Se connecterสามีปีศาจ 14 คนอย่างเธอมันจะไปรู้อะไร
หลังจากที่พาโยฮันกินข้าวเสร็จไอติมใช้เวลาช่วงหนึ่งเล่นกับลูกก่อนจะพาโยฮันไปอาบน้ำเพื่อเข้านอนเพราะตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกว่าๆแล้ว เธอไม่อยากให้ลูกนอนดึกเพราะมันจะส่งผลเสียต่อสมองของเด็ก
พอได้อยู่กับลูกถึงรู้ว่าโยฮันเป็นเด็กฉลาดมากสามารถพูดภาษาอังกฤษได้คล่องวันไหนว่างๆจะลองสอนให้ลูกพูดภาษาไทยเผื่อวันหนึ่งเขาได้ไปเที่ยวประเทศบ้านเกิดแม่ของเขา
“เฮ้อ” หญิงสาวนั่งถอนหายใจก่อนจะเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง
เมื่อไหร่ชีวิตจะมีความสุขเหมือนคนอื่นเขาซักที ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากพ่อและแม่เลยเพราะท่านทั้งสองไม่เคยสนใจใยดีอะไรในตัวของเธอเลยต่างจากน้องสาว ไม่ได้รู้สึกโกรธหรืออิจฉาน้องสาวแต่อย่างใดเพราะคนเป็นพี่ต้องเสียสละเพื่อน้องอยู่แล้ว เธอเริ่มหาเองใช้ตั้งแต่ ป.5 โดยการรับจ้างล้างจานในร้านอาหารใกล้ๆบ้าน พอโตขึ้นมาหน่อยก็เริ่มทำงานหนักขึ้นเพราะต้องหาเงินส่งตัวเองเรียนแม้จะเหนื่อยแต่มันก็ชินแล้วที่เป็นแบบนี้ และอาจจะเป็นเพราะความโลภมากของตัวเธอเองที่เห็นแก่เงินไม่กี่พันเมื่อเพื่อนชักชวนไปทำงานที่ร้านเหล้า
และหลังจากวันนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปตลอดการ บางครั้งก็คิดไม่ออกว่าจะเอายังไงต่อไปดี เพราะถ้าให้อยู่ในสถานะพี่สาวของลูกตัวเองแบบนี้มีหวังต้องขาดใจตายแน่ๆ อยากให้ลูกเรียกเธอว่าแม่อยากดูแลเขาอยากทำให้เขามีความสุขในทุกๆวันชดเชยในช่วงเวลาห้าปีที่ผ่านมาที่เขาไม่มีแม่ แต่ก็ไม่อยากคะยั้นคะยอถามเรื่องแม่เพราะบางทีกลัวโยฮันจะคิดมากที่มีพ่อแต่ขาดแม่
...แม่อยู่ตรงนี้แล้วลูกแต่แม่ไม่สามารถแทนตัวเองว่าแม่ได้ ซักวันหนูจะรู้ว่าพี่สาวคนนี้คือแม่ของหนูนะ
ก็อกๆๆๆ~
ในขณะที่ร่างบางกำลังจะล้มหัวลงนอนนั้นจู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ใครกันมาเคาะดึกๆดื่นๆ ร่างบางค่อยๆแง้มประตูออกแล้วมองผ่านช่องประตูก่อนจะพบว่าคนที่มาเคาะคือยาคุชินั่นเอง แต่ก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยร่องรอยแห่งการต่อสู้
“คุณ!”
