เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 42 ความร้อน...และความเย็นที่ผสานกัน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-13 20:00:32ภายในห้อง แสงจันทร์อาบไล้ผ่านม่านบาง สะท้อนละอองหิมะที่เริ่มก่อตัวขึ้นรอบตัวเรา ราวกับโลกทั้งใบหยุดเคลื่อนไหว ละอองนั้นแขวนลอยอยู่กลางอากาศเหมือนดาวนับร้อยที่เปล่งแสงอยู่แค่ระยะหายใจ
“ค่ะ...” ฉันพยักหน้าเบา ๆ สบตาเขา
“ฉันเองก็รู้สึกว่ามีบางอย่าง... บางสิ่งที่เชื่อมเราไว้ตั้งแต่แรกพบ” ฉันยกข้อมือขึ้นให้เขาเห็นรอยลวดลายสีเงินจาง ๆ ที่เปล่งประกายเรืองรอง
“รวมถึงสิ่งนี้...” ฉันแตะเบา ๆ บนรอยพันธะวิญญาณ
“มันต้องมีความหมายแน่นอนค่ะ”
ดวงตาสีฟ้าน้ำแข็งของหลงอวิ๋นเปล่งประกายขึ้นทันทีที่ได้ยินคำพูดของฉัน ละอองหิมะรอบตัวเราหมุนวนเร็วขึ้นราวกับสะท้อนความรู้สึกที่ปั่นป่วนในใจเขา แม้ใบหน้าจะยังสงบนิ่งเหมือนเดิม
เขาโน้มตัวลงมาเบา ๆ ปลายจมูกเกือบชิดหน้าผากของฉัน ลมหายใจเย็นเฉียบแตะผ่านผิวบางเบา จูบแผ่วเบาแตะหน้าผากอย่างแสนอ่อนโยนราวกับจะประทับตรารับรู้ระหว่างวิญญาณ
“ตั้งแต่วันที่ข้าเห็นเจ้ายืนอยู่หน้าประตูวัง—ดวงตาที่สั่นไหวกับความไม่รู้ หนาวเหน็บแต่ยังมีแสงอยู่ภายในนั้น” เขากระซิบ
บทล่าสุด
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 44 แสงเช้าในอ้อมแขนมังกร กับดอกเดียวใต้หิมะพันปี
ณ ห้องบรรทมส่วนตัวของหลงอวิ๋นพระราชวังเทียนหลง – ยามรุ่งอรุณแสงแรกของวันค่อย ๆ สาดส่องลอดผ่านผ้าม่านแพรบางสีขาวเงิน ทาบลงบนผิวเปลือยเปล่าของสองร่างที่นอนแนบชิดกันบนเตียงผ้าไหม ราวกับเทพแห่งแสงกำลังรับรู้ถึงคำมั่นสัญญาอันศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่งถูกผนึกไว้ในราตรีก่อนหน้าฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ชั่ววินาทีแรกยังรู้สึกเหมือนฝัน...แต่ความอบอุ่นจากร่างกายแกร่งที่โอบกอดอยู่ด้านหลังก็ยืนยันกับฉันว่านี่คือความจริงร่างของหลงอวิ๋นยังคงแนบชิดอยู่กับฉัน เรือนกายแข็งแรงแต่เปี่ยมด้วยไออุ่น ลมหายใจของเขารินรดต้นคอฉันเบา ๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอฉันขยับเล็กน้อย เขาก็ลืมตาขึ้นราวกับเฝ้ารออยู่แล้วดวงตาสีน้ำเงินเข้มจ้องสบฉันด้วยแววตาอ่อนโยนเกินกว่าจะเป็นของมังกรผู้เคยเย็นชา มือแกร่งยกขึ้นลูบเส้นผมฉันแผ่วเบา“ตื่นแล้วหรือ เจ้า” เขาถามเสียงนุ่มทุ้มฉันยิ้มจาง ๆ “ท่านเฝ้าฉันหรือคะ”“ข้าแค่อยากมองเจ้า” เขากระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นเล็กน้อย ราวกับกลัวว่าฉันจะละลายหายไป“เล่าเรื่องโลกของเจ้าให้ข้าฟังได้หร
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 43 การหลอมรวมของน้ำแข็งและเปลวไฟ
