ฝืน...(3)

“ต่อให้หนึ่งไม่บอก ก็ไม่กล้าเอาไปพูดต่อหรอก ยังไม่อยากตายตอนนี้ ว่าแต่ ... ทำไมถึงไม่อยากให้ใครรู้ล่ะ” ชายนัยน์ตาสีฟ้ายังคงมีความสงสัย แล้วทุกอย่างก็กระจ่างแม้จะไม่ทราบเหตุผลทั้งหมด

“เพราะเราสองคนแต่งงานกันโดยไม่ได้รัก ทุกอย่างเกิดจากความเกลียด”

เธอฝืนยิ้มออกมา ทว่าแววตากลับเต็มไปด้วยความเศร้า เดวิสรอบมองด้วยความสงสาร มาเฟียหนุ่มเกลียดผู้หญิงคนนี้จริงเหรอ

“เขาคงไม่เกลียดหนึ่งหรอก คนเกลียดกัน เขาคงไม่เป็นห่วง เป็นใยจนส่งคนตามประกบแทบทุกฝีก้าวขนาดนั้นหรอก” ขายหนุ่มพูดไปตามที่ตัวเองเห็น

“ผลประโยชน์ทั้งนั้น...” รอยยิ้มกว้างเมื่อครู่หุบฉับลง ก่อนจะรีบเปลี่ยนเป็นเรื่องอื่น เพื่อทำลายบรรยากาศมืดครึ้มนี้ลง

“เรื่องนั้นชั่งมันเถอะ ว่าแต่วันนี้หนึ่งทำอะไรมาส่งร้านเรา”

“วันนี้เป็นขนมทองหยิบ กับทองหยอดน่ะ”

“น่าตาน่ากินเหมือนเดิม ว่าแต่ขนมสองอย่างนี้มีความหมายไหม พอดีลูกค้าทานแล้วชอบ เขาเลยอยากรู้ความหมายของขนมแต่ละอย่าง”

“มีสิ” เธอพยักหน้าหงึก ๆ ก่อนจะเล่าถึงความหมาย

“ทองหยิบ สื่อความหมายถึงความมั่งคั่ง ร่ำรวย ทำงานทำการสิ่งใดก็จะร่ำรวย มีเงินทองใช้ไม่ขาดมือ หยิบเงิน หยิบทองสมดังชื่อทองหยิบ”

“แล้ว