LOGIN
หลังจากสั่งโกศสี่สิบล้าน ฉันก็ถูกด่าว่าเป็นเมียน้อย
4
Share:
Report
จู่ ๆ ในงานศพของญาติก็มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญบุกเข้ามา ผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าสุดบอกว่าเป็นแฟนของสามีฉัน จะจัดการฉันที่เป็นเมียน้อยด้วยตัวเอง เพราะเห็นแก่งานศพของครอบครัว ฉันจึงไม่อยากคิดเล็กคิดน้อย ได้แต่โน้มน้าวเธอให้รองานศพจบก่อนแล้วค่อยว่ากัน ใครจะไปรู้ล่ะว่าจู่ ๆ เธอจะหาเรื่อง สั่งให้ทุกคนตัดชุดบนตัวของฉันหมด ญาติที่อยู่รอบ ๆ ตัวต่างเมินเฉย ได้แต่จ้องภาพนี้ด้วยสายตาเยือกเย็น ฉันปรบมือและลุกขึ้นยืน ชี้แนะให้เธอไปยืนข้างโกศใส่กระดูก “โกศใส่กระดูกของแม่ใบนี้ก็เป็นใบที่แฟนเธอซื้อให้ เสียเงินไปตั้งห้าสิบล้านบาทแนะ！” เมียน้อยโกรธจนตัวสั่นอย่างที่เธอคิดไว้ จากนั้นก็กรีดร้องและเขวี้ยงโกศใส่กระดูกจนแตกกระจาย “พวกแกมันสารเลวหน้าไม่อาย ตายแล้วก็อย่าหวังว่าจะได้เงินของแฟนฉันสักแดงเดียว!” เธอไม่รู้ว่าคำว่า ‘แม่’ ที่ฉันพูดออกมาหมายถึงแม่ของสามี นั้นก็คือแม่สามีของฉัน ที่เธอกำลังอาละวาดอยู่คืองานศพแม่สามี และที่ทำลายไปก็คือโกศใส่กระดูกของแม่สามี
View MoreChapter 1
บทที่ 1
The moment I turned eighteen,l felt it the electric pull ,the raw thrum of fate threading through my veins .
My mate was near .
l'd waited for this day my whole life .The whispers of destiny had always circled me - being the Alpha's daughter came with weight .With expectations,With hope .Everyone assumed my mate would be strong,worthy and respected.That l'd step into role with pride .
But no one prepared me for rejection.
Not in front of the entire pack .Not from him.
Alpha kael Thorn.
He stood tall at the center of the Moonstone Ceremony,back straight,arms folded ,completely composed as his eyes met mine -and that bond clicked into place .
l gasped ,my wolf howling inside me in recognition.
His expression never changed.
"Selene Blackwood," he said ,voice cold as winter steel ."l,kael Thorn,reject you as my mate and Luna ."
The world fell silent .
l couldn't breathe.My heart plummeted,crashing through bone and blood and spirit.l tried to speak -say anything but my throat burned .l staggered back a step ,gripping the edge of the ceremonial platform.
He didn't look angry.Or emotional. Just indifferent.Like I was a task he'd completed.A box he could now check off .
l saw the whispers begin immediately.shocked gasps,turned heads ,a few looks of pity .But most just watched Curious and Entertained.
My wolf whimpered inside me ,wounded and furious.
l forced myself to straighten.Myvoice crazckef as l whispered."why?"
Kael stared through me like l didn't matter."You're too soft . Too weak .l need a Luna who can lead warriors.You're not her ."
His words were a blade -and l let them pierce.
Then l walked.
l didn't wait for the Alpha to speak ,or for my father to rush to my side ,or for anyone to ask if l was okay .l walked off that plat form,through the silent courtyard,and into the shadows .
And l never looked back.
l left that night.
No clothes .No plan .just my wolf,broken heart ,and a scream that echoed silently in my chest . The forest became my refuge.l shifted mid- run,letting my wolf take control.She was angry,wild ,Hurt. She tore through the woods like the rejection could be outrun.But it cling to us -tight ,sour,unshakable.Days blurred ,l didn't eat .l barely slept .l pushed my body past exhaustion,needing the pain to feel sharper than kael's words.
