เข้าสู่ระบบแชร์
เพื่อนสนิท(1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-23 16:19:43“เส้นเล็กหมูน้ำใสไม่ถั่วงอกหนึ่ง พิเศษลูกชิ้นนะป้า!”
เมื่อมาถึงร้านน้ำแข็งไส ที่เป็นร้านประจำของพวกเขา สินธรก็ ไม่รอช้า มาถึงก็สั่งก๋วยเตี๋ยวก่อนใคร ในขณะที่เพื่อนคนอื่น สั่งแค่น้ำแข็งไส ตาคมเข้มมักจะมองไปที่แม่ค้าจำเป็นเมื่อเธออาสาทำ น้ำแข็งไสให้เพื่อน ลองถ้าเขาสั่งน้ำแข็งด้วยอีกคน ยายนี่ก็คงทำให้เขาถ้วยสุดท้าย แถมใส่น้ำหวานมาน้อย บางครั้งก็ลืมใส่ลูกจาก จนเขา ต้องโวยวาย ที่เป็นแบบนี้เพราะเธอไม่เคยใส่ใจเขานั่นเอง
“กินก๋วยเตี๋ยวตอนนี้ เดี๋ยวก็กินข้าวเย็นไม่ได้หรอก” ภัทรทิรา พูดขึ้น เมื่อยกชามก๋วยเตี๋ยวมาวางให้เด็กหนุ่ม
“เรื่องของเราป้ะ ไม่กินก็อย่าพูดมาก เอามา ไปทำน้ำแข็งให้ด้วย ใส่ลูกจากเยอะ ๆ น้ำแข็งไม่ต้องมาก เอาหวาน ๆ นะ”
“ทำเองเลยไหมล่ะ กินก๋วยเตี๋ยวให้หมดก่อนเถอะ” ภัทรทิรา หันมาเถียง เมื่อโดนคนเรื่องมากใช้งาน
“พูดมาก ไปทำมาเร็ว ๆ” สินธรตอบ แล้วหันมาสนใจชามก๋วยเตี๋ยวตรงหน้าต่อ ก่อนจะอารมณ์เสียเมื่อเห็นว่าลูกชิ้นในชามหายไปหลายลูก
“ใครขโมยลูกชิ้นกู!” เสียงแหบพร่าคำรามลั่น เผ่าเพชรอมยิ้ม ในขณะที่ธาวินทร์ทำท่าทางไม่รู้ไม่ชี้ แต่ปากยังเคี้ยวตุ้ย ๆ เพราะยัด ของกลางเข้าปากไปหลายลูก
“กูถามว่าใคร!” เมื่อสินธรเริ่มเสียงดัง ขโมยก็เริ่มร้อนตัว
“ไอ้เผ่า!” ธาวินทร์ตอบ ทั้ง ๆ ที่หลักฐานแทบจะพุ่งใส่หน้าเจ้าของ
“มึงเอาไปเหรอเผ่า” สินธรมองหน้าเผ่าเพชร พร้อมกับถามด้วยน้ำเสียงปกติ อันที่จริงไม่ต้องถามก็รู้ว่าใครเป็นขโมยตัวจริง เพราะลูกชิ้นยังคาอยู่ในปากขนาดนั้น
“ใครเอาไปกูแช่งให้สอบตำรวจไม่ติด” สินธรไม่ต่อปากต่อคำ แต่กลับแช่งแทน
“ไอ้หมอก! แค่ลูกชิ้นแค่นี้ ถึงกับแช่งกันเลยเหรอวะ” ธาวินทร์โวยวาย
“อ้าว ไหนมึงบอกว่าไอ้เผ่าเอาไปไง” สินธรทำท่าทางไม่รู้ไม่ชี้ พร้อมกับสาวเส้นก๋วยเตี๋ยวเข้าปาก
“เออ! กูกินเอง มึงจะเอาคืนไหมล่ะ จะได้ล้วงให้”
