LOGINShare
บทที่ 4
Latest chapter
สามวันก่อนตาย ฉันก็ได้กลายเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมในสายตาครอบครัวเสียที บทที่ 12
ยามโพล้เพล้ หญิงสาวคนหนึ่งก้าวมาถึงหน้าหลุมศพ“คุณคือ…?” ถังถังมองเธอด้วยแววตาสงสัย“ฉันชื่อจางลี่ เป็นผู้ป่วยมะเร็งตับอ่อน” ดวงตาของหญิงสาวแดงก่ำ “เมื่อห้าปีก่อน มูลนิธิเจียอินเป็นผู้ช่วยชีวิตฉันไว้ วันนี้ฉันมาเพื่อขอบคุณคุณแม่ของเธอ”“แม่ต้องได้ยินแน่ ๆ” ถังถังเอ่ยเสียงแผ่วเบาจางลี่วางช่อดอกไม้ลง แล้วก้มศีรษะคำนับอย่างลึกซึ้ง “คุณเสิ่นเจียอิน ขอบคุณนะคะ เพราะคุณ ฉันถึงมีชีวิตอยู่มาจนถึงวันนี้ และได้เฝ้ามองลูกของฉันเติบโตขึ้น”ภาพเหตุการณ์เช่นนี้ ถังถังเคยเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน ทุกคนที่เคยได้รับความช่วยเหลือจากมูลนิธิล้วนจดจำชื่อของเสิ่นเจียอินไว้เสมอแม่ของเธอแลกด้วยชีวิต ไม่เพียงเพื่อความเสียใจของครอบครัว แต่ยังมอบชีวิตใหม่ให้กับผู้คนนับไม่ถ้วนค่ำคืนคืบคลานเข้ามา ถังถังลุกขึ้นในที่สุด เตรียมจะจากไปเมื่อยามราตรีมาเยือน ในที่สุดถังถังก็ลุกขึ้นเตรียมตัวจะจากไป“แม่…” เธอเหลือบมองหลุมศพเป็นครั้งสุดท้าย “แม่เคยถามว่า พวกเราจะนึกถึงแม่บ้างไหม”“คำตอบก็คือ—ทุก ๆ วัน ทุก ๆ ขณะ จนชั่วนิรันดร์”ระหว่างทางกลับบ้าน ถังถังเปิดบันทึกที่แม่ทิ้งไว้ให้ นี่คือสิ่งที่เธอได้รับมาตั้งแต่อาย
สามวันก่อนตาย ฉันก็ได้กลายเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมในสายตาครอบครัวเสียที บทที่ 11
20 ปีต่อมาถังถังยืนอยู่ริมหน้าต่างกระจกบานใหญ่ของแกลเลอรี มองออกไปยังถนนนิวยอร์กอันคึกคักเบื้องหน้า เธอสืบทอดความงดงามจากมารดา และยังได้รับพรสวรรค์ด้านธุรกิจที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด ในวัย 25 ปี เธอได้กลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงของวงการศิลปะไปแล้ว“ถังถัง ถึงเวลาให้สัมภาษณ์แล้วค่ะ” ผู้ช่วยเอ่ยเตือนนี่คือการสัมภาษณ์พิเศษของนิตยสาร ไทม์ ภายใต้หัวข้อ “สืบทอดกิจการแม่ — จักรวรรดิศิลปะของบุตรสาวเสิ่นเจียอิน”“ถังถัง หลายคนบอกว่าคุณเหมือนกับคุณแม่มาก” ผู้สื่อข่าวเอ่ยถาม “คุณคิดอย่างไรกับเรื่องนี้?”ถังถังนิ่งเงียบไปชั่วครู่ ก่อนเอ่ยว่า “ฉันไม่มีวันเป็นเหมือนเธอได้”“ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ?”“เพราะเธอใช้เวลา 29 ปีของชีวิต สอนให้ทุกคนรู้ว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร ส่วนฉันต้องใช้เวลา 18 ปี กว่าจะเข้าใจได้ว่าอะไรคือความเสียใจภายหลัง”ผู้สื่อข่าวซึ่งชัดเจนว่ารู้เรื่องราวในอดีตของตระกูลนี้อยู่แล้ว จึงไม่ได้ซักถามต่อหลังจบการสัมภาษณ์ ถังถังขับรถตรงไปยังสุสาน วันนี้เป็นวันครบรอบการจากไปของเสิ่นเจียอิน และในทุก ๆ ปีเมื่อถึงวันนี้ เธอจะต้องมาเยือนเสมอหน้าหลุมศพถูกประดับไปด้วยดอกไม้สดมากมาย บางส่
