เข้าสู่ระบบแชร์
![สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
เพื่อนสนิท
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-23 16:18:19หน้าโรงเรียนประจำจังหวัดเชียงราย
เป็นภาพที่คนผ่านไปผ่านมา และคนแถวนั้นเห็นจนชินตา ใต้ต้นคูนใหญ่หน้าโรงเรียนประจำจังหวัด ทุก ๆ เย็นวันจันทร์ถึงศุกร์ จะมีเด็กหนุ่มสองคนนั่งโขกหมากฮอสอย่างสนุกสนาน โดยมีเด็กสาวใบหน้าจิ้มลิ้มนั่งอ่านตำราเรียนอยู่ที่โต๊ะเดียวกัน แต่ถ้าจะมีใครสังเกต ดี ๆ จะเห็นว่าสาวน้อยคนนี้มักจะอ่านไปขำไป จนบางครั้งเด็กหนุ่ม ทั้งสองก็ยื่นมือมาผลักหัวบ้าง เพราะรำคาญที่เสียงหัวเราะของเธอทำลายสมาธิ
“ขำไรนักหนาวะวิว” เด็กหนุ่มคนที่เสียหมากให้เพื่อนสองตัวซ้อนหันมาถาม เพราะเริ่มอารมณ์เสียที่พลาดท่าถูกหมากฮอสฝั่งตรงข้ามกินถึงสองต่อ
“มุกตลกของพี่เอ๊าะน่ะวิน ดูสิพี่เอ๊าะวาดนมให้หนูหิ่นด้วย”
ภัทรทิราเงยหน้าจากหนังสือ หันไปตอบธาวินทร์พร้อมกับยกหนังสือหน้าที่อ่านให้ดู
“จะฟ้องลุงน่านว่าวิวอ่านแต่การ์ตูน”
ธาวินทร์สวนกลับแบบไม่สบอารมณ์นัก เขาโทษว่าเป็นเพราะเธอที่เอาแต่นั่งขำจนทำให้เขาเสียสมาธิ เกมนี้เขาต้องเสียท่าให้ เผ่าเพชร อันที่จริงตั้งแต่เล่นกันมา เขาก็เพิ่งจะชนะเผ่าเพชรแค่ตาเดียวเท่านั้น
“แพ้แล้วพาล วิวอ่านการ์ตูนแล้วไง ผลสอบวิวก็ดีกว่าวินแล้วกัน”
สาวน้อยหันไปเถียง ก่อนจะแลบลิ้นปลิ้นตาหลอกเพื่อน
เผ่าเพชรเห็นว่าเรื่องอาจจะบานปลาย เพราะคนอย่างธาวินทร์ ไม่ค่อยยอมใคร ถึงแม้ทั้งสองจะเถียงกันทุกวันจนเป็นเรื่องปกติ แต่เขาก็ไม่อยากฟัง เพราะสุดท้ายยายวิวตัวร้ายก็จะหาพวก และเขาก็จะลำบากใจที่ต้องอยู่ข้างเดียวกับเธอ
“โอ๊ย! พวกมึง ไม่ทะเลาะกันสักวันได้ไหม” เสียงแหบห้าวขัดขึ้น ก่อนจะลุกขึ้นบิดขี้เกียจไปมา เพราะนั่งนานเกินไป
“เผ่าก็ดูสิ วินหาเรื่องวิวตลอดเลย” สาวน้อยหันมาฟ้องเพื่อน
“ก็ไม่เพราะเสียงหัวเราะของเธอเหรอ ที่คอยกวนสมาธิ กี่ตา ๆ เราก็แพ้ไอ้เผ่า”
“วินอ่อนมากกว่า วิวเห็นนะ เผ่าออมมือให้วินตั้งหลายตา แพ้แล้วพาล”
“ก็เสียงหัวเราะเธอดังอย่างกับม้า วันหลังไปนั่งอ่านไกล ๆ เลยนะ รำคาญ” ธาวินทร์บอกด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกให้รู้ว่าเขาโมโห จริง ๆ ภัทรทิราทำท่าจะเถียง แต่เผ่าเพชรขัดขึ้นเสียก่อน
“ไอ้หมอกจะเสร็จกี่โมงวะ” เผ่าเพชรถาม เมื่อยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลา วันนี้เขามีนัดกับครอบครัว เลยไม่อยากกลับบ้านช้า
