บทที่ 1

“อื้อ อ๊าส อี๊ อ่ะ อ่ะ”

เสียงครวญครางของผู้หญิงที่อยู่ในจอทีวีขนาดใหญ่พร้อมท่าทางของเธอที่ทำราวกับตัวเองจะขาดใจตาย เมื่อโดนปรนเปรอจากชายหนุ่มคู่แสดง ปลายฝนนอนดูคลิปแบบนี้ตั้งแต่กลับจากมหาลัยด้วยท่าทางปกติ

เธอเป็นผู้หญิงที่ชอบดูคลิปอย่างว่า ไม่แน่ใจนักว่าเป็นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ แม้กระทั่งเพื่อนสนิทสองคนของเธอ คือทั้งมิลลิและคาเทียร์ ภายนอกเธอดูเป็นเด็กเรียน ถึงจะไม่ได้ใส่แว่นหนาเตอะ แต่บุคลิกและท่าทางของเธอทำให้คนที่เห็นและได้สัมผัสคิดว่าเธอเป็นคนแบบนั้น

แต่ทว่าแท้จริงแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่มีความต้องการเรื่องแบบนี้มากกว่าปกติ เพราะเมื่อเธอดูคลิปโป๊ไปได้สักพัก เธอก็จะเริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกและช่วยตัวเองทันที อย่างตอนนี้เธอเริ่มปลดชุดคลุมอาบน้ำออกจากร่างกาย อ้าขาออกกว้าง ใช้มือเล็กข้างหนึ่งบีบเค้นอกอวบใหญ่ของตัวเองอย่างแรง จนจุกยอดสีชมพูของเธอเริ่มแข็ง เพราะอารมณ์กระสันที่เริ่มพุ่งสูง

ใบหน้าสวยหวานเหยเก ริมฝีปากอวบอิ่มเริ่มส่งเสียงครางออกมา นิ้วเรียวเลื่อนลงไปสัมผัสตรงร่องรักที่เริ่มชื้นแฉะ ปาดขึ้นลงตรงร่องที่ปิดสนิท จนความเสียวซ่านแผ่ขยายไปทั่วทั้งร่างกาย

“อื้อ~”นิ้วเรียวสอดเข้าไปในร่องรัก ขยับเข้าออกเบา ๆ ช้า ๆ ดวงตากลมโตจ้องมองหน้าจอทีวี เห็นภาพชายหนุ่มกำลังใช้ลิ้นปาดเลียตรงร่องรักของนักแสดงหญิง ในหัวของปลายฝนจินตนาการไปถึงชายหนุ่มใครสักคนทำแบบนั้นกับเธอ พลันใบหน้าของเพื่อนร่วมคณะที่เธอแสนเกลียดชังก็โผล่เข้ามาในความคิด

“ธะ ธาม”เสียงหวานเรียกชื่อคาสโนว่าหนุ่มหล่อ เพื่อนร่วมคณะของเธอ ใบหน้าหล่อเหลากำลังก้มลงตรงหว่างขาของเธอ กระดกลิ้นร้อนออกมาปาดเลียตรงร่องรักเธอเบา ๆ

“อ๊าสส เสียว อื้อ~”นิ้วเรียวยังคงขยับเข้าออกในร่องรัก เพิ่มระดับความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ในหัวก็ยังจินตนาการถึงใบหน้าหล่อเหลาของธาม

กริ๊ง! กริ๊ง!

เสียงออดหน้าห้องดังขึ้น แต่เธอไม่ได้สนใจ กลับยิ่งเร่งขยับนิ้วเร็วขึ้น เพื่อให้ตัวเองเสร็จสม

“มันนอนหลับหรือเปล่า”มิลลิกับคาเทียร์ยืนกดออดหน้าห้องปลายฝนแต่ไร้เสียงตอบรับของเพื่อนสนิท พวกเธอสามคนนัดกันจะมาทำรายงาน แต่เหมือนเจ้าของห้องจะเหนื่อยจนหลับไปก่อนแล้ว

“มันนัดพวกเราเองนะ”คาเทียร์กดโทรศัพท์หาเจ้าของห้อง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากปลายสาย

“เอาไงดีว่ะ หรือค่อยทำ”

