เล่ห์รักร้ายนายเมฆา (์NC18+)

เล่ห์รักร้ายนายเมฆา (์NC18+)

last updateLast Updated : 2025-11-04
By:  Coffee Lemonade / Gemini LeoUpdated just now
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
13Chapters
17views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

หนี้ที่เธอไม่ได้ก่อ แต่เธอต้องชดใช้แทนด้วยร่างกายเพียงเพราะเขาเป็นคนยื่นมือมาช่วยชีวิตพ่อของเธอไว้จากกลุ่มมาเฟีย และนี่คือสิ่งที่พ่อบังเกิดเกล้าของเธอพูด "ผมขอมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตผมทดแทนหนี้ที่พ่อเลี้ยงจ่ายให้ ปลายฝนลูกสาวของผมครับ" นับตั้งแต่วันนั้นเธอจึงกลายเป็น "เมียเก็บ" "เมียขัดดอก" ของพ่อเลี้ยงเมฆาคนที่เริ่มต้นเป็นเจ้าหนี้แต่จบลงด้วยการเป็นหนี้หัวใจ

View More

Chapter 1

แนะนำตัวละคร

  

เขา เมฆา พ่อเลี้ยงหนุ่มวัย 39 ปี เขาครองความโสดมาทั้งชีวิต แล้วจู่จู่ก็มีคนนำเด็กสาว สวย ใส บริสุทธิ์ ใส่พานมาประเคนให้เขาถึงที่จะไม่รับไว้ก็กระไรอยู่

พ่อเลี้ยงเมฆาเขายื่นมือเข้าไปช่วยปลดหนี้ให้กับครอบครัวหนึ่งจากกลุ่มมาเฟียและครอบครัวนั้นขอชดใช้คืนด้วยสิ่งที่มีค่าที่สุดของครอบครัวของพวกเขาแทนเงินตรา นั้นคือ "ปลายฝน" ลูกสาวคนเดียวของครอบครัว

นี่ปลายฝน เธอคิดว่า ทำแค่งานในไร่นี้มันคุ้มกับราคาที่ฉันจ่ายใช้หนี้แลกชีวิตพ่อเธอมางั้นหรือ

เธอ ปลายฝน เด็กสาวอายุ 19 ปี สาวบ้านไร่ที่ถูกครอบครัวนำมาประเคนให้เขา เพื่อแลกกับการใช้หนี้ให้กลุ่มมาเฟีย

เธอ ยอมมอบชีวิตทั้งชีวิตให้กับ เขา เพื่อแลกกับความอยู่รอดปลอดภัยของครอบครัว

และนี่คือการลงลายลักษณ์อักษรด้วยตัวของเธอเอง

จากนี้ต่อไปชีวิตของปลายฝนเป็นของพ่อเลี้ยงเมฆาแต่เพียงผู้เดียว


หนี้ที่เธอไม่ได้ก่อ แต่เธอต้องชดใช้แทนด้วยร่างกาย 

เพียงเพราะเขาเป็นคนที่ยื่นมือมาช่วยชีวิตพ่อของเธอและใช้หนี้แทนให้กับกลุ่มมาเฟีย 

ผมขอมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของผมให้พ่อเลี้ยง "ลูกสาวของผมปลายฝน"


นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรัก โรแมนติก ไม่ดราม่า 

ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ

มีแต่แตกนอก แตกในตามสมควร 

พระเอกเป็นพวกกินจุ กินจุกจิก หาเรื่องกินจุ๊บกินจิ๊บนางเอกตลอดเวลา


นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเซตบ้านไร่ 2 เรื่องของสองหนุ่มที่เป็นทั้งเพือนรัก เป็นทั้งพี่น้องร่วมสาบาน และเป็นพ่อเลี้ยงและบอดี้การ์ด/ลูกน้องคนสนิทค่ะ 