But eventually,the forest grew quieter,and so did l.l found a stream.A small cave,Solitude.
And a strange sort of freedom.
For the first time in my life ,no one told me who l had to be .No Luna duties.No polished smile.No expectations.
Just me .
Selene
Rejected ,Broken ,But alive.Weeks passed,l survived.l learned to hunt ,to shift faster ,to hide my scent.l avoided patrols.l watched other packs from afar -silent,unseen .And l realized something:
There were others like me .
Rouges who hadn't turned violent.wolves who'd been cast out ,or who'd walked away on their own.wolves like mec,with scars and salience and no pack to return to .
l started helping them .Quietly,a warning howl here .A distraction howl there.A stolen medical kit left on a doorstep.
lt felt ...good .like purpose.
Like maybe being rejected didn't make me useless.Maybe it made me free to choose something more.
Then one night ,two years after l disappeared,l heard the howl.A warning,Sharp,Urgent.
l ran .
By the time l reached the edge of the old eastern ridge,smoke curled into the sky .Shadows moved below-wolves.Fighting and Screaming.
Bloodfang warriors.My old pack .
Under attack.
And in the middle of it kael .
Older.Meaner,still too beautiful to be fair .
He hadn't sensed me yet .But my wolf stirred.
Not out of longing.Out of power.l wasn't the same girl he broke on the platform.l wasn't soft.
l wasn't his.
Not anymore.
Latest chapter
หลังจากสั่งโกศสี่สิบล้าน ฉันก็ถูกด่าว่าเป็นเมียน้อย บทที่ 10
ได้ยินว่าเฉิงเหยียนชิงร้องไห้อาละวาดอยู่ในโรงพยาบาล เธอกำลังคืนดำรงธรรมแทนสวรรค์ ลงโทษชู้ เธอไม่ผิดตำรวจทนฟังเสียงโวยวายของเธอไม่ไหว จึงพูดว่า “คุณจะเอะอะทำไม? ก็คุณเองไม่ใช่เหรอที่เป็นเมียน้อย?”เฉิงเหยียนชิงตะลึงงัน สายตาแปรปรวน ก่อนจะพึมพำว่า “คนที่ไม่ถูกรักต่างหากที่เป็นเมียน้อย คนที่ไม่ถูกรักต่างหากที่เป็นเมียน้อย!”หมอนั่งสอดรู้อยู่ข้าง ๆ “ถ้าเขารักคุณยังจะเรียกร้องค่าเสียหายสี่สิบล้านเหรอ ผู้ชายเฮงซวย!”ในที่สุดเฉิงเหยียนชิงก็สงบลง แต่สายตายังคงเต็มไปด้วยความอ้างว้าง“ไม่ใช่นะ เห็น ๆ อยู่ว่าคนที่ไม่ถูกรักคือผู้หญิงคนนั้น.....”