เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 ไม่น่าจะต้องเจอแบบนี้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-25 23:16:36ย้อนไปเมื่อ 1 เดือนก่อนที่ประเทศอังกฤษ
เดนิสาเลิกเรียนก็ตรงกลับมาที่บ้านทันที วันนี้มารดาของเธอบอกว่าจะกลับมาช้าหน่อยเพราะหลังจากเลิกงานแล้วจะไปงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนร่วมงาน
สุนิสามารดาของเดนิสาทำงานในบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งหนึ่งซึ่งเงินเดือนที่ได้ก็มากพอที่จะให้เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบายอีกทั้งยังแบ่งเงินบางส่วนส่งไปให้ทางบ้านที่เมืองไทยอีกด้วย ส่วนสามีใหม่ของเธอนั้นก็ทำงานในบริษัทเดียวกันแต่ตำแหน่งงานนั้นสูงกว่าสุนิสาอยู่มาก
เดนิสาค่อนข้างสนิทกับพ่อเลี้ยงมากเพราะอยู่ด้วยกันมาหลายปี เธอรักเขาเหมือนกับพ่อแท้ๆ
“กู๊ดอีฟนิ่งค่ะไมค์ หนูนึกว่าเย็นนี้คุณจะไปงานเลี้ยงกับแม่” เดนิสาทักทายพ่อเลี้ยงที่กำลังนั่งดื่มวิสกี้อยู่หน้าจอทีวี
“งานนี้มีแต่ผู้หญิง ฉันเลยคิดว่ากลับมานั่งดื่มที่บ้านน่าจะดีกว่า เดซี่ดื่มด้วยกันไหม”
“ขอบคุณค่ะ แต่หนูไม่ดื่มค่ะ คุณดื่มแต่เหล้าแบบนี้เดี๋ยวก็เมาเร็วหรอกค่ะ เอาอะไรมากินด้วยไหมเดี๋ยวหนูจะทำให้”
“ฉันอยากกินยำไข่ดาวเหมือนที่เธอทำให้กิน เธอทำได้ไหม”
“ได้ค่ะ คุณรอสักครู่นะคะเดี๋ยวหนูจะรีบทำให้ค่ะ”
เดนิสาเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องนอนจากนั้นก็เข้าครัวเพื่อนทำยำไข่ดาวให้กับพ่อเลี้ยง เธอใช้เวลาไม่นานก็ได้ยำไข่ดาวจานเล็กหนึ่งจานและอีกจานเป็นข้าวผัดไข่สำหรับตัวเอง
หญิงสาวยกมาวางให้กับพ่อเลี้ยงแล้วตัวเองก็นั่งกินข้าวผักขณะที่ตาก็จ้องข่าวสารในทีวีไปด้วย
“ฝีมือเธอใช้ได้เลยนะ”
“แต่ยังไม่อร่อยเท่าแม่ทำใช่ไหมล่ะคะ”
“ใช่สิ ก็แม่ของเธอน่ะทำอาหารอร่อยที่สุด ฉันถึงไม่ค่อยได้ออกไปกินข้าวนอกบ้านเลย แล้วเธอดูหุ่นฉันตอนนี้สิ” ไมเคิลพูดแล้วก็เอามือลูบพุงของตัวเองที่มันยื่นออกมามากขึ้นเรื่อยๆ เพราะฝีมือการทำอาหารของภรรยา
“คุณควรไปออกกำลังกายนะคะ หนูว่าปีนี่คุณอ้วนขึ้นกว่าปีก่อนเยอะเลย”
“ฉันก็คิดอย่างนั้นนะ แต่เธอก็กินเหมือนฉันแล้วทำไมเธอถึงไม่อ้วนขึ้นเลยล่ะ”
“ก็หนูออกกำลังกายนี่คะ หนูก็ชวนคุณออกไปวิ่งตอนเช้าคุณไม่ไปเอง”
“ฉันคิดว่าคงถึงเวลาแล้วที่ฉันจะต้องออกไปวิ่งกับเธอ เริ่มพรุ่งนี้เลยแล้วกันนะ เธอรอฉันด้วยก็แล้วกัน”
“ได้ค่ะ หนูกินอิ่มแล้วหนูขอตัวก่อนนะคะ”
เดนิสาเอาจานมาล้างจากนั้นก็เข้าห้องนอนและจัดการธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยก็คุยกับเพื่อนเพื่อรอเวลามารดาจะกลับบ้าน
เสียงเคาะประตูทำให้เดนิสารีบลุกจากที่นอนเพราะคิดว่ามารดาน่าจะกลับมาแล้ว เธออยากจะคุยกับมารดานิดหน่อยเรื่องการไปเที่ยวในวันหยุดยาวที่จะถึงในอีกไม่กี่วัน
“อ้าว...” หญิงสาวผิดหวังเล็กน้อยเมื่อเปิดประตูออกมาแล้วคนที่ยืนอยู่ไม่ใช่มารดาอย่างที่คิด
“นึกว่าแม่เหรอ”
“ค่ะ”
“ฉันโทรไปถามแล้วอีกชั่วโมงแม่เธอถึงจะกลับ”
“ขอบคุณที่มาบอกนะคะ” พูดจบเธอก็ทำท่าจะปิดประตูห้องแต่ไมเคิลก็เอามือจับขอบประตูไว้ก่อน
“มีอะไรคะ”
“ฉันเอาของขวัญวันเกิดมาให้น่ะ”
“คุณให้หนูแล้วนี่คะ”
“ฉันมีอีกอย่างที่จะให้น่ะ”
เดนิสาหยิบถุงกระดาษที่เขางส่งมาให้แล้วหยิบของด้านในขึ้นมาดูเมื่อเห็นว่ามันคือชุดชั้นในแสนเซ็กซี่เธอก็ส่งมันคืนให้เขา
“หนูขอไม่รับนะคะ มันไม่เหมาะกับหนูเลยค่ะ”
“เหมาะสิ ฉันว่าเวลาเธอใสชุดนั้นมันคงเซ็กซี่มาก ใส่ให้ฉันดุหน่อยสิ” เขาขยับเข้ามาใกล้เธอได้กลิ่นเหล้าออกมาจากลมหายใจ
“ไมค์ หนูว่าคุณคงเมาแล้ว กลับห้องคุณไปเถอะ เดี๋ยวหนูเดินไปส่งนะ”
“เมาที่ไหน เหล้าแค่นั้นมันก็แค่ทำให้เลือดสูบฉีด ฉันอยากเห็นว่าเธอใส่ชุดนี้แล้วจะเซ็กซี่มากแค่ไหน ใส่ให้ฉันดูหน่อยสิ”
“หนูจะรับชุดนี้ไว้ แค่คงใส่ให้คุณดูไม่ได้ มันน่าเกลียด”
“ตอนแรกฉันคิดว่าเธอใส่แล้วจะเซ็กซี่แต่ฉันว่าถ้าไม่ใส่อะไรเลยเธอคงจะเซ็กซี่มากกว่านะ”
“คุณจะทำอะไร”
“อย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลยฉันเห็นนะว่าเธอแต่งตัวยั่วฉัน”
“จะบ้ากันไปใหญ่แล้วนะ เมาก็กลับไปนอนเถอะ”
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้เมา”
“จะเมาหรือไม่คุณ็ควรออกไปจากห้องของหนู”
“ฉันจะออกไปก็ได้แต่ฉันต้องได้หนูเป็นเมียก่อน”
“ไมเคิลรู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา ฉันเป็นลูกคุณนะ”
“ก็แค่ลูกเลี้ยง”
เดนิสาเห็นแววตาและท่าทางของเขาแล้วก็รู้สึกกลัวจนตัวสั่นมือและเท้าของเธอเย็นเฉียบ ไมเคิลที่เธอเห็นในตอนนี้ต่างจากที่เธอรู้จักราวกับไม่ใช่คนเดียวกัน
“ไมเคิล อย่าเข้ามานะ”
หญิงสาวตะโกนใส่หน้าคนที่เดินย่างสามขุมเข้ามา เดนิสาไม่ทันระวังเธอเดินถอยจนชนกับขอบเตียงแล้วล้มลงไป
“ผิวเธอขาวมากเลยนะเดซี่ ขาวเหมือนดอกเดซี่เลย”
ไมเคิลลูบฝ่ามือหยาบกระด้างลงบนเรียวขาของหญิงสาวที่กำลังขยับหนี เธอยกขาขึ้นถีบแต่เขาก็กำข้อเท้าของเธอไว้ทั้งสองข้าง
เดนิสาถูกลากมาที่ปลายเตียง สองมือของเธอทั้งทุบทั้งตีไปบนร่างอ้วนหนาของพ่อเลี้ยงแต่อีกฝ่ายกลับทำเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น
“ปล่อยนะ ไมเคิลปล่อยฉัน ช่วยด้วย ช่วยด้วย” หญิงสาวพยายามร้องอยางสุดเสียงแต่เพราะไมเคิลเปิดทีวีไว้เสียงค่อนข้างดังคนด้านนอกจึงไม่มีใครได้ยินเสียงร้องของความช่วยเหลือของเธอ
“ฉันรอวันนี้มานานแล้วยังไงคืนนี้เธอก็ต้องเป็นเมียฉัน”
คำพูดของพ่อเลี้ยงวัย 50 ปีทำให้เดนิสาขนลุกซู่ เธอกลัวจนทำอะไรมาถูก ปากได้แต่ร้องตะโกนให้คนช่วย เธอพยายามจะถีบเขาให้ออกห่างแต่ไมเคิลก็เอาขาของตนเองทับไว้ เขาปลดเนกไทของตนออกแล้วมัดข้อมือทั้งสองข้างของเธอก่อนที่เขาเอามันไปผูกไว้กับเสาเตียงซึ่งเดนิสาเป็นคนอยากได้เตียงแบบที่มีเสาและนั่นเป็นอะไรที่พลาดมาก
เดนิสารู้ว่ายังไงก็คงไม่รอดเธอพยายามดึงสติของตนเองกลับมาอีกครั้ง
“ไมค์คะ ฉันว่าเรามาคุยกันก่อนไหม”
“ฉันรู้ว่าเธอพยายามจะถ่วงเวลาเพื่อให้แม่กลับมา”
“เปล่าฉันก็แค่คิดว่าถ้าคุณมัดฉันไว้แบบนี้ฉันจะสนุกกับคุณได้ไม่เต็มที่นะ ปล่อยฉันก่อนสิแล้วเราจะสนุกด้วยกัน”
“เธอคิดว่าฉันจะโง่ปล่อยเธอเหรอ”
ไมเคิลหัวเราะอย่างอารมณ์ดีคืนนี้เขาจะจัดการรวบหัวรวบหางลูกเลี้ยงแสนสวยที่เฝ้ามองมานานหลายปี
บทล่าสุด
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 37 ไม่ต้องกลัว (ตอนจบ)
เดนิสาตื่นเต้นที่ได้กลับมายังประเทศอังกฤษถึงแม้ว่าจะเคยอยู่ที่นี่มานานกว่า 15 ปี แต่การกลับมาครั้งนี้ก็อาจจะต่างจากทุกครั้งหญิงสาวมีติณณภพเดินจะเข้ามาในบ้านหลังเล็กที่ครั้งหนึ่งเดนิสาเคยกลัวและไม่คิดจะกลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย “มือเย็นเชียวกลัวเหรอเดซี่”“นิดหน่อยค่ะ” เดนิสาตอบพลางพยักหน้าเพราะตั้งแต่เกิดเรื่องเธอกับไมเคิลก็ยังไม่เคยเจอกันเลย ผ่านมาเกือบจะครึ่งปีแล้วแต่ความทรงจำก็ยังชัดเจน“อาหมอคะ หนูคิดว่าลืมทุกอย่างได้แล้วแต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย พอกลับมาสถานที่เดิมหนูก็ยังคิดถึงเรื่องเดิมอีก” เดนิสาพูดเสียงสั่น“เดซี่หนูไม่ต้องกลัวนะ อาอยู่กับหนูตลอดเราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ อาจะคุยกับแม่ของเดซี่จากนั้นเราจะรับกลับ”“หนูไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะอยู่บ้านหรือเปล่า”พอทั้งสองเดินผ่านประตูบ้านเข้าไปมารดาของหญิงสาวเห็นก็รีบเข้ามากอดลูกสาวด้วยความดีใจ“เดซี่”“แม่ชา หนูคิดถึงแม่ค่ะ” เดนิสาร้องไห้และกอดมารดาแน่นกว่าทั้งสองจะผละออกจากกันก็นานพอสมควร“หนูสบายดีไหม”“สบายดีค่ะ แม่ล่ะคะผอมไปหรือเปล่า”“ช่วงนี้แม่ออกกำลังกายทุกวันจ้ะลูก”“แม่คะหนูลืมแนะนำเลยค่ะคนนี้อาหมอติณณ์ค่ะ”“สวัสดีครับคุณน้า”“ส
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 36 มากไปตามอายุ nc
เดนิสาอยู่ร่วมงานปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำจนถึงเที่ยงคืนก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเมามาก เธอคิดว่าคงวดื่มต่ออีกไม่ไหวหญิงสาวจึงไลน์บอกให้ติณณภพมารับหน้าบ้านพัก“ดื่มไปเยอะเหรอเดซี่หน้าแดงหมดแล้ว”“ค่ะ แต่หนูยังไม่เมานะคะหนูยังเดินตรงและก็ยังจำได้ว่าอาหมอเป็นแฟนของหนู เดนิสาเดินเซจนชายหนุ่มต้องช่วยประคองกลับมาจนถึงบ้านพักของเขา“นั่งรอตรงนี้นะคนเก่งเดี๋ยวอาไปหาผ้าเย็นๆ มาเช็ดตัวให้”“ค่าอาหมอ” เดนิสารับคำขณะที่มองแผ่นหลังของชายหนุ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักติณณภพกับมาพร้อมด้วยผ้าขนหนูและกะละมังใบเล็กก่อนจะเช็ดไปตามซอกคอและลำตัวของเธออย่างแผ่วเบาหลังจากเช็ดตัวจนเสร็จเขาก็เอากะละมังไปเก็บในห้องครัวโดยมีเดนิสาเดินตามหลังมาด้วย เขาเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำดื่มส่งให้เธอ“ขอบคุณนะคะอาหมอ”“ดีขึ้นไหม ปวดหัวไหม”“ค่ะอาหมอ หนูไม่มามากขนาดนั้นหรอกค่ะก็แค่มึนๆ เองค่ะ”“งั้นไปนอนนะพรุ่งนี้จะได้มีแรงเที่ยว” “หนูยังไม่ง่วงเลย อาหมอง่วงหรือยังคะ”“อานอนมาทั้งวันแล้ว ไม่ง่วงเลยสักนิด” ติณณภพเดินเข้ามาจนชิดและกอดเธอไว้อย่างหลวมๆ สายตาที่เขาจ้องลงมานั้นทำให้เดนิสาขนลุกไปทั้งตัว เพราะในแววตาของคุณหมอ
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 35 ขอแค่อ้อมกอดอุ่นๆ
เมื่อวางสายจากคนรักแล้วเดนิสาก็ไปกระซิบบอกอรอินทร์ว่าติณณภพตามมาหาและเธอจะออกไปค้างกับเขาที่บ้านพักและจะรีบกลับมาในตอนเช้า“แล้วเดซี่ไม่ไปเที่ยวกับอาหมอเหรอ”“แต่เราอยากเที่ยวกับเพื่อนด้วยอาหมอก็ไม่ว่าอะไร คืนนี้อิ๊นซ์นอนคนเดียวได้แน่นะ”“คนเดียวที่ไหนล่ะยังมียายปลาอีกคนที่พักห้องเดียวกับเรา ถ้ายัยปลาถามเดซี่จะให้เราบอกไปตามตรงไหม แต่เราว่าไม่ต้องห่วงหรอกเพราะดูแล้วยายปลาน่าจะเมาจนไม่รู้เรื่องแล้ว”“ไหนว่าคืนนี้จะไม่กินเหล้ากัน”“ตอนแรกก็ตกลงกันแบบนั้นแหละ แต่ก็ไม่มีใครทนได้พวกนั้นล่ะกินเหล้าเก่งจะตาย”“แล้วอิ๊นซ์ล่ะ”“ไม่ต้องห่วงเลยเราโตมากับพี่ชายนะเรื่องกินเหล้าแค่นี้เราสบายมาก เดซี่รีบไปเถอะเดี๋ยวอาหมอจะรอนาน”“พรุ่งนี้เข้าเจอกันนะ”“อือ”เดนิสาเดินผ่านกลุ่มเพื่อนมายังหน้าบ้านซึ่งไม่มีใครสนใจใครเพราะทุกคนกำละสนุกกับกิจกรรมตรงหน้าเมื่อเดินออกมากก็เห็นติณณภพมายืนรออยู่แล้ว“คิดถึงอาหมอจังเลยค่ะ” เดนิสาเข้าไปกอดโดยไม่สนใจว่าจะมีใครเห็นเพราะตรงนั้นมืดมาก“อาก็คิดถึงเดซี่” ติณณภพดึงคนรักมากอดแล้วหอมไปยังไรผมด้วยความคิดถึง“ขับรถมาเหนื่อยไหมคะ”“ก็มีบ้าง”“อาหมอถึงกี่โมงคะ” หญิงสาวชวนค
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 34 ไม่อยากให้อยู่ห่าง
ก่อนสอบปลายภาคเดนิสาและติณณภพไม่ได้เจอกันเลย หญิงสาวขออ่านหนังสืออยู่ที่บ้านของตนเองขณะที่ติณณภพก็รับขึ้นเวรมาขึ้น เขารับทั้งเวรออกตรวจและเวรที่ปรึกษาซึ่งบางครั้งก็มีเคสคลอดด่วนที่เขาต้องไปทำคลอดในเวลากลางคืน ที่เขาทำแบบนี้เพื่อตนเองจะได้ไปเที่ยวกับเดนิสาอย่างสบายใจเพราะเพื่อนหมอก็จะมาออกตรวจแทนตนเองในช่วงนั้นด้วย แต่ก็มีอีกเหตุผลหนึ่งคือเขาไม่อยากอยู่ว่างเนื่องจากปกติแล้ววันเสาร์และวันอาทิตย์เดนิสาจะมาขลุกอยู่ที่บ้านของเขาตลอด แต่พอเธอไม่อยู่ติณณภพก็รู้สึกเหงาวันนี้เป็นการสอบวันสุดท้ายของเดนิสาหญิงสาวโทรศัพท์มาบอกติณณภพว่าตนเองสอบเสร็จแล้วและกำลังจะเดินทางไปเที่ยวหัวหินกับเพื่อนๆ“เดินทางปลอดภัยนะเดซี่”“ขอบคุณค่ะ เราเจอกันกันอีกทีเย็นวันอาทิตย์นะคะ”“อีกตั้งหลายวันเลยนะ”“สามวันเองค่ะ”“เฮ้อ ไม่อยากให้ไปเลย”“หนูชวนอาหมอแล้วอาหมอไม่มาเอง”“อาอยากให้หนูใช้ชีวิตกับเพื่อนให้เต็มที่สนุกให้เต็มที่ เพราะเราย้อนเวลากลับมาได้”“ค่ะ หนูจะใช้ชีวิตวัยรุ่นให้สนุกเต็มที่เลยค่ะ หนูจะขึ้นรถแล้วนะคะ อาหมอตั้งใจทำงานนะคะถ้าถึงแล้วหนูจะไลน์บอก”“ได้จ้ะ ดูแลตัวเองด้วยนะเดซี่ แล้วก็อย่าลืมทาครีมกันแดด
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 33 ผู้หญิงที่โชคดี
ระหว่างรอให้ถึงเวลาที่หนังจะฉายเดนิสากับติณณภพก็ไปทานอาหารกลางวันและดินเล่นเพื่อฆ่าเวลาขณะที่เดินผ่านร้านขายยาเดนิสาก็หยุดเดินและดึงแขนติณณภพไว้“มีอะไรหรือเปล่าเดซี่”“หนูจะซื้อยาแต้มสิวค่ะ”“หนูไม่มีสิวนี่เดซี่จะซื้อไปทำไม” เขามองหน้าเนียนใสของคนรักที่ไม่มีสิวเลยสักเม็ด“โมเดลฝากซื้อค่ะ”“อาหมอรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ”“เข้าไปด้วยกันก็ได้” ติณณภพเดินตามหญิงสาวเข้ามาในร้านขายยาที่อยู่ในห้างสรรพค้าเดนิสาได้ยาแต้มสิวแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมออกจากร้าน หญิงสาวเดินวนไปมาจนติณณภพสงสัย“เดซี่จะซื้อย่างอื่นเพิ่มใช่ไหม”“ใช่ค่ะ อาหมอออกไปก่อนได้ไหมคะ”“ของที่หนูจะซื้อเป็นความลับเหรอ”“เป็นความลับของเพื่อน”“อาไปรอข้างนอกก็ได้” ติณณภพคิดว่าเธอคงจะอึดอัดถ้าเขายืนอยู่ด้วย“อาหมอคะ” เดนิสารั้งแขนเขาไว้ขณะที่เขากำลังจะเดินออกไปนอกร้าน“มีอะไรครับเดซี่ หน้าดูไม่ดีเลยหรือว่ามไม่สบายหรือปวดท้องเมนยังไม่หาย” เขาถามคนรักด้วยความเป็นห่วง“เปล่าค่ะ หนูหายเป็นเมนตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่หนูมีของอยากซื้อแต่หนูไม่กล้าซื้อ”“จะซื้ออะไรเดี๋ยวอาซื้อให้”“อาหมอสัญญาก่อนว่าจะไม่บอกใคร” “อาสัญญา” “เพื่อ
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 32 เวลาของเรา
หลังจะขออนุญาตคุณยายราตรีแล้วติณณภพก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก ช่วงนี้เขาพยายามรีบเคลียร์งานและออกตรวจแทนเพื่อนๆ หมอให้มากที่สุดเพื่อจะได้เพิ่มวันหยุดของตัวเองให้มากขึ้น เขาวางแผนจะพาเดนิสาไปเจอกับมารดาของเธอที่อังกฤษ และอาจจะเที่ยวที่นั่นต่ออีกหลายวัน ก่อนจะกลับมาทำงานระหว่างนี้เดนิสาก็ขับรถไปเรียนเอง ทำให้ติณณภพไม่ค่อยเป็นห่วงมากเท่าไหร่ในทุกเย็นเขาเลิกงานที่โรงพยาบาลแล้วก็จะโทรหาหญิงสาวจากนั้นก็ไปออกตรวจที่คลินิกของเพื่อน จะกลับมาถึงบ้านอีกทีก็สองทุ่มครึ่ง จึงไม่ค่อยได้เจอเดนิสาเท่าไหร่แต่ทั้งสองก็ยังโทรศัพท์หากันทุกวันจนกระทั่งถึงวันเสาร์ซึ่งปกติแล้วเดนิสาจะต้องมาที่บ้านของชายหนุ่มหลังจากทานอาหารกลางวันแต่วันนี้หญิงสาวรีบมาตั้งแต่เช้าเพราะเธออยากจะเจอกับเขามาก“สวัสดีค่ะ อาหมอทำอะไรอยู่คะ”“อารดน้ำต้นไม้ใกล้จะเสร็จแล้วเข้ามาก่อนสิ” ติณณภพรีบไปเปิดประตูให้คนรัก“หนูไม่กวนอาหมอใช่ไหม”“ไม่เลย เดซี่มีอะไรหรือเปล่าวันนี้ถึงมาแต่เช้า”“หนูมีเรื่องจะคุยกับอาหมอนิดหน่อย”“เรื่องอะไรล่ะ ไปคุยกันในบ้านนะ” ติณรภพจับมือคนรักแล้วพากันเดินเข้ามายังห้องรับแขก“หนูลืมบอกอาหมอว่าหลังสอบเสร็จหนูจะไปเที
บางทีคุณอาจจะชอบ
ขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C30.1K viewsชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.2K viewsพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol15.7K viewsเสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก35.1K viewsดอกไม้และข้อความ
ไดโนที่ชอบอมยิ้ม74 viewsลายศิลา
คุณธิดา589 viewsเผลอรัก... ผู้ชายเจ้าเล่ห์
อาภาลดา489 viewsคลั่งรักหมอคิม
ทรายแมว125 views
