공유

บทที่ 3

last update 최신 업데이트: 2025-03-15 06:03:59

"อ่ะ..อื้อ"

เสียงครางหวานดังอย่างซ่านสยิว ความรู้สึกวูบวาบร้อนรุ่มไปทั่วตัวที่ไม่เคยรู้จัก กำลังหลอมละลายให้พาฝันบิดเร่าครวญครางคล้ายลอยละล่องและถูกฉุดดึงให้ทิ้งดิ่งสลับกันไปอย่างไม่อาจควบคุมร่างกายได้

ความรู้สึกกึ่งฝันกึ่งตื่นที่ทำเธอตาปรือปรอย มือไม้ควานสะเปะสะปะอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว สติสัมปชัญญะที่เลือนหายทำให้เธอไม่สามารถรับรู้ได้ว่ากำลังจะเกิดสิ่งใดกับร่างกายที่แสนบริสุทธิ์ผุดผ่องมาตลอดชีวิต

กายเล็กเปลือยเปล่างดงามอวดสายตากระหายของผู้ล่าแสนช่ำชองในค่ำคืนนี้ ที่ใช้ความเหนือกว่าในประสบการณ์เล้าโลมกายเล็กจนคล้อยตามได้ไม่ยาก

พาฝันแอ่นอกรับสัมผัสจากลิ้นร้อนที่ละเลงลงบนยอดอกอย่างไม่อาจต้านทานความต้องการทางร่างกายได้ แม้จะรู้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่เธอไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย

ได้แต่ปล่อยตัวเคลิบเคลิ้มไปกับความปรารถนาที่ถูกจุดขึ้นจนยากปฏิเสธ

กายเล็กบิดเร่าครวญครางอย่างไร้ประสบการณ์

"อ้ะ! จะ เจ็บ อื้อ"

เสียงหวานร้องประท้วงเมื่อถูกนิ้วยาวถูไถร่องรักจนน้ำฉ่ำเยิ้มออกมา ช่องทางที่ไม่เคยมีใครล่วงล้ำ กำลังถูกรุกรานอย่างอุกอาจจากผู้ล่าที่มากล้นประสบการณ์

"อื้อ อ้ะ อ๊าา"

พาฝันบิดเร่าครางลั่นเมื่อนิ้วร้อนบดขยี้ติ่งนูนจนเธอกระสันเสียวอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน กายเล็กกระตุกเกร็งชาวาบไปถึงปลายเท้า

"อย่า อ้ะ อื้อ อย่าทำ อ๊าา"

สะโพกสวยแอ่นส่ายไปมาเมื่อถูกลิ้นร้อนละเลงเลียช่องทางอย่างรัวเร็วจนแทบกรีดร้อง เธอหวามไหว ทรมานแต่ก็สุขสมอย่างสับสนในอารมณ์ไปหมด

ห้วงความรู้สึกราวอยู่ในฝัน แต่ความกระสันเสียวที่ได้รับกลับชัดเจนจนเหมือนจริง ไม่อาจควบคุมร่างกายได้ ไม่แม้แต่จะมีแรงผลักใสความวาบหวามที่ถูกมอบให้

"อ้ะ อ๊าาา"

จนเมื่ออารมณ์แตกพร่ากายเล็กกระตุกปลดปล่อยหยาดความปรารถนาออกมาเป็นครั้งแรกในชีวิต พาฝันล่องลอยอย่างสุขสมในห้วงอารมณ์ที่แสนจะหวามไหว อ่อนระทวยจนไร้เรี่ยวแรง และหอบหายใจหนัก

ก่อนจะกรีดร้องลั่นกับความคับแน่นที่สอดแทรกเข้ามาอย่างกะทันหันในช่องทางอ่อนนุ่ม

"อ้ะ เจ็บ! อ่ะ อย่า เอาออกไป!เจ็บ ฮึก.."

เสียงหวานสะอื้นอย่างเจ็บปวดที่ถูกรุกล้ำจนรวดร้าวไปทั้งตัว เธอกรีดร้องทุรนทุรายเมื่อความเจ็บที่ได้รับมันชัดเจนจนต้องฝืนลืมตามอง เห็นเพียงเงาตะคุ่มที่อยู่เหนือร่าง อยากผลักไสดิ้นหนีแต่ทำได้แค่ขยับปาก เพราะร่างกายเธออ่อนแรงเกินไป

"บ้าชิบ อ่า ทำไมแน่นขนาดนี้วะ อย่าบอกนะว่าไม่เคย"

เสียงทุ้มแหบพร่าสบถอย่างหัวเสียและทรมานในห้วงอารมณ์ที่ชะงัก แต่เพราะทุกอย่างมันมาไกลเกินจะถอยกลับจึงได้แต่ล่วงล้ำไปต่ออย่างอ่อนโยนลงกว่าเดิม

ปากร้อนจูบซับน้ำตาที่ไหลด้วยความเจ็บปวด จนลงมาเคล้าคลึงบดเบียดที่ปากอิ่ม ดูดดึงสอดแทรกลิ้นร้อนจนพาฝันเคลิบเคลิ้มลืมความเจ็บปวดด้านล่าง ตอบรับความอ่อนหวานนุ่มนวลอย่างเงอะงะ