“ไม่รู้เหมือนกัน แก้ ร.หลายตัวนี่” ธาวินทร์ตอบเพื่อน ก่อนจะ ลุกขึ้นยืน
“ไปซื้อน้ำ เอาไรไหมเผ่า” ถามอีกคน แต่คนที่ไม่ได้ถามกลับ รีบบอก
“วิวเอาน้ำแดง” ภัทรทิราร้องบอก
“ไปซื้อเองดิ ขี้เกียจถือมา เอาโค้กไหมเผ่า” ตอบภัทรทิรา แต่ยังถามเผ่าเพชรเหมือนเดิม
“อืม... เอามาก็ได้ เดี๋ยวกูรอไอ้หมอกอีกครึ่งชั่วโมงนะ ถ้ามันยัง ไม่เสร็จ กูกลับก่อน วันนี้มีนัดกับพ่อ”
“อ้าว! แล้วไม่บอก มึงกลับเลยก็ได้ เดี๋ยวกูกับวิวรอต่อเอง”
ธาวินทร์หันมาบอกกับเพื่อน
“ไม่เอา วิวจะกลับกับเผ่า” ภัทรทิราเถียง เพราะถ้าให้รอกลับพร้อมสองคนนี้ วันนี้เธอคงต้องนั่งซ้อนท้ายคนที่กำลังแก้ ร. กลับบ้านอีกตามเคย ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
“หูหนวกเหรอวิว เผ่ามันรีบ จะให้มันเลยไปส่งอีกทำไม รอไปพร้อมไอ้หมอกนั่นแหละ เผ่ามึงไปเถอะ เดี๋ยวกูบอกไอ้หมอกมันเอง”
“เอางั้นเหรอ แต่กูรอได้นะ” เผ่าเพชรลังเล
“เออ... ไปเถอะ” ธาวินทร์บอกเพื่อน เขารู้ว่าเผ่าเพชรลำบากใจ สินธรเป็นคนขี้น้อยใจ วันนี้ต้องเข้าไปแก้ ร. กับครูที่สอน ในขณะที่เพื่อน ๆ ผ่านกันทุกคน ก็ทำให้มันน้อยใจเป็นทุนอยู่แล้ว ถ้าออกมาแล้วไม่เจอเพื่อน ก็คงจะงอนอีกตามเคย เพราะชอบคิดว่าตัวเองเป็นภาระคนอื่น
ภัทรทิราทำท่าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่คนที่เพื่อน ๆ รอเดินมาทางนี้พอดี
ใบหน้าคมคายยุ่งเหยิง บ่งบอกถึงอารมณ์ที่ไม่ค่อยสู้ดีของคนที่กำลังเดินมา คนที่รออยู่ก็พอจะเดาเรื่องราวได้ สินธรคงยังสอบไม่ผ่าน และคงต้องใช้เวลาตอนเย็นแก้แบบนี้อีกหลายวัน
“เป็นไงบ้างหมอก ผ่านไหม” ธาวินทร์เอ่ยถาม เมื่อเพื่อนเดินมาถึงโต๊ะ
“ยัง ครูแม่งแกล้งกู ให้กูรำอยู่ได้ ท่าเดิม ๆ ซ้ำ ๆ จีบห่าจีบเหว จนมือกูจะหักอยู่แล้วเนี่ย” สินธรบอกอย่างหัวเสีย เมื่อนึกย้อนกลับไป เขาถูกครูสอนวิชาดนตรี ให้รำเพลงเดิม ๆ ท่าซ้ำ ๆ ทั้งชั่วโมง
“ถ้าส่งรายงาน ก็ไม่ต้องมาตามแก้หรอก” ภัทรทิราพูดขึ้น ก่อนจะสะดุ้ง เมื่อถูกสายตาของคนหัวเสียมองมาอย่างเอาเรื่อง
“ใครมันจะเก่งอย่างเธอล่ะ!” สินธรหันมาตวาด ภัทรทิราหน้าเสีย แต่ยังไม่ยอมแพ้
“แล้วทำไมเผ่ากับวินยังทำได้ล่ะ หมอกขี้เกียจมากกว่า”
“เออ! ขี้เกียจแล้วจะทำไม!”
“ถามได้ว่าทำไม บ้านเราไม่ใช่ใกล้ ๆ นะหมอก กว่าจะกลับ ถึงบ้านก็เย็น ถ้ายังมารอหมอกทุกวัน กว่าจะถึงบ้านก็มืดกันพอดี คนอื่นก็มีงานนะ การบ้านก็ต้องทำ!”
