Share

บทที่ 13

last update Last Updated: 2025-01-18 11:03:59

เพราะยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น การจะข่มตาให้หลับจึงเป็นเรื่องยาก เบญจาตาค้างกระทั่งถึงเช้าของอีกวัน จังหวะที่กำลังจะเปิดประตูออกไปจากห้องเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ซึ่งสายที่โทรมานั้นเป็นสายที่เธอรอทั้งคืนก็ว่าได้

“ขอโทษที่ผมไม่ได้รับสายคุณ” อังกูรรีบขอโทษแต่ไม่ได้บอกเหตุผลว่าเพราะอะไรเขาถึงรับสายเบญจาไม่ได้ ทั้งๆ ที่เห็นว่าเธอโทรหาแต่กลับเลือกที่จะทำอะไรๆ ตรงหน้าให้เสร็จลุล่วงเพราะมันจวนเจียนใกล้จะระเบิดเต็มทีแล้วนั่นเอง หลังจากนั้นเขาก็ลืมเธอไปเสียสนิท

“ไม่เป็นไรค่ะ พอดีว่าเมื่อวานเกิดเรื่องนิดหน่อย ฉันเลยโทรหา” เพราะไม่อยากให้ชายหนุ่มเป็นกังวลใจเบญจาจึงบ่ายเบี่ยงที่จะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน

“ผู้ชายคนนั้นทำอะไรคุณหรือเปล่า” เพราะอคติทำให้อังกูรมองคู่หมั้นของเบญจาในแง่ร้าย

“เปล่าค่ะ ไม่ใช่แบบนั้น”

“แต่เสียงคุณไม่โอเคเลย”

“เหรอคะ แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ”

“คุณได้คุยเรื่องขอถอนหมั้นแล้วใช่ไหม” ถ้าเลือกได้อังกูรอยากให้เบญจากลับมาวันนี้ด้วยซ้ำไป

“คุยแล้วค่ะ”

“เขาจะถอนหมั้นให้เร็วๆ นี้หรือเปล่า” น้ำเสียงของอังกูรเต็มไปด้วยความหวัง

“ค่ะ แต่ทุกอย่างยังไม่เรียบร้อยเพราะแบบนั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 14

    “ค่ะ” เบญจาเอ่ยรับอย่างเกรงใจ เธอเป็นแขกที่จู่ๆ ก็บุ่มบ่ามมาถึงที่นี่แถมยังไปก่อเรื่องให้เดวิสต้องไปช่วยอีก แต่ทั้งเขาและแม่กลับดีต่อเธอจนยิ่งรู้สึกเกรงใจและไม่กล้าทำอะไรให้เสียน้ำใจเบญจาเดินออกจากห้องครัวเป้าหมายคือจะออกไปเดินเล่นรอเวลามื้อเช้า เมื่อวานเธอยังสำรวจฟาร์มไม่ครบทุกซอกทุกมุมแถยยังเดินหลงอีกด้วย วันนี้จึงตั้งใจจะไม่ไปไกลเพราะกลัวเหตุการณ์ซ้ำรอย ก่อนจะสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของเดวิสดังขึ้นจากด้านหลัง“ขอโทษที่ทำให้ตกใจ”“ค่ะ”“ลงมาทำอะไรตรงนี้”“คุณป้าให้ฉันออกมาเดินเล่นแล้วค่อยกลับไปกินมื้อเช้านะคะ” คำพูดของเบญจาทำให้เดวิสยิ้มกริ่ม ต่อให้เขาเป็นเชฟแต่เวลามารดาทำอาหารท่านก็ไม่ค่อยชอบให้เขาหรือใครเข้าไปช่วยเท่าไหร่ครัวในบ้านเป็นของท่านที่แม้แต่อุปกรณ์ก็ต้องวางไว้จุดเดิมห้ามย้าย โดยเขาเองก็มีครัวส่วนตัวที่แยกออกไปเพื่อรังสรรค์อาหารให้แขกในฟาร์ม ซึ่งในนั้นก็คือพื้นที่ส่วนตัวของเขาที่หากไม่ได้รับอนุญาตก็จะไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งเช่นกัน “งั้นช่วยตัดมะเขือเทศให้ผมหน่อย นี่ครับอุปกรณ์” เอ่ยจบเดวิสก็ยื่นตะกร้าให้เบญจาซึ่งเธอก็รับมันไปถือไว้อย่างงุนงง“ฉันต้องเก็บลูกสีอะไร” เพราะไ

    Last Updated : 2025-01-18
  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 15

