Share

39

last update Dernière mise à jour: 2025-09-22 10:21:03

“แล้วทีเธอล่ะ” พรพิมลไม่ใช่คนยอมคน และไม่ใช่คนที่อดทนต่อทุกสิ่งทุกอย่างได้ดี โดยเฉพาะเมื่อได้อยู่กับศัตรูสองต่อสองแบบนี้ เธอจึงไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้ลอยหน้าเดินจากไปง่าย ๆ “ทีเธอทำไมทำได้ เธอมันก็คนอาศัยเหมือนกัน”

“หยินทำเพราะหยินได้รับอนุญาตจากคุณหยางอี้แล้ว เขาอนุญาตให้หยินมีสิทธิ์ในบ้านหลังนี้ และมีสิทธิ์ในตัวเขาเสมือนเป็นตัวของหยินเอง.. หยินต้องอธิบายเพิ่มไหมว่าสิทธิ์นั้นครอบคลุมเรื่องอะไรบ้าง” เธอตอบฉะฉานด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“แกเชิดได้อีกไม่นานหรอกอีหยิน ฉันนี่แหละที่จะทำให้แกหงอ” พรพิมลโกรธจนเลือดขึ้นหน้า

“ถ้าคุณบีคิดว่าสิ่งที่หยินพูดคือความหยิ่งยโส คุณบีคิดผิดแล้วค่ะ” เธอไม่ได้พูดเพราะทระนงตน แต่เธอพูดเรื่องรักษาสิทธิ์ของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่รักผู้ชายคนหนึ่งหมดหัวใจต่างหาก ไม่มีผู้หญิงคนไหนใจกว้างดั่งมหาสมุทร ยอมให้ผู้หญิงอีกคนเข้าหาคนรักของตัวเองต่อหน้าต่อตาหรอก “หยินขอตัวก่อนนะคะ เพราะต้องรีบไปเตรียมอาหารให้คุณหยางอี้อีก”

หยางอี้เดินมาถึงห้องรับแขกเป็นคนแรก เขาไ

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Latest chapter

  • สวาทหวาน   62

    “อ้อ” ชายหนุ่มพยักหน้าเข้าใจ “เธอชื่อหยินครับคุณยาย คราวหน้าก็เรียกชื่อเธอก็ได้นะครับ” แล้วหันไปมองหญิงสาวและส่งยิ้มให้กำลังใจ “คุณหยินตอบคุณยายผมหน่อยสิครับ ท่านอยากรู้เรื่องของคุณเป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย”“หนูทานมาจากที่บ้านแล้วค่ะมาดาม” ปันหยีตอบคำถามของมารดาคนรัก“กินมื้อไหนมาล่ะ นี่มันเที่ยงแล้วนะ”“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูกลับไปทานที่บ้านก็ได้ วันนี้หนูขอกลับเร็วหน่อยนะคะมาดาม”“จะรีบกลับไปไหนล่ะ”“คือ..” เธอควรจะพูดอย่างไรดีเพื่อไม่ให้ท่านไม่พอใจ“ทำไม เขาจะพาเธอไปออกงานที่ไหนอีกล่ะ” เธอไม่กล้าตอบเพราะกลัวนางโกรธหรืออย่างไร นางน่ากลัวขนาดนั้นเชียวเหรอ“ค่ะมาดาม คุณหยางอี้จะให้หนูไปงานเลี้ยงของท่านรัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรมกับเขาค่ะ” ปิดไปก็ใช่ว่าจะปิดได้มิด จึงตัดสินใจบอกความจริงกับท่านไป จะโกรธหรือไม่พอใจก็แล้วแต่ท่านก็แล้วกัน“งานใหญ่ซะด้วยสิ เธอนี่วาสนาดีจริง ๆ ที่ได้มาเจอกับลูกชายของฉัน”

