LOGINShare
ตอนที่ 12.
Last Updated:
2025-04-24 14:26:42
Latest chapter
หน้าที่ของนางบำเรอ ตอนที่ 21. ตอนอวสาน
ตอนที่ 21. ตอนอวสานหล่อนมองเจ้าของคำพูดอ่อนโยนผ่านม่านน้ำตา ไม่น่าเชื่อเลยว่าผู้ชายคนนี้จะคือคนเดียวกันกับอัคเรศ“ก็... คิดถึงนิดหน่อยค่ะ”“ใจร้าย... ทำไมคิดถึงแค่หน่อยเดียวเองล่ะ ฉันอุตส่าห์คิดถึงเธอแทบตาย...”อัคเรศตัดพ้อ แต่ก็ยังไม่หยุดเอามือลูบไล้ซุกซนไปทั่วกายสาว จนหล่อนรู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งเนื้อทั้งตัว“อื้อ... คุณกลาง... อย่าค่ะ... อา...”เขารวบมือเล็กไปไว้เหนือศีรษะ ก่อนจะเอาปากบดคลึงลงมาหา“ฉันจะพิสูจน์ว่าเธอคิดถึงฉันนิดเดียวจริงหรือเปล่า...”“อา... อ๊า...”คนตัวโตสอดมือเข้าไปใต้เสื้อตัวสวย และล้วงเข้าไปบี้หัวนม“แต่เท่าที่สัมผัส... เธอคิดถึงฉันมากอยู่เหมือนกันนะ น้ำตาล... อืมมม...”เขาครางเบาๆ และก็จัดการดึงทึ้งเสื้อของหล่อนออกไปจากตัว“คิดถึงจัง...”เขาซบหน้าลงไปที่กลางหว่างอก ซุกไซ้ด้วยความลุ่มหลงหิวกระหาย บราเซียร์ตัวน้อยถูกดึงออกไปจากร่างสาว และก้อนเนื้อนุ่มก็ถูกขยำอย่างรุนแรง“อ๊า... อา... คุณกลาง... ซี๊ดดดด...”“อืมมม... ฉันคิดถึงนมใหญ่ๆ ของเธอที่สุด... พระเจ้า... หัวนมเธอสู้นิ้วฉันดีเหลือเกิน...”คนที่กำลังถูกความหื่นกระหายเข้าครอบงำแลบลิ้นออกมาเลียไปทั่วทั้งก้อนเนื
หน้าที่ของนางบำเรอ ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20. “นี่มันอะไรกัน...?” ภายในห้องนอนของอัคเรศเต็มไปด้วยลูกโป่งสีสวย และแน่นเอี้ยดไปด้วยดอกกุหลาบสีแดงทุกตารางนิ้วของห้องกว้าง แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็ยังไม่น่าตกใจเท่ากับข้อความที่อยู่ติดกับลูกโป่งสีหวาน อัคเรศในชุดลำลองสีขาวสะอาดตัดกับสีสันของดอกกุหลาบได้อย่างน่ามอง เขาก้าวเข้ามาหา ในขณะที่หล่อนขาตาย ยืนนิ่งหนีไปไหนไม่รอด มือเล็กถูกดึงไปกุมเอาไว้ ก่อนที่เขาจะยกขึ้นไปพรมจูบทีละนิว “คุณกลาง...”หล่อนกำลังจะถามว่านี่มันคืออะไรกัน เขากำลังทำอะไร แต่อัคเรศก็ไม่ยอมเปิดโอกาสให้ได้ถามเลย“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น... ฟังฉันอย่างเดียวก็พอน้ำตาล...”แล้วเขาก็ประกบปากลงมาหา บดคลึงอย่างอ่อนหวานและหิวกระหาย ลิ้นร้อนของเขาปลุกปั่นให้ไฟในกายลุกโชนได้อย่างง่ายดาย“อา...”หล่อนครางอย่างเสียดาย เมื่อเขาถอนปากออกไป และค่อยๆ หย่อนกายลงคุกเข่ากับพื้นห้อง“คุณ... คุณกลางจะทำอะไรคะ”หล่อนพยายามดึงเขาให้ลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้า แววตาของเขาเด็ดเดี่ยวและจริงจัง“ฉันร้ายกับเธอมาตลอด... ทั้งๆ ที่ความจริงแล้ว ฉันไม่ได้อยากทำให้เธอร้องไห้เลย...”นี่เขาก
หน้าที่ของนางบำเรอ ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19. “คงไม่ได้เกี่ยวกับแม่ตาลหรอกนะ” อมลวรรณดักคอลูกชาย “เกี่ยวครับ” อมลวรรณยกมือขึ้นทาบอก และยังไม่ทันได้ถามอะไรออกไป อัคเรศก็พูดขึ้นอีกครั้ง “ผมต้องการมีครอบครัวครับ” “พ่อกลางอยากมีครอบครัว? นี่แม่หูฝาดไปหรือเปล่าเนี้ย” อมลวรรณครางออกมาอย่างเหลือเชื่อ “ผมพูดจริงๆ ครับ ผมต้องการมีครอบครัว” เมื่อลูกชายย้ำชัดออกมาอีกครั้ง คราวนี้ผู้เป็นแม่จึงรู้ว่าเป็นเรื่องจริง “หนูผิงใช่ไหม” ศรีษะทุยได้รูปของอัคเรศส่ายไปมา “อ้าว ถ้าไม่ใช่หนูผิง แล้วใครล่ะ แม่ไม่เคยเห็นพ่อกลางคบหาใครเป็นตัวเป็นตนเสียที จะมีก็แค่หนูผิงนั่นแหละที่เคยพามาบ้าน” “น้ำตาลครับ” บรรยากาศรอบตัวเงียบกริบ ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากปากของทั้งคนพูดและคนฟัง จนกระทั่งอมลวรรณตั้งสติได้จึงถามซ้ำออกมา “แม่ตาล...? นี่พ่อกลางล้อแม่เล่นใช่ไหมเนี้ย” “ผมไม่ได้ล้อเล่นครับ ผมต้องการแต่งงานกับน้ำตาลทันทีที่เธอเรียนจบ” “โอ้... แม่ไม่อยากเชื่อเลย ทำไมถึงต้องเป็นแม่ตาลล่ะ ในเมื่อพ่อกลางสามารถเ
หน้าที่ของนางบำเรอ ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18. หล่อนผลักไส และก็ดิ้นรน แต่จูบร้อนแรงของอัคเรศทรงอานุภาพมากเหลือเกิน เพราะไม่ช้ากายสาวก็อ่อนระทวย และยอมเปิดปากให้ลิ้นร้อนๆ บุกรุกเข้ามา หนึ่งจูบกลายเป็นหลายสิบจูบ จนกระทั่งเขาถอนจุมพิตออกไป “ฉันไม่ได้รักผิง” เขากระซิบชิดปากอิ่มที่กำลังเห่อบวม “ขึ้นรถได้แล้ว ถ้าไม่อยากให้ฉันจูบปากเธอตรงนี้อีก” แล้วเขาก็ผลักหล่อนให้ขึ้นไปบนรถ ประตูรถถูกปิดตามมาแรงๆ อัคเรศเดินอ้อมรถขึ้นมานั่งหน้าพวงมาลัยรถ และมองหล่อน “เลิกหึงหวงฉันกับผิงได้แล้ว เพราะผิงก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งในสายตาของฉันเท่านั้น” “ตาล... ไม่ได้หึงค่ะ” “ไม่ต้องปฏิเสธ เพราะฉันชอบความหึงหวงของเธอ น้ำตาล” แล้วรถคันงามก็แล่นออกจากลานจอดรถหน้าหอพัก และเคลื่อนขึ้นไปบนถนนด้วยความเร็วจนน่ากลัว บรรยากาศในรถเงียบกริบ จนกระทั่งรถคันงามแล่นมาจอดที่หน้าร้านดอกไม้แห่งหนึ่ง อัคเรศหันมามองหล่อน และพูดขึ้น “รออยู่ในนี้ล่ะ เดี๋ยวฉันมา” คนตัวโตพูดจบก็ก้าวลงไปจากรถ และเดินหายเข้าไปในร้านดอกไม้ หล่อนนั
หน้าที่ของนางบำเรอ ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17. กระบอกตาของน้ำตาลร้อนจัด และก็พยายามที่จะไม่ร้องไห้ออกมาอีก “ตาลจะคุยกับแม่เองค่ะ” “ไม่ต้องคุยอะไรทั้งนั้นแหละ เก็บของ และตามฉันกลับไปเดี๋ยวนี้” “แต่ว่า...” “ไม่ต้องพูดมาก พาฉันขึ้นไปห้องเธอเลย ฉันจะช่วยเก็บของ” หล่อนไม่เคยสู้รบตบมือกับอัคเรศ แล้วชนะเลยสักครั้ง ครั้งนี้ก็เช่นกัน... หล่อนจำต้องพาคนใจร้ายมุ่งหน้าตรงไปยังห้องพักของตัวเองอย่างไม่มีทางเลือก “ห้องเล็กไปหน่อยนะ”เขาพูดขึ้น หลังจากก้าวเข้ามาในห้องพักของหล่อนแล้ว “ปิดประตูห้องด้วยสิ หรือเธอเป็นพวกชอบโชว์”อัคเรศหันมามองน้ำตาลก็พบว่าหล่อนยังคงยืนอยู่ชิดประตูทางออก และไม่ยอมปิดมันลง “เอ่อ... ตาล...” “กลัวอะไรฉัน... หรือคิดว่าฉันจะปล้ำเธอ” หน้านวลแดงระเรื่อขึ้นทันที แต่หล่อนก็ส่ายหน้าไปมา “ปะ... เปล่าหรอกค่ะ” “งั้นก็ปิดประตูสิ ฉันไม่ชอบให้คนไม่รู้จักมาจ้องมอง” เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังคงลังเล อัคเรศจึงเป็นคนเดินไปดึงประตูห้องให้ปิดลงด้วยตัวเอง พร้อมกับล็อกอย่างแน่น
หน้าที่ของนางบำเรอ ตอนที่ 16.
ตอนที่ 16. แม้จะพยายามทำเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับการที่นางบำเรออย่างน้ำตาลหายหน้าไป แต่เขาก็ทำได้เพียงแค่ไม่กี่วันเท่านั้น เขาพยายามที่จะไม่คิดถึงหล่อน แต่สามวันที่ผ่านไป มันไม่ต่างจากสามสิบปีเลยให้ตายสิ ในหัวของเขามีแต่เรื่องราวของน้ำตาล “ทำไมหมู่นี้ผมไม่เห็นลูกสาวของป้าสายมาช่วยทำงานเลยนะครับ”เขาเอ่ยขึ้นกับป้าสายซึ่งเป็นมารดาของน้ำตาล “อ้อ ตาลมันย้ายไปอยู่หอพักได้เกือบสามวันแล้วล่ะค่ะคุณกลาง” คำตอบของป้าสายทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกไม้แข็งๆ ฟาดลงมาบนกลางกบาล “อะไรนะครับ” “น้ำตาลมันย้ายไปอยู่หอพักใกล้มอหลายวันแล้วค่ะคุณกลาง” คราวนี้ชัดเจนเต็มสองหูเลยทีเดียว อัคเรศบอกไม่ได้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังรู้สึกอะไรมากกว่ากัน ระหว่างโกรธและตกใจ “แล้วทำไมป้าสายยอมให้ลูกสาวออกไปอยู่คนเดียวล่ะครับ ผู้หญิงอยู่ตามลำพังมันดีที่ไหน แล้วถ้าเกิดมีอันตรายอะไรขึ้น ป้าสายจะทำยังไงครับ”อัคเรศก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมจะต้องรู้สึกไม่พอใจรุนแรงแบบนี้ “เอ่อ... ป้าก็บอกตาลมันแล้วค่ะคุณกลาง แต่ตาลมันบอกว่าจะ
You may also like
เมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก31.5K viewsข่มรักเมียแต่ง
Kidsroom15.3K viewsบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.8K viewsเจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด122.6K viewsดอกบัวในเพลิงมาร
สุรารักษ์89 viewsความรักของคุณคณิณ
แพนด้าแทะไผ่ / นรินทร์ภัค176 viewsนายใหญ่เลี้ยงเด็ก (Mafia west valor)
Fortune_289282 viewsขย้ำรักเลขา NC-20
C158.4K views