1. เรื่องของพ่อเลี้ยงเมฆา  : เล่ห์รักร้ายนายเมฆา 

2. เรื่องของพี่เวหา : เด็ดปีกเวหา 


🚨คำเตือน🚨

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่ได้อ้างอิงสถานที่หรือบุคคลใดใดทั้งสิ้น

ในเนื้อเรื่องมีการบรรยายเรื่องเพศ อาจมีการใช้คำหยาบ หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม

ผู้อ่านควรมีวิจารณญาณในการอ่าน

ฝากเป็นกำลังใจด้วยการ กดหัวใจ + เพิ่มเข้าชั้น + คอมเม้นพูดคุยกันด้วยนะคะ

1 คอมเม้น = 1,000,000 กำลังใจ❤️


สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พุทธศักราช ๒๕๓๗ และที่แก้ไขเพิ่มเติม

ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอกเนื้อหา ดัดแปลง หรือเผยแพร่ทำซ้ำ 

โดยมิได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นอันขาด!!


Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
13 Chapters
แนะนำตัวละคร
เขา เมฆา พ่อเลี้ยงหนุ่มวัย 39 ปี เขาครองความโสดมาทั้งชีวิต แล้วจู่จู่ก็มีคนนำเด็กสาว สวย ใส บริสุทธิ์ ใส่พานมาประเคนให้เขาถึงที่จะไม่รับไว้ก็กระไรอยู่พ่อเลี้ยงเมฆาเขายื่นมือเข้าไปช่วยปลดหนี้ให้กับครอบครัวหนึ่งจากกลุ่มมาเฟียและครอบครัวนั้นขอชดใช้คืนด้วยสิ่งที่มีค่าที่สุดของครอบครัวของพวกเขาแทนเงินตรา นั้นคือ "ปลายฝน" ลูกสาวคนเดียวของครอบครัวนี่ปลายฝน เธอคิดว่า ทำแค่งานในไร่นี้มันคุ้มกับราคาที่ฉันจ่ายใช้หนี้แลกชีวิตพ่อเธอมางั้นหรือเธอ ปลายฝน เด็กสาวอายุ 19 ปี สาวบ้านไร่ที่ถูกครอบครัวนำมาประเคนให้เขา เพื่อแลกกับการใช้หนี้ให้กลุ่มมาเฟียเธอ ยอมมอบชีวิตทั้งชีวิตให้กับ เขา เพื่อแลกกับความอยู่รอดปลอดภัยของครอบครัวและนี่คือการลงลายลักษณ์อักษรด้วยตัวของเธอเอง“จากนี้ต่อไปชีวิตของปลายฝนเป็นของพ่อเลี้ยงเมฆาแต่เพียงผู้เดียว”หนี้ที่เธอไม่ได้ก่อ แต่เธอต้องชดใช้แทนด้วยร่างกาย เพียงเพราะเขาเป็นคนที่ยื่นมือมาช่วยชีวิตพ่อของเธอและใช้หนี้แทนให้กับกลุ่มมาเฟีย ผมขอมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของผมให้พ่อเลี้ยง "ลูกสาวของผมปลายฝน"นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรัก โรแมนติก ไม่ดราม่า ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 1 : ภาระหนี้
