บทที่ 14

พอเธออ่อนแรง แทบยืนไม่ไหวเพราะเธอไปสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่านั่นเอง เขาหันหน้าเธอเข้าหาเขาพร้อมทั้งอุ้มเธอไว้ ขาทั้งสองข้างของเธอโอบเอวเขาเพราะกลัวตก เขากดสะโพกเธอลงเพื่อกลืนกินแท่งร้อนที่อยู่ด้านล่าง ...อ๊า...ปริญอดที่จะกลั้นเสียงไว้ไม่ได้ มันรัดแน่นและกลืนกินตัวตนของเขาจดหมด เขาพาเธอเดินไปตรงโต๊ะ

อ่านหนังสือที่อยู่ไม่ไกลจากเตียงนอน

โต๊ะนี่ถูกออกแบบเพื่อการนี้เหรอ ...บุญรักษาตกใจในความพอเหมาะ พอเจาะของมัน ความเป็นหญิงและความเป็นชายของเขาช่างอยู่ในตำแหน่งเหมาะสม อ๊า...เขายกขาเธอให้ตั้งเป็นตัวเอ็ม ก่อนจะเสียบแก่นกายเขาเข้าไปในตัวเธออีกครั้ง ท่านี้เธอไม่ได้นอนลง

แค่พยุงตัวให้นั่งบนโต๊ะ มันยิ่งทำให้เธอเห็นชัดทุกท่วงท่าที่เขาจ้วงแทงและบดกลึงสะโพก มันให้ความรู้สึกเสียวซ่านส่งเธอไปเหยียบ

แดนหรรษาหลายต่อหลายครั้ง เมื่อกระแทกจนสามารถบอกได้ว่า

โต๊ะหนังสือนี้แข็งแรงเหมาะแก่การใช้งาน เขาก็ยกตัวเธอไปต่อบนโซฟาพิงหลังตัวใหญ่ แต่รอบนี้คนที่นั่งสบายคือตัวเขาส่วนเธอก็

ควบตัวเขาราวกับควบม้าในสนามแข่ง

แม้เขาจะช่วยประคองสะโพกให้ยกขึ้นกดลงแล้ว เขายังโจมตีจุดศูนย์กลางความเสียวด้านบน เธอป้อนนมเด็กที่หย่านม