คลิปท่อนนี้ได้ถูกตัดต่อเป็นคลิปที่โหดร้ายทารุณแชร์อยู่บนโลกโซเชียล หลังจากที่ครอบครัวของเฉิงเหยียนชิงเห็นคลิปนั้นก็โพสต์ตัดสัมพันธ์กับเธอทันที และออกเงินให้แม้แต่แดงเดียวฉินเจิ้งใช้มาตรการหลบเลี่ยง ไม่มาร่วมพิจารณาคดีของศาล ได้แต่เก็บตัวทำงานอยู่ในบริษัททั้งวันทั้งคืนเพราะติดต่อฉันไม่ได้ เขาจึงใช้เพจออฟฟิเชียลเป็นไทม์ไลน์“หลานหลาน วันนี้ผมทำงานสิบสี่ชั่วโมงอีกแล้ว! ชมผมเร็วเข้า!”“หลานหลาน ผลประกอบการของบริษัทในเดือนนี้เพิ่มขึ้นสิบเปอร์เซ็นต์
หลังจากสั่งโกศสี่สิบล้าน ฉันก็ถูกด่าว่าเป็นเมียน้อย บทที่ 9
ฉันมองสายลมพัดซู่ ๆ อยู่นอกหน้าต่างแล้วยิ้มอย่างเยือกเย็นในใจสิ่งของมูลค่าสี่สิบล้านถูกทำลายจนยับเยิน จะคืนก็คืนไม่ได้ งั้นถือว่าเป็นกรรมที่ฉินเจิ้งและแม่สามีต้องชดใช้ละกันต่อไปถึงตาฉินเจิ้งกับเดรัจฉานคนนั้นแล้วทุกคนในหมู่บ้านต้องชดใช้ จะไม่มีใครหนีพ้นไปได้แม้แต่คนเดียวฉันส่งคลิปทั้งหมดในกล้องวงจรปิดครั้งนี้ รวมถึงผลการประเมินความพิการออกไปแม้ว่าการปรากฏตัวของเฉิงเหยียนชิงจะเหนือความคาดหมายของฉันจริง แต่การเดินทางไปบ้านเกิดของฉินเจิ้งเที่ยวนี้เป็นแผนการที่ฉันวางเอาไว้แต่แรกแล้วเนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดเรื่องในงานแต่งครั้งที่แล้วในหมู่บ้านไม่มีกล้องวงจรปิด ฉันจึงไม่สามารถหาหลักฐานมาพิสูจน์ได้ว่าใครมีส่วนเกี่ยวข้องบ้างการกลับบ้านครั้งนี้ อย่างแรกเพื่อมาเอามือถือของแม่สามี สองคือเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดฝัน ฉันตัดสินใจเอาตัวเข้าแลก สร้างสถานการณ์ให้พวกเขาทำผิดซ้ำอีกครั้งแต่ครั้งนี้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ถูกกล้องวงจรปิดความละเอียดสูงบันทึกไว้หมดแล้วฉันคิดไม่ถึงว่าจะได้คนโง่อย่างเฉิงเหยียนชิงมาด้วยอีกคนฉันสงสัยจริง ๆ ว่าฉินเจิ้งชอบเธอได้ยังไงได้แต่พูดว่าว่าฉินเ
หลังจากสั่งโกศสี่สิบล้าน ฉันก็ถูกด่าว่าเป็นเมียน้อย บทที่ 8
เมื่อเขาเห็นสภาพของฉัน เขาถึงกับชะงักอย่างไม่อยากเชื่อสายตาฉันปิดหน้าตามสัญชาตญาณทันทีดูเหมือนว่าฉันไม่มีหน้าพบฉินเจิ้งแล้วฉินเจิ้งตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนจะวิ่งเข้ามาคลุมเสื้อบนตัวของฉัน“ฉินเจิ้ง คุณรู้ใช่ไหมว่าหมู่บ้านของคุณมีประเพณีหยอกเพื่อนเจ้าสาวมาตลอด?”ฉันยิ้มอย่างขมขื่นในอ้อมกอดของฉินเจิ้ง และถามเขาฉินเจิ้งไหล่ตก ก่อนจะขยับตัวไปด้านหลังด้วยจิตใต้สำนึก เพื่อรักษาระยะห่างกับฉัน“หลานหลาน คุณฉลาดขนาดนั้น ผมนึกว่าคุณน่าจะหนีเอาตัวรอดได้”ฉินเจิ้งเม้มปาก น้ำเสียงของเขาราบเรียบไร้ความรู้สึกฉันเรียกผู้ช่วยมาแล้ว ฉินเจิ้งช่วยอุ้มฉันขึ้นรถผู้ช่วยมองฉันด้วยสีหน้าเป็นห่วง “พี่หลานหลาน พวกเราไปลงบันทึกประจำวันกันเถอะ จะให้คนพวกนี้รังแกไม่ได้!”