    ทั้งคู่อยู่ในโรงนาพร้อมกับคนงานหญิงท้องถิ่นอีกหนึ่งคน กระทั่งใกล้ได้เวลาอาหารเช้าจึงหยุดมือแล้วเดินกลับเข้าบ้านไปพร้อมกันซึ่งขณะนั้นโรซี่เตรียมมื้อเช้าไว้รอเสร็จเรียบร้อยแล้ว มีอาหารไทยง่ายๆ เพื่อให้แขกอย่างเบญจาได้กินอีกด้วย“วันนี้แม่ทำอาหารไทยด้วยเหรอครับ”“ใช่ แต่ไม่รู้ว่ารสชาติมันจะถูกปากไหมนะ” โรซี่ออกตัวแต่เดวิสรู้ว่ารสมือของมารดานั้นไม่เป็นรองใคร เขารู้ว่าแม่ชื่นชอบการทำอาหารมากและท่านก็เรียนรู้ทุกอย่างผ่านคลิปยูทูป บางวันเขาก็ได้กินอาหารจีนอร่อยๆ อีกอาทิตย์ก็อาจเป็นอาหารอิตาเลียนหรือเวียดนาม “แม่นั่งเถอะ ผมตักข้าวให้” เดวิสเอ่ยบอกก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ให้มารดาจากนั้นก็ตักข้าวใส่จานให้โดยไม่ลืมตักให้เบญจาเช่นกัน “ขอบคุณ” เบญจาเอ่ยขอบคุณชายหนุ่ม เมนูอาหารที่เห็นทำให้น้ำย่อยของเธอทำงานทันที โชคดีหน่อยที่มันไม่ส่งเสียงดังจนทำให้เธออายทั้งสามคนนั่งกินมื้อเช้าด้วยกันแม้เบญจาจะมีอาการประหม่าบ้างแต่ก็แค่ช่วงแรกเท่านั้น เมื่ออิ่มเธอก็อาสาขอล้างจาน จากนั้นก็มานั่งตรงโซฟาเพื่อให้โรซี่ทำแผลให้ แม้ขนาดแผลจะยาวแต่ไม่ได้ลึก ทายาอีกวันสองวันก็คงดีขึ้น เบญจายกมือไหว้ขอบคุณโรซี่ซึ่งเธอก็ส่งยิ

    Last Updated : 2025-01-18
  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 16

    “คุณเอามันไปวางไว้ตรงไหน”“บนฟาง” นั่นคือจุดที่น่าจะดีที่สุดแต่โอกาสน้อยมากที่ลูกหนูตัวนั้นจะรอดชีวิต “มันจะตายไหม”“ถ้าแม่มันไม่มารับก็คงตาย”“ขอให้แม่หนูมารับลูกไปด้วยเถอะ” แม้จะกลัวแต่เบญจาก็ไม่ต้องการให้ลูกหนูตัวนั้นตาย เพราะเธอรื้อกองฟางทำให้มันหล่นตุ๊บลงมาอยู่ในมือ นอกจากเธอแล้วทั้งมันและแม่ก็คงตกใจมากเหมือนกัน“ฟางพอแล้ว เรากลับกันเถอะ” “ค่ะ” เบญจาเอ่ยรับแล้วเดินตรงมายังรถที่ตอนนี้ท้ายกระบะเต็มไปด้วยฟาง เมื่อมาถึงบ้านเธอก็ถูกไล่ให้ขึ้นไปอาบน้ำเพราะถ้าปล่อยไว้จะคันเอาได้ เสื้อผ้าก็ชุดใหม่โดยโรซี่เป็นคนจัดแจงมาให้ ส่วนเดวิสยังคงง่วนกับงานในมือเพราะวันหยุดยาวที่จะมาถึงลูกค้าจะมาเป็นกรุ๊ปใหญ่เขาจึงต้องเตรียมทุกอย่างให้พร้อม แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็กลับเข้าบ้านก่อนมื้อเย็น เสียงโทรศัพท์มือถือของเบญจาดังขึ้นก่อนเวลาเริ่มทานอาหารเย็นพอสมควร หญิงสาวจึงปลีกตัวไปรับสายซึ่งเป็นสายจากอังกูรที่โทรมาถามไถ่รวมถึงบอกรักบอกคิดถึงเธออย่างเคย พอวางสายจากเขาเบญจาก็โทรไปหาคุณปู่ถามสารทุกข์สุขดิบกันไปมาแล้วค่อยบอกว่าเธอต้องอยู่ที่นี่สักระยะ แต่ก็เลือกที่จะไม่เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ท่านฟ

    Last Updated : 2025-01-18
  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 17