ภัทรทิราแหวกลับ เพราะเหลืออดกับคนที่ไม่เคยมองเห็นความผิดของตัวเอง เผ่าเพชรกับธาวินทร์มองหน้ากัน ก่อนจะส่ายหัว ไปมาอย่างเอือมระอา เพราะสองคนนี้ทะเลาะกันทุกวัน
“แล้วใครใช้ให้รอ กลับไปก่อนเลยไป!”
“วิวไม่อยากรอหมอกหรอกนะ แต่เผ่ากับวินไม่ยอมกลับ วิวก็ต้องรอ วันนี้เผ่าก็มีธุระกับคุณลุง ก็ต้องไปช้าเพราะมัวแต่รอหมอก หมอกเคยคิดถึงคนอื่นบ้างไหม”
“วิว!” ธาวินทร์ดุภัทรทิราเพราะกลัวเรื่องจะบานปลาย สินธร เป็นคนอารมณ์ร้อน มาเจอแบบนี้เดี๋ยวได้ทะเลาะกันยาว
“มึงมีธุระเหรอเผ่า” สินธรหันไปถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
“ไม่ใช่ธุระอะไรสำคัญหรอก เมียเพื่อนพ่อคลอดลูกน่ะ คุณลัดดาไง พ่อกูเลยชวนไปเยี่ยม แต่กูไม่ไปหรอก รำคาญ ไปดูเด็กอ่อน ไม่ใช่แนวกู ไปกินน้ำแข็งไสกันดีกว่า เมื่อกี้ไอ้วินมันแพ้พนันกู มันต้องเลี้ยง ไปเถอะ ชักช้าเดี๋ยวลูกจากหมด” เผ่าเพชรตัดบท ก่อนที่เรื่องจะ บานปลาย ตาคมดุมองหน้าภัทรทิราเป็นเชิงเตือน ก่อนจะสะพายกระเป๋าแล้วมาคร่อมมอเตอร์ไซค์รอ
เป็นอันจบบทสนทนา เมื่อเผ่าเพชรพูดมาแบบนี้ ธาวินทร์กับภัทรทิรารู้ว่าเผ่าเพชรไม่อยากให้เพื่อนทะเลาะกัน เลยเลือกที่จะผิดนัดกับครอบครัว ทุกคนต่างเดินไปขึ้นรถของตัวเอง โดยที่ภัทรทิรามานั่งซ้อนท้ายเผ่าเพชรเหมือนทุกวัน
สินธรมองหน้าภัทรทิราด้วยสายตาที่เธอเห็นแล้วรู้สึกกลัว แต่ก็ไม่แปลก สินธรมักจะมองเธอแบบนี้อยู่แล้ว
รถมอเตอร์ไซค์ Rc80 สามคันพุ่งทะยานออกจากบริเวณ หน้าโรงเรียนพร้อม ๆ กัน เมื่อสิงห์นักบิดต่างไม่มีใครยอมใคร
สินธรมองดูรถคันที่ขับนำไปข้างหน้า ก่อนจะรู้สึกโมโห เมื่อเห็นแขนของภัทรทิราโอบอยู่ที่เอวของเพื่อนรัก อย่าให้ถึงคราวที่ต้องมานั่งซ้อนท้ายเขานะ พ่อจะยกล้อให้หัวทิ่มเลย คอยดู... ยิ่งคิดยิ่งโมโห มือเด็กหนุ่มบิดคันเร่งเพิ่มความเร็ว ให้รถของตัวเองมาอยู่คันหน้าสุด ถนนช่วงนี้เป็นทางลูกรัง บิดแรง ๆ เอาให้ฝุ่นตลบ จะได้เข้าตายายวิวปากเสียให้ตาบอดไปเลย
แว้น ๆ ๆ ๆ ๆ
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้อยู่ในนิยายชุดหนุ่มบ้านไร่
มีนิยายตามนี้ พ่ายรักเมียสวมรอย สินธรภัทรทิรา กรงรักพันธะเถื่อน ฉุดลากกระชากรัก ฝากติดตามด้วยนะคะ
บทล่าสุด
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] นายหญิง
ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ที่มากระทบผิวเนื้อ ปลุกให้ร่างบางที่หลับมายาวนานตื่นขึ้น ดวงตากลมโตกะพริบถี่ ๆ เพื่อไล่เลียงเรื่องราว ใบหน้าสวยเห่อร้อน เมื่อนึกได้ว่าระหว่างเธอกับสินธร เกิดอะไรบ้าง แล้วมันก็ไม่ใช่ครั้งเดียว คนเลวนั่นใช้กำลังบังคับเธอในห้องน้ำ หลอกล่อให้เธอกินข้าวกินยา แล้วเขาก็ทำเรื่องอย่างว่ากับเธออีก