“...” ยาคุชิไม่ตอบแต่กลับแทรกตัวเข้ามาในห้องอย่างถือวิสาสะ ไอติมมองตามร่างสูงด้วยความสงสัยอดแปลกใจไม่ได้ ทำไมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาถึงเปื้อนเลือด
“นั่นคุณจะทำอะไร!” ไอติมทักท้วงเมื่อชายหนุ่มนั่งลงบนเตียงของเธอในขณะที่เธอเองยังไม่อนุญาต
“...” หน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยรอยแผลหันมามองเล็กน้อย มุมปากของเขามีรอยเลือดแห้งเกรอะราวกับว่าพึ่งไปมีเรื่องชกต่อยมา “ทำแผลให้หน่อย”
“ตะ...แต่ฉันไม่มีอุปกรณ์ทำแผล”
“ฉันเอามาด้วย” ชายหนุ่มยื่นอุปกรณ์ทำแผลให้
“ทำไมคุณไม่ไปหาหมอหรือให้ลูกน้องของคุณทำแผลให้ล่ะ”
“ไม่ต้องถามมีหน้าที่ทำก็ทำไป” ยาคุชิโยนอุปกรณ์ทำแผลให้ด้วยความไม่พอใจจนไอติมเกือบรับไว้ไม่ทัน
“คุณไปมีเรื่องกับใครมา” ร่างบางหย่อนสะโพกลงข้างๆร่างสูงพรางเปิดอุปกรณ์ทำแผลเพื่อซ่อมหน้าหล่อให้เขา
“ฉันไปบุกแถวไซตะมะมา”
“คุณโตแล้วนะคะลูกก็มีแล้ว เรื่องตีรันฟันแทงควรเลิกได้แล้ว”
“นี่เธอเป็นแม่ฉันหรือเป็นแม่โยฮันกันแน่”
“ฉันก็แค่อยากให้คุณรู้ว่าทำอะไรก็นึกถึงหน้าของลูกหน่อย เผื่อคุณเป็นอะไรไปลูกจะอยู่ยังไง”
“ฉันไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก” ยาคุชิใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มก่อนจะยกมือแตะขอบปากเบาๆ “ไอ้พวกหมาลอบกัด”
“...” ไอติมลอบมองเสี้ยวหน้าหล่อก่อนจะเทแอลกอฮอล์ลงบนสำลีเพื่อเช็ดคราบเลือดให้ชายหนุ่ม “เลิกได้แล้วนะอะไรที่มันไม่ดี ไม่ใช่เพื่อคุณแต่เพื่อลูก”
“เหอะ! อย่างเธอมันจะไปรู้อะไร” ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆเพื่อให้ไอติมทำแผลได้ถนัด “ใครๆมันก็อยากครองบัลลังค์เบอร์หนึ่งกันทั้งนั้น ทั้งหมดที่ฉันทำก็เพื่ออนาคตของโยฮัน”
“คุณเคยถามลูกซักคำไหมว่าเขาต้องการอะไร เขายังเด็กไม่ควรที่จะมารับรู้อะไรแบบนี้ บัลลังค์มันทำให้คุณมีความสุขหรอคะ”
“...” ยาคุชิเงียบ ก่อนที่ไอติมจะลงมือทำแผลอย่างเบามือ “ความสุขของคนเราไม่เหมือนกัน แต่ความสุขของฉันคือการได้ครอบครองบัลลังค์และ...โอ้ยย! เบาๆหน่อยสิ” ยาคุชิปัดมือเล็กออกแทบไม่ทันเมื่อไอติมจงใจเช็ดแอลกอฮอล์ลงบนแผลของเขา
“เจ็บเป็นด้วยหรอคะ”
“เจ็บสิยัยบ้าเอ้ย!”
“แล้วทำไมตอนตีกันถึงไม่เจ็บ” ไอติมดึงหน้าหล่อเข้ามาใกล้ๆก่อนจะจิ้มสำลีที่เปียกชุ่มไปด้วยแอลกอฮอล์ลงบนแผลของเขาอีกครั้ง ส่งผลให้ชายหนุ่มร้องโอ้ยด้วยความเจ็บแสบก่อนจะมองหญิงสาวตาเขียวปั๊ด
“ฉันไม่ได้ไปหาเรื่องใคร แต่ที่ฉันเป็นแบบนี้เพราะโดนลอบฆ่าต่างหาก!” ชายหนุ่มพ่นลมหายใจก่อนจะเบือนหน้าหนีเพราะกลัวว่าเธอจะเอาแอลกอฮอล์เช็ดลงบนแผลอีกรอบ
“ตายจริง!” ไอติมอุทานด้วยความตกใจ วันนี้ยาคุชิโดนลอบสังหาร!