“โอ๊ย! รำคาญ เดี๋ยวกูมานะ โทร. . กลับบ้านแป๊บ” เผ่าเพชรบอกอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเดินไปที่ตู้โทรศัพท์ที่อยู่ใกล้ ๆ
“ตกลงไอ้เผ่ามันมีนัดกับลุงเพชรจริง ๆ เหรอวะ” สินธรถาม เมื่อเห็นเพื่อนค้นกระเป๋าหาเหรียญเพื่อไปหยอดตู้โทรศัพท์
“อืม... เห็นมันบอกแบบนั้นแหละ”
“เพราะยายวิวคนเดียวเลย ทำให้เผ่าเสียเวลา” สินธรโทษให้เป็นความผิดของภัทรทิรา เพราะถ้ายายนั่นยอมมากับเขา เผ่าเพชรคง ไม่เสียเวลา
“เผ่าไปไหนล่ะ” ภัทรทิราถาม เมื่อกลับมาที่โต๊ะแล้วไม่เจอ เผ่าเพชร
“มันบอกว่าจะไปโทร. หาแฟนมัน” สินธรตอบ รู้สึกสะใจเมื่อเห็นหน้าคนถามซีดลง
“ตกลงเผ่ากับเบญจวรรณ เป็นแฟนกันแล้วเหรอวิน” ภัทรทิราถามธาวินทร์เสียงอ่อย เพราะธาวินทร์เรียนห้องเดียวกับเผ่าเพชร ต้องรู้เรื่องนี้แน่นอน
“งั้นมั้ง” ธาวินทร์ตอบสั้น ๆ เพราะรำคาญภัทรทิราเหมือนกัน ที่มาคอยตามติดเผ่าเพชร พวกเขาอยู่ในช่วงวัยรุ่น แต่ต้องมีภัทรทิรา มาอยู่ในกลุ่มด้วย ชีวิตเลยไม่ค่อยโลดโผนเท่าไร เพราะภัทรทิราคอยจะฟ้องให้พ่อแม่พวกเขารู้
สินธรลอบมองคนที่เอาแต่สับน้ำแข็งในถ้วย ภัทรทิราชอบ เผ่าเพชร ข้อนี้เขารู้ดี รู้สึกสะใจที่เห็นเธอเสียใจ อยากให้เผ่าเพชร เป็นแฟนกับเบญจวรรณจริง ๆ ยายนี่จะได้น้ำตาเช็ดหัวเข่า
ไม่นานเผ่าเพชรก็เดินกลับ ในขณะที่ทุกคนอิ่มกันพอดี มีแต่ภัทรทิราคนเดียวที่ไม่ได้กินอะไร เพราะเอาแต่นั่งคิดเรื่องของเผ่าเพชร
ไม่มีใครพูดอะไร เมื่อต่างคนต่างแยกย้ายไปขึ้นรถของตัวเอง วันนี้ภัทรทิราต้องนั่งซ้อนท้ายสินธรกลับบ้าน เพราะทางบ้านบอกให้ เผ่าเพชรรีบกลับ เด็กหนุ่มจึงแยกกับเพื่อนตรงนี้ ธาวินทร์ก็แยกไป อีกทาง เพราะวันนี้ไม่ต้องตามเผ่าเพชรไปส่งภัทรทิรา
“นั่งดี ๆ ล่ะ รถมันแรง” สินธรบอก เมื่อภัทรทิราเดินมาถึง
รถมอเตอร์ไซค์ที่เขาคร่อมรออยู่“หมอกไปเถอะ เดี๋ยววิวโทร. ให้คนที่บ้านมารับ”
“เป็นบ้าเหรอ ทางเดียวกันก็ไปด้วยกันนี่แหละ จะทำให้คนที่บ้านเดือดร้อนทำไม” สินธรถามด้วยน้ำเสียงกระด้าง รู้สึกโมโหที่ภัทรทิรา ไม่อยากไปกับเขา
“ก็หมอกเป็นแบบนี้ วิวเลยไม่อยากยุ่งด้วยไง”
“เป็นไงวะ!”
“หมอกเป็นนักเลงไง วิวไม่ชอบ!”