ทั้งบนโต๊ะนั่น บนเตียงนี่ แม้แต่ขอบหน้าต่างตรงนั้น เขาก็ไม่เว้น ใบหน้าสวยแดงก่ำ เมื่อมองไปยังจุดที่เขาทำเรื่องลามกกับเธอ ก่อนจะยกมือลูบใบหน้าตัวเอง “จะเอาหน้าไปไว้ไหนล่ะวิว... ทำไมใจง่ายแบบนี้” หญิงสาวซุกหน้าลงกับหมอนใบใหญ่เมื่อถูกความอายเล่นงาน เธอปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง ครั้งแรกเขาใช้กำลังกับเธอจริง ๆ แต่ครั้งสอง สาม สี่ และ... เขาแทบไม่ต้องทำอะไรเลย เธอเต็มใจ ไม่สิ... เธอสมยอม ไม่ ๆ เธอยินยอมพร้อมใจไปกับเขา“ไม่ ๆ ๆ ๆ ๆ” ภัทรทิรากรีดร้อง เมื่อไม่รู้จะหาคำไหนมาด่าตัวเอง ก่อนจะใช้หมอนปิดหน้า โชคดีที่ตอนนี้คนหื่นไม่ได้อยู่ในห้อง เธอจึงหายใจได้ทั่วท้อง ทันทีที่เท้าบางย่ำลงบนพื้นความเจ็บหน่วงก็เข้าเล่นงานไปทั่วท้องน้อย ฝืนเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] คนปากแข็ง(จบ)
สินธรหรี่ตามองเข้ม เพราะรู้ดีว่าเข้มหมายถึงคนที่นอนอยู่ บนเตียงของเขาต่างหาก“ผมห่วงเจ้าของฟาร์มครับ แม่บอกว่าตั้งแต่มาถึง คุณหมอกยังไม่ปล่อยคุณวิวออกมาจากห้องเลย”“ป้านิ่มทำตัวสอดรู้ตั้งแต่เมื่อไร มึงแอบดูกูใช่ไหม!”“โวะ! อย่างผมเนี่ยนะจะแอบดู แม้แต่ปลายผมผมยังไม่กล้าแตะคุณวิวเลยครับ”“ดี ของของกู ถ้ากูหวงใครก็ห้ามมอง”“คุณหมอกก็พูดเกินไป เดี๋ยวไอ้พวกนี้ก็กลัวจนหัวหด มันก็ต้องมองบ้างสิครับ คุณวิวเป็นคนนะครับ ไม่ใช่แมว จะได้ใส่กระเป๋าหิ้ว ไปไหนด้วยได้”“รำคาญ! กูจะเข้าไปที่สายธาร ถ้าวิวตื่นพาไปส่งด้วย”สินธรพูดก่อนจะเดินออกไป สายธารคือธารน้ำขนาดใหญ่ที่ไหลผ่านไร่ของเขาแล้วไปรวมตัวกันเป็นน้ำตกที่ไร่แสงตะวัน “เปลี่ยนบรรยากาศเหรอครับ” เข้มเอ่ยล้อเลียน “ไอ้เข้ม!” ชายหนุ่มหันมาชี้หน้าเข้ม ก่อนจะโดดขึ้นหลังม้า ที่คนงานเตรียมมาไว้รอ“แล้วต้องทำไงวะ” เข้มพูดกับตัวเอง เพราะงงกับคำสั่งเจ้านาย ห้ามมอง ห้ามเข้าใกล้ แล้วจะพาคุณวิวไปส่งยังไง“จำไว้นะ ผู้หญิงคนนั้นคือนายหญิงของเรา พวกมึงต้องเคารพเธอ ให้เหมือนที่ทำกับคุณหมอก ห้ามแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บ”เข้มหันไปสั่งลูกน้อง ก่อนจะเ
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] คนปากแข็ง
สินธรยืนมองคนร่างบางที่หลับสนิท ก่อนจะฝังจมูกลงไปบนแก้มเนียนอย่างแสนรัก ใช้หลังมืออังหน้าผากแล้วยิ้มกว้าง เมื่อความร้อนลดลง ขยับผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาจนถึงคอ เพราะรู้ดีว่าคนที่นอนใต้ผ้าห่มมีแค่เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งใส่ไว้แค่ตัวเดียวนิ้วแกร่งปัดเส้นผมที่ปรกหน้าคนหลับไปเกี่ยวไว้ข้างหู ก่อนจะ ฝังจมูกลงมาอีกครั้ง“กูรักมึงจังเลยวิว นี่กูไม่ได้ฝันใช่ไหม” สินธรพูดกับตัวเอง ก่อนจะขำเบา ๆ ปีนี้เขาอายุเท่าไรแล้วนะ ทำไมถึงได้รู้สึกเหมือนสิบสี่อีกครั้ง หัวใจฟูคับอกเมื่อได้เป็นเจ้าของเธอคนนี้ คนที่เขารัก ตั้งแต่รักเป็น...