ฉันไม่ลังเล ไม่ต้องคิดซ้ำ มือของฉันยกขึ้นแตะแก้มเขาเบา ๆ สบตาคู่นั้นที่กำลังลุกวาบด้วยความรู้สึกเดียวกับฉัน“ค่ะ… ฉันต้องการท่านจริง ๆ”ฉันเอียงใบหน้าเข้าหาเขา แล้วแนบริมฝีปากลงบนซอกคอของเขา จูบเบา ๆ ก่อนจะลากไล้จนเขาสะดุ้งเล็กน้อยกับลมหายใจที่ร้อนผ่าวของฉัน“ท่านอาจไม่รู้...” ฉันกระซิบขณะกดริมฝีปากลงกับผิวขาวนวลของเขา“แต่สำหรับโลกของฉัน…เผ่ายิปซีแม่มดอย่างฉัน หากเราเป็นของใครแล้ว…เราจะเป็นของเขาตลอดไป”ฉันขบเม้มลงตรงต้นคอเขาจนกลายเป็นรอยแดงเรื่อ ความพึงพอใจวาบขึ้นในใจเมื่อเห็นเขาหลับตาแน่นและสูดหายใจเข้าลึก“และสำหรับคนที่ผูกพันกับฉันแล้ว…” ฉันผละออกนิดเดียว ยิ้มเล็ก ๆ ขณะพูด“เขาจะไม่มีวันได้ยุ่งกับหญิงอื่นอีกเลย”ฉันจ้องเข้าไปในดวงตาของเขา รู้สึกได้ถึงประกายบางอย่างที่สะท้อนกลับมา“หลงอวิ๋น…” ฉันกระซิบชื่อเขาชิดริมฝีปาก“ท่านแน่ใจนะคะ…ว่าจะเป็นของฉันคนเดียวตลอดไป”ดวงตาของเขาเปล่
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 42 ความร้อน...และความเย็นที่ผสานกัน
ภายในห้อง แสงจันทร์อาบไล้ผ่านม่านบาง สะท้อนละอองหิมะที่เริ่มก่อตัวขึ้นรอบตัวเรา ราวกับโลกทั้งใบหยุดเคลื่อนไหว ละอองนั้นแขวนลอยอยู่กลางอากาศเหมือนดาวนับร้อยที่เปล่งแสงอยู่แค่ระยะหายใจ“ค่ะ...” ฉันพยักหน้าเบา ๆ สบตาเขา“ฉันเองก็รู้สึกว่ามีบางอย่าง... บางสิ่งที่เชื่อมเราไว้ตั้งแต่แรกพบ” ฉันยกข้อมือขึ้นให้เขาเห็นรอยลวดลายสีเงินจาง ๆ ที่เปล่งประกายเรืองรอง“รวมถึงสิ่งนี้...” ฉันแตะเบา ๆ บนรอยพันธะวิญญาณ“มันต้องมีความหมายแน่นอนค่ะ”ดวงตาสีฟ้าน้ำแข็งของหลงอวิ๋นเปล่งประกายขึ้นทันทีที่ได้ยินคำพูดของฉัน ละอองหิมะรอบตัวเราหมุนวนเร็วขึ้นราวกับสะท้อนความรู้สึกที่ปั่นป่วนในใจเขา แม้ใบหน้าจะยังสงบนิ่งเหมือนเดิมเขาโน้มตัวลงมาเบา ๆ ปลายจมูกเกือบชิดหน้าผากของฉัน ลมหายใจเย็นเฉียบแตะผ่านผิวบางเบา จูบแผ่วเบาแตะหน้าผากอย่างแสนอ่อนโยนราวกับจะประทับตรารับรู้ระหว่างวิญญาณ“ตั้งแต่วันที่ข้าเห็นเจ้ายืนอยู่หน้าประตูวัง—ดวงตาที่สั่นไหวกับความไม่รู้ หนาวเหน็บแต่ยังมีแสงอยู่ภายในนั้น” เขากระซิบ
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 41 เงามังกรเหนือบัลลังก์
ฉันคุกเข่าอยู่เคียงข้างหลงอวิ๋นบนพื้นหินอ่อนที่เย็นจนรู้สึกได้ถึงความหนาวผ่านผ้าคลุมหนา ความเงียบปกคลุมทั่วทั้งห้องโถงใหญ่ มีเพียงเสียงลมหายใจของเหล่าผู้อยู่ในห้องเท่านั้นที่ขับขานเบา ๆ ใต้เพดานสูงตระหง่าน เสาแกะสลักรูปมังกรล้อมรอบราวกับกำลังจับตาดูทุกฝีก้าวของเรา“ลุกขึ้นได้”น้ำเสียงทุ้มนุ่มแต่เด็ดขาดขององค์จักรพรรดิหลงจินหานดังขึ้น พร้อมกับกระแสพลังที่แผ่ซ่านออกมารอบพระองค์ฉันลุกขึ้นตามหลงอวิ๋นที่ยืนสง่างามอยู่ข้างกาย ความกดดันจากบุรุษบนบัลลังก์ทองทำให้ใจเต้นเร็วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ ดวงตาสีทองคมกริบของพระองค์จับจ้องมาที่เราราวกับกำลังอ่านใจ“ข้าได้รับรายงานถึงชัยชนะของเจ้าที่ช่องเขาน้ำแข็งนิรันดร์ เจ้าปกป้องวังเทียนหลงไว้ได้อีกครั้ง”องค์จักรพรรดิหยุดพักคำพูดชั่วครู่ ก่อนที่สายตาจะเคลื่อนมาหาฉัน“และนี่คงเป็นมนุษย์ต่างโลกที่ข้าได้ยินกิตติศัพท์มา... ผู้ที่ช่วยเหลือบุตรชายข้าในสนามรบ”หลงอวิ๋นก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อย น้ำเสียงเขาหนักแน่นเมื่อกล่าวแนะนำฉัน“พระบิดา นางคือเอลาเรีย แห่งตระ