“หึ กูรู้มึงอ่ะอีมิล จะไปหาพี่ยีนส์อีกแล้ว”

คาเทียร์หรี่ตาจับผิดคนมีแฟนคนเดียวในกลุ่ม และตอนนี้หลงแฟนหนักมาก จนพวกเธอสองคนอิจฉา

“อะไรของมึงอีเทียร์ กูยังไม่คิดอะไรเลย”

“กดอีกที ถ้ามันไม่เปิดค่อยว่ากันใหม่พรุ่งนี้”มิลลิยกมือขึ้นเตรียมกดออดอีกครั้ง แต่ทว่าประตูถูกเปิดออกเสียก่อนจากเจ้าของห้องที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำ ใบหน้าสวยเปียกปอนเหมือนคนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ

“กูนึกว่ามึงหลับ”

“กูเหนียวตัวอ่ะ เลยอาบน้ำก่อน”เพื่อนสองคนพยักหน้าเข้าใจ เดินเข้ามานั่งตรงโซฟารับแขก ส่วนปลายฝนก็รีบเข้าไปแต่งตัวในห้องนอนให้เรียบร้อย ก่อนจะมานั่งสมทบกับเพื่อนสองคนที่ยังนั่งเม้าส์กันอยู่ ไม่ได้เริ่มทำรายงานอย่างปากว่า

“พวกมึงหิวหรือเปล่า”

“เออ...สั่งไรมากินกันดีกว่า กองทัพต้องเดินด้วยท้อง”

“ถ้าสั่งมากินแล้วมึงหลับ กูจะตบให้อีเทียร์ กองทัพเดินด้วยท้อง พอกินเสร็จมึงก็จะบอกหนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน”มิลลิดักทางคาเทียร์อย่างรู้ทัน จนปลายฝนหัวเราะออกมา เพราะมันคือเรื่องจริง

“กูสัญญาว่าจะไม่หลับ”

ปลายฝนเป็นคนกดสั่งอาหารให้ทุกคน มันเป็นเหมือนหน้าที่ของเธอไปแล้ว อีกอย่างเธอรู้ใจเพื่อนสองคนว่าชอบกินอะไร อยู่กับเพื่อนเธอจะเป็นเหมือนพี่สาวของสองคนนี้เสียมากกว่า ทั้งที่เราสามคนอายุเท่ากัน

วันต่อมา

เช้านี้มีเรียนสิบโมง จากเมื่อคืนที่นั่งทำรายงานกันจนดึก ทำให้เช้านี้ปลายฝนตื่นสายกว่าที่ตั้งใจไว้ เลยไม่ทันไปเรียนพร้อมกับคาเทียร์ ส่วนมิลลิรายนั้นแฟนหนุ่มมารับไปเรียนทุกวัน

เธอเลยต้องขับรถไปเอง กว่าจะฝ่ารถติดจนถึงมหาลัยได้ ก็เกือบเวลาเข้าเรียน แต่ทว่าในช่วงที่กำลังรีบ ก็ต้องวนหาที่จอดรถที่แน่นขนัดในเวลานี้ ก่อนจะต้องจำใจไปจอดตรงลานจอดรถเก่าของคณะ ที่อยู่ด้านหลังตึก ตรงนี้ค่อนข้างห่างจากตึกที่เธอมีเรียน ทำให้ลานจอดรถค่อนข้างโล่ง

เมื่อได้ที่จอดเรียบร้อยก็ลงจากรถ จัดการล็อครถ เตรียมจะเดินไปเรียน แต่ทว่าระหว่างกำลังเดิน เธอก็เจอกับรถคันหนึ่งที่หลบมุมจอดตรงที่ลับตา มองจากข้างนอก เห็นรถขยับโยกอย่างรุนแรง ถึงแม้จะไม่อยากสนใจ แต่เธอไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดไม่รู้ว่ากิจกรรมอะไรที่ทำให้รถขยับขึ้นลงได้แบบนั้น และเมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้ ๆ เจ้าของรถก็เปิดประตูออกมา

พรึ่บ!!!