“ทีไอ้เผ่าทำชอบ! ไอ้วินทำชอบ! รักเพื่อนให้มันเท่ากันหน่อยสิ!”
สินธรเริ่มเสียงดัง เพราะไม่พอใจที่ภัทรทิราเรื่องมาก
“ใครทำวิวก็ไม่ชอบทั้งนั้นแหละ!” ภัทรทิราเถียง
“ชอบไอ้เผ่าใช่ไหม!” อยู่ ๆ สินธรโพล่งคำนี้ออกมา
“อะไรนะ!” ภัทรทิราตกใจ เมื่อสินธรถามมาแบบนี้
“ชอบไอ้เผ่าใช่ไหม” สินธรถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง ดวงตาคมเข้มจ้องหน้าภัทรทิราเขม็ง
“จะบ้าเหรอ ใครจะคิดแบบนั้น” ภัทรทิราเถียง แต่ไม่ยอมสบตาเด็กหนุ่ม
“โกหก! คิดว่าเราไม่รู้เหรอ ว่าวิวคิดอะไรอยู่”
“วิวจะกลับบ้านแล้ว หมอกจะไปส่งวิวไหม” ภัทรทิราตัดบท เพราะไม่อยากให้สินธรคาดคั้นอะไรไปมากกว่านี้
“ขึ้นมาสิ” สินธรก็ไม่เล้าหลือ เพราะรู้ว่ายังไงภัทรทิราก็ไม่ยอมรับ
รถมอเตอร์ไซค์ Rc80 คันงามบิดออกไปจากหน้าร้านก๋วยเตี๋ยวอย่างแรง เมื่อคนขับรู้สึกไม่พอใจคนที่นั่งซ้อนท้าย
ภัทรทิรายอมซ้อนท้ายสินธรมาดี ๆ มือบางเกาะกระเป๋าไว้ ทั้งสองข้าง ไม่ยอมกอดเอวคนขับ สินธรยกยิ้มมุมปากให้กับอาการ ของเธอ… ทีตอนซ้อนท้ายไอ้เผ่ากอดเอวมันซะแน่นเลยนะ
ช่วงนี้ต้นคูนที่ขึ้นข้างทางพากันออกดอกจนเหลืองไปทั้งต้น สลับกับสีม่วงของดอกตะแบกที่พากันออกดอกจนม่วงไปทั้งต้นเช่นกัน ทำให้สองข้างทางดูร่มรื่นสวยงาม
บทล่าสุด
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ภัทรสินหรือภัทรธิดา
เสียงน้ำที่ไหลจากฝักบัว ทำให้คนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามา กระหยิ่มในใจ ร่างสูงก้าวอาด ๆ มายืนหน้าห้องน้ำ มือแกร่งแกะกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด ตาคมเข้มมองนิ่ง ๆ ที่หน้าประตู ก่อนจะสลัดเสื้อเชิ้ตออกจากบ่ากว้าง เผยให้เห็นลำตัวช่วงบนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและรอยสักสีดำทะมึน กางเกงยีนสีเข้มหลุดออกจากเอวสอบในเวลาต่อมา มือแกร่งเปิดประตูห้องน้ำ ก่อนจะพาตัวเองเดินเข้าไปในนั้น“หมอก” ร่างเปล่าเปลือยที่ยืนอยู่ใต้ฝักบัวอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อมองเห็นเงาที่สะท้อนในกระจกบานสูง ตากลมโตจ้องตาสามี ก่อนจะยิ้มหวานเมื่อร่างสูงใหญ่พาตัวเองเข้ามายืนใต้ฝักบัวด้วยกัน“อาบด้วย” เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหู ก่อนจะกดสะโพกสอบ ลงมาที่บั้นท้ายงามงอน ภัทรทิรารู้ว่าแล้วว่ามันคงไม่จบแค่อาบน้ำ เดินตามเข้ามาขนาดนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าต้องการอะไรมือแกร่งลูบไล้ฟองสบู่ไปบนเนื้อตัวนุ่มนิ่ม ก่อนจะวกขึ้นมาหาหน้าอกอวบใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาอมยิ้มเย็นเมื่อเริ่มลงมือบีบขยำ อกอวบของคุณแม่ลูกสอง ทำไมมันยังเป็นทรงสวย นุ่มหยุ่น และเต็มไม้เต็มมือ บีบขยำจนพอใจก่อนจะลากเรื่อยลงไปตามช่วงตัว ผ่านเอวคอด แล้วไปหยุดที่สะโพกผายงามงอน ร่างสูงย่อตัวลง