  • สวาทหวาน   61

    “ไม่ต้องมาประชดใส่ยายเลยนะ เรามาคุยเรื่องที่ค้างกันไว้ต่อดีกว่า” นางเริ่มเล่าเรื่องของพรพิมลต่อจากที่ค้างเอาไว้ “...เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละไทเลอร์ ตอนนี้ยายจึงรู้สึกตงิด ๆ ใจกับหนูบีเขายังไงก็ไม่รู้”ไทเลอร์รู้สึกเห็นใจผู้เป็นยายอยู่บ้างที่ต้องผิดหวัง แต่ถ้าเขาไม่บอกเรื่องที่รู้มาให้ท่านฟัง ท่านก็คงจะงมงายกับผู้หญิงที่มีค่าแค่พลอย และกำจัดเพชรเม็ดงามทิ้งเพราะคิดว่าเป็นแค่กรวดทราย เขาหยิบชาขมที่เหลืออยู่เกือบ ๆ ครึ่งแก้วมาดื่มรวดเดียวจนหมด“คุณยายฟังผมนะครับ” เขาจับมือของท่านมากุมไว้ กล่าวด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่จริงจังผิดไปจากทุกครั้ง “คุณบีไม่ใช่ผู้หญิงใสซื่อบริสุทธิ์ แสนดีอย่างที่คุณยายเห็นหรอกนะครับ ผมไม่ได้พูดเพราะใส่ร้ายเธอนะครับ แต่ผมพูดเพราะผมมีหลักฐานที่เชื่อถือได้”เขาตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ท่านฟังตั้งแต่วันที่พาเธอไปดื่มด้วยกัน แล้วหยิบโทรศัพท์เปิดภาพที่อดีตคู่ขาของอลันถ่ายได้จากคอนโดเมื่อวานนี้ให้ดู“คืนนั้นเธอออกไปกับอลันครับคุณยาย พวกเขาอยู่ด้วยกันทั้งคืนทั้งวัน และผมก็คิดว่ามันจบแค

  • สวาทหวาน   60

    แม้แต่ตอนบ่นเธอก็ยังบ่นได้อย่างน่ารักและน้ำเสียงนุ่มนวล น้าอี้โชคดีจริง ๆ “แต่เหล้ามันอร่อยกว่านี้นะครับ”“เหล้ามีแต่โทษ ส่วนชาถ้วยนี้มีประโยชน์ คุณไทเลอร์ต้องดื่มค่ะ”แม้เธอจะอ่อนโยน แต่ก็มีความเผด็จการอยู่ไม่น้อย ช่างสมกับน้าอี้จริง ๆ “ทำไมต้องจริงจังขนาดนั้นด้วยล่ะครับคุณหยิน ผมโตแล้วนะครับ”“ถึงโตแล้วคุณไทเลอร์ก็คือหลานชายที่คุณหยางอี้รักมากอยู่ดี ดังนั้นหยินจะต้องดูแลคุณไทเลอร์ให้ดีที่สุดเพื่อให้คุณหยางอี้สบายใจค่ะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงฉะฉานแต่อ่อนโยน “ระหว่างที่หยินไปทำข้าวต้มให้ คุณไทเลอร์ต้องดื่มชาให้หมดนะ”“ครับ” ไทเลอร์รับคำอย่างว่าง่าย ยอมจำนนต่อคำพูดสุดซาบซึ้งของเธอ ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อน้าอี้เบคกี้หยางเดินออกจากมุมที่ยืนแอบฟังการสนทนาของปันหยีกับหลานชายหัวแก้วหัวแหวน แล้วเดินไปที่โซฟารับแขก“เป็นอะไร” นางทำเหมือนเพิ่งเดินเข้ามา นั่งลงแล้วเอ่ยถามหลานชายที่กำลังจิบชาด้วยท่าทางขมขื่น“เมาค้างครับคุณยาย”“

  • สวาทหวาน   59

    ณ สถานบันเทิงชื่อดังแห่งหนึ่ง ไทเลอร์เดินเข้าไปด้านในแล้วกวาดสายตามองหากลุ่มเพื่อน ๆ เท้าที่ยืนนิ่งเริ่มก้าวไปข้างหน้าเมื่อมองเห็นพวกเขาทั้งสามแล้ว“ทำไมมาช้าจัง” ไคถามเพื่อนที่เพิ่งมาถึง“ติดธุระนิดหน่อย อลันยังมาไม่ถึงอีกเหรอ”“มันรับปากนายว่าจะมาเหรอ” ลีออนถามอย่างสงสัย“มันไม่ได้รับปากแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธนะ”“ฉันคิดว่ามันคงไม่มาหรอก ก่อนที่จะมานี่ ฉันโทรไปหามัน มันบอกว่ามาไม่ได้เพราะอยู่กับสาว แต่ถ้ามาได้ก็จะมา”คำตอบของเพื่อนพานทำให้ไทเลอร์นึกถึงพรพิมลทันทีวันนี้เขากลับไปที่บ้านแต่ไม่เจอเธออยู่ที่นั่น และก่อนจะมาที่นี่เขาก็รับอาสาขับรถพาคนรักของน้าไปส่งที่คอนโด ระหว่างที่นั่งรถไปด้วยกันเขาก็แกล้งถามถึงเธอ จึงได้คำตอบว่าเมื่อคืนเธอไม่ได้กลับบ้าน ก่อนหน้านั้นไม่กี่วันเธอก็ไม่ได้กลับ.. หรือว่าเพื่อนรักกับผู้หญิงคนนั้น.. แต่เขาบอกว่าไม่ได้เจอกับเธออีกเลยตั้งแต่คืนนั้นนี่นา.. หรือว่าเขาโกหก“พวกนายจำคุณบีได้ไหม” ความสงสัยทำให้เขาเอ่ยปากถาม“ทำไมจ