“อย่างเธอมันจะไปรู้อะไร ชีวิตของฉันมีอะไรอีกมากมายที่เธอยังไม่รู้” ดวงตาคมจ้องลึกเข้ามาในดวงตากลมโตใสแจ๋ว เหมือนเขากำลังหลบซ่อนปัญหาไว้ในดวงตาคมคู่นั้น
“กะ...ก็ฉันไม่รู้” ร่างบางก้มหน้างุด เมื้อกี้เธอเผลอแกล้งเขาโดยการเช็ดแอลกอฮอล์ลงบนแผล “มาทำแผลต่อค่ะ”
“ไม่! ฉันจะทำเอง” มือหนาปัดสำลีที่กำลังจะโดนหน้าของเขาทิ้ง
“ฉันไม่แกล้งคุณแล้วค่ะ” ไอติมหยิบสำลีแผ่นใหม่ขึ้นมาก่อนจะเทยาทาแผลลงบนสำลีแผ่นนั้นเพราะดูเหมือนยาคุชิจะขยาด
“คอยดูนะทำแผลเสร็จเมื่อไหร่ฉันคิดบัญชีกับเธอแน่!” ร่างสูงมองด้วยความไม่พอใจแต่ก็ยอมให้ไอติมทำแผลแต่โดยดี เพราะหลังจากทำแผลเสร็จเขาจะเป็นฝ่ายทำแผลให้เธอคืน...แผลที่เกิดจากมังกรยักของเขานั่นเอง
————————————————
สามีปีศาจ Special ep 3“อุ๊บ!” ร่างบางที่กำลังนอนหลับตาอยู่รู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมาอย่างหนัก เมื่อสามีของเธอฉีดน้ำหอมแล้วกลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้มันเหม็นจนทนไม่ไหวรีบลุกวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำทันที “อ้วกกกก!!”ร่างบางโก่งคออาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตาย ในขณะที่สามีเองรีบวางเสื้อสูทแล้ววิ่งเข้าไปลูบหลังให้ภรรยา วันนี้ยาคุชิมีนัดประชุมที่นาโงย่าจึงต้องตื่นเช้ากว่าทุกวัน“เป็นอะไรเนี่ย” มือใหญ่ลูบแผ่นหลังเล็กด้วยความสงสารเธออ้วกจนแทบหมดแรง“อึก!” หญิงสาวอ้วกจนหน้าเขียวหน้าแดง เมื่อเห็นว่าภรรยาไม่มีแรงเดิน แขนแกร่งจึงช้อนร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนวางลงบนโซฟาอย่างเบามือ แล้วเดินไปหยิบน้ำให้ภรรยากินแค่เห็นเมียหน้าซีดยาคุชิก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยดีแล้ว เมื่อคืนไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า“ไปหาหมอไหม” ยาคุชิลูบหน้างามซีดเซียวด้วยความเป็นห่วง หญิงสาวยกน้ำขึ้นจิบแต่ยังคงรู้สึกพะอืดพะอมอยู่ยกเลิกการประชุมแล้วมานอนเฝ้าเมียดีไหม เป็นห่วงเมียเหลือเกิน“เดี๋ยวซักหน่อยก็คงดีขึ้นค่ะ” ไอติมหยิบยาดมขึ้นมาดม ไม่อยากให้สามีเสียการเสียงานมานอนเฝ้าเธอ แค่เธอเป็นไข้หวัดธรรมดาเขาก็ไม่เป็นอันอยู่แล้ว“ไปหาหมอเถอะนะฉันเป็นห่ว
สามีปีศาจ Special ep 2วันนี้ไอติมได้มีโอกาสกลับมาหาน้องสาวที่เมืองไทย จึงถือโอกาสนี้พาลูกชายมาเที่ยวเล่นทะเลภาคใต้ เขาบอกว่าทะเลเมืองไทยสวยไม่แพ้ชาติใดในโลก เพราะน้ำทะเลอันดามันค่อนข้างใสช่วงนี้จึงเหมาะแกการดำน้ำดูประการังยิ่งนัก“ไม่มีชุดอื่นแล้วหรอ” แต่สามีของเธอนั้นกลับทำหน้าบึ้งตึง เมื่อเห็นเธอใส่บิกินี่สีหวาน“นี่ทะเลนะคะ ไม่ใช่ยิม”“ก็ชุดของเธอมันโป๊ไป” ยาคุชิโยนเสื้อยืดสีดำตัวโคร่งให้ หญิงสาวรับไว้งงๆ “ใส่เสื้อของฉันทับซะ”“ไม่ค่ะ” ร่างบางส่งเสื้อยืดคืน “มาทะเลทั้งทีให้ฉันใส่เสื้อยืดเนี่ยนะ”ความจริงไอติมไม่ได้อยากใส่บิกินี่หรอก แค่อยากลองแกล้งสามีดูว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไรและก็เป็นไปตามที่คิด ร่างสูงโกรธจนควันออกหู“ทำไมดื้อจัง”เพี้ยะ!