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 40 ดวงจันทร์เหนือพายุหิมะ
เสียงกรีดร้องของเหล็กปะทะกันดังก้องไปทั่วช่องเขา หิมะที่เคยขาวสะอาดกลับถูกย้อมด้วยสีแดงของเลือด ฉันยืนอยู่กลางสนามรบ หัวใจเต้นแรงราวกับจะทะลุออกจากอก มือที่ถือกริชฟางเซวี่ยนเกาสั่นเล็กน้อย แต่ฉันพยายามควบคุมมันไว้สายตาของฉันจับจ้องไปที่หลงอวิ๋น เขากำลังต่อสู้อย่างดุเดือด ดาบในมือของเขาเปล่งประกายเย็นเยียบ ร่างของเขาเคลื่อนไหวอย่างสง่างามและแม่นยำ แต่แล้ว...“ระวัง!”ฉันตะโกนเมื่อเห็นนักล่ามังกรคนหนึ่งพุ่งเข้ามาทางด้านหลังของเขา หลงอวิ๋นหันกลับไปทันที ดาบของเขาฟันใส่ศัตรูอย่างรวดเร็ว แต่ในจังหวะนั้นเอง ฉันรู้สึกถึงแรงกระแทกที่มือของฉัน กริชหลุดจากมือของฉันและตกลงบนพื้นหิมะ“อ๊ะ!”ฉันร้องออกมา ขณะที่นักล่ามังกรอีกคนพุ่งเข้ามาหาฉัน ดาบของเขาเปล่งประกายสีม่วงเข้ม แสดงถึงพิษร้ายแรง ฉันถอยหลังอย่างรวดเร็ว แต่รู้ว่าตัวเองไม่มีอาวุธในมือในจังหวะที่ดาบของศัตรูกำลังจะฟันใส่ฉัน แสงสีเงินสว่างจ้าก็เปล่งออกมาจากกระเป๋าของฉัน ไพ่ The Moon ลอยขึ้นมาในอากาศ สร้างโล่พลังเวทสีเงินบางๆ ป้องกันการโจมตีของศัตรูไว้ได้ทันเวลา&ldqu
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 39 เสียงแตรแห่งสงคราม
หลงอวิ๋นมีสีหน้าเงียบขรึม ก่อนจะหมุนกายพาฉันก้าวออกจากห้องบัญชาการ ผ่านโถงหินอ่อนสู่ลานกว้างเบื้องหน้าวังท่ามกลางเสียงกลองศึกที่ดังก้องกลางรัตติกาลท้องฟ้ายามค่ำคืนพร่างพรายด้วยดาว ดวงจันทร์เต็มดวงลอยเด่นเหนือหอคอยน้ำแข็ง แสงเงินของมันส่องกระทบชุดเกราะของเหล่าทหารกว่า 50 นายในชุดสีน้ำเงินเข้มที่ยืนเรียงแถวเป็นระเบียบ ม้าศึกตัวแล้วตัวเล่าถูกผูกเตรียมไว้เรียบร้อยกลางลานนั้น มีม้าสีขาวเงินตัวหนึ่งยืนสงบนิ่ง ทว่าท่วงท่ากลับเปี่ยมไปด้วยพลัง เขาใหญ่โตกว่าม้าศึกทั่วไป เขายืนนิ่งอย่างสง่างาม มีเขาเรียวยาวสีเงินโค้งอยู่กลางหน้าผาก ดวงตาของเขา... เป็นสีฟ้าใสลึกล้ำราวธารน้ำแข็งโบราณหลงอวิ๋นนำฉันเข้าไปใกล้ เขาเอื้อมมือไปลูบแก้มม้าอย่างอ่อนโยน ขณะเอ่ยเสียงนุ่มลึก“นี่คือเสวี่ยเหยียน พาหนะคู่ใจของข้า... ม้าเทพแห่งเทือกเขาเทียนหลง”ฉันก้าวเข้าใกล้ด้วยหัวใจที่เต้นระรัว เสวี่ยเหยียนเอียงศีรษะเล็กน้อยก่อนจะก้มหัวให้ฉันเบา ๆ — ฉันแทบไม่เชื่อสายตา“เขาชอบเจ้า” หลงอวิ๋นกล่าว มุมปากกระตุกยิ้มบาง ๆ“นับเป็นสัญญาณที่ดี เ
บางทีคุณอาจจะชอบ
อาศิรวิษ
พลอยแก้ว189 viewsสวรรค์ไร้ใจ ข้าขอไร้วาสนา
rasita_suin533 viewsอาณาจักรรักอสรพิษ l THE BEAST X SERPENT
ฮอฮัน407 viewsอภินิหารหมูน้อยตกสวรรค์
橙花326 viewsวิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม
หลูซื่อเต๋อ81 viewsคำสาปบัญชารัก...The Love of Aamands
ดวงดาหลา สรีสามัญ คมงิ้วเริงรำ232 viewsหยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ21.7K viewsปีศาจสาวและเหล่าฮาเร็มของนาง
ซูเมี่ยวหลิง676 views