“หยุดนะ นี่มันอะไรกันนี่”ซ่อนกลิ่นหญิงวัยกลางคนวิ่งหน้าตาตื่นมาจากหลังบ้าน เมื่อได้ยินเสียงโครมครามที่หน้าบ้าน เธอวิ่งมาถึงก็กรีดร้องด้วยความตกใจเมื่อเห็น “พัน” สามีของตัวเองนอนจมกองเลือด ท่ามกลางชายฉกรรจ์รูปร่างสูงใหญ่ที่ถือไม้หน้าสามยืนล้อมรอบอยู่ เธอจึงแผดเสียงตะโกนดังลั่น แล้ววิ่งเข้าไปประคองสามีดึงมาไว้ในอ้อมอกของตนเองทันใดนั้น “ปลายฝน” ลูกสาวคนเดียวของพันและซ่อนกลิ่นก็วิ่งตามออกมา แล้วก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็นแม่ของตนประคองกอดผู้เป็นพ่อที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือด“พ่อ”ปลายฝนวิ่งเข้าไปหากอดพ่อกับแม่ไว้ ซ่อนกลิ่นส่งร่างที่อ่อนแรงให้ไปอยู่ในอ้อมกอดของลูกสาว เธอหันซ้ายแลขวา แล้วเธอก็เห็นพลั่วตักดินวางอยู่ใกล้ๆ เธอจึงไม่ได้คิดอะไรมาก พุ่งตัวไปคว้าพลั่วแล้วกวัดแกว่งไปมาหมายจะไปฟาดหน้าเหล่าคนชั่วทั้งหลายที่ยืนรายล้อมอยู่“นี่แน่ พวกแกเป็นใคร มาตีผัวฉันทำไม”“โอ๊ย.. อีนี่ วอนเสียแล้วไหมล่ะมึง”หนึ่งในชายฉกรรจ์ที่โดนพลั่วฟาด เขายื่นมือไปจิกที่ผมของซ่อนกลิ่นแล้วตบเข้าไปเต็มแรง“เพี๊ยะ.. ปกติกูจะไม่ทำผู้หญิง แต่มึงวอนหาเรื่องเองนะอีนี่”ซ่อนกลิ่นใบหน้าหันไปตามแรงของฝ่ามือยักษ์ที่ตบมา มุมปา
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 2 : ฮีโร่
“ปล่อยฉัน..ปล่อยฉันสิ..ไอ้คนชั่ว”“เออ..แหกปากไปเถอะมึง เดี๋ยวคืนนี้กูจะเย็บให้ร้องไม่หยุดทั้งคืนไปเลย”ทันใดนั้นแสงไฟสูงก็สาดใส่วาบเข้ามา นับว่ายังไม่ถึงคราวเคราะห์ของปลายฝนเลยเสียทีเดียว เมื่อมีรถกระบะโฟว์วิลไดร์ฟวิ่งผ่านมาจอดตรงหน้า“เฮ้ย.. อะไรวะ ไม่ใช่เรื่องของพวกมึงอย่าเสือกดีกว่า”ชายหนุ่มอีกสามคนเดินเข้ามาหาผู้มาใหม่อย่างเอาเรื่อง ชายหนุ่มคนหนึ่งกระโดดลงจากรถโฟว์วิลไดร์ฟฝั่งคนขับ เขาเป็นคนผิวเข้มใบหน้าคมใส่เสื้อแขนยาวลายสก๊อต“ไม่เสือกไม่ได้ว่ะ นี่เป็นอาณาเขตของพ่อเลี้ยงเมฆา พวกหมาหมู่อย่างพวกมึงปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้ แล้วก็ออกไปจากที่ตรงนี้เร็วๆ ด้วย”“ปากดีนะมึง กินหมัดกูหน่อยเป็นไร”ชายสามคนปรี่เข้ามาหมายจะทำร้าย คนที่มาใหม่ แต่คนนั้นกลับควักปืนสั้นออกจากเอวแล้วชี้ไปที่หน้าหนึ่งในสามคนนั้น“หรือมึงอยากจะลองกินลูกตะกั่วสักเม็ดไหมล่ะ มึงคงเป็นนักเลงรับจ้างปลายแถวที่พึ่งมาอยู่แถวนี้เลยไม่รู้จักกูสินะ จำชื่อกูไว้กูเวหามือขวาของพ่อเลี้ยงเมฆา ฉายา เวหานัดเดียว รึมึงอยากลอง บอกเลยกูไม่เคยพลาด ยิ่งระยะใกล้ๆ แบบนี้ด้วยกูยิ่งถนัด”ปัง!! เสียงกระสุนยิงเฉียดหน้าหนึ่งในสามไปนิดเดียว แต่ก
