Home / โรแมนติก / สุดทางรัก / ตอนที่ 3 เป้าหมายในการมาเที่ยวทะเล

Share

ตอนที่ 3 เป้าหมายในการมาเที่ยวทะเล

Author: khanrutai
last update Last Updated: 2025-07-03 20:24:37

ตอนที่ 3

เป้าหมายในการมาเที่ยวทะเล

เรามาถึงช่วงสายๆ ก่อนที่พี่ชายฉันจะบอกให้ทุกคนเอาของไปเก็บแล้วค่อยไปหาอะไรกิน ช่วงเย็นค่อยปาร์ตี้ริมหาดกัน ลืมบอกที่นี่สวยมาก หรูมาก ที่สำคัญเป็นธุรกิจของแฟนมโนฉันด้วย

ฉันแต่งตัวเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งพี่น้ำหวานที่พักห้องเดียวกันก็ทักขึ้นมาทันที ความจริงเราต้องพักด้วยกันสามคน เพราะได้ห้องใหญ่สุด มีฉัน พี่น้ำหวานและอีกคนคือพี่เชียร์ ที่ตอนนี้ไม่รู้ถึงไหนแล้ว เห็นพี่น้ำหวานบอกว่ายังตกลงกับพี่สงครามไม่ได้ว่าจะพักที่ไหน (สองคนนั้นเขาเหมือนเป็นแฟนกันนะ ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันดูออก)

“แซ่บมากน้องพี่ ให้มันได้อย่างนี้สิ มาเที่ยวทะเลทั้งทีมันต้องจัดเต็มกันหน่อย” เสียงพี่น้ำหวานดังขึ้นในตอนที่ฉันเปลี่ยนชุดเสร็จ กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ

“ใช่ค่ะ มาเที่ยวทะเลทั้งที ก็ต้องจัดเต็มกันสักหน่อยสิพี่น้ำหวาน มาเที่ยวทะเลก็ต้องแต่งสวยๆ เซ็กซี่ๆ พี่ออสตินจะได้หลงซอนมากขึ้น แต่แหม๊มมพี่น้ำหวานก็ใช่ย่อยนะคะ ฮ่าฮ่าฮ่า” ฉันเอ่ยแซวพี่น้ำหวานไปตามจริงเพราะพี่เขาเซ็กชี่มาก นมเป็นนม เอวเป็นเอว ตูดเป็นตูด ขนาดฉันเป็นผู้หญิงด้วยกันยังแทบกลืนน้ำลายเลย

“ ไปค่ะ เราไปเช็คเรตติ้งกัน” ฉันบอกพี่น้ำหวานด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แค่ได้นึกถึงพี่ออสติน ฉันก็มีความสุขมากแล้ว ยิ่งเรื่องแต่งตัวไว้ใจฉันกับพี่น้ำหวานได้ เราสองคนไม่เคยทำให้ผิดหวัง

. “จัดไปค่ะ ซิส 555”

เราสองคนเดินออกไปจากห้องด้วยความมั่นใจ ก่อนที่ฉันจะเจอพี่ชายตัวเอง แถมยังโดนพี่ชายสวดฉันนิดหน่อยเรื่องการแต่งตัว แต่โชคดีมีพี่น้ำหวานช่วยพูด

คือฉันก็ไม่ได้ใส่ชุดที่มันโป้อะไรมากหรอกนะ มันก็แค่เสื้อสายเดี่ยวสีขาวที่มันบางแสนบาง ไหนจะหน้าอกที่มันโตเกินตัวของฉัน คือแม่ให้มาเยอะ หน้าท้องที่แบนราบ บวกกับเรียวขาขาวๆ ที่โผล่พ้นกางเกงยีนขาสั้นของฉันที่มันสั้นสไตล์พี่ใบเตย คือฉันเป็นลูกเสี้ยวครึ่งนะ เรื่องความสูงจึงไม่ต้องห่วง ฮึ พี่ออสตินก็ออสตินเหอะ ต้องมีน้ำลายหกกันบ้างแหละ