สามวันก่อนตาย ฉันก็ได้กลายเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมในสายตาครอบครัวเสียที บทที่ 10
หนึ่งเดือนต่อมาลู่เป่ยเฉินไปนั่งที่หน้าหลุมศพของเสิ่นเจียอินทุกวัน เขาจะพาถังถังไปด้วย แม้ว่าหนูน้อยจะไม่ค่อยเต็มใจนัก“พ่อคะ ทำไมเราต้องมาที่นี่ด้วย?” ถังถังเตะก้อนหินเล็ก ๆ ไปมา“เพราะที่นี่มีคนที่รักลูกนอนอยู่”“แต่เธอไม่เคยมาเล่นกับหนูเลย” ถังถังทำปากงอน “แม่อวี่เวยบอกว่า คนที่รักหนูจริงจะอยู่กับหนูตลอดเวลา”หัวใจของลู่เป่ยเฉินแตกสลายอีกครั้ง เขาไม่รู้จะอธิบายกับเด็กห้าขวบอย่างไร ว่าคนที่บอกว่าจะ “อยู่กับเธอตลอดไป” นั้นแท้จริงคือคนโกหก ส่วนคนที่ “ไม่ค่อยได้เล่นกับเธอ” ต่างหาก ที่รักเธอจนยอมแลกด้วยชีวิตหลินอวี่เวยถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ในศาลเธอยังพยายามแก้ตัว โบ้ยว่าทุกอย่างเป็นแผนการที่เสิ่นเจียอินวางไว้เพื่อใส่ร้ายเธอ แต่หลักฐานชัดเจนเกินกว่าจะปฏิเสธได้ ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอเลยพ่อแม่ของเสิ่นเจียอินขายบ้านทิ้ง แล้วย้ายไปอยู่ฟลอริดา พวกเขาบอกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างในนิวยอร์กจะทำให้พวกเขานึกถึงลูกสาวที่เสียไป ก่อนจากไป แม่ได้คุกเข่าอยู่หน้าหลุมศพของเสิ่นเจียอินอยู่นานแสนนาน“ถ้ามีชาติหน้า...” เธอเอ่ยเสียงสะอื้น “แม่จะรักแค่ลูกคนเดียวเท่านั้น”แกลเลอรีได้บริจาคให้กับพิพิธภ
สามวันก่อนตาย ฉันก็ได้กลายเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมในสายตาครอบครัวเสียที บทที่ 9
หลังจากที่หลินอวี่เวยถูกพาตัวไป คฤหาสน์ตระกูลเสิ่นก็ตกอยู่ในความเงียบงันราวกับความตายลู่เป่ยเฉินนั่งอยู่ข้างร่างของเสิ่นเจียอิน ราวกับไร้วิญญาณ โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นไม่หยุด ทั้งจากบรรดากรรมการ หุ้นส่วนทางธุรกิจ และนักข่าว ทุกคนต่างถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาไม่รับสายแม้แต่สายเดียว“คุณผู้ชาย” พี่เฉินเอ่ยเตือนเสียงแผ่วเบา “คนจากสถานจัดงานศพมาถึงแล้วค่ะ”ลู่เป่ยเฉินเงยหน้าขึ้นทันที “ไม่! ห้ามพาเธอไป!”แต่เขารู้ดีว่านั่นเป็นไปไม่ได้ เสิ่นเจียอินจากไปแล้ว จากไปตลอดกาลชั้นล่าง พ่อแม่ของเสิ่นเจียอินยังคงพลิกดูหลักฐานเหล่านั้น เอกสารแต่ละฉบับ คลิปเสียงแต่ละตอน ล้วนเสมือนคมมีดที่กรีดลึกลงกลางหัวใจของพวกเขา“วันที่นี่...” แม่ชี้ไปที่ใบเสร็จการรักษา ใบหน้าเปล่งเสียงสั่นพร่า “วันคริสต์มาสปีที่แล้ว เจียอินก็ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งแล้ว”"แต่เธอไม่เคยพูดอะไรเลย" น้ำเสียงของพ่อแก่ชราลงไปสิบปีพี่เฉินเดินเข้ามา “เพราะวันนั้นหลินอวี่เวยเกิดล้มป่วยกะทันหัน พวกคุณต่างก็อยู่ที่โรงพยาบาลคอยดูแลเธอ คุณนายไม่อยากสร้างความลำบากให้พวกคุณค่ะ”แม่ยกมือขึ้นปิดหน้า ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด “พวกเราได้ทำอะไรลงไป.
