LOGINShare
โดดเดี่ยว
Last Updated:
2025-10-06 08:00:50ที่โรงพยาบาลบัวชมพูสามารถแลกเวรทำงานกับเพื่อนได้ นั่นทำให้ไพลินดีใจมาก แดนไทยดีใจที่ไพลินจะไม่ต้องเหงา ทั้งสามคนเดินทางกลับบ้านสวนอีกครั้ง ที่บ้านสวนของยายจันที่เวลานี้ไม่มียายจันอยู่แล้ว บ้านหลังนี้จะมีเพียงไพลินเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวอย่างโดดเดี่ยว หลายคนมองและคิดแบบนั้น ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้านหรือคนรู้จักยาย แม้กระทั่งครอบครัวของแดนไทยเอง มีเพียงบัวชมพูเท่านั้นที่เชื่อว่าไพลินอยู่ได้และจะอยู่อย่างมีความสุขในแบบของไพลินเอง เพราะเธอเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก รู้ว่าเพื่อนหัวใจแข็งแรงหนักแน่นกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก
“กินเยอะๆ นะหนูพาย ชมพูด้วยเหนื่อยกันมาหลายวันหลายเวลาแล้ว” คุณทัตเทพบอกกับสองสาวอย่างเอ็นดู
“คุณไพลินครับ เดี๋ยวกินข้าวเช้าเสร็จแล้วผมจะขอตัวกลับเลยนะครับ”
“ขอบคุณมากๆ นะคะคุณอำพล ที่อุตสาห์มาอยู่เป็นเพื่อนตั้งสองคืน”
“หนูพายไม่ต้องเป็นห่วงนะลูก พวกเราจะอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าหนูพายจะสบายดี” คุณดรุณีจับมือไพลินมาบีบ
“ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เข้าใจพาย แต่ถ้าทุกคนมีงานก็ไม่เป็นไรนะคะพายอยู่ได้
Latest chapter
หนีรัก เจ็บตัวอีกจนได้
หลังจากทักทายกับเจ้าของบ้านแล้ว ดารณีพาไพลินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน สรุปว่าไพลินนอนห้องติดกับดารณี เพราะแดนไทยอ้างว่าไพลินทำงานดึก ส่วนดารณีนอนหัวค่ำเกรงว่าน้องสาวจะนอนไม่หลับ ข้อนี้ดารณีเห็นด้วย ซึ่งไพลินก็ไม่ได้ติดใจอะไร อย่างน้อยก็ได้นอนห้องติดกันก็ยังดี มีอะไรก็สามารถเรียกดารณีได้ห้องนอนของแดนไทยอยู่ตรงข้ามกับห้องดารณี มีห้องรับแขกอยู่ตรงกลาง กระเป๋าเสื้อผ้าแดนไทยนำมาวางไว้ให้แล้ว เขาคงพอใจไม่ต้องตามเธอไปที่ไหนๆ เพราะยังไงตอนนี้เธอก็มาอยู่บ้านเดียวกับเขาแล้ว ถ้าจะมานอนเฝ้ากันอีกคงไม่ไหวหรอก เฝ้าเหรอหญิงสาวคิดทบทวน ทำไมถึงคิดว่าเขาต้องมาเฝ้าเธอ แล้วเขาจะเฝ้าเพื่ออะไร เฮ้ยช่างเถอะไม่อยากคิดแล้วปวดหัวดารณีขอตัวกลับไปที่ห้อง ปล่อยให้ไพลินอยู่ส่วนตัวหญิงสาวเริ่มจัดการจัดเก็บข้าวของที่ขนมา เธอจัดเสื้อผ้าแขวนในตู้ รื้ออุปกรณ์งานถักออกมา ภายในห้องสะอาดสะอ้าน เธอเริ่มทำงานต่อทันทีหญิงสาวอยู่ในภวังค์อีกครั้ง ไม่ได้ดูเวลาเลยว่ากี่โมงกี่ยามแล้วเที่ยงตรงมีเสียงเคาะประตู ช่างตรงเวลาจริงๆไพลินรู้สึกตัว ต้องละสายตาจากงานที่ทำ เดินไปเปิดประตูห้องจริงอย่างที่คิดไว้เ
หนีรัก ชุ่มใจที่ได้ใกล้ชิด
ไพลินสะดุ้งตื่นกับเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น นาฬิกาบอกเวลาตีสอง ตั้งใจฟังว่าเสียงเคาะห้องใคร อยู่โรงแรมเป็นแบบนี้ กลางค่ำกลางคืนอาจจะได้ยินเสียงเคาะประตูห้องข้างๆ หรือข้างห้องอาจจะเมาก็ได้ ฟังไปฟังมาเหมือนเสียงดังที่หน้าห้องเธอ หญิงสาวตกใจแดนไทยมาเคาะห้องเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ตายโหงข้างห้องมิด่าแล้วเหรอเนี้ย“คุณมาทำอะไรป่านนี้คะ ไม่ต้องเคาะแล้วค่ะ ชาวบ้านชาวช่องเขาจะด่าเอา”“ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่รับสาย ปล่อยให้ฉันเคาะประตูตั้งนาน”“ฉันหลับค่ะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย” ไพลินยังงัวเงียเดินไปเปิดไฟกลางห้องหน้าตาของเธอเวลานี้เหนื่อยหน่ายมาก เพิ่งหลับไปสมองและร่างกายเธอต้องการพักผ่อน แต่เวลานี้คืออะไร อยู่ๆ แดนไทยก็มาปรากฏตัวที่นี่อะไรของเขา มีเรื่องด่วนอะไรกัน“ทำไมไม่ชาร์ตโทรศัพท์ แล้วจะได้ยินไหมเวลามีคนโทรมา” แดนไทยค้นหาสายชาร์ตจัดการเรียบร้อย“จะมีไว้ทำไมโทรศัพท์ มีแล้วไม่ใช้ไม่ต้องมีดีกว่ามั้ง ถ้าเธอรับสาย ฉันก็ไม่ต้องมาที่นี่”“ไพลิน” เขาหันกลับมาอีกทีหญิงสาวก็นอนตะแค
หนีรัก ทำงานวันแรก
รถเลี้ยวเข้าประตูบ้าน เลิศวัฒนากิจ ไพลินพยายามปรับอารมณ์ ทำได้ดีเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา การมีสติทำให้เธออยู่ได้ในทุกสถานการณ์และใช้มาตลอด“สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า พี่ดา”“คิดถึงจังเลยหนูพายสบายดีนะลูก” คุณดรุณีเข้ามากอดไพลิน“สบายดีค่ะคุณป้า”“ดีใจนะหนูพาย ป้าเขาลงมือทำกับข้าวเองเลยนะ” คุณทัตเทพทักทายไพลิน“มาน้องพายคิดถึงจังเลย นี่พวกเราคุยกันอยู่นะว่าจะไปเยี่ยมน้องพายที่บ้าน พ่อบอกว่าจะไปหาดูที่ดินแถ้วบ้านน้องพายจ๊ะ ปีหน้าว่าจะไปอยู่ต่างจังหวัดแล้ว”“เหรอคะ เรื่องที่ทางนี่พายไม่รู้เลยค่ะ ปกติก็อยู่แต่บ้าน”“ไม่เป็นไรหรอกลูก ลุงกับป้าแค่จะรบกวนช่วงที่ไปดูที่ดิน จะแวะพักที่บ้านหนูพายสักคืนสองคืนแค่นั้นแหละ เห็นว่าเสาร์ อาทิตย์ หนูพายกลับบ้านใช่ไหมลูก”“เอ่อ....ค่ะ” ไพลินจำต้องตามน้ำผู้ใหญ่พูดขนาดนี้แล้วจะปฎิเสธได้ยังไงระหว่างที่ทุกคนทักทายพูดคุยกัน มีอีกคนที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ท่าทางสบายใจมากกว่าใคร หลังจากนั้นไพลินก็เหมือนหล
หนีรัก หนีไม่ได้ ก็ต้องอยู่ด้วยกันให้ได้
ท่าทางที่ไพลินกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยฝีมือการทำของแดนไทยนั่นทำให้คนทำแอบยิ้มอย่างพอใจ “ขอบคุณนะคะ ฉันขอตัวไปทำงานต่อ ไม่ช่วยล้างนะคะขอบคุณค่ะ” หญิงสาวยกมือไหว้ขอบคุณเขา และกลับไปทำงานเหมือนเดิม นั่งทำงานต่อกระทั่งสามทุ่ม แดนไทยยังไม่เข้ามาด้านใน เขารักษาสัญญาปล่อยให้เธอทำงานอย่างสบายใจ เวลาที่มีสมาธิหญิงสาวทำงานได้เยอะมาก“ไงหิวเหรอ” แดนไทยเงยหน้ามองคนที่เดินออกมาจากห้อง เขาเดาว่าไพลินหิว”หญิงสาวไม่ตอบ แต่เดินผ่านเขาเข้าไปในห้องครัว ได้กลิ่นขนมปังปิ้งทาเนยไม่นานหญิงสาวก็ยกขนมปังปิ้งและนมออกมาวางที่ตั่งใกล้ๆ ที่แดนไทยนั่งทำงาน“ฉันทำมาเผื่อค่ะ ตอบแทนที่คุณทำกับข้าวให้ฉันกิน เนยเยอะนิดนึงนะคะฉันชอบ คุณจะกินแยมไหมคะมีสัปปะรดกับสตรอเบอรรี่ แยมหม่อนก็มีนะคะอันนี้ฉันทำเอง เป็นหม่อนในสวน”แดนไทยไม่ตอบเขาพยักหน้าอย่างเดียว“ทำงานเหรอคะ งั้นฉันแบ่งไว้ให้นะคะ ฉันจะเข้าไปทำงานต่อ”แดนไทยติดคุยงานทางเมลกับลูกค้าต่างประเทศ ได้แต่เพียงพยักหน้าให้ไพลินเขานั่งทำงานต่อ เที่ยงคืนแดนไทยเก็บโน๊ตบุ๊ค เข้าไปใน
หนีรัก รักเขา
บ้านสวนเวลาสี่ทุ่มสิบนาที ไพลินที่กำลังนั่งวาดรูปเหมือนของลูกค้าต่างประเทศเพลินต้องตกใจกับเสียงแตรรถ พร้อมเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น หญิงสาวมองหาโทรศัพท์ เธอแทบจะไม่ได้พกติดตัวเพราะอยู่บ้านตลอด ไม่ได้ติดต่อใคร คุยกับลูกค้าแค่ทางเมลเท่านั้น“สวัสดีค่ะ”“ไพลินฉันเอง ลงมาเปิดประตูรั้วให้หน่อย”“คุณมากับใครคะ”“ทำไม จะไม่ให้ฉันเข้าบ้านเหรอ นี่กี่ทุ่มแล้วไพลิน อย่าใจดำนักเลยฉันเหนื่อย”ไพลินวางโทรศัพท์ไว้ที่เบาะ ลงไปเปิดประตูรั้วบ้าน เธอเหมือนจะลืมเขาไปแล้วจู่ๆ เขาก็โผล่มา คราวนี้มีเรื่องอะไรอีก เขามาแบบนี้ เธอจะได้ทำงานแบบมีความสุขไหม หญิงสาวสูดลมหายใจลึกๆ เข้าปอด ก่อนที่จะไขกุญแจรั้วปล่อยให้รถเขาเข้ามาจอดด้านใน“สวัสดีค่ะ” ไพลินยกมือไหว้คนที่เพิ่งลงมาจากรถแดนไทยรับไหว้เขามองไพลินไม่วางตา ถ้าอีกฝ่ายสังเกตจะเห็นว่าดวงตาของเขาเป็นประกายฉายแววดีใจออกมาชัดเจนมาก“ส่งมาค่ะฉันช่วยถือ” ไพลินยื่นมือไปรับสัมภาระของเขาที่ขนลงจากรถเต็มสองไม้สองมือ“ส่งกุญแจมา เดี๋
หนีรัก วุ่นวายใจ
แดนไทยหายออกไปจากบ้านตั้งแต่เช้า เขาแวะไปที่สำนักงานทนายความ เซ็นเอกสารให้คุณอำพล เข้าบริษัทฯเพื่อจัดการงานและประชุมช่วงบ่ายเขาแวะไปที่คอนโดนั่งดื่มอยู่คนเดียว อยู่ตรงไหนก็คิดถึงแต่ไพลิน หัวใจวุ่นวายไปหมด เวลาอยู่ใกล้ไพลินเขาก็เป็นอีกอารมณ์ทั้งหมั่นไส้หมั่นเขี้ยวอยากพูดคุยด้วย อยากพูดดีๆ ด้วย แต่ปากเขามันไม่ดีคอยแต่จะพูดแดกดัน พยายามจะทำให้ใจเย็นๆ แต่ก็ยากทุกครั้ง หงุดหงิดในใจ อะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมดทุกอย่างจริงๆ หรือบางทีเขาต้องเริ่มทำสมาธิ หัดสวดมนต์ใหม่เพื่อที่จิตใจจะได้สงบลงบ้าง แต่นั่นแหละที่เขาร้อนรุ่มเพราะกิเลสตัณหา ซึ่งมันน่าจะยากถ้าใช้ธรรมะเข้าข่ม ไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครเลยจริงๆ ถ้าไพลินมีใจให้เขาบ้างสักนิดก็คงดี นึกย้อนหลังไปที่เขาทำไม่ดีไม่น่าใจร้อนเลย ถ้าจะรอให้ไพลินคิดที่จะมีใคร เขาคงรอไม่ไหวหรอกเข้าใจว่าไพลินเพิ่งจะโต แต่ผู้หญิงบางคนก็แต่งงานเร็วนี่นา บางคนยังเรียนไม่จบก็แต่งแล้ว บางจบเรียนจบรับปริญญายังไม่ได้ทำงานด้วยซ้ำก็แตงงานเลย แต่ไพลินมีแต่งานๆ อย่างเดียว และตั้งใจว่าจะยังไม่มีใคร แบบนี้น่าจะยากกว่าจะเจอคนถูกใจ แต่ก็ไม่แน่ถ้าบังเอิญหญิงสาวเจอคนถูกใจจริง ก็
You may also like
แรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก28.1K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X28.0K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี61.4K viewsวิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์67.9K viewsบ้านไร่ในฝัน
ลินญาร์533 viewsลุงรหัสที่รัก (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น6.0K viewsคุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก
plernwalee2.3K viewsเทพบุตรในคราบซาตาน
ปีศาจชอนซา346 views
