Share

หน้าที่เมีย...(2)

นับหนึ่งหยุดยืนอยู่กลางห้องก้มหน้ามองพื้นพรมหนานุ่ม ดวงแก้มกลมขึ้นสีเรื่อ เพราะหน้าจอทีวีเครื่องใหญ่กำลังฉายหนังโป๊ดุเดือดโดยปิดเสียงเอาไว้ เหมือนเขาจงใจเปิดเอาไว้เพื่อกลั่นแกล้งกัน ท่วงท่าลีลาของเอวีบ่งบอกว่าค่ำคืนนี้เธอจะต้องเจอกับอะไร

“มานั่งนี่สิ” ตบหน้าตักตัวเองเบา ๆ คนเจ้าเนื้อเดินไปนั่งลงตามคำสั่งอย่างว่าง่าย

“คุณฌอน มีอะไรหรือเปล่าคะ” หล่อนแสร้งถามทั้งที่รู้อยู่แล้ว่าเขาเรียกขึ้นมาหาเรื่องอะไร

ปลายนิ้วเรียวยาวยกขึ้นเขี่ยไรผม “กี่วันแล้วที่เธอไม่ได้ขึ้นมาทำหน้าที่ของตัวเอง”

“สะ ... สามวันค่ะ”

“ถ้างั้นคืนนี้ ... ก็ชดเชยจนถึงเช้าเลยแล้วกัน”

ประโยคอ่อนนุ่มกระซิบข้างหู ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างหันขวับมองหน้าเขาด้วยอาการตื่นตกใจ มุมปากเขาปรากฏรอยยิ้มจาง ๆ จนแทบมองไม่ทัน ทำอย่างว่าเรื่องบนเตียงของเราไม่เคยต่อกันยาวอย่างนั้นแหละ

“พรุ่งนี้คุณฌอนไม่ทำงานเหรอคะ ถ้าถึงเช้าเกรงว่า...”

พรึบ!

พูดยังไม่ทันจบประโยคคนเจ้าเนื้อตัวลอยขึ้นจากตัก รู้สึกอีกทีเธอก็มานอนอยู่บนเตียงนุ่มแล้ว มือหนาประคองศีรษะวางลงหมอนแผ่วเบา สายตาหวานเชื่อมมองมาราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว

“เปลี่ยนน้ำหอมใหม่เหรอ วันนั้นไม่ใช่กลิ่นนี้นี่”

เขาก้มลงสูดกลิ่นละมุน บริเวณซอกคอ คืนก่อนนั้นจำได้ว่าเป็นกลิ่นกุหลาบ แต่วันนี้เป็นกลิ่นอ่อน ๆ คล้ายแป้งเด็ก

“ค่ะ กลิ่นเดิมเพิ่งหมดไป หนึ่งอยากลองเปลี่ยนกลิ่นใหม่ ๆ ดูบ้าง”

“กลิ่นนี้ก็ดีนะ ชอบ”

“ชอบเหรอคะ? ปกติเห็นคุณฌอนเอาแต่เกลี่ยด ... อุ๊บ!”

ประโยคนั้นเอ่ยยังไม่จบ เขาก้มลงจูบปิดปากของเธอสนิท พร้อมกับฝังความเสน่หาเข้าไป คำว่า ‘เกลียด’ เขาจะเป็นคนพูดมันเอง เพราะฉะนั้นเธอห้ามเน้นย้ำคำพูดของเขา

ขณะจูบหนักหน่วงฝ่ามือข้างหนึ่งถลกชุดนอนเลื่อนขึ้นสูงเหนือเต้า

อวบอิ่ม แล้วเปลี่ยนเป็นวางทาบลงบนโคนขาขาว

ริมฝีปากนุ่มเปลี่ยนมุมเข้ามาพัวพันทำให้ร่างกายร้อนตามลำดับ

วงแขนใหญ่ยกขึ้นโอบคอลงต่ำ เธอไม่ใช่หญิงสาวบริสุทธิ์ที่จะไม่ประสีประสาเรื่องบนเตียง น้ำมันใกล้ไฟยังไงมันก็จุดประกายความเร่าร้อนจนแทบหยุดไม่ได้