แต่ทำอย่างไรให้พี่ชายสุดหวงน้องอย่างพี่มาโครเลิกบ่นให้ฉันก่อน คือพี่ชายฉันก็ไม่ถึงขึ้นเต่าล้านปีหรอกนะ แต่ก็ไม่ถึงขึ้นปล่อยมากนัก คือยังไงก็หวงน้องสาวตัวเองนะ ประมาณน้องสาวสวยฮ่าฮ่าฮ่า

“ยัยซอน แต่งตัวอะไรมาฮะ” มาโครเห็นน้องสาวก็บ่นทันที

นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ แต่ซอนญ่าศิษย์พี่น้ำหวานเสียอย่าง ไม่สนอยู่แล้ว

“เสื้อสายเดี่ยวไง พี่มาโครไม่รู้จักเหรอคะ” จัดคืนไปหนึ่งดอก

“รู้ แต่ซอนไม่ดูคนอื่นๆ เขาแต่งตัวกันเหรอ เราจะไปกินข้าวและจะไปตลาดกันต่อเพื่อซื้อของมาทำกินกันเย็นนี้ แล้วน้องจะใส่ชุดนี้ไปเดินตลาด” พี่มาโครถามขึ้น สีหน้าไม่พอใจนิดๆ แต่ซอนไม่สน

“ใครบอกพี่ว่าซอนจะไปตลาดด้วย” ฉันเอ่ยขึ้นด้วยความเอาแต่ใจของตัวเองเช่นเคย ก็ฉันแต่งตัวแบบนี้ เพื่อมากินข้าวและถ่ายภาพสวยๆ ริมทะเลเท่านั้น ไม่ได้จะใส่ไปเดินตลาดสักหน่อย

“ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปครับ น้องซอนญ่าของพี่ชานนท์ น้องซอนญ่ารออยู่ตรงนี้แหละ แดดยิ่งร้อนๆ เดี๋ยวผิวขาวๆ ของน้องจะไหม้เอาได้” พี่ชานนท์ผู้กะล่อนที่สุดในกลุ่มเอ่ยขึ้น ทำให้ฉันหันไปส่งยิ้มหวานให้พี่เขา พลางยักคิ้วให้หนึ่งทีที่พี่เขาพูดได้ถูกใจ

ตอนนี้ทุกคนยืนมองเราสองคนพี่น้องที่กำลังเถียงกันอยู่อย่างไม่มีใครยอมใครและสุดท้ายก็เหมือนทุกครั้ง คนที่ต้องยอมก็คือพี่มาโคร แต่ถึงพี่มาโครจะยอมให้ฉันใส่ชุดนี้ แต่มีข้อแม้ว่าให้ฉันใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวของพี่เขาสวมทับไว้ด้วย เพราะพี่มาโครใส่เสื้อมาสองตัว แค่นั้นยังไม่พอ ยังแวะซื้อผ้าให้ฉันมัดเอวไว้อีก

หมดกันความเซ็กชี่ขยี้ใจพี่ออสตินของฉัน

ฉันกับพี่มาโครมาถึงร้านอาหารหลังเพื่อนๆ ทุกคนนั่งรอที่โต๊ะกันหมดแล้ว เพราะมัวไปซื้อผ้ามามัดเอวกัน ฉันรีบมองหาพี่ออสติน เพื่อจะได้นั่งกินข้าวติดกับพี่เขา

แต่อดจ้า พี่มาโครลากฉันไปนั่งด้านข้างตัวเองแทน ฉันจึงยอมไปนั่งอย่างไม่สบอารมณ์นัก เรามากันแทบครบหมดแล้ว ขาดแค่พี่สงครามกับพี่เชียร์ ฉันได้แต่มองพี่ออสตินตาละห้อย อยากว๊าปตัวเองไปนั่งข้างพี่เขาจังเลย เพราะวันนี้พี่ออสตินของฉันหล่อมากจริงๆ พี่เขาใส่เสื้อกล้ามสีขาวข้างใน สวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวลายน้ำทะเล แค่นี้ก็หล่อมากแล้ว หล่อแบบพร้อมเปย์ด้วยร่างกายฉันเลย

เนื่องจากพวกเรามากันเยอะและทางร้านก็ไม่ได้ต่อโต๊ะให้ ทำให้โต๊ะฉันกับโต๊ะพี่ออสตินอยู่คนละฝัง แต่มองเห็นกันได้ชัดเลยหละ

