอนนี้คอของเขาถูกหญิงสาวคนรักฝังเขี้ยวนั้นลงไปแบบเต็มๆ ดวงตาคมของอีคอนแดงกล่ำขึ้น พร้อมกับดวงตาของจันทร์เจ้าที่เป็นประกายสีฟ้า เฮือก เสียงหญิงสาวดูดกลืนเลือดอุ่นๆ นั้นลงคอ ร่างหล่อนตอนนี้เหมือนต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาแล้วได้น้ำชโลมใจหญิงสาวน้ำตาไหลพรากที่ต้องดูดเลือดคนที่หล่อนรัก หล่อนกลัวว่าชายหนุ่มจะตายเหมือนกับรายอื่นๆ ที่หล่อนเจาะคอมานั้นอีคอนร้องอย่างเจ็บปวด ร่างเขาตอนนี้เหมือนลูกบอลที่ถูกเจาะลม ชายหนุ่มเหมือนกำลัง
จันทร์เจ้านั่งท้องโย้มองแฟนหนุ่มที่ตอนนี้ดูสดใสขึ้นมามาก หลังจากที่อีคอนได้ถูกถอนคำสาปแล้ว เขาใช้ชีวิตแบบปกติทั่วไป ส่วนลูกน้องของเขา ใครที่เป็นหมาป่านั้นก็ยังเหมือนเดิม ตอนนี้จันทร์เจ้าเป็นที่รักของทุกคนในบ้าน ยิ่งตอนนี้หล่อนมีทายาทของอีคอนด้วยแล้ว หล่อนขออะไรทุกคนจัดให้หล่อนหมด แต่ทว่าตอนนี้หล่อนไม่อยากได้อะไรเลยนอกจากเลือดสดๆ จากมนุษย์ หล่อนมองแก้วสีดำทึบที่ในนั้นบรรจุน้ำสีแดงเข้ม หล่อนกินเลือดบำรุงลูกในท้องแทนนมสดที่มนุษย์กินกัน"คิดถึงแม่จัง " หล่อนเปรยออกมาเบาๆ เมื่อหล่อนรู้สึกอ่อนล้าหล่อนจะนึกถึงแม่บุญธรรมของหล่อนเสมอแต่จะให้ไปในสภาพนี้ ท่านคงตกใจแย่ หญิงสาวนึกพรางก้มลงมองเนื้อตัวของหล่อนที่ตอนนี้ทรุดโทรมลงอย่างเห็นได้ชัด ท้องสาวของหล่อนเป็นเหมือนท้องแฝดลูกสาม หล่อนไม่รู้เลยว่าทำไมร่างหายหล่อนถึงเป็นเช่นนี้ หล่อนไม่กล้าพาลูกไปฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล เพราะหล่อนกลัวว่าที่นั่นของจะแตกตื่น คนท้องที่ดูเหมือนจะเป็นตัวประหลาด อีคอนให้เพื่อนของเขาที่เป็นหมาป่ามาดูแล"คิดอะไรอยู่เหรอครับที่รัก" อีคอนเดินเข้ามาสวมกอดหล่อนอย่างหลวมๆ จากด้านหลัง เขาก้มมองร่างเมียเขาที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งในสวน
จันทร์เจ้ากลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เลือดหมาป่าในกายของหล่อนตอนนี้ทำให้หล่อนถูกแสงแดดได้ หล่อนจึงออกไปไหนมาไหนกับอีคอนได้อย่างเฉกเช่นเดิม ร่างกายสาวของหล่อนถึงแม้ว่าจะเป็นแวมไพท์นั้น แต่ด้วยความที่ดื่มเลือดของหมาป่าจึงทำให้ร่างหล่อนแข็งแรงมากขึ้น หล่อนใช้ชีวิตเหมือนกับมนุษย์ปกติ หล่อนหลับนอนกับอีคอนทุกวันทุกคืน หล่อนไม่รู้เลยว่าตอนนี้ในกายของหล่อนนั้นได้มี สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ก่อกำเนิดขึ้นเสียแล้ว"จันทร์เจ้าจ๋า ตื่นเถิดที่รัก " อีคอนกระซิบข้างใบหูขาว เพื่อเรียกร่างบาง ซึ่งวันนี้ดูเจ้าหล่อนจะตื่นสายกว่าปกติ"อื้ออ "เสียงคำรามอย่างขัดใจนั้นดังมาจากร่างบางที่บิดขี้เกียจไปมานั้น""ตื่นได้แล้วจันทร์เจ้าจ๋า วันนี้คุณกับผมต้องไปดูธุรกิจที่โรงพยาบาลนะครับ" เขากระซิบย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนเพียงแต่ขยับกายเล็กน้อยเท่านั้น แต่ขนตาสวยยังคงปิดสนิท"อื้อ เจ้าไม่อยากตื่นเลยคะอีคอน มันอยากนอนค่ะ" เสียงพึมพำนั้นเปล่งออกมาจากปากสวยทำให้อีคอนหันไปมองหล่อน"ไม่สบายหรือเปล่าครับ หรือว่าเลือดที่ผมเตรียมให้นั้นมันไม่พอ" อีคอนนึกถึงเลือดสุกรที่เขาสั่งมาให่หล่อนดื่มนั้น เพราะหากแม่แวมไพท์สุดที่รักของเขาดื่