ฝ่ามือใหญ่ฟาดลงที่ก้นงอนงามเพื่อเป็นการลงโทษที่ภรรยาดื้นดึงใส่บิกินี่ แม้ผ่านการมีลูกมาแล้วแต่ไอติมยังหุ่นเซี้ยะน่ากินเหมือนเดิม ใครเห็นเป็นต้องน้ำลายไหล เพราะทั้งหน้าอกและก้นนั้นใหญ่เกินตัว อีกทั้งเอวที่คอดกิ่วน่ากอดนั่น ทำไมเขาต้องให้คนอื่นเห็นส่วนนั้นของเมียด้วยรู้งี้น่าจะดูดให้เป็นรอยทั้งตัวไปเลย“คุณมาตีก้นฉันทำไมเนี่ย” ไอติมเอี้ยวตัวด
Special ep 1“คุณคะ รูดซิปให้ฉันหน่อยค่ะ” ร่างบางที่กำลังพยายามใช้ความสามารถรูดซิปชุดแต่งงาน แต่ทำยังไงแขนของเธอก็รูดซิปหลังไม่ถึงซักที ในขณะเดียวกันเจ้าบ่าวหมาดๆของเธอเดินสะเปะสะปะไปมาทั่วห้อง ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยพิษของแอลกอฮอล์เขาโดนกลุ่มเพื่อนๆมอมเหล้าจนเมาในวันเข้าเรือนหอและเป็นครั้งแรกที่เห็นยาคุชิเมา ปกติชายหนุ่มคอแข็งยิ่งกว่าอะไร“คุณหยุดเดินก่อนได้ไหมคะ ฉันเวียนหัว” ไอติมถอดเครื่องเพชรออกรอให้สามีหมาดๆของเธอมารูดซิปให้“ถ้าฉันนั่งฉันจะหลับ เพราะงั้นฉันต้องเดิน” ชายหนุ่มรู้ตัวดีว่าถ้าเมาแล้วเขาจะทิ้งตัวลงนอนทันที แต่เพราะเป็นคืนแรกของการเข้าเรือนหอ จำเป็นต้องเจิมห้อง!“งั้นเดี๋ยวฉันออกไปให้ขนมรูดซิปให้”“ไม่ต้อง” มือหนาคว้าแขนเรียวเล็กไว้ “ไม่ต้องถอดหรอก ฉันอยากเอาคาชุด”“บ้าแล้ว ฉันอึดอัดนะคะ”“งั้นมานี่มา”หมับ“ว้าย!!!” มือใหญ่กระชากร่างบางนั่งลงบนตักส่งผลให้คนตัวเล็กตกใจจนแทบหงายหลังในขณะที่หน้าหล่อวางเกยอยู่บนหัวไหล่มน พรางพรมจูบทั่วแผ่นหลังเล็ก “ไปอาบน้ำก่อนค่ะ คุณเมา”“ตอนนี้กำลังจะส่างเมา” กลิ่นแอลกอฮอล์จากคนตัวสูงโชยเข้ามากระทบกับจมูกเล็กนี่เขาอาบหรือกินกันแน่ โทคิ
สามีปีศาจ 77 ฉันรักเธอนะที่รัก@หนึ่งเดือนผ่านไปข่าวการลาออกจากวงการมาเฟียของ ‘ยาคุชิ คาซะมะ’ ถูกเผยแพร่ออกไปอย่างสะพัด รวมถึงการเปิดเผยโฉมหน้าของแฟนสาวและเป็นถึงแม่ของลูก ทำเอาหลายคนช็อคไปตามๆกัน มาเฟียหนุ่มยุคใหม่ไฟแรงตอนนี้กลายเป็นอดีตมาเฟียไปแล้ว เขายอมเดินออกจากเส้นทางที่เดินเพียงเพราะชายหนุ่มมีความรัก หลายคนอาจมองว่าเขาโง่ที่เลือกครอบครัวมากกว่าการขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งในญี่ปุ่น แต่ไม่มีใครรู้ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไรนอกจากตัวของยาคุชิเอง‘โดนผู้หญิงจูงจมูกเหมือนเพื่อนอีกละ’‘น่าเสียดายอุตส่าเล็งไว้ ไปแอบมีเมียตั้งแต่ตอนไหน’‘โทคิยะ ยาคุชิ มีเมียแล้ว ตอนนี้เหลือแค่คนเดียวสินะ ไม่เป็นไรถึงจะเสียสองคนนั้นไปอย่างน่้อยก็ยังเหลือ ทาคาชิ ฮื้อออออ~’‘จากมาเฟียสู่สามัญชนธรรมดา น่าเสียดายอนาคตกำลังรุ่ง’‘’เราเชื่อว่ามาเฟียหลายกลุ่มรอวันนี้ วันที่ยาคุชิออกจากวงการ’‘ยาคุชิ คาซามะ ไม่ใช่มาเฟียอีกต่อไป..แต่หล่อขนาดนี้น่าจะไปเป็นดารา’“ทำอะไรอยู่คะ” แฟนสาวที่พึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จถามขึ้น ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งอ่านข่าวพรางจิบกาแฟนตอนเช้า“อ่านข่าวน่ะ” ยาคุชิวางไอแพดลงก่อนหยัดกายขึ้นเต็มความ
สามีปีศาจ 76 ผู้ชายทะลึ่ง@วันถัดมายาคุชิถึงกับต้องหน้าบึ้งทันทีเมื่อพาเมียกับลูกมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่ กะว่าจะพาเมียกับลูกเที่ยวอีกซักวันค่อยกลับญี่ปุ่น แต่เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้มันทำให้เขาแทบอยากบินกลับวันนี้เลยทันที“หน้าบึ้งอยู่ได้”“ก็ผู้ชายโต๊ะนั้นมันมองเธอ” ยาคุชิเริ่มไม่สบอารมณ์หากเป็นเมื่อก่อนเขาลุกเดินไปต่อยหน้ามันแล้ว“เขาก็แค่มองเฉยๆนั่นแหละ คุณก็ทำเป็นหัวร้อนไปได้”“เมียฉัน ฉันมองได้แค่คนเดียว!”“คนอื่นเขาจะมองก็ให้เขามองไปเถอะค่ะ เราห้ามเขาไม่ได้หรอก” ไอติมก้มลงมองดูชุดที่ใส่ มันก็ไม่ได้โป๊อะไรแค่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ธรรมดาไม่มีอะไรน่ามองเลย แถมลูกก็นั่งอยู่ข้างๆ แต่ผู้ชายโต๊ะข้างๆมองบ่อยจนรู้สึกได้ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากต่อให้มองยังไงก็มีคนจองแล้วอยู่ดีในขณะที่คนที่นั่งตรงข้ามหน้าบอกบุญไม่รับ รู้ดีว่าเขาไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมองเธอ แต่จะให้ทำยังไงได้ก็ในเมื่อห้ามคนพวกนั้นไม่ได้ จู่ๆชายหนุ่มจะทิ้งช้อนลงจานอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง ทำให้ผู้ชายที่มองเธอต่างเลิกลักเพราะดูเหมือนแฟนของผู้หญิงคนที่กำลังนั่งมองอยู่จะไม่พอใจแล้วต่างคนต่างก้มหน้ากินข้าวต่
สามีปีศาจ 75 ผู้ชายขี้หึง“ผมกลับก่อนนะครับ” ยาคุชิโค้งศีรษะให้คุณหญิง แม่ของโทคิยะก็ไม่ต่างอะไรจากแม่ของเขา ซึ่งยาคุชิเองให้ความเคารพคุณหญิงไม่ต่างจากแม่แท้ๆ“จ้า ไว้ว่างๆแวะมาหาบ่อยๆนะ”“โทคิมันมาหาคุณหญิงบ่อยไหมครับ”“มาบ่อย เห็นบอกว่าปีหน้าจะพาน้องยูกิมาอยู่เมืองไทย”“ดีแล้วครับ คุณหญิงจะได้ไม่เหงา” ยาคุชิคว้าไหล่ของแฟนสาวไว้ ขณะเดียวกันไอติมคลี่ยิ้มพร้อมกับโค้งศีรษะให้เพื่อเป็นการขอบคุณ“ไว้ว่างๆหนูจะมาหาใหม่นะคะคุณหญิง”“จ้า เดินทางปลอดภัยนะ อย่าดื้ออย่าซนเข้าใจไหม” ประโยคหลังคุณหญิงหันไปพูดกับโยฮันเด็กน้อยจึงวิ่งรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเพราะโยฮันสนิทกับคุณหญิงมาก“ไว้โยฮันจะมาหาใหม่นะครับ”“จ้า พ่อหนุ่มน้อย” คุณหญิงลูบศีรษะเล็กทุยด้วยความเอ็นดู โยฮันอายุมากว่ายูกิลูกชายของโทคิยะ ฉายแววหล่อตั้งแต่เด็กทั้งสองคนเลยหลังจากที่ลำลากันเสร็จทั้งหมดก็เริ่มเดินทางทันที โดยที่ขนมให้ไอติมไปส่งที่สนามบินเพราะไม่อยากรบกวนเวลาของครอบครัว“ไม่ไปด้วยกันหรอ” ไอติมถามขึ้นขณะที่นั่งอยู่บนรถ อยากพาน้องสาวไปอยู่ญี่ปุ่นด้วย เพราะที่นี่ไม่มีใครแล้ว พ่อกับแม่ก็โดนจับ“หนมไม่อยากรบกวนพี่ไอติมค่ะ หนมเกรงใจ”