เธอพยายามแทรกปลายลิ้นไล้ไปตามส่วนต่าง ๆ ราวกับว่าจะเอาคืนลิ้นของชายหนุ่ม ขณะที่จูบดูดดื่มเสื้อผ้าก็ถูกปลดออกจากกายของกัน และกันอย่างร้อนรน

ฌอนผละจากริมฝีปากหวานอย่างอ้อยอิ่ง กวาดตามองเรือนร่างอวบอัด แล้วได้แต่กลืนน้ำลายก้อนเหนียวลงคอ ปลายนิ้วยาวยกขึ้นเขี่ยข้างแก้มกลม ๆ

“เธอมีดีก็แค่เรือนร่างที่จับตรงไหนก็เต็มไม้เต็มมือก็เท่านั้น” นับหนึ่งเบี่ยงสายตาหลบเขา รู้สึกน้อยใจอยู่ลึก ๆ ภายใน

คำว่า ‘รัก’ เธอคงไม่มีวันได้รับจากผู้ชายที่กำลังทาบทับอยู่บนร่างกาย

“ถ้าหนึ่งมีดีขนาดนี้ หวังว่าคงไม่นอกกายไปเอาคนอื่นนะ”

“ ฮึฮึ”

เขาครางผ่านลำคอ รู้สึกว่ามันไม่ใช่ประโยคขอร้อง แต่เป็นประโยคคำสั่งมากกว่า ไม่ได้ตอบรับคำพูดแต่ใช่ฝ่ามือลูบไล้ไปตามเนินอกขาว ใบหน้าหล่อโน้มต่ำลงมากระซิบข้างหู ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“ก็ทำให้ฉันติดใจเรือนร่างเธอแบบนี้ไปตลอดสิ”

คนเจ้าเนื้อเปรยตามองชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี มุมปากยิ้มขืน ไม่รู้ว่าจะสมเพชอะไรในตัวเองก่อนดี แต่ที่แน่ ๆ เธอไม่ยอมให้เขาไปหาเศษหาเลยกับผู้หญิงอื่นแน่นอน เธอยอมได้ทุกอย่างยกเว้นเรื่องนี้เรื่องเดียว

มืออวบผลักอกเยาออกแล้วพลิกร่ากำยำนั้นให้นอนลงแทนที่ตำแหน่งตัวเองเมื่อครู่ ร่างกายเปลือยเปล่าเผยให้เห็นหน้าท้องเป็นรอน กล้ามเนื้อแน่นเป็นมัด บ่งบอกว่าเขาดูแลร่างกายตัวเองเป็นอย่างดี

แก่นกายขนาดใหญ่ตั้งลำชูขึ้นบนเพดาน ปลายหัวบานชมพูระเรื่อผงกหัวทักทาย มือป้อมคว้ามันรูดขึ้นลง

ใบหน้าอิ่มมองมันแล้วลอบกลืนน้ำลาย ดวงตากลมจดจ้องลำเอ็นเป็นประกาย เขาชอบมากกับสีหน้าแบบนั้นจนทำเอาอารมณ์ด้านในเดือดพล่าน

“กินสิ หรือต้องให้จับยัดปาก” แก้มนวลร้อนผ่าว แต่ก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย

ปลายลิ้นยาวแตะลงบนยอดหัวบานแล้ววนลิ้นไปรอบ ๆ ไม่รู้ว่าเธอถูกบังคับหรือเต็มใจทำกันแน่

กลุ่มก้อนความร้อนอันแสนอ่อนไหวสะดุ้งน้อย ๆ เมื่อใช้ปลายลิ้นแตะแล้วดูดดึงเบา ๆ ก่อนจะกดลึกเข้าไปภายในช่องปาก