ร่างสูงเดินออกไปนอกห้อง ก่อนจะสั่งอะไรบางอย่างกับคน เฝ้าหน้าประตู แล้วเดินทอดน่องลงไปด้านล่าง ยกมือลูบต้นคอ แก้เก้อ เมื่อสบเข้ากับสายตาคาดโทษของป้านิ่มที่มองนิ่งมาที่เขา“มีอะไรจะสารภาพไหมคะ” ป้านิ่มถามแล้วถอยหนี เมื่อคนหนุ่มทำท่าจะเดินเข้ามากอด“ไม่ต้องมาอ้อนเลยค่ะ ถ้าคุณหมอกเป็นเด็ก ป้าจะหวดให้ ก้นลายเลย ทำไมทำแบบนั้นกับคุณวิวคะ” ป้านิ่มไม่อ้อมค้อม นางรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างหนุ่มสาว“ผมรักวิว” สินธรตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เพื่อยืนยันความจริงใจที่
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ห้องน้ำร้อนรัก(จบ)
คำพูดของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวอายจนหน้าชา ร่างบางพยายามขืนตัว เธออยากไปจากตรงนี้ หนีไปจากสายตาคู่นั้นที่มองเธออย่างหิวกระหาย ร่างสูงเป็นฝ่ายขยับสะโพกเอง เมื่อหญิงสาวทำท่าจะลุกหนี ใช้สองมือจับยึดเอวคอดเอาไว้ แล้วขยับจังหวะให้เร็วขึ้น ภัทรทิรากัดปากเพื่อข่มความเสียวซ่านที่ก่อตัวขึ้น ก่อนจะขยับสะโพกขึ้นลงเมื่อต้านธรรมชาติของร่างกายไม่ไหว สินธรยิ้มให้คนที่พยายามต่อสู้กับอารมณ์ของตัวเอง สะโพกสอบบดอัด ก่อนจะค่อย ๆ ผ่อนลง เมื่อภัทรทิราเริ่มคุมตัวเองไม่อยู่ มือแกร่งจับเอวคอด ปล่อยให้เธอเป็นคนกำหนดจังหวะเอง ใบหน้าสวยแหงนขึ้นพร้อมกับส่งเสียงคราง เมื่อถูกคลื่นพิศวาสโถมเข้าใส่ มือบางกดลงที่หน้าท้องแกร่ง ขยับสะโพกขึ้นลงรับกับแรงบดอัดที่คนใต้ร่างสวนขึ้นเป็นจังหวะ ปากบางขบเข้าหากันเพื่อกั้นเสียง เมื่อความเจ็บที่เกิดขึ้นในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านลามไปทั่วทุกขุมขน“วิว... ดีใช่ไหม ชอบท่านี้ใช่ไหม อา”ไม่มีเสียงตอบ... มีเพียงจังหวะที่เริ่มเร็วขึ้น เมื่อหญิงสาว ปล่อยตัวไปตามอารมณ์“วิว... อา วิว... แน่นมาก เสียวไปหมดแล้ว แรงอีกวิว อีกนิด วิว... อา” สินธรครางลั่น เมื่อคนด้านบนขยับสะโพก
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ห้องน้ำร้อนรัก
สินธรจับยึดเอวบาง ก่อนจะรูดกางเกงออกจากช่วงขา เรียว สาบานว่านี่คือกางเกงยีน ทำไมมันถึงถอดออกง่ายนัก ชายหนุ่มคิด เมื่อขว้างมันออกไปให้พ้นทาง“หมอก!” ภัทรทิรากรีดร้อง ก่อนจะใช้มือปิดของสงวนทั้งบน และล่าง ใบหน้าสวยแดงก่ำเมื่อถูกมองอย่างสำรวจไปทั่วทั้งตัว ดีที่ยังมีน้ำและฟองสบู่อยู่เต็มอ่างจึงพอพรางตาได้บ้าง“ว้าย! หมอก!!” ร่างบางห่อตัว เมื่อชายหนุ่มเปิดน้ำออกจากอ่าง ก่อนจะตะกายหนี เมื่อร่างสูงโจนเข้าใส่“วิว อย่าดิ้น!” สินธรดุ เมื่อคนตัวเล็กยังดิ้นไม่หยุด“ปล่อยน้ำออกทำไม!”