1.บทนำ

เสียงพูดคุยเสียงดังลั่นไปทั่วบริเวณ เหมือนนกกระจอกแตกรัง บรรยากาศภายในโรงอาหารของโรงเรียน ตอนเช้า ตั้งแต่เจ็ดโมง ถึง เจ็ดโมงห้าสิบนาที เต็มไปด้วยความวุ่นวาย

" ผิง การบ้านวิชาฝรั่งเศสเสร็จหรือยัง " คนที่ถูกเรียก กำลังถักเปียให้เพื่อนอยู่ ส่ายหน้าออกมา ด้วยความอ่อนใจ

" เสร็จแล้ว แต่ไม่ให้ลอก " เจ้าของเกรดสี่ ของห้อง บอกเสียงเข้ม ใบหน้าสวยหวานดุเพื่อนด้วยสายตา

" ขอร้อง ละนะ สัญญา ครั้งนี้ครั้งเดียวจริงๆ จะไม่ขอลอกการบ้านอีกแล้ว "

คนที่โดนมาดามคาดโทษเอาไว้ พนมมือ หลวมๆ ยกมือไหว้เพื่อนรัก

" สัญญานะ มะปราง ครั้งสุดท้าย " คนที่ถักเปียอยู่หัวเราะออกมา ขนมผิง ใจดีขนาดนี้ ครั้งนี้ ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายหรอก

" หัวเราะอะไร ขนมจีน " คนที่ถักเปียเกือบจะเสร็จแล้ว ถามเพื่อนที่นั่งอยู่ แล้วส่งเสียงหัวเราะคิกคักออกมา

" ป่าว หนมเปล่าหัวเราะผิง แค่คิดถึงเรื่องตลกเอง " เจ้าตัวเฉไฉ แล้วมองเพื่อนที่กำลังย่องไปหยิบ กระเป๋าหนังสือ สีชมพูหวานของขนมผิง ที่วางอยู่

" สัญญาแล้วนะมะปราง " ต้นฉบับการบ้าน กำชับอีกครั้ง

" สัญญาจ้ะ ผิง ปรางสัญญาว่าจะไม่ลอกการบ้านฝรั่งเศสอีกแล้ว "

ไม่ลอกฝรั่งเศสแต่ลอกวิชาอื่น เจ้าตัวคิดในใจ แล้วนั่งลง เปิดแบบฝึกหัด แล้วจัดการปั่น การบ้าน ทำความเร็วอย่างเต็มที่

มือบอบบางที่สวมนาฬิกาเบบี้จีสีขาว มัดผมถูกโบว์ให้เพื่อน แล้วหยิบหวี มาหวีให้อีกครั้ง

"เรียบร้อยจ้ะ เสร็จแล้ว " มือถักเปียบอกกับเพื่อนที่นั่งอยู่ ขนมจีนจับมือของเพื่อนขึ้นมา จุ้บเบาๆ

" ขอบคุณนะคะคุณแม่ผิง ผู้แสนใจดี "

ขนมจีนยิ้มหวานให้เพื่อน แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินตรงไปที่ร้านข้าวมันไก่ ที่อยู่ด้านใน สั่งอาหารเช้า เป็นกิจวัตรประจำวัน

" ไก่ต้มไม่หนังสอง เพิ่มไข่ต้มด้วยค่ะ " นักเรียนมอหกสั่งอาหารเช้า เช่นเดิม แล้วเดินไปหยิบถาด ช้อนส้อม และถ้วยน้ำจิ้ม มารอเอาไว้ก่อนแล้ว

" น้ำเปล่า2ขวดค่ะ "

ขนมผิง สั่งน้ำเปล่า ก่อนจะยื่นบัตรพลาสติก ส่งให้แม่ค้าสแกน ใบหน้าสวยหวาน ยิ้มให้ ก่อนจะหันหลังกลับมา ชนกับใครบางคน ที่เดินมาซื้อน้ำพอดี

" ขอโทษค่ะ " ขวดน้ำเย็นโดนเสื้อนักเรียนของคนตรงหน้า ทำให้เปียกชื้นนิดหน่อย

" ไม่เป็นไร " คนตัวสูง บอกเสียงอ่อนโยน แล้วมองคนที่เดินชนตัวเอง

ใบหน้าสวยหวานไม่เงยหน้ามองด้วยซ้ำ ว่าเค้าเป็นใคร เจ้าตัวก้มหน้าเดินหนีไปก่อน

พิสิทธิ์ พิริยะกุลวงค์ ชื่อที่ปักอยู่ที่หน้าอก ทำเอาคนที่ซุ่มซ่ามอย่างเธอ ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมามอง มีใครที่โรงเรียนบ้าง ที่ไม่รู้จักเค้า

" มาแล้ว " คนที่เดินไปซื้อน้ำ วางขวดน้ำลงกับโต๊ะอาหาร แล้วส่งหลอดให้เพื่อน ใบหน้าแดงก่ำ หัวใจเต้นรัว ค่อยๆผ่อนคลายลง

" เสร็จแล้ว ขอบคุณมากจ้ะ "

คนที่ใช้เวลาลอกการบ้านไม่ถึงสิบนาที เก็บสมุดแบบฝึกหัด ใส่กระเป๋าให้เพื่อน และ ให้ตัวเอง เก็บอุปกรณ์เครื่องเขียน แล้วหันไปมอง โต๊ะกลางโรงอาหาร ที่ส่งเสียงดังลั่น

" อุ้ย พี่พีช กลับมาแล้วหรอ "

