6.คิดไปเองข้างเดียว

เสียงที่บอกออกไปยังดังก้องอยู่ในหู คนที่คิดเอาเองว่า การกระทำเมื่อคืนและเมื่อเช้า เป็นความพิเศษ อดน้อยใจไม่ได้ เพราะคำพูดที่เค้าบอกออกมา มันชัดเจนมากกว่า

โทรศัพท์สีใสติดสติ้กเกอร์น่ารัก ถูกหยิบขึ้นมาดูเพื่อไม่อยากให้คิดอะไรเรื่อยเปื่อย แล้วอีกอย่างก็คือ ไม่อยากหันกลับไปมอง ทางที่เดินผ่านมา

" ผิง รอด้วย " เสียงเรียกจากทางด้านหลัง ทำให้ต้องเงยหน้าจากโทรศัพท์แล้วมองคนที่เดินตามมา

" ไม่รอพี่เลย พี่ยังรอผิงเมื่อเช้า " เค้าบอกยิ้มๆ ตัดพ้อนิดๆ จนคนได้ยิน รู้สึกว่า อะไรยังไง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เพราะกลัวจะหน้าแตกอีกครั้ง

" วันนี้ตอนเย็น กลับด้วยกันนะ พี่ก็มีเรียนเหมือนผิง "

คนที่เรียนพิเศษที่เดียวกัน บอกเสียงเรียบ คนฟังอยากจะส่ายหน้าปฏิเสธ แต่ก็ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงอะไร ได้แต่นิ่งเงียบ

รถไฟฟ้ากำลังจะจอดให้ผู้โดยสารได้ลงและขึ้น คนข้างในเดินออกมาก่อนที่คนข้างนอกจะดันกันเข้าไป ร่างสูงใหญ่ที่อยู่ด้านหลังกันไม่ให้คนอื่นมาแนบชิด แล้วพาตัวเองให้เข้าไปใกล้กับเธอ ก่อนจะเดินไปหาที่นั่งข้างใน ที่ตอนนี้ ถูกจับจองเต็มไปหมดแล้ว

" มาตรงนี้ " เค้าเดินแนบชิดกับเธอ แล้วพามายืนตรงใกล้กับประตูทางออก แล้วขยับตัวให้ตัวเอง ไม่เบียดใคร ที่อยู่ใกล้ กักตัวคนที่ยืนข้างๆ เอาไว้ในอ้อมแขน แล้วมองใบหน้าสวยใส ที่กำลังขึ้นมาพอดี

" ถนัดไหม เอากระเป๋ามาช่วยถือ " คนที่ถือกระเป๋าและถุงหนังสือ ส่ายหน้าแล้วมองออกไปข้างนอก ไม่อยากจะคุยอะไรทั้งนั้น

" เป็นอะไรหรอ " คนที่ยืนอยู่ข้างๆก้มหน้าลงมากระซิบถามเสียงเบา

" ไม่ได้เป็นอะไรนะ " ขนมผิงตอบกลับไป แต่คนที่ยืนอยู่ด้วย อมยิ้ม ในคำตอบ

" หน้าตาแบบนี้หรอ ไม่เป็น " คนที่เหมือนจะรู้ใจผู้หญิงดี ตอบกลับมา

" ผู้หญิงที่ตอบว่า ไม่เป็นอะไร แสดงว่าเป็น "

คนที่พูดมองหน้าที่เรียบเฉย แล้วยักคิ้วให้ ทำเอาคนมองอยากจะทุบสักทีสองที กวนประสาทจริงๆ

เสียงประกาศบอกสถานีที่กำลังจอด คนที่ต้องการลง พยายามจะออกมายืนตรงใกล้ประตูมากที่สุด เพื่อความสะดวก แขนขาวจัดเกร็งแขนเอาไว้ ไม่ให้คนอื่น เบียดคนตรงหน้าได้เลย

" ขอทางหน่อยค่ะ "

คนด้านหลังบอกออกมา ทำให้เค้าต้องลดแขนลง แล้วขยับตัวไปแนบชิด กลิ่นน้ำหอม ประจำตัว หอมละมุน จนทำเอาคนที่ยืนอยู่ รู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงขึ้นมาทันที

" มีที่ว่าง ไปนั่งสิ "

เค้าบอกแล้วเดินนำไปตรงเก้าอี้ว่างที่อยู่ข้างใน พาเธอนั่งแล้วเอากระเป๋าของตัวเองวางลงที่เธอ

คนที่นั่งถือจาคอบสองใบ ไม่อยากเงยหน้าขึ้นไปมองเลย ทำไมพี่พีช เป็นแบบนี้ ใบหน้าของคนที่ยืนอยู่ยิ้มนิดๆ มองคนที่นั่งก้มหน้าก้มตามองเท้าของตัวเอง ไม่ยอมสบตากับตัวเอง ไม่มีอะไรได้ยังไง หน้าแบบนี้ มีชัดๆ

กระเป๋าที่วางอยู่บนตักถูกดึงออกไปถือเอาไว้ เพื่อเตรียมตัวลงจากรถ คนอื่นๆก็เตรียมตัวเช่นกัน

" มาเร็ว " เค้าบอกกับเธอ แล้วเดินนำไปที่ประตู ก่อนจะเดินออกจากรถไฟฟ้า ไปพร้อมกัน เป็นคนแรกๆของขบวน