เข้าทางฉันเลย ฉันค่อยๆ ปล่อยให้ผ้าคลุมหลุดออกจากเอว เผยเรียวขาขาวของฉัน พี่ออสตินนั่งหันหน้ามาทางนี้ ต้องเห็นบ้างละ

พรึบ

หมดกัน คนที่เห็นก่อนพี่ออสตินคือพี่ชายฉันเอง และรีบดึงผ้าขึ้นมาคลุมไว้ทันที ฉันนี่เซ็งสุดๆ เลย ทำไมพี่ชายฉันไม่เข้าใจน้องสาวอย่างฉันเลย

พอกินข้างเสร็จ พวกเราไม่ได้ไปซื้อของอย่างที่ตั้งใจไว้หรอก คือแดดแรงมาก พวกพี่ๆ เขาเลยสั่งมาแทน ตอนนี้พวกเราเลยมาเดินเล่นกันที่ริมหาด พวกผู้ชายก็นอนดื่มเบียร์มองสาวๆแต่งชุดบิกินีตาเยิ้มกันเชียว ยิ่งพี่ออสตินของฉันยิ่งมองไปอัดบุหรี่ไป อย่างนี้ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง

ฉันกับพี่น้ำหวานและพี่เชียร์เลยคุยกันว่าจะเข้าไปเปลี่ยนชุดกัน จะเอาให้ทะเลพัทยาลุกเป็นไฟกันเลย

สุดท้ายมีแค่ฉันกับพี่น้ำหวานที่รอดได้ใส่ชุดที่เอามา พี่เชียร์ไม่รอดจากพี่สงคราม ออกมาจากห้องไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เห็นส่งข้อความมาบอกพี่น้ำหวานว่าไม่ได้ไปด้วยแล้ว ตอนนี้เลยเหลือแค่ฉันกับพี่น้ำหวานสองคน ฉันเองก็ใช่ว่าพี่มาโครจะไม่ห้ามนะ ทั้งห้ามทั้งบ่นเลยแหละ แต่ซอนไม่สน

พอเราถ่ายรูปและเดินเล่นกันจนเหนื่อยแล้ว ฉันกับพี่น้ำหวานก็เดินเข้าไปรวมตัวกับพวกพี่ๆ เขา

“พอน้องซอนญ่าของพี่ชานนท์มา ทำเอาสาวๆ ทั่วพัทยาหมองไปเลย” พี่ชานนท์เจ้าเก่าเจ้าเดิมเอ่ยขึ้น

“ไอ้เหี้ยนนท์ กูก็เดินมาพร้อมน้องเขา ไม่เห็นมึงจะชมกูบ้างเลย กูก็สวยเช็กซี่เหมือนกันนะ มึงดูดีๆ” พี่น้ำหวานทักท้วงขึ้น เมื่อเห็นพี่ชานนท์ชมฉัน

“อย่างมึงเขาไม่เรียกเซ็กซี่ เขาเรียกเซ็กเสื่อม แก่จนนมยานไปหมดแล้ว” พี่ชานนท์บอกพี่น้ำหวานสีหน้ายียวน

“ไอ้เหี้ยนนท์หยาบคายมากไปแล้วนะ นมกูไปยานบนหัวมึงรึไง” พี่น้ำหวานตวาดใส่หน้าพี่ชานนท์เสียงดัง

“ก็เกือบถึงแล้วเหมือนกัน คุณยายน้ำหวาน” พี่ชานนท์เลียนแบบเสียงยานเหมือนคนแก่ใส่พี่น้ำหวาน

“ไอ้เหี้ยนนท์ มึงไม่ได้ตายดีแน่ กูจะเอานมยานๆ ของกูยัดปากมึงเอง” ว่าจบพี่น้ำหวานวิ่งเข้าใส่พี่ชานนท์ ทำให้พี่ชานนท์รีบวิ่งหนีออกไป

ฉันจึงเข้าไปนั่งเล่นแทนที่พี่ชานนท์ ส่วนพี่ชายฉันออกไปสั่งอาหารกับ พี่ขุนพล ตอนนี้จึงเหลือแค่ฉันกับพี่ออสตินที่ยังนั่งเล่นรออยู่ที่ริมหาด