“อื้อ ... อ่า”

เสียงครางต่ำหลุดออกมาทุกครั้งที่ปลายลิ้นดุดดัน ส่วนยอดที่ยังอ่อนนุ่ม พลางเลียไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง จังหวะเปลี่ยนจากช้า ๆ เป็นเร็วขึ้นสะโพกหนายกขึ้นตามแรงดูดดึง เรียวมือยาวขยุ้มเรือนผมเงยหน้าสูดปาก

เธอมันคือลูกหมูตัวร้ายที่รู้ว่าจะต้องเอาคืนเขาเวลาไหน แม้มือจะดันศีรษะเอาไว้ให้ทำช้าลง แต่เธอก็ปัดออกแล้วโขกหัวลงถี่ขึ้น

กล้ามเนื้อตรงบั้นท้ายของเขาเกร็งเขม็ง ชีพจรเต้นตุบ ๆ ระหว่างที่แก่นกายถูกรูดด้วยลิ้น มือหนากดหัวเธอแช่ไว้แล้วยกเอวดันท่อนเนื้อกระทั้นกลับจนลึกสุดคอหอยแทบหายใจไม่ออก

“อ๊อก! แค่ก!”

น้ำกามไหลสอมุมปากขณะสำลักออกมา เขาไม่ปล่อยให้อารมณ์ตัวเองค้างคา อยากเป็นฝ่ายลิ้มลองความหวานจากคนเจ้าเนื้อบ้าง ฝ่ามือหนาแยกขาอวบของเธอออกจากกัน นับหนึ่งไม่เคยต่อต้านบทรักที่เขามอบให้

เธอผงหัวขึ้นมองเขาที่กำลังคุกเข่าอยู่ตรงกลางระหว่างขา นิ้วชี้ยาวกรีดนำร่องเนื้อสามเหลี่ยมอูม ก่อนจะก้มหน้าลงต่ำแลบปลายลิ้นอุ่นร้อนและลงไปบนติ่งเนื้ออ่อนไหว พลันร่างของเธอก็สะดุ้งพร้อมเสียงครางกระเส่า

“อุ้ย ... อือ”

ความเสียวกระสั่นแล่นไปทั่วร่าง ปลายลินสากลากผ่านกลีบร่องช้า ๆ และเพิ่มความเร็วจนกระเจิดกระเจิง

เธอเจียนจะขาดใจเพียงเพราะเขาลงลิ้นให้...

หยาดน้ำใสหลั่งรินออกมาจากกลีบเนื้อจนฉ่ำเยิ้ม ฌอนเงยหน้าขึ้นดูร่างอ้วนบิดเร้าบนเตียงนอน สีหน้าของเธอตอนนี้ช่างยั่วอารมณ์เขาแทบคลั่ง

จับปลายลำเอ็นถูไถร่องความเฉอะแฉะ ก่อนจะดุนดันความแข็งขืนผ่านช่องทางคับแคบทีเดียวจนมิดลำ

“อุ้ย! ... อ่า!” ร่างอ้วนสะดุ้งเฮือก

ดึงแก่นกายออกมาใหม่ แล้วกระแทกกลับเข้าไปอีกครั้ง และเริ่มซอยเอวถี่ขึ้น ต้นขาด้านในสั่นสะท้านทำได้เพียงบิดตัวเร้า เมื่อการสอดแทรกทวีความรุนแรงมากขึ้น

“เธอนี่มัน...” เขาสูดปากแรง ๆ หลับตาพริ้ม

“อื้อ ~ คุณฌอนขา” เสียงครางหวานหูยิ่งเพิ่มแรงตอกตรึงคนใต้ร่างมากขึ้น

“ซี้ด ~ ของเธอตอดดีมาก”

แรงกระหน่ำจุกเสียดจนแทบบ้า ภายในกระตุกเกร็งกับความรุนแรงที่ได้รับ จนเผลอบีบรัดส่วนสำคัญยิ่งทำให้เขาเร่งจังหวะเร็วขึ้น

ปัก! ปัก! ปัก!