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 3 : เก็บอาการ
เช้าวันใหม่ เมฆาตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้า เขาจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วจึงเดินออกจากห้องลงบันไดมาชั้นล่าง เจอกับป้าสมหมายแม่บ้านที่กำลังเตรียมอาหารใส่บาตรพระสงฆ์ “สวัสดีจ้ะพ่อเลี้ยง วันนี้พ่อเลี้ยงลงมาเช้าจัง จะรับกาแฟเลยไหมจ๊ะ เดี๋ยวป้าเตรียมให้” “ไม่เป็นไรครับ ป้าหมายไปใส่บาตรได้เลย เดี๋ยวผมเข้าไปเดินเล่นในไร่ก่อน” เมฆาเดินไปเรื่อยๆ อากาศยามเช้าเย็นสบายมีไอหมอกลอยฟุ้งพัดมาปะทะร่างกาย บนยอดหญ้าถูกปกคลุมไปด้วยหยาดน้ำค้าง ช่วงเวลาหกโมงกว่าๆ อย่างนี้ คนงานในไร่ส่วนใหญ่ยังไม่เข้ามา ต้องรอใกล้ๆ 07.00 น. จึงจะทะยอยเข้ามาทำงานกัน เวลาทำงานในไร่ของเมฆาจะเริ่มที่ 07.00 น. แล้วเลิกงานเวลา 16.00 น. เพราะทางภาคเหนือช่วงกลางวันอากาศจะร้อนจัด จึงปรับเวลาให้เริ่มงานเร็ว และเลิกงานเร็วเพื่อความเหมาะสมของสภาพอากาศ “สวัสดีครับพ่อเลี้ยง วันนี้เข้าไร่แต่เช้าเลยนะครับ” เสียงคนงานเก่าแก่กล่าวทักทายเจ้านายหนุ่ม “ลุงเสริมก็มาเช้าเหมือนกันนะครับ นี่ยังอีกเกือบชั่วโมงกว่าจะเริ่มงาน” “พอดีทำอะไรที่บ้านเสร็จแล้วก็มาที่ไร่เลยดีกว่า ขี้เกียจอยู่ฟั
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 4 : ฝากฝัง
ที่บ้านลุงพัน “นี่พ่อมึง เล่ามาเสียดีดี ว่าแกไปเอาเงินเขามาตั้งเยอะแยะแบบนั้นแกเอาไปทำอะไรฮะ ฉันไม่เคยเห็นแม้แต่สตางค์แดงเดียว แล้วทีนี้จะหาที่ไหนไปชดใช้ให้เขาล่ะ หรือว่าแกต้องตายกลายเป็นผีเฝ้าไร่นี้จริงๆ ตาพันนะตาพัน” “แม่ซ่อนกลิ่น แม่เล่นยิงคำถามมาเป็นชุด พ่อจะตอบอันไหนก่อนดีล่ะ” “ไม่ต้องมาเล่นลิ้นเลย เกือบตายเป็นผีแล้วยังไม่รู้ตัวอีก ว่าไงไปเอาเงินเขามาจริงไหม แล้วแกเอาเงินนั่นไปทำอะไร หรือว่าแกแอบไปมีเมียน้อยที่ไหน..