    วันรุ่งขึ้นเดวิสพาเบญจาไปทำเอกสารในตัวเมือง จากนั้นก็พาเธอไปเก็บของใช้ส่วนตัวที่โรงแรมรวมถึงแจ้งเช็กเอาท์ แวะหาอะไรกินจากนั้นก็กลับเข้าฟาร์ม แต่ทางกลับจู่ๆ เบญจาก็มองเห็นป้ายที่เขียนว่าสวนลำไย“ลำไย” เธอพึมพำออกมาเบาๆ ทว่าเดวิสกลับได้ยิน“แถวนี้มีสวนลำไย เจ้าของเป็นคนจีน สนใจไปเก็บไหม”“ไปได้หรือคะ”“ได้ ผมกับแม่มักจะไปที่สวนลำไยทุกปีอยู่แล้ว แต่ปีนี้พาคุณไปก่อนคงไม่เป็นไร”“ค่ะ” เบญจาเอ่ยรับพร้อมส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม อันที่จริงถ้าเดวิสไม่สะดวกพาไปเธอก็เข้าใจแต่พอรู้ว่าเขาสะดวกจู่ๆ ก็รู้สึกตื่นเต้น ทั้งๆ ที่จะได้ไปสวนลำไย อยากรู้ว่ารสชาติของมันจะหวานหอมเหมือนที่ไทยไหม แม้เบญจาได้คอนเทนท์แต่สถานการณ์ในตอนนี้เธอไม่สะดวกถ่ายอะไรทั้งนั้นรอยยิ้มของเบญจาทำให้เดวิสหวั่นไหว เขาเฝ้ามองคู่หมั้นมาหลายปีแต่ก็เลือกที่จะไม่เร่งรัดเรื่องแต่งงาน เพราะไม่อยากให้เธอเกลียดทั้งๆ ที่ไม่เคยเห็นหน้าหรือได้รู้จัก ทว่าสุดท้ายการแต่งงานก็ถูกผู้ใหญ่เร่งจนเบญจาต้องบินมาหาเขาถึงที่นี่เพื่อขอถอนหมั้น เธอมีคำตอบอันแน่วแน่ซึ่งแตกต่างกับเขาเดวิสขับรถมาเรื่อยๆ กระทั่งถึงทางเข้าสวนลำไย ทันทีที่เลี้ยวเข้าไปเบญจาก็มองเห็น

    Last Updated : 2025-01-18
  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 18

    แม้จะต้องปรับตัวกับการใช้ชีวิตอยู่ที่ฟาร์มของเดวิสแต่ทุกอย่างก็ค่อยๆ เข้าที่เข้าทาง รักทางไกลของเธอกับอังกูรก็คงราบรื่นแม้ชายหนุ่มจะระแวงเพราะเขามักจะถามทุกครั้งที่คุยโทรศัพท์ว่าเธอจะกลับเมืองไทยเมื่อไหร่ หรือคุยกันอยู่ดีๆ เขาก็ชวนทะเลาะด้วยเรื่องไร้สาระหาว่าเธอไม่รักเขาแล้วบ้าง เลยเถิดหนักถึงขั้นคิดว่าเธอกำลังนอกใจเขา เบญจาไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เพราะอยากให้อังกูรเชื่อใจไม่ใช่ระแวงไปเสียทุกเรื่อง แต่เพราะความรู้สึกดีๆ ที่มีให้เขายังคงมากจึงพยายามปัดเรื่องกวนใจทุกอย่างทิ้ง แต่ก็อยากได้คนรับฟังสักคน “นี่ แกน่ะเคยทะเลาะกับแฟนไหม” ประโยคคำถามดังขึ้นจากเบญจา แต่พอไม่ได้รับคำตอบก็หันไปมองเจ้าไก่ซิลค์กี้สีส้มที่จู่ๆ มันก็มาหากินอยู่ข้างๆ เธอ บรรดาสัตว์ของที่นี่ค่อนข้างคุ้นชินกับคนโดยเฉพาะเจ้าไก่“ว่าไง ถามแล้วทำไมไม่ตอบ” อารมณ์คนกำลังเซ็งเริ่มมาก่อนจะถอนหายใจออกมาหนักๆ เธออยู่ที่นี่ก็เพราะต้องการถอนหมั้นกับเดวิสแล้วจะไปตอบตกลงคำขอแต่งงานกับอังกูร แต่ทำไมตอนนี้เธอถึงไม่มั่นใจว่าจะทำอย่างหลัง “ฉันนะ มีแฟนอยู่คนหนึ่ง เรารักกันมากและเขาก็ขอฉันแต่งงานแล้วด้วย แต่ฉันกลับตอบตกลงไม่ได้ เพราะอะไรน

    Last Updated : 2025-01-18
  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 19