“กูอยากเห็นมึงทั้งตัว เมื่อคืนจับยัดส่งเดช ไม่เห็นอะไรสักอย่าง เห็นแต่นม!”“นี่! หยุดพูดเลยนะ” หญิงสาวกรีดร้อง เมื่อคนหน้าด้านพูดจาลามกใส่“วิว มึงเสียงดัง เดี๋ยวคนก็แห่กันเข้ามาหรอก กูไม่ได้ล็อกประตูนะ อยากโชว์หรือไง”“ไม่ ๆ ไม่โชว์ ไม่เอาอะไรทั้งนั้น หมอก... วิวอาย...”“วิว มึงอ้อนเก่ง กูไปไหนไม่รอดเพราะคำว่าวิวนี่แหละ”พูดจบชายหนุ่มก็ยิ้มกว้าง คำอื่นมีเป็นร้อย ๆ คำ ไม่ชื่นใจเท่า คำว่า ‘วิว’ ที่หญิงสาวใช้เรียกแทนตัวเอง“นมสวยว่ะ มึงทำมาหรือเปล่า” ชายหนุ่มพูดขึ้น ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อมองปทุมถันคู่งามตรงหน้า
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] แค่อาบน้ำ(จบ)
สินธรหัวเราะก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดน้ำใส่อ่าง บีบครีมอาบน้ำใส่แล้วตีน้ำให้เกิดฟอง ทำเหมือนตอนเด็ก ๆ ที่ป้านิ่มล่อให้เขาลงกะละมังน้ำ เพื่อปกปิดของสงวนให้พ้นจากสายตาคนขี้อาย“อ๊ะ ไม่เห็นอะไรแล้ว หันมาเถอะ”ภัทรทิราอยากจะกรีดร้อง ไม่เห็นอะไรเนี่ยนะ ไอ้อะไร ๆ ของเขาน่ะ เธอเห็นไปเต็มตาแล้ว“ถ้าช้า ไม่ปล่อยกลับบ้านนะ”คำพูดของชายหนุ่มเป็นเหมือนสวิตช์ปิดเปิด เพราะทันทีที่พูดจบ ร่างบางก็หันกลับมา ก่อนจะเดินลากเท้ามายืนข้าง ๆ อ่าง“จะสระผมไม่ใช่เหรอ พิงมาสิ” บอกก่อนจะไปยืนด้านหลัง คนที่นอนหลับตาอยู่ในอ่าง สินธรทำตามอย่างว่าง่าย พิงศีรษะไปที่ขอบอ่าง เพื่อให้หญิงสาวสระผมให้ ภัทรทิราไม่รอช้า เปิดฝักบัวแล้วรดลงไปที่ศีรษะทุยสวย ก่อนจะสอดมือเข้าไปในกลุ่มผมนุ่มที่ยาวระต้นคอ บีบแชมพูลงบนเส้นผม แล้วลงมือบีบนวดเบา ๆ ในหัวสมองขบคิด ถ้าวันนี้เธอไม่ได้มาที่นี่ ใครจะทำหน้าที่นี้ให้เขา มือบางชะงักค้าง เมื่อใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กกระถินลอยเข้ามาในหัว ใช่... เขาคงใช้เด็ก คนนั้น เพราะตอนที่เธอเข้ามา เขากำลังจะ... เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ดวงตากลมโตก็ลุกวาว“วิว หยุดทำไม กำลังสบายเลย” สินธรร้องถาม เมื่อห
บางทีคุณอาจจะชอบ
มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
จันทร์ส่องแสง16.6K viewsหย่า…มารักฉันเลย
เบลล่า20.2K viewsบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.9K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่228.0K viewsดอกไม้ป่าของรามัญ
จินต์พิชา115 viewsพี่ขาอย่าดุหนู
สตอเบอรี่สีชมพู577 viewsObsessed มาเฟียผู้เชิ่ดชูเมียดั่งเทพธิดา
Milady232 viewsกระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า
sammi'P17 views