หาดที่นี่สะอาดและลมพัดเย็นดีมากบรรยากาศก็ดีแบบสุดๆ จนฉันเผลอหลับไปเมื่อไรไม่รู้ ตื่นมาอีกทีก็เกือบเย็นแล้ว ฉันงัวเงียตื่นมา ก่อนจะหันมองไปรอบๆ

ฉันหยิกตัวเองทันที นี่ฉันยังไม่ตื่นหรือ ฉันถึงฝันว่าพี่ออสตินมานั่งเฝ้าในตอนที่ฉันหลับ ก่อนที่ทุกอย่างจะชัดเจนขึ้น เมื่อเสียงพี่เขาเรียกฉันออกจากภวังค์

“ตื่นสักที หลับนานเหมือนเดิมนะเรา อะนี่...น้ำมะพร้าวอ่อน ดื่มสิ จะได้สดชื่น” พี่ออสตินยื่นลูกมะพร้าวอ่อนที่พร้อมดื่มมาให้ฉัน

ฉันรับมันมาอย่าง งงๆ นี่ตื่นแล้ว หรือว่ายังฝันอยู่วะเนี่ย ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนพี่เขาจะตัดบทออกมา

“เรารีบไปหาพวกนั้นกันเถอะ ป่านนี้คงรอเรานานแล้ว”

พูดเสร็จพี่เขาก็ลุกขึ้นทันที ฉันเลยต้องรีบลุกตาม เพื่อจะได้เดินไปพร้อมกับพี่เขา ทีนี้ละฉันจะยิ้มไม่หยุดเลย

พอเราเดินมาถึงปาร์ตี้ก็เริ่มขึ้นแล้ว และเหมือนจะมีแขกมาเพิ่มอีกสามคน ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลย ถ้าแขกที่มาใหม่ไม่เป็นผู้หญิงและที่สำคัญยังเป็นศัตรูหัวใจอันดับหนึ่งของฉันด้วยเพราะเป้าหมายของนางเป็นพี่ออสตินด้วย เธอคนนั้นชื่อพี่เฟียส ส่วนอีกสองคนเห็นว่าชื่อพี่ลิลลี่กับพี่เพ-ลิน ซึ่งพี่เพ-ลินนี่เห็นว่าเป็นแฟนเก่าพี่สงครามและเป็นพี่สาวของพี่เชียร์ด้วย

พอเข้ามาในงาน ฉันก็ขอตัวขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อนมาร่วมงาน เพราะฉันต้องแต่งตัวให้เริดเข้าไว้ อย่าลืมว่าศัตรูหัวใจหมายเลขหนึ่งฉันอยู่ที่นี่ ฉันต้องเร่งทำคะแนนให้ พี่ออสตินรักฉัน หลงฉันจนไม่มองใครนี่แหละ คือเจตนาที่แท้จริงที่ฉันมาทะเลในครั้งนี้

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สุดทางรัก   ตอนที่ 9 ทางใครทางมัน #2

    ปัง!เสียงประตูที่ปิดลง พร้อมกับเสียงร้องไห้ที่กลั้นไว้ของฉันก็พรั่งพรูออกมา ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้รู้สึกยังไง เสียใจ? เจ็บปวด? หรือแม่กระทั้งน้อยใจ ที่คนที่เรารักมาตลอดหลายปีทำร้ายเราทั้งร่างกายและจิตใจแบบนี้“อื่อๆๆๆๆ” ฉันร้องไห้อย่างไม่อายเพราะตรงนี้มีเพียงพี่มาโครผู้ที่เป็นเซพโซนชั้นดีของฉัน“ร้องออกมาไม่ต้องกลั้น อยู่กับพี่ น้องปลดปล่อยได้เต็มที่เลย” มาโครพูดขึ้น พลางขยับตัวเข้าใกล้น้องสาวเขามากขึ้น ก่อนจะโน้มใบหน้าเธอมาซบอกเขา ทำให้ซอนญ่ากลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เธอร้องไห้อย่างหนัก เธอเองก็ไม่มั่นใจว่าเธอเสียใจเรื่องอะไรกันแน่ เสียใจที่เขาไม่แคร์ หรือเสียใจที่ต่อจากนี้เธอจะไม่ได้อยู่ใกล้เขาอีกต่อไปแล้ว“พาน้องกลับบ้านเลยได้ไหม น้องอยากกลับแล้ว” พอร้องไห้มาสักพัก ซอนญ่าก็เอ่ยขึ้นด้วยดวงตาที่บวมไปหมดทำเอามาโครเห็นแล้วอดสงสารน้องสาวไม่ได้ แต่ก็โทษออสตินไม่ได้เช่นกัน เพราะอย่างที่ออสตินบอกไม่รักก็คือไม่รัก แล้วเขาก็ไม่คิดจะบังคับเพื่อนให้มารักน้องสาวตัวเองเหมือนกัน สู้เขาคอยปลอบใจเธอให้ผ่านช่วงเวลาแบบนี้ไปน่าจะดีกว่า ซอนญ่าอายุยังน้อย เธอยังมีเวลาค้นหาความรักอีกยาวไกล“ได้สิเดียวพี่พากลับ