    “ผมไว้ใจคุณหลิว แต่คนที่ผมไม่ไว้ใจคือทางนั้นต่างหาก”“เรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกค่ะ ฉันรู้จักหลิวดีว่าไม่มีทางวอกแวกหรือชอบพอผู้ชายคนไหนได้ เพราะไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหนในใจของหลิวก็มีแต่คุณคนเดียวเท่านั้น” แม้จะอยากพูดอีกอย่างทว่าแสงจันทร์กลับทำตรงข้าม เธอยังต้องสวมบทเป็นเพื่อนที่ดีเพื่อปูทาง ก่อนจะย้ำเตือนให้อังกูรมั่นใจในตัวเบญจารวมถึงมั่นใจความรักของพวกเขา “ขอบคุณครับ ขอบคุณที่ช่วยดึงสติผม”“ด้วยความยินดีค่ะ”“ดื่มครับ ผมเป็นเจ้ามือเอง”“ขอบคุณค่ะ” แอร์โฮสเตสสาวสวยส่งยิ้มให้คนรักของเพื่อนสนิท เมื่อได้คุยพร้อมจิบเหล้าฟังเพลงไปด้วยแบบนี้ ทั้งคู่ก็เริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น พูดคุยและหัวเราะในเรื่องราวที่นำมาเล่าสู่ให้อีกฝ่ายได้ฟังแรกๆ ก็ล้วนเป็นเรื่องของเบญจาทว่าหลังๆ กลับไม่มีวันแรกพวกเขาใช้เวลาด้วยกันนานหลายชั่วโมง ก่อนที่แสงจันทร์จะเปลี่ยนความบังเอิญเป็นตั้งใจ เพราะทุกครั้งที่เธอมีเวลาว่างก็มักจะนัดแนะให้อังกูรออกมาพบโดยใช้เรื่องเบญจามาเป็นข้ออ้างเสมอๆ จากที่ตั้งใจจะให้ชายหนุ่มเป็นพ่อสื่อแนะนำเพื่อนที่ยังโสดให้ สุดท้าย แสงจันทร์ก็เปลี่ยนใจเพราะในความคิดเธอไม่มีใครดีเท่า

    Last Updated : 2025-01-18
  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 20

    ต่อให้ฐานะครอบครัวจะสู้เบญจาไม่ได้แต่ในเรื่องความสวยแสงจันทร์มั่นใจว่าเธอนั้นกินขาด เพราะเธอเป็นถึงแอร์โฮสเตสของสายการบินชื่อดังแถมยังเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับทางสายการบินถึงสองปีซ้อน งานโฆษณาก็พอจะมีบ้างและในอนาคตอันใกล้เธอก็จะสร้างแบรนด์เครื่องสำอางเป็นของตัวเอง“วันนี้คุณสวย” ทันทีที่เจอหน้ากันคำชมก็ดังมาจากอังกูรทันที“ขอบคุณค่ะ แต่อย่าชมกันแบบนี้ต่อหน้าหลิวนะคะ ฉันไม่อยากให้เพื่อนเข้าใจผิด”“ครับ” อังกูรยิ้มกริ่มออกมา เรื่องงานชายหนุ่มจัดการได้อย่างดีแต่เรื่องหัวใจกลับยังไม่ลุล่วง เพราะจนถึงตอนนี้เบญจาก็ยังไม่กลับ ยิ่งเธอกลับมาเร็วเท่าไหร่นั่นหมายความว่าการหมั้นหมายของเธอกับเดวิสได้ยุติลงแล้ว แต่นี่…แสงจันทร์อาศัยประโยชน์จากความระแวงของอังกูร เธอก้าวเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเขาในฐานะเพื่อนสนิทของเบญจาและค่อยๆ เปลี่ยนสถานะตัวเอง บางครั้งก็ยุยงสนับสนุนความคิดแง่ลบเพื่อทำให้ความมั่นคงของเขาสั่นคลอน ยิ่งอังกูรดื่มหนักขึ้นแบบนี้ด้วยแล้ว อะไรๆ ก็ดูเข้าทางแสงจันทร์ไปเสียหมด

    Last Updated : 2025-01-18
  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 21

    “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับเองดีกว่า อีกอย่างฉันอยากอยู่คนเดียวด้วย หลังจากนี้เราอย่าเจอกันอีกเลยนะคะ” แสงจันทร์เอ่ยบอกเสียงสั่นเครือก่อนจะก้าวลงจากเตียงพร้อมกับคว้าเสื้อเชิ้ตของอังกูรขึ้นมาสวมปกปิดร่างกายเปลือยเปล่ามือข้างหนึ่งกุมสาบเสื้อเชิ้ตไว้ส่วนอีกข้างค่อยๆ รวบเสื้อผ้าของเธอที่เวลานี้ยังกองอยู่บนพื้นขึ้นมาถือไว้ จากนั้นก็เดินเข้าห้องน้ำทันทีที่ประตูห้องน้ำปิดลงเธอก็ยิ้มออกมา ยิ้มทั้งๆ ที่น้ำตากำลังไหลอาบแก้ม การเล่นละครฉากสำคัญของเธอถือว่าสอบผ่านไม่มีที่ติส่วนอังกูรกลับยังคงนั่งนิ่ง สมองตื้อจนคิดหาทางแก้ปัญหาที่กำลังเกิดขึ้นไม่ตก นั่นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่จะแก้ไขกันได้ง่ายๆ และก่อนที่เขาจะคิดหาทางออกได้ประตูห้องน้ำก็เปิดออก สีหน้าของแสงจันทร์เวลานี้ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิด แม้จะขอไปส่งแต่เธอก็ยังคงยืนกรานจะกลับด้วยตัวเองเพราะแสงจันทร์เป็นคนคุมเกมเธอจึงวางหมากให้อังกูรเดินตาม เธอไม่โวยวายไม่เรียกร้องขอให้เขารับผิดชอบ ยิ่งเธอเฉยอังกูรก็ยิ่งร้อนรนถึงขนาดไม่เป็นอันทำงานและไม่ได้โทรศัพท์หาเบญจาอย่างทุกวัน จู่ๆ เขาก็หายไปบวกกับเบ

