LOGINสามีปีศาจ 8 ศึกชิงลูก
ปัง! ปัง! ปัง!
ผั้วะ!
“แม่นใช้ได้” ร่างสูงที่กำลังนั่งมองคนตัวเล็กฝึกยิงปืนปรบมือให้เพราะหญิงสาว เมื่อเธอยิงได้แม่นทั้งๆที่พึ่งเคยยิงปืนครั้งแรก
“...” ไอติมที่ยืนหลับตาปี๋ค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะพ่นลมหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อยิงไม่โดนหัวคน มือบางส่งปืนให้ยาคุชิด้วยความสั่นเทาปลายกระบอกปืนร้อนยังคงมีควันพวยพุ่งออกมา
“เหอะ! แค่ยิงปืนถึงกับสั่น”
“กะ...ก็มันเป็นครั้งแรกที่ฉันได้จับปืนนิ”
“จับบ่อยๆก็ดีเธอจะได้ชิน” ร่างสูงส่งปืนให้ลูกน้องก่อนจะหั่นไปสั่งชายชุดดำสามคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง “เอาพวกมันไปจัดการ”
ไอติมยกมือขึ้นปิดปากเมื่อชายสามคนที่ถูกมัดโดนลากออกไปต่อหน้าต่อตา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสามคนนั้นจะต้องเจอกับอะไร
“คุณฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลา”
“มันคือเรื่องปกติของฉัน”
“นี่สินะคือโลกของมาเฟีย”
“...” ชายหนุ่มเอี้ยวตัวมาหาคนตัวเล็กในขณะที่ดวงตาคมหรี่ตามองหญิงสาวเล็กน้อยก่อนจะจิ้ปากพรางใช้ความคิด “แสดงว่าเธอแอบไปสืบประวัติของฉัน”
“ค่ะ” ร่างบางก้มกน้างุดเมื่อโดนสายตามคมราวกับเหยี่ยวจ้องไม่วางตา
เธอแพ้สายตาคมคู่นี้เหลือเกินมันทั้งดูลึกลับและน่าค้นหาในเวลาเดียวกัน
“รู้เหตุผลรึยังทำไมฉันถึงต้องสอนให้เธอยิ่งปืน”
“นี่ใช่ไหมคือเหตุผลที่คุณพรากลูกไปจากฉัน คุณกะจะให้โยฮันเดินตามรอยของคุณใช่มั้ย”
“อย่ามาคิดแทนฉัน” ร่างสูงเบือนหน้าหนีตัวของเขารู้ดีว่าสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้คืออะไร
ไม่มีพ่อคนไหนที่ไม่รักลูกของตัวเองหรอก
“ฉันไม่มีทางให้ลูกเป็นเหมือนคุณหรอกนะ ทางที่คุณเดินมันไม่เหมาะกับโยฮัน!”
“ออกไปก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน” ร่างสูงเค้นน้ำเสียงรอดไรฟันราวกับว่าเขาใกล้จะหมดความอดทน เพราะเขาปูทางให้โยฮันไว้หมดแล้วไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่สามารถมาขวางทางของเขาได้ “วันนี้ฉันจะให้เธอพักผ่อนพรุ่งนี้ค่อยเริ่มงาน”
ร่างสูงเดินกระทบไหล่คนตัวเล็กออกไปทิ้งให้ไอติมมองตามแผ่นหลังไม่วางตายิ่งรู้ว่าเขาเป็นมาเฟียยิ่งสงสารลูก โยฮันควรมีชีวิตที่ดีกว่านี้
“รอหน่อยนะแม่จะพาหนูหนีจากที่นี่เอง!”
