Главная / โรแมนติก / สัญญาในอ้อมกอด / ตอนที่ 18 พรุ่งนี้ในมือเรา

Share

ตอนที่ 18 พรุ่งนี้ในมือเรา

last update Последнее обновление: 2025-09-15 05:10:36

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น นิรินลืมตาตื่นในความมืดสลัว เธอขยับตัวช้า ๆ ออกจากอ้อมแขนของพี่บอย รู้สึกถึงความอบอุ่นที่ยังคงหลงเหลืออยู่ พี่บอยยังคงหลับอยู่ ดูสงบกว่าทุกครั้งที่เธอเคยเห็น เธอแอบยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ เตรียมตัวไปเรียน

วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย บรรยากาศในคณะเต็มไปด้วยความตึงเครียด นิรินเดินไปห้องสอบด้วยความรู้สึกที่ปนเปกัน ทั้งโล่งใจที่จะได้พัก และกดดันกับผลลัพธ์ที่จะออกมา

หลังสอบเสร็จ เธอเดินออกมาจากห้องด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ความมุ่งมั่นที่เคยฉายชัดในดวงตาผ่อนคลายลง ใบหน้าดูสดใสขึ้นกว่าเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน

ปริญเดินเข้ามาหาเธอทันทีที่เห็น “นิริน! เป็นไงบ้าง ทำได้ไหม”

“ก็...คิดว่าน่าจะโอเคค่ะ” เธอตอบอย่างเป็นกันเองมากขึ้น

“เหนื่อยแย่เลยใช่ไหม เห็นอ่านหนังสือหามรุ่งหามค่ำเลย” ปริญยิ้ม ก่อนจะยื่นชานมไข่มุกแก้วหนึ่งให้ “รางวัลสำหรับคนเก่ง”

นิรินรับมาด้วยความประหลาดใจ “ขอบคุณนะคะ”

“ไม่เป็นไรหรอก เราอยากเลี้ยง” ปริญเว้นจังหวะ “วันนี้เย็นแล้ว ไปหาอะไรกินกันไหม? เลี้ยงฉลองสอบเสร็จ”

นิรินลังเล เธอเหลือบมองนาฬิกาในโทรศัพท์ พี่บอยคงกำลังรอเธออยู่หน้าคณะ

“เอ่อ...คงไม่ดีกว่าค่ะ หนู
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Заблокированная глава

Latest chapter

  • สัญญาในอ้อมกอด   ตอนที่ 43 กลิ่นกาแฟหอมกรุ่น

    แสงแดดยามสายส่องลงบนถนนสายเล็กตัดเข้าบ้านสวน เมื่อรถจอดเทียบหน้าบ้านแม่กับน้องกันต์ก็ออกมาต้อนรับทันทีท้ายรถยนต์เต็มไปด้วยถุงกระดาษ ขนม เบเกอรี่กล่องใหญ่ และถุงเมล็ดกาแฟหลายชนิดที่เพิ่งหิ้วกลับมาจากในเมือง“โอ้โห ของเยอะเชียวนิริน” แม่ยิ้ม หันไปดูน้องกันต์ที่รีบวิ่งมาช่วยยกถุงขนมเข้าไปในคาเฟ่พี่บอยกับนิรินขนของเข้ามาในร้านที่ยังหอมกลิ่นไม้ของใช้ใหม่ โต๊ะและเก้าอี้จัดเรียงเรียบร้อยรอการตกแต่งของกล่องคุกกี้ โถแก้ว และซองกาแฟถูกวางเต็มเคาน์เตอร์ไม้นิรินถอดเสื้อคลุมพาดเก้าอี้แล้วขยับแขน“พี่บอย เดี๋ยวหนูลองชงให้ชิมอีกนะคะ จะได้รู้ว่าเมล็ดไหนเหมาะกับลูกค้า”"ได้สิ เริ่มง่วงพอดี"เธอหยิบเมล็ดกาแฟออกมาสองถุง เปิดฝาให้กลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วร้าน ก่อนจะตักเมล็ดเทลงเครื่องบดเสียงดัง กังวานไปทั่วพี่บอยยืนพิงเคาน์เตอร์ มองเธอเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว ทั้งบด เท ดริป น้ำเดือดไหลผ่านผงกาแฟช้า ๆ กลิ่นหอมเข้มข้นลอยขึ้นคลุ้งเธอยกแก้วแรกส่งให้เขา “ลองชิมดูค่ะ แบบเข้ม”บอยรับแก้ว จิบช้า ๆ ก่อนพยักหน้าเบา ๆ “หอม”นิรินยิ้ม แก้มแดงนิด ๆ แล้วรีบชงอีกแก้ว “อันนี้หนูเลือกแบบนุ่ม เผื่อคนที่ไม่ชอบขมจัด”เธอยื่