  • สุดทางรัก   ตอนที่ 8 ทางใครทางมัน #1

    ตอนที่ 8ทางใครทางมัน #1“เธอจะเอาอย่างไรก็ว่ามาเลย ถ้าอันไหนพี่ทำให้ได้ พี่ก็จะทำให้ ขอแต่อย่ามาทำเหมือนเด็กๆ ที่แค่นอนด้วยกันแล้วจะให้พี่ต้องแต่งงานด้วย อันนั้นพี่คงทำให้ไม่ได้ เพราะถ้าพี่จะต้องแต่งงาน พี่จะแต่งกับคนที่พี่รักเท่านั้น ไม่ใช่แค่คนที่นอนด้วย เพราะถ้าเป็นแบบนั้น พี่คงจะต้องแต่งงานหลายพันครั้งไปแล้ว” ออสตินเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ในขณะที่ปากยังพ่นควันบุหรี่ออกไม่หยุด เขาไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าน้องสาวเพื่อนสักนิดท่าทางเหมือนเขาพูดแบบไม่คิดจะใส่ใจอะไร ทำให้ซอนญ่าที่นั่งฟังอยู่ยกมือขึ้นปาดน้ำตาตัวเองให้หมดจากใบหน้าเนียนใส คำพูดของเขามันเหมือนหอกที่ทิ่มแทงเข้ามาในหัวใจน้อยๆ ของเธอ มันทำให้เธอทั้งจุกทั้งเจ็บ (...พี่จะแต่งกับคนที่พี่รักเท่านั้น ไม่ใช่แค่คนที่นอนด้วย)ซอนญ่าเช็ดน้ำตาออก เธอเชิดหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง ก่อนที่เธอจะพูดออกมาอย่างเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว“ซอนเองก็ไม่ได้อยากจะให้พี่มารับผิดชอบอะไรหรอกค่ะ ก็ในเมื่อพี่คิดว่ามันคือแผนของซอน แล้วจะมารับผิดชอบทำไม จริงไหมคะ และซอนเองก็ไม่ต่างจากพี่เหมือนกัน คนที่ซอนจะแต่งงานด้วย ก็ต้องเป็นคนที่ซอนรักและเขาก็ต้องรักซอนมากเหมือนกัน”