นังบัวใช่ไหม ฉันเห็นมันชอบมาทำตาเล็กตาน้อยใส่แกอยู่” “ไปกันใหญ่แล้วแม่ซ่อนกลิ่น ถึงพ่อจะชั่วช้าเลวทรามแค่ไหน แต่พ่อก็รักครอบครัวนะ ไม่มีหรอกบ้านเล็กบ้านน้อยอ่ะ พ่อก็มีแต่บ้านนี้บ้านเดียว พ่อมีแม่ซ่อนกลิ่นคนเดียวนะจ๊ะเมียจ๋า” “ไม่ต้องมาปากดี แล้วจะเล่าได้หรือยัง ถ้ายังไม่พูดเดี๋ยวแม่จะแพ่นกบาลให้แตกอีกข้างหนึ่งเลย” คนเป็นเมียยกมือจะตบหัวผัว คนเป็นผัวรีบยกแขนขึ้นมาบังเพราะกลัวว่าเมียจะตีหัวจริง “เล่าแล้วจ้ะแม่จ๋า คือ พ่อไปเล่นที่บ่อนเฮียชัชตอนแรกมันก็พอจะได้อยู่บ้าง แต่เล่นไปเล่นมามันก็เริ่มเสีย แล้วก็เสียเพิ
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 5 : อ้อนวอน
จากที่เมฆาได้รับข้อมูลจากมือขวาคนสนิท เขาก็กระตุกยิ้มที่มุมปากและบอกให้เวหาไปบอกครอบครัวนั้นให้เข้ามาคุยกับเขาในวันรุ่งขึ้น “พ่อเลี้ยงตกลงจะช่วยลุงพันใช่ไหม” เวหาถามหยั่งเชิง เขาจะได้บอกลุงพันและครอบครัวได้ถูก “ช่วยนะมันก็ต้องช่วยอยู่แล้ว ฉันคงไม่ปล่อยให้ใครมาฆ่ากันตายในพื้นที่ของฉันหรอก แต่ฉันก็คงไม่เอาเงินห้าล้านบาทไปทิ้งฟรีหรอกนะ ฉันทำธุรกิจไม่ได้เป็นองค์กรการกุศล” “หมายความว่าไง พ่อเลี้ยงจะให้เขามากู้พ่อเลี้ยงแทนนะหรือ แล้วลุงพันกับน้ากลิ่นจะมีเงินมาจ่ายต้นจ่ายดอกได้หรือเปล่านะ ส่วนปลายฝนก็พึ่งเรียนจบมอ.หกยังไม่ได้ทำงาน” “สรุปที่นายเป็นกังวลเนี่ย นายห่วงกลัวฉันไม่ได้เงินคืน หรือห่วงครอบครัวนั้นกันแน่” “เอ่อ.. ก็ทั้งคู่นั่นแหละ” “ฉันมีทางเลือกให้แค่นี้ บอกให้เขามาที่นี่พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า อย่าช้านะ เพราะฉันมีธุระต้องไปทำต่อ” “ครับพ่อเลี้ยง” เวหายอมรับว่าเขาเริ่มเป็นห่วงครอบครัวลุงพันว่าจะเอาเงินที่ไหนมาผ่อนจ่ายให้พ่อเลี้ยง ลำพังเงินเดือนที่ทำในไร่ก็แค่พอค่าใช่จ่ายประจำวันเท่านั้น แต่พอคิดอีกที
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 6 : เจ้าชีวิต
ลุงพันสบตาเมฆาด้วยสายตาเศร้าแบบหมดอาลัยตายอยากในชีวิต “พวกผมหมดหนทางแล้วจริงๆ ครับพ่อเลี้ยง” “ถ้าฉันช่วยแล้วฉันจะได้อะไร ที่มันคุ้มกับเงินห้าล้านล่ะ” ลุงพันมองหน้าลูกสาว ใช้นิ้วปาดน้ำตา “ปลายฝน พ่อรักหนูนะลูก” ปลายฝนพยักหน้ารับรู้ ลุงพันหันไปคุยกับคนเป็นนายต่อ “กระผมมีปลายฝนเป็นลูกสาวเพียงคนเดียว เธอเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตผม กระผมจะขอยกลูกสาวคนนี้ให้พ่อเลี้ยงเป็นข้อแลกเปลี่ยนครับ” “พ่อ” “มันคือทางออกที่ดีที่สุดแล้วปลายฝนเอ๋ย” “หนูเป็นคนนะ หนูไม่ใช่สิ่งของ พ่อเอาหนูมาขายแบบนี้ได้อย่างไรกัน” ปลายฝนมองหน้าผู้เป็นบิดาด้วยความปวดร้าวในใจ“พ่อกลัวไอ้พวกนั้นมันจะกลับมาทำร้ายลูก ถ้าลูกอยู่กับพ่อเลี้ยง ลูกจะปลอดภัย เชื่อพ่อนะว่าเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว”เมฆามองสองพ่อลูก เขาไม่คิดว่าการพนันมันจะทำให้คนเป็นพ่อขายลูกในไส้ได้ ผู้เป็นพ่อได้แต่ปลอบโยนลูกสาวที่สะอื้นไห้“ได้ข้อสรุปกันหรือยัง ฉันมีเวลาไม่มากนะ ถ้ายังตกลงกันไม่ได้ก็กลับไปนอนคิดกันก่อนก็ได้นะ แต่บอกไว้ก่อนว่าฉันอาจจะเข้ากรุงเทพสักสั
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 7 : คนงานในไร่ คนใหม่
ปลายฝนหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้ามาหนึ่งใบ ภายในมีเสื้อผ้าไม่กี่ตัวกับของใช้ส่วนตัวอีกแล้วเล็กน้อย เธอยกมือไหว้สมหมายป้าแม่บ้านที่ดูแลความเรียบร้อยของเรือนไม้บ้านพักของพ่อเลี้ยงเมฆา “สวัสดีค่ะป้าหมาย” “นี่เอ็งมีของมาแค่นี้เองหรือนังหนู กระเป๋าใบเดียวนี่นะ เราต้องมาอยู่กับพ่อเลี้ยงยาวๆ ไม่ได้มาเที่ยววันสองวันนะ” “ปลายไม่ค่อยมีของอะไรหรอกจ้ะป้า ปกติเสื้อผ้าก็มีไม่กี่ตัวแล้วก็ของใช้ส่วนตัวนิดหน่อยค่ะ” “ผิดกับนังเหมียวลูกป้าเลย รายนั้นไม่รู้จะซื้ออะไรนักหนาเสื้อผ้าเต็มตู้ไปหมด มา มาเอาของไปเก็บก่อน ที่พักเราอยู่ทางโน้น” สมหมายพาปลายฝนไปห้องพักที่เป็นเรือนไม้หลังเล็ก ถูกสร้างไว้ด้านหลังเรือนพักหลังใหญ่ของเมฆา ครั้งแรกเมฆาตั้งใจสร้างเอาไว้ให้เวหา แต่เวหาขอไปอยู่ที่เรือนไม้ในไร่แทน ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง ไม่อยากเห็นหน้าพ่อเลี้ยงทั้งวันทั้งคืน ประตูถูกเปิดออกมา ด้านในมีห้องนอนหนึ่งห้อง ห้องครัวเล็กๆ ห้องน้ำ และเฟอร์นิเจอร์ที่จำเป็นเช่นตู้เสื้อผ้า พัดลม ตู้เย็น “อยู่ได้ไหม ขาดเหลือหรืออยากได้อะไรก็บอกป้าได้”
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 8 : ย้ายมาช่วยงานบนเรือน