ปลายฝนรีบเร่งเดินให้เร็วที่สุดเมื่อเห็นเจ้าของรถคันนั้น เดินลงมาด้วยสภาพเสื้อหลุดลุ่ยออกนอกกางเกง และผู้หญิงที่ลงมาด้วยก็มีสภาพผมเผ้ารุงรัง เสื้อผ้ายับยู่ยี่ไม่ต่างกัน

"ไปพร้อมกันสิ"

อยู่ ๆ เจ้าของรถคันที่ว่าก็เดินมาขนาบข้างเธอด้วยแววตากรุ่มกริ่ม เขารู้ว่าเธอเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง และรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในรถเมื่อกี้ เขายังเห็นเธอยืนมองอยู่ตั้งนาน

"นายก็เดินไปเองสิ"

"มันทางเดียวกันอยู่แล้ว มีฉันเดินไปเป็นเพื่อนไม่ดีหรือไง"

ธาม คาสโนว่าหนุ่มหล่อคณะบริหาร เป็นที่รู้จักในหมู่สาว ๆ ทุกคณะ แค่เขากระดิกนิ้ว ผู้หญิงทุกคนก็พร้อมจะเข้ามาหา อันนี้คือสโลแกนที่สาว ๆ ตั้งให้

"ฉันเดินไปคนเดียวยังปลอดภัยกว่า"

ปลายฝนเดินห่างจากคนตัวสูงที่ขยับเข้ามาใกล้เธอเรื่อย ๆ เธอรู้ว่าเขาจงใจ"อย่ามาใกล้นักได้ไหม"

"นี่...เธอเกลียดอะไรฉันหนักหนา ฉันว่าฉันไม่เคยทำอะไรให้เธอนะ"

"ฉันไม่ชอบผู้ชายแบบนาย เจ้าชู้แล้วก็กินไม่เลือก"

"ใครบอกว่าฉันกินไม่เลือก แล้วคำว่าเจ้าชู้ใช้กับผู้ชายที่มีแฟนแล้ว แต่ยังไปมั่วผู้หญิงคนอื่น แต่ฉันโสด จะทำอะไรก็ได้"

คนตัวเล็กเหลือบตาไปมองเขาอย่างไม่พอใจ ขาสั้น ๆ ของเธอก็พยายามก้าวเร็ว ๆ เพื่อถอยห่างจากเขา เพราะยิ่งใกล้อาคารเรียนมากเท่าไหร่ สายตาของบรรดานักศึกษาหญิงก็ยิ่งมองมาที่เธอมากขึ้น

"เดินกับนายแบบนี้ ไม่รู้ฉันจะโดนผู้หญิงของนายตบหรือเปล่า ขยับออกไปหน่อยสิ"มือเล็กผลักแขนแกร่งแรง ๆ แต่ทว่าตนตัวโตกว่าแทบไม่ขยับ เป็นเธอเองที่เซจนเกือบล้ม จนเขาต้องมาคว้าเอวเธอเอาไว้

หมับ!!!

นัยน์ตาคมมองสบดวงตากลมโตของเธอ ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย"เธอหน้าแดง รู้ตัวหรือเปล่า"

ปลายฝนรีบสะบัดตัวจากการเกาะกุมของเขา เอามือจับใบหน้าของตัวเองที่รู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมา

นี่เธอเป็นอะไร ทำไมถึงไปจินตนาการเรื่องแบบนั้นกับเขาได้ เพียงแต่สบตากับผู้ชายคนนี้ ร่างกายของเธอก็เหมือนจะร้อนรุ่มไปหมดทุกส่วน

ส่วนธามที่เห็นคนตัวเล็กเดินเร็ว ๆ หนีเขาก็หัวเราะออกมา เขาว่าเขามองไม่ผิด เธอต้องคิดอะไรบางอย่างกับเขาแน่ ไม่งั้นทำไมหน้าเธอถึงได้แดงขนาดนั้น

อีกอย่างเรียนคณะเดียวกันมาเกือบสามปี ทำไมเขาเพิ่งรู้ว่าเธอเป็นคนสวยคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ ใบหน้าเธอที่เขาเห็นคือใสมาก ใสจนเขามองเห็นเส้นเลือด แต่เสียดายตัวเล็กไปหน่อย เขาชอบผู้หญิงสูง หุ่นอวบอึ๋ม จับแล้วเต็มไม้เต็มมือ