  • สัญญาในอ้อมกอด   ตอนที่ 42 ค่ำคืนในโรงแรม

    อากาศในห้องยังอุ่นจากลมหายใจสองคนนิรินซุกแก้มแนบอกกว้าง เสียงหัวใจของเขาดังสม่ำเสมออยู่ข้างหู“เจ็บไหม” พี่บอยถามเบา ๆ นิ้วโป้งลูบสันกรามเธอช้า ๆเธอส่ายหน้า ยิ้มเขิน “ไม่ค่ะ…แค่ขาอ่อนนิดหน่อย”เขาหัวเราะในลำคอแผ่ว ๆ ก่อนเอื้อมไปดึงผ้าห่มขึ้นคลุมไหล่ให้นิรินเงยหน้าขึ้นนิดเดียว “พี่…ถ้าเราค้างที่นี่ แม่จะว่าไหม”“บอกแม่” เขาตอบสั้น ๆเธอหยิบมือถือ ส่งข้อความไปว่าแม่คะ วันนี้หนูกับพี่บอยค้างในเมืองนะคะ พรุ่งนี้เช้ากลับไปช่วยจัดร้านค่ะไม่นานมีสติกเกอร์ยิ้ม ๆ กับข้อความสั้น ๆ กลับมาได้จ้ะ คนดีของแม่ ขับขี่ปลอดภัยนะนิรินยิ้มโล่งอก วางมือถือไว้บนหัวเตียงแล้วขยับเข้าไปกอดเขาแน่นขึ้น “แม่โอเคแล้วค่ะ”พี่บอยยกแขนเป็นหมอนให้ เธอหนุนทแยงอกเขาอย่างเคย“พรุ่งนี้แวะดูเมล็ดอีกร้าน แถวตลาดเช้า” เขาว่าเรียบ ๆ“ค่ะ…แล้วหนูอยากได้ถุงกระดาษลายเรียบ ๆ ไว้แพ็กคุกกี้ด้วย”“จดไว้ เดี๋ยวพี่จ่าย”เธอหัวเราะคิกเบา ๆ “พี่นี่พูดน้อยแต่ตรงใจตลอดเลย”“อืม” เขาตอบสั้น ๆ แต่มุมปากยกขึ้นนิดหนึ่งเงาสีอุ่นจากโคมข้างเตียงทาบบนผมเธอ เขาก้มลงจูบหน้าผากแผ่ว ๆนิรินเอานิ้ววาดไปบนอกเขาเป็นวงกลม “ขอบคุณสำหรับวันนี้…ทั้ง