จมูกได้กลิ่นแอลกอฮอร์รุนแรงจากลมหายใจร้อนของคนด้านบน พาให้คนที่มึนเมาสะลึมสะลือรู้สึกล่องลอยยิ่งกว่าเดิม

มือร้อนที่ฟอนเฟ้นบีบนวดลูบไล้เล้าโลมไปทั่วตัวเพื่อให้คนใต้ร่างผ่อนคลาย

กลิ่นหอมบางอย่างที่ถูกใจจากกายบางพาให้ความต้องการทบทวีคูณจนแทบเล้าโลมต่อไม่ไหว ซุกซบดุดดึงซอกคอหอมอย่างหลงไหลจนพาฝันสะท้านตัวสั่น

ก่อนจะวกมาละเลียดริมฝีปากอิ่มอีกครั้งอย่างติดใจ จนเมื่อทนต่อไปไม่ไหวถึงได้กดตัวตนที่ค้างคาเข้าจนมิดสุดโคน

"อื้ออ"

พาฝันสะดุ้งน้ำตาไหล เปล่งเสียงจากในลำคอเพราะถูกจูบอยู่ กายเล็กดิ้นไปมาอย่างเจ็บปวดแต่ถูกล็อคทั้งแขนขาอย่างไร้ทางหนี เธอได้แต่น้ำตาไหลกับความรู้สึกที่แสนปวดร้าว มันเจ็บแบบที่ไม่เคยพบเจอ

ก่อนที่มือหนาจะลูบไล้บีบขยำอกอวบให้ผ่อนคลาย บดจูบปลอบประโลมอย่างคนช่ำชองจนพาฝันเคลิ้มอีกรอบ จนเมื่อกายใหญ่ขยับตัวตนเข้าออก จากความรู้สึกที่เจ็บปวด คล้ายมีระลอกความหวามไหวปนเปอย่างแยกไม่ออก

มันเจ็บปวดแต่กลับปรารถนามากขึ้น ทั้งอยากผลักไสและอยากรั้งเข้าหาให้แนบชิดกว่าเดิม

"ซี้ดด แน่นไปหมดเลย อ่า"

เสียงครางพร่าทุ้มต่ำอย่างพึงพอใจในความคับแน่นจากช่องทางอ่อนนุ่มที่ตอดรัดตัวตนจนแทบหลอมละลาย

"อื้อ อ้ะๆๆอ๊า"

เสียงหวานครางกระเส่าอย่างไร้สติ รับรู้เพียงความวาบหวามรัญจวนจนต้องจิกเท้าแน่น มือเล็กปัดป่ายอย่างไร้ทิศทางเมื่อถูกตอกอัดหนักหน่วงขึ้น

"อืม..หอม"

กายแกร่งสวนเอวเข้าออกเน้นหนักถี่รัวขึ้นตามอารมณ์ ปากร้อนก้มลงดูดดึงอกอวบอย่างเมามันจนกายเล็กใต้ร่างบิดเร่าครวญครางอย่างกระสันเสียว

"อ้ะๆ อื้อ อย่ากัด อ้ะ"

มือเล็กจิกขยุ้มกลุ่มผมหนาที่รังแกยอดอกอย่างไร้ปราณี สติรับรู้ส่วนลึกอยากจะห้ามแต่เพราะเธอไม่รู้สักนิด ว่าใครที่กำลังล่วงล้ำรังแกเธออยู่

สติที่พร่าเลือนไม่สามารถแยกแยะความจริงกับความฝันได้ รับรู้แค่คลื่นความรู้สึกแปลกใหม่ที่แสนทรมานปนสุขสม จนทำได้แค่เปล่งเสียงประหลาดออกมา

"อ้ะๆๆ อื้อ อย่า อ่ะ อือ.."

"อืม ซี้ด…"

ร่างบางที่ถูกปรนเปรอทั้งบนทั้งล่าง ส่ายหน้าไปมา ร่างสั่นคลอนตามแรงกระแทกที่หนักหน่วงถี่รัวตามอารมณ์ของคนบนร่าง

เสียงเนื้อกระทบเนื้อผสานเสียงครางกระเส่าดังทั่วห้องมืด ก่อนกายเล็กจะกระตุกตัวเกร็งหวีดร้องลั่นเมื่อถึงฝั่งฝัน

"อ๊าาา"

ช่องทางคับแน่นอุ่นร้อนตอดรัดตัวตนหนึบหนับอย่างรุนแรงจนต้องกัดฟันอย่างทรมาน

"ซี้ด..อ่า ไม่ไหวแล้ว ขอแรงๆนะครับ"

เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบบอก ก่อนที่เอวสอบจะตะบี้ตะบันกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรงจนพาฝันตัวไหวโยกผวากอดคอแกร่งแน่น

กรีดร้องครวญครางอย่างกระสันเสียวทั้งที่เพิ่งเสร็จอย่างที่ไม่อาจควบคุม ก่อนกายใหญ่จะกอดรัดแน่น กระแทกเสยมิดปลดปล่อยความปรารถนาร้อนรุ่มสู่ช่องทางอย่างรุนแรง