สามวันก่อนตาย ฉันก็ได้กลายเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมในสายตาครอบครัวเสียที บทที่ 8
ลู่เป่ยเฉินอ่านจดหมาย มือสั่นแรงขึ้นเรื่อย ๆ บนจดหมายนั้นได้บันทึกไว้อย่างละเอียดถึงอาการป่วยของเสิ่นเจียอิน การตัดสินใจของเธอ และเส้นทางความคิดความรู้สึกในช่วงสามวันสุดท้ายแม่ของเสิ่นเจียอินอ่านไปได้ครึ่งทางก็แทบจะรับไม่ไหว “ลูกสาวของแม่... ลูกสาวที่น่าสงสารของแม่!”ทันใดนั้น พี่เฉินก็เปิดโทรทัศน์ เสียบแฟลชไดรฟ์เข้าไปแล้วพูดว่า “นี่คือสิ่งที่คุณนายสั่งให้ฉันเปิดวันนี้”ภาพจากกล้องวงจรปิดเผยให้เห็นอย่างชัดเจนถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลเมื่อสามวันก่อน ลู่เป่ยเฉินยกโอกาสในการรักษาให้กับหลินอวี่เวยโดยไม่ลังเล แม้แต่ความคิดเห็นของเสิ่นเจียอินเขายังไม่ได้ถามเลยถัดมาคือไฟล์บันทึกเสียง การสนทนาระหว่างหลินอวี่เวยกับชู้รักของเธอ เจียงเฉิน ทุกถ้อยคำเปรียบเสมือนคมมีดที่กรีดลึกลงกลางใจของทุกคน“แผนเป็นไปอย่างราบรื่น เสิ่นเจียอินกำลังจะตายแล้ว”“แกล้งทำเป็นป่วยมาตั้งหลายปีแล้ว เธอก็ไม่เคยสงสัยเลย...”ห้องนั่งเล่นเงียบงันราวกับความตาย“ไม่! นี่ไม่จริง!” หลินอวี่เวยกรีดร้องอย่างเสียสติแต่ไม่มีใครสนใจคำแก้ตัวของเธอ พี่เฉินยังคงหยิบหลักฐานออกมาเพิ่ม ใบผลตรวจปลอม รายการโอนเงิน และรูป
สามวันก่อนตาย ฉันก็ได้กลายเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมในสายตาครอบครัวเสียที บทที่ 7
บนรถ แม่เสิ่นยังคงกดโทรหาลูกสาวไม่หยุด"ยังปิดเครื่องอยู่" เธอมองไปทางสามีด้วยความร้อนใจ "เจียอินไม่เคยหายไปนานขนาดนี้โดยไม่รับสายมาก่อนเลย""อย่าเพิ่งใจร้อน เดี๋ยวฉันโทรหาเป่ยเฉินเอง" พ่อเสิ่นพูดพลางขับรถไปด้วยเสียงโทรศัพท์ดังอยู่นานกว่าจะมีคนรับสาย"พ่อตา?" เสียงของลู่เป่ยเฉินฟังดูแปลกไป ต่ำและอ่อนล้า"เป่ยเฉิน เจียอินอยู่กับนายหรือเปล่า?" พ่อเสิ่นถามอย่างร้อนใจ "โทรศัพท์เธอปิดเครื่อง เราหาเธอไม่เจอ ทนายบอกว่าเธอโอนทรัพย์สินทั้งหมดให้อวี่เวยแล้ว เรากลัวว่าเธอจะ..."ปลายสายเงียบไปอยู่ไม่กี่วินาที"พ่อตา แม่ยาย... ตอนนี้พวกท่านอยู่ที่ไหน?""กำลังจะไปบ้านพวกเธออยู่นี่แหละ" แม่เสิ่นแย่งโทรศัพท์ไปพูดต่อ "เป่ยเฉิน เจียอินอยู่กับนายหรือเปล่า? เธอเป็นยังไงบ้าง?""พวกท่าน...รีบมาที่นี่เถอะ" เสียงของลู่เป่ยเฉินยิ่งแผ่วต่ำลง"เกิดอะไรขึ้นกันแน่?" หัวใจของแม่เสิ่นแทบจะหลุดออกมาถึงลำคอ "เจียอินเกิดเรื่องแล้วใช่ไหม? พูดมาสิ!""แม่ยาย... พอมาถึงแล้วท่านก็จะรู้เอง ขับรถระวังด้วยนะ"สายถูกตัดไปแล้วแม่เสิ่นหันมองสามี สีหน้าของทั้งคู่พลันเปลี่ยนไป"รีบขับเร็วเข้า!" แม่เสิ่นเร่งเร้า "ต้อ
You may also like
โดดร่มไม่เลือกฉัน ฉันตายแล้วคุณเป็นบ้าอะไร
แม่น้ำเจียงครึ่งสาย2.1K viewsการกลับมาเกิดใหม่ของนักประพันธ์
เป้ยรุ่ยลี่1.0K viewsลูกชายถูกตีจนตาย เขากลับอุ้มลูกชายของคนรักขึ้นรถพยาบาล
เสี่ยวซื่อ1.7K viewsเที่ยวกับครอบครัว คู่รักวัยเด็กมีตั๋วทำไมฉันต้องขับรถ
กวนอี๋1.2K viewsแผนหลอกแต่งงานที่แยบยล
ซัมเมอร์ดั๊ก4.2K viewsแม่จ๋าช่วยหนูด้วย พ่อขังหนูไว้ในรถ
แมวดำ1.4K viewsดุจกรงจักรเป็นดอกบัว
เสี่ยวสยงถังเจียง2.4K viewsไม่ลาก่อนการจากลา
เอ๋อร์อวี่1.4K views