ฉินเจิ้งตัดบทผู้ช่วย แล้วมองฉันด้วยสายตาที่สับสน“หลานหลาน ถ้าคุณไปแจ้งความตอนนี้ ผมจะติดรากแหไปด้วยนะ”“ถ้าผมติดรากแห แม่ผมต้องแชร์ภาพหลุดของคุณลงโซเชียลแน่ คุณคิดว่ายังจะมีใครอยากได้คุณอีกไหม?”ฉันตะลึงงัน แล้วหันไปมองฉินเจิ้งน้ำเสียงของฉินเจิ้งอ่อนลงแล้ว ดูพยายามปลอบใจฉัน“หลานหลาน ผมไม่รังเกียจคุณหรอก เรื่องในวันนี้เราจะคิดซะว
หลังจากสั่งโกศสี่สิบล้าน ฉันก็ถูกด่าว่าเป็นเมียน้อย บทที่ 7
ทันใดนั้นในกลุ่มคนก็เกิดการจลาจลขึ้น หลังจากที่ผู้ชายเหล่านั้นเห็นหน้าของฉันชัด รอยยิ้มมุ่งร้ายก็ปรากฏขึ้นมาทันที“ในที่สุดก็หาพวกเธอเจอซะที เหล่าเพื่อนเจ้าสาวที่น่ารัก” คนเหล่านั้นเข้ามาประคองฉันลุกขึ้น ส่วนคนที่เหลือได้ตรงเข้าไปในเต็นท์ไม่นานพวกเขาก็พบว่าเพื่อนเจ้าสาวที่เคยอยู่ในเต็นท์เวลานี้ได้หายตัวไปแล้วฉันถูกตบอย่างแรงเพราะฉันหลบไม่ทัน จึงถูกตบจนกลิ้งไปบนพื้น ทำให้มือพลาดไปโดนตะปูที่คลึงเต็นท์อยู่ด้านข้าง เลือดสดไหลซึมผู้ชายเหล่านั้นไม่คิดจะปล่อยฉันไป ทั้งยังใช้รองเท้าสกปรกเหยียบบนตัวของฉัน“บอกมา เพื่อนเจ้าสาวเหล่านั้นไปไหน!”ฉันส่ายหน้าถ้าฉันตามพวกเธอกลับมาทรมานกันฉันเพียงเพราะพวกเธอไม่ชอบฉัน มันก็ไม่มีประโยชน์เมื่อพวกผู้ชายเห็นว่าฉันกัดริมฝีปากแน่นไม่ยอมตอบ รอยยิ้มเยือกเย็นก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นบนหน้า“ได้ ในเมื่อพวกเธอหนีไปแล้ว งั้นพวกเราคงต้องจัดการเพื่อนเจ้าสาวเธอแค่คนเดียว เธอเตรียมรับมือไว้ให้ดี ๆ ล่ะ!”ฉันก็ถูกลากไปกลางสนามพวกผู้ชายอ่านกติกาของเกมอย่างชอบอกชอบใจภายในสิบนาที ใครก็ตามที่สามารถรวบรวมชิ้นส่วนเสื้อผ้าบนตัวของฉันได้มากที่สุด คนนั้นก็จะได้สิท
หลังจากสั่งโกศสี่สิบล้าน ฉันก็ถูกด่าว่าเป็นเมียน้อย บทที่ 6
ความรักของฉันและฉินเจิ้งเริ่มต้นเมื่อสามปีก่อน และจบลงตั้งแต่สามปีก่อนตอนที่ฉันเพิ่งรู้จักเขา ธุรกิจของฉินเจิ้งที่เพิ่งสร้างขึ้นล้มเหลว เขาจึงมักจะไปดื่มเหล้าจนเมาอยู่ในบาร์ทุกวันซึ่งในตอนที่เดินผ่านบาร์นั้น ฉินเจิ้งได้เข้ามาช่วยฉันที่กำลังถูกคนลวนลามอยู่ข้างทาง เขายืนกอดอกอยู่หน้าฉัน“ถ้าแตะต้องเธอ ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ”ฉันที่ยังเด็กนั้นไร้เดียงสามาก ไร้เดียงสาจนตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบเป็นเวลาสามปี ฉินเจิ้งเริ่มต้นธุรกิจใหม่อีกครั้งด้วยกำลังใจของฉัน