รุ่นพี่มอหกปีที่แล้ว ที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ไปต่างประเทศ กลับมาเรียนซ้ำชั้นปีนี้พร้อมพวกเธอ กลับมาจากต่างประเทศแล้ว ชายหนุ่มผู้โดดเด่น ท่ามกลางสปอร์ตไลท์

" มาแล้วสิ ก็นั่งอยู่ตรงนั้น " ขนมจีนที่ทานข้าวหมดจาน ตอบเพื่อนแล้วมองคนที่ช้าที่สุด กำลังตักข้าว อย่างเรียบร้อย

" ผิง เจ็ดโมงยี่สิบแล้วจ้ะ " ขนมจีนบอกเพื่อนที่ยังทานไม่หมด

" แหม หนม แกห้ามเร่งแม่ผิงของฉัน แม่ผิงเค้าเรียบร้อยละเมียดละไม ไม่เหมือนแก ตักทีเต็มช้อน กินไม่กี่คำก็หมด "

มะปรางเอ่ยปากออกมา แล้วลุกไปซื้อลูกชิ้นทอด มา5ไม้ แล้ววางลง

" แข่งกัน ลูกชิ้น4ไม้ กับข้าวครึ่งจาน ใครกินหมดก่อน "

สองสาวยักคิ้วให้กัน แล้วหยิบคนไม้ ก่อนจะกินลูกชิ้นอย่างรวดเร็ว การแกล้ง ขนมผิงเป็นความสุขอีกอย่าง ของสองสาว

" แกล้งอะ "

ขนมผิงบ่นออกมา แต่ยิ้มให้เพื่อน สามสาวหัวเราะคิกคักชอบใจ แล้วมะปรางก็รับหน้าที่เก็บจานบนโต๊ะไปเก็บเอาไว้ที่จุดวางจาน หนมจีน ถือกระเป๋าให้เพื่อน แล้วเดินขึ้นอาคารเรียน ไปด้วยกัน

เสียงกริ่งเข้าแถวเคารพธงชาติดังขึ้นเมื่อเวลาเจ็ดโมงห้าสิบนาที นักเรียนจำนวนเกือบพันคน ต่างทยอยกันเดินไปเข้าแถวเคารพธงชาติ เสียงเพลงประจำโรงเรียนจบลง พร้อมกับที่เสียงคุณครู เรียกให้นักเรียนทั้งหมดประจำที่

" พี่พีชกลับมาแล้ว " เสียงเพื่อนต่างห้อง ที่เข้าแถวข้างๆกัน พูดคุยถึง คนที่เพิ่งกลับมา

" สวัสดีนักเรียน " อาจารย์ฝ่ายวิชาการ เริ่มการสนทนากับนักเรียน แล้วหันไปมอง คนที่ยืนอยู่ข้างหลัง ก่อนจะพูดขึ้นมา

" รุ่นพี่ของพวกเรา ที่สอบชิงทุนการศึกษาไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศกลับมา เรียนชั้นมัธยมหกในปีนี้ด้วย เอ้า ปรบมือต้อนรับ "

เสียงอาจารย์บอกด้วยความภูมิใจ

" สวัสดีครับ อาจารย์ทุกท่าน น้องๆทุกคน พี่ชื่อ พีช พิสิทธิ์ พิริยะกุลวงศ์ ครับ "ชายหนุ่มแนะนำตัวเพียงเท่านี้ แต่รุ่นน้อง กรี้ดกันดังสนั่น

" หล่อละลาย " คนข้างๆ บอกออกมา แล้วมองคนที่ยืนอยู่ไกลๆ

ขนมผิงแอบยิ้มออกมา เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเช้า กลิ่นน้ำหอมยังติดจมูกอยู่เลย

" หล่ออะ แต่สู้พี่ชายเค้าไม่ได้ " หนมจีนบอกกับเพื่อนรัก ที่ยืนอยู่ข้างหน้า

" ไม่เห็นหล่อเลย พี่ปัง ธรรมดา " มะปรางบอกออกมา ทำเอาคนอยากจับคู่พี่ชายกับเพื่อนค้อนออกมา

" จ้ะ คุณมะปราง หล่อแบบพี่ชายฉัน ธรรมดาแล้วแบบไหนที่ไม่ธรรมดา "

" ฉัน สายฝอจ้ะ ไม่ชอบสายตี๋แบบพี่ปังของแก " คนที่มีเวย์ชัดเจนตอบกลับไป

" ดีแล้ว เพราะพี่ปัง น่าจะชอบเรียบร้อย นุ่มนวล อ่อนโยน แบบแม่ผิงของเรา ส่วนแก ก็ขอไปสายฝอ แบบที่ชอบที่ชอบแล้วกัน "

หนมจีนบอกเพื่อน แล้วหันมากระซิบแม่ผิง ที่ยืนอยู่ตรงหน้า

" แล้วผิงชอบแบบไหน ขาวตี๋แบบพี่ปัง พอได้ไหม " คนไม่มีสเป็คส่ายหน้า

" ไม่รู้สิ ไม่ได้ชอบแบบไหนเลยแค่เห็นแล้ว ใจเต้นแรง ไม่เป็นตัวของตัวเองละมั้ง " เจ้าตัวตอบกลางๆ

" งั้นพี่ปังของแก หมดสิทธิ์เพราะเจอหลายรอบแล้ว แม่ผิงก็ยังปกติดี " มะปรางบอกด้วยรอยยิ้ม

" จ้า แม่สายฝอ " หนมจีนประชดใส่ แล้วมองเพื่อนสาว ที่มองออกไปตรงหน้าแถว แทบไม่ละสายตา บทนำ