ก็อกๆๆ
ขณะที่ยาคุชิกำลังนั่งดูดบุหรี่อยู่ริมหน้าต่างจู่ๆมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ชายหนุ่มจึงทิ้งบุหรี่ลงบนพื้นแล้วเดินไปเปิดประตูพบว่าคนที่เคาะคืออดีตแม่ของลูกนั่นเอง
“มีอะไร” ชายหนุ่มพูดด้วยความไม่สบอารมณ์รู้ดีว่าเธอมาด้วยจุดประสงค์อะไร
“ฉันอยากจะคุยกับคุณ” หญิงสาวสบตาคมนิ่งๆ
“ถ้าเป็นเรื่องของโยฮันฉันไม่มีอะไรจะพูด” ร่างสูงถอยหลังหมายจะก้าวเท้าหนีแต่กลับโดนมือเล็กคว้าข้อมือใหญ่ไว้ ชายหนุ่มปรายตามองมือเล็กที่กำลังจับมือของเขาอยู่ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตากับร่างบาง
“ฉันไม่อยากให้ลูกเป็นเหมือนคุณ คุณไม่รู้ตัวจริงๆหรอคะว่ากำลังทำอะไรอยู่”
“อย่ามาสอนฉัน ฉันรู้ตัวดีว่ากำลังทำอะไรอยู่”
“แต่คุณกำลังจึงดึงให้ลูกของฉันลงไปอยู่จุดเดียวกับคุณ”
“ฉันก็ไม่เห็นว่าการเป็นมาเฟียมันจะเสียหายตรงไหน” ชายหนุ่มยักไหล่อย่างไม่แยแส
“แต่มือโยฮันต้องขาวสะอาด ฉันไม่มีทางให้ลูกฆ่าคนเหมือนคุณแน่นอน” ไอติมเถียงอย่างเอาเป็นเอาตาย
“หึ” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอก่อนที่มือใหญ่จะคว้าหมับเข้าที่ปลายคางมน “ฉันปูทางให้โยฮันไว้หมดแล้วเขาเป็นถึงนายน้อยแห่งคาซามะ อย่างเธอมันจะมีปัญญาเลี้ยงลูกหรอแค่ลำพังตัวเองก็ยังเอาไม่รอด”
“คุณจะดูถูกฉันเกินไปแล้วนะคะ ถึงฉันจะไม่ได้รวยแต่ฉันก็สามารถเลี้ยงดูโยฮันได้ คุณพรากเขามาจากฉันโดยที่ไม่คิดถึงจิตใจของฉันซักนิด”
“ทำไมฉันต้องคิด เพราะถ้าฉันมัวแต่คิดถึงจิตใจของคนอื่นฉันคงไม่มายืนอยู่จุดๆนี้”
“คอยดูนะฉันจะพาโยฮันหนีจากคุณ”
“ก็ลองดูสิ!” ชายหนุ่มเพิ่มแรงบีบจนหญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
“ปล่อย! ฉันเจ็บ!”
“คิดจะแย่งลูกไปจากฉันงั้นหรอบอกเลยว่ามันไม่ง่าย เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่ฉันรู้ขึ้นมาว่าเธอพาโยฮันหนีไป ฉันฆ่าเธอแน่!”
พลัก!
ยุคุชิผลักร่างบางกระเด็นติดฝาผนังอย่างแรงจนหญิงสาวเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บ
“โอ้ย!!!”
“อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าทำอะไรกับเธอ”
“ต่อให้คุณฆ่าฉันให้ตายฉันก็ยังยืนยันคำเดิมว่าจะพาลูกหนี!”
กึก!
ชายหนุ่มชะงักก่อนที่กรามหนาขบแน่นด้วยความโกรธ หากไอติมพาโยฮันออกจากที่นี่นั่นหมายความว่ากำลังพาโยฮันออกไปตาย โยฮันยังไม่โตพอที่จะใช้ชีวิตข้างนอกได้
“ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าถ้าพาโยฮันหนีไปจากฉัน จุดจบของเธอจะเป็นยังไง!”
“ว้ายยยยย!!!”