" แม่ผิง " เสียงเรียกแม่ผิง ทำให้คนถูกเรียกหยุดเดิน คนข้างๆ แอบแปลกใจ ว่าอะไรคือ แม่ผิง

" แม่ผิง รอหนมด้วย " คนที่กำลังยืนซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้ง เรียกเพื่อน ให้หยุด ก่อนจะเห็นว่า เพื่อนมาพร้อมกับใคร

แววตาระยิบระยับ กับใบหน้าล้อเลียน ทำเอาขนมผิง แอบยิ้มแล้วส่ายหน้า

" พี่พีช มากับขนมผิงเหรอ " คนอยากรู้ถามออกมาทันที

" บังเอิญเจอกัน ตรงสถานีรถไฟฟ้า " คำตอบของเค้า ทำเอาคนถามไม่สงสัยอะไร เรื่องบังเอิญ ทางเดียวกัน เจอกันก็ไม่แปลก แต่คนที่ได้ยินอีกคน ขีดเส้นใต้เส้นที่สองเอาไว้ในใจแล้ว

" กินข้าวมาหรือยัง หนมซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งมา " ขนมจีนถามเพื่อนสาว แล้วเดินคู่กับเพื่อน ไปที่ทางเข้าโรงเรียน

" มีข้าวเหนียวสังขยานะ มีสาลี่ด้วย " ลูกสาวร้านขนมหวาน บอกกับเพื่อน แล้วเดินตรงเข้าไปในโรงอาหาร ไม่สนใจคนที่บังเอิญเจอกันอีกเลย

" น่ารักที่สุด " มะปรางมองขนมหวานที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วขยับตัวเข้าไปกอดแขนเพื่อนสาว ด้วยความดีใจ

" ขอบใจนะจ้ะ แม่ผิง ที่เอาขนมมาฝาก " คนที่ได้ทานของอร่อยยิ้มตาหยี แล้วก็สำลักออกมา เมื่อได้ยินคำพูดของหนม

" เมื่อตะกี้ หนมเจอพี่พีชมากับแม่ผิงของเรา "

" อะไรนะ " คนที่เหมือนจะได้ยินไม่ชัด ถามย้ำ

" พี่พีช เดินมากับขนมผิง คู่กันแบบนี้ " นิ้วชี้สองนิ้วเคียงคู่กัน

" ก็บังเอิญเจอที่สถานีรถไฟฟ้า แค่นั้น " คนที่ไม่อยากเถียงเพื่อน ตอบตามที่เค้าตอบบ้าง

" มันจริงหรอ เดินลงมาคู่กันเลย คุยกันกระหนุงกระหนิงด้วย " คนที่ยืนมองก่อนจะเรียก บอกเสียงล้อเลียน

" หนม ตาพร่ามัวแล้ว แค่เดินมาพร้อมกันไม่มีการกระหนุงกระหนิงอะไรทั้งนั้น "

ขนมผิงบอกย้ำกับเพื่อน และเตือนตัวเอง หยิบช้อนพลาสติก ส่งให้แล้วบอกให้กินทันที

" เขินหรอแม่ผิง ไม่ต้องเขินหรอก พี่พีชจีบก็บอกมา " มะปรางชงเข้มกลับไป

" ป่าวจีบ กินไหมขนม ถ้าไม่กิน กินคนเดียวหมดนะ " คนที่เล่นบทโหดแล้ว บอกเสียงดุ สองสาวพยักหน้า แล้วนิ่งเงียบ จบการสนทนาเรื่องนี้ไปก่อน

มือบอบบางล้างมือที่อ่างล้างมือ แล้วเตรียมจะเดินไปซื้อน้ำ คนที่เดินตามมา หยุดนิ่ง แล้วถามอีกที

" โกรธพี่เหรอ " คนที่รู้สึกแปลกๆ เดินมาถามเพื่อความแน่ใจ

" ป่าว ทำไมผิงต้องโกรธ " เธอย้อนถามแล้วหยิบขวดน้ำมาถือเอาไว้ ก่อนจะยื่นบัตรจ่ายเงิน

" อย่าลืมนะ เย็นนี้เจอกัน " เค้าบอกเสียงเบา แล้วเดินแยกไป เมื่อเห็นว่า ใครหลายคน กำลังเดินมาตรงนี้

" เปิ้ล วันนี้แกห้ามโดดเรียนแล้วนะ แกต้องไปเรียน " คนที่หวังดีกับเพื่อน บอกออกมา เมื่อวานนี้ เพื่อนก็โดดไปหาผู้ชาย

" อีพี่พีช ก็เล่นตัว ขอไลน์ก็ไม่ให้ ไอจีก็ไม่ตอบ ถือว่าหล่อเลือกได้ " คนที่กำลังตามจีบบ่นออกมา แล้วปรายตามองคนที่เดินสวนกัน

" แต่เค้าก็หล่อจริง หน้าใสมาก ตัวสูง ตัวหอมอีกต่างหาก ดีไปหมด " อีกคนบอกออกมา

" เอ๊ะ อีนี่ พี่พีชของกู ใครก็อย่ามายุ่ง " แอปเปิ้ลตวาดใส่เพื่อน แล้วมองไปที่คนที่กำลังนั่งอยู่ตรงกลางโรงอาหาร

" กูจอง ถ้าใครหน้าไหนมันมายุ่งกับของกู กูจะตบแม่งเลย " คนใจกล้า ก๋ากั่น บอกออกมา แล้วยิ้มให้ในระยะไกล