“อ๊ะ! หนึ่งจุกค่ะ เบา ๆ” เธอเอ่ยบอกเขา แต่มันไม่เป็นผล

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นห้องผสมเสียงครวญครางของคนทั้งคู่ ยิ่งใกล้จังหวะสุดท้ายก่อนถึงจุดหมาย เขายิ่งรัวสะโพก...

“อ่า ... ซี้ด”

เธอกับเขาถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน ความปรารถนาพุ่งกระจายไปทั่ว เธอสัมผัสได้ถึงความหลั่งรินเข้ามายังส่วนที่สึกที่สุด

ฌอนดึงแก่นกายออกมาจากช่องทางรัก หยาดน้ำขาวข้น ๆ ไหลทะลักออกมาตามร่องเนื้อหยดลงบนผ้าปูเตียง เขายิ้มมุมปากถึงพอใจแล้วดันพรวดเข้าไปใหม่สุดลำ

“อ่า ... เพิ่งเสร็จไปเมื่อกี้เองนะคะ”

“ก็บอกแล้วไง จะชดเชยจนถึงเช้า”

ถึงเช้าไม่มีอยู่จริง ... มันเลยเวลาไปเกือบเที่ยง ไม่รู้ว่าเขาอดอยากปากแห้งมาจากไหน รู้อยู่หรอกว่าเป็นคนหื่นแต่ก็ไม่คิดว่าจะทำเอาเธอไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะเดินกลับเรือนหลังเล็ก...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • หย่ารัก สามีมาเฟีย   หนึ่งทางที่เลือก(จบ)

    “แกเป็นยังไงบ้างเจ็บมากหรือเปล่า” วิลันดาเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าเพื่อนทำท่าเหมือนจะร้องไห้“เจ็บมากเลยแก เจ็บทั้งใจเจ็บทั้งตัวเสียทั้งลูก” ปากเรียวฉีกยิ้มให้กับเพื่อนแต่ดวงตากลับคลอไปด้วยหยดน้ำใส“โธ่ ยัยกรีน ทำไมแกต้องมาเจอเรื่องแย่ ๆ แบบนี้ด้วยฉันไม่คิดเลยว่าคุณชรัณต์เขาจะทำร้ายแกได้ลง” ร่างเล็กของวิลันดาก้มลงกอดเพื่อนแม้จะมีเหล็กกั้นเตียงเป็นอุปสรรคอยู่บ้างแต่มันก็ไม่สามารถกั้นความเป็นห่วงของเพื่อนที่คอยดูแลกันมาตั้งแต่เด็กได้“ฉันขอบใจแกมากนะที่คอยไปดูร้านให้”“ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้สบายมาก ว่าแต่แกเถอะจะเอายังไงต่อไปเรื่องคุณชรัณต์” ที่ถามแบบนี้เพราะหล่อนรู้ดีว่าเพื่อนเธอรักเขามากแค่ไหนแต่ว่าทำร้ายกันขนาดนี้ถ้าเพื่อนเธอยังให้อภัยได้ก็แกร่งเกินคนแล้ว ส่วนเธอก็เตรียมกินอาหารเม็ดแทนข้าวได้เลย“แกช่วยหาทนายเก่ง ๆ สักคนให้หน่อยได้ไหม”หญิงสาวไม่ได้ตอบคำถามเพื่อนแต่พอวิลันดาได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้ารับและพอเข้าใจความหมายจึงไม่ได้ถามอะไรต่อจนกระทั่งพ่อกับย่าศรีไพรเข้ามาเยี่ยมเธอจึงขอตัวลากลับทางด้านอรจิราซึ่งก็รู้สึกผิดกับเรื่องที่ตัวเองร่วมก่อจึงเดินทางมาเยี่ยมกวินตาเหมือนกันแต่เธอไม่ยอ