————————————————
สามีปีศาจ Special ep 3“อุ๊บ!” ร่างบางที่กำลังนอนหลับตาอยู่รู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมาอย่างหนัก เมื่อสามีของเธอฉีดน้ำหอมแล้วกลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้มันเหม็นจนทนไม่ไหวรีบลุกวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำทันที “อ้วกกกก!!”ร่างบางโก่งคออาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตาย ในขณะที่สามีเองรีบวางเสื้อสูทแล้ววิ่งเข้าไปลูบหลังให้ภรรยา วันนี้ยาคุชิมีนัดประชุมที่นาโงย่าจึงต้องตื่นเช้ากว่าทุกวัน“เป็นอะไรเนี่ย” มือใหญ่ลูบแผ่นหลังเล็กด้วยความสงสารเธออ้วกจนแทบหมดแรง“อึก!” หญิงสาวอ้วกจนหน้าเขียวหน้าแดง เมื่อเห็นว่าภรรยาไม่มีแรงเดิน แขนแกร่งจึงช้อนร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนวางลงบนโซฟาอย่างเบามือ แล้วเดินไปหยิบน้ำให้ภรรยากินแค่เห็นเมียหน้าซีดยาคุชิก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยดีแล้ว เมื่อคืนไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า“ไปหาหมอไหม” ยาคุชิลูบหน้างามซีดเซียวด้วยความเป็นห่วง หญิงสาวยกน้ำขึ้นจิบแต่ยังคงรู้สึกพะอืดพะอมอยู่ยกเลิกการประชุมแล้วมานอนเฝ้าเมียดีไหม เป็นห่วงเมียเหลือเกิน“เดี๋ยวซักหน่อยก็คงดีขึ้นค่ะ” ไอติมหยิบยาดมขึ้นมาดม ไม่อยากให้สามีเสียการเสียงานมานอนเฝ้าเธอ แค่เธอเป็นไข้หวัดธรรมดาเขาก็ไม่เป็นอันอยู่แล้ว“ไปหาหมอเถอะนะฉันเป็นห่ว
สามีปีศาจ Special ep 2วันนี้ไอติมได้มีโอกาสกลับมาหาน้องสาวที่เมืองไทย จึงถือโอกาสนี้พาลูกชายมาเที่ยวเล่นทะเลภาคใต้ เขาบอกว่าทะเลเมืองไทยสวยไม่แพ้ชาติใดในโลก เพราะน้ำทะเลอันดามันค่อนข้างใสช่วงนี้จึงเหมาะแกการดำน้ำดูประการังยิ่งนัก“ไม่มีชุดอื่นแล้วหรอ” แต่สามีของเธอนั้นกลับทำหน้าบึ้งตึง เมื่อเห็นเธอใส่บิกินี่สีหวาน“นี่ทะเลนะคะ ไม่ใช่ยิม”“ก็ชุดของเธอมันโป๊ไป” ยาคุชิโยนเสื้อยืดสีดำตัวโคร่งให้ หญิงสาวรับไว้งงๆ “ใส่เสื้อของฉันทับซะ”“ไม่ค่ะ” ร่างบางส่งเสื้อยืดคืน “มาทะเลทั้งทีให้ฉันใส่เสื้อยืดเนี่ยนะ”ความจริงไอติมไม่ได้อยากใส่บิกินี่หรอก แค่อยากลองแกล้งสามีดูว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไรและก็เป็นไปตามที่คิด ร่างสูงโกรธจนควันออกหู“ทำไมดื้อจัง”เพี้ยะ!ฝ่ามือใหญ่ฟาดลงที่ก้นงอนงามเพื่อเป็นการลงโทษที่ภรรยาดื้นดึงใส่บิกินี่ แม้ผ่านการมีลูกมาแล้วแต่ไอติมยังหุ่นเซี้ยะน่ากินเหมือนเดิม ใครเห็นเป็นต้องน้ำลายไหล เพราะทั้งหน้าอกและก้นนั้นใหญ่เกินตัว อีกทั้งเอวที่คอดกิ่วน่ากอดนั่น ทำไมเขาต้องให้คนอื่นเห็นส่วนนั้นของเมียด้วยรู้งี้น่าจะดูดให้เป็นรอยทั้งตัวไปเลย“คุณมาตีก้นฉันทำไมเนี่ย” ไอติมเอี้ยวตัวด