  • สวาทหวาน   58

    หนึ่งอาทิตย์แล้วที่พรพิมลพยายามจะหลบหน้าไทเลอร์ ด้วยเหตุผลเพียงข้อเดียว.. นั่นก็คือเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากไปดื่มที่ผับด้วยกันในคืนนั้นเธอมักจะหาข้ออ้างปฏิเสธเมื่อถูกเบคกี้หยางชวนให้อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกัน และจะต้องแน่ใจก่อนทุกครั้งว่าหลานชายของท่านไม่ได้อยู่ที่บ้านจึงจะยอมแวะไปหาแต่ปัญหาที่หนักกว่าการหลบหน้าไทเลอร์ก็คือเรื่องของอลัน เพราะฝ่ายนั้นไม่รู้จะหลงใหลได้ปลื้มอะไรกับเธอนักหนา จึงโทรมาพร่ำคำคิดถึงและขอพบได้ทุกวัน จะปฏิเสธก็ไม่ได้ เพราะกลัวเขาจะเปิดเผยความสัมพันธ์ให้ไทเลอร์รู้“ฉันบอกนายแล้วใช่ไหมว่าฉันต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ไม่ว่างจะรับโทรศัพท์ของนายได้ตลอดเวลา แล้วก็ออกมาหาบ่อย ๆ แบบนี้ไม่ได้ด้วย” เธอบอกกับเขาหลังจากจบเกมรักในอ่างอาบน้ำ และกำลังยืนแต่งตัวอยู่หน้ากระจกบานใหญ่“บ่อยที่ไหนกันครับบี คุณเพิ่งจะออกมาพบผมแค่สองครั้งเท่านั้น ทั้ง ๆ ที่ผมอยากจะพบคุณทุกวัน” เถ้าบุหรี่ในมือของชายหนุ่มถูกดีดลงบนที่เขี่ย“สองครั้งที่นายว่าคือครั้งละมากกว่ายี่สิบสี่ชั่วโมง ไม่ใช่แค่หนึ่งคืนหรือหนึ่งวันเท่านั้น นายทำให้

  • สวาทหวาน   57

    คำแก้ตัวของหญิงสาวที่ตัวเองไม่ค่อยชอบขี้หน้า เพราะมีตัวเทียบที่คิดว่าดีกว่า ทำให้เบคกี้หยางมองเธอแปลกไปจากเดิม เพราะคิดไม่ถึงว่าเธอจะยืดอกยอมรับแบบนี้“มาดามอาจจะคิดว่าหนูเป็นผู้หญิงใจง่าย หรืออาจจะคิดว่าหนูหวังรวยทางลัด หรืออยากเป็นหนูตกถังข้าวสารก็แล้วแต่มาดามจะคิดเลยค่ะ หนูจะยอมทนความรู้สึกดูถูกเหล่านั้นอย่างเต็มใจ แต่ได้โปรดอย่ามองคุณหยางอี้ด้วยความรู้สึกที่ไม่ดี เพราะหนูจะไม่ทน”“คิดว่าพูดแบบนี้แล้วฉันจะยอมรับเธอเป็นลูกสะใภ้อย่างเต็มใจอย่างนั้นเหรอ” น้ำเสียงที่ใช้ไม่ได้กระด้างเหมือนตอนแรก แต่ก็ยังฟังดูเย็นชา“หนูไม่คิดหรอกค่ะมาดาม หนูคิดมาตลอดว่าหนูไม่มีค่าคู่ควรกับผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างคุณหยางอี้ แต่ถึงหนูจะคิดแบบนั้น หนูก็ไม่เจียมตัวหรอกค่ะ เพราะหนูรักเขา รักมาก ดังนั้นหนูจึงตั้งใจเรียนให้หนักที่สุดเพื่อถีบตัวเองให้ดูมีค่าขึ้นมาบ้าง อย่างน้อย ๆ คนอื่นจะได้มองว่าหนูก็มีดี แต่ก็คงไม่ใช่สำหรับมาดาม ดังนั้นหนูจะยอมทนทุกอย่าง ทนจนกว่ามาดามจะยอมรับหนูเป็นลูกสะใภ้”ไม่ต้องอดไม่ต้องทนมันต่อไปแล้ว เปิดอกพูดกันไปเลยดีกว่

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status