  • หย่ารัก สามีมาเฟีย   ไม่มีเหตุผลที่ต้องอยู่

    บริเวณหน้าห้องฉุกเฉินชรัณต์ยังคงมองผ่านช่องกระจกใสเข้าไปด้านใน ทีมแพทย์และพยาบาลต่างวุ่นวายกับการรักษาเสียงร้องจากความเจ็บปวดของคนเป็นเมียดังเล็ดรอดออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ ๆ เสียงที่ได้ยินมันช่างบาดลึกลงไปก้นบึ้งของหัวใจ“ยัยกรีนอยู่ไหน หลานย่าอยู่ที่ไหน”หญิงชราเดินโอนเอนด้วยความเร็วเข้ามาโดยที่มีพ่อของกวินตาประคองเข้ามา ชรัณต์รีบเดินเข้าไปหาเพื่อที่จะเอ่ยขอโทษที่ดูแลกวินตาไม่ดีโดยที่คิดว่าพวกท่านไม่รู้เรื่องราวทั้งหมด แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือแรง ฝ่ามือจากคนเป็นพ่อตา“คุณพ่อ”“ไม่ต้องมาเรียกผมว่าพ่อ คุณทำกับลูกสาวผมแบบนี้ได้ยังไง” สองมือขยุ้มคอเสื้อสรรพนามที่เรียกลูกเขยเปลี่ยนไปเป็นห่างเหินจากที่เมื่อก่อนท่านเคยรักและเอ็นดูยามนี้แทบไม่อยากจะเผาผีผู้ชายตรงหน้าด้วยซ้ำ ใบหน้าคมคายสลดลงดวงตาแดงก่ำร่างสูงสั่นคลอนไปมาตามแรงเขย่า“ผมขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ”“ไม่ได้ตั้งใจเหรอคุณกล้าพูดคำนี้ออกมาได้ยังไง ฮะ!” ยิ่งชรัณต์พูดก็เหมือนกับแก้ตัวมันกลับยิ่งเพิ่มแรงเขย่ามากขึ้นไปอีกจนก้านแก้วต้องรีบเข้ามาห้ามปราม“พอเถอะค่ะคุณ ต้นเหตุเรื่องทุกอย่างมันเป็นเพราะฉันเอง”“ก้านแก้ว เธอมาอยู่ที่นี่ได้ย

  • หย่ารัก สามีมาเฟีย   ความจริงที่ต้องรู้(2)

    เสถียรรู้ดีว่าในสายตาของลูกชายเมียเก่าของเขานั้นเป็นเหมือนนางฟ้าใจที่มีจิตใจดี แต่ใครจะรู้ว่านั่นมันคือเปลือกนอก“ไม่จริง พ่อโกหกผมเพื่อปกป้องมัน” ดวงตาคมแดงก่ำลำคอแข็งเหมือนมีก้อนอะไรมาจุกอยู่“ถ้าไม่เชื่อแกก็เอานี่ไปอ่าน จดหมายส่งมาจากเรือนจำถ้าอ่านแล้วแกไม่เชื่อก็ไปหาไอ้ภากรได้เลย ที่พ่อปิดเรื่องนี้เอาไว้ก็เพราะไม่อยากเห็นแกต้องเสียใจ คุณก้านแก้วเขายอมรับบทเป็นคนร้ายให้แกทำร้ายมานานเกินไปแล้วตารัณต์”คนเป็นพ่อยื่นจดหมายให้ลูกพร้อมกับเอื้อมมือไปตบไหล่ ชายหนุ่มมองหน้าพ่อตัวเองแล้วไม่อยากจะเชื่อกับความจริงที่ได้รับรู้ก้านแก้วเดินเข้าไปประคองเสถียรด้วยความเป็นห่วงเพราะรู้ดีว่าช่วงนี้สุขภาพของคนเป็นสามีไม่ค่อยดี เธอได้แต่ยกมือไหว้และยิ้มขอบคุณที่อย่างน้อยสามีเธอก็เป็นคนมีเหตุผล ความผูกพันที่เธอได้อยู่กันมามันหล่อหลอมเป็นความเข้าใจมือสั่นเทาเปิดอ่านจดหมายทีละคำด้วยทุกบรรทัดมันได้เล่ารายละเอียดเรื่องราวที่ทำให้เขาฝั่งใจจนเก็บเป็นความแค้นเอาลงกับคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาช้า ๆ เขาร้องไห้มันออกมาโดยที่ไม่อายใครแต่แล้วความแค้นที่เขาได้ก่อไว้มันกำลังจะหวนกลับมาคืนสนองเ