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ให้อภัยแต่ไม่เหมือนเดิม
ภัทรทิราโกรธจนควันออกหู เมื่อเห็นหน้าเธอคนนั้นเต็ม ๆ ตา ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เมื่อเข้มเดินมาใกล้ ๆ แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ในขณะที่เธอคนนั้นนั่งพับเพียบลงกับพื้นสินธรพูดไม่ออกเมื่อเห็นสายตาของเมียรัก ร่างสูงขยับขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ เธอ ก่อนจะมองไปที่เข้ม แล้วมองเลยไปที่กระถินที่นั่งอยู่บนพื้น“อะไรวะเข้ม” สินธรถามเมื่อทุกคนยังเงียบ มือแกร่งเอื้อมไป จับมือภรรยาแล้วบีบเบา ๆ อดใจเสียไม่ได้เมื่อสัมผัสถึงความเย็นบน มือของเธอ“ผมพากระถินมากราบครับ มันเรียนจบแล้ว”“อ้อ...” สินธรรับคำในลำคอ ก่อนจะมองกระถินอีกครั้งที่ตอนนี้ ดูเป็นผู้ใหญ่และสวยมากขึ้นด้วย เขาเคยบอกเรื่องให้ส่งกระถินไปเรียนก็จริง แต่ไม่เคยสนใจและถามอะไร จึงไม่รู้ว่าเข้มเอาจริง“กระถินกราบจ้ะนาย” ร่างอวบกราบลงบนพื้น“กระถินกราบจ้ะ นายหญิง” พูดจบก็กราบลงพื้นอีกครั้ง ตาของกระถินมองลงพื้น ไม่กล้าสบตากับเจ้าของบ้าน เพราะรู้ตัวว่าเคยทำความผิดร้ายแรงเอาไว้ภัทรทิรายังมองนิ่งไปที่ร่างของหญิงสาวด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ในขณะที่เธอต้องเจ็บปวด แต่เธอคนนี้กลับได้รับการลงโทษด้วยการส่งไปเรียนต่ออย่างนั้นหรือ คุณแม่ลูกส
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] แพ้ท้องแทนเมีย(อีกแล้วเหรอ)
1 เดือนต่อมา“แม่วิวขา พ่อหมอกอ้วกอีกแล้วค่า” เสียงเล็ก ๆ ของคะนิ้งที่ดังมาจากหน้าห้องทำให้ภัทรทิราวางมีดในมือ แล้วหันกลับมาถามลูกสาวตัวน้อย“พ่อตัวร้อนไหมคะ”“ไม่ร้อนค่ะ แต่พ่อบอกว่าเหม็น แล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำค่ะ”“เหม็นอีกแล้วเหรอ เดี๋ยวแม่ออกไปดูค่ะ คะนิ้งดูพ่อก่อนนะคะ”สั่งลูกน้อย ก่อนจะปิดเตาแล้วถอดผ้ากันเปื้อนออก เดินไป ล้างมือ แล้วเดินตามคะนิ้งออกมาที่ห้องนั่งเล่นภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน ก่อนจะเดิน เร็ว ๆ มาที่ร่างสูงใหญ่ที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนโซฟา ข้าง ๆ มีหนูคะนิ้ง ถือพัดอันน้อยโบกไปมาให้คนเป็นพ่อ“พ่อเป็นลมค่ะ”“หมอก... เป็นอะไรไป ตัวร้อนหรือเปล่า” หญิงสาวใช้มืออังหน้าผากสามี ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ ลูก“ไม่เป็นไร หมอกแค่รู้สึกเหนื่อย” บอกพร้อมกับพยายามดันตัว ให้ลุกขึ้น“ตามหมอมาดูดีกว่า เป็นแบบนี้วิวไม่สบายใจเลย”“ไม่เป็นไรหรอก นอนสักพักคงหาย”“อย่าดื้อ! พี่เข้มคะ โทร. ตามหมอให้วิวหน่อย” ดุสามี ก่อนจะหันไปร้องบอกเข้มที่กำลังเดินเข้ามา“ตามหมอดนุพรเหรอครับ” เข้มถามกลับ ก่อนจะเดินเลยมาดูเจ้านายหนุ่ม “ไอ้เข้ม ตามมาตอนมึงป่วยน่ะสิ” สินธรด่าคนสน
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] คืนดี
“หมอก!” สินธนเงยหน้าขึ้น เมื่อภัทรทิราตะโกนเรียกชื่อของเขา ร่างสูงดีดตัวขึ้นจากที่นอน ดวงตาคมดุพร่าเลือนมองไปที่ หน้าประตูห้อง และก่อนที่เขาจะพูดอะไร คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็วิ่งเข้ามาหาเขา“หมอก! ฮือ ๆ ๆ ๆ หมอก” ภัทรทิราวิ่งเข้าหาเขา สองแขน กอดคอเขาเอาไว้ ขาเรียวเกี่ยวรอบเอวสอบ ใบหน้าสวยซบลงที่ซอกคอแกร่ง ก่อนจะระเบิดก้อนสะอื้นออกมาดัง ๆสินธรตกใจกับการกระทำของเธอจนพูดไม่ออก ยิ่งคนตัวเล็ก เอาแต่สะอื้น เขาก็ทำอะไรไม่ถูก สองแขนแกร่งกอดรอบเอวบางเอาไว้ภัทรทิรายังคงปล่อยก้อนสะอื้นออกมา ยิ่งเขากอดเธอก็ยิ่งร้อง และร้องหนักขึ้น“วิว...” มือแกร่งลูบลงไปบนแผ่นหลังบอบบางเพื่อปลอบประโลม“หมอก... หมอกสัญญาได้ไหม ว่าจะไม่ทำให้วิวเจ็บแบบ วันนั้นอีก”“วิว...” สินธรพูดอะไรไม่ออก“รู้ไหมสิ่งที่หมอกทำ มันฆ่าวิวให้ตายทั้งเป็น”“วิว...”“ภาพในวันนั้นมันฝังอยู่ในนี้”นิ้วเรียวจิ้มลงบนอกข้างซ้ายของเขา“วิวเจ็บจนไม่อยากหายใจ ถ้าคนที่นอนอยู่บนนั้นคือวิว หมอกก็ต้องเจ็บ และหมอกคงฆ่าวิว”“วิว... หมอกขอโทษ” สินธรพูดออกมาได้แค่นั้น จริงของเธอ ถ้าคนที่นอนอยู่บนเตียงเป็นเธอกับชายอื่น เขาก็ต้องเลือ
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ง้อเมีย
“ยินดีด้วยนะครับนายน้อย” เข้มเอ่ยขึ้น เมื่ออยู่กันตามลำพัง“อะไรของมึง”“ผมดีใจครับ ที่เห็นนายน้อยมีความสุข”“มึงเตรียมตัวเก็บศพกูเถอะ วิวเชือดกูแน่”“กลัวเหรอครับ”“เปล่า ว่าแต่มึงมัดเมียกูไว้หรือเปล่า”“มัดสิครับ ผมไม่กล้าขัดคำสั่งอยู่แล้ว” เข้มตอบกลับมาหน้าตาเฉย จนสินธรหมั่นไส้ ไม่กล้าขัดคำสั่งเขางั้นเหรอ“ไอ้เข้ม!”“คุณหมอกครับ เรื่องพ่อเลี้ยงธงชัย...”