Special ep 1“คุณคะ รูดซิปให้ฉันหน่อยค่ะ” ร่างบางที่กำลังพยายามใช้ความสามารถรูดซิปชุดแต่งงาน แต่ทำยังไงแขนของเธอก็รูดซิปหลังไม่ถึงซักที ในขณะเดียวกันเจ้าบ่าวหมาดๆของเธอเดินสะเปะสะปะไปมาทั่วห้อง ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยพิษของแอลกอฮอล์เขาโดนกลุ่มเพื่อนๆมอมเหล้าจนเมาในวันเข้าเรือนหอและเป็นครั้งแรกที่เห็นยาคุชิเมา ปกติชายหนุ่มคอแข็งยิ่งกว่าอะไร“คุณหยุดเดินก่อนได้ไหมคะ ฉันเวียนหัว” ไอติมถอดเครื่องเพชรออกรอให้สามีหมาดๆของเธอมารูดซิปให้“ถ้าฉันนั่งฉันจะหลับ เพราะงั้นฉันต้องเดิน” ชายหนุ่มรู้ตัวดีว่าถ้าเมาแล้วเขาจะทิ้งตัวลงนอนทันที แต่เพราะเป็นคืนแรกของการเข้าเรือนหอ จำเป็นต้องเจิมห้อง!“งั้นเดี๋ยวฉันออกไปให้ขนมรูดซิปให้”“ไม่ต้อง” มือหนาคว้าแขนเรียวเล็กไว้ “ไม่ต้องถอดหรอก ฉันอยากเอาคาชุด”“บ้าแล้ว ฉันอึดอัดนะคะ”“งั้นมานี่มา”หมับ“ว้าย!!!” มือใหญ่กระชากร่างบางนั่งลงบนตักส่งผลให้คนตัวเล็กตกใจจนแทบหงายหลังในขณะที่หน้าหล่อวางเกยอยู่บนหัวไหล่มน พรางพรมจูบทั่วแผ่นหลังเล็ก “ไปอาบน้ำก่อนค่ะ คุณเมา”“ตอนนี้กำลังจะส่างเมา” กลิ่นแอลกอฮอล์จากคนตัวสูงโชยเข้ามากระทบกับจมูกเล็กนี่เขาอาบหรือกินกันแน่ โทคิ
สามีปีศาจ 77 ฉันรักเธอนะที่รัก@หนึ่งเดือนผ่านไปข่าวการลาออกจากวงการมาเฟียของ ‘ยาคุชิ คาซะมะ’ ถูกเผยแพร่ออกไปอย่างสะพัด รวมถึงการเปิดเผยโฉมหน้าของแฟนสาวและเป็นถึงแม่ของลูก ทำเอาหลายคนช็อคไปตามๆกัน มาเฟียหนุ่มยุคใหม่ไฟแรงตอนนี้กลายเป็นอดีตมาเฟียไปแล้ว เขายอมเดินออกจากเส้นทางที่เดินเพียงเพราะชายหนุ่มมีความรัก หลายคนอาจมองว่าเขาโง่ที่เลือกครอบครัวมากกว่าการขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งในญี่ปุ่น แต่ไม่มีใครรู้ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไรนอกจากตัวของยาคุชิเอง‘โดนผู้หญิงจูงจมูกเหมือนเพื่อนอีกละ’‘น่าเสียดายอุตส่าเล็งไว้ ไปแอบมีเมียตั้งแต่ตอนไหน’‘โทคิยะ ยาคุชิ มีเมียแล้ว ตอนนี้เหลือแค่คนเดียวสินะ ไม่เป็นไรถึงจะเสียสองคนนั้นไปอย่างน่้อยก็ยังเหลือ ทาคาชิ ฮื้อออออ~’‘จากมาเฟียสู่สามัญชนธรรมดา น่าเสียดายอนาคตกำลังรุ่ง’‘’เราเชื่อว่ามาเฟียหลายกลุ่มรอวันนี้ วันที่ยาคุชิออกจากวงการ’‘ยาคุชิ คาซามะ ไม่ใช่มาเฟียอีกต่อไป..แต่หล่อขนาดนี้น่าจะไปเป็นดารา’“ทำอะไรอยู่คะ” แฟนสาวที่พึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จถามขึ้น ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งอ่านข่าวพรางจิบกาแฟนตอนเช้า“อ่านข่าวน่ะ” ยาคุชิวางไอแพดลงก่อนหยัดกายขึ้นเต็มความ