  • หย่ารัก สามีมาเฟีย   ความจริงที่ต้องรู้(1)

    รุ่งเช้าของวันใหม่กวินตาตื่นขึ้นมาภายในห้องนอนของตัวเอง เธอมองไปรอบ ๆ ห้องด้วยความเจ็บปวดยิ่งมือบางสัมผัสเตียงนอนที่พวกเขามาเสวยสุขกันบนนี้เธอยิ่งรู้สึกรังเกียจร่างเล็กดีดตัวลุกจากเตียงแล้วกระชากผ้าปูที่นอนออกไปกองไว้กับพื้น แค่คิดถึงเรื่องอย่างว่าที่พวกเขาทั้งสองมาเหยียบย้ำหัวใจเธอมันก็เกิดอาการอยากอาเจียนขึ้นมาจึงรีบวิ่งเข้าไปอ้วกในห้องน้ำบนโต๊ะอาหารเช้าทุกคนต่างลงมานั่งรอทานอาหารด้วยกันเว้นเพียงกวินตาที่ยังไม่ได้ลงมาจากด้านบนเพียงแค่คนเดียว“แล้วนี่กวินตาไปไหน ตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ฉันยังไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นลงมากินอาหารเช้าร่วมกับคนอื่นเลยนะ”อยู่ ๆ เสถียรก็ถามหากวินตาขึ้นมาทั้งที่เมื่อก่อนเขาไม่สนใจเสียด้วยซ้ำและไม่เคยยอมรับว่ากวินตาเป็นลูกสะใภ้“ฉันก็ไม่ทราบเลยค่ะ ยังไม่เห็นเธอลงมาจากบนห้องเลยตั้งแต่เช้า”ก้านแก้วเองก็รู้สึกเป็นห่วงลูกอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งได้ยินเรื่องเมื่อวานเย็นที่ป้านวลเห็นเรื่องบัดสีของชรัณต์กับอรจิราแล้วนำมาเล่าให้ฟังเธอยิ่งรู้สึกเป็นห่วงลูกสาวจับใจบทสนทนาของคนเป็นพ่อกับแม่เลี้ยงอรจิราได้ยินทุกคำแล้วหันไปมองหน้าชรัณต์ที่นั่งกินข้าวเหมือนทองไม่รู้ร้