  • สัญญาในอ้อมกอด   ตอนที่ 41 รอยยิ้มบนทางกลับบ้าน

    รถยนต์เคลื่อนตัวออกจากลานจอดรถ ท้องฟ้ายามเย็นเปลี่ยนสีอ่อนลงเล็กน้อยนิรินนั่งข้าง ๆ คนขับมือยังวางบนตัก รู้สึกเก้อเขินจากบรรยากาศมื้อบ่ายที่เหมือนเดตครั้งแรก แต่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกพี่บอยขับไปเงียบ ๆ อยู่พักหนึ่ง ก่อนที่มุมปากจะยกขึ้นเป็นรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม ต่างจากใบหน้าขรึมที่เธอคุ้นเคยนิรินหันไปมอง เห็นรอยยิ้มชัดก็รีบเบือนหน้าหนี“พี่…บอยยิ้มอะไรคะ” เสียงเธอสั่นเล็กน้อย“ยิ้มเฉย ๆ” เขาตอบสั้น ๆ สายตายังคงจับจ้องที่ถนนลาดยาง“เฉย ๆ ที่ไหนกันเล่า…” เธอบ่นพึมพำในลำคอ กัดริมฝีปากแน่น หัวใจกลับเต้นแรงไม่หยุดเขาเหลือบตามามองเพียงแวบเดียว แววตาคมวูบหนึ่งนั้นเหมือนจะบอกทุกอย่างที่เขาไม่พูดออกมา“เมื่อกี้…หนูกินสเต๊กเลอะปาก”“พี่!” นิรินเผลอตีแขนเขาเบา ๆ ด้วยความเขิน แก้มแดงจัดเสียงหัวเราเบาๆ ดังจากลำคอเขา เป็นเสียงหัวเราะที่ไม่ได้ยินบ่อยนัก แต่กลับทำให้รถทั้งคันเต็มไปด้วยความอบอุ่นมีชีวิตชีวามือใหญ่เลื่อนไปกุมมือเล็กๆที่วางอยู่ข้างเบาะโดยไม่พูดอะไรอีกนิรินเม้มปากแน่น แต่ยอมปล่อยให้เขาจับไว้ หัวใจที่พองโตเหมือนจะล้นอกถนนสายเล็กทอดยาวไปข้างหน้า พี่บอยขับรถเงียบ ๆ ตามสไตล์ของเขา แต่เมื่อใกล้

  • สัญญาในอ้อมกอด   ตอนที่ 40

    แสงอรุณสาดลอดช่องไม้เข้ามาในห้อง เสียงไก่ขันดังไกลๆ ปลุกให้บ้านสวนค่อยๆ ตื่นขึ้นพี่บอยลืมตา ตั้งใจฟังเสียงรอบตัว ก่อนจะค่อย ๆ ดันแขนออกจากร่างเล็กที่ยังนอนซุกหลับอยู่ข้างกายเขาลุกออกที่นอน เดินออกมาสูดอากาศยามเช้าที่ชื้นจากน้ำค้าง กลิ่นดินผสมกลิ่นหญ้าสดใหม่ชัดเจนจนใจเขาสงบนิ่งสายตาคมทอดมองไปยังเพิงไม้หลังใหม่ที่อยู่ไม่ไกล คาเฟ่ใหม่ ที่เพิ่งสร้างเสร็จวันสองวันโดยเขาและช่างมานพส่วนลูกมือก็คือน้องกันต์พี่บอยเดินไปเปิดประตูไม้ บานพับส่งเสียงเอี๊ยดเบา ๆ ภายในห้องกว้างยังหอมกลิ่นไม้ใหม่ โต๊ะไม้สี่เหลี่ยมวางเรียงรายอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย เก้าอี้หวายถักใหม่เอี่ยมเครื่องชงกาแฟวางเด่นบนเคาน์เตอร์หลังงจากที่นิรินได้ลองชงไปแล้วเมื่อวาน ข้าง ๆ ยังมีถุงเมล็ดกาแฟ กับโถแก้วใส่คุกกี้ที่แม่เพิ่งอบเมื่อคืนเขาเดินดูช้าๆ วนรอบร้าน ลองเปิดไฟดูทีละดวง จนหลอดไฟสีเหลืองสว่างนวลไปทั่วเสียงเครื่องปั่นไฟเล็กๆ ดังเบาๆ แต่ทุกอย่างทำงานปกติเรียบร้อยดีเขายืนมองผ่านกระจกหน้าร้าน และรั้วไม้เก่า ๆ ที่เอียงไปข้างหนึ่งยังอยู่ที่เดิม มันคือที่มาของชื่อร้านริมรั้วนั้นเอง น้องกันต์เพิ่งปลูกต้นพริกกับมะเขือไว้ แม