    Last Updated : 2025-01-18

Latest chapter

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 35 -จบ

    เบญจาและนพพลอยู่ที่ฟาร์มเกือบสองอาทิตย์กระทั่งได้เวลากลับเมืองไทย การมาพบเดวิสของเบญจาครั้งนี้ความรู้สึกช่างต่างจากครั้งแรก เธอมาหาเขาด้วยความคิดถึงไม่ได้มาหาด้วยความชังหน้าและอยากถอนหมั้น เวลานี้นอกจากไม่ถอนหมั้นแล้วเธอกับเขายังวางแผนเรื่องแต่งงานอีกด้วยค่ำคืนก่อนวันเดินทางกลับเมืองไทย เบญจานอนอยู่ในอ้อมกอดของเดวิส ทั้งคู่ออกมานั่งดื่มไวน์และมองดาวด้วยกันบนกองฟาง กระทั่งเห็นว่าดึกมากแล้วรวมถึงพรุ่งนี้เธอต้องเดินทางไกลจึงเอ่ยชวนกลับ ซึ่งเบญจาก็ทำตามที่เขาบอกทั้งๆ ที่มีบางอย่างในใจแย้“หลิวคงนอนไม่หลับ”“ผมก็ด้วย” เสียงทุ้มที่ฟังดูจะแหบพร่าของเดวิสเอ่ยบอก เบญจาเม้มริมฝีปากตัวเองแน่นอย่างขบคิด เธอยังไม่อยากกลับไปนอนจริงๆแต่ถึงอย่างนั้น เบญจาก็เดินตามเดวิสมาเงียบๆ กระทั่งถึงหน้าประตูห้องจากนั้นทั้งคู่ก็เอ่ยราตรีสวัสดิ์กันและกัน เดวิสส่งยิ้มให้คนรักแล้วเดินกลับไปที่ห้องนอนตัวเองโดยที่เบญจาเองก็มองตามเขาตลอด ทว่าจังหวะที่จะเอื้อมมือไปเปิดประตูเขาก็เปลี่ยนใจแล้วเดินย้อนกลับไปที่ห้องของเบญจา เม

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่่ 34

    อังกูรต้องเดินทางไปเวียดนามเร็วกว่ากำหนดเพราะที่นั่นมีปัญหารอให้ชายหนุ่มต้องสะสาง โดยปัญหาทั้งหมดช้องมาศเป็นคนสร้างขึ้นทั้งสิ้น นั่นก็เพื่อให้ดึงให้ลูกชายออกห่างจากแสงจันทร์เร็วที่สุด พอไปถึงอังกูรก็จะยุ่งจนหัวหมุนจะไม่มีเวลาติดต่อกับแสงจันทร์แน่นอนซึ่งแผนของช้องมาศก็กำลังไปได้สวยทีเดียว ความรักของอังกูลและแสงจันทร์กำลังส่อแววล่มเพราะระยะทางที่ไกลกัน เวลาไม่ตรงกัน รวมถึงผู้ใหญ่ไม่ปลื้มแถมคอยสร้างเรื่องบั่นทอนความสัมพันธ์ของทั้งคู่อยู่เรื่อยๆ ส่วนแสงจันทร์ก็แพ้ท้องอย่างหนักแพ้จนหงุดหงิดไปเสียทุกอย่างสำหรับช้องมาศแล้วในเมื่อไม่ชอบว่าที่สะใภ้อย่างแสงจันทร์ก็พร้อมกำจัด ขณะนั้นก็เสาะแสวงหาว่าที่ลูกสะใภ้คนใหม่ ผู้หญิงที่คู่ควรกับอังกูรทุกระเบียบนิ้ว ผู้หญิงที่โปรไฟล์ดี ครอบครัวดี ฐานะดี การศึกษาดี ทุกอย่างเพอร์เฟค ผู้หญิงแบบนั้นต่างหากถึงจะคู่ควรกับลูกชายของเธอ ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าหวังมาแค่เกาะสูบเลือดสูบเนื้อโดยไม่รู้ว่าระหว่างนั้นอายุครรภ์ของแสงจันทร์ก็ค่อยๆ มากขึ้น เธอแบกหน้าไปฝากครรภ์ไม่ใช่เพราะรักหรือเป็นห่วงลูกในท้องแต่เพราะผลประโยชน์บางอย่างในใจมากก

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 33

    “ยังครับ”“เอ้า! ลูกคนนี้นี่” โรซี่ส่ายหน้าให้ลูกชายที่ใจเย็นเป็นน้ำแข็ง ได้แต่ภาวนาขอให้ความรักของเดวิสและเบญจาสวยงามเหมือนแสงแดดยามเช้า ทั้งคู่รับรู้เรื่องการหมั้นหมายอย่างกะทันหันอาจต้องการเวลาเพื่อศึกษาอีกฝ่าย หากมั่นใจมากพอความรักก็คงงอกงามส่วนอีกคู่ก็พยายามเปิดตัวสุดฤทธิ์ แม้จะพึ่งคบหากันได้แค่ไม่กี่เดือนแต่แสงจันทร์ก็ออกหน้าออกตา รบเร้าอังกูรให้พาเธอไปพบครอบครัวและก็ทำได้สำเร็จ เพราะชายหนุ่มรับปากกว่าพรุ่งนี้จะพาไป นั่นทำให้แสงจันทร์ชวนคนรักออกไปฉลองล่วงหน้า“คุณแม่” อังกูรอุทานออกมานั่นเพราะไม่คิดว่าจะบังเอิญพบมารดาที่ร้านอาหาร“มากินข้าวเหรอหนึ่ง”“ครับ”“แล้วนั่นมากับใคร หน้าไม่คุ้นไม่ใช่หนูหลิวนี่” ช้องมาศมองผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ลูกชายตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แม้จะไม่พอใจแต่แสงจันทร์ก็ยังคงยิ้มแย้มก่อนจะยกมือไหว้ทักทายพร้อมแนะนำตัว“สวัสดีค่ะคุณแม่ หนูชื่อแสงจันทร์ค่ะ”“ใครถามหล่อน” น้ำเสียงและประโยคดุดันของ  

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 32

    “อ้อ…เชิญเข้าบ้านก่อนค่ะ” เบญจาผายมือเชื้อเชิญให้ชายหนุ่มเข้าบ้าน แม้ไม่ทันตั้งตัวที่จู่ๆ เดวิสก็มาหาถึงที่บ้านเช่นนี้แต่เบญจาก็เก็บอาการได้เป็นอย่างดี“คุณสบายดีหรือเปล่า”“สบายขึ้นค่ะ ขอโทษที่ไม่ได้คุยด้วยหลายวัน พอดีฉันยุ่งๆ กับงาน” ตอนนี้เบญจาทำใจเรื่องอังกูรและ แสงจันทร์ได้มากแล้ว เรื่องงานแม้จะมีปัญหาแต่ก็ผ่านมันไปได้ส่วนเรื่องเขาเธอยอมรับว่ายังไม่รู้วิธีรับมือ เพราะแบบนั้นจึงเลี่ยงที่จะพูดคุยหรือเจอหน้าแม้จะมั่นใจว่าไม่ได้คิดอะไรกับเดวิส แต่มื่อรู้ว่าอีกฝ่ายคิดยังไงก็อดที่จะสับสนไม่ได้ พอสับสนสมองก็หวนกลับไปคิดถึงเรื่องที่เขาบอกรักลามไปจนถึงจูบแรก ก่อนจะปัดตกความคิดเหล่านั้นแล้วบอกตัวเองซ้ำๆ ว่าเธอยังไม่พร้อมจะรักใครในตอนนี้ ความรักของเธอมันห่วยมันแย่ เธอไม่ต้องการเจอเหตุการณ์เลวร้ายอย่างที่อังกูรและ แสงจันทร์ทำไว้อีก“ผมจะมาบอกว่าพรุ่งนี้ต้องกลับแล้ว” ประโยคที่ได้ยินทำเอาเบญจาอึ้งไปอีกหน ทั้งๆ ที่ไม่พ

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 31

    “คำว่าเพื่อนของเรามันคืออะไร”“นี่ๆ ฟังแล้วก็ช่วยตาสว่างได้แล้วนะจ๊ะ เมื่อก่อนฉันคิดกับเธอแบบเพื่อนจริงๆ เป็นห่วงเป็นใยเพื่อนที่แสนดีของเธอไง แต่พอเธอมีแฟนฉันก็อิจฉาจนอยากได้”“บ้า ตรรกะวิบัติ ว่างๆ ก็ช่วยไปเช็กประสาทหน่อยนะ ฉันสงสารคนที่อยู่รอบๆ ตัวเธอ” พูดจบเบญจาก็สะบัดหน้าใส่แสงจันทร์ ไม่เท่านั้นยังปิดประตูรั้วใส่ดังปังก่อนจะเดินเข้าบ้านอย่างไม่สนใจส่วนแสงจันทร์ยืนกัดฟันกรอดๆ ของพวกนี้เธอไม่ต้องกลับมาเอาก็ยังได้แต่ที่ยอมเสียเวลาแวะมาก็เพราะอยากมาเยาะเย้ยเบญจา ไม่คิดว่าเธอจะถูกเบญจาสวนกลับ น่าโมโหชะมัดเบญจาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาในห้องรับแขกแล้วยกมือขึ้นคลึงระหว่างคิ้วที่เวลานี้ปวดตุบๆ เมื่อไหร่เรื่องบ้าๆ พวกนี้จะจบลงเสียที เธอเหนื่อยและเบื่อจนอยากหนีไปให้ไกล แต่จะไปไหนได้ในเมื่อมีงานต้องรับผิดชอบ พอตั้งสติได้เบญจาก็เข้าออฟฟิศแวะไปโกดังเลี้ยงข้าวลูกน้องแม้เพื่อนเพียงคนเดียวของเธอทำร้ายเธอจนเจ็บปางตาย แต่พนักงานทุกคนกลับส่งยิ้มให้เธอ ภาพที่เห็นท

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 30

    “อ้อ…เมื่อกี้เหมือนฉันจะเห็นร้านบะหมี่อยู่ข้างๆ ร้านสะดวกซื้อ เราไปกินกันไหมคะ เพราะตอนนี้ฉันก็หิวแล้วเหมือนกัน” เอ่ยบอกเสร็จก็ส่งยิ้มให้เขา แม้จะยิ้มไม่สดใสเหมือนเดิมอย่างน้อยรอยยิ้มนี้ก็สลัดความทุกข์ออกไปจากความรู้สึกของเบญจาได้พอสมควร“ครับ” เดวิสเอ่ยรับ ทั้งคู่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวกันคนละชามก่อนที่เดวิดจะอาสาไปส่งเธอที่บ้านซึ่งเบญจาก็บอกเส้นทางให้ ขณะนั่งรถอยู่นั้นเธอก็อดที่จะทึ่งกับทักษะการขับรถที่ดีเยี่ยมเกินคาดของอีกคนมาก ออกเดินทางมาได้ครู่ใหญ่ก็ถึงบ้านของเบญจา“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง ขอบคุณความบังเอิญที่คุณไปเจอฉันแล้วช่วยดึงสติไว้” เบญจาคิดว่าทุกอย่างระหว่างเธอกับเดวิสคือความบังเอิญเท่านั้น แต่ชายหนุ่มรู้ว่ามันไม่ใช่ความบังเอิญเขาตั้งใจตามหาเธอต่างหาก“ครับ”“ว่าแต่คืนนี้คุณพักที่ไหน” เบญจามีคำถามในหัวมากมายแต่ถ้าถามออกไปอีกฝ่ายจะคิดว่าเธอก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขาหรือเปล่า เพราะคิดแบบนั้นเธอจึงได้แต่เก็บคำถามไว้“โรงแรม...ครับ”“จากบ้านฉันไปก

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 29

    เสียงแตรรถที่พร้อมใจกับบีบดังสนั่นก้องไปทั่วถนน เมื่อจู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินฝ่าสัญญาณไฟจราจรตัดหน้ารถที่กำลังขับอยู่บนถนนเสียดื้อๆ ไม่ว่าใครจะบีบแตรเป็นสัญญาณเตือนเท่าไหร่หญิงสาวก็ไม่มีท่าทีสนใจแต่กลับเดินต่อไปเรื่อยๆ ตัดหน้ารถคันแล้วคันเล่ากระทั่งถึงเลนในสุดที่รถส่วนใหญ่ขับมาด้วยความเร็วแต่ก่อนที่เท้าของเบญจาจะก้าวไปถึงเลนนั้น กลับมีใครคนหนึ่งเข้ามารวบตัวเธอไว้แล้วพาออกไปจากกลางถนน เพราะดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาที่กำลังเอ่อเธอจึงมองไม่เห็นว่าเขาเป็นใครกระทั่งได้ยินเสียง“ทำบ้าอะไร”“คุณซัน” น้ำเสียงของเบญจาสั่นเครือ ชายหนุ่มรีบเดินพาเธอออกจากกลางถนนมายังรถยนต์ส่วนตัว น้ำตาที่มันเอ่อมานานในที่สุดก็ไหลอาบแก้มของเบญจาแม้จะไม่มีเสียงสะอื้นทว่าน้ำตาของเธอกลับทำให้เดวิสเจ็บปวดเช่นเดียวกัน หลังจากยืนมองเครื่องบินลำที่จะพาเธอกลับเมืองไทยอยู่นานเขาก็ตัดสินใจได้ว่าควรต้องทำอะไรสักอย่าง พอกลับไปถึงบ้านแม่ก็เตรียมกระเป๋าและหนังสือเดินทางไว้รอ ราวกับรู้ว่าเขาจะทำอะไรโชคดีที่ช่วงนี้เข้าหน้าฝนตกการจองคิวเพื่อมานั่งทานอาหารที่ฟาร์มจึงถูกเลื่

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 28

    โรซี่ที่ยืนฟังทั้งคู่พูดคุยกันถึงกับถอนหายใจออกมาหนักๆ ทำไมลูกชายเธอถึงยังไม่ยอมพูดความในใจออกมาสักที หรือไม่ก็พูดยื้อให้เบญจาอยู่ด้วยกันที่นี่อีกสักหน่อย ทำไมถึงชอบได้ใจร้ายกับความรู้สึกของตัวเองแบบนั้นนะข่าวลือที่เกิดขึ้นกับหลานสาวถึงหูของนพพลเช่นกัน เพราะรู้ว่ามันไม่มีเรื่องไหนจริงนพพลจึงไม่ได้ร้อนอกร้อนใจกลับคิดว่าดีเสียอีก เพราะข่าวนี้อาจพิสูจน์ใจคนได้โดยเฉพาะกับคนใกล้ตัวบางคนที่ทำร้ายเบญจาได้อย่างเลือดเย็นคืนก่อนเดินทางเบญจายังคงไปนั่งคุยกับเจ้าไก่ซิลค์กี้แต่คราวนี้เธอไม่กล้าแตะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพราะกลัวเหตุการณ์ในคืนนั้นเกิดขึ้นซ้ำ เพียงแค่คิดถึงมันใจเธอก็เอาแต่เต้นโครมครามไม่หยุดรวมถึงความรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ เหมือนคนเป็นไข้นี่ก็ด้วย“เอากลับไปเลี้ยงที่ไทยด้วยไหม ผมยกให้”“อยากเอามันกลับไปด้วยอยู่เหมือนกัน แต่ฉันกลัวทำมันตายนะสิ”“งั้นผมจะเลี้ยงให้”“เลี้ยงดีๆ นะคะ อย่าจับมันลงหม้อตุ๋นเชียว”“ตัวเท่านี้ไม่น่าจะอิ่มท้องเท่าไหร่” เดวิสมองไปยังเป้าหมาย ซึ่งคำพูดของชายหนุ

  • หมายมั่นปั้นให้รัก   บทที่ 27

    “คุณซัน”“เห็นข่าวหรือยัง”“เห็นแล้วค่ะ ฉัน…” ก่อนที่เบญจาจะได้พูดอะไรเดวิสก็ชิงพูดขึ้นเสียก่อน“ผมสั่งให้ทีมกฎหมายที่เมืองไทยช่วยตามสืบแล้วว่าใครปล่อยข่าวพวกนั้น รู้ตัวเมื่อไหร่ผมจะยื่นฟ้องให้” เชฟหนุ่มเอ่ยบอก ทันทีที่รู้เรื่องเขาก็รีบจัดการทุกอย่างทันที เพราะเรื่องแบบนี้ต้องจบให้เร็วเนื่องจากมันกระทบหลายฝ่ายโดยเฉพาะกับเบญจา“ทีมกฎหมาย” คนฟังกะพริบตาปริบๆ “คุณซันมีทีมกฎหมายที่เมืองไทยด้วยหรือคะ”“มีครับ นอกจากที่นี่ผมยังมีธุรกิจเล็กๆ ที่เมืองไทย ของคุณพ่อนะครับ” เบญจาไม่แน่ใจว่าเธอจะเชื่อคำว่าธุรกิจเล็กๆ ของเดวิสได้ไหม ถ้าเล็กจริงชายหนุ่มคงไม่ใช้คำว่าทีมกฎหมายหรอก“ขอบคุณนะคะ บอกตรงๆ ว่าตอนนี้ฉันยังคิดอะไรไม่ออกจริงๆ ว่าจะเริ่มต้นจัดการกับปัญหานี้ยังไง”“ค่อยๆ คิด ว่าแต่คนรักของคุณว่ายังไงบ้าง”“ฉันโทรหาเขาแล้ว แต่เขาไม่สบายเลยไม่อยากกวน”“ถ้ามีอะไรให้ผมช่วยก็บอก ผมยินดี”“ค่ะ&r

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status