ตอนที่ 10 ความห่วงใยจากคนรอบข้าง📌

เสียงฟ้าร้องคำรามยังดังก้องอยู่ในความทรงจำของเด็กสาววัยสิบสี่กับแม่ของเธอจนผวา

แม้เหตุการณ์จะผ่านมาตั้งแต่เมื่อวานช่วงหัวค่ำ แต่ภาพทุกอย่างยังชัดเจนเหมือนเพิ่งเกิดขึ้น

รถจักรยานยนต์ที่เธอขี่ซ้อนผู้เป็นแม่เพื่อมุ่งหน้ากลับบ้านรีบไปเก็บผ้าที่ตากไว้

หากยังไม่ถึงกลางทางดี พายุฝนที่กระหน่ำลงมาไม่ลืมหูลืมตาจึงทำให้ถนนลื่นยิ่งกว่าที่เคย

ผู้เป็นแม่ที่พยายามบังคับรถให้ตรงเส้นทาง แต่ในวินาทีแห่งความเป็นความตายนั้นเองจากการขับรถด้วยความเร่งรีบ ทำให้ล้อหน้ากลับไถลไปบนผิวน้ำที่ขังอยู่ เสียงเบรกที่เสียดสีกับพื้นและเสียงผู้เป็นแม่ร้องคร่ำครวญโอดโอยดังขึ้นพร้อมกับลูกสาว ก่อนที่ร่างของทั้งสองจะล้มกระแทกพื้นอย่างแรง

กว่าจะรู้สึกตัวอีกที ทั้งคู่ก็เปียกโชกและเจ็บระบมไปทั้งร่าง ประทับจิตที่เจ็บน้อยกว่าพยายามพยุงผู้เป็นแม่เข้าบ้านด้วยหัวใจที่เต้นแรงทั้งจากความตกใจและความเจ็บที่ร้าวระบม

เดือดร้อนผู้เป็นพ่อที่เดินออกมารับสองแม่ลูกด้วยความตกใจ ดีที่ห้องพักอยู่ชั้นล่าง...จึงไม่ต้องลำบากตะเกียกตะกายเดินเหินขึ้นไปชั้นสอง

จักรกฤษณ์มองเห็นความเจ็บปวดของทั้งภรรยาและลูกสาวคนโตถึงกับน้ำตาคลอ ดีที่คนเล็กไม่เจ็บไปอ