  • สัญญาในอ้อมกอด   ตอนที่ 39 ค่ำคืนหลังจดทะเบียน

    มือใหญ่กดมือเล็กกลับไปกอบกุมแท่งเนื้อที่แข็งปนร้อนเสียงของเขากระซิบข้างหู “อย่าหยุด…ทำต่อสิครับเมียรัก”“พี่…พี่บอย” นิรินเสียงสั่นพร่า แก้มแดงจัด ร่างบางนอนสั่นสะท้านอยู่ใต้ร่างของเขาพี่บอยโน้มตัวลง ริมฝีปากหนาจุ้บข้างแก้ม ไล้ผ่านลงมาที่ซอกคอ หยอกเย้าด้วยการดูดอย่างแผ่วเบาจนเธอครางหลุด“อื้อ…พี่...”มือใหญ่ปลดกระดุมชุดนอนช้า ๆ เผยผิวนวลเนียนและอกอิ่มที่สั่นไหวกับลมหายใจปลายนิ้วหยาบคลึงวน ขยี้ยอดอกจนร่างเล็กสั่นเกร็ง ความเสียวแล่นขึ้นสันหลังบรรยากาศห้องในไม้ที่เงียบสงบ มีเพียงเสียงจิ้งหรีดเรไรข้างนอก กับเสียงลมหายใจที่หนักของทั้งคู่ และแสงจันทร์ที่ลอดช่องหน้าต่างมาตกบนเรือนกายสองร่างพี่บอยไล้ริมฝีปากต่ำลง จนถึงกลีบเนื้อที่ซ่อนความหวานเขาแหวกช่อบุปผาออกช้า ๆ ก่อนก้มลงละเลียดราวกับจะจดจำรสชาติของกลีบเนื้อนั้นให้ขึ้นใจ“พี่…อย่าทรมานหนู” เสียงเธอพร่ำสั่น มือเล็กจิกเสื่อจนยับ น้ำหวานเอ่อคลอจากความชุ่มฉ่ำในช่องแคบบอยเงยหน้าขึ้น ดวงตาคมเต็มไปด้วยแรงข่มอารมณ์ เขาขยับกายขึ้น ค่อย ๆ ดันแท่งเนื้อที่แข็งปนร้อนเข้าครอบครองทีละช่วงความคับแน่นทิ่มแทงเบา ๆ ทำให้คนตัวเล็กสะท้านเฮือก “อ๊ะ…พี่บ

  • สัญญาในอ้อมกอด   ตอนที่ 38 กลับบ้านพร้อมของใหม่

    รถยนต์คันใหญ่แล่นกลับเข้าสู่ถนนลูกรัง ข้าวของที่ซื้อมาเต็มท้ายรถ ทั้งถุงเสื้อผ้า รองเท้าใหม่ของแม่และกันต์ วางซ้อนเรียงเป็นกองเล็ก ๆ มุมหนึ่งยังมีหมวกกันน็อกใหม่วางเคียงกับเอกสารจองมอเตอร์ไซค์คันเล็ก ที่ร้านรับปากว่าจะส่งมาถึงบ้านพรุ่งนี้เช้ากันต์นั่งเบาะหลัง ใบหน้าเปื้อนยิ้มไม่หยุด มือยังคอยจับเชือกรองเท้าผ้าใบคู่ใหม่ไม่วาง“พี่บอย…ขอบคุณครับ ผมจะตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด”พี่บอยเหลือบมองผ่านกระจกหลัง สายตาขรึมแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น“ไม่ต้องรีบโตนักหรอกกันต์ แค่ดูแลแม่กับพี่สาวให้ดี ก็พอ”แม่ที่นั่งข้าง ๆ น้ำตาคลออีกครั้ง พยายามเอ่ยเสียงเบา“แม่ซาบซึ้งจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้วลูก”นิรินก็กอดถุงเสื้อผ้าไว้แน่น ใบหน้าแดงเรื่ออย่างห้ามไม่อยู่“พี่…บอยขอบคุณจริง ๆ นะ” เสียงเธอสั่นพร่า แต่เต็มไปด้วยความหมายที่เกินกว่าคำพูดพี่บอยไม่ได้ตอบ เพียงยกมือขึ้นลูบหัวเธอเบา ๆ ระหว่างรถโยกไปตามทางลูกรังเมื่อถึงบ้านสวน เสียงสุนัขเห่าไล่รถดังรับเหมือนทักทาย ข้าวของถูกขนเข้าบ้านกันวุ่นวาย แต่เต็มไปด้วยรอยยิ้มกันต์ลองสวมเสื้อใหม่วิ่งออกไปให้แม่ดู แม่หัวเราะเสียงใสเหมือนกลับไปเป็นสาวอีกครั้งเย็นนั้น ทั้ง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status