จนมีฉินกรุ๊ปที่มีชื่อเสียงโด่งดังอยู่ในตอนนี้แต่เพราะฉันปฏิเสธการแต่งงานแบบคลุมถุงชนแล้วไปแต่งงานกับฉินเจิ้ง จนโดนพ่อแม่ไล่ออกจากบ้านในตอนนั้นเขาไม่เพียงแต่ไม่ทิ้งฉันที่เป็นลูกคนรวยตกยาก กลับยังจะดีกับฉันมากกว่าเดิมเมื่อไหร่ที่บริษัทรับพนักงานหญิงคนใหม่เข้ามา เขามักจะดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอดและยื่นมือถือให้ฉันตรวจสอบเสมอ “ที่รัก คุณดูสิ ผมไม่ได้นอกใจนะ!”และทุกครั้งที่ฉันพยักหน้า เขาก็มักจะจุ๊บหน้าผากของฉัน“ขอบคุณที่รักที่เชื่อใจผม”ผู้ชายแบบนี้ เมื่อก่อนฉันยินดีอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตแต่เรื่องมันเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนไหนน
หลังจากสั่งโกศสี่สิบล้าน ฉันก็ถูกด่าว่าเป็นเมียน้อย บทที่ 5
เมื่อฉินเจิ้งได้ยินก็หยุดชะงักทันที เพียงแวบเดียวที่เห็นภาพนั้นเขาก็เริ่มตัวสั่นเทิ้มเขาเอื้อมมือไปเก็บรูปภาพคนตายที่กระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อเมื่อเห็นคนที่อยู่บนภาพนั้นเป็นแม่แท้ ๆ ของเขา ฉินเจิ้งก็แทบยืนไม่ไหว“คุณว่ายังไงนะ?”“ทำไมถึงเป็นแม่ของผม...ทำไมจู่ ๆ ....แม่ของผมเกิดเรื่องทำไมถึงไม่มีใครบอกผม?”ฉินเจิ้งรับความกระทบกระเทือนไม่ได้ กอดรูปภาพและทรุดลงนั่งร้องไห้บนพื้น เศษกระจกที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ ได้เจาะทะลุชุดสูทราคาแพงของเขาเข้าไปบาดผิวหนังของเขาจนเลือดซึมแต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้สึก ยังคงกอดรูปภาพนั้นไว้แน่น ส่วนมืออีกข้างก็พยายามกดโทรหาแม่ของตัวเองอย่างไม่ลดละ“หมายเลขที่ท่านเรียก ยังไม่เปิดใช้บริการ...”“หมายเลขที่ท่านเรียก ยังไม่เปิดใช้บริการ...”ฉันล้วงหยิบใบอนุญาตเผาศพออกมาโยนใส่หน้าของเขา มองเขาและพูดอย่างชัด ๆ ว่า “แม่ตกจากบันไดเมื่อสามวันก่อน หมอช่วยไว้ไม่ได้”“ญาติของคุณติดต่อคุณไม่ได้ จึงโทรมาหาฉัน ให้ฉันมาจัดการงานศพให้ครอบครัวของคุณแทนคุณ”เฉิงเหยียนชิงตื่นตระหนก รีบเข้าไปคว้ามือของฉินเจิ้งเตรียมกลับ แต่กลับถูกฉินเจิ้งสะบัดทิ้งฉินเจิ้งตะ
You may also like
ดั่งฝุ่นธุลีพบพานประภาคาร
ฉื่อฮวน684 viewsแม่บ้านไลฟ์สดเปลี่ยนแปลงคุณผู้หญิงคนสวยจนโด่งดัง
ลูกพลับไม่แดง1.0K viewsแฟนลูกชายคนโตหาว่าฉันเป็นชู้ ทำร้ายลูกคนเล็กจนตาย
ครีมพัฟไม่หวาน632 viewsฉันถูกฆ่าทิ้ง สามีเป็นบ้าไป
มู่กุ่ยสือลิ่ว550 viewsความลับที่ถูกแช่แข็ง
เสี่ยวเฉิง649 viewsเมื่อดอกวสันต์ผลิบานอีกครั้ง
น้ำค้างแข็งตก986 views
Comments