Beranda / มาเฟีย / หนี้รักภรรยาจำเป็น / 16 | แนวรักโรแมนติกคอมเมดี้รอบสุดท้ายมีฉายอยู่ไหมคะ

Share

16 | แนวรักโรแมนติกคอมเมดี้รอบสุดท้ายมีฉายอยู่ไหมคะ

Penulis: JAOTUNTEE
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-20 13:56:08

บทที่ 7

...

“ทำไมต้องอยากรู้อะไรที่ไม่เกี่ยวกับงานด้วยวะ”

“ก็กูตื่นเต้น ว่ากูกำลังจะมีน้องสะใภ้หรือเปล่านี่หว่า”

“ไม่ใช่แม่บ้าน”

“เห้ย! งั้นก็น้องสะใภ้!”

“นั่นก็ไม่ใช่”

“อ่าว! เหี้ยไรเนี่ย”

“จะบอกว่าไง ก็ไม่ได้เป็นอะไรที่สำคัญขนาดนั้น.. พอดีลูกหนี้กูไม่มีเงินใช้ แล้วเอาตัวลูกสาวมาใช้หนี้ .. เธอก็มีฐานะแบบนั้นแหละ”

“กูไม่โอเคนะราชันย์ ถ้ามึงจะทำกับผู้หญิงแบบนี้ มึงขืนใจเขาหรอ”

“กูไม่เคยขืนใจใคร มึงก็รู้”

“แล้วมึงจะทำไงต่อไป มึงก็รู้ว่าคนแบบพวกเราศัตรูเยอะขนาดไหน”

“แต่เธอไม่ใช่จุดอ่อนของกูไงมังกร เธอก็เป็นแค่นางบำเรอถึงเวลาก็หายไป ก็เท่านั้น กูไม่ได้คิดอะไรมากกว่านี้”

“พูดเรื่องอะไรกันอยู่หรอเฮีย”

ทั้งราชันย์และมังกรที่กำลังคุยกันโดยที่ไม่ได้ยินเสียงการเปิดประตูเข้ามาของพราวฟ้าและกอหญ้า ต่างก็ชะงักและกลืนน้ำลายลงคอทั้งคู่ที่รับรู้ว่าไม่ได้มีแค่เขาสองคน กอหญ้าที่ยืนเฉย ๆ อยู่ด้านหลังพราวฟ้าไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เธอได้ยินเกือบทุกคำที่ทั้งคู่คุยกัน แม้จะได้ยินแค่ช่วงท้าย ๆ เพราะพราวฟ้าบอกว่าลืมกระเป๋าเงินไว้ขอขึ้นมาเอาก่อน

แม้จะรู้ว่าฐานะของตัวเองคืออะไรแต่เมื่อได้ยินกับปากของเขา มันทำให้หน้าอกข้างซ้ายของเธอกลับปวดหนึบขึ้นมาอย่างช่วยได้ราวกับว่ามันกำลังจะแตกออกมาเป็นเสี่ยง ๆ บรรยากาศแปลก ๆ นี้ยังคงดำเนินไปไม่มีท่าทีว่าจะมีใครพูดอะไรขึ้นมาเลยสักคน

พราวฟ้าเอื้อมมือไปกำมือกอหญ้าแล้วเธอก็ต้องหันไปมองเธอทันทีเพราะตอนนี้มือของกอหญ้าสั่นมากทำให้พราวฟ้าเข้าใจในทันทีว่าสำหรับกอหญ้าแล้วไม่ใช่แค่นายจ้างหรือเจ้าหนี้ พราวฟ้ามองเข้าไปในดวงตาของเธอที่ตอนนี้มันกำลังสั่นระริกราวกับว่ากำลังกักเก็บหยดน้ำตาเอาไว้กลัวว่ามันจะหล่นออกมาอย่างไรอย่างนั้น

พราวฟ้าละมือจากเธอก่อนจะเดินเข้าไปหยิบกระเป๋าเงินและมือถือออกมา คว้าข้อมือเล็ก ๆ ของกอหญ้าให้เดินตามมา ปิดประตูเสียงดังราวกับว่ามีไม่สบอารมณ์มาก ๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้และเปิดประตูเข้าไปอีกครั้งก็ยังเห็นว่าทั้งคู่ยังอยู่ที่ท่าเดิม ไม่มีใครขยับหรือพูดอะไรเลย

“วันนี้พราวขอยืมตัวกอหญ้าวันหนึ่งนะ ส่วนข้าว ก็หากินกันเอง!”