“กูส่งข้อมูลให้ไอ้ตำรวจแล้ว ต่อไปก็ให้มันจัดการกันเอง”“มันจะไม่ง่ายแบบนั้นน่ะสิครับ ถ้าพ่อเลี้ยงคงเบนเข็มมาที่ คุณหมอก”“ก็ให้มันมา กูไม่กลัว”“แต่...”“สิ่งที่กูกลัวที่สุด ก็คือ... เมีย” พูดจบก็เดินขึ้นชั้นบนไป“ผมจะไม่ยอมให้ใครมาแตะคุณหมอกแน่นอน ใครเสนอหน้ามา ต้องข้ามศพผมไปก่อน”เข้มประกาศกร้าว เขารู้ว่าศึกหนักกำลังรออยู่ แต่วันนี้มันยัง มาไม่ถึงก็ไม่อยากคิด สิ่งที่เขาจะทำในตอนนี้ก็คือหาทางให้นายหญิง ยกโทษให้คุณหมอกให้เร็วที่สุดภัทรทิราที่ถูกมัดไว้บนเตียงพยายามดิ้นจนแขนและขาที่ถูกผ้ามัดไว้เป็นรอยแดงช้ำไปหมด เธอไม่รู้ว่าข้างล่างเกิดอะไรขึ้น สินธรทำร้ายเผ่าเพชรหรือเปล่า ตากลมโตจับจ้องไปที่หน้าประตู เมื่อมีเสียงคน
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ปรับความเข้าใจ
คุณเผ่าครับ เราจับตัวคนร้ายได้แล้ว ตอนนี้อยู่ที่โรงพัก” แสงรีบบอกกับเผ่าเพชร“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพ่อเลี้ยงสินธรครับ คนของเราเป็นคนทำเอง สายใจมันหวังสูง เลยคิดจะทำร้ายคุณปอ”แสงบอกให้ทุกคนเข้าใจ ลลนาหน้าเสีย เพราะที่เรื่องมันเป็น แบบนี้ เพราะความขาดสติของเธอคนเดียว“ฉันผิดเองจ้ะลุงแสง ที่ไว้ใจสายใจ”“ไม่เป็นไรนะปอ ไม่ต้องพูดอะไร พี่รู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้ว อย่าหนีพี่ไปไหนอีกนะ”“ฉันขอโทษ”“กลับบ้านเรากันเถอะ”และก่อนที่จะมีใครพูดอะไร อาคมที่ยืนอยู่ก็คุกเข่าลงกับพื้น ก่อนจะยกมือขึ้นพนม แล้วพูดอะไรบางอย่างออกมา“ผมขอโทษนะครับพ่อเลี้ยง... ที่เมื่อคืนผมล่วงเกินพ่อเลี้ยงไป ผมกราบขอโทษพ่อเลี้ยงนะครับ” อาคมทำท่าจะกราบลงพื้น แต่สินธรขัดขึ้นเสียก่อน“มึงเป็นเด็ก ทำผิดแล้วรู้จักขอโทษก็ดีแล้ว ต่อไปมึงดูแลนายมึงให้ดีก็แล้วกัน เพราะกูคงตามดูไม่ได้ตลอด กูว่าอีกหน่อยคงหลงเมีย จนเสียผู้เสียคน แต่ถ้ามึงอยากมีเจ้านายดี ๆ มึงก็มาหากู” สินธรบอกกับอาคม แต่ก็ยังแขวะเผ่าเพชรไม่เลิก“ผมต้องคลานเข่ามาด้วยหรือเปล่าครับ” อาคมถามกลับอย่างติดตลก เพราะเข้มสั่งให้เขาคลานมาจากไร่แสงตะวัน“ก็ไม่ต้องข
บางทีคุณอาจจะชอบ
ไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn67.3K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ33.8K viewsจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์27.1K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก44.4K viewsเธอในความ(ลับ)รัก
มู๋สะเต๊ะ186 viewsรุ่นพี่ที่รัก
Milady230 viewsStumble Love รักสะดุดใจ
คุณธิดา272 viewsรักในกรงสิงห์ NC 25+
จิตอักษร493 views