สามีปีศาจ 76 ผู้ชายทะลึ่ง@วันถัดมายาคุชิถึงกับต้องหน้าบึ้งทันทีเมื่อพาเมียกับลูกมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่ กะว่าจะพาเมียกับลูกเที่ยวอีกซักวันค่อยกลับญี่ปุ่น แต่เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้มันทำให้เขาแทบอยากบินกลับวันนี้เลยทันที“หน้าบึ้งอยู่ได้”“ก็ผู้ชายโต๊ะนั้นมันมองเธอ” ยาคุชิเริ่มไม่สบอารมณ์หากเป็นเมื่อก่อนเขาลุกเดินไปต่อยหน้ามันแล้ว“เขาก็แค่มองเฉยๆนั่นแหละ คุณก็ทำเป็นหัวร้อนไปได้”“เมียฉัน ฉันมองได้แค่คนเดียว!”“คนอื่นเขาจะมองก็ให้เขามองไปเถอะค่ะ เราห้ามเขาไม่ได้หรอก” ไอติมก้มลงมองดูชุดที่ใส่ มันก็ไม่ได้โป๊อะไรแค่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ธรรมดาไม่มีอะไรน่ามองเลย แถมลูกก็นั่งอยู่ข้างๆ แต่ผู้ชายโต๊ะข้างๆมองบ่อยจนรู้สึกได้ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากต่อให้มองยังไงก็มีคนจองแล้วอยู่ดีในขณะที่คนที่นั่งตรงข้ามหน้าบอกบุญไม่รับ รู้ดีว่าเขาไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมองเธอ แต่จะให้ทำยังไงได้ก็ในเมื่อห้ามคนพวกนั้นไม่ได้ จู่ๆชายหนุ่มจะทิ้งช้อนลงจานอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง ทำให้ผู้ชายที่มองเธอต่างเลิกลักเพราะดูเหมือนแฟนของผู้หญิงคนที่กำลังนั่งมองอยู่จะไม่พอใจแล้วต่างคนต่างก้มหน้ากินข้าวต่
สามีปีศาจ 75 ผู้ชายขี้หึง“ผมกลับก่อนนะครับ” ยาคุชิโค้งศีรษะให้คุณหญิง แม่ของโทคิยะก็ไม่ต่างอะไรจากแม่ของเขา ซึ่งยาคุชิเองให้ความเคารพคุณหญิงไม่ต่างจากแม่แท้ๆ“จ้า ไว้ว่างๆแวะมาหาบ่อยๆนะ”“โทคิมันมาหาคุณหญิงบ่อยไหมครับ”“มาบ่อย เห็นบอกว่าปีหน้าจะพาน้องยูกิมาอยู่เมืองไทย”“ดีแล้วครับ คุณหญิงจะได้ไม่เหงา” ยาคุชิคว้าไหล่ของแฟนสาวไว้ ขณะเดียวกันไอติมคลี่ยิ้มพร้อมกับโค้งศีรษะให้เพื่อเป็นการขอบคุณ“ไว้ว่างๆหนูจะมาหาใหม่นะคะคุณหญิง”“จ้า เดินทางปลอดภัยนะ อย่าดื้ออย่าซนเข้าใจไหม” ประโยคหลังคุณหญิงหันไปพูดกับโยฮันเด็กน้อยจึงวิ่งรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเพราะโยฮันสนิทกับคุณหญิงมาก“ไว้โยฮันจะมาหาใหม่นะครับ”“จ้า พ่อหนุ่มน้อย” คุณหญิงลูบศีรษะเล็กทุยด้วยความเอ็นดู โยฮันอายุมากว่ายูกิลูกชายของโทคิยะ ฉายแววหล่อตั้งแต่เด็กทั้งสองคนเลยหลังจากที่ลำลากันเสร็จทั้งหมดก็เริ่มเดินทางทันที โดยที่ขนมให้ไอติมไปส่งที่สนามบินเพราะไม่อยากรบกวนเวลาของครอบครัว“ไม่ไปด้วยกันหรอ” ไอติมถามขึ้นขณะที่นั่งอยู่บนรถ อยากพาน้องสาวไปอยู่ญี่ปุ่นด้วย เพราะที่นี่ไม่มีใครแล้ว พ่อกับแม่ก็โดนจับ“หนมไม่อยากรบกวนพี่ไอติมค่ะ หนมเกรงใจ”