ชบาพาปลายฝนมานั่งพักในร่มเอาพัดมาโบกพัดวีให้ เอายาดมมาให้ดม สักพักคนที่หน้าซีดก็เริ่มมีอาการดีขึ้น ใบหน้าเริ่มมีเลือดฝาดสูบฉีดมา “นี่แหละผลของความดื้อของเรา” “ขอโทษจ้ะพี่ชบา ปลายเห็นทุกคนทำงานกันไม่ได้หยุดพักเลย ปลายก็อยากช่วยจ้ะ” “โอ๊ย เรามันกระดูกคนละเบอร์ เอ็งนะพึ่งมาวันนี้วันแรก ส่วนพวกพี่ทำกันมานานร่างกายมันชินแล้ว คราวหน้าถ้ารู้สึกไม่ดีต้องรีบพักรู้ไหม ถ้าเกิดพี่ไม่หันมาเห็นมีหวังเอ็งล้มหัวฟาดพื้นไปแล้ว” “จ้ะพี่” “นี่ก็จะเที่ยงแล้ว ไปล้างไม้ล้างมือรอกินข้าวเที่ยงเลยก็ได้” เมื่อถึงเวลาพักเที่ยงทุกคนก็เดินเข้าแถวถือถาดหลุมให้อารมณ์เหมือนตอนเรียนอยู่โรงเรียนประถมใครใคร่ตักข้าวมากน้อยเท่าไหร่ก็ได้ จะเติมกี่รอบก็ได้ มื้อเที่ยงนี้เป็นเมนูแกงส้มผักกาดจอ กับไข่เจียว“น้องสาวเป็นเด็กใหม่พึ่งมาหรือจ๊ะ ชื่ออะไรครับพี่ชื่อเข้มนะ”ชายหนุ่มผิวเข้มสมชื่อเอ่ยปากแซว ปลายฝนได้แต่ยิ้มแหย และก็มีเสียงสวรรค์ขึ้นมา“มึงหยุดเลยไอ้เข้ม แหมเห็นเด็กใหม่มาไม่ได้นะมึง ขี้หลีไปทั่ว ปลายมาทางนี้มาอย่าไปสนใจมัน” ชบาตะโกนต่อว่าชายผิวเข้มที่แซวน้องใ
last updateLast Updated : 2025-10-31
Read more
บทที่ 9 : ใจเต้นแรง
ปลายฝนไม่เคยใกล้ชิดกับชายใดมาก่อน ใบหน้าร้อนผ่าว หัวใจของเธอเริ่มเต้นรัวแรง หายใจถี่ขึ้นโดยอัตโนมัติ ทรวงอกที่ขยับตามแรงลมหายใจดึงดูดความสนใจของเมฆา เขาอยากจะดึงเสื้อยืดตัวโคร่งของเธอถอดโยนทิ้งให้พ้นสายตาจริงๆ “ว่าไง เธอจะดูแลฉันอย่างไรปลายฝน” “เอ่อ.. หนูก็จะเตรียมกาแฟพ่อเลี้ยงตอนเช้า ทำอาหารให้พ่อเลี้ยงทานตอนเที่ยงกับตอนเย็นจ้ะ แล้วก็จะทำความสะอาดเรือนให้ด้วย” ปลายฝนตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เมฆากระตุกยิ้มที่มุมปาก เขาใช้มือข้างหนึ่งช้อนคางเด็กสาวให้สบตาเขา ดวงตาสวยใสราวกับลูกกวางน้อยมีแววตาที่หวาดหวั่น จากการถูกสายตาที่แข็งกร้าว ดุดันราวราชสีห์ของอีกฝ่ายจ้องมอง “เธอคิดว่าทำแค่นี้มันจะคุ้มค่ากับเงินห้าล้านของฉันไหม ไหนจะค่าที่พัก ค่าน้ำ ค่าไฟ แล้วอาหารที่เธอกินวันละสามมื้ออีก” “เอ่อ.. พ่อเลี้ยงให้หนูทำงานเพิ่มก็ได้นะจ๊ะ” ยิ่งเห็นแววตาที่ตื่นตระหนกหวาดกลัว แต่พยายามทำเป็นใจดีสู้เสือของปลายฝน เมฆาก็ยิ่งอยากแกล้ง “สงสัยฉันต้องให้เธอมาทำโอทีช่วงกลางคืนเพิ่มแล้วสิ” “พ่อเลี้ยงหิวแล้วใช่ไหมจ๊ะ เดี๋ยวหนูไปเตรียม
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status