Mag-log inShare
ตอนที่7.จนกว่าผมจะพอใจ
Huling Na-update:
2025-09-10 12:49:16“ฉันไปได้หรือยังคะ” หนึ่งฤทัยออก เมื่อแกะแขนของเขาออกจากเอว แต่เขากลับรัดมันแน่นเหมือนเดิม
“คุณจะไปได้ก็ต่อเมื่อทำให้ผมพอใจก่อน” ศิลาบอกเสียงเรียบ ครั้งนี้เขาไม่ล้อเล่นกับเธอเหมือนครั้งแรก
“ทำอะไรคะ” หนึ่งฤทัยถาม หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำ เมื่อคิดว่าคงไม่พ้นเรื่องเดิม
“ลองคิดดูสิครับว่าทำแบบไหน แล้วผมจะพอใจ” ศิลาไม่บอกสิ่งที่เขาต้องการ แต่ให้เธอคิดเอาเอง
“คุณ!”
“อยากกลับบ้านไหม ถ้าอยากกลับบ้านเร็ว ๆ ก็หันหน้ามาสิครับ”
หนึ่งฤทัยนับหนึ่งถึงสามในใจ กลั้นหายใจแล้วหันไปเผชิญหน้ากับเขา ขืนชักช้าเขาก็จะถ่วงเวลาไปมากกว่านี้
ศิลามองดวงหน้าสวยหวาน นึกชอบใจที่เห็นมันเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ หนึ่งฤทัยหลับตาลง แล้วกดจมูกลงบนปลายคางสาก
“แบบนี้ได้ไหมคะ”
“หืม...แค่นี้นะเหรอ ยังครับ” ศิลาตอบ
หนึ่งฤทัยกลอกตาไปมาแล้วจูบลงที่แก้มสาก
“ได้ไหมคะ”
“ไม่รู้สึกเลยครับ”
“คุณ!”
“อยากกลับบ้านไหมครับ” ศิลายื่นข้อเสนอ
ริมฝีปากบางกดลงที่ปากหนาเบา ๆ แล้วรีบถอนออกเหมือนเป็นของร้อน
“แบบนี้ล่ะ ว้าย!” ร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อศิลาจับยึดเอวเธอเอาไว้ แล้วประกบปากลงมา ปากหนาบดขยี้ปากเรียวอย่างเร่าร้อน ศิลาอดใจไม่ไหว การกระทำของเธอยั่วยุให้ความกระหายที่อยู่ภายในใจปะทุขึ้น เมื่อเช้าเขาก็แทบตัดใจออกมาจากห้องไม่ได้ เธอยังจะตามมายั่วยวนเขาอีก
ศิลาจูบจนพอใจ แล้วถอนปากออก ก่อนจะจูบซ้ำ ๆ ลงมาอีก ไม่สนใจกำปั้นที่ทุบลงมาบนอกเขารั้ว ๆ หนึ่งฤทัยทั้งทุบตีและทำร้ายเขาสารพัด แต่การกระทำของเธอทำให้ศิลารำคาญมากกว่าเจ็บปวด
“แบบนี้ครับ ถึงจะเรียกว่าจูบ” ศิลาบอกกับหญิงสาว เมื่อถอนปากออก
“คุณรังแกฉันอีกแล้วนะ” หนึ่งฤทัยตัดพ้อ
“เขาเรียกว่าแสดงความรักครับ”
“เอาเปรียบมากกว่า” หนึ่งฤทัยต่อว่าแบบไม่จริงจังนัก
“จะกลับบ้านเลยหรือปล่าครับ เดี๋ยวผมไปส่ง” ศิลาบอก จับเอวคอดแล้วยกขึ้นจากตัก ขืนปล่อยให้เธอนั่งทับต่อไป เขาคงทำมากกว่าจูบแน่ ๆ
“ฉันกลับเองได้ค่ะ” หนึ่งฤทัยบอกแล้วเดินไปที่ประตู
“จะให้ผมไปส่ง หรือนอนอยู่ที่นี่แล้วกลับบ้านพร้อมกันตอนเย็น เลือกเอาครับ” ศิลายื่นข้อเสนอให้เธอ ความว่าบ้านที่ได้ยินทำให้หัวใจของหนึ่งฤทัยอุ่นขึ้น ถ้าบ้านแทนคำว่าครอบครัว เขาก็เป็นครอบครัวคนเดียวของเธอ
“ฉันอยากดูดอกกุหลาบค่ะ”
“เอาไว้ตอนเย็น ๆ ผมจะพาไปดูนะ ตอนนี้คุณต้องกลับบ้านก่อน ป้าสายพิณรออยู่จำไม่ได้แล้วเหรอครับ”
“ได้ค่ะ”
ศิลาลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินมาที่เธอ มือหนาสอดเข้ามือบางแล้วจับกุมมือเธอเอาไว้ แล้วเดินออกไปพร้อมกัน
ภาพที่อยู่ตรงหน้าทำให้คนงานที่อยู่บริเวณนั้น ต่างพากันมึนงงสงสัย เจ้านายญาติดีกันตอนไหนนะ มนตรีกับเชิดช่วยกันบอกลูกน้องถึงแผนการของเจ้านาย แต่ก็ยังมีบางคนที่ไม่รู้ จึงพากันมองมาอย่างไม่เชื่อสายตา
สายพิณจัดแจงสถานที่ทำขนมในครั้งนี้ โดยยกครัวออกมาไว้ที่ลานใต้ต้นแคนาหน้าบ้าน สาวใช้และคนงานต่างช่วยกันยกอุปกรณ์ออกมา
“คุณหนึ่งมาแล้ว มาทางนี้ค่ะ กระจิบผสมแป้งเสร็จพอดีเลย” สายพิณร้องเรียกคนที่เดินลงมาจากรถ นึกแปลกใจที่เห็นศิลามาส่งเอง
“ทำไมไม่รอหนึ่งล่ะคะป้า หนึ่งเลยไม่ได้สูตรทำขนมเลย” หนึ่งฤทัยออดอ้อนแม่บ้าน พร้อมกับเรียกแทนชื่อตัวเองอย่างสนิทสนม
“จะเอาสูตรเหรอคะ เดี๋ยวป้าให้กระจิบจดให้นะคะ” สายพิณบอกอย่างใจดี
“ขยับไปสิกระจิบ แล้วสอนคุณหนึ่งทำด้วย” เด็กสาวขยับแล้วให้หนึ่งฤทัยเข้ามานั่งประจำที่ แล้วลงมือสอน
ศิลามองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ถ้าพ่อของเธอไม่สร้างเรื่องไว้กับเขา เรื่องราวต่อจากนี้คงง่ายขึ้น ยอมรับว่าความโกรธความเกลียดที่เคยมีต่อตัวเธอ เบาบางลงไปมาก เพราะตอนนี้หนึ่งฤทัยดูไร้พิษสงจนน่าสงสาร
“อย่าลืมจดสูตรให้พี่ด้วยนะกระจิบ มีสูตรขนมอะไรอีกจดมาให้หมดเลยนะ” หนึ่งฤทัยบอกกับเด็กสาว ศิลาขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเธอพูดถึงสูตรขนม
“จะเอาสูตรไปทำอะไร อยากทำก็ให้ป้าสานพิณผสมให้ก็ได้”
“อร่อยมากเลยค่ะ คุณหินลองชิมดูสิคะ อร่อย ๆ แบบนี้ทำขายได้เลยนะคะ” หนึ่งฤทัยส่งจานขนมให้เขา
“ฉันอยากได้สูตรจะได้ทำเป็น เกิดคุณไม่เลี้ยงฉันขึ้นมา จะได้มีวิชาติดตัว เอาไปทำขายไงคะ”
“พูดอะไรอย่างนั้นล่ะคะ มีหรือที่คุณหินจะไม่เลี้ยง คุณหินต้องเลี้ยงคุณหนึ่งตลอดไปสิคะ” สายพิณพูดแทรกเพราะไม่อยากให้หนึ่งฤทัยคิดไปไกล
“หนึ่งพูดเผื่อไว้นะคะ เกิดคุณหินของป้าหมดรักหนึ่ง แล้วไล่หนึ่งออกไปจากที่นี่ หนึ่งจะได้มีอาชีพไงคะ” หนึ่งฤทัยพูดติดตลก แต่คนฟังไม่ตลกด้วย
“ถ้าอยากทำงาน ก็มาทำกับผม หน้าอย่างคุณนะเหรอจะทำขนมขาย”
“ทำไมคะหน้าอย่างฉันทำไมจะทำขนมขายไม่ได้คะ คุณว่าฉันเลือกงานใช่ไหม”
“อย่าพึ่งเถียงกันเลยค่ะ ไหม้หมดแล้ว คุณหินอย่าแกล้งน้องสิคะ” สายพิณห้ามทัพ เมื่อเห็นว่าเรื่องราวจะบานปลายไปใหญ่โต คุณหินไม่ใจเย็นเลยสักนิด
“ไปทำงานดีกว่า” พูดจบศิลาก็หันหลังกลับเดินไปที่รถ ตรงนี้ไม่มีใครต้องการเขาเลยสักคน
“อย่าลืมทานข้าวในปิ่นโตนะคะ คุณหนึ่งลงครัวเองเลยนะคะ” สายพิณตะโกนตามหลังเจ้านาย
“กินได้หรือเปล่าก็ไม่รู้” ศิลาพูดแล้วกรโดนขึ้นรถไป
“ถึงฉันจะจำไม่ได้ แต่กับข้าวแค่นี้ฉันรู้ว่าใส่อะไรบ้าง จริงไหมคะป้า” หนึ่งฤทัยพูดตามหลัง แล้วหันมาถามสายพิณเพื่อยืนยันว่าเธอยังทำอาหารได้ สายพิณยิ้มและพยักหน้าเพื่อยืนยัน แล้วหันไปทำขนมต่อ เพราะตอนนี้คนที่ลงมือในตอนแรก ต้องไปพักผ่อนแล้ว
“ขึ้นบ้านดีกว่าค่ะ นอนหลับสักตื่น ตื่นมาจะได้สดชื่นค่ะ”
“นอนอีกแล้วเหรอคะ หนึ่งยังอยากทำขนมอยู่เลย”
“ต้องพักผ่อนแล้วค่ะ ทานยาแล้วนอนพักดีกว่านะคะ” สานพิณบอกแล้วเดินมาโอบเอวหญิงสาว พาเดินเข้าไปในบ้าน ตอนที่ศิลาพาเธอมาใหม่ ๆ จำได้ว่าหนึ่งฤทัยพยศและโวยวายทำลายข้าวของ วันที่นางนำสำรับอาหารไปให้ หนึ่งฤทัยก็ด่าทอ และโยนมันออกมาจากห้องอย่างไม่ใยดี แต่ตอนนี้หญิงสาวไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อยที่หลงทาง หวังว่าคุณหินจะเอ็นดูและสงสารเธอเหมือนกับที่นางกำลังเป็น
Pinakabagong kabanata
หนี้พิษสวาท ตอนที่25.ขโมยลูก
หนึ่งฤทัยรู้สึกตัวในเวลาต่อมา ตากลมโตมองฝ้าเพดานหลัง ก่อนจะหลับตาลงแล้วคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา เมื่อแน่ใจว่าเธออยู่ที่โรงพยาบาล “ฟื้นแล้วเหรอลูก เป็นยังไงบ้าง เดี๋ยวพ่อตามหมอให้นะ” ภากรถามแล้วเดินมายืนข้างเตียงที่ลูกสาวนอนพักฟื้นอยู่ “คุณพ่อคะ คุณหินล่ะคะ คุณหินไปไหนคะ” ภากรขมวดคิ้วเข้าหากัน ที่ได้ยินลูกถามหาศิลาทันทีที่ลืมตาขึ้นมา “ศิลาพายายแก้วตาไปตั้งแต่เช้า ยังไม่พายายแก้วมาส่งเลย” คำพูดนี้ภากรหวังผลให้หนึ่งฤทัยโกรธ แต่หนึ่งฤทัยกลับเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “หนึ่งมาอยู่โรงพยาบาลได้ยังไงคะ คุณพ่อบอกคุณหินด้วยนะคะว่าหนึ่งฟื้นแล้ว หนึ่งอยากกลับบ้านค่ะ หนึ่งคิดถึงคุณหิน หนึ่งคิดถึงลูก” “หนึ่งว่าอะไรนะ หนึ่งคิดถึงใครนะลูก” ภากรถามเพื่อความแน่ใจว่าเขาฟังไม่ผิด “หนึ่งคิดถึงคุณหินกับลูกค่ะ” หนึ่งฤทัยตอบด้วยน้ำเสียงชัดเจน “พ่อว่า พ่อเรียกหมอมาดูอาการหนึ่งดีกว่า” พูดจบภากรก็กดกริ่งเรียกหมอ ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ ๆเพราะหนึ่งฤทัยจะคิดถึงศิลาได้อย่างไร เพราะคนที่ทำให้หนึ่งฤทัยตกอยู่ในสภาพนี้ก็คือศิลา แถมศิลา
หนี้พิษสวาท ตอนที่24.เสียใจจนหมดสติ
ศิลาพาหญิงสาวพามาโรงพยาบาล ภากรและเลขาตามมาในเวลาต่อมา “ยายหนึ่งเป็นยังไงบ้างคุณหิน” ภากรถามเมื่อพาตัวเองมายืนหน้าห้องฉุกเฉิน แววตาเจ้าเล่ห์หลบแววตาคมดุที่มองมาที่เขาเขม็ง “ทำไมคุณมองผมแบบนี้ล่ะหิน แล้วยายแก้วอยู่ที่ไหน คุณเอาหลานผมไว้ไหน" “ไม่ต้องห่วงแก้ตาอยู่ในที่ที่ปลอดภัยแล้ว ทันที่ที่หนึ่งฤทัยฟื้น ผมจะพาเธอไปอยู่ในที่ที่ปลอดภัยด้วยเช่นกัน” “หมายความว่ายังไงหิน เรื่องนี้ให้ยายหนึ่งเป็นคนตัดสินใจเองดีกว่านะ คืนหลานให้ผมเถอะ เราจะตัดสินใจกันเอง” ภากรบอกกับคนหนุ่ม สิ้นเสียงภากรศิลาก็ยืนขึ้นเต็มความสูง “คุณยังไม่ได้ตัดสินใจอีกหรือคุณภีม ผมนึกว่าคุณตัดสินใจเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อสามปีก่อนแล้วซีก” “พูดอะไรของคุณ” ภากรถามพร้อมกับหลบตา “ที่คุณคืนทุกอย่างให้ผม ก็เพราะเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอคุณภีม คุณรู้ว่าถึงยังไงผมก็ต้องรับผิดชอบหนึ่งฤทัยกับลูก มันก็เป็นไปตามแผนของคุณแล้วไง ยังต้องการอะไรอีก” “หมายความว่ายังไง” “หมายความว่าผมรู้ทันแผนการของคุณไงครับ ต่อไปนี้เรื่องของผมกับหนึ่งฤทัย คุณไม่ต
หนี้พิษสวาท ตอนที่23.คนที่ร้ายที่สุด
หนึ่งฤทัยตื่นขึ้นมาทำอาหารเช้าให้ลูก เมื่อตัดสินใจอยู่ที่บ้านแล้วก็ต้องเดินหน้าต่อไป การเผชิญหน้าระหว่างเธอกับเขาต้องเกิดขึ้นอีกแน่ ๆ แต่เธอจะมีสติให้มากกว่านี้ เธอจะไม่หวาดกลัว และจะไม่หนีเขาอีกแล้ว ศิลาก็แค่ผู้ชายธรรมดาเท่านั้น คนที่ร้ายที่สุดคือพ่อของเธอต่างหาก ความเสียใจตีตื้นเข้ามาในหัวใจ นอกจากลูกแล้ว พ่อเป็นอีกคนที่เธอรักมากที่สุด ไม่คิดเลยว่าพ่อจะทำแบบนี้กับเธอ “คุณศิลามาขอพบค่ะ” คำพูดของแม่บ้านทำให้คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน “คุณศิลาขอพบหนึ่งเหรอคะ” ถามเพื่อความแน่ใจ เพราะไม่รู้ว่าคนที่เขาต้องการพบคือเธอหรือพ่อกันแน่ “ใช่ค่ะ คุณศิลาบอกว่าต้องการพบคุณหนึ่ง” แม่บ้านเน้นย้ำคำพูดของศิลาให้เธอฟัง “คุณศิลาอยู่ที่ไหน” “อยู่ในห้องรับแขกค่ะ” “ไปบอกเขานะคะว่าเดี๋ยวหนึ่งลงไป” แม่บ้านออกไปแล้ว หนึ่งฤทัยถอนหายใจออกมา ตากลมโตมองไปที่ลูกที่ยังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง “คุณต้องการพบฉันเหรอคะ” หนึ่งฤทัยถามเมื่อเดินเข้ามาเผชิญหน้าเขาในห้องรับแขก “แก้วตาอยู่ไหน” ศิลาถามเมื่อไม่เห็นคนตัวเล็กลงมาก
หนี้พิษสวาท ตอนที่22.ความรู้สึกที่ติดอยู่ในใจ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ มีผลกับหัวใจของศิลาไม่น้อย เพราะภาพใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของหนูแก้ตายังติดอยู่ในหัวของเขา สลัดยังไงก็ไม่ออก หนึ่งฤทัยตกใจมากที่เจอเขา เขาเองก็ตกใจมากเช่นกัน หลายปีมานี้ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขายังนึกถึงเธอ ถึงแม้จะพยายามลืม แต่ก็ลืมเธอไม่ได้สักครั้ง หนึ่งฤทัยยังคงอยู่ในความทรงจำของเขา การเจอกันครั้งนี้ทำให้ศิลาทำตัวไม่ถูก ความรู้สึกในหัวตีกันจนวุ่นวายไปหมด โดยเฉพาะตอนที่ตาของเขาสบเข้ากับตากลมโตคู่เล็กโลกของเขาก็แทบจะหยุดหมุน เมื่อคิดไม่ตกศิลาก็พาตัวเอง ออกไปยังที่ที่เขามักจะไปซ่อนตัวอยู่ในนั้น บ้านท้ายไร่เป็นที่ที่เขาจะมาอยู่เป็นประจำ บางครั้งก็นอนค้างที่นี่ ที่นี่ยังเป็นเหมือนเดิม มืดและเงียบเหงา ครั้งหนึ่งเขาเคยใช้มันเป็นคุกกักขังและทำร้ายเธอ หนึ่งฤทัยยังคงเหมือนเดิมมีเพียงสายตาเท่านั้นที่เปลี่ยนไป ในความตกใจและสับสนมันมีความว่างเปล่าอยู่ในนั้น ว่างเปล่าซะจนเขาคิดว่าเธอมองเขาเป็นแค่อากาศเท่านั้น เด็กคนนั้นชื่อแก้วตา ภากรบอกว่าแก้วตาฉลาดเกินวัย อายุแค่สามขวบกว่า ๆ แต่รู้เรื่องทุกอย่าง พูดคุยตอบโต้ได้ทุกอย่าง ตอนแรกเขาก็ไม่เชื่อจนได้มาเห็นกับตา ลูกเขาฉลาดเกิ
หนี้พิษสวาท ตอนที่21.หนูน้อยแก้วตา
สามปีต่อมา“หนึ่งจะกลับเมืองไทยพร้อมอาหรือเปล่าลูก” อรนภาถามคนที่นอนตะแคงป้อนนมลูกอยู่บนเตียงนอน “หนึ่งยังไม่พร้อมค่ะคุณอา หนึ่งกลัว” หนึ่งฤทัยบอกกับคนที่เดินมาหย่อนสะโพกลงบนเตียงนอนของเธอ “หนึ่งไม่ได้ทำอะไรผิด จะกลัวทำไมลูก” อรนภาบอกกับหญิงสาว พร้อมกับเอื้อมมือมาลูบศีรษะเจ้าตัวเล็กที่หลับพริ้มอยู่กับหน้าอกของแม่ “หนึ่งกลัวผู้ชายคนนั้นจะมาวุ่นวายกับหนูแก้วตานะคะ” หนึ่งฤทัยบอกอรนภาไปตามตรง ตั้งแต่พ่อกับแม่หย่าร้างกัน เธอก็ถูกส่งตัวมาอยู่กับอาที่ต่างประเทศ อรนภาจึงเป็นเหมือนแม่คนที่สองของเธอ “เขาเป็นคนบอกเองว่าไม่ต้องการลูก หนึ่งจะเก็บเอาไว้หรือเอาลูกออกก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ไม่ต้องกลัวนะลูกอาจะอยู่ข้าง ๆ หนึ่งเสมอ” “ขอบคุณค่ะอาอร” หนึ่งฤทัยพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา “เป็นอะไรลูก ร้องไห้ทำไม” อรนภาถามด้วยความตกใจ “หนึ่งดีใจนะคะ ที่หนึ่งมีอาเป็นแม่ของหนึ่งอีกคน ถ้าวันนั้นหนึ่งไม่มีคุณอา หนึ่งคงไม่ได้เก็บหนูแก้วตาเอาไว้ หนึ่งขอบคุณอาอรนะคะ ที่ดูแลหนึ่งกับลูกมาตลอด” “ไม่ต้องคิดมากนะลูก อะไรที่ม
หนี้พิษสวาท ตอนที่20.ปรับความเข้าใจ
ศิลาเดินทางมากรุงเทพฯ อีกครั้ง ปลายทางของการเดินทางครั้งนี้คือบ้านของภากร “ผมคิดไว้แล้วว่าคุณต้องมา” ภากรพูดขึ้น เมื่อศิลาเดินเข้ามาในห้องโถงของบ้าน “หนึ่งฤทัยอยู่ไหน” ศิลาถาม “คิดถึงยายหนึ่งเหรอหิน” ภากรไม่ตอบคำถาม แต่ถามคำถามกลับมา “ผมถามว่าหนึ่งฤทัยอยู่ไหน เรียกเธอลงมาพบผมเดียวนี้ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” “ยายหนึ่งไม่ได้อยู่ที่นี่หรอก กลับฝรั่งเศสตั้งแต่วันที่กลับมาจากเชียงรายเลย ผมเองก็ยังไม่ได้เจอหน้าลูกเหมือนกัน” “ไม่จริง!” “ไม่มีเหตุผลที่ผมต้องโกหกคุณ ยายหนึ่งกลับฝรั่งเศสไปแล้ว ไม่เชื่อก็ตามไปสิ” “ไม่! ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น” เขาไม่ได้อยากเจอเธอถึงขนาดจะต้องบินข้ามฟ้าไปหาขนาดนั้น “เดี๋ยวก่อนหิน” ภากรเรียกชายหนุ่มเอาไว้ เมื่อเขาจะก้าวเท้าออกจากบ้าน “อะไร” ศิลาถาม ตาคู่คมจ้องมองซองสีน้ำตาลในมือภากรเขม็ง “เอกสาร...” ภากรตอบเสียงราบเรียบ “อย่าคิดว่าจะให้ผมรับผิดชอบอะไร เรื่องที่เกิดขึ้นกับหนึ่งฤทัยมันก็แค่ความใคร่” คำพูดของศิลาทำให้หัวใจของคนเป็น
Maaari mong magustuhan
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X26.5K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ33.1K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์49.4K viewsเลิกตื๊อสักทีผู้ชายเฮงซวย ฉันคนนี้มีสามีใหม่แล้ว
เล่อเอิน303 viewsเสน่ห์รักคุณแม่ลูกแฝด
PR Star Ploy3.3K viewsลุงเข้มพลังช้าง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.5K viewsคุณชายมาเฟียร้ายรัก (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น8.7K views