"อ่า…"

"อื้อ"

พาฝันครางแผ่วกับการเสร็จสมระลอกสอง สองกายกระตุกกอดรัดแนบแน่น หอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน

แล้วทั้งคืนนั้นพาฝันก็ต้องครวญครางใต้ร่างกายใหญ่โตที่มอบความเจ็บปวดแสนสุขสมให้ร่างกายจนอ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง

ก่อนความมึนเมาและความเหนื่อยล้าจะพรากสติจนจมดิ่งกับความฝันทั้งที่ยังกอดก่ายกันแน่น

โดยไม่ได้รับรู้สักนิดว่าคนที่แนบสนิทอยู่นั้นคือใคร…
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 214

    “อะไรคะเนี่ย”นีรนาราหัวเราะออกมาอย่างอดไม่อยู่กับท่าทางเขินอายที่ไม่ได้เห็นมานานนั่น ไม่ต่างอะไรกับคนรอบข้างที่กลั้นขำไว้ไม่ไหว เหลือเพียงวิภาดาที่ยิ้มอ่อนใจส่ายหัวกับความติดตลกของลูกชาย ไม่รู้คนที่เคยเห็นแต่ตอนทำงานจะเชื่อมั้ยว่าพ่อนักธุรกิจสุดหล่อจะเป็นคนแบบนี้“โอ้ย แม่ปวดหัวมาก ลูกชายหล่อแต่แปล

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 213

    “พี่กรคงเรียนหนักแล้วก็ทำงานยุ่งมากมาตลอดเลยใช่มั้ยคะ”“ก็ใช่ครับแต่พี่ก็ชอบมันนะ หมายถึงครอบครัวพี่ไม่ได้บังคับเลยแต่พี่สนใจมันเองมากกว่า อาจเพราะเห็นคุณพ่อคุณแม่ทำงานยุ่งทุกวันเลยอยากช่วยเค้าได้เร็วๆด้วยครับ”วิกรอธิบายเพิ่ม เพราะคนอื่นๆที่ไม่รู้จักเค้ามักจะเข้าใจผิดกันตลอดว่าที่บ้านจะต้องเข้มงวดแ

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 212

    “ไม่ไปยุโรปกันแน่นะคะลูก”วิภาดาถามย้ำอีกครั้งแม้ลูกจะยืนยันว่าจะเปลี่ยนที่เที่ยวก็ตาม วันครบรอบแต่งงานที่เคยวางแผนกันไว้ว่าจะไปแถวๆยุโรปกลายเป็นต้องเปลี่ยนแผนใหม่เพราะว่านีรนาราท้องขึ้นมาซะก่อน “ไม่ไปครับ ผมกลัวนีนจะลำบากถ้าเดินทางไกลมากเราเลยตกลงจะไปแค่ที่ภูเก็ตครับ”“นั่นสิเนอะกำลังท้องอยู่ด้วย

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 211

    “รวมผมด้วยเหรอครับ”วิกรที่ได้ยินว่าตัวแสบรีบหันไปถามแม่อย่างไม่เชื่อว่าตัวเองจะถูกเหมารวมกับน้องๆด้วย“เราตอนเด็กก็ใช่ย่อยที่ไหนล่ะตากร ให้แม่แฉเลยดีมั้ยคะ”“อย่าเลยครับ วันนี้คุณแม่คงเหนื่อยรีบพักผ่อนนะครับ”วิกรยิ้มเอาใจก่อนจะรีบห้ามไม่ให้แม่แฉความดื้อต่อหน้าภรรยาสุดที่รัก วิภาดามองค้อนก่อนจะยอมไ

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 210

    “การละครมากค่ะลูกชาย แม่หมั่นไส้นะคะแบบนี้”วิภาดาเบ้ปากใส่ลูกชายที่ทำท่าทางตื่นเต้นเกินเหตุ เรียกเสียงหัวเราะจากทั้งวิกรและนีรนาราอย่างกลั้นไม่อยู่“ฮ่าๆ อะไรกันครับหยอกนิดหน่อยก็ไม่ได้นะครับเดี๋ยวนี้”“แน่สิคะ แม่มีหนูนีนเป็นลูกคนโปรดแล้วคนอื่นไม่สนแล้วค่ะ”“โห คุณแม่ครับนี่ลูกชายไงครับอย่าใจร้าย”

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 209

    “ไม่ไปโรงพยาบาลแน่นะครับ”วิกรถามด้วยความเป็นห่วงเพราะหลายวันมานี้นีรนารามีอาการป่วยบ่อยๆจนวันนี้ถึงกับลุกไปทำงานไม่ไหว แต่เจ้าตัวก็ยังยืนยันว่าจะไม่ไปโรงพยาบาลอยู่ดี“ไม่ต้องหรอกค่ะ แค่เวียนหัวนิดหน่อยนอนพักไม่นานก็หาย”“ตามใจครับ แต่ว่าถ้าไม่โอเครีบโทรหาพี่เลยนะครับรู้มั้ย”“รู้แล้วค่า พี่กรไม่ต้อ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status