  • สุดทางรัก   ตอนที่ 7 ตื่นมาพบกับความเจ็บปวด#2

    ตอนที่ 7ตื่นมาพบกับความเจ็บปวด#2ก่อนหน้านี้ พี่ออสตินจะมองฉันด้วยแววตาเอ็นดูเสมอ แต่ตอนนี้เหมือนพี่เขามองฉันด้วยแววตาโกรธไม่พอใจอาจจะถึงขั้นรังเกียจเลยด้วยซ้ำ รวมทั้งคำพูดนั่นอีก ทำให้ฉันรู้ว่าพี่เขาไม่โอเคกับฉันแน่ ๆ เพราะคงปักใจว่าฉันเป็นคนสร้างเรื่องทั้งหมดขึ้นมาเพราะสิ่งที่พี่ออสตินพูดออกมาเหมือนเขาจะคิดว่าฉันตั้งใจเข้าไปหาเขาเองนะ บ้า!!! มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง ในเมื่อฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้อย่างไร และฉันไม่มีวันทำแบบนั้นแน่ ต่อให้ฉันจะรักพี่เขาแค่ไหน ฉันก็ไม่คิดถวายตัวให้ใครง่ายๆ ตราบใดที่ฉันไม่มั่นใจพอ ฉันไม่เคยคิดที่จะเอาเซ็กมาเพื่อยึดใครไว้แต่การแสดงออกของพี่ออสตินนี่ชัดเลย ที่ฉันคิดไว้ถูกเผงเลย แล้วอะไรทำให้พี่เขาคิดแบบนั้น เมื่อคิดได้แบบนั้นฉันจึงถามออกไป“แล้วมีเหตุผลอะไรที่ซอนต้องทำอย่างนั้นค่ะ ซอนจะทำมันไปเพื่ออะไร”“เหตุผลมันก็ชัดเจนอยู่แล้วนี่ ซอนชอบพี่ไม่ใช่เหรอ เหตุผลเท่านี้มันยังไม่พออีกเหรอ สำหรับเด็กเอาแต่ใจอย่างเรา” ชาไปเลยค่ะ ฉันไม่คิดเลยว่าจากที่เป็นผู้ถูกกระทำ อยู่ๆจะกลายเป็นผู้กระทำเฉยเลย ชาไปทั้งหน้า ชาไปทั้งตัวฉันยังไม่ไ

  • สุดทางรัก   ตอนที่ 6 ตื่นมาพบกับความเจ็บปวด

    ตอนที่ 6ตื่นมาพบกับความเจ็บปวดพอฉันกับพี่มาโครเดินออกมา ก็เห็นพี่ออสตินนั่งรอเขาอยู่ก่อนแล้วที่โซฟา พี่เขาใส่เสื้อยืดด้านในและใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าทับด้านนอก กางเกงขาสามส่วนสีขาว พี่เขาเป็นลูกครึ่งที่ไม่ถึงกับฝรั่งจ๋า แต่จะคงความเป็นฝรั่งมาแค่สีผิวคือความขาว และความสูง พี่ออสตินสูง 190 ซม. จมูกพี่เขาโด่งมาก เบ้าหน้าที่แบบฟ้าประทาน คือบอกตามตรงหล่อแบบวัวตายควายล้มเลย ฉันอยากกรี๊ดมาก คือก็รู้แหละว่ามีเรื่องอยู่ แต่ไอ้โรคบ้าผู้ชายของฉันมันก็ห้ามไม่อยู่เสียด้วยสิ อ่อ ไม่สิไม่ใช่โรคบ้าผู้ชาย แต่เป็นโรคบ้าพี่ออสตินต่างหาก แต่ฉันก็ยังนั่งนิ่งๆ สำรวมอยู่นะ ส่วนภายในก็ให้มันระริกระรี้ไปเมื่อมาโครพาซอนญ่าเดินออกมาจากห้องนอน ก็เจอออสตินนั่งอัดบุหรี่อย่างหนักอยู่บนโซฟาอยู่ก่อนแล้ว ทั้งคู่มีสีหน้าเครียดไม่ต่างกัน มาโครพาซอนญ่าเดินมานั่งลงตรงข้ามเพื่อนของเขา ต่างคนต่างเงียบไม่มีใครพูดอะไรออกมา“มึงจะเอาอย่างไร จะให้กูรับผิดชอบอย่างไรก็บอกมา อย่ามาทำแบบนี้กูอึดอัด” สุดท้ายเป็นออสตินที่ทนกับความอึดอัดแบบนี้ไม่ไหวเอ่ยขึ้นมาก่อน“มึงช่วยเล่าให้กูฟังที ว่ามันเกิดเรื่องเหี้ยๆ แบบนี้ได้อย่างไร” มาโ

  • สุดทางรัก   ตอนที่ 5 ทำไมไม่รู้สึกอะไร

    ตอนที่ 5ทำไมไม่รู้สึกอะไรปัจจุบันก๊อกๆๆๆ“ยัยน้อง เสร็จหรือยัง” เสียงเคาะประตูห้องน้ำและเสียงเรียกของพี่มาโครทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ และร้องตอบพี่ชายออกไปเพราะกลัวเขาเป็นห่วง“ซอนใกล้จะเสร็จแล้วค่ะพี่ชาย” เมื่อตอบเสร็จฉันก็รีบอาบน้ำทันทีสุดท้ายการอาบน้ำที่แสนทรมานของฉันก็จบลงอย่างรวบรัดตัดตอน เพราะฉันทนความเจ็บแสบตรงน้องสาวไม่ไหว แถมมันยังบวมเป่งอย่างมาก ยิ่งโดนน้ำยิ่งทรมาน นี่ขนาดว่าเป็นน้ำอุ่นนะ ส่วนร่างกายฉันก็มีรอยจ้ำๆ ไปทั้งตัว โดยเฉพาะเนินอกที่เหมือนโดนกัดจนขึ้นรอย ฉันเลยรีบอาบรีบเสร็จ หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวมก่อนเดินออกจากห้องน้ำไป พอเปิดประตูออกมาก็เจอพี่มาโครยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องน้ำ“อุ้ย! พี่ไม่ต้องอุ้มซอนก็ได้ ซอนเดินไหว” ฉันท้วงขึ้นเมื่อพี่ชายฉันก้มลงอุ้มฉันขึ้นมาก่อนจะพาฉันไปวางบนเตียงนอน และมีชุดของฉันวางไว้พร้อมหมดแล้ว ยันชุดชั้นใน พี่ชายฉันก็เตรียมไว้ให้หมดไม่ต้องงงกันนะคะ พี่ชายฉันดูแลฉันแบบนี้มาโดยตลอด นี่ถือว่าเป็นเรื่องปกติค่ะ บอกแล้วพี่ฉันเป็นพี่ชายที่แสนดีที่สุดในโลก“ซอนจะนอนเลยหรือจะกินข้าวก่อน” พี่มาโครถามขึ้นเมื่อวางฉันลงเตียง“ซอนอยากนอนเลยมากกว่า รู้สึกไม่

  • สุดทางรัก   ตอนที่  4 งานปาร์ตี้

    ตอนที่ 4งานปาร์ตี้วันนี้ฉันมาในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวเหนือเข่า โชว์เรียวขาสวยๆ ให้พี่ออสตินมอง ส่วนความบางไม่ต้องพูดถึงถ้าเป็นกลางวันไม่ผ่านพี่มาโครชัวร์ แต่นี่กลางคืนมันคงมองไม่เห็นด้านในชัดมากนัก แม้คนใส่จะอยากให้เห็นชัดๆ ก็เถอะ ฉันดูตัวเองในกระจกแล้วหมุนตัวไปมาให้พี่น้ำหวานดู“ซอนโอเครึยังพี่น้ำหวาน เซ็กซี่มากไหม พี่ออสตินจะชอบไหมพี่ว่า” ฉันถามพี่น้ำหวานเพื่อเรียกความมั่นใจให้ตัวเองมากขึ้น“อย่าว่าแต่ชอบเลย หลงเลยแหละพี่ว่า” พี่น้ำหวานก็ยังเป็นกำลังเสริมและพลังบวกกับฉันเหมือนเคย เราสองคนเข้าขากันได้ดี ความจริงฉันมีพี่เชียร์เป็นกำลังเสริมอีกคนด้วยนะ แต่ตอนนี้กำลังเสริมอีกคนของฉัน น่าจะลุกขึ้นมาเสริมกำลังให้ฉันไม่ไหวแล้ว อย่าว่าแต่จะมาเสริมกำลังให้ฉันเลย กำลังจะลุกก็ไม่รู้ว่าพี่เชียร์จะไหวรึเปล่า เห็นพี่น้ำหวานบ่นให้พี่สงครามอยู่เมื่อชมกันไปชมกันมาจนมั่นใจมากแล้ว ฉันและพี่น้ำหวานก็มาถึงงานปาร์ตี้ของพวกเราที่จัดขึ้นที่ริมสระว่ายน้ำ หน้าบ้านพักนี่แหละ เป็นไพรเวทที่สุด มีแต่ก๊วนพวกเราที่มากัน แต่แสง สี เสียง ก็ใช่หยอกอยู่นะพอมาถึงพี่ชานนท์ก็ชงเหล้ามาให้ฉันทันที ถามว่าฉันกินเหล้าเก่งไหม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status