Share

ล่วงเกิน

last update Last Updated: 2025-06-27 08:55:53

“คงอย่างนั้นมั้งคะ” กวินตราพูดก่อนจะหันไปเปิดดูตู้เย็น แต่ว่าในครัวมีแม่บ้านที่กำลังนั่งเตรียมผักอยู่ บางคนก็อยากจะร่วมวงเลยพูดขึ้นบอกทนายหนุ่มแขกของกวินตรา

“ใช่ค่ะคุณทนาย เมื่อก่อนพ่อเลี้ยงไม่ได้ร่ำรวยอย่างทุกวันนี้หรอกนะคะ ทั้งสองคนเรียนจบมามีแค่ตัวเปล่า แต่แม่ของหนูเล่าให้ฟัง...” แม่บ้านวัยสิบเจ็บเล่าทำให้ทนายหนุ่มรีบเดินเข้าไปนั่งร่วมวงแม่บ้านเมาท์มอยเรื่องเจ้านาย

“...ว่ายังไงครับเล่าหน่อย”

เห็นทนายหนุ่มมีความสนใจใคร่รู้เรื่องชาวบ้าน แม่บ้านช่างเมาท์จึงได้เล่าต่อถึงเรื่องราวในอดีตของทั้งสองคนโดยที่ลืมไปเลยว่ากวินตรากับธัชกรมีความสัมพันธ์ดี ๆ ด้วยกันอยู่

“ก็เมื่อก่อนเห็นว่าที่นี่เป็นที่ของพ่อคุณชัญญาค่ะ แต่ถูกเจ้าพ่อเมืองลำปางคนก่อนซื้อไป คุณธัชกรเห็นว่าที่นี่สำคัญกับคุณชัญญามากเขาจึงซื้อเอาไว้ก่อนจะทำสวนและต่อเติมโฮมสเตย์หลังจากที่แต่งงานมีลูกกันน่ะค่ะ”

“อ้อ แบบนี้นี่เองสินะครับ พอดีผมส่งผู้ชายคนใหม่คนนั้นเข้าคุกไปแล้ว แบบนี้คุณธัชกรคงไม่คิดจะพาคุณชัญญากลับมาที่นี่หรอกมั้งใช่มั้ยครับ ก็ที่นี

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • สามีมือสอง   ภรรยาใหม่

    ธัชกรจับแขนของหญิงสาวก่อนจะแกะเธอออก ทว่ายังไม่ทันจะได้เอาเธอออกจากตักเสียงของน้องสาวเธอก็เรียกกวินตราที่ยืนอยู่หน้าประตูบ้านพอดี ธัชกรใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม ร่างของชัญญาถูกธัชกรผลักจนล้มลงที่พื้นกวินตรามองทั้งคู่ด้วยสายตาที่ผิดหวังก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องไม่สนกระทั่งเพื่อนสนิทที่เรียกเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งยังตามมาก็ไม่ทันกวินตราปิดประตูห้องทันทีแล้วล็อกเอาไว้ปัง หญิงสาวหันไปเจอสภาพห้องถึงกับตะลึง ข้าวของเสื้อผ้าของเธอถูกรื้อกระจายเต็มห้อง กวินตราจึงเดินไปที่ตู้เสื้อผ้ากลับพบว่ามีเสื้อผ้าของคนอื่นมาแทนที่แล้วหญิงสาวเข้าใจแล้ว ธัชกรให้ภรรยาเก่าของเขากลับมาอยู่ที่นี่เหมือนที่แม่บ้านบอกจริง ๆ“มิน มินเปิดประตูให้ผมหน่อย” ธัชกรเรียกหญิงสาวอยู่หน้าห้อง กวินตรายกมือปาดเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้เขาธัชกรเดินเข้ามาในห้องพอได้เห็นอย่างนั้นเขาถึงกับตกใจ มองหน้าหญิงสาวที่ตนรักก็คิดว่าเธอเข้าใจผิดเขาไปมากมายแล้วในตอนนี้“ผมไม่ได้ให้ชัญญามาอยู่ที่ห้องนี้นะ ผมให้เธอไปนอนกับลูก”“ช่างเถอะค่ะ มินไ

  • สามีมือสอง   ไม่มีที่ไป

    กวินตราเดินขึ้นชั้นสองได้ยินเสียงร้องไห้ของเด็ก ๆ จึงเดินเข้าไปหา เห็นเมธาวีนั่งปลอบหลานชายทั้งสองอยู่ด้วยความยากลำบากเนื่องจากขาของเธอเจ็บและเด็ก ๆ ก็ดิ้นอยากจะเจอพ่อท่าเดียว“เม” กวินตราเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ ก่อนจะยิ้มให้กับนที และรพีที่กำลังร้องไห้จนใบหน้าเล็ก ๆ แดงก่ำ“อามิน พ่อกรอยู่ไหนครับ” เด็กน้อยเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่นั่งลงตรงหน้าตนเองกวินตรารับร่างเล็ก ๆ ทั้งสองเข้ามากอดเอาไว้ ดูเหมือนนทีกับรพีจะสงบลงได้เมื่อถูกกวินตรากอดเอาไว้ เมธาวีเห็นแบบนั้นก็เข้ามากระซิบว่าเธอจะไปเอาของว่างมาให้ เด็ก ๆ จะได้ใจเย็นลง เมธาวีเลยชวนพี่เลี้ยงลงไปเตรียมของช่วยเธอและป้าน้อยก็ต้องขอตัวไปเตรียมกับข้าวตอนเย็นภายในห้องจึงเหลือแค่กวินตรากับเด็กแฝดสองคน“อยากฟังนิทานมั้ย อามินจะเล่าให้ฟัง”“นิทานเหรอครับ นทีชอบนิทาน” เด็กน้อยยิ้มกว้างก่อนจะวิ่งไปหยิบหมอนกับผ้าห่มมาเตรียมนอนรอฟัง“รพีก็ชอบครับ ตั้งแต่แม่ไม่อยู่พวกเราก็ไม่เคยฟังนิทานเลย”กวินตราถอนหายใจด้วยความสงสารก่อนจะนอนลงแล้วอ้าแ

  • สามีมือสอง   ล่วงเกิน

    “คงอย่างนั้นมั้งคะ” กวินตราพูดก่อนจะหันไปเปิดดูตู้เย็น แต่ว่าในครัวมีแม่บ้านที่กำลังนั่งเตรียมผักอยู่ บางคนก็อยากจะร่วมวงเลยพูดขึ้นบอกทนายหนุ่มแขกของกวินตรา“ใช่ค่ะคุณทนาย เมื่อก่อนพ่อเลี้ยงไม่ได้ร่ำรวยอย่างทุกวันนี้หรอกนะคะ ทั้งสองคนเรียนจบมามีแค่ตัวเปล่า แต่แม่ของหนูเล่าให้ฟัง...” แม่บ้านวัยสิบเจ็บเล่าทำให้ทนายหนุ่มรีบเดินเข้าไปนั่งร่วมวงแม่บ้านเมาท์มอยเรื่องเจ้านาย“...ว่ายังไงครับเล่าหน่อย”เห็นทนายหนุ่มมีความสนใจใคร่รู้เรื่องชาวบ้าน แม่บ้านช่างเมาท์จึงได้เล่าต่อถึงเรื่องราวในอดีตของทั้งสองคนโดยที่ลืมไปเลยว่ากวินตรากับธัชกรมีความสัมพันธ์ดี ๆ ด้วยกันอยู่“ก็เมื่อก่อนเห็นว่าที่นี่เป็นที่ของพ่อคุณชัญญาค่ะ แต่ถูกเจ้าพ่อเมืองลำปางคนก่อนซื้อไป คุณธัชกรเห็นว่าที่นี่สำคัญกับคุณชัญญามากเขาจึงซื้อเอาไว้ก่อนจะทำสวนและต่อเติมโฮมสเตย์หลังจากที่แต่งงานมีลูกกันน่ะค่ะ”“อ้อ แบบนี้นี่เองสินะครับ พอดีผมส่งผู้ชายคนใหม่คนนั้นเข้าคุกไปแล้ว แบบนี้คุณธัชกรคงไม่คิดจะพาคุณชัญญากลับมาที่นี่หรอกมั้งใช่มั้ยครับ ก็ที่นี

  • สามีมือสอง   ไม่ยอมแพ้

    บ้านเช่าชัญญา...เสียงร้องของเด็กแฝดแสบเข้าไปในสมอง เดิมทีทั้งสองคนจะต้องไปโรงเรียนแล้ววันนี้ แต่ทว่าชัญญาไม่อยากให้บ่อเงินบ่อทองหลุดมือไปจึงไม่ได้ให้ลูกไปโรงเรียน มนัสเด็กหนุ่มคู่สวาทของชัญญานอนเอามือปิดหู หลายวันที่เขาไม่ได้นอนเต็มอิ่มเพราะเสียงเด็กน้อยทั้งสองร้องระงมทั้งวัน“โอ๊ย!!! มึงทำให้พวกมันหุบปากดิ” ชายหนุ่มตวาดลั่น ชัญญากลัวจนรีบเข้าไปอุ้มลูกทั้งสองออกไปข้างนอกบ้านพักหลังมานี้เธอไม่สามารถควบคุมเด็กหนุ่มที่เข้ามาติดพันเธอได้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว จนวันนี้เงินหมดมนัสก็ได้แต่ขู่ให้เธอไปขูดรีดเอาสมบัติจากธัชกรเพื่อนมาปรนเปรอเขา ทั้งนี้เป็นเพราะชัญญาอยากหลุดพ้นไปจากผู้ชายแบบนี้เธอจึงได้เข้าไปหาธัชกรครั้งแล้วครั้งเล่า“ไม่ร้องนะลูกไม่ร้องนะ โอ๋ โอ๋” ชัญญาอุ้มเด็กแฝดมากล่อมในอ้อมแขน แต่เพราะพวกเขารู้สึกไม่สบายตัวจึงได้ร้องไห้ออกมามนัสทนความน่ารำคาญไม่ไหว เขาเคยได้ใช้เงินมากมายไม่เคยหมดตอนที่ทำงานเป็นบาร์โสต์ แต่ตอนนี้กลับต้องมาหลบหนี้อยู่บ้านเช่าหลังเล็กเก่าทรุดโทรมจึงได้เกิดความเครียดสะสม หญิงหม้ายที่คิดว่าจะมีเงินให้เขา

  • สามีมือสอง   อารมณ์หึง NC

    ลิ้นเล็กเริ่มจัดการคนด้านบนที่กำลังยอมผ่อนปรนให้ ก่อนที่เขาจะพลิกตัวให้เธอนั่งบนตัวของเขา กวินตราเริ่มถอดชุดของตัวเองออกก่อนจะลงไปจูบเขาอีกครั้ง มือเล็กลูบบนแผงอกแกร่งที่เปียกชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อ กลิ่นเหงื่อปะปนกับกลิ่นฟีโรโมนของเพศชายด้านล่างไม่ได้ทำให้น่ารังเกียจเลยแม้แต่น้อย กลับกันยิ่งกระตุ้นทำให้ความอดอยากในตัวเธอถูกปลุกขึ้นมา“หนูขอนั่งได้มั้ยคะ” หญิงสาวกระซิบแหบพร่าตอกย้ำความต้องการ“พี่ตัวเหม็นนะ”“ไม่เป็นไรค่ะ ไว้ค่อยไปอาบน้ำ”พูดจบกวินตราลุกขึ้นแล้วจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเหลือเพียงร่างอันเปลือยเปล่า เธอคลานขึ้นไปบนเตียงคร่อมร่างสูงที่กำลังนอนอยู่บนเตียงด้วยอาการเมากลีบบางเคลื่อนขยายออกเพื่อครอบครองแก่นกายที่แข็งช้า ๆ ร่างบางควบคุมน้ำหนักขณะที่กำลังกดความอ่อนนุ่มดุจปุยเมฆลงไปในความแข็งแกร่งกระทั่งมิดด้าม“อ้า” เสียงหวานร้องระรัว ร่างกายสั่นสะท้านเพราะมันเข้าลึกจนเหมือนไปแตะมดลูกของเธอ“เก่งจัง”ชายหนุ่มเอ่ยชม เขาเพียงนอนนิ่งให้คนที่ขอขึ้นเองกระทำกา

  • สามีมือสอง   ลำบากใจ

    กวินตราถอนหายใจแล้วเดินขึ้นไปหาเมธาวีชั้นบน มือขาวเอื้อมไปเคาะห้องก่อนจะมีเสียงตอบ กวินตราเปิดประตูเข้าไปเห็นแม่บ้านกำลังประคบข้อเท้าที่บวมเป่งด้วยถุงเย็น เธอจึงไปขอทำแทนก่อนจะบอกให้แม่บ้านลงไปช่วยแม่ครัวเตรียมของสำหรับทำอาหารเย็นแทนกวินตรานั่งลงพื้นขณะที่เมธาวีนั่งอยู่ที่ปลายเตียง ข้อเท้าเล็ก ๆ ของเพื่อนรักถูกหญิงสาวยกขึ้นมาวางไว้ที่ขาก่อนจะใช้ถุงเย็นที่รับมาแล้วถอนหายใจออกมาด้วยความหนักอก“เป็นไร รู้สึกผิดเหรอที่พาสองคนนั้นมา” เมธาวีเอ่ยถามเหมือนรู้ใจเพื่อนรัก“อืม...เมื่อกี้ที่ไร่ดินขอฉันให้กลับไปกับเขา”“แล้วเธอตอบไปว่าอะไร ว่ายังไงมิน สรุปจะกลับไปหานายดินนั่นเหรอ แล้วพี่กรของฉันละ”“ใจเย็นสิ ฉันไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะกลับไป ฉันแค่...รู้สึกว่า พอได้เจอกับดินแล้วความทรงจำดี ๆ เมื่อก่อนก็กลับมาแค่นั้น”เมธาวีนิ่งลงเมื่อคิดถึงมุมมองของเพื่อนรักที่กำลังหนักใจอยู่ใน ตอนนี้ ทั้งแฟนเก่าที่พึ่งตัดใจจากมาไม่ใช่พ่อของเด็กในท้องของรุ่นน้องคนนั้น แล้วไหนจะพี่ชายของเธอที่กำลังไปกันได้ดี หากตกอยู่ในสถานก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status