  • หย่ารัก สามีมาเฟีย   ความเจ็บที่ต้องชิน

    หายไปไหนมา รู้ไหมนี่มันกี่โมงแล้ว” น้ำเสียงที่ตะโกนถามตั้งแต่กวินตายังเดินไม่พ้นขอบประตูบ้านเสียด้วยซ้ำ ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นใครไม่รู้ว่าวันนี้ไปกินรังแตนจากที่ไหนมาถึงได้มาฉุนเฉียวใส่หน้าเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกของวัน“สองทุ่มค่ะ ยังไม่ได้ดึกด้วย” น้ำเสียงราบเรียบที่ตอบหญิงสาวไม่รู้เลยว่าได้สร้างความเดือดดาลให้กับชรัณต์มากขึ้นไปอีก“แล้ววันนี้ไปไหนมา ผมโทรไปที่ร้านคุณก็ไม่ได้เข้าไปที่นั่น” มือหน้าคว้าเข้าไปที่ต้นแขนพร้อมกับออกแรงบีบจนขึ้นรอยแดงแม้มันจะเจ็บแต่กวินตาก็ไม่เอ่ยร้องออกมาเหมือนทุกครั้งในเมื่อเขาอยากจะทรมานเธอเพื่อระบายความแค้นเธอก็จะยอมทนแต่เมื่อใดที่เธอหลุดพ้นไปแล้วเธอสัญญาว่าจะไม่หวนกลับมาอย่างแน่นอน“ไปกับวิมาค่ะ เรานัดทานข้าวด้วยกัน”“แล้วทำไมถึงไม่บอกคนที่บ้านไว้ ไปไหนมาไหนทำไมถึงไม่บอก”ชรัณต์ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าตัวเองกลายเป็นคนจู้จี้ไปตั้งแต่เมื่อไร เมื่อก่อนหญิงสาวจะไปไหนมาไหนเขาแทบจะไม่เคยเอ่ยปากถามเลยเสียด้วยซ้ำ“จำเป็นด้วยเหรอคะ เพราะยังไงการที่กรีนอยู่บ้านหลังนี้ก็เหมือนวิญญาณที่ไร้ตัวตนอยู่แล้ว จะอยู่หรือไม่อยู่ก็ไม่ต่างกัน”คางเล็กเชิดขึ้นมองตาคนที่สูงกว่าเห

  • หย่ารัก สามีมาเฟีย   ทางออกที่เลือก

    “ป้านวล หนูกรีนยังไม่ลงมาทานข้าวอีกเหรอ” ก้านแก้วหันไปถามแม่บ้านที่กำลังยกทัพพีตักข้าวให้กับเสถียร“คุณกรีนออกไปข้างนอกตั้งแต่รุ่งสางแล้วค่ะ ไม่ได้บอกไว้ว่าไปไหนแต่เห็นบอกว่าคืนนี้จะไม่กลับมานอนที่นี่นะคะ”ชรัณต์ที่นั่งร่วมโต๊ะทานอาหารเช้าอยู่เมื่อได้ยินอย่างนั้นถึงกับ ขบกรามแน่น เขาไม่พอใจที่เธอไปไหนมาไหนไม่บอกจึงวางช้อนลงพร้อมกับลุกออกจากโต๊ะอาหาร“คุณอิ่มแล้วเหรอคะรันต์ อรเห็นทานแค่ไม่กี่ช้อนเองนะ” อรจิราเอ่ยทักท้วงเมื่อเห็นเขาลุกขึ้นยืน“กินไม่ลง เห็นหน้าฆาตกรแล้วชวนอ้วก” ไม่ได้แค่เอ่ยประโยคทิ่มแทงออกมาแต่ดวงตาคมยังตวัดมองก้านแก้วซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามอีกด้วยชรัณต์เดินออกมาบริเวณหน้าบ้านโดยที่มีอรจิราเดินตามหลังออกมาพร้อมกับถือกระเป๋าสะพาย“แล้วนี่คุณจะไปไหน” เมื่อเห็นหญิงสาวจะเดินไปยังโรงเก็บรถชรัณต์จึงเอ่ยปากถาม“คุณรันต์อย่าลืมสิคะว่าอรก็มีงานที่จะต้องทำไม่ได้มีหน้าที่เล่นละครรับบทบาทเป็นเมียหลวงอย่างเดียวนะ” รอยยิ้มอ่อนผุดขึ้นบนใบหน้าชรัณต์มองตามหลังรถของอรจิราที่เคลื่อนออกไปแล้วจึงยกโทรศัพท์โทรหากวินตาแต่ทว่าโทรไปเท่าไรเจ้าตัวก็เอาแต่ตัดสายทิ้งแถมสายล่าสุดยังปิดเครื

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status