พราวฟ้าพูดจบก็ปิดประตูอีกครั้ง เธอยืนมองกอหญ้าที่เมื่อพ้นสายตาของราชันย์แล้ว น้ำตาเม็ดโต ๆ ก็ร่วงลงมาทันที ราวกับว่ามันไม่สามารถกลั้นเอาไว้ได้แล้วอย่างไรอย่างนั้น พราวฟ้าไม่ถามอะไรให้เธอไม่สบายใจ ฝ่ามือของเธอยกขึ้นไปลูบเส้นผมของกอหญ้าเบา ๆ เป็นการให้กำลังใจ

“กอหญ้าขอโทษนะคะคุณพราวฟ้า”

“ขอโทษทำไม”

“ที่กอหญ้าเป็นต้นเหตุให้คุณพราวฟ้าต้องทะเลาะกับคุณมังกร”

“อย่าเรียกคุณเลย ไหน! ลองเรียกพี่พราวสิ”

“กอหญ้าไม่กล้าหรอกค่ะ”

“ไม่เอาน่า พี่ไม่อยากให้เราดูห่างเหินกัน พี่เห็นกอหญ้าครั้งแรกก็ถูกชะตาแล้ว อยากมีน้องสาวด้วย”

“ขอบคุณนะคะ”

“งั้นเดี๋ยววันนี้พี่พาไปเปิดหูเปิดตาดีกว่า”

“แต่กอหญ้าต้องไปกาสิโนตอนเย็นค่ะ”

“กาสิโน?”

“ค่ะ ไปทำงานที่นั่น”

“ราชันย์ใช้งานเธอขนาดนี้เลยหรอเนี่ย”

“ไม่ใช่นะคะ คือ..”

พราวฟ้าหาได้สนใจคำพูดของกอหญ้า เธอหยิบมือถือขึ้นมาก่อนจะส่งข้อความหาใครสักคน สักพักก็มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นมา เธออ่านมันก่อนจะหันจอมือถือมาให้กอหญ้าดู ก็เห็นว่าพราวฟ้าคุยกับราชันย์เรื่องงานวันนี้ของกอหญ้า ประมาณว่าให้วันนี้กอหญ้าพักงานได้ เมื่อพราวฟ้าเห็นว่ากอหญ้าเข้าใจแล้วก็ปิดจอแล้วหยิบมือถือลงกระเป๋าอย่างอารมณ์ดี

“ไปไหนกันดี”

“กอหญ้าแล้วแต่คุณพราวเลยค่ะ”

“คุณอีกแล้ว”

“เอ่อ .. พี่พราว”

“น่ารักมาก กอหญ้ามีที่ ที่อยากไปไหม”

“ไม่มีค่ะ”

“งั้นไปที่ ที่พี่อยากไปละกัน”

พราวฟ้าพูดจบก็ลากข้อมือน้อย ๆ ของกอหญ้าให้ตามออกมาอย่างว่าง่าย ด้านกอหญ้าเองก็ไม่รีรอเดินตามพราวฟ้าออกมาอย่างเงียบ ๆ ยังไม่ทันที่เรื่องฟุ้งซ่านจะกลับเข้ามาในหัว พราวฟ้าก็พาเธอยังห้างดังใจกลางเมือง กอหญ้ามองพราวฟ้าสลับกับสถานที่ด้านหน้าไปมาอย่างสงสัย

“วันนี้พี่จะพากอหญ้ามาช็อปปิ้ง”

“แต่หญ้าไม่ได้อยากได้อะไรนะคะ”

“แต่พี่อยากให้ เราไปกันเถอะ!”

พราวฟ้าจูงแขนเธอให้เดินตามไปต้อย ๆ อย่างที่ไม่สามารถจะปฏิเสธได้ กอหญ้าเองก็ไม่อยากให้พราวฟ้าต้องลำบากใจ เธอจึงเดินตามไปอย่างว่านอนสอนง่าย แต่คนที่ดูจะสนุกที่สุดคงจะไม่พ้นพราวฟ้า เพราะเธอเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ และทุกร้านที่เข้าก็ไม่วายต้องหอบหิ้วถุงออกมาทุกร้าน คนละถุงสองถุง และแน่นอน ทุกอย่างรูดด้วยบัตรของมังกร ฮ่า ฮ่า

“กอหญ้าใส่ชุดนี้แล้วสวยมากเลย”

“แต่หญ้าว่า กระโปรงสั้นไปหน่อยนะคะ”

“ไม่สั้นหรอก ชุดนี้แหละ แล้วก็.. รองเท้าคู่นี้เข้ากันมาก”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    กอหญ้าคลานขึ้นมาบนเตียงที่มีราชันย์นอนหน้ามุ่ยคอหักดั่งปลาทูแม่กลอง ก่อนจะมุดเข้าไปในผ้านวมผืนหนา มือเล็กลูบไล้ขาแกร่งของราชันย์อย่างเบามือ รับรู้ได้ว่าราชันย์เองก็เกร็งขาเป็นระยะ แต่ยังทำท่าทีไม่สนใจเมียเหมือนเดิมมือเล็กของกอหญ้าเลื่อนไปปลดเข็มขัดของเขาออก ปลดกระดุมกางเกงช้า ๆ รูดซิปออกก่อนจะดึงกางเกงของผู้ชายใต้ร่างของเธอออกอย่างง่ายดาย เหลือเพียงกางเกงในสีขาวแบรนด์ดังที่บัดนี้ปิดเจ้าโลกไว้ไม่มิดด้วยซ้ำ ราชันย์น้อยที่หัวเห็ดขนาดใหญ่โผล่พ้นออกมาจากขอบกางเกงใน ผงกหัวราวกับกำลังเชิญชวนให้เธอมาทำมิดีมิร้าย แต่เจ้าตัวกลับยังทำหน้ามุ่ยไม่สนใจ เพียงแค่ปลายนิ้วชี้ของเธอกระตุกทั้งกางเกงนอกกางเกงในของราชันย์ก็ถูกถอดออกโยนไปกองที่พื้นโดยที่ได้รับการช่วยเหลืออย่างไม่ขัดแม้แต่น้อยของเขามือเล็กของเธอกำเข้ากับเจ้าโลกที่ขยายเต็มที่ หัวเห็ดบานยั่วเย้าเหล่าแมลงมีน้ำหวานผุดออกมาจากปลายหัวเห็ดให้นิ้วชี้ของกอหญ้าได้ไล้วน สร้างความเสียวซ่านกระตุกถี่ กอหญ้าใช้ลิ้นอุ่น ๆ ไล้เลียไปที่หัวเห็ดบานจนทั่วยิ่งเธอวนรอบหัวมากเท่าไหร่ น้ำหวานที่ไหลเยิ้มก็ยิ่งผลิตออกมามากเท่านั้น ไล้เลียรอบหัวจนพอใจลิ้นของเธอก็ค่อย

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    “ค่ะเฮีย หญ้าได้ยินแล้ว เฮียดีใจเสียงดังไปแล้วค่ะ”“คุณแม่ฝากครรภ์เลยไหมคะ”“ฝากเลยค่ะ”“ได้เลยค่ะ”คนที่ดูจะตื่นเต้นสุดเหมือนจะเป็นผู้ชายข้าง ๆ มากกว่าเธอเสียอีก กอหญ้าที่เห็นราชันย์ดีใจมากก็ทำให้เธอยิ้มออกมาอย่างดีใจ เธอเองก็ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าเด็กผู้หญิงที่ครอบครัวล้มละลาย จะได้มีครอบครัวที่มีความสุขขนาดนี้ ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอเคยคิดแต่จะรีบให้หมดเวลาสัญญา ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอตกหลุมรักเขาโดยที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่แม้แต่จะชายตามอง ผู้ชายที่เธอไม่คิดว่าวันหนึ่งจะมายืนเคียงข้างเธอเป็นครอบครัวของเธอจริง ๆ“เฮีย”“ว่าไงจ๊ะเมียจ๋า”“หญ้ารักเฮียนะ”“เฮียก็รักหญ้า รักมาก ๆ รักที่สุดเลย”“แต่หญ้าเหม็นหน้าเฮียมากนะ”“…”“หญ้าว่าจนกว่าจะคลอด อยากให้เฮียอยู่ห่าง ๆ หญ้าหน่อยจะได้ไหมคะ”“แต่เฮียอะ..อยากอยู่กับหญ้าตลอดเวลาเลยจริง ๆ นะ”“อะแห่ม! เดี๋ยวเรื่องนั้นยังไงค่อยกลับไปตกลงกันเนอะ แต่ตอนนี้เรามาทำประวัติฝากครรภ์กันก่อนดีกว่าน๊า”ถึงแม้คุณหมอจะพูดแบบนั้น แต่แก้มหมอกลับยิ้มไม่หุบเมื่อเห็นความมุ้งมิ้งของสองสามีภรรยานี้ ยิ่งทำให้หมอยิ้มแก้มแทบปริ กอหญ้าเองก็ลืมตัวว่ายังอยู่ที่โรงพยาบาล ทำ

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    กอหญ้าไม่ได้พูดเล่น แต่เธอรู้สึกว่าราชันย์นั้นมีกลิ่นตัวที่ผิดจากปกติ เป็นกลิ่นที่เตะจมูกแบบแปลกกว่าที่ผ่านมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ยังคงใช้แชมพูกลิ่นเดิม ครีมอาบน้ำกลิ่นเดิม และน้ำหอมก็ยังคงกลิ่นเดิม แต่สองสามวันมานี้เวลาเจอราชันย์กลับมีกลิ่นที่แปลกไป แต่เธอไม่กล้าพอที่จะบอกกับเขา กลัวว่าผู้เป็นสามีของตนจะน้อยใจแต่พอยิ่งเห็นเขา อาการเหม็นกลิ่นตัวเขาก็ยิ่งจุกในอกมากขึ้นจนบางครั้ง ก็อยากที่จะเดินหนีเขาให้พ้น ๆ ต่างกันกับราชันย์ที่มีความต้องการที่อยากจะคลอเคลียนัวเนียกับผู้เป็นภรรยาตลอดเวลา อยากอยู่ใกล้อยากเห็นหน้าตลอดเวลา อยากจะไปไหนมาไหนทำอะไรด้วย เขารู้สึกว่ากลิ่นกายของกอหญ้าหอมเป็นพิเศษ และเป็นสิ่งเดียวที่เขาไม่รู้สึกคลื่นไส้เวลาพบเจอและเพียงแค่เขาออดอ้อนเมียได้ไม่นานนัก ความมวนท้องก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ ยังไม่ทันที่จะได้เดินออกจากหน้าห้องน้ำ ราชันย์ก็หันหลังตรงดิ่งเจ้าไปกอดคอชักโครกสุดที่รักเช่นเดิม กอหญ้าเองถึงแม้จะเห็นความทรมานของราชันย์ก็เถอะ แต่พอเธอจะก้าวขาเข้าไปลูบหลังก็ต้องชะงัก เพราะเมื่อเห็นหน้าราชันย์เธอเองกลับรู้สึกคลื่นไส้มาเสียอย่างนั้น

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    พิเศษ ตอนที่ 3...“หม่ำ หม่ำ”เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยวัยหนึ่งขวบเศษ ที่กำลังนั่งเก้าอี้รอกินข้าวอย่างใจจดใจจ่อ โดยที่เก้าอี้ข้างกันนั้นยังมีเด็กชายพี่น้องฝาแฝดที่ทำหน้านิ่งมองหน้าอลิซที มองหน้าผู้เป็นพ่อที และเด็กน้อยก็รอเพียงไม่นานผู้เป็นแม่อย่างกอหญ้าก็เดินมาพร้อมกับอาหารสีสันสดใสน่ารับประทานนำมาวางไว้ที่เก้าอี้ ส่งผลให้เด็กน้อยอารมณ์ดีอย่างอลิซปรบมือดีใจยกใหญ่“หม่ำ หม่ำ”“โอเค ข้าวมาแล้วลูกสาวป๊าจะได้กินข้าวแล้ว”“อาร์เดนหิวข้าวมั้ยลูก”“…”ไม่มีเสียงตอบรับจากลูกชายของเธอมีเพียงตาตาที่ดุราวกับเสือร้ายที่จดจ้องมองไปที่จานข้าวอย่างไม่ละสายตา ดูท่าทางแล้วเขาจะได้ลูกชายที่ค่อนข้างเงียบมากมาคนหนึ่งแน่นอน กอหญ้าไม่ลีลาให้ลูกต้องรอนาน เธอส่งสัญญาณให้ราชันย์เริ่มป้อนข้าวลูกได้ ถึงแม้อาร์เดนจะมีท่าทีไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่ แต่พอเธอป้อนข้าวให้ก็ไม่มีท่าทีว่าจะไม่ทาน ผ่านไปเพียงไม่นานข้าวผัดสีสันสดใสก็หมดเกลี้ยงจานทั้งคู่ สร้างความพึงพอใจให้กับผู้เป็นแม่เป็นอย่างมาก“หม่ำ”และยังคงเป็นเช่นนี้ อาร์เดนจะส่งเสียงร้องขอก็ต่อเมื่อเห็นจานผลไม้เท่านั้น ครั้งนี้ก็เช่นกัน ลูกชายของเขาแลดูจะชอบผลไม

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 2 | เจ้าแฝดของป๊ามาเฟีย

    “ยังเลย”“ทำไมเธอดูตื่นเต้นขนาดนี้”“ทำอย่างกับนายไม่ตื่นเต้น”“ก็ไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่นะ”เพียงไม่นานประตูห้องคลอดก็ถูกเปิดออกโดยมีกลุ่มคุณหมอเดินออกมาสามสี่คน ทั้งคู่รีบวิ่งเข้าไปหาคุณหมอทันที“คุณหมอคะ คนไข้ที่เพิ่งเข้าไปเป็นยังไงบ้างคะ คลอดหรือยังคะ”“คุณแม่ยังไม่คลอดนะคะ ปากมดลูกยังไม่เปิด”“เธอเป็นยังไงบ้างคะ”“ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วค่ะ แต่เบื้องต้นอายุครรภ์ยังไม่ถึงกำหนด คลอดออกมาเด็ก ๆ อาจจะต้องเข้าตู้อบก่อนนะคะ”“ขอบคุณมากค่ะ”เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมงก็ไม่มีท่าทีว่าเธอจะคลอด ทั้งธันวาและเว่ยเอินเองก็สลับกันลุกนั่ง วนอยู่หน้าห้องคลอด และไม่มีท่าทีจะคลอดง่าย ๆ ยิ่งทำให้เว่ยอินและธันวารู้สึกกังวลเพิ่มขึ้น“ไอ้ธัน”“มาสักที”“กอหญ้าเป็นไงบ้าง นานแล้วนะยังไม่คลอดอีกหรอ”“ยังเลย”“คุณเป็นใครคะ”“อ่อ..คนนี้เว่ยเอินที่เคยเล่าให้ฟัง..ส่วนนี่ราชันย์”“สวัสดีครับ”ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้ทำความรู้จักกัน ก็มีกลุ่มคุณหมอสามสี่คนรีบวิ่งมาที่หน้าห้องคลอด ทำให้ราชันย์เองก็ตกใจไปด้วยเขาคว้าข้อมือของหมอผู้ชายคนหนึ่งเอาไว้“เกิดอะไรขึ้นครับ”“คุณแม่มีภาวะครรภ์เป็นพิษครับ หมอขอตัวก่อนนะคร

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 2 | เจ้าแฝดของป๊ามาเฟีย

    เขาอุ้มกอหญ้าและเดินช้าๆ ให้เข้าไปนั่งรอในรถ ทางด้านเว่ยเอินเองเธอก็รีบวิ่งมาหอบหิ้วข้าวของอย่างพะรุงพะรังเข้าไปยัดไว้ในรถเช่นเดียวกัน ก่อนที่เธอกระโดดขึ้นรถด้วยความเร็วแสง เคาะเบาะรถเบา ๆ ให้ธันวานั้นขับรถออกไปอย่างรวดเร็วปลายทางคือโรงพยาบาล ถึงแม้โรงพยาบาลจะอยู่ไม่ไกลมากนักแต่ช่วงเวลานี้ รถบนท้องถนนย่อมมีมากกว่าปกติเพราะเป็นช่วงเวลาทำงานพอดีนั่นจึงทำให้รถของเขาที่กำลังจะมุ่งหน้าสู่โรงพยาบาลนั้นเกิดการล่าช้าอย่างช่วยไม่ได้ ธันวาที่พยายามเหยียบคันเร่งรถอย่างเต็มที่เพื่อให้ไปถึงโรงพยาบาลอย่างเร็วที่สุด ก็ต้องฟันฝ่ากับอุปสรรคบนท้องถนน คนข้างๆ เขาเองก็ต้องฝ่าอุปสรรคความเจ็บปวดที่รู้สึกได้เลยว่ามดลูกกำลังบีบตัวลง และเวลาต่อมาก็ยิ่งทำให้เธอตกใจเข้าไปอีก เมื่อเธอรู้สึกว่าเบาะที่เธอนั่งนั้นตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำที่เธอเองก็ไม่รู้ว่ามาจากไหน จะบอกว่าเธอฉี่แตกก็ไม่น่าจะใช่ เธอไม่รู้สึกเลยว่ามันไหลออกมาตอนไหน เมื่อรู้ตัวอีกทีมันก็เปียกชุ่มไปหมดแล้ว"น้ำเปียกเบาะหมดแล้ว""ห๊ะ! เดี๋ยวนะอย่าเพิ่งคลอดนะ บนรถอันตราย""คุณธันวาขับเร็วกว่านี้ได้ไหม เห็นไหมพี่หญ้าหน้าซีดหมดแล้ว""ฉันก